Δυναμική “απάντηση” εργαζομένων
Ικανοποιητική μπορεί να χαρακτηριστεί η σημερινή απεργιακή συγκέντρωση των εργαζομένων σε ΔΕΚΟ και πρώην ΔΕΚΟ. Περισσότεροι πάντως από την αντίστοιχη συγκέντρωση στον ίδιο χώρο, την πλατεία Κλαυθμώνος, της 2 Ιουνίου...
Φυσικά ήταν και πολλές περισσότερες Ομοεσπονίδες εργαζομένω...
Καυτός ο μεσημεριανός ήλιος του Ιούνη. Αλλά αυτό δεν είναι μεγάλο πρόβλημα για τους συγκεντρωμένους απεργούς. Έχουν φροντίσει και έχουν πάρει τα μέτρα τους. Φορούν καπελάκια, της Ομοσπονδία τους ή του Σωματείου τους τα οποία ενίοτε τα καταβρέχουν για να έχουν μια στοιχειώδη δροσιά. Απεργιακά πανό, πικέτες, μαύρες σημαίες και στην εξέδρα όλα τα συνδικαλιστικά στελέχη πρώτης γραμμής.
Παρατηρώ όλους αυτούς τους ανθρώπους που βιώνουν πραγματικά μεγάλες δυσκολίες. Είναι οι ίδιοι που λόγω ενεργούς συνδικαλιστικού κινήματος είχαν κάποιες σημαντικές κατακτήσεις που δεν τους χαρίστηκαν. Με θυσίες και με αγώνες τις κέρδισαν και τώρα πάνε πίσω, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, στα τάρταρα του ιδιωτικού τομέα.
Το εργατικό κίνημα στις ΔΕΚΟ και οι συνδικαλιστές του είναι αυτοί που πλαισιώνουν τα εκτελεστικά όργανα της ΓΣΕΕ, είναι αυτοί που μπορούσαν να σταθούν στα πόδια τους και να διεκδικήσουν αξιοπρεπείς κλαδικές συμβάσεις. Ήταν αυτοί που ένοιωθαν τη σιγουριά της μονιμότητας που τους επέτρεπε να κάνουν όνειρα. Τώρα πια, όλα έχουν αλλάξει... Μειώνεται δραματικά ο μισθός τους και ο κίνδυνος της ανεργίας είναι πλέον ορατός. Πώς να μην απεργήσουν; Πώς να μη είναι εδώ, κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο;
Το πανό της ΠΕΤ-ΟΤΕ σε μια γωνία της συγκέντρωσης, δίπλα στην κεντρική εξέδρα. Εξτρά, μαζί με τους εργαζόμενους και ο Στάθης Γιαννακόπουλος, συνταξιούχος σήμερα, αλλά με ιστορία στο συνδικάτο. Θετική έκπληξη για μένα η ζεστή χαιρετούρα του Στάθη Ανέστη από τον ΟΤΕ, στελέχους της ΓΣΕΕ. Είχα χρόνια να τον δω και τον χάρηκα. Όπως τότε, τα παλιά, καλά χρόνια...
Πολλοί απεργό συγκεντρωμένοι ψάχνουν να βρουν λίγο ίσκιο στο πλαί της πλατείας Κλαυθμώνος να ξαποστάσουν... Δικαιολογημένα. Ο ήλιος δεν υποφέρεται... Και οι ομιλητές δεν έχουν συναίσθηση του χρόνου. Ο ένας μετά τον άλλον, λένε τα ίδια και τα ίδια... Τα ξέρουμε ρε παιδιά, τα έχουμε ακούσει τόσες φορές που τα έχουμε εμπεδώσει θέλοντας και μη. Έλεος!
Στην Ομόνοια το ΠΑΜΕ την ίδια ώρα έχει τη δική του συγκέντρωση. Λίγος ο κόσμος στον πεζόδρομο της πλατείας έξω από τον Χόντο καταλαμβάνουν και ένα μικρό χώρο πάνω στο οδόστρωμα. Ισα να σταματήσει η κυκλοφορία προς την Αγίου Κωνσταντίνου. Έχει στηθεί πρόχειρα ένα μικρόφωνο, συμπτωματικά την ώρα που πέρασα εγώ και τράβηξα αυτή τη φωτογραφία, μιλούσε ο Νίκος Σιτζάνης από τον ΟΤΕ. Η ομιλία ακούγεται από τα ηχεία του μικρού ΒΑΝ και από τις ντουντούκες που είναι, μόνιμα πια “δεμένες” πάνω στους στύλους, περιμετρικά της πλατείας. Αχ, τέτοιες ώρες αγώνα και μάχης η ενότητα θα έπρεπε να είναι το ζητούμενο...
- Πάρτε τον ΟΤΕ, δώστε τη δόση. Δείτε ΕΔΩ σημερινό δημοσίευμα στο Tvxs.gr