Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Επικαιρότητα

Ποιός είναι ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός

Και για να μην ξεχνιόμαστε, επειδή περίσσεψαν τα ψέματα και η προπαγάνδα στο MEGA ας πάμε σήμερα της ώρα που βγάζουν το δελτίο τρομοκρατίας έξω από τα στούντιο στη Λ. Μεσογείων να τους τρομοκρατήσουμε και μεις. Φτάνει πια...

Να δούμε μερικά πράγματα για τον νέο υπηρεσιακό πρωθυπουργό που θα έχει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας ώς τις 17 Ιουνίου που θα πραγματοποιηθούν οι νέες εκλογές. Ποιός είναι λοιπόν ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας;

Ο Παναγιώτης Πικραμμένος είναι πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945 και είναι γιός του Όθωνα Πικραμμένου, ιδιοκτήτη της «Εταιρίας Ελληνικού και Ξένου Τύπου», με καταγωγή από την Πάτρα. Από την πλευρά του πατέρα του παππούς του είναι ο Τάκης Πικραμμένος, ιδρυτής της εταιρείας, ενώ από την πλευρά της μητέρας του κατάγεται από την παλιά οικογένεια Χαιρέτη.

Ο Παναγιώτης Πικραμμένος σπούδασε νομικά στην Νομική Σχολή Αθηνών του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές με θέμα το Δημόσιο Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Παρισίων ΙΙ. Ακολούθησε καριέρα δικαστικού διοριζόμενος στις 5 Ιουνίου 1976 εισηγητής του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το 1978 προήχθη σε πρωτοδίκη, το 1981 σε πάρεδρο, το 1993 σε σύμβουλο και το 2007 σε αντιπρόεδρο υπαγόμενος στο Ε΄ τμήμα του Σ.τ.Ε. Το 2010 επελέγη για την προεδρία του Συμβουλίου της Επικρατείας, θέση στην οποία θα παραμείνει μέχρι το 2014 οπότε και θα συνταξιοδοτηθεί.

Στο βιογραφικό του Παναγιώτη Πικραμμένου εντάσσεται ότι την περίοδο 2005 – 2010 διετέλεσε γενικός διευθυντής της Εθνικής Σχολής Δικαστών.Έχει συμμετάσχει σε αρκετές νομοπαρασκευαστικές επιτροπές, ενώ την περίοδο 1992 – 1993 εργάστηκε στο νομικό γραφείο του πρωθυπουργού.

Ως δικαστικός έχει εκδόσει σημαντικές αποφάσεις. Έκρινε αντισυνταγματική την προσωποκράτηση για χρέη, ενώ ήταν εισηγητής στην υπόθεση του δασικού νόμου (2003), στην υπόθεση του Μουσείου της Ακρόπολης και στην υπόθεση του γηπέδου της Α.Ε.Κ. απαγορεύοντας την κατασκευή του.

  • Οι πληροφορίες από το http://www.peramatozoa.net
  • Διαβάστε κι αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα για να έχετε μια καλύτερη άποψη σχετικά με τις εξελίξεις που έτσι κι αλλιώς είναι ραγδαίες το τελευταίο διάστημα...

Η Ακαδημία Πλάτωνα στο επίκεντρο...

Από τη χθεσινή βραδιά στο Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων στα γραφεία του, Ερμού 136 στο Θησείο. Στο μικρόφωνο η πρόεδρος του, Δέσποινα Κουτσούμπα. Αριστερά, καθιστή, η ομιλήτρια κ. Ε. Λυκούδη – Τόλια με θέμα “Η αρχαία Ακαδημία – Ιστορία του χώρου και των ανασκαφών” στο πλαίσιο των διαλέξεων ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΙΣ με την Αρχαιολογική Υπηρεσία...

Ο κόσμος γέμισε την αίθουσα του Συλλόγου. Κι ενώ έξω έκανε ψυχρούλα, μέσα δεν μπορούσες να καθίσεις από τη ζέστη. Τελικά την αντέξαμε μια ώρα περίπου... Το σημαντικό είναι ότι ανάμεσα μας ήταν και αρκετοί επαγγελματίες δημοσιογράφοι που έκαναν εκτενή αναφορά στα μέσα που εργάζονταν. Διαβάστε πιο κάτω τι έγραψαν στο ΒΗΜΑ στην ηλεκτρονική του έκδοση.

Ήμαστε εκεί πολλοί άνθρωποι από την ΕΚΑΠ. Ο Γιώργος Τσιόρβας, εκτελώντας χρέη φωτογράφου, απαθανάτισε πολλές στιγμές. Από το Blog της Επιτροπής πήραμε τις φωτογραφίες που κοσμούν το σημερινό δημοσίευμα μας. Εγώ πήρα μερικές απ' έξω από το προαύλιο χώρο του Συλλόγου τις οποίες θα κάνω αργότερα ανάρτηση. Ο χώρος είναι υπέροχος και ανοιχτός για καφέ από τους φίλους της αρχαιολογίας...

Σε ένα ψηφιδωτό από την Πομπηία, που βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο της Νάπολης ο Πλάτων απεικονίζεται να συζητά με άλλους φιλοσόφους σε υπαίθριο χώρο, κάτω από τα μεγάλα δένδρα της Ακαδημίας. Μερικοί από τους διανοουμένους κρατούν παπύρους και κάθονται σε έναν ημικυκλικό πάγκο ενώ κοντά τους διακρίνεται ένα κιβώτιο, το οποίο χρησίμευε για την φύλαξη των παπύρων.

Στο βάθος δεξιά απεικονίζονται τα τείχη της Αθήνας με τον Παρθενώνα, κάτι που δείχνει την απόσταση της Ακαδημίας από την πόλη των Αθηνών. «Τα μέχρι σήμερα ανασκαφικά δεδομένα καταδεικνύουν ότι το προάστιο της αρχαίας Ακαδημίας με το ιερό Αλσος που ήταν αφιερωμένο στην Αθηνά, με τους βωμούς των θεών και το περίφημο Γυμνάσιο κοντά στο οποίο ίδρυσε ο Πλάτων την Φιλοσοφική του Σχολή δεν περιορίζεται μέσα στα συμβατά όρια του σημερινού κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου της Ακαδημίας.

Ο χώρος στην αρχαιότητα πρέπει να ήταν πολύ πιο εκτεταμένος προς τα δυτικά (προς τον Ιππιο Κολωνό) κοντά στις όχθες του αρχαίου Κηφισού. Όμως παρά τις ανασκαφές στην περιοχή το θέμα της ταυτίσεως και χρονολογήσεως των μνημείων που έχουν έλθει στο φως εξακολουθεί να παραμένει ανοικτό». Αυτά ανέφερε την Τρίτη το βράδυ η αρχαιολόγος κ. Εφη Λυγκούρη στην ομιλία της με θέμα «Η αρχαία Ακαδημία. Η ιστορία του χώρου και των ανασκαφών» στο Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων
Και αν η ιστορία των ανασκαφών κρύβει ενδιαφέρουσες πτυχές καθώς φανερώνει τις δυσκολίες αλλά και τις επιτυχίες των πρώτων αρχαιολόγων που ασχολήθηκαν με την Ακαδημία στις αρχές του 20ού αιώνα, εξίσου σημαντική ενότητα συνθέτουν
οι προσπάθειες για απαλλοτριώσεις του αρχαιολογικού χώρου.

Με αποτέλεσμα να έχει κατατμηθεί σε κομμάτια, που έγινε μεγάλη προσπάθεια να επανασυντεθούν και τώρα προσπαθεί να ενώσει το πρόγραμμα του υπουργείου Πολιτισμού και της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων. Γιατί η αλήθεια είναι, ότι η σημερινή εικόνα της περιοχής δύσκολα παραπέμπει σε ένα χώρο όπου λειτούργησε η Ακαδημία Πλάτωνα, το πνευματικό κέντρο της Αρχαίας Αθήνας που καθόρισε την φιλοσοφική σκέψη του σύγχρονου πολιτισμού.

Λίγοι γνωρίζουν πάντως σήμερα, όπως είπε η κ. Λυγκούρη, ότι την ανακάλυψή της η Ακαδημία την οφείλει σε έναν Αιγυπτιώτη αρχιτέκτονα, θαυμαστή του Πλάτωνα, τον Παναγιώτη Αριστόφρονα, ο οποίος διέθεσε μεγάλο μέρος της περιουσίας του -μέσω της Ακαδημίας Αθηνών την οποία θεωρούσε διάδοχο της αρχαίας- προκειμένου να πραγματοποιηθούν ανασκαφές και απαλλοτριώσεις. Μπύθουλας ή Βύθουλας λεγόταν τότε αυτή η περιοχή, στην οποία έγιναν οι ανασκαφές υπό την εποπτεία του αρχαιολόγου Κ. Κουρουνιώτη σε συνεργασία με όλους τους αρχαιολόγους της Ακαδημίας Αθηνών και με την προσωπική συμπαράσταση του ίδιου του ευεργέτη.
Στις ανασκαφές αυτές ήρθαν στην επιφάνεια σχεδόν όλες οι μέχρι σήμερα σωζόμενες αρχαιότητες της Ακαδημίας.
Διακόπηκαν όμως το 1940 με τον πόλεμο ενώ το 1944 πέθανε και ο Αριστόφρων αφήνοντας όμως πίσω του ένα ιδιαίτερα σημαντικό έργο και μία μεγάλη έκταση αγορασμένη για την συνέχιση των ανασκαφών. Έκτοτε αρχίζει και η περιπέτεια του αρχαιολογικού χώρου.

«Οι προσπάθειες για την ολοκλήρωση των απαλλοτριώσεων αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα κοινωνικά και πολιτικά από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, λόγω διαμαρτυριών των κατοίκων», είπε η κ. Λυγκούρη. Προσθέτοντας πως: «Τα όρια του αρχαιολογικού χώρου από το έτος 1937 βαίνουν διαρκώς μειούμενα. Μοναδική εξαίρεση για παροδική διεύρυνσή τους υπήρξε, το 1971 λόγω της ανευρέσεως του Όρου της Ακαδημίας -ορόσημο με την επιγραφή ΗΟΡΟΣ ΤΗΣ ΗΕΚΑΔΗΜΕΙΑΣ που βρέθηκε στην συμβολή των οδών Αίμωνος και Τριπόλεως και χρονολογείται το 500 π. Χ.- στην γωνία των οδών Αίμωνος και Τριπόλεως».

Στη συνεχεία οι διεκδικήσεις του ελληνικού δημοσίου περιορίστηκαν γύρω από τους ανασκαφικούς τομείς και σε μία στενή λωρίδα γης για να τους συνδέει, αλλά και αυτήν αποχαρακτήρισε, με προσωπική πρωτοβουλία και παρά την αντίθετη γνώμη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου το 1978, ο τότε υπουργός Γ. Πλυτάς, όπως σημείωσε η κ. Λυγκούρη. Κάτι που ευτυχώς διήρκεσε λίγο, αφού τον επόμενο χρόνο ΠΔ του υπουργείου Δημοσίων Έργων ενέκρινε την τροποποίηση και επέκταση του ρυμοτομικού σχεδίου των Αθηνών στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος χαρακτηρίζοντας τον χώρο ως Αρχαιολογικό Άλσος.

Σήμερα, ύστερα από 150 απαλλοτριώσεις ακινήτων και περιφράξεις μεγάλων τμημάτων του Άλσους ώστε οι σωζόμενες αρχαιότητες να μη γειτνιάζουν άμεσα με ιδιοκτησίες αλλά και με τη χωροθέτηση του Αρχαιολογικού Μουσείου των Αθηνών προκειμένου να στεγασθούν οι σημαντικές αρχαιότητες που έχουν έλθει στο φως από τις ανασκαφές στην πόλη των Αθηνών φαίνεται, πως μία νέα προοπτική ανοίγεται για την Ακαδημία Πλάτωνος των 135 στρεμμάτων. Όπως είπε η κ. Εφη Λυγκούρη πρόκειται για την ευκαιρία της ανάδειξης του πρώτου ιδρύματος επιστήμης και φιλοσοφίας που αποτελεί ως σήμερα το πρότυπο για όλα τα επιστημονικά κέντρα.

  • Ρεπορτάζ του ΒΗΜΑΤΟΣ πολύ κοντά στην πραγματικότητα μιας και ήμασταν κι εμείς εκεί και ακούσαμε την κ. Λυγκούδη...

Πολύ λίγος για έναν τέτοιο ρόλο

Όχι δεν θέλουμε να τον βλέπουμε σ' αυτόν τον άχαρο ρόλο. Να εκβιάζει κι αυτός μαζί με ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Για το ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Παπούλια λέω. Δείτε το πρωτοσέλιδο του ΕΘΝΟΥΣ που τελεί σε διατεταγμένη υπηρεσία...

Κι ΕΔΩ διαβάστε τα πρακτικά των συναντήσεων που κυκλοφορούν με ειδικά ένθετα όλες οι σημερινές εφημερίδες. Αν έχετε το κουράγιο ρίξτε μια ματιά να δείτε τι ηγέτες έχουμε...

Έλεος πια! Δεν το βλέπετε ότι σας απαξιώνει ο κόσμος; Είναι δυνατόν να προβάλετε τόσο έντονα μια παπάρα επειδή την είπε ο Παπούλιας. Έλεος!

Στην ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ του Ηρακλείου οι γραφίστες δουλεύουν στο φουλ. Δείτε την απεικόνιση που έκαναν στο σημερινό τους φύλλο. Μια κλεψύδρα είναι όλα. Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα θέματα συνάδελφοι...

Στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ζουν σε άλλο κόσμο. Αυτός ο δυστυχής Ρίζος που το παίζει και παραδοσιακός δημοσιογράφος δείτε τι βάζει σήμερα στην πρώτη του σελίδα. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε...

Δεν θα σας δώσω σήμερα ένα δικό μου κείμενο. Θα δανειστώ κάτι από τον τοίχο του Γιώργου Παπαδόπουλου Τετράδη του δημοσιογράφου που είχε την ευθύνη του Καιρού στην τελευταία σελίδα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ την εποχή που τσάκιζαν κόκαλα δυο τρεις μόνο λέξεις του. Να ξεμπερδέψουμε λίγο το κουβάρι που έχουμε μέσα στο μυαλό μας:

Στα όσα πολλά χρόνια ασκώ τη δημοσιογραφία, με εξαίρεση την περίοδο της χούντας, δεν ξαναέζησα πιο επιλεκτική, πιο καμαριλίστικη, πιο μεροληπτική συμπεριφορά από Πρόεδρο Δημοκρατίας, σε διαδικασία κρίσιμη για τον τόπο. Ούτε ο θείος Καραμανλής δεν αγνόησε τα προσχήματα.
Και μόνο η επιλεκτική πρόσκληση σε κόμματα για διαβουλεύσεις και όχι συνολικά, τα επιλεκτικά συμβούλια και ο αποκλεισμός, ανάλογα με την ημέρα και ώρα, άλλων που έχουν ψηφιστεί από τον λαό και με μεγάλα ποσοστά είναι ντροπές για το δημοκρατικό πολίτευμα.
Καταντήσαμε να αναπολούμε με νοσταλγία την ευθύτητα και τη δημοκρατικότητα του κατά τα άλλα ανεκδιήγητου κ Σαρτζετάκη.
Επέτρεψε, αν δεν υπέθαλψε ο σημερινός Πρόεδρος με μια πάγια πασοκική νοοτροπία, να σπέρνονται και από το προεδρικό μέγαρο, διαρκούσης της παρέμβασης του, όλοι οι μπαμπούλες της χώρας εδώ και 24 ώρες,για να τρομοκρατηθούν οι πολίτες και να συναινέσουν από τους καναπέδες τους σε μια νέα κυβέρνηση μνημονίου.
Και όλα αυτά, μέσω δήθεν έγκριτων, αλλά απολύτως στρατευμένων εδώ και χρόνια στο σύστημα των 20 οικογενειών, δημοσιογράφων της κρατικής τηλεόρασης, αλλά και πρώην της ιδιωτικής, σε μια αγαστή συνεργασία, έτσι ώστε η χώρα να ακούγεται ότι είναι στα πρόθυρα της καταστροφής αν δεν εφαρμοστεί το μνημόνιο!!!
Με σημειώματα που δεν είναι σημειώματα,με επιστολές του πρωθυπουργού που δεν είναι επιστολές του, με στοιχεία οικονομικά,που τα πλασάρει ο Πρόεδρος στα κόμματα, αλλά είναι ανυπόγραφα(!), με non paper που η άξια τους αποδεικνύεται toilet paper.
Τώρα ανακάλυψε ο Πρόεδρος και ο πρωθυπουργός ότι η χώρα δεν έχει ταμειακά αποθέματα; Πριν από 15 μέρες δεν το ήξεραν;Την επομένη των εκλογών δεν το ήξεραν; Τώρα, που διαφαίνεται μια άνετη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ σε επόμενες εκλογές και η εξαφάνιση του αγαπημένου όόόλων των διαπλοκών και όόόλων των Οικογενειών ΠΑΣΟΚ και της συνοδοιπόρου ΝΔ θυμήθηκαν, ότι η χώρα βρίσκεται προ "τεράστιων εθνικών κινδύνων";
Ντροπη!

Και για την αντιγραφή

Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης

 

Επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Παρότι αυτή η επιστολή δεν γράφτηκε τώρα, απευθύνεται προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας από τον Γιατρό, με γάμα κεφάλαιο, Κλεάνθης Γρίβας είναι ένα μήνυμα αξιοπρέπειας και ήθους σε μια εποχή που και τα δυο είναι πλέον δυσεύρετα και νομίζω ιδιαίτερα επίκαιρη. Την παραθέτω:

"Προς τον κ. Παπούλια:
Είστε πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Αν είχα τη δύναμη, θα προτιμούσα ως πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας όχι εσάς αλλά τον Ισλανδό πρόεδρο, τον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον.
Μπορεί να καυχιόμαστε ότι εμείς γεννήσαμε τη δημοκρατία, αλλά πάει καιρός πια που δεν έχουμε συγγένεια μαζί της.
Όταν το ισλανδικό Κοινοβούλιο ενέκρινε κάποιο νόμο παρόμοιο με το Μνημόνιο 1 και στάλθηκε για επικύρωση στον πρόεδρο της δημοκρατίας,
αυτός ενεργοποίησε το μόνο... δικαίωμα που είχε, όπως κι εσείς: δεν το υπέγραψε και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε δημοψήφισμα στη χώρα αυτή. Η εξήγηση ήταν σαφής:
«Δεν μπορώ εγώ ή οι λίγοι βουλευτές που ψήφισαν αυτό το νόμο να αναλάβω την ευθύνη να επικυρώσω ένα νόμο που θα επηρεάσει τη ζωή κάθε πολίτη της χώρας μου. Σε ένα τόσο σοβαρό θέμα μόνο ο λαός μπορεί να αποφασίσει».
Το δημοψήφισμα έγινε και ο λαός απέρριψε το νόμο. Δεν είχε άδικο: τρεις τράπεζες είχαν δανειστεί 80 δις ευρώ, ήτοι το δεκαπλάσιο από το Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα της χώρας, είχαν χρεοκοπήσει και τώρα ζητούσαν από το λαό να πληρώσει τους δανειστές σε διάφορες χώρες.
Οι πολιτικοί άρχισαν νέες συνομιλίες με τους δανειστές και έφεραν τροποποιημένο σχέδιο στη Βουλή (κάτι σαν Μνημόνιο 2), το οποίο ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία και στάλθηκε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για επικύρωση. Και πάλι εκείνος είπε όχι και ζήτησε νέο δημοψήφισμα.
Το επιχείρημά του ήταν σαφέστατο: «Στα μεγάλα θέματα δεν αποφασίζουν προσωρινοί ηγέτες, ηγέτης είναι ο λαός και αυτός θα αποφασίσει».
Χρειάστηκε να κατεβεί στους δρόμους για να υπερασπιστεί τη θέση του ενάντια στη λυσσαλέα επίθεση των πολιτικών. Υπάρχουν βίντεο που δείχνουν τη σύζυγό του να αγκαλιάζει διαδηλωτές που η αστυνομία τους έχει πνίξει στα καπνογόνα. Ήταν ανένδοτος στις αρχές του:
«Υπάρχουν χώρες πιο ισχυρές οικονομικά από μας, εμείς όμως δεν πρόκειται να βάλουμε το κέρδος πάνω από τη Δημοκρατία». Στο νέο δημοψήφισμα ο λαός απέρριψε και το Μνημόνιο 2.
Ο πρόεδρος το πήγε ακόμα πιο πέρα και ζήτησε αναθεώρηση του συντάγματος, μόνο που αυτή τη φορά η αναθεώρηση δε θα γινόταν από πολιτικούς αλλά από τον ίδιο το λαό. Το επιχείρημά του ήταν και πάλι ατράνταχτο:
«Ο λαός είναι η υπέρτατη εξουσία, αυτός πρέπει να συντάξει το σύνταγμα».
Έγιναν χιλιάδες συναντήσεις, στάλθηκαν άπειρα ηλεκτρονικά μηνύματα και η λαϊκή επιτροπή κατέληξε σε μια μορφή του συντάγματος που φυσικά δεν είχε ούτε παραγραφές, ούτε ασυλίες και ούτε φοροαπαλλαγές για τους πολιτικούς.
Δεν έχει γίνει ακόμα δημοψήφισμα για το σύνταγμα, καθώς οι πολιτικοί παλεύουν με κάθε μέσο να το καθυστερήσουν, αλλά δε θα το πετύχουν για πολύ.
Σε κάποια στιγμή χρειάστηκε να καλέσουν το ΔΝΤ για βοήθεια, αλλά υπό ένα όρο: «Θα σας πληρώσουμε ό,τι δανειστούμε, αλλά υπό ένα όρο: δε θα πειραχθούν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα κοινωνικά προγράμματα, γιατί είμαστε μια σκανδιναβική σοσιαλιστική κοινωνία και σκοπός μας είναι η ευημερία του πολίτη και όχι τα κέρδη των τραπεζών».
Ούτε κεραμίδα να έπεφτε στα κεφάλια των αρμόδιων του ΔΝΤ, αλλά τελικά το δέχτηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία του ταμείου, γιατί κατάλαβαν ότι δεν έχουν να κάνουν με άτομα όπως ... (δε χρειάζεται να αναφέρω ονόματα).
Αλλά ο πρόεδρος μιας δημοκρατίας δε σταμάτησε εκεί: ζήτησε να γίνει έλεγχος στα οικονομικά όλων των πολιτικών και πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν τον πέλεκυ της δικαιοσύνης, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του πρωθυπουργού.
Η έκθεση της αδέσμευτης επιτροπής έφτασε τις 2,500 σελίδες και χρειάστηκαν 45 συνεχείς ώρες για να διαβαστεί από καλλιτέχνες, συγγραφείς, απλούς πολίτες σε κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας.
Και το συμπέρασμά ήταν σαφές: δεν ευθύνεται ο λαός για όσα έκαναν οι πολιτικοί οι οποίο εκλέχτηκαν λέγοντας τα αντίθετα από όσα υποσχέθηκαν.
Τρία χρόνια μετά η Ισλανδία αρχίζει να βγαίνει από την κρίση, στην Ελλάδα μας λένε ότι θα χρειαστούν δεκαετίες και αν....
Και κάτι ακόμα: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ισλανδίας δεν το έκανε αυτό για να κρατηθεί στην καρέκλα. Πριν λίγες μέρες δήλωσε ότι δε θα είναι υποψήφιος για επόμενη θητεία. «Εκπλήρωσα το χρέος μου στο λαό μου» ήταν η λακωνική δήλωσή του (όχι, δεν είπε αν ήταν και στην Εθνική Αντίσταση).
Μήπως κ. Παπούλια θα έπρεπε να επισκεφθείτε τους Βίκινγκς της Ισλανδίας για να πάρετε κάποια μαθήματα δημοκρατίας; Μήπως αυτοί που έτρωγαν βελανίδια όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, τώρα ξέρουν καλύτερα τι σημαίνει δημοκρατία ενώ εσείς την ευτελίζετε (ουσιαστικά μια πράξη αιμομιξίας) στη χώρα που γεννήθηκε;
Και μια ακόμα δήλωσή του Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον:
«Έχω την σταθερή εντύπωση ότι τα κόμματα στη Βουλή δεν εκφράζουν αυτή την εποχή αντίστοιχη αναλογία στο λαό».
Εσείς θα κάνατε ποτέ αυτή τη δήλωση, που είναι πασιφανής σε κάθε έλληνα πολίτη;
Θα ήθελα να σας δω δίπλα στον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Έτσι για να καταλάβω τι σημαίνει γίγαντας και τι νάνος Πρόεδρος της Δημοκρατίας...."
Για την αντιγραφή, Κλεάνθης Γρίβας."

Πάνε σε κυβέρνηση τεχνοκρατών;

Η... συνεισφορά της σημερινής ΒΡΑΔΥΝΗΣ στον πολιτικό διάλογο και την ενημέρωση των Ελλήνων πολιτών. Κάπως έτσι επιχειρούν την ενημέρωση οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι...


Στην ΑΥΓΗ βάζουν ορθά το θέμα... Ψάχνουν για τους... πρόθυμους που θα κάνουν τη δουλειά. Μόνο που το κάνουν πολύ άγαρμπα και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα τους βγει. Κουβέντα για τη μείωση στο 50% του μισθού σε 1.000.000 εργαζόμενους μετά τη λήξη της μετενέργειας...


Η πρόταση Παπούλια να... γίνουμε Ιταλία, τρομάρα μας, γίνεται πρώτο θέμα στη σημερινή ΠΑΤΡΙΔΑ του Ηρακλείου Κρήτης. Πότε, μωρέ, γίναμε Ιταλία; Ως Μποτσουάνα μας αντιμετωπίζουν...

Αφού είδαν ότι δεν τους θέλει ο λαός τώρα επιχειρούν το τελευταίο τους χαρτί. Προτείνουν κυβέρνηση τεχνοκρατών, προσωπικοτήτων. Αύριο το μεσημέρι αναμένουμε τα νεώτερα...

Δεν έχουν το Θεό τους... Βλέπω τον κόσμο να ξαναβγαίνει στους δρόμους... Βλέπω μεγάλη κοινωνική αναταραχή. Χρησιμοποιούν όλα τα ξεπουλημένα ΜΜΕ για να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι έχουν δίκιο, ότι πρέπει να σχηματίσουν κυβέρνηση προκειμένου να συνεχίσουν την καταστροφική πολιτική τους εφαρμόζοντας σε βάρος μας τα μνημόνια που ψήφισαν.

Άκουσα τον Βενιζέλο ο σε ζωντανή σύνδεση από την Ιπποκράτους λίγο μετά τη συνάντηση στο Προεδρικό Μέγαρο. Δεν κατάλαβε τίποτα από τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, την αποδιάρθρωση και εξαϋλωση του κόμματός του; Έχει μείνει μόνος, καραγκιόζης που αδιαφορεί για τη γελοιοποίηση που έχει υποστεί μαζί με την ανεκδιήγητη κόρη του μακαρίτη Γεννηματα...

Μα, αυτοί δεν ζουν εδώ, δεν καταλαβαίνουν τα προβλήματα που βιώνει ο κόσμος, ξαφνιάστηκαν υποθέτω κι από το αποτέλεσμα της κάλπης... Σίγουρα βλέπουν το σάλιο από το φτύσιμο του κόσμου και καμώνονται πως... ψιλοβρέχει...

Ποιο ξεπουλημένα παλιοτόμαρα δεν έχω ξαναδεί... Ακόμα κι ο Σαμαράς, που δεν κρύβει ο άνθρωπος ότι είναι νεοφιλελεύθερος, δεν είναι τόσο σιχαμένος και χαμερπής.

Κάθε φορά που μιλά ο Βενιζέλος στην τηλεόραση μου έρχεται να σπάσω... Αν δεν το κάνω είναι γιατί σκέφτομαι πως πρέπει να αγοράσω άλλη. Δεν αντέχω όμως να με λέει μπροστά στη μούρη μου ηλίθιο. Τον διέγραψα από τη μνήμη μου κι έρχεται σα βαμπίρ να μου υπενθυμίζει την καταστροφική παρουσία του. Και υποψιάζομαι πως το ίδιο συναίσθημα έχουν χιλιάδες συνέλληνες. Αλλά είναι τόσο γουρούνι που καμώνεται πως δεν καταλαβαίνει και συνεχίζει να έχει εκείνο το προκλητικό, αλαζονικό στιλάκι του...

Θα πάνε λοιπόν σε κυβέρνηση τεχνοκρατών, προσωπικοτήτων. Να μαζέψουν καμιά πενηνταριά σαν την προηγούμενη κυβέρνηση τους, με τέσσερις υπουργούς σε κάθε υπουργείο. Να ξεκινήσουν από αυτούς τη διάσωση της οικονομίας...

Ποιες θα είναι αυτές οι προσωπικότητες; Ποιος θα τις επιλέξει; Με τι κριτήρια; Και τι πολιτικές θα ασκήσουν; Θα συνεχίσουν το καταστροφικό έργο της προηγούμενης ΠΑΣΟΚ -Ν.Δ.; Αυτή την αίσθηση έχω. Και προφανώς όχι μόνο εγώ...

Να τη χαίρονται τέτοια Δημοκρατία που τρέχει από τα μπατζάκια τους. Δεν σέβονται τη λαϊκή ετοιμηγορία. Αντί να δείνουν λογαριασμό στο λαό και να τον υπηρετούν, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα, το οποίο υποτίθεται ότι έχουν ευαγγέλιο, σκύβουν τη μέση στους δανειστές μας και την τρόικα.

Ωθούν την κοινωνία στα άκρα. Θα τη βρουν μπροστά τους. Και θα τρέμουν από το φόβο τους. Το μήνυμα που δεν πήραν από τις κάλπες θα το νιώσουν στο πετσί τους. Με την προκλητική συμπεριφορά τους ωθούν οικογενειάρχες να γίνουν τρομοκράτες. Ας μην είναι έκπληκτοι αύριο. Ώφειλαν να βλέπουν πέρα από τη μύτη τους... Λένε πως είναι έμπειροι πολιτικοί, τρομάρα τους.

Ο μόνος που κρατά σταθερά την εντολή του λαού είναι ο Τσίπρας. Μπράβο του. Δίνει τη μάχη με δεινόσαυρους, αλλά έχει μαζί του το λαό...

Ο κάμπος γέμισε ποδήλατα...

Το θέμα πήρε διαστάσεις και στον αθηναϊκό τύπο. Ιδού το κείμενο που δημοσιεύθηκε σήμερα στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ... Μπράβο σε όσους είχαν την ιδέα και υλοποίησαν...

Οι πρόεδροι και τα στελέχη των πολιτιστικών συλλόγων που είχαν την πρωτοβουλία να οργανώσουν χθες ποδηλατάδα στον Αποστολιανό κάμπο. Κάπου στη φωτογραφία και ο Γιώργος Μαυραντωνάκης από το σύλλογο του χωριού μας...

Ποδηλάτες που πήραν μέρος στον αγώνα. Ο καιρός ήταν καλό και βοήθησε όσους πήραν μέρος. Και δεν ήταν καθόλου λίγοι σύμφωνα με τα δημοσιεύματα τοπικών μέσων ενημέρωσης...

Επιδεικνύουν με καμάρι τα τιμητικά διπλώματα για τη συμμετοχή τους σ' αυτή την όμορφη ποδηλατάδα... Δεν είναι και λίγο να συναντάς χαμογελαστά πρόσωπα σε τέτοιες δύσκολες μέρες...

Σας είχα γράψει για την προγραμματισμένη ποδηλατάδα που έγινε χθες στην περιοχή του χωριού μου. Μια πολύ όμορφη εκδήλωση που την τίμησαν με την παρουσία τους πολλοί χωριανοί μου με τα ποδήλατά τους.

Ιδού πώς παρουσίασαν το θέμα τα τοπικά μέσα ενημέρωσης:

Με τη συμμετοχή εκατοντάδων πολιτών, μικρών και μεγάλων, αναβίωσε στην περιοχή της Πεδιάδας η περιβόητη ποδηλατάδα της δεκαετίας του ’50 και του 60 (Δείτε ΕΔΩ)! Ποδηλάτες “πλημμμύρισαν” τον Αποστολιανό κάμπο και διέτρεξαν το Σαμπά, τους Αποστόλους, τους Ζωφόρους, το Θραψανό καταλήγοντας στις Λειβάδες...

Έτσι, όπως έκαναν πριν πολλά χρόνια οι μαθητές, εργαζόμενοι, ακόμη και… γαμπροί που κινούνταν τότε στις εύφορες πεδιάδες της περιοχής με το ποδήλατο που είχε γίνει… θρύλος για τα χωριά του σημερινού δήμου Μίνωα Πεδιάδος.

Ο ποδηλατικός γύρος της εποχής αναβίωσε για δεύτερη χρονιά φέτος -χθες Κυριακή 13 Μαΐου- στην περιοχή με σημείο εκκίνησης τον πολιτιστικό σύλλογο Αποστόλων!

"Ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή η συμμετοχή του κόσμου στο κάλεσμά μας" είπε ο Νίκος Σταυρακαντωνάκης από τον πολιτιστικό συλλογο Ζωφόρων...

Το παρόν έδωσαν ο δήμαρχος της περιοχής Ζαχαρίας Καλογεράκης, ο πρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου Κρήτης κ. Πιτσούλης και άλλοι παράγοντες της περιοχής.

Συνδιοργανωτές ήταν όλοι οι πολιτιστικοί σύλλογοι με την Περιφέρεια Κρήτης, το δήμο Μίνωα Πεδίαδος, ενώ όλοι οι ποδηλάτες πήραν αναμνηστικό μπλουζάκι, καπέλο, νερό, χυμό, κρουασάν!

Να θυμίσουμε ότι η αρχή έγινε τον προπερισινό Απρίλιο .Η αρχική ιδέα γεννήθηκε το 2010 επί προεδρίας , στο Σύλλογο Αποστολιανών, του Γιάννη Δαμιανάκη. Τότε είχε τον χαρακτήρα της ποδηλατικής βόλτας. Ξεκίνησε από το κέντρο του χωριού με πορεία προς την λίμνη του Θραψανού μέσα από τους αγροτικούς δρόμους της Πεδιάδας... Μετά εξελίχθηκε σε ποδηλατικό γύρο για όλη την περιοχή, για όλη την Πεδιάδα!

  • Δείτε περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA