Από τη χθεσινή πορεία, ύστερα από την απεργιακή συγκέντρωση που οργάνωσε η ΓΣΕΕ στο Πεδίον του Άρεως. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στις 12.30 το μεσημέρι, στη γωνία Πατησίων και Βερανζέρου, στο κέντρο της Αθήνας...

Η μόνη εφημερίδα που δίνει μια αίσθηση για το περιεχόμενο της χθεσινής απεργίας είναι η ΑΥΓΗ. Μη σας φαίνεται λίγο αυτό. Δείτε πιο κάτω τι γίνεται...

Φοβερή η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ!.. Το μόνο που έχει βρει να πει για τη χθεσινή είναι, ότι δεν υπήρξαν ακρότητες. Λέξη για τι απεργούσαν ...

Στις “6 Μέρες” κι εδώ αυτό που τονίζεται είναι το “παρών”. Ούτε μια λέξη για τις συλλογικές συμβάσεις...

Μια από τα ίδια και στην ΕΦΗΜΕΡΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Και τι να πουν; Ότι, ας πούμε, πρώτοι αυτοί καταστρατηγούν τις συλλογικές συμβάσεις; Λέγονται αυτά;

Στην εφημερίδα Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΡΙΟ παίρνουμε μια πρώτη γεύση ότι οι μαζικές πορείες έγιναν κατά του Μνημονίου...

Ενδιαφέρουσα η προβολή στην εφημερίδα του Ηρακλείου ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ. Επιτέλους λίγο φως στο σκοτάδι...

Το τοπικό στοιχείο προβάλλεται και δικαιολογημένα, στην κρητική εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ. Εδώ, έχουμε και επεισόδια. Ευκαιρία να προβληθούν...

Υποδειγματικός ο τρόπος που προβάλει το θέμα μια μικρή εφημερίδα, Ο ΛΟΓΟΣ. Να μαθαίνουν οι... μεγαλύτερες να σέβονται την αλήθεια...

Στη βάση της εφημερίδας ΒΡΑΔΥΝΗ είναι το θέμα της απεργίας. Τίτλος άοσμος και άχρωμος ως προς το περιεχόμενο του.

Στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ το... μικραίνουν πολύ το θέμα δίνοντας του απλά μια φωτογραφική προβολή...

Για τη χθεσινή απεργία δεν γράψαμε και πολλά πράγματα. Περιμέναμε να δούμε πώς πρόβαλαν το γεγονός οι σημερινές εφημερίδες κι αφού δεν είδαμε τίποτα δημοσιογραφικά σημαντικό στα πρωτοσέλιδα για την προσβολή της απεργίας, αποφάσισα να δημοσιεύσω την ομιλία του συνδικαλιστή, Στάθη Ανέστη, στην κεντρική απεργιακή συγκέντρωση της ΓΣΣΕ στο Πεδίον του Άρεως.

Να γνωρίζουμε, τουλάχιστον τους λόγους που έγινε αυτή η απεργία:

Συναδέλφισσες –Συνάδελφοι ,

Είμαστε πάλι εδώ, γιατί δυστυχώς συνεχίζονται οι άδικες, αντεργατικές, αντικοινωνικές και αντιαναπτυξιακές πολιτικές.

Στέλνουμε θερμό συναδελφικό χαιρετισμό στους μικρομεσαίους αγρότες και τους εργάτες γης που δίνουν τη δική τους μάχη για μια αξιοπρεπή ζωή ,για την επιβίωσή τους.

Είμαστε πάλι εδώ, όπως και σε όλες τις πόλεις της χώρας για να εκφράσουμε την οργή, την έντονη διαμαρτυρία και διαφωνία για όλα αυτά τα σκληρά, εξοντωτικά μέτρα και πολιτικές που εξαθλιώνουν την κοινωνία, ενώ βυθίζουν σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση την οικονομία.

Είμαστε εδώ για να καταγγείλουμε για μια ακόμα φορά τις Νεοφιλελεύθερες πολιτικές της λιτότητας και των περικοπών και να απαιτήσουμε τον τερματισμό τους, να απαιτήσουμε τη ριζική αλλαγή της οικονομικής πολιτικής.

Απ΄την πρώτη στιγμή του πρώτου μνημονίου είχαμε με καθαρή, σταθερή και στεντόρεια φωνή τονίσει ότι αυτή η συνταγή, αυτό το πρόγραμμα, αυτά τα μέτρα όχι μόνο δεν θα λύσουν το πρόβλημα του χρέους αλλά απεναντίας θα το διευρύνουν και θα το κάνουν δυσβάστακτο για το Λαό και τον Τόπο.

Θα ενισχύσουν και θα μονιμοποιήσουν την ύφεση και την καταβαράθρωση κοινωνίας και οικονομίας, θα οδηγήσουν σε κοινωνική χρεοκοπία.

Η λάθος διάγνωση, η λάθος συνταγή, οι τιμωρητικές και Νεοφιλελεύθερες εμμονές των Ευρωπαίων ισχυρών έχουν δημιουργήσει τα σημερινά τραγικά κοινωνικά και οικονομικά αποτελέσματα. Το λάθος φάρμακο που έλεγε ο κ. Σαμαράς συνεχίζει το ίδιο και χειρότερο να το χορηγεί ο ίδιος ως πρωθυπουργός.

Ο θατσερισμός, ο νεοφιλελευθερισμός παίρνει σήμερα τη ρεβανσιστική εκδίκησή του από τις κοινωνίες και τους εργαζόμενους για όσα είχαν κατακτήσει με αγώνες, κόπο, ιδρώτα κα αίμα την τελευταία 50ετία, αδιαφορώντας αν έτσι διαλύουν τον κοινωνικό ιστό ,αν έτσι διαλύουν τις ζωές μας.

Χρησιμοποιούν ως πειραματόζωο τους Έλληνες εργαζόμενους, δοκιμάζουν τις αντοχές μας για να γενικεύσουν αυτά τα μέτρα και αυτές τις πολιτικές σε όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους. Αφαιρούν εισόδημα από τους εργαζόμενους, ενισχύουν και προσθέτουν προνόμια και κέρδη στους τραπεζίτες και στους οικονομικά ισχυρούς.

Στοχοποιήθηκε, ενοχοποιήθηκε και κατακρεουργήθηκε η εργασία, τα εργασιακά δικαιώματα, οι μισθοί, οι συντάξεις, οι κοινωνικές παροχές. Εξαπολύθηκε φοροεπιδρομή κατά των απλών ανθρώπων του μόχθου, ενώ οι φοροκλέπτες συνεχίζουν το πάρτι, έχοντας εξασφαλίσει πολιτική και δικαστική ασυλία.

Ανέτρεψαν όλο το εργασιακό θεσμικό πλαίσιο ώστε να μπορέσουν ανεμπόδιστα να εφαρμόσουν τις πλέον αντεργατικές πολιτικές. Προωθούν τις ιδιωτικοποιήσεις - εκποιήσεις των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών που αποτελούν τη χρυσοφόρα πηγή εσόδων του δημοσίου, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν τους δανειστές! Μια άκρως επικίνδυνη και καταστροφική πολιτική.

Ποτέ άλλοτε δεν βιώσαμε τέτοια βάρβαρη επίθεση, ποτέ άλλοτε δεν προκληθήκαμε τόσο έντονα, ποτέ άλλοτε εκτός από πολεμικές περιόδους δεν δοκιμάστηκε έτσι η αντοχή της κοινωνίας. Αντέξαμε, αντιπαλέψαμε, κρατηθήκαμε όρθιοι και συνεχίζουμε.

Παρά τις πολιτικές, επιχειρηματικές και συκοφαντικές επιθέσεις κατά των συλλογικών και συνδικαλιστικών φορέων, κατά της εργατικής τάξης της χώρας μας για την ενοχοποίηση και στοχοποίηση των συνδικάτων, συνεχίζουμε τον αγώνα. Ορισμένοι μας στοχοποιούν και μας συκοφαντούν, λες και ο αντίπαλος είναι στο εσωτερικό των συνδικάτων. Λες και εμείς δεν είμασταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα και της δράσης. Καθημερινά δίνουμε μεγαλύτερες και μικρότερες μάχες για τα μεγαλύτερα και μικρότερα προβλήματα μαζί με τους εργαζόμενους και τις οργανώσεις τους σε κάθε χώρο δουλειάς.

Σ΄ αυτή τη δύσκολη και άνιση μάχη τα συνδικάτα άντεξαν και συνεχίζουν να μάχονται, να διεκδικούν, να αντιδρούν και να αντιπαλεύουν τις Νεοφιλελεύθερες πολιτικές στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Έτσι θα συνεχίσουμε όσο συνεχίζονται αυτές οι πολιτικές, όσο θα συνεχίζονται και θα διευρύνονται τα προβλήματα.

Με τη σημερινή μας απεργία, πέρα από τα γνωστά και μεγάλα προβλήματα των μνημονιακών πολιτικών διεκδικούμε και απαιτούμε απ΄ την Κυβέρνηση και τους εργοδότες να ακούσουν τη φωνή των συνδικάτων και να υιοθετήσουν τις δίκαιες απαιτήσεις μας, τις εφικτές και απολύτως θεμιτές διεκδικήσεις μας.

Με δεδομένη τη λήξη μιας μεγάλης μερίδας συλλογικών συμβάσεων, αλλά και της Εθνικής Σύμβασης απαιτούμε Συμβάσεις ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, την υπογραφή Συμβάσεων ΠΑΝΤΟΥ και για ΟΛΟΥΣ. Με βάση την Εθνική Σύμβαση του 2011 τον κατώτατο μισθό των 751 ευρώ και τις θεσμικές προβλέψεις της.

Ας πάψουν οι εργοδότες να κρύβονται πίσω από τα μνημόνια, τους αντεργατικούς νόμους, τις κυβερνητικές και τροϊκανές παροτρύνσεις κι ας αναλάβουν επιτέλους τη δική τους κοινωνική ευθύνη απέναντι στους εργαζόμενους.

Ας πάψουν να υποκρίνονται τον πόντιο πιλάτο.

Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους προς τους ανθρώπους που οφείλουν την ύπαρξη των επιχειρήσεών τους. Σ΄ αυτούς τους ανθρώπους που οφείλουν τον πλούτο και την ευημερία τους, την ίδια την ύπαρξη της παραγωγικής δραστηριότητας της χώρας.

Τους καλούμε και απ΄ αυτό το βήμα σήμερα εδώ, να κάτσουν στο τραπέζι του διαλόγου και της διαπραγμάτευσης με τα συνδικάτα, να υπογράψουν Συμβάσεις παντού και για όλους! Να μην υπάρχει πουθενά ανασφάλιστος και ανασφαλής εργαζόμενος, εκτεθειμένος στην πιο βάρβαρη εκμετάλευση και εργοδοτικό εκβιασμό.

Δεν θα ανεχθούμε πουθενά και για κανέναν την υπογραφή ατομικών συμβάσεων, την υποταγή στις πιο ακραίες απαιτήσεις των εργοδοτών.

Καμιά Ομοσπονδία, κανένα σωματείο δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιτρέψει την εφαρμογή αυτής της επαίσχυντης διαδικασίας που διαλύει τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα που διαλύει τα συνδικάτα και τη συλλογικότητα, που γυρίζει τη χώρα και την κοινωνία 50 χρόνια πίσω

Κανένας εργαζόμενος μόνος του.

Όλοι μαζί μαζικά, αγωνιστικά όλοι μαζί για συλλογική σύμβαση που θα διασφαλίζει τα οικονομικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα που καταπατούνται και ακυρώνονται.

Καμία ανταγωνιστικότητα δεν αυξήθηκε, καμία ανεργία δεν μειώθηκε απ΄ τη μείωση μισθών, απεναντίας εκτοξεύτηκαν η ακρίβεια η ανεργία και τα ελλείμματα στα ασφαλιστικά ταμεία.

Καμιά υποχώρηση σ΄ αυτή τη σημαντική μας θεσμική απαίτηση, καμιά ανοχή στις παράλογες εξωπραγματικές και καταστροφικές λογικές των ατομικών συμβάσεων.

Συλλογικές συμβάσεις παντού για τα οικονομικά αλλά και για τα θεσμικά ζητήματα, συλλογικές συμβάσεις για τη διασφάλιση των βασικών και θεμελιακών εργατικών μας δικαιωμάτων, Συλλογικές Συμβάσεις ως ασπίδα προστασίας των δικαιωμάτων μας.

Δεν ανεχόμαστε κυβερνητικές αποφάσεις για τον καθορισμό μισθών, δεν μας αρκούν οι πρωθυπουργικές δεσμεύσεις για τον κατώτατο μισθό.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να τις επιβάλλουμε, όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί.

Την πυγμή και την αποφασιστικότητα ας τη δείξει η κυβέρνηση απέναντι των τροικανών και όχι των συνδικάτων και των εργαζομένων. Ας ξεχάσει κάθε σκέψη για αλλαγή του 1264/62 και του τρόπου αποφάσεων των απεργιών

Επίσης, μεγάλο, τεράστιο ζήτημα, τεράστιο αίτημα, μέγιστη κοινωνική τραγωδία, η Ανεργία και οι Άνεργοι, τα 4ήμερα τα 3ήμερα, ακόμα και η μιας ημέρας δουλειά.

Όπως δυστυχώς είχαμε προβλέψει, η περιοριστική και υφεσιακή πολιτική των μνημονίων θα πυροδοτήσει την ανεργία και τις απολύσεις, θα δημιουργήσει στρατιές ανέργων, χωρίς βέβαια να λύσει το πρόβλημα των ελλειμμάτων και του χρέους.

Η δραματική μείωση μισθών και συντάξεων και η φοροεπιδρομή, η τεράστια αφαίμαξη πόρων από την πραγματική οικονομία, μείωσε την κατανάλωση, στέρησε οξυγόνο από την αγορά, αύξησε τα λουκέτα, εκτόξευσε την Ανεργία, δημιούργησε φτώχεια και εξαθλίωση.

Ο μηδενισμός των δημοσίων επενδύσεων ένεκα μνημονιακών απαιτήσεων πάγωσε τα δημόσια έργα, πάγωσε τον κατασκευαστικό κλάδο, δημιούργησε στρατιές ανέργων. Όπως και στην αμυντική βιομηχανία, στα Ναυπηγεία και σε κάθε παραγωγική και στρατηγικής σημασίας επιχείρηση του κράτους.

Τα νούμερα είναι δραματικά, τα αποτελέσματα είναι τραγικά.

Αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο. Αυτή η πολιτική δεν έχει προοπτική. Αυτή η κοινωνία δεν έχει ζωή.

Απαιτούμε εδώ και τώρα, ουσιαστικές άμεσες αποτελεσματικές αναπτυξιακές πολιτικές ανάσχεσης και μείωσης της ανεργίας και μέτρα ανακούφισης των ανέργων.

Απαιτούμε εδώ και τώρα ακύρωση των διαθεσιμοτήτων και των απολύσεων στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Να στήσουμε παντού και για όλους μαζί με άλλους φορείς δίκτυα αλληλεγγύης και υποστήριξης των φτωχών και ανήμπορων συμπολιτών μας που έχουν στερηθεί τα βασικά για μια ανθρώπινη ζωή. Να στήσουμε παντού σε όλα τα συνδικάτα δίκτυα προστασίας και υποστήριξης των ανέργων.

 

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

Όλοι μαζί, πάνω από κόμματα και χρώματα, όλοι μαζί ενωμένοι στη βάση των κοινών μας προβλημάτων, μπορούμε να νικήσουμε, μπορούμε να επιβάλλουμε λύσεις στα παρακάτω σοβαρά μας αιτήματα.

1. Στις Συμβάσεις και στους μισθούς

2. Στην αντιμετώπιση της Ανεργία και στην ανακούφιση των ανέργων.

3. Στην άρση της επιστρατεύσης και στις κυβερνητικές αυθαιρεσίες που συνθέτουν ένα σκληρό αντεργατικό, αντιδημοκρατικό και αντικοινωνικό μείγμα .

Οι διαθεσιμότητες, οι απολύσεις, ως πιο ακραίες αντιδημοκρατικές επιλογές καταδικάζονται και απορρίπτονται από το σύνολο της κοινωνίας. Απαιτούμε Αξιολόγηση – Αξιοκρατία – Αξιοποίηση ΟΛΩΝ και ΠΑΝΤΟΥ.

ΔΟΥΛΕΙΕΣ –ΜΙΣΘΟΙ –ΑΣΦΑΛΙΣΗ είναι η απαίτηση της κοινωνίας, είναι το οξυγόνο της οικονομίας η ισχυροποίηση της Δημοκρατίας.

Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα και οι εργαζόμενοι έδωσαν, δίνουν και θα δίνουν αγώνες σε Ελλάδα και Ευρώπη με συνδικαλιστικά, πολιτικά και νομικά μέσα, σε κάθε επίπεδο, για να επιβάλουν το δίκιο τους, για να ξανακατακτήσουν αυτά που τους αφαίρεσαν και τους στερούν τα μνημόνια, οι τοκογλύφοι δανειστές και οι κυβερνητικές πολιτικές.

Όλοι μαζί είμαστε δυνατοί. Όλοι μαζί μπορούμε. Όλοι μαζί θα νικήσουμε.

Στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, πέραν του ΠΑΜΕ, ουδεμία άλλη απεργιακή συγκέντρωση είχαμε χθες στην Αθήνα... Άμοιροι εργαζόμενοι...