Το διαδίκτυο είναι ένας τόπος συνάντησης και ανταλλαγής απόψεων, αν φυσικά τον λειτουργούμε σωστά. Βρισκόμαστε, συζητούμε, ενημερωνόμαστε... Κάπως έτσι είναι τα πράγματα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

Δεν είναι η πρώτη φορά που το λέμε: Τα ρεκόρ είναι για να σπάνε! Κάπως έτσι είναι εδώ, στο Site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Αν και έχουμε συνηθίσει να γράφουμε ένα σημείωμα κάθε φορά που 10.000 νέες επισκέψεις από ξεχωριστές Ι.Ρ., τον τελευταίο καιρό μου φαίνεται σαν αυτό να συμβαίνει πολύ γρήγορα.

Να, ήδη ξεπεράσαμε τα 460.000 “κλικ” και πάμε ολοταχώς για τα 470.000. Θα μου πείτε: Ε, και; Ναι, δεν έγινε κάτι φοβερό, αλλά ας μην το αρνηθούμε ότι πρόκειται για ένα μικρό ιντερνετικό άθλο. Που ωστόσο δεν έχει γίνει τυχαία.

Όταν το φροντίζεις το Site, το κανακεύεις, προσπαθείς να το κρατάς ζωντανό με τις καθημερινές αναρτήσεις... Όταν παρακολουθείς και προσεγγίζεις την επικαιρότητα με ένα άλλο μάτι, ξεχωριστό, μοναδικό, προσωπικό... Όταν δεν χρησιμοποιείς κατά κόρον τις αναδημοσιεύσεις, αλλά επιχειρείς σε ένα γήπεδο, όπου το πρωτότυπο έχει ξεχωριστή αξία... Κι ακόμα όταν σέβεσαι κι εκτιμάς τον αναγνώστη και δεν έχεις σκοπό να τον κοροϊδέψεις και να του πουλήσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες, τότε μπορείς να ελπίζεις πως και 'κείνος με τη σειρά του, θα στηρίξει αυτή την προσπάθεια και θα δώσει τους καλύτερους καρπούς που έχει στο σεντούκι του, ακριβό θησαυρό σε δύσκολες εποχές και ώρες...

Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ μεγαλώνει, ωριμάζει, επανεξετάζει πράγματα, πρωτεραιότητες, καταστάσεις... Σταθερός στην αρχή να λέει την αλήθεια με όποιο κόστος. Δεν επιδιώκει τη δημοφιλία και παρ' όλα αυτά κατακτά την αναγνωσιμότητα. Μια αναγνωσιμότητα που δεν είναι ευκαιριακή, αλλά αντανακλά μια σταθερή πορεία, μέσα από δύσκολα μονοπάτια καθώς έχει την ευθύνη να ξεχωρίσει την ήρα από το σιτάρι, το κραυγαλέο και ψεύτικο από το σοβαρό και αληθινό, το ωραίο από αυτό που “πουλάει”.

Κάθε φορά που τα χιλιάδες ”κλικ” μας δίνουν την αφορμή να κάνουμε έναν μικρό απολογισμό, σημαντική θεωρώ την πορεία μας να φτάσουμε ώς εδώ. Και καταλήγουμε αβίαστα στο συμπέρασμα πως άξιζε να τα κάνουμε όλα αυτά για να μπορούμε σήμερα να γευόμαστε τους καλούς καρπούς.

Αναζητώ με υπευθυνότητα καθημερινά έναν χώρο όπου να μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα. Κι αυτός ο χώρος, διαδικτυακά, δεν είναι άλλος από αυτό εδώ το Site, την “ψυχή” του δημιουργού του Θραψανιώτη, Νίκου Ελ. Θεοδωράκη.

Από τα σχέδια για το ΒΟΤΡΥΣ, αυτό το μοναδικό κτίριο - μνημείο βιομηχανικού πολιτισμού. Δεν ξέρω από πού προέρχονται τα σχέδια αυτά... Μπορεί κι από την εργασία που έκαναν τα παιδιά του 9ου ΤΕΕ, μπορεί κι από το υπουργείο Πολιτισμού που είχε δεσμευτεί να το διασώσει...

Τελικά, μόνο τα σχέδια έμειναν... Να μας θυμίζουν τις δεσμεύσεις που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ... Το κτίριο “ρημάζει” εγκαταλειμμένο σήμερα... Κατατρεγμένοι άνθρωποι το χρησιμοποιούν για ύπνο, μέσα σε άθλιες συνθήκες... Ένα απέραντο σκουπιδαριό... Χθες, ωστόσο, το σουλουπώσαμε για να κάνουμε εκεί τα Κούλουμα...

Το κτίριο του ΒΟΤΡΥΣ από ψηλά... Ένα θαυμάσιο κτίριο παραμελημένο. Με πολλούς ελεύθερους χώρους γύρω του... Την Καθαρά Δευτέρα θα είμαστε εκεί... Για πρώτη φορά ανοίγει τις πόρτες του στους κατοίκους της περιοχής με πρωτοβουλία του γραμματέα της Ένωσης Συλλόγων Γονέων 4ης Κοινότητα Δήμου Αθηναίων, Κώστα Κατσαρού...

Φυσικά στο χώρο του 9ου ΤΕΕ, δίπλα ακριβώς στο παλιό εργοστάσιο του ΒΟΤΡΥΣ, πολλά χρόνια πριν, το ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ ΤΕΧΝΗΣ σε συνεργασία με τους καθηγητές και τους μαθητέςτου 9ου ΤΕΕ είχε οργανώσει συναυλία ευαισθητοποίησης. Εδώ βλέπουμε τη Λιζέτα Καλημέρη με τον Χρήστο Τσιαμούλη, στη σκηνή που στήθηκε μέσα στον προαύλιο χώρο του 9ου ΤΕΕ.

Φυσικά, δεν θα μπορούσα να απουσιάσω εγώ, από μια τέτοια συναυλία για το ΒΟΤΡΥΣ. Μια αναμνηστική φωτογραφία το δείχνει... Νεότερος κατά 13 χρόνια και πρόεδρος τότε, της Σχολικής Επιτροπής του 9ου ΤΕΕ. Με είχε τοποθετήσει εκεί ο Ηρακλής Μαρκουίζος για να το βοηθήσουμε να σταθεί στα πόδια του... Κι ακόμα στεγάζεται σε κοντέινερ... Στο πλάι μου η Γιόλα Αιθανασοπούλου, μια απότις καθηγήτριες που βοήθησαν πολύ για να γίνει η εκδήλωση....

Στο χώρο, τα παιδιά είχαν γράψει συνθήματα πάνω σε πικέτες... Όλοι μια γροθιά! Είχαμε όνειρα και τα διεκδικούσαμε με πάθος... Αλλά η ζωή συνεχίζεται... Όπωςτότε, έτσι και τώρα, το ζήτημα του ΒΟΤΡΥΣ με αφορμή τα αυριανά Κούλουμα, ξαναβγαίνει μπροστά. Ας το δούμε...

Οι μεγαλύτεροι θυμούνται τα Σεπόλια με λίγα σπίτια χαμηλά και από το Καπνεργοστάσιο μέχρι σχεδόν το λόφο Σκουζέ, περιβόλια και διάσπαρτα σπίτια τα περισσότερα πλινθόκτιστα, η ζωή απλή και δύσκολη με τους ανθρώπους να δουλεύουν στα περιβόλια και στα εργοστάσια του «Βότρυς» και της «Βιοφαρμ». Η μεσαία τάξη, δηλαδή οι υπάλληλοι και οι προνομιούχοι, έμεναν λίγο πιο πάνω στην «τότε Φωκίωνος Νέγρη» και βέβαια όλη η αριστοκρατία έμενε στον Αγιο Παντελεήμονα.(!!!!)
Διαχωριστικό όριο ανάμεσα στους εργάτες και τους Δημοσίους Υπαλλήλους, στους «πάνω» και στους «κάτω», οι γραμμές του τρένου στην Κωνσταντινουπόλεως.

Τα Σεπόλια ήταν λίγο κάτω από τις γραμμές του τραίνου στο σταθμό Μύλοι Αθηνών (γραμμή ΣΕΚ Πειραιά – Πάτρα από 1885) και σταθμός των ΣΕΚ (επί της τότε γραμμής Πειραιά - Λιμένα (σημερινός Σταθμός Λαρίσης) - Παπαπουλίου) που εγκαινιάστηκε το 1904.

Στο σταθμό ΜΥΛΟΙ ΑΘΗΝΩΝ στεγάζεται σήμερα το μουσείο του ΟΣΕ δίπλα στο εργοστάσιο ΑΤΛΑΣ (που σήμερα είναι αθλητικές εγκαταστάσεις (λέμε τώρα) και ακριβώς απέναντι είναι τα εργοστάσια ΒΟΤΡΥΣ και ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ.

Το εργοστάσιο ΒΟΤΡΥΣ είναι ένα από τα από τα πολλά εργοστάσια οινοποιίας που ίδρυσε η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΟΙΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑΤΩΝ (Ε.Ε.Ο.Ο.) Στις 6 Μαΐου 1906 δημιουργήθηκε η εταιρεία Ε.Ε.Ο.Ο. η οποία φάνηκε τότε ως η μόνη δυνατή λύση για την κατεργασία της σταφίδας. Επικεφαλής της επιχείρησης τέθηκαν εξαρχής οι κορυφαίοι της βιομηχανικής κίνησης στην Ελλάδα και οι ειδικότεροι επί των σταφιδικών ζητημάτων.

Έτσι η Ε.Ε.Ο.Ο πραγματοποίησε την οινοποίηση της χλωρής σταφίδας. Τελειοποίησε το μεγάλο αποσταγματοποιείο του εργοστασίου στους "Μύλους Αθηνών" με τα τελειότερα μηχανήματα αποστάξεως οίνων για παρασκευή αποστάγματος. Έτσι κατασκεύασε τα περίφημα κονιάκ της, εφάμιλλα των Γαλλικών. Η κονιακοποιία της αποτέλεσε ένα από τους σπουδαιότερους κλάδους της βιομηχανίας της. Το 1938 τελικά η Ε.Ε.Ο.Ο αγοράστηκε εξ ολοκλήρου από τον Μποδοσάκη - Αθανασιάδη ο οποίος εξαγόρασε και τις ξένες (Γαλλικές ) μετοχές της εταιρίας.

Το 1973 ιδρύει το «ίδρυμα Μποδοσάκη» στο οποίο μεταβίβασε εν ζωή όλη του την περιουσία καθώς και τις μετοχές της Ε.Ε.Ο.Ο.. Μετά το θάνατό του (19 Ιανουαρίου 1979), η διοίκηση του ΒΟΤΡΥΣ περνάει στα χέρια του ανιψιού του Μπδοσάκη, Τζώρτζη Αθανασιάδη (συντάκτη της εφημερίδας «ΒΡΑΔΥΝΗ»), τον οποίο σκοτώνει η 17 Νοέμβρη το 1982. Το 1986 σταματά οριστικά η λειτουργία του. Αργότερα, με διαδικασίες άγνωστες ακόμη σε εμάς, πέρασε στα χέρια του επιχειρηματία Γ. Πατατούδη ο οποίος ήθελε να "αξιοποιήσει" διαφορετικά το παλιό εργοστάσιο, κτίζοντας εμπορικό κέντρο ή πολυσινεμά.

Μετά από πορείες, αγώνες και καθημερινή πίεση των μαθητών των συλλόγων με επικεφαλής την Ένωση Συλλόγων Γονέων, χαρακτηρίστηκε ένα μεγάλο μέρος του ως χώρος σχολείου (μαζί με άλλους 20 χώρους που είχαμε προτείνει για σχολεία στο 4^ο Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων). Λόγω του σεισμού του 1999 ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων επίταξε μέρος του χώρου και με προκάτ αίθουσες στέγασε εκεί το 9ο ΤΕΕ. Και μετά από 1 χρόνο κάτω από την πίεση των κατοίκων και φορέων της περιοχής κατέβαλε τα χρήματα και ολοκληρώθηκε η διαδικασία απαλλοτρίωσης 14 στρεμμάτων από τα 20 περίπου του εργοστάσιου ΒΟΤΡΥΣ για την ανέγερση σχολείου.

Σήμερα, 2013, το σχολείο στεγάζεται ακόμη σε κοντέινερ και δεν έχει κτιστεί.

Παράλληλα το 2000 το 4^ο Διαμερισματικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων, με πρόταση του προέδρου του Ηρακλή Μαρκουίζου παίρνει απόφαση να χαρακτηριστεί διατηρητέο το εργοστάσιο ΒΟΤΡΥΣ και κοινόχρηστος χώρος το διπλανό εργοστάσιο φελλών και πωμάτων ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ, να δεσμεύσει έτσι και τον υπόλοιπο χώρο των 11 περίπου στρεμμάτων, και να γίνει βιομηχανικό μουσείο, πολιτιστικό κέντρο και χώρος πρασίνου. Το Δημοτικό συμβούλιο χαρακτηρίζει το εργοστάσιο ΒΟΤΡΥΣ «διατηρητέο» και το ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ ως χώρο κοινόχρηστο. Την απόφαση του τελικού χαρακτηρισμού ως βιομηχανικό μουσείο όμως θα την έπαιρνε το αρμόδιο τμήμα του Υπ. Πολιτισμού αλλά εκεί κόλλησε το θέμα ...

Στη συνέχεια, η σοβαρή προσπάθεια, η μελέτη και η τεκμηρίωση της ιστορικής σπουδαιότητας του εργοστασίου ΒΟΤΡΥΣ που διεξήχθηκε από τους μαθητές και καθηγητές της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 9^ο ΤΕΕ , και η μεγάλη συναυλία που οργανώθηκε με πρωτοβουλία καθηγητών και μαθητών με γνωστούς καλλιτέχνες (Αλ. Χατζής, Λιζέτα Καλημέρη, Απέργης, Χρ. Τσιαμούλης κ.α.) από το "Πολύτροπο Τέχνης", οδήγησε στο χαρακτηρισμό του ΒΟΤΡΥΣ σαν διατηρητέο κτίριο με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού (την υπ' αριθμόν ΥΠΠΟ/ΔΝΣΚΑ/Γ/829/60707/1453, αρ. ΦΕΚ 1289/Β/23-08-2004). Παράλληλα έχει εκδοθεί οικοδομική άδεια κατεδαφίσεως όλων των υπαρχόντων μεταλλικών στεγάστρων (υπ' αριθμόν 187/22-11-2004) και σχετική οικοδομική άδεια για την περίφραξη του χώρου (192/10-12-2004).

Σήμερα το παλιό εργοστάσιο ΒΟΤΡΥΣ είναι εγκαταλειμμένο και στέκι περιθωριακών μέσα στα σκουπίδια, καμία ενεργεία δεν έχει γίνει από το ΥΠ.ΠΟ. Έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα τα πέτρινα κτίρια, η καμινάδα και τα υπόγεια κελάρια, η αναστήλωση τους όμως δεν έγινε ποτέ... μόνο την απόφαση έβγαλε το ΥΠ.ΠΟ και μετά... ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ.

Ζητάμε την άμεση παρέμβαση του Υπ. Πολιτισμού για αναπαλαίωση των διατηρητέων κτιρίων. Και από το Υπ. Παιδείας και τον ΟΣΚ το χτίσιμο του 9ου ΤΕΕ και 89ου Νηπιαγωγείου που σήμερα λειτουργεί στις αποθήκες και τις αίθουσες τελετών των 62ου και 146ου Δημοτικών Σχολείων.

Όσο για το ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ υπάρχει στις προτάσεις - σχέδια όλων των Δημάρχων άλλα ποτέ δεν υλοποιείται κανένα σχέδιο. Οι κάτοικοι ζητάνε να προχωρήσει η απαλλοτρίωση για κοινόχρηστο πράσινο, όπως ήδη έχει αποφασίσει το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας. Είναι ανάγκη να απαλλοτριωθεί άμεσα για να μη χαθεί κι ο τελευταίος χώρος πρασίνου στην περιοχή.

Την ίδια τύχη της εγκατάλειψης είχαν και τα οικόπεδα που είχε γίνει μελέτη για σχολεία, όπως το 50 Λύκειο στα Σεπόλια δίπλα στο ΜΕΤΡΟ, το 51 Λύκειο δίπλα στην Ακαδημία του Πλάτωνα (που αργότερα χαρακτηρίστηκε σαν χώρος μουσικού γυμνασίου) και πολλά άλλα οικόπεδα γιατί το κτίσιμο σχολείων δεν υλοποιήθηκε μέχρι σήμερα.

Ακόμη, η εταιρία ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ δέσμευσε 178 περίπου στρέμματα στην περιοχή, υποσχόμενη αντισταθμιστικά οφέλη σε πράσινο. Αντί αυτού, ό,τι έχει απελευθερωθεί σε γη, (περίπου 80 στρέμματα), μετατράπηκε με πολύ γοργούς ρυθμούς σε τεράστιες πολυκατοικίες., η ανοικοδόμηση κάθε σπιθαμής γης στα Σεπόλια, η συνέχιση της αντιπαροχής, ο μεγάλος συντελεστής δόμησης 3, μετέτρεψαν την περιοχή σε τσιμέντο. Ακόμη και ο χώρος δίπλα στο ΜΕΤΡΟ που χρησιμοποιείται από ιδιώτη για πάρκιγκ αυτοκινήτων είναι χώρος που θα γινόταν πλατεία.

Έχουν γίνει και γίνονται συνέχεια κινητοποιήσεις των κατοίκων για την διεκδίκηση του χώρου. Δέντρα κόβονται συνεχώς, πεζοδρόμια καταπατούνται, χιλιάδες αυτοκίνητα παρκάρονται άναρχα από ανθρώπους άλλων περιοχών που χρησιμοποιούν το Μετρό και τελικά η καθημερινή μας κίνηση στην περιοχή κατάντησε επικίνδυνη για τη σωματική υγεία τη δική μας αλλά και των παιδιών μας.

Λοιπόν θα αφήσουμε να "σέρνονται" τόσο σοβαρά προβλήματα έτσι και θα τα παρακολουθούμε με σταυρωμένα τα χέρια χωρίς να κάνουμε τίποτα;

• Το κείμενο αυτό γράφτηκε από την Αναστασία Παπαγεωργίου πριν αρκετά χρόνια. Αποδεικνύεται όμως πολύ επίκαιρο καθώς είναι, δυστυχώς, διαχρονικό...

Το βίντεο αυτό τραβήχτηκε το πρωί του Σαββάτου 16 Μαρτίου 2013 με στόχο να δείξει μερικούς ψυχωμένους ανθρώπους και παιδιά που διέθεσαν από τον λίγο ελεύθερο χρόνο τους και πρόσφεραν εθελοντικά προσωπική δουλειά, για να καθαρίσουν το υπέροχο αυτό βιομηχανικό κτίριο του ΒΟΤΡΥΣ.

Λίγοι, αλλά εκλεκτοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ένωσης Συλλόγων Γονέων της 4ης Κοινότητας Δήμου Αθηναίων. Κι ανάμεσά τους (αυτό είναι το ενθαρρυντικό, παιδιά που δούλεψαν με συνείδηση μεγάλου...) Μαζέψαμε τα χαρτιά, καθαρίσαμε το χώρο του παλιού εργοστασίου του ΒΟΤΡΥΣ. Εδώ θα γίνουν φέτος τα Κούλουμα για τους Σεπολιώτες...

Άνθρωποι σαν τη Δέσποινα, την πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων από το 62 δημοτικό σχολείο της Αθήνας με συγκινούν πάντα, ιδιαίτερα... Ήταν εκεί με την κόρη της Ελεάνα και τις φίλες της και με το σύζυγο της, Νίκο, και δούλεψαν όλοι μαζί, σαν αντράκια... Μπράβο τους! Μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε να παλεύουμε στα σχολεία...

Να και ο Δήμος Αθηναίων με το φορτηγάκι αποκομιδής σκουπιδιών. Ήταν εκεί και έκαναν κι αυτοί ότι μπορούσαν. Και αύριο, Κυριακάτικα, υποσχέθηκαν να ξαναπάνε να πάρουν και τα υπόλοιπα σακιά με τα σκουπίδια... Το συνεργείο δούλεψε άψογα. Καθένας ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Και το έκανε με απόλυτη επαγγελματική ευσυνειδησία...

Για περισσότερες από τρεις ώρες επίπονης δουλειάς, απλοί άνθρωποι δούλεψαν να καθαρίσουν ένα εγκαταλειμμένο δημόσιο χώρο... Και δούλεψαν καλά. Τη Δευτέρα, καθαρός και ωραίος ο χώρος θα παραδοθεί στους κατοίκους της περιοχής να κάνουν εδώ τα Κούλουμα τους...

Μερικές μόνο από τις σακούλες με τα σκουπίδια που μαζεύτηκαν. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι βρήκαμε μέσα στο οικόπεδο του ΒΟΤΡΥΣ... Ένα κτίριο χαρακτηρισμένο ως ιστορικό βιομηχανικό, εγκαταλειμμένο. Κι επειδή πρέπει να θυμηθούμε λίγο την ιστορία του η επόμενη ανάρτηση θα είναι αφιερωμένη σ' αυτήν...  Επειδή, τίποτα δεν μας χαρίστηκε...

Έφτασε η ώρα των εκλογών για το Δ. Σ. Του ΕΔΟΕΑΠ. Ψηφίζουμε αύριο και μεθαύριο... Και όπως είναι φυσικό το e-mail μου γέμισε από τα μηνύματα των υποψηφίων. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το έχουν πάρει πολύ στα σοβαρά το πράγμα.

Δείτε μερικά:

Ο Πάνος Σόμπολος

Συνάδελφοι,

Ο ΕΔΟΕΑΠ διέρχεται την πιο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας του. Οι εξελίξεις είναι δραματικές. Τα γεγονότα επιβάλλουν πανστρατιά, συσπείρωση, ενότητα, για να κρατήσουμε όρθιο το Ταμείο μας, που το δημιουργήσαμε όλοι μας εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, με θυσίες και σκληρούς αγώνες.

Κανείς δεν περισσεύει. Αξίζουμε περισσότερα. Να φέρουμε ξανά την ελπίδα. Να αναβαθμίσουμε το Ταμείο μας για εμάς τους ίδιους και τα παιδιά μας.

Μπαίνω κι εγώ στη κοινή αυτή προσπάθεια, θέτοντας υποψηφιότητα για το νέο Δ.Σ. με στόχο ο ΕΔΟΕΑΠ να αποκτήσει Διοίκηση ικανή, υπεύθυνη, δημιουργική.

Να δώσουμε πνοή και προοπτική στο Ταμείο μας, μετά τα αρνητικά γεγονότα των τελευταίων ετών όπως είναι: Το «κούρεμα» των ομολόγων, η μειωμένη νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη, η επικούρηση, τα αποθεματικά μας, που έφθασαν σε οριακό σημείο κ.α.

Ενώνω, λοιπόν, και εγώ  τις δυνάμεις μου στην κοινή προσπάθεια των συναδέλφων, προκειμένου να αποτρέψουμε όλοι μαζί μεγαλύτερη καταστροφή.

Τούτες τις κρίσιμες για τον Κλάδο μας στιγμές, δεν χωράνε μεγαλοστομίες, αντιπαλότητες και αντιπαραθέσεις που μας αποδυναμώνουν.

Ένας είναι ο στόχος: Η σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ.

Σας καλώ να προστατεύσουμε  με ενότητα και ομοψυχία  τα μέλη - μετόχους μας και ιδιαίτερα τους νέους, που πλήττονται από την ανεργία και βιώνουν πρώτα αυτοί τις βαρύτατες συνέπειες της κρίσης.

Συναδελφικά

Πάνος Σόμπολος

Άλλοι δυο συνάδελφοι...

Το ταμείο μας, ο ΕΔΟΕΑΠ, βρίσκεται προ της κατάρρευσης. Το εφάπαξ, η επικούριση, οι παροχές υγείας είναι, κυριολεκτικά, στον αέρα.

Το ταμείο οικονομικά έχει διαλυθεί και θεσμικά βρίσκεται στο στόχο της Τρόικας, της κυβέρνησης και των εργοδοτών. Γι' αυτή την εξέλιξη οι ευθύνες της απελθούσης διοίκησης είναι προφανείς και πρωτοφανείς:

• Άφησε ανείσπρακτες οφειλές εκατομμυρίων από τους εργοδότες.

• Συνέβαλε ώστε να εκτιναχτούν στα ύψη τα ελλείμματα.

• Η καθημερινή λειτουργία του ΕΔΟΕΑΠ δημιουργεί διπλασία έξοδα από τα έσοδα. Για το 2012 τα υπολογιζόμενα έσοδα είναι 31 δισ. και οι δαπάνες ξεπερνούν τα 60 δις. ευρώ. Από πού θα βρεθούν τα υπόλοιπα 29 δισ. ευρώ όταν τα συνολικά αποθέματα είναι λιγότερα από 60 δισ;

• Η απελθούσα διοίκηση με τις αποφάσεις της προκάλεσε «διπλό κούρεμα» στα αποθεματικά του ταμείου. Με το απαράδεκτο PSI+ της κυβέρνησης και της Τρόικας η τοποθετημένη σε κρατικά ομόλογα περιουσία μας μειώθηκε κατά 53,5%. Ακολούθως, η διοίκηση έδωσε εντολή για ρευστοποίηση των νέων ομολόγων στο 15% της αξίας τους. Έτσι, μετά την τρόικα ήρθε το δεύτερο, πιο επώδυνο και ξεδιάντροπο, «κούρεμα» με απόλυτη ευθύνη της απελθούσης διοίκησης. Οι δικαιολογίες ότι παραπλανήθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδας -χωρίς να παραγνωρίζουμε τις ευθύνες Προβόπουλου- δεν μπορούν να σταθούν. Αλίμονο εάν μια διοίκηση εκλεγμένη, υποτίθεται υπεύθυνη, που διαχειρίζεται περιουσία μετόχων, προβάλει τέτοιες φτηνές δικαιολογίες περί άγνοιας νόμων...

Αν δεν ήξερε έπρεπε να ρωτήσει και, εν πάση περιπτώσει, πρέπει να απολογηθεί στα αρμόδια όργανα αντί να διεκδικεί την εκλογική της επιβεβαίωση- αναβάπτιση...

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Στο σημείο που έχουν φέρει το ταμείο, η πλήρης κατάρρευση του και η ένταξή μας στον ΕΟΠΥΥ είναι θέμα το πολύ δύο ετών. Τόσο αρκούν τα αποθεματικά με τη φόρα που έχει δώσει η απελθούσα διοίκηση στα οικονομικά του ταμείου. Παράλληλα με τις ευθύνες της διοίκησης, δεχόμαστε θεσμική επίθεση σε βάρος της υπόστασης του ταμείου. Η σχεδιαζόμενη κατάργηση του Αγγελιοσήμου (υπέχει θέση εργοδοτικής εισφοράς) που προωθούν η κυβέρνηση, η Τρόικα και οι επιχειρήσεις θα βάλει οριστική ταφόπλακα στα δικαιώματά μας.

Σ' αυτή τη διπλή απειλή πρέπει να αντιδράσουμε: οργανωμένα, θεσμικά, με επιλογές κάθαρσης, υπέρβασης των παραταξιακών σχημάτων, με την ανάδειξη νέων, άφθαρτων, ανιδιοτελών συναδέλφων και όσων έχουν καλή γνώση του Ασφαλιστικού. Οι παρατάξεις έχουν θεσμικό ρόλο, κρίσιμο και χρήσιμο, στο σωματείο όμως. Στην ΕΣΗΕΑ.

Τώρα, προέχει η αυτονομία του ΕΔΟΕΑΠ από την κυβέρνηση, την τρόικα και τους εργοδότες. Και να προωθηθούν τα αναγκαία μέτρα διάσωσης του ταμείου μας. Γιατί, η ασπιρίνη δεν έχει παραταξιακό χρώμα, ούτε (πρέπει να) δίνεται με πελατειακούς όρους.

Σε αυτή την οριακή στιγμή οι συντάκτες του εργατικού και ασφαλιστικού ρεπορτάζ, με τη γνώση και την εμπειρία του επαγγελματικού τους αντικειμένου, πήραν μια πρωτοβουλία για την υπέρβαση της κρίσης στον ΕΔΟΕΑΠ. Προς τούτο εξέδωσαν μια αναλυτική και διαφωτιστική διακήρυξη (www.megabox.gr).

Αγαπητέ Συνάδελφε,

Οι καιροί ου μενετοί.

Στις εκλογές της 12^ης και 13^ης Μαρτίου έχεις την ευκαιρία να (ξανα)πάρεις τις τύχες του ταμείου στα χέρια σου.

Ο ΕΔΟΕΑΠ ανήκει στην οικογένειά σου. Εκεί καταλήγουν και σταθμίζονται τα δικαιώματα των ασφαλισμένων-μετόχων του. Δεν αποτελεί πεδίο κομματικής αντιπαράθεσης.

Ψήφισε μαζικά τους καλύτερους του κλάδου ανεξαρτήτως κομμάτων, έξω από τη διαπλοκή, πέρα από τη συναλλαγή και τις υπόγειες διαδρομές.

Ο ΕΔΟΕΑΠ σου ανήκει και αφορά:

- την υγεία σου,

-την ασφάλεια της οικογένειάς στου,

-τις απολαβές σου ως συνταξιούχου,

-την αξιοπρέπειά σου ως μετόχου.

Δείξτους ότι ξέρεις, επιλέγεις αυτόνομα και σωστά, μπορείς να σπάσεις το φαύλο κύκλο της αλληλεξάρτησης.

Για να σωθεί ο ΕΔΟΕΑΠ, το τελευταίο καταφύγιο των ανέργων και σκληρά εργαζομένων στον τύπο.

Υποψήφιοι για το Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ:

Αννα Κωνσταντακάκη

Χρήστος Μέγας

Η απάντηση Σπανοπούλου

«Παραιτήθηκα από τη θέση της Προέδρου του ΕΔΟΕΑΠ μαζί με άλλα 4 μέλη της ΕΣΗΕΑ  υλοποιώντας έτσι όλες τις από τον Ιούνιο  δεσμεύσεις μας. Δυστυχώς μπροστά στην κάλπη επιμένουν να μας  συκοφαντούν, χωρίς αποδείξεις   ότι ζημιώσαμε το Ταμείο.  ΦΘΑΝΕΙ  ΠΙΑ!

Ας σταματήσει ,επιτέλους, αυτό  το κακό συνδικαλιστικό θέατρο. Σωπαίνουμε υβριζόμενοι σκαιότατα για μήνες. Σεβάστηκα την Δικαιοσύνη τους ρυθμούς της και τη διαδικασία που ακολουθεί ,αλλά δεν θα επιτρέψω να συνεχιστεί αμαχητί η ανθρωποφαγία και η κατάντια που ζούμε στον Κλάδο, ιδιαίτερα τις τελευταίες ημέρες. Άνθρωποι που δεν λένε μεταξύ τους Καλημέρα ,παράταξεις ,που επ ουδενί δεν συμφωνούν στα μείζονος σημασίας προβλήματα των δημοσιογράφων και της δημοσιογραφίας αδημονούν να μοιράσουν κουκιά και καρέκλες και... ομονοούν ομαδόν και προκλητικά για τη νοημοσύνη μας σε ένα μόνο σημείο: Να πέσει η διοίκηση Σπανοπούλου! Την απάντηση θα δώσει φυσικά η κάλπη .

Εγώ, όμως, έχω χρέος απέναντι στην τιμή και την αξιοπρέπεια όλων των μελών του ΔΣ που στήριξαν τον ΕΔΟΕΑΠ  σε τραγικές ώρες κι απέναντι στους 20000 ασφαλισμένους μας που αγωνιούν και αναρωτιούνται γι αυτό τον ορυμαγδό ανεύθυνων κατηγοριών, να τις αντικρούσω.

ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΔΗΛΩΝΩ ΔΗΜΟΣΙΑ ότι η απερχόμενη Διοίκηση έχει από τον Ιούνιο στη διάθεση των Εισαγγελικών Αρχών ειδικό ενυπόγραφο πόρισμα  των Ορκωτών Ελεγκτών της διεθνούς ανεξάρτητης ελεγκτικής εταιρείας Moore Stephens ΑΕ με το οποίο αποδεικνύεται ότι τον περασμένο Μάρτιο και Απρίλιο ΔΕΝ ΖΗΜΙΩΣΑΜΕ οικονομικά τον Οργανισμό μας.

Αντίθετα, στο πόρισμα αυτό τεκμηριώνεται ότι η αποφευχθείσα οικονομική ζημία  για τον ΕΔΟΕΑΠ στην ίδια περίοδο, χάρη στις κινήσεις που έγιναν, ανερχόταν σε 10,9 εκ € ! Ακόμη οικονομικοί αναλυτές με βάση τα στοιχεία της ίδιας της ΤτΕ , για τις τρέχουσες αξίες των μερίδων στο Κοινό Κεφάλαιο φέρνουν το Ταμείο στις 2 Ιουλίου 2012 με οικονομικό όφελος από τις κινήσεις αυτές 1.551.916 €.
Αυτά , για τους μάγους νεοοικονομολόγους του Ασφαλιστικού μας, τους εντεταλμένους της ΤτΕ, τα παπαγαλάκια του αλήστου μνήμης χρηματιστηρίου των Χαλυβδόφυλων και πρώην Αυριανιστές , που τετραγωνίζουν τον κύκλο επί του θέματος υπηρετώντας με αήθεια προσωπικές , παραταξιακές και όχι μόνο φιλοδοξίες.....

Ματαιοπονούν , όμως, όσοι με παραταξιακό μανδύα περιφέρουν στο Διαδίκτυο τα επιχειρήματα του Τροικανικού σύστηματος Προβόπουλου,των εμπόρων της Υγείας και όσων θέλουν τον ΕΔΟΕΑΠ στον ΕΟΠΠΥ !Πού ήταν όλοι όταν δίναμε μόνοι τη μάχη για τον ΕΔΟΕΑΠ;

Περιμέναμε 4 μήνες να δεχθεί η ΕΣΗΕΑ να μας ελέγξει και μη την είδατε!

Ας τελειώνουμε, λοιπόν, με τις παραταξιακές αθλιότητες που τόση ζημιά έχουν κάνει.  Ας μιλήσει η κάλπη. Ο κόσμος, και γνώση και μυαλό και συνείδηση έχει!

Ας μας κρίνουν οι ασφαλισμένοι που βρήκαν πάντα ένα καταφύγιο στον ΕΔΟΕΑΠ, ιδιαίτερα μέσα στη Κρίση (2009 – 2013).

Ας κριθούμε όλοι με βάση το έργο, την υπευθυνότητα, την πείρα, τη γνώση, την ηθική και το ποιες υπηρεσίες έχουμε προσφέρει στον κλάδο.

Ας πάρει κάθε ασφαλισμένος την ευθύνη του για τον ΕΔΟΕΑΠ της ζωής μας!

Για τον ΕΔΟΕΑΠ,  που μας παρέδωσαν οι σοφοί γέροντες του Κλάδου μας,για την δέσμευση τιμής να τον υπηρετώ, για τα χρόνια που εργάστηκα σκληρά υπέρ της Κοινωνικής Ασφάλισης και Περίθαλψης ΟΛΩΝ των ασφαλισμένων, για το τιμόνι που κράτησα σταθερά μέσα στην φουρτούνα χωρίς να λιγοψυχήσω δηλώνω σήμερα ότι Δεν λιποτακτώ!

Aνακοινώνω στον Κλάδο των ΜΜΕ την υποψηφιότητά μου στις εκλογές για τη νέα Διοίκηση του Ταμείου μας. Και ζητώ τη στήριξη των συναδέλφων κοιτάζοντας τους στα μάτια.

ΟΛΟΙ οι δημοσιογράφοι γνωρίζουν ότι στέκομαι μακριά και απέναντι από όλες τις συνδικαλιστικές παρατάξεις και τις κομματικές, πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες που έχουν θανάσιμα τραυματίσει και καταστήσει αναξιόπιστο τον Κλάδο των ΜΜΕ στην Κοινωνία, αλλά και έχουν απαξιώσει την ίδια την ΕΣΗΕΑ στη συνείδηση των χιλιάδων σκληρά εργαζόμενων συναδέλφων, χαμηλοσυνταξιούχων, ανέργων ή μπλοκάκηδων σε εργασιακές γαλέρες....

Κόμμα μου είναι μόνο ο ΕΔΟΕΑΠ και παράταξη μου οι ασφαλισμένοι του, οι άρρωστοι , οι γέροντες, οι κοινωνικά αδύναμοι .

Ανήκω στους Ανθρώπους που ξέρουν να δουλεύουν αποτελεσματικά, να παλεύουν για Αξιοπρέπεια και Αντοχή μέσα στην τραγωδία που βιώνει ο τόπος και μαζί, οι δημοσιογράφοι και οι οικογένειές μας.

Γιατί, ΔΕΝ ΕΞΑΙΡΟΥΜΑΣΤΕ οι Δημοσιογράφοι. Πάσχουμε και πασχίζουμε όπως όλοι οι Έλληνες....

Καλωσορίζω εκείνους από τους συνυποψήφιους μου συναδέλφους που θα τιμήσουν και δεν θα βεβηλώσουν το μεγάλο αλώνι της ύψιστης δημοκρατικής διαδικασίας, αυτής των εκλογών της 12ης και 13ης Μαρτίου. Και εύχομαι να σταθούμε ΜΑΖΙ, ΟΡΘΙΟΙ για το δύσκολο σήμερα και για ένα καλύτερο αύριο στο Ταμείο μας.

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΤΥΧΗ στον Αγώνα για τον Άνθρωπο μόνο. Μακάρι να νικήσουν οι καλύτεροι!» Ζητώ  την ψήφο των συναδέλφων. Με Αξιοπρέπεια και Αντοχή

ΕΛΕΝΗ Β. ΣΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ Μέλος ΕΣΗΕΑ, Πρόεδρος ΟΑΤΥΕ, Αντιπρόεδρος ΑΙΜ,

Υποψήφια και η Ελένη Τράιου

Φυσικά υπάρχουν κι άλλοι αξιόλογοι συνάδελφοι που δεν έχουν την πολυτέλεια να επικοινωνήσουν μέσω e-mail (γιατί απλά κάποιος από την ΕΣΗΕΑ πρέπει να τους δώσει τη λίστα...) και το κάνουν απ' όπου μπορούν. Από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Δείτε τι έγραψε στον τοίχο της η καλή μου φίλη Ελένη Τραίου:

Συνάδελφοι,
καλούμαστε και πάλι να εκλέξουμε τους αντιπροσώπους μας για τον ΕΔΟΕΑΠ. Εκρινα σκόπιμο να θέσω στην κρίση σας την υποψηφιότητά μου, καθώς θεωρώ χρήσιμη την παρουσία μου, διαθέτοντας την εμπειρία μου ως προέδρου της εξελεγκτικής επιτροπής του ΕΔΟΕΑΠ.
Στις τελευταίες εκλογές για το Ταμείο μας, για λίγους ψήφους δεν εκλέχτηκα τακτικό μέλος στο Δ.Σ., αλλά 2η αναπληρωματική.
Οι Αρχές και οι Ιδέες του κάθε υποψηφίου αντικατοπτρίζονται στη διαχρονική πορεία του.
Έμεινα ασυμβίβαστη στην πολυετή θητεία μου στα πειθαρχικά συμβούλια της ΕΣΗΕΑ, όπου υπηρέτησα, με την ψήφο σας, ως πρόεδρος και μέλος, τόσο στο Πρωτοβάθμιο, όσο και στο Δευτεροβάθμιο Συμβούλιο. Στις κρίσιμες ώρες που περνάει ο επικουρικός ασφαλιστικός μας οργανισμός, δεν υπάρχουν περιθώρια για παιχνίδια.
Μένω αμετακίνητη στις αρχές μου και στο στόχο της προάσπισης των δικαιωμάτων μας. Και κάθετα αντίθετη στις όποιες μεθοδεύσεις που μας αποπροσανατολίζουν και εξυπηρετούν σκοπιμότητες.
Οι απλοί δημοσιογράφοι αγωνίζονται, καθημερινά, κάτω από πολύ σκληρές συνθήκες και με αβέβαιο μέλλον.
Η αύξηση των ανέργων παίρνει τρομακτικές διαστάσεις, με όσα προβλήματα ανακύπτουν. 
Η κατάσταση των συνταξιούχων προδιαγράφεται αβέβαιη...
Το φάρμακο και η περίθαλψή μας βρίσκονται σε κίνδυνο.
Κάτι πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί.
*Στον αγώνα αυτόν είναι παρόντες και οι συνυποψήφιοι Γ. Καραγιάννης, Γ. Μηλιώνης, Γ. Μουσγάς και Αγλαΐα Κυρίτση.
Σας ευχαριστώ.

Θα συνεχίσουμε όμως και σε άλλο σημείωμα μας, γιατί τα e-mail είναι πραγματικά πολλά...