Κάποιοι πρόλαβαν και πέταξαν χαρταετό
Ψηλά πετούν οι χαρταετοί τη καθαροδευτέρα... Κάτω η θλιβερή κατάληξη, αγκιστρωμένοι πάνω στα δέντρα, αναζητούν κάποιον να τους κατεβάσει. Κι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο μερικές φορές...
Προσωπικά δεν είναι στο φόρτε μου το πέταγμα του αετού. Δεν το συνήθισα να το κάνω από τα παιδικά μου χρόνια, στο χωριό το έθιμο δεν ήταν στις πρώτες προτεραιότητες, αλλά ευτυχώς, παρά τον κακό καιρό, αρκετοί ήταν αυτοί που πρόλαβαν και τον πέταξαν τον χαρταετό τους.
Το μεσημέρι, μετά τη λαγάνα και την ταραμοσαλάτα, είπαμε με τον Λάμπρο να πάμε στο περιβαλλοντικό πάρκο Τρίτση, στον παράδεισο ανάμεσα στο Ίλιον και τους Αγίους Αναργύρους. Κάνει υπερβολικό κρύο, αλλά είπαμε να... νοιώσουμε τη σημαίνει καθαροδευτέρα.
Γύρω στις 4 οι τελευταίοι χαρταετοί είναι με δυσκολία στον ουρανό. Ο αέρας δε βοηθούσε. Όσοι το προσπαθούσαν, είχαν την αποτυχία εξασφαλισμένη. Πολλοί χαρταετοί είναι “σκαρφαλωμένοι” πάνω σε δέντρα. Φαίνεται πως κόπηκαν τα σχοινιά τους και κατέληξαν πάνω στα, χωρίς φύλλα, δέντρα. Άσε που είναι λεπτά τα κλαριά και με δυσκολία ανεβαίνει κάποιος για να κατεβάσει τον χαρταετό του. Έτσι μένουν εκεί πάνω, δείγμα της προσωρινής δόξας τους στον αττικό ουρανό.
Ρίχνει ελαφρό χιονόνερο. Τα χέρια παγωμένα, αλλά το περπατήσαμε λίγο το πάρκο. Έχει αλλάξει. Είχα χρόνια να έρθω και βλέπω αρκετές αλλαγές εδώ.
Πήρα στον Λάμπρο λουκουμάδες με σοκολάτα και καθίσαμε λίγο μέχρι να τους φάει. Ύστερα πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Δεν είναι να καθίσει κανείς περισσότερο. Το κρύο δεν αντέχεται. Αυτός ο καιρός θέλει να είσαι μέσα, με τα καλοριφέρ να καίνε στο φουλ. Γυρίσαμε. Και πρόλαβα να ξαπλώσω λίγο σε σιέστα ζηλευτή.
Αν μ' αρέσει κάτι σ' αυτούς κάθονται είναι η πολυτέλεια του μεσημεριανού υπνάκου. Μ' αρέσει, τη θέλω, αλλά λόγω του τρεξίματος της δουλειάς τις καθημερινές δεν μπορώ να την έχω.
Το εκμεταλλεύτηκα λοιπόν λοιπόν αυτή την καθαροδευτέρα. Η αίσθηση μου είναι ότι έφυγε πολύ γρήγορα κι αυτό το τριήμερο. Με τις θερμοκρασίες πολύ στα κάτω τους. Δεν ξέρω αν χιονίζει έξω... Δεν έχω το κουράγιο να βγω. Το χουχούλιασμα είναι μοναδικό κάτι τέτοιες ώρες. Από αύριο το πρωί επιστρέφουμε στη δουλειά.
Σχόλια (0)