Οι δημόσιοι χώροι στην Ελλάδα είναι κοινωνικό αγαθό που βρίσκεται διαχρονικά σε καθεστώς κρίσης. Στη σημερινή υπερχρεωμένη και υπό την εποπτεία των δανειστών χώρα, αυτή η κρίση βαθαίνει και αποκτά νέα χαρακτηριστικά, τα οποία την καθιστούν επικίνδυνη για το μέγεθος, την ποιότητα και, εν τέλει, την ίδια της την ύπαρξη. Βασική νέα παράμετρος αυτού του κινδύνου είναι η απορρύθμιση του νομοθετικού πλαισίου για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της χώρας, με κύριο επιχείρημα τη διευκόλυνση των επενδύσεων.
Ο χώρος της Ακαδημίας, στην οποία δίδαξε ο Πλάτων, είναι Μνημείο Παγκόσμιου Πολιτισμού, καθώς το αρχαιότερο πανεπιστήμιο του κόσμου, που λειτούργησε αδιάλειπτα από τον 6ο π.Χ. μέχρι τον 6ο μ.Χ. αιώνα, αποτέλεσε την κοιτίδα των επιστημών και της φιλοσοφίας για τον δυτικό και ανατολικό κόσμο. Χωρίς αυτό, ενδεχομένως, η ιστορία της ανθρωπότητας θα είχε λάβει διαφορετική τροπή.
Τη στιγμή που το κράτος, η πολιτική εξουσία, η δημοτική αρχή και πίσω τους κάθε λογιών τοπικά μικρά ή μεγάλα συμφέροντα συνασπίζονται στο όνομα των «επενδύσεων» και της «ανάπτυξης» βάζοντας οριστικά ταφόπλακα στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνα, τέσσερις (προς το παρόν) φορείς, Η Επιτροπή κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα, το Καφενείο της, το European Village, το Δίκτυο μαθημάτων και γνώσης στην Πολιτεία και οι ΑΝΙΜΑ, συζήτησαν καταρχήν για την υλοποίηση μιας μαχητικής δράσης με στόχο την υπεράσπιση του αρχαιολογικού Πάρκου.
Υπό το σύνθημα και ταυτόχρονα στόχο ότι διεκδικούμε το Αρχαιολογικό Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα ως χώρο Ανοιχτό, Ελεύθερο, Δημόσιο Αρχαιολογικό Πάρκο πολιτισμού, η πρόταση αφορά στην από κοινού διοργάνωση ενός μαχητικού διήμερου με κεντρικό άξονα «πώς εμείς θέλουμε να είναι και να λειτουργεί το Πάρκο της Ακαδημίας».
Η ξεπερασμένη λογική ότι θα υπάρχει ανάπτυξη με την κατασκευή εμπορικού κέντρου τύπου MALL, θυσιάζοντας ένα μεγάλο βιομηχανικό συγκρότημα που προοριζόταν για μνημείο-μουσείο και καταστρέφοντας 22 στρέμματα γης, μας βρίσκει αντίθετους.
Υπό το πρίσμα των νέων εξελίξεων, ότι δηλαδή ο ΟΡΣΑ (Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθηνών) ενέκρινε την τοπική τροποποίηση του Σχεδίου Πόλης για το οικόπεδο πρώην Μουζάκη (το μεγάλο εργοστάσιο βόρεια του Αρχαιολογικού πάρκου στον Κηφισό, βιομηχανικό κλωστοϋφαντουργείο, Κλωστές πεταλούδα, κτήριο του 1920 περίπου) και ο Δήμος Αθηναίων έδωσε πολιτικά και ουσιαστικά το πράσινο φως να παραδοθεί ο ελεύθερος χώρος του Μουζάκη στο πολυεθνικό fund MGA για την κατασκευή ενός τεράστιου ΕΜΠΟΡΙΚΟΎ ΚΕΝΤΡΟΥ υπό την επωνυμία Gardens Akademy, έκτασης 45.000 τετραγωνικών μέτρων, με την δικαιολογία ότι θα δημιουργηθούν 600 θέσεις εργασίας χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους ότι θα χαθούν 7.000 θέσεις εργασίας από το περιστέρι, το Ίλιον και την ευρύτερη περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνα.
Η δημιουργία Εμπορικού κέντρου καταδικάζει την περιοχή μας με αποκλεισμό γι’ αυτό η πρόταση δράσης για 30 & 31 Μαρτίου αποκτά ξεχωριστή σημασία.
Σε δεύτερη φάση, εκκρεμεί η προώθηση του κεντρικού στόχου για ιδιωτικοποίηση του Αρχαιολογικού χώρου της Ακαδημίας Πλάτωνα.
Στον αντίποδα των κεντρικών αυτών μνημονιακών πολιτικών, οι κάτοικοι τη Ακαδημίας επιμένουμε σε μια άλλη πολιτική, σε μια άλλη αναβάθμιση της Ακαδημίας Πλάτωνα.
Το περιβάλλον είναι σαφώς πιο δύσκολο για τις διεκδικήσεις μας. Αρκεί να δούμε τι συμβαίνει στη Χαλκιδική, τη Θράκη ή το Ελληνικό. Ένα επιπλέον «όπλο» μας είναι η διεθνής ενημέρωση για τον Αρχαιολογικό χώρο. Γι’ αυτό και θα πρέπει να το ανοίξουμε σε πιθανούς «συμμάχους» εκτός Ελλάδας.
Στόχος μας είναι να παραμείνει το Πάρκο δημόσιο, με αναβάθμιση του αρχαιολογικού του χαρακτήρα, με την κατασκευή του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών, μακροπρόθεσμα, με το άνοιγμα των αποθηκών με τις αρχαιότητες που παραμένουν ερμητικά κλειστές ακόμη και στους επιστήμονες αρχαιολόγους και την αναβάθμιση του αρχαιολογικού Πάρκου ως χώρου γνώσης και πολιτισμού.
Στόχος μας είναι να παραμείνει το Πάρκο ανοιχτό και ελεύθερο για τους πολίτες της περιοχής και ολόκληρης της Αθήνας. Χωρίς κάγκελα και φράκτες. Με χώρους γνώσης και άθλησης.
Η πρόταση που αρχικά συζητήθηκε και τίθεται εκ νέου σε επαναδιαμόρφωση στις επιμέρους συλλογικότητες που μετέχουν σε αυτή, αφορά:
Σε ένα διήμερο (30-31 Μαρτίου) στον αρχαιολογικό χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνα.
Σε αυτό το διήμερο θα διαμορφώσουμε το Πάρκο όπως εμείς οι κάτοικοι το θέλουμε, με δράσεις όπως:
-
Διοργάνωση συζήτησης στο Γυμνάσιο με φιλοσόφους-καθηγητές για το ρόλο και την παρέμβαση της διανόησης στη σημερινή χειραγώγηση και κατασκευή πραγματικότητας.
-
Ξενάγηση στο χώρο των αποθηκών και συζήτηση με το Σύλλογο αρχαιολόγων για τα δικά τους αιτήματα.
-
Με πρωτοβουλία των διοργανωτών, στο χώρο προς την Φάωνος ομάδα εθελοντών καθαρίζει το Πάρκο, σκάβει και φυτεύει.
-
Με προβολές ταινιών και συζητήσεων στο χώρο της Μοναστηρίου.
-
Διαμορφώνουμε χώρο (με σχοινιά) για τα σκυλιά στο χώρο της Δράκοντος απέναντι από το γήπεδο ποδοσφαίρου. Στρώνουμε άμμο, περιφράζουμε το χώρο και φέρνουμε σκυλιά και φιλόζωους.
-
Οι ΑΝΙΜΑ μιλάνε στο χώρο της οικίας Ακάδημου για το ρόλο του Πάρκου ως χώρου σπάνιων πουλιών.
-
Με ποδηλατοδρομία στη διαδρομή που εμείς έχουμε ήδη απαιτήσει ως ποδηλατόδρομο, στην οδό Δράκοντος την οποία μπορούμε να κλείσουμε,.
-
Πιθανή έκθεση φωτογραφίας.
-
Αθλητικές δραστηριότητες και παιχνίδια.
-
Θέατρο δρόμου, μουσική, θεατρικό παιχνίδι για παιδιά.
-
Συμβολική δεντροφύτευση αδόμητου χώρου προς τα ΚΤΕΛ, δίπλα στο Γυμνάσιο και το ΤΕΛ για να δείξουμε πως απαιτούμε την επέκταση του Πράσινου Πάρκου ως τα ΚΤΕΛ.
Για να γίνει ενημέρωση και να καλέσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο στις δράσεις 30 και 31 Μαρτίου θα γίνουν συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις στην γειτονιά.
Σάββατο 23 Μαρτίου και ώρα 18:00, στην Πολιτεία θα γίνει η παρουσίαση του Βιβλίου
«Η ΒΙΒΛΙΟΘΉΚΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ» του Κ. Στάικου. Θα μιλήσει η Αρχαιολόγος κυρία Λυγκούρη
Την Κυριακή 24 Μαρτίου, στις 12:30, θα υπάρχει ενημέρωση από το δίκτυο Αλληλεγγύης για όσους θέλουν περισσότερες πληροφορίες.
Απόψε ο δεύτερο μήνας του 2013, ο Φλεβάρης, θα αποτελεί παρελθόν... Ήρθε στη ζωή μας κι έφυγε σαν αέρας, κουτσός όπως ήταν.... Το έχετε παρατηρήσει; Όλοι οι μήνες έρχονται και παρέρχονται σαν αέρας... Φταίει ίσως το γεγονός ότι μας “κυνηγάνε” οι υποχρεώσεις μας, κυρίως οι οικονομικές, που δείχνουν να έχουν ένα δυσθεώρητο βάρος στις συγκεκριμένες συγκυρίες...
