Στους Παξούς περάσαμε όμορφα, το καλοκαίρι του 2024 με Κώστα και Άννυ. Φέτος Κρήτη!

paxi1

Ένα όμορφο στιγμιότυπο από τον κόλπο της Λάκκας στα βόρεια των Παξών. Όταν καθόμασταν στον "Φάνη" για καφέ, αυτή την εικόνα είχαμε μπροστά μας. Περάσαμε όμορφα, εδώ μείναμε κι από εδώ ήταν το ορμητήριο μας, για να γνωρίσουμε το όχι και τόσο μεγάλο νησί των επτανήσων.
paxi2
Μ' αρέσει όπου πάμε το πρωινό ξύπνημα και ψάχνω να βρω από πού γίνεται η ανατολή του ήλιου. Θέλω να είμαι συντονισμένος στο ξεκίνημα μιας νέας μέρας μ' αυτή την ομορφιά που σηματοδοτεί και τη συνέχεια, όποια κι αν είναι αυτή. Άσε που, όσο περνούσε από το χέρι μας, εμείς την κάναμε να είναι καλή!

paxi3
Άλλη μια πλευρά από τη μαρίνα της Λάκκας με τα ιστιοφόρα "παρκαρισμένα" το ένα δίπλα στο άλλο. Μπορεί τα παιδιά να έμαθαν για τους Παξούς από το σίριαλ του MEGA "Μαέστρο" που το είδαν στο NETFLIX, αλλά από κοντά, ενθουσιάστηκαν ακόμα περισσότερο.

paxi4
Η Άννυ φωτογραφήθηκε ακριβώς εδώ στο μικρό λιμανάκι με τα σκάφη, αλλά και τα καφέ στο πλάι. Μικρά μαγαζάκια υπήρχαν παντού και φυσικά πολλές ταβέρνες με εξαιρετικά εδέσματα και τιμές προσγγίσιμες. Δεν είναι εύκολο και για τους ντόπιους να διαχειριστούν ένα καλοκαίρι με υπερτουρισμό.

paxi5
Περπάτησα πολύ τη Λάκκα και για το χρόνο που μείναμε πρέπει να σας πω ότι γνώρισα αρκατά πράγματα. Τέτοια δρομάκια με σκάλες θα συνατήσεις πολύ συχνά στη γύρω περιοχή και μέσα στο χωριό. Οι άνθρωποι τα έφτιαξαν για να εξυπηρετούνται στην καθημερινότητα τους.

paxi6
Κάτι ακόμα από τη Μαρίνα της Λάκκας... Ήρεμα, ήσυχα νερά. μΙα ομροφιά που δύσκολα ξεχνάς ακπομα και το χειμώνα. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ μερικά δημοσίευμα τα που κάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ από εκεί στη διάρκεια της παραμονής μας..

Επικαιρότητα

Χαλαρό μεσημέρι με τους λυράρηδες...


Δε θα μπορούσε να λείπουν τα μουσικά όργανα της Κρήτης. Νέα παιδιά τα έχουν μαζί τους και παίζουν. Απομονώνεσαι λίγο σε αυτή την απόλυτη ομορφιά. Ο ήλιος ντάλα μεσημέρι αλλά φυσά ένα αεράκι λυτρωτικό. Ώρα να ξαποστάσουμε λίγο στην ταβέρνα. Να βάλουμε κάτι στο στόμα μας. Αν είναι δυνατόν.


Μια συγχωριανή βιντεοσκοπεί όλη την ιστορία. Με μια κάμερα μικροσκοπική. Κρατάει στιγμές. Έτσι είναι. Αν αξίζει να θυμόμαστε κάτι ας είναι κάτι όμορφο. Κάποιες στιγμές μοναδικές που δεν ζούμε κάθε μέρα. Ανεβάζω στο Facebook και στο Twitter τις πρώτες εικόνες, αλλά ένα σήμα του κινητού τηλεφώνου δεν είναι πάντα εύκολο να το “πιάσεις”. Σε αυτό το υψόμετρο δεν έχουν βάλει κεραίες. Τελικά καλύτερα, μπορεί να μην χρειάζονται.

Τα παιδιά δημιουργούν...

Πατήστε ΕΔΩ να δείτε πιο μεγάλη την αφίσα της έκθεσης. Αξίζει να δείτε ποια σχολεία συμμετέχουν...

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας προσκαλούμε στη Μαθητική Έκθεση 72 Δημοτικών Σχολείων και σε ημερίδα με θέμα: «Εικαστικά στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, ένας χρόνος καλλιτεχνικής δημιουργίας», που παρουσιάζουν Αναπληρωτές Εικαστικοί των ΕΣΠΑ, στον Πολυχώρο «Απόλλων» της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά στα Καμίνια.

Εγκαίνια έκθεσης: Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011, ώρα 20:00

Ημερίδα: Κυριακή 26 Ιουνίου, ώρες 10:00 – 14:00

Διάρκεια έκθεσης: 22 Ιουνίου – 30 Ιουλίου 2011

Ώρες Λειτουργίας: 10:00 – 14:00 και 18:00 – 21:00

Οι σκοποί της έκθεσης

Το δημόσιο σχολείο αποσυντίθεται σχεδιασμένα, συνθλίβεται και οδηγείται στην κατάρρευση. Αν υπολειτουργεί –έστω- ακόμα, αυτό οφείλεται όχι στην ανύπαρκτη μέριμνα της κυβέρνησης και την ίδια κι απαράλλακτη των επίδοξων διαδόχων της, αλλά αποκλειστικά στις ακούραστες προσπάθειες των εκπαιδευτικών. Μόνιμων και Αναπληρωτών, κακοπληρωμένων και απλήρωτων, «ασφαλούς» και απολύτως ανασφαλούς (και για τους πρώτους και κυριώτατα για τους δεύτερους) εργασίας. Αυτοί κρατάνε ακόμα όρθιο το δημόσιο σχολείο, που το κατεδαφίζει η κυρίαρχη πολιτική, η οποία άλλα διακηρύσσει δημόσια, άλλα μεθοδεύει υπογείως και άλλα εν τέλει πράττει, και για το σχολείο και για όλη την ελληνική κοινωνία.

Σ’ αυτό το σχολείο (Γυμνάσιο, Λύκειο, Τεχνικό Σχολείο, Δημοτικό) η καλλιτεχνική εκπαίδευση όσο κι αν σήμερα εκεί αναπνέει με δυσκολία και φυτοζωεί, στηρίζει πάντα με το περιεχόμενο και το εσωτερικό «ήθος» της (δηλ. την αισθητική) το πνεύμα της δημιουργίας.

Αυτό το πνεύμα που είναι σήμερα όσο ποτέ αναγκαίο στο δημόσιο σχολείο, θέλει να αναδείξει και να δυναμώσει ανάμεσα στους εικαστικούς η Ένωση Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων.

Αυτό υπηρετεί η διοργάνωση της έκθεσης μαθητικών έργων ζωγραφικής και γενικά μαθητικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, σειράς σχολείων που συμμετέχουν, με πρωτοβουλία των δασκάλων τους Αναπληρωτών Εικαστικών Καλλιτεχνών. Αυτών ακριβώς, που είναι οι κατ’ εξοχήν όμηροι μιας ανήκουστης πολιτικής, ενάντια στην οποία η Τέχνη οφείλει να προβάλλει ό,τι υπαγορεύει πλήρως η φύση και η λειτουργία της: Δημιουργικότητα, πνευματική εγρήγορση, ανάταση και αντίσταση.

Η ώρα του μεσημεριανού


Ετοιμαζόμαστε για φαγητό. Τακτοποιηθήκαμε 8 άτομα σε κάθε τραπέζι. Αν και είχαν πάρει τα μέτρα τους στην ταβέρνα, έπαθαν μια μικρή πλάκα μέχρι να σερβίρουν 90 ανυπόμονους Θραψανιώτες και φίλους.


Ύστερα ήρθαν οι λυράρηδες. Δυο παλικάρια με λύρα και μαντολίνο έπαιζαν κρητικούς σκοπούς. Άρεσαν. Επειδή δεν υπάρχει χώρος στο υπόστεγο χορεύουν έξω... Μαλεβιζιώτικος.


Άλλο ένα πλάνο με τους λυράρηδες της εκδρομής. Ένας κύριος μαζεύει λεφτά για τα παιδιά. Εντάξει το κέφι τους κάνουν, αλλά καλό είναι να το κάνουν με το αζημίωτο. Μάζεψε αρκετά. Ποιος δεν θα έδινε για αυτά τα υπέροχα παιδιά;

Έτοιμος και ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ...

Μέσα στους στόχους μας, πριν φύγουμε για το χωριό, ήταν και η ολοκλήρωση του ΚΡΕΟΝΤΑ. Και τα καταφέραμε να δώσουμε το “τυπωθείτω” από την περασμένη Πέμπτη. Ήδη έχει τελειώσει η εκτύπωσή του, χρειάζεται βιβλιοδεσία και αμέσως μετά θα κινηθεί προς τα μέλη του και τους φίλους του.

Και δεν είναι καθόλου μια πρόχειρη δουλειά. Έχει δουλευτεί πολύ ικανοποιητικά, προβάλει τη δράση του εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς και τα ραντεβού τους με τους θεσμικούς παράγοντες του Δήμου Αθηναίων. Οι άνθρωποι το παλεύουν όπως ξέρουν και όσο μπορούν.

Και σε ανθρώπους που δίνουν τη δική τους μάχη σε τέτοιες εποχές, απ' όποιο μετερίζι κι αν το κάνουν, τους αξίζουν συγχαρητήρια. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι πολλοί αυτοί. Δακτυλοδεικτούμενοι είναι στις μέρες μας...

Στον ΚΡΕΟΝΤΑ λοιπόν, επιχειρούμε να περάσει με δημοσιογραφική ευαισθησία όλη αυτή η φρεσκάδα της τοπικής ενημέρωσης. Σε μια 4σέλιδη έκδοση, 4χρωμη με μοντέρνο κασέ και “αέρα” στην προβολή των θεμάτων. Αυτό που μας ενδιαφέρει στον ΚΡΕΟΝΤΑ, δεν είναι η σκανδαλοθηρική προσέγγιση. Κάθε άλλο. Θέλουμε οι αναγνώστες μας να ξέρουν τι συμβαίνει στη γειτονιά που ζουν και να βρουν το ερέθισμα που θα τους κάνει να ξεκολλήσουν από τον καναπέ και να γίνουν κοινωνοί των προβλημάτων. Αυτή είναι η δύναμή μας κι γι' αυτό εκτιμά ο κόσμος το Σύλλογο.

Καθαρά και έντιμα γίνονται οι όποιες κινήσεις. Χωρίς να υπάρχει καμιά εξαίρεση στη διεκδίκηση σχετικά με τα πρόσωπα που ασκούν εξουσία στη δημοτική αρχή της πόλης. Έτσι έμαθαν χρόνια τώρα, έτσι και το παλεύουν...

Στον ΚΡΕΟΝΤΑ μπορείτε να βρείτε τη σταθερή στήλη του δικηγόρου Χάρη Κατσιβαρδά και το κομμάτι με τις οικολογικές ευαισθησίες του επιστήμονα Νίκου Ρεμεδιάκη. Σε κάθε φύλλο η πρόεδρος του Συλλόγου, Σούλα Τριανταφύλλου, σχολιάζει την επικαιρότητα με το δικό της απλό και κατανοητό τρόπο. Μιλώντας στη γλώσσα που ακούει η καρδιά, πιο πολύ από το μυαλό.

Στο Σύλλογο είναι χαρούμενοι άνθρωποι, χαμογελαστοί. Μακριά από τη μιζέρια και τον φανατισμό. Η συνεργασία μαζί τους, σε κάθε φύλλο είναι πολύ ωραία γι' αυτό και χαίρομαι να προσφέρω εθελοντικά την εργασία μου. Το ίδιο εθελοντική είναι και η δική τους προσφορά προς την τοπική κοινωνία κι αυτό είναι που μου αρέσει κι εκτιμώ πάνω τους...

  • Ξεφυλλίστε το φύλλο πατώντας ΕΔΩ και θα καταλάβετε τι εννοώ...

Στο κουτούκι του Στάικου


Ο τύπος που έχει αυτή την ταβέρνα με φόντο τη λίμνη του Φεναιού και δίπλα στο νεκροταφείο έχει πολύ πλάκα. Δείτε μερικές εικόνες από αυτές που μου προξένησαν το ενδιαφέρον. Ποιος είπε πως οι “Αγανακτισμένοι” είναι μόνο στο Σύνταγμα. Εδώ να δεις. Αυτές οι πινακίδες σε προϋπαντούν στην είσοδο...

Και για να μη χωρά καμιά αμφιβολία ο χώρος είναι... απαγορευμένος για τους πολιτικούς. Ευτυχώς εμείς δεν είχαμε κανένα πρόβλημα...


Προχωρώντας ο Πάγκαλος έχει κι εδώ την τιμητική του. Πανό τύπωσε ο άνθρωπος που έχει την ταβέρνα. Σκέψου λέει να κατέφθανε κάπου εδώ για να ξαποστάσει ο κ. Αντιπρόεδρος. Στο λαιμό θα του καθόταν το φαϊ που θα 'τρωγε....


Η ευγένεια όμως περισσεύει. Η πινακίδα είναι σαφής στο καλωσόρισμά της. Καλοφτιαγμένη με μεράκι από τον ιδιοκτήτη.


Στο διάσημο κουτούκι που αν μη τι άλλο έχουν χιούμορ ο μόνος Αμερικανός που του... επιτρέπουν την είσοδο. Ωραία αίσθηση του χιούμορ έχουν...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA