Θεωρητικά μια από αυτές τις μέρες, έχουμε γενέθλια. Κλείνουμε πέντε χρόνια ζωής και μπαίνουμε στον 6ο. Ένας ακόμα ιντερνετικός θρίαμβος...

Σ' αυτό το Site βρήκα ένα ήρεμο, απάνεμο λιμάνι για να μπορώ να στοχαστώ καταστάσεις και να τις καταγράψω. Απλές, αλλά αληθινές, χωρίς φανταχτερές κορδέλες, όπως έρχονταν από την καρδιά μου, οι λέξεις...

Το σπουδαίο με τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι ότι, όπως και στη ζωή, τίποτα δεν του χαρίστηκε. Βήμα – βήμα, λέξη – λέξη, χωρίς άγχος και αγωνία για την επόμενη μέρα. Την περιμένουμε με λαχτάρα να τη ζήσουμε, αλλά μέχρι εκεί... Αυτό ήταν το Blog μου. Ρίξτε μια ματιά ΕΔΩ, έστω χωρίς υποστήριξη φωτογραφιών...

Μέσα από το ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ δημοσίευσα κατά καιρούς μερικές πολύ όμορφες φωτογραφίες. Σαν αυτή εδώ, ας πούμε, που γεμίζει η καρδιά σου αισιοδοξία και μόνο που τη βλέπεις...

Χθες πήγα στην τράπεζα και κατέθεσα για την On Screene το ποσό των 252 ευρώ για τη δυνατότητα που μου παρέχει να φιλοξενείται ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ στους σέρβερ της. Το να έχω τη δυνατότητα να επικοινωνώ μαζί σας μέσα από το διαδίκτυο με σιγουριά και ασφάλεια είναι σημαντικό για μένα...

Γι' αυτό, όπως θα δείτε και στο βιντεάκι της On Screene που είναι στο τέλος αυτής της ανάρτησης και μου κάνουν την τιμή να αναφέρονται σε ένα e-mail που τους έστειλα, όταν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα, αυτή είναι η απλή και καθαρή αλήθεια. Όταν τους χρειάστηκα ήταν εκεί και με τις τεχνικές τους γνώσεις με βοήθησαν και ξεπέρασα το πρόβλημα που προέκυψε...

Το θυμάμαι σαν τώρα το ξεκίνημα. Είχα ήδη αρχίσει να δοκιμάζω στο Blog και μ' άρεσε αυτό το ημερολόγιο της δημοσιοποίησης πραγμάτων. Ο συνάδελφος μου στην ΠΕΤ ΟΤΕ, Δήμος, το έβλεπε αυτό και το χαίρονταν μαζί μου... Ωστόσο με προειδοποίησε έγκαιρα: Δεν είσαι ασφαλής εκεί, χρειάζεσαι κάτι καλύτερο..

Τον άκουσα, είχε δίκιο... Το διαπίστωσα, ενώ δούλευα παράλληλα το Blog με το Site αυτό. Ήταν ένα καλοκαίρι, στο χωριό. Ήμουν διακοπές εκείνη την εποχή, που άλλαξε ιδιοκτησία ο σέρβερ που φιλοξενούσε το Blog και... χάθηκε η επικοινωνία. Κάπου στην Αμερική αυτοί, δεν απαντούσαν στα e-mail μου. Απογοητεύτηκα. Ευτυχώς που υπήρχε το Site. Και από Έλληνες παρακαλώ... Ο Άρης Ντάτσης έβγαινε με το κινητό του τηλέφωνο κάθε φορά που τον ζητούσα, όλα ήταν πια διαφορετικά.

Άρχισα να σκέφτομαι, ότι μου άρεσε το Blog και η φιλοσοφία που πάνω της το είχα δομήσει. Αυτό συνέχισα να κάνω και με το Site. Τελικά τι ήταν, Blog ή Site; Η απάντηση ήταν πολύ απλή: Ήταν ένα Site με τη μορφή του Blog.

Ήταν και παραμένει μια ερασιτεχνική μορφή έκφρασης του εσωτερικού μου κόσμου. Ένα μοίρασμα με όλους εκείνους που με ακολουθούν πιστοί, πέντε χρόνια τώρα και ελπίζω να μην τους διαψεύδω με τις αναρτήσεις που κάνω καθημερινά.

Αυτό που επιχειρώ είναι να προσεγγίζω την επικαιρότητα με το δικό μου τρόπο... Που είναι ξεχωριστός, όπως ξεχωριστοί είναι οι άνθρωποι γύρω μας και αυτή η διαφορετικότητα είναι που δίνει μια ξεχωριστή ομορφιά στον κόσμο γύρω μας. Προσπαθώ να έχω δικά μου κείμενα, που στην αρχή είναι χειρόγραφα και μετά γίνονται ψηφιακά.

Μου αρέσει το γράψιμο. Πάντα μου άρεσε. Ώρες ολόκληρες μπορώ να απομονωθώ, ανάμεσα στους ανθρώπους αποτυπώνοντας τις σκέψεις μου στο χαρτί...

Αυτό είναι που κάνει ξεχωριστό τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Και κάνει πολλούς, όπως τον Άρη Ντάτση, να έρχονται καθημερινά εδώ, αναζητώντας μια άλλου είδους ενημέρωση. Καθαρή, αν μη τι άλλο, χωρίς ιδιαίτερες στοχεύσεις πέρα από την καρδιά του αναγνώστη...

Αυτή είναι η ομάδα της Oncreen που με τις γνώσεις της και την εμπειρία της υποστηρίζει και τη σελίδα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Με εξειδικευμένες γνώσεις σχεδιασμού και πληροφορικής, αλλά και ενδιαφέρον για το διαδίκτυο, τις εφαρμογές και τις δυνατότητές του, προτείνουν και αναπτύσσουν λύσεις έξυπνες και αποτελεσματικές, οικονομικές και ταυτόχρονα ποιοτικές, φιλικές στη χρήση και μελετημένες για τις ανάγκες μας. Με πολύχρονη εμπειρία σε θέματα ιστοσελίδων και διαδικτυακών εφαρμογών, σχεδιάζουν, δημιουργούν και προβάλλουν το διαδικτυακό μας προφίλ, ώστε η επένδυσή μας να πιάσει τόπο. Η ομάδα στελεχώνεται από εξειδικευμένο προσωπικό: web designers / developers, joomla!, social media και network experts. Την ομάδα συμπληρώνουν επιλεγμένοι εξωτερικοί συνεργάτες, επιτυχημένοι επαγγελματίες του χώρου. Όλοι μαζί συνθέτουν έξυπνες λύσεις και λειτουργικές εφαρμογές, καλύπτοντας σε κάθε περίπτωση τις ανάγκες μας για μια αποτελεσματική και προσοδοφόρα εικόνα στο διαδίκτυο.

Με ένα τραγούδι ας τον αποχαιρετήσουμε τον Μάρτη που φεύγει... Μελωδικά, όπως τον καλωσορίσαμε. Όμορφα, ανθρώπινα, όπως του αξίζει...

Ο άνθρωπος ζει από την ελπίδα... Την έχει ανάγκη, χρειάζεται να γήρει κάπου, όταν ο κάματος της μέρας τον καταβάλει... Μια μπότα στρατιωτική που δεν μπορεί να σκοτώσει ένα λουλούδι που ανθίζει σε άνυδρο τοπίο... Υπερβολές του σκιτσογράφου; Μπορεί. Αλλά μην ξεχνάτε πως τη χρειαζόμαστε μια μικρή ενθάρρυνση...

Έφυγε και ο Μάρτης. Παρέδωσε τη σκυτάλη στον Απρίλη. Έρχονται στιγμές που διαπιστώνετε κι εσείς έντρομοι, πόσο γρήγορα περνά ο καιρός. Και ξεχνάμε να ζήσουμε, να ερωτευθούμε, να δώσουμε απ' αυτά που κρατάμε ακριβά φυλαγμένα στην ψυχή μας για την... κατάλληλη ώρα.

Προσέξτε το αυτό το σημείο. Είναι κομβικό. Με την... ταχύτητα που τρέχουμε θα το προσπεράσουμε και δεν θα το προσέξουμε καν. Κι είναι άδικο αυτό...

Ας μην τον αδικούμε όμως τον Μάρτη. Καλός ήταν μαζί μας. Καταφέραμε και υλοποιήσαμε τις προγραμματισμένες δουλειές μας μέσα στους προσδιορισμένους χρόνους. Μας έφερε την άνοιξη, που τον Απρίλη θα είναι πιο ορατή πια, γύρω...

Και έδωσε τα πάντα, σε μια εποχή πολύ δύσκολη από όποια μεριά κι αν τη δεις για να μπορέσουμε να σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι με αισιοδοξία και να ατενίσουμε το μέλλον, το όποιο μέλλον.

Επιπλέον στο κατευόδιο του ζήσαμε μοναδικές στιγμές στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Δυο μέρες γεμάτες με δράση στις οποίες συμμετείχαν δώδεκα φορείς της περιοχής! Υπάρχει κάτι πιο σημαντικό; Ας το δούμε κι ας το εκτιμήσουμε...

Καλώς μας ήρθες Απρίλη. Να τον καλωσορίσουμε όπως ξέρουμε με το ομώνυμο τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού από το δίκσο του "Καλαντάρι"..

Είναι δύσκολο να σας περιγράψουμε τι γίνεται αυτή τη στιγμή στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος... Εκατοντάδες κόσμος έχει μαζευτεί και παίζει ή παρακολουθεί αυτούς που παίζουν. Παρών το Ιστόφωνο. Ακούστε το ΕΔΩ.

Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου υπάρχει κίνηση και ζωή μέσα στο πάρκο. Τα παιδιά παίζουν. Tα παρακολουθούμε με αγάπη. Καταγράφουμε τις κινήσεις τους για τις μοιραστούμε μαζί σας...

Έχουν απλώσει το χαλί τους κάτω κι έχουν βγάλει τα φαγητά τους κι ούτε που ένοιαζε που τους φωτογραφίζουμε. Η παρέα μετρά κι ο χώρος. Κι αυτά είναι πανέμορφα μ' αυτό τον ανοιξιάτικο ήλιο...

Ένα μικρό πρόβλημα αντιμετωπίσαμε μ' αυτήν την Ομάδα. Παρόλο που τους είπαμε ότι ήταν για τις ανάγκες του Ιστοφώνου. Φύγαμε. Δεν υπήρχε λόγος να επιμείνουμε. Υπήρχαν και πιο δίπλα δράσεις...

Όλοι μαζί μια ομάδα, σαν τα παιδιά απλωνόμαστε στο πάρκο μας. Ζωή, αυτό σημαίνει, αυτό είναι το πιο σημαντικό κι αυτό είναι η ίδια η ζωή που μας ανοίγει προκλητικά την αγκαλιά της...

Αλλάζει η ώρα αυτή την Κυριακή 31 Μαρτίου 2013, από τα ξημερώματα αύριο, δηλαδή. Πάμε μια ώρα μπροστά... Υπολογίστε τα ραντεβού σας και τις υποχρεώσεις σας σωστά χωρίς να ταλαιπωρηθείτε ούτε εσείς, ούτε να ταλαιπωρείσετε άλλους...

Κάποιοι ευφάνταστοι με αφορμή την αλλαγή της ώρας, βρήκαν ένα άλλο... ρολόι, επίκαιρο, αυτό του μετρητή της ΔΕΗ. Μου άρεσε... Το δημοσιεύω με την ευχή να μην έχετε εσείς πρόβλημα από το χαράτσι των ακινήτων και να λειτουργεί η παροχή ρεύματος στο σπίτι σας...

Όλη την ημέρα, ξεκινώντας από το Σάββατο έχουν ξεκινήσει οι εκδηλώσεις στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Κι εμείς θα είμαστε εκεί να τις καλύψουμε ζωντανά με το ράδιο-Ιστόφωνο...

Ψηφίζουμε

για νέα διοίκηση

στην Ένωση Συλλόγων

Γονέων 4ης Δημοτικής

Κοινότητας Αθηνών

Την ίδια ημέρα, Κυριακή 31 Μάρτη, οι αντιπρόσωποι της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων της 4ης Δημοτικής Κοινότητας Αθηνών ψηφίζουμε 10 – 12 το μεσημέρι και 5 – 8 το βράδυ για νέα διοίκηση. Να πάμε όλοι, να αλλάξουμε σελίδα. Μερικοί από αυτούς έχουν χάσει το μέτρο...

Και μετά, το απόγευμα της ίδιας μέρας ας πάμε μια βόλτα στο Σύνταγμα. Όχι για καφέ. Ας θυμηθούμε λίγο το 2011, το καλοκαίρι... Όντως, πλούσια Κυριακή, όπως κι αν τη δεις...

Σαν σήμερα, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10΄ τη νύχτα, εκτελέστηκε ο Νίκος Μπελογιάννης κι οι σύντροφοι του. Ούτε οι ναζί δεν εκτελούσαν Κυριακή... Δείτε εδώ ολόκληρη την ταινία που αναφέρεται σ' αυτόν. "Ο 'Ανθρωπος με το Γαρύφαλλο". Υπόθεση: Μια ταινία ύμνος στα δημοκρατικά ιδεώδη και τον αγωνιστή Νίκο Μπελογιάννη που υπερασπίστηκε με τη ζωή του τα λαϊκά συμφέροντα, τη δημοκρατία, την ειρήνη, την εθνική ανεξαρτησία, την ταραγμένη περίοδο της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ο κομμουνιστής Νίκος Μπελογιάννης έγινε παγκοσμίος γνωστός ως “ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο”, από την φωτογραφία που τράβηξε ο φωτογράφος Δήμος Σακελαρίου, κατά την διάρκεια της δίκης αυτού και άλλων 93 “συναγωνιστών”, και η οποία φωτογραφία στη συνέχεια έγινε εξώφυλλο στον διεθνή τύπο, αλλά και αφορμή για ένα σκίτσο του Πικάσο. Με το θάνατο του Μπελογιάννη, ο Ρίτσος έγραψε ποίημα αφιερωμένο σε αυτόν, ενώ η θύελλα πιέσεων από το εξωτερικό, μετετράπη σε διεθνή κατακραυγή. O πρωταγωνιστής Φοίβος Γκικόπουλος (εδώ σε μια και μοναδική εμφάνιση ως ηθοποιός, πλέον καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ). Σενάριο-Σκηνοθεσία: ΝΙΚΟΣ ΤΖΙΜΑΣ, Μουσική Σύνθεση: ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, Δ/ντής Παραγωγής: ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/ντής Φωτογραφίας: ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΟΥΚΙΔΗΣ, Σκηνογραφία: ΤΑΣΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ, ΕΡΣΗ ΔΡΙΝΗ, Στίχοι Τραγουδιών: ΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, Τραγουδούν: ΖΟΡΜΠΑΛΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ, ΧΟΡΩΔΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, Παραγωγή: ARMA FILMS ( ΗΛΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ) Παίζουν: ΦΟΙΒΟΣ ΓΚΙΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ, ΠΕΤΡΟΣ ΦΥΣΣΟΥΝ, ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΖΑΝ, ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ,,ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ, ΑΙΜΙΛΙΑ ΥΨΗΛΑΝΤΗ, ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ, ΑΝΕΣΤΗΣ ΒΛΑΧΟΣ, ΜΙΡΚΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΑΡΖΟΓΛΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΡΑΝΗΣ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΒΑΣΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ, ΜΙΡΚΑ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΛΟΒΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΣΑΡΗΣ, ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΣ ΠΡΟΥΣΑΛΗΣ, ΦΟΙΒΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ. Χρονολογία παραγωγής 1980. Χώρα παραγωγής ΕΛΛΑΔΑ. Γλώσσα ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Εικόνα ΕΓΧΡΩΜΗ .Ήχος MONO. Διάρκεια 125′ Είδος ταινίας ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ, ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ.