Ο Ιούνιος κι αν έφυγε γρήγορα... Και πώς να μη φύγει όταν όλοι ξέρουμε ότι έπρεπε να κλείσω τις εκκρεμότητες, τουλάχιστον τις περισσότερες για να φύγω ήσυχα, ήρεμα διακοπές στην Κρήτη, στο πατρικό μου...

Πραγματικά ένιωσα να συνωμοτεί το σύμπαν έτσι όπου όλα να γίνουν στην ώρα τους. Και ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ βγήκε, όπως και ο “ΤΥΠΟΣ των συνταξιούχων σιδηροδρομικών”, αλλά και η ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ τ. 254... Έθεσα μάλιστα ισχυρές βάσεις για τη ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ τ. 255, ώστε η έλλειψη κάποιων λίγων σελίδων να καλυφθεί από το χωριό. Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Βεβαίως μπορεί. Το έκανα και πέρσι γιατί όχι και φέτος;

Μια διαπίστωση που μπορεί να βοηθήσει κι άλλους ανθρώπους είναι ότι οι στόχοι όταν μπαίνουν πρέπει να υλοποιούνται. Με τα χρονοδιαγράμματα του και όχι κάτω από πίεση που, εντέλει, δεν βοηθά κανέναν...

Εδώ τίποτε δε γίνεται βιαστικά και σε βάρος της ποιότητας. Όχι. Δεν το κάναμε ποτέ στο παρελθόν, βλέπω γιατί να το κάνουμε τώρα που ωριμάζουμε κι έχουμε μεγαλύτερες απαιτήσεις από τον εαυτό μας...

Ο Ιούνιος είχε πρωτόγνωρες για την εποχή υψηλές θερμοκρασίες. Ελπίζω να ηρεμήσει λίγο τον Ιούλιο να και η παράδοση θέλει να γίνεται πιο ανυπόφορη η κατάσταση. Ευτυχώς θα 'μαι στο χωριό μου και τουλάχιστον τα βράδια έχει δροσιά για να μπορεί κανείς να κοιμηθεί και να ξεκουραστεί από τον κάματο της μέρας.

Έγραψα κι αυτό το μήνα χιλιάδες λέξεις... Μπορεί να με κουράζει σωματικά αυτό, αλλά μ' αρέσει καθώς ακολουθώ μια διαδικασία παλιά: Γράφω σε χαρτί στο περιθώριο της δουλειάς μου και μετά δακτυλογραφώ τον εαυτό μου. Χρόνια τώρα το ίδιο βιολί. Κι ωστόσο μ' αρέσει όταν το κάνω. Χαρτιά άλλωστε και μολύβια έχω πάντα μαζί μου...

Ο Ιούνιος έδωσε πολλά πράγματα κι έστρωσε κόκκινο χαλί για το μήνα των διακοπών. Με τη δικιά μου συμβολή και συναίνεση. Σ' ένα κόσμο που δεν χρειάζεται τίποτα κι όλα καταχτιούνται, προσπάθησα να μην περιμένω τίποτα από την τύχη, αλλά να το δημιουργώ...

Με την ψυχική ευφορία του αυριανού ταξιδιού στην Κρήτη και με τη θεατρική παράσταση της Δημοσιογραφικής μου Ομάδας απόψε στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα, αποχαιρετώ σήμερα τον Ιούνιο που φεύγει και καλωσορίζω τον Ιούλιο που θα μπει αύριο στη ζωή μας...

Το περιμένω πως και πως αυτό το αυριανό ταξίδι... Η επαφή με τον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα και η κουβέντα με τους ανθρώπους του θα μου κάνουν καλό.

Χωρίς ιδιαίτερο πρόγραμμα με μια σκέψη μόνο: Να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά . Να προσπαθήσω να κάνω να φαίνεται και να είναι κατοικήσιμο το πατρικό μου...

Δεν είναι εύκολο αυτό, το ξέρω... Και δεν “πιάνουν” και πολύ τα χέρια μου, αλλά έχω τη διάθεση κι αυτή νομίζω πως θα με βοηθήσει.

Εξάλλου οι στόχοι που βάζω δεν είναι και πάρα πολύ μεγάλοι. Σχετικά προσεγγίσιμοι είναι για τα δικά μου μέτρα. Δεν βάζω και πάρα πολύ ψηλά τον πήχη...

• Δείτε ΕΔΩ ένα σατιρικό διήγημα του γείτονα μας λογοτέχνη, Νίκου Κουνενή.

Το καφέ του Καπράλου, όμορφο και περιποιημένο, μέσα στο πράσινο στο λόφο του Ίππιου Κολωνού. Από μόνο του, είναι μια ιστορία...

Η είσοδος του καφέ. Χρειάζεται να μπεις μέσα στο πάρκο του λόφου για να το δεις... Ή να το ξέρεις και να πας επί τούτου...

Αφίσα πάνω στα δέντρα του λόφου, δίπλα από το θεατράκι διαφημίζει τις κεδηλώσεις με ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς, σήμερα και αύριο...

Ο λόφος του Ιππίου Κολωνού είναι υπέροχος τώρα το καλοκαίρι. Μέσα στη ζέστη του μεσημεριού είναι υπέροχο να βρεις έναν ίσκιο να καθίσεις. Το έκανα το μεσημέρι και το χάρηκα.

Ο ίσκιος κάτω από την τέντα ή τα δέντρα είναι όμορφος. Και το ελαφρό αεράκι που φυσάει κάνει υποφερτή την ατμόσφαιρα. Παρήγγειλα ένα καμπάρι με πάγο, χρησιμοποίησα το κινητό μου τηλέφωνο να περιηγηθώ στο internet με το WiFi του καφέ το σερβίρισμα γίνεται σε ικανοποιητικό επίπεδο...

Γράφω κιόλας... Οι παρέες δίπλα μου, αρκετές γι' αυτό τη μεσημεριανή αέρα παίρνουν τον καφέ, το παγωτό τους ή το ποτό τους ή το ποτό τους και συζητούν μεγαλόφωνα. Δεν μ' ενοχλούν καθόλου. Μια μουσική από τα ηχεία που έχουν τοποθετηθεί περιμετρικά του καφέ καλύπτει όλο αυτό το κουβεντολόι...

Μεσημέρι Σαββάτου, ηλιόλουστο, ζεστό, καλοκαιρινό. Δυο μικρά παιδιά τρέχουν μέσα στον ήλιο και παίζουν, φωνάζοντας. Φοράνε καπέλα, αλλά δεν ξέρω αν είναι επαρκώς προστατευμένα...

Πιο μακριά ένα ζευγάρι νέων πίνει φραπέ και παίζει τάβλι. Ο χρόνος κυλάει χαλαρά. Κανένας δε βιάζεται... Τα καφέ έχουν ένα ρόλο στην καρδιά μας, αρκεί να συνοδεύονται από μια παρέα που έχει κάτι να πει και να μοιραστεί.

Δίπλα στο θεατράκι ντάλα μεσημέρι κάνουν πρόβα... Είναι από το χορευτικό σύλλογο “Όρφέας” της γειτονιάς μας που σήμερα και αύριο τα απογεύματα θα παρουσιάσει ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς με πρωταγωνιστές τα παιδιά που στελεχώνουν τα τμήματά του... Πρόκληση για σήμερα και αύριο. Η είσοδος είναι ελεύθερη στο 24ο Πολιτιστικό Διήμερο, όπως χαρακτηριστικά γράφουν στην αφίσα τους...

Ξαναγυρνώ στο καφέ του Καπράλου... Παραδοσιακό, με γήινα χρώματα στα τραπεζάκια και τα καθίσματα... Μ' αρέσει εδώ. Κάποτε ερχόμουν πιο συχνά, τώρα ψάχνω την ευκαιρία που να μ' εξυπηρετεί και να μου δίνει τη δυνατότητα να ξεκουραστώ... Ναι, εδώ ακόμα και μόνος τα καταφέρνω μια χαρά...

Γουλιά – γουλιά το καμπάρι με πάγο που πίνω με χαλαρώνει, έρχεται μεσημέρι, μάλλον θα πάω κάποια στιγμή σπίτι να ξαπλώσω λίγο. Και το απόγευμα ξανά στο κομπιούτερ να κάνω αυτή την ανάρτηση, τη δεύτερη για σήμερα...

Ο δρόμος για τον έξοδο από το λόφο Κολωνού είναι πολύ όμορφος, ανάμεσα στα δέντρα, το πράσινο, τη δροσιά...

Εντάξει εμείς τόσο κόσμο δεν περιμένουμε στη δική μας παράσταση αύριο Κυριακή στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα, αλλά σας υποσχόμαστε να κάνουμε το καλύτερο...

“Ήρτεν η ώραν μας” που λένε και οι αδερφοί μας Κύπριοι. Αύριο το βράδυ η Δημοσιογραφική Ομάδα εκτίθεται ανεπανόρθωτα στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα ολοκληρώνοντας έτσι τις εκδηλώσεις όλων των Σαββατοκύριακων του Ιουνίου.

Ναι, στις 9 το βράδυ της Κυριακής 30 Ιουνίου 2013 θα προβάλλουμε το ντοκιμαντέρ μας, περίπου μιας ώρας για τα τρία χρόνια κρίσης στη χώρα μας και θα παίξουμε τα τέσσερα δρώμενα που έχουμε ετοιμάσει. Ελπίζουμε να είναι καλός ο καιρός, γιατί έχουμε κάτι περίεργα μηνύματα από την ΕΜΥ που μας ανησυχούν ώστε να έρθει ο κόσμος, να γίνουν τα προγραμματισμένα και να ακολουθήσει η συζήτηση που θα συντονίσει η Αθηνά και θα προσπαθήσει να δώσει κι άλλες προτάσεις στην αντιμετώπιση της κρίσης.

Φιλόδοξοι στόχοι που ωστόσο θεωρούμε ότι είμαστε σε θέση να τους υλοποιήσουμε.

Δείτε τι έχουμε ετοιμάσει:

Όλοι όσοι συμμετέχουν στις δράσεις του δικτύου αλληλεγγύης μέσα από τον πολιτισμό της ΕΚΑΠ και του ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΥ ΤΕΧΝΗΣ τον Ιούνιο παρουσίασαν σε κάποιο Σαββατοκύριακο τη δουλειά τους...
Η δική μας Ομάδα Δημοσιογραφίας έχει προγραμματιστεί για την Κυριακή 30 Ιουνίου 2013 το βράδυ, μέσα στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ «ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΥ ΤΕΧΝΗΣ» & ΡΑΔΙΟ ΙΣΤΟΦΩΝΟ
Τρία χρόνια κρίσης και πώς την βιώνουμε… Προβληματισμοί, αδιέξοδα και όνειρα…
Ένα Ντοκιμαντέρ – ρεπορτάζ.

Η δημοσιογραφική ομάδα του Πολύτροπου Τέχνης και το Ραδιόφωνο της Ακαδημίας Πλάτωνος “Ράδιο Ιστόφωνο” θα παρουσιάσουν ένα Ντοκιμαντέρ με συνεντεύξεις από τη νεολαία, τα παιδιά, τους γονείς, τους συνταξιούχους, τους άνεργους κ.α
Δραματοποίηση μέσα από το χιούμορ σε κείμενα Μαρίας Παπαγαβριήλ.
Την εξέλιξη της κάθε ιστορίας καθορίζει η συζήτηση.

Σ' αυτή τη γιορτή και σε ένα από τα τέσσερα θεατρικά δρώμενα παίρνω μέρος κι εγώ ως ηθοποιός. Τολμηρό; Μπορεί. Αλλά τα μέλη της ομάδας που θα είναι στην Αθήνα εκείνη την περίοδο συμμετέχουν όλα. Θα μπορούσα να απέχω εγώ; Δεν ήταν δυνατόν... Η κρίση έχει πολλά πρόσωπα και μας αφορά όλους. Μην το ξεχνάτε. Κανείς δεν είναι έξω από το κάδρο. Πιστέψτε με...

Σήμερα όλοι έχουμε το άγχος μας. Δημιουργικό το λένε οι φίλοι και συνεργάτες. Η αλήθεια είναι ότι το παλεύουμε καιρό τώρα. Κάποιοι είναι συνεπείς στην παρουσία τους, κάποιοι άλλοι όχι. Φυσιολογικό. Δεν είμαστε επαγγελματίες και δεν φιλοδοξούμε να κάνουμε καριέρα ως καλλιτέχνες, ηθοποιοί. Προσπαθήσαμε όμως, με σεβασμό στο κείμενο της Μαρίας και σκηνοθέτησε η Σία να υποδυθούμε επαρκώς ανθρώπινους χαρακτήρες που βιώνουν τα προβλήματα που προέκυψαν από την τρίχρονη κρίση...

Θα είναι χαρά μας να σας δούμε ανάμεσα στο κοινό που θα έρθει να μας δει. Δεν είναι μόνο το χειροκρότημα (για την προσπάθεια...) που κι αυτό μετράει. Είναι, κυρίως η συζήτηση που πρόκειται να ακολουθήσει...

Ένα από τα βίντεο που θα προβληθεί στην εκδήλωση της Δημοσιογραφικής Ομάδας την Κυριακή στο πάρκο. Η Δέσποινα μιλάει για την προσωπική της εμπειρίας στα τρία χρόνια κρίσης... Αλήθειες που τσακίζουν...

• Μόνο αυτό ΕΔΩ με φοβίζει... Μην μας τα χαλάσει ο καιρός...
• Δείτε κι ΕΔΩ μια ανθρώπινη ιστορία, μέρος της κρίσης που βιώνουν οι άνθρωποι στην καθημερινότητα τους...

ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

ΣΤΙΣ

ΨΕΥΔΟΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

Η πενθήμερη απασχόληση είναι κατοχυρωμένο και αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων και οποιαδήποτε απόπειρα πλάγιας κατάργησής της θα πέσει στο κενό και θα αποκαλυφθεί από τα συνδικάτα.

Η ψευδοερμηνεία εντεταλμένων υπηρεσιακών παραγόντων του Υπουργείου Εργασίας, ουσιαστικά επιχειρεί, κάνοντας ένα αυθαίρετο και καταχρηστικό νομικό άλμα, να ερμηνεύσει διατάξεις του εργατικού δικαίου υπέρ συγκεκριμένων εργοδοτών του επισιτιστικού κλάδου ή άλλων κλάδων που θα σπεύσουν να επωφεληθούν από τα ερμηνευτικά «δώρα» που τους γίνονται.

Οι υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας, εν μέσω της τουριστικής περιόδου, εντέλλονται (από ποιον άραγε;), με ψευδοερμηνείες να προσαρμόζουν α λα καρτ διατάξεις του ισχύοντος εργατικού δικαίου, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό τα αναγκαία για την εφαρμογή των μνημονιακών διατάξεων νομικά προηγούμενα ενόψει μάλιστα και της έλευσης της Τρόικα.

Επιβάλλεται η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας να απαντήσει με ξεκάθαρο και σαφή τρόπο αν μετά την απαξίωση του Κοινοβουλίου, μέσω των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, περνάμε σε μια εποχή δημιουργίας ενός νέου «εργατικού» δικαίου, με την ανάπτυξη βιομηχανίας ψευδοερμηνειών των εντεταλμένων υπηρεσιακών του παραγόντων.

Ζητούμε από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας να μην εφαρμόζει οποιοδήποτε έγγραφο παρέχει ψευδοερμηνευτικές εντολές και να περιφρουρήσει ό,τι έχει απομείνει από το προστατευτικό πλαίσιο της εργατικής νομοθεσίας, ειδικά για το χρόνο εργασίας που συνδέεται άμεσα με την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων

Η ΓΣΕΕ και οι οργανώσεις μέλη της θα αντιδράσουν άμεσα με κάθε μέσο, για την αποκάλυψη και κατάργηση στην πράξη τέτοιου είδους πρακτικών, οι οποίες ενδυναμώνουν το αυταρχικό κράτος και απαξιώνουν καθημερινά το κράτος δικαίου μια ευνομούμενης ευρωπαϊκής χώρας.

Παρέμβαση του Γεν. Γραμματέα της ΓΣΕΕ

Νικολάου Κιουτσούκη

στο σεμινάριο του I.L.O

(Διεθνής Οργάνωση Εργασίας)

για τον κοινωνικό διάλογο και το μέλλον του

Κύριε Γενικέ Δ/ντη της ΔΟΕ, θέλω εκ μέρους τη Συνομοσπονδίας μας, να δώσω συγχαρητήρια σ’ εσάς και τους συνεργάτες σας για την αντικειμενική αντιμετώπιση των προβλημάτων που εξετάζει το I.L.O.

Κυρίες και κύριοι,

Στην Ελλάδα, από την υπογραφή του 1^ου μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, επιβάλλονται μέτρα κατά των εργαζομένων χωρίς διάλογο, χωρίς διαβούλευση.

Η επιβολή μέτρων κυρίως με Π.Ν.Π. και κατεπείγοντα νομοσχέδια του ενός άρθρου, αποτυπώνουν με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο την παντελή έλλειψη κοινωνικού διαλόγου.

Τα αποτελέσματα δε των νόμων και των διαταγμάτων, καθιστούν προσχηματική κάθε προσπάθεια διαβούλευσης των κοινωνικών εταίρων καθώς καλούμαστε να συμφωνήσουμε σε προειλημμένες αποφάσεις και εκβιαστικά διλλήματα της εκάστοτε Κυβέρνησης.

Θα σας αναφέρω δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα για να τεκμηριώσω την άποψή μας περί κατάργησης του διαλόγου και για να διαψεύσω τη Γεν. Γραμ. του υπουργείου που στην τοποθέτησή της ανέφερε ότι ο κοινωνικός διάλογος δεν σταμάτησε ποτέ.

Τον Φεβρουάριο του 2012, μας κάλεσε ως ΓΣΕΕ στο Μέγαρο Μαξίμου ο τότε πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος και μας ζήτησε να συμφωνήσουμε και να υπογράψουμε με τους κοινωνικούς εταίρους Ε.Γ.Σ.Σ.Ε με την οποία θα μειωνόταν ο κατώτατος μισθός κατά 22%, να καταργηθούν ο 13^ος και 14^ος μισθός, να καταργηθεί η μετενέργεια, η καθολικότητα ισχύος και η επεκτασιμότητα των συμβάσεων και να ελαστικοποιηθούν περαιτέρω οι εργασιακές σχέσεις, εννοώντας τη κατάργηση βασικών θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων, λέγοντας μας ότι εάν αυτό δεν γίνει, οι δανειστές θα χρεοκοπήσουν την χώρα μας.

Με λίγα λόγια, ο Πρωθυπουργός της χώρας ήθελε να φορτώσει στις πλάτες των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα την πιθανή χρεοκοπία της χώρας, εάν η ΓΣΕΕ δεν συμφωνούσε με τις υποδείξεις των ΤΡΟΙΚΑΝΩΝ.

Σε ερώτησή μας εάν μετά από μια ενδεχόμενη δική μας συμφωνία η κυβέρνηση και οι δανειστές θα δεσμευόταν εγγράφως ότι τα μέτρα αυτά θα ήταν τα τελευταία και ότι η χώρα δεν θα χρεοκοπήσει, η απάντησή του ήταν αρνητική…

Η δεύτερη χαρακτηριστική περίπτωση ανυπαρξίας διαλόγου ήταν όταν μας κάλεσε η ΤΡΟΙΚΑ και με κυνικό τρόπο -αφού είχε, ήδη, μειωθεί ο κατώτατος μισθός και αφού είχαν καταργηθεί θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα, μας ζήτησε να συμφωνήσουμε σε κατάργηση των τριετιών των εργαζομένων.

Όπως αντιλαμβάνεστε, όχι μόνο δεν συμφωνήσαμε, αλλά τους επισημάναμε ότι το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής είναι λάθος, κάτι που σήμερα, έναν χρόνο αργότερα και οι ίδιοι παραδέχονται.

Έτσι λειτούργησε ο περίφημος κοινωνικός διάλογος στην Ελλάδα του Μνημονίου.

Με εκβιασμούς και προειλημμένες αποφάσεις.

Εάν αυτός είναι κοινωνικός διάλογος και διαβούλευση σε μια δημοκρατική Ευρωπαϊκή χώρα, ανατριχιάζω και αναρωτιέμαι τί έχουμε να ζηλέψουμε από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα…

Φυσικά σ’ αυτήν την ουσιαστική κατάλυση δημοκρατίας και δημοκρατικών θεσμών, σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι μεγάλες εργοδοτικές οργανώσεις που συμβούλευαν τη Τρόϊκα και εκείνη με τη σειρά της πίεζε τις κυβερνήσεις να νομοθετήσουν.

Έτσι οι κυβερνήσεις κατέληξαν να παίζουν τον ρόλο του προστάτη των εργοδοτών και του δυνάστη των εργαζομένων.

Οι εργοδότες πήραν τα πάντα και οι εργαζόμενοι έχασαν τα πάντα…

Κυρίες και κύριοι,

Στις δημοκρατίες, ο διάλογος αποτελεί βασικό συστατικό και δείγμα πολιτικού πολιτισμού. Όταν αυτός λειτουργεί προσχηματικά ή δεν διεξάγεται ελεύθερα, αυτό συνιστά παραβίαση και καταπάτηση με αυταρχικό και αντιδημοκρατικό τρόπο βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Και εν τέλει κατάλυση της δημοκρατίας.

Στο χωριό μου λένε μια παροιμία… “Άσπρη γάτα ή μαύρη γάτα δεν μας ενδιαφέρει το χρώμα αρκεί να πιάνει ποντίκια”… Στη δική μας περίπτωση, γάτες είναι οι εργαζόμενοι που πιάνουν τα ποντίκια…

Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα κάνουν πολύ καλά -και με το παραπάνω- την εργασία για την οποία προσλήφθηκαν… και μάλιστα με ελάχιστα πλέον χρήματα…

Αλλού πρέπει να αναζητηθούν τα λάθη, οι παραλείψεις και οι ευθύνες για την πτώση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας…

Άλλωστε το μισθολογικό κόστος ως παράγοντας της ανταγωνιστικότητας με βάσει τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, βρίσκεται στην 16^η θέση της λίστας.

Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ στα αποτελέσματα του εφαρμοζόμενου λανθασμένου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και των νομοθετικών παρεμβάσεων που έγιναν.

Παρά τη μείωση των μισθών, τη μείωση του κατώτατου μισθού στα 586€ και για τους νέους στα 510€ μικτά, που συνιστά άλλη μια παραβίαση όταν για ίση εργασία υπάρχει μισθολογική διάκριση αντί για ίση αμοιβή, παρά την κατάργηση κατ’ ουσίαν του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας, παρά την σύσταση ενώσεων προσώπων που κατ’ ουσίαν καταργούν τα οργανωμένα συνδικάτα, παρά την κατάργηση επεκτασιμότητας και καθολικότητας των Σ.Σ.Ε. που όλα αυτά νομοθετήθηκαν υποτίθεται για να μειωθεί η ανεργία και κυρίως στους νέους και για να σταματήσει η εισφοροδιαφυγή και η μαύρη εργασία:

1. Η ανεργία εκτινάχθηκε στο 27% από το 8%

2. Η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία σκαρφάλωσε στο 44% από 20%

3. Η ανεργία των νέων ξεπέρασε το 64%

4. 1 στους 4 Έλληνες σύμφωνα με στοιχεία της κομισιόν θέλει να φύγει από τη χώρα μας

5. Αυξήθηκε η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροκλοπή

6. Το έλλειμμα των ασφαλιστικών ταμείων διογκώνεται επικίνδυνα καθιστώντας το Ασφαλιστικό Σύστημα μια βραδυφλεγή βόμβα.

Κατ’ ουσίαν, κατά κοινή ομολογία και παραδοχή, το πρόγραμμα είναι λάθος, δεν βγαίνει και αντί να θεραπεύσει ΣΚΟΤΩΝΕΙ.

Απαιτείται άμεσα αλλαγή πορείας, αλλαγή πολιτικής, επαναφορά όλων των δικαιωμάτων στα προ μνημονίου επίπεδα και εκπόνηση ενός νέου εθνικού στρατηγικού πλαισίου εξόδου από τη κρίση.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.