Ο πλανήτης γη μπορεί να θεωρηθεί  ότι συμμετέχει ενεργά στη δημιουργίας της ίδιας του της ιστορίας, μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ένα ζωντανό ον στο οποίο έχει δοθεί το όνομα Γαία, το όνομα της θεάς της γης στην ελληνική μυθολογία. Η Γαία έχει περιγραφεί σαν μια πολύπλοκη οντότητα που περιλαμβάνει τη βιόσφαιρα, την ατμόσφαιρα, τους ωκεανούς και το έδαφος της γης. Η ολότητα αυτή συνιστά ένα ολικό σύστημα ανάδρασης το οποίο επιδιώκει το καλύτερο δυνατό χημικό και φυσικό περιβάλλον για τη ζωή στον πλανήτη...

Αυτή η περιγραφή υπονοεί ότι ο κόσμος μας ενεργεί σαν μια ολότητα για να δημιουργήσει και να διατηρήσει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες που θα επιτρέψουν στη ζωή να ευδοκιμήσει και να εξελιχθεί. Η ευκαιρία που ανοίγεται τώρα μπροστά μας είναι να αναγνωρίσουμε και να αγκαλιάσουμε συνειδητά το ρόλο μας μέσα στην ευρύτερη οντότητα της Γαίας. Η αποκάλυψη της ενότητας μας με τη Γαία μας παρέχει ένα νέο πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορούμε να δούμε τον κόσμο μας και τις ανθρώπινες πράξεις μας. Η ίδια ικανότητα να αντιληφθούμε τη γη σαν ένα ζωντανό ον, σαν τη Γαία, είναι μια ένδειξη της διεύρυνσης της συνειδητότητας που πραγματοποιείται στο σύνολο της ανθρωπότητας. Με τις εξελίξεις στη φυσική και με την αναγνώριση της Γαίας στις επιστήμες της ζωής, είναι φανερό ότι πραγματοποιούνται βαθιές μεταβολές στην κοσμοθεώρηση στην οποία βασίζεται η επιστήμη. Αλλά η κρίση είναι μια ευκαιρία και μέσα από την πίεση και την έλλειψη άνεσης στην προσωπική και κοινωνική ζωή μας. Ένας άνεμος αλλαγής πνέει βαθιά μέσα από τις πνευματικές ρίζες της ανθρωπότητας και μας κινεί προς τα εμπρός, μας αφυπνίζει.

Ολόκληρος ο κόσμος μας – στο επίπεδο του ατόμου, στο επίπεδο του πολιτισμού ή στο επίπεδο της βιόσφαιρας- υφίσταται μια κρίσης γέννησης και μετάβασης. Η αντίδραση μας σ' αυτή τη μεταβατική εποχή μπορεί να είναι εντελώς ελεύθερη και ανοιχτή. Σε μερικούς τομείς υπάρχει ενεργή ανάπτυξη προς το νέο όραμα που εμφανίζεται  σε ορισμένους τομείς της επιστήμης, των τεχνών, στην ανάπτυξη κοινοτήτων και στην ευρεία εξάπλωση της ανθρώπινης ανάπτυξης και πνευματικότητας. Το όραμα της Γαίας προσφέρει έναν τρόπο με τον οποίο η συνειδητότητα της ανθρωπότητας μπορεί να εναρμονιστεί με την πλανητική ολότητα και να επιτρέψει μια δυναμική αλληλεπίδραση της ανθρωπότητας και των άλλων βασιλείων της φύσης, μέσα στην αγκαλιά της Γαίας. Μέσα από τη σωστή ροή των ενεργειών σε ένα οικοσύστημα, φτάνει στην οικολογική αρμονία. Η βοτανική αποτελεί μια εκδήλωση της Γαίας σε λειτουργία παρέχοντας ότι χρειαζόμαστε για να εξασφαλίσουμε υγεία, ζωτικότητα στο φυσικό μας σώμα πράγμα που με τη σειρά του, μας επιτρέπει να συμμετέχουμε περισσότερο στην ολότητα.

Τα βότανα τα θεωρούμε σαν ένα θεραπευτικό εργαλείο, σαν οικολογικοί θεραπευτές της Γαίας προς την ανθρωπότητα. Η αντίληψη της Γαίας και του ενός ενιαίου κόσμου είναι μέρος της μετάβασης μας σε μια πλανητική συνειδητότητα, με την οποία μπορούμε να προσεγγίσουμε τα προβλήματα μας. Το κατά πόσο θα τα λύσουμε είναι άλλο θέμα! (Το κομμάτι αυτό διαβάστηκε χθες στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα από τον Δρ. Νίκο Σαμαρίδη N.D. - Βοτανολόγο Α.Π.Θ. Από αυτή την εκδήλωση είναι και τα 4 βίντεο που βλέπετε).

Σ' αυτόν τον τόπο οι άνθρωποι έχουν κάνει ένα σωρό Παγκόσμιες Ημέρες... Ωστόσο μερικές αξίζει να τις θυμόμαστε και να τις τιμούμε. Όπως ας πούμε η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα της Γης...

Είχα διαβάσει στο Site του Συνεργατικού καφενείου για την εκδήλωση που θα έκαναν χθες στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Δείτε ΕΔΩ. Κι ήταν η μέρα όμορφη, ανοιξιάτικη. Πήγα...

Περίμενα αρκετές ώρες μέσα στο πάρκο και παρακολουθούσα την προετοιμασία μιας εκδήλωσης που όλα έδειχναν ότι θα κρατούσε πολύ. Ώς το απόγευμα και το βράδυ της ίδιας ημέρας...

Δε βιαζόμουν κι εγώ.... Εξάλλου το περιβάλλον ήταν υπέροχο. Και τα όποια πράγματα είχαν στηθεί ήταν μέσα στο πάρκο... Τα απαραίτητα και χρήσιμα, δηλαδή. Και παρακολουθούσα την κάθε κίνηση. Και τη χαιρόμουν...

Σε τακτά χρονικά διαστήματα, μέσα από το πάρκο και με τη βοήθεια του δικού μου Wi-Fi ανέβαζα φωτογραφίες τόσο στο Facebook όσο και στο Twitter. Και οι φίλοι που έρχονταν πλήθαιναν. Και τα κεράσματα, ξηροί καρποί και σύκα, ήταν εκεί και τους περίμεναν...

Ένα υπέροχο ανθισμένο τοπίο έξω, είναι η άνοιξη που πεθυμά να ζήσει η ψυχή μας...

Σαν το μικρό αυτό κοριτσάκι μπροστά στο πιάνο που συναντήσαμε στην επιστροφή μας από την Τέμενη Αιγίου, πριν ένα μήνα περίπου, όταν σταματήσαμε για μεσημεριανό φαγητό στο ρεστοράν που είναι πάνω στην εθνική, λίγο έξω από την Κόρινθο καθοδόν για την Αθήνα...

Παραράξενη στ' αλήθεια ετούτη η άνοιξη... Από τη μια ο ήλιος, η ζέστη κι από την άλλη το κρύο και η βροχή... Για πότε εναλλάσουν αυτά τα καιρικά φαινόμενα ούτε που προλαβαίνεις να τα καταλάβεις και να πάρεις τα μέτρα σου...

Κάπως έτσι είναι εύκολο να την αρπάξεις κιόλας... Ζεσταίνει, βγάζεις κάποια ρούχα και ιδρωμένος καθώς είσαι, κρυώνεις... Αυτή είναι η μια πλευρά. Η δύσκολη,της άνοιξης. Γιατί η άλλη συνεχίζει να είναι υπέροχη και μοναδική.

Αν τα καταφέρεις και βγεις λίγο πιο έξω από την τσιμεντούπολη και βρεις λίγο πράσινο, το μάτι σου δε χορταίνει να βλέπει έναν πολύχρωμο καμβά που ούτε ο καλύτερος ζωγράφος θα ήταν δύσκολο να αποδώσει... Ένα χωράφι γεμάτο κίτρινες μαργαρίτες, μια ανθισμένη νεραντζιά που ευωδιάζει, ένα καταπράσινο δέντρο με τα μπουμπούκια να προσπαθούν να δώσουν το καλύτερο και όλες οι αισθήσεις αναστατώνονται...

Ναι, η άνοιξη είναι η πιο όμορφη εποχή του χρόνου και όχι τυχαία... Ότι γεννοβολά, έχει να κάνει με την ίδια την ύπαρξη της ζωής. Μια τριανταφυλλιά άγρια, αλλά γεμάτη κατακόκκινα ρόδα, νοιώθω να με καλωσορίζει κάθε φορά που το πρωί πάω τον Λάμπρο στο σχολείο του. Είναι εκεί, δίπλα στις γραμμές του τρένου, στην Κωνσταντινουπόλεως, πλάι στην αμυγδαλιά που πριν ένα μήνα ήταν ολάνθιστη νυφούλα. Και τώρα τα άνθη “έδεσαν” σε καρπό και η ίδια η αμυγδαλιά έγινε καταπράσινη...

Σας ακούω τώρα να λέτε “κοίτα με τι καταπιάνεται...” Ίσως αν ζείτε στην επαρχία αυτές οι εικόνες που περιγράφω να είναι εικόνες καθημερινές, συνηθισμένες και να μην τους δίνετε τη σημασία που τους πρέπει... Φανταστείτε εμάς τους ανθρώπους της πόλης, πόσο σημαντικό είναι να βιώνουμε τέτοια ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη φύση...

Προσωπικά θεωρώ πως και τα πιο μικρά πράγματα στη ζωή μας έχουν την αξία τους. Μια αξία που της δίνει δύναμη για να μπορούμε να συνεχίσουμε να το παλεύουμε όρθιοι και με αξιοπρέπεια. Κι αυτό δεν είναι καθόλου λίγο. Πιστέψτε με...

Από την ξενάγηση στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα την Κυριακή 14 Απριλίου. Το έχουμε δει αρκετές φορές αυτό το βίντεο αλλά αξίζει να το ξαναδούμε άλλη μια φορά...

Αυτή τη φωτογραφία της Ακαδημίας Πλάτωνα δεν την έχω τραβήξει εγώ. Είναι παρμένη από ΤΑ ΝΕΑ την παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας Μνημείων... Είναι υπέροχη όμως, δεν είναι;

Τα μνημεία που έχουν σχέση με την εκπαίδευση ανά τους αιώνες βρέθηκαν φέτος στο επίκεντρο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας των Μνημείων.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η Ακαδημία Πλάτωνος αλλά και τα κτήρια (Αμφιθέατρο, Γυμναστήριο, Λουτρά) του Νικ. Μητσάκη στο Μαράσλειο.
«Σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν Βιβλιοθήκες, Πανεπιστήμια, Σχολεία, Ακαδημίες, Μοναστήρια ή και ανοιχτοί χώροι, τα οποία αποτελούν εξέχοντα τμήματα της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, όχι μόνο για την ιστορική και καλλιτεχνική τους αξία, αλλά και για την κοινωνική και θεσμική τους συνεισφορά στον τομέα της εκπαίδευσης» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ελληνικό τμήμα του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών (International Council on Monuments and Sites – ICOMOS).
Ως Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων και Χώρων έχει οριστεί από την UNESCO και το ICOMOS η 18η Απριλίου. Το θέμα που επιλέχτηκε για το 2013 είναι «Η πολιτιστική κληρονομιά της εκπαίδευσης». Ας μείνουμε λίγο σ' αυτό κι ας το ζήσαμε με θλιβερό τρόπο, καθώς μια μέρα πριν η 4η Δημοτική Κοινότητα της Αθήνας με κείνει την ανεκδιήγητη ψηφοφορία – παρωδία της προέδρου πέρασε η τροποποίηση του οικοδομικού τεταγώνου δίπλαστην Ακαδημία Πλάτωνα που θέλουν να οικοδομήσουν ένα τεράστιο τσιμεντένιο Mall.
«Ο εορτασμός απέβλεπε στο να συμβάλλει στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας απέναντι στα μνημεία αυτά και ταυτόχρονα να προωθήσει και ενισχύσει την προστασία και ένταξή τους στη σύγχρονη ζωή» πρόσθετε το ICOMOS.
Στο πλαίσιο του εορτασμού αναπτρύχθηκαν μια σειρά δράσεων, όπως:
- Δημιουργία πληροφοριακού εντύπου - αφίσας με επιλεγμένα παραδείγματα από την πολιτιστική κληρονομιά της εκπαίδευσης.
- Καταγραφή και τεκμηρίωση των μνημείων εκπαίδευσης που βρίσκονται σε κίνδυνο.
- Ξενάγηση στον αρχαιολογικό χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνος και καλλιτεχνικό δρώμενο στο χώρο από τη μικτή χορωδία του ΕΜΠ την Κυριακή 14 Απριλίου στις 11.00 το πρωί.
- Επιστημονική εκδήλωση με θέμα: «Η Πολιτιστική Κληρονομιά της Εκπαίδευσης. Ελλάδος Παίδευσις», τη Δευτέρα 15 Απριλίου, ώρα 18.00-21.00, Αίθουσα εκδηλώσεων ΕΜΠ (κτήριο Αβέρωφ, Πατησίων 42, Αθήνα). Θα ακολουθήσει καλλιτεχνικό δρώμενο από τη μικτή χορωδία του ΕΜΠ.
Ο εορτασμός συνδιοργανώθηκε από το ελληνικό τμήμα του ICOMOS, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, τον Όμιλο UNESCO Πειραιώς και Νήσων, την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία MOnuMENTA και την Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνος.
Ο Δήμος Αθηναίων; Κλασικά απών... Αυτός έχει άλλα, μεγαλειώδη πράγματα στο μυαλό του που αφορούν την “ανάπτυξη” της περιοχής... Την πολιτιστική κληρονομιά θα κοιτάξει τώρα; Όχι δα...