Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Επικαιρότητα

Με τα μυαλά στα κάγκελα...

eleftherotipia190913

Το εξώφυλλο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ σήμερα... Ολοσέλιδη η εικονογράφηση του θύματος , Παύλου Φύσσα και το στίχο από το τραγούδι που του άρεσε να λέει. Γιάννης Αγγελάκας “Σιγά μην κλάψω”...

ef.sintakton190913
Μεταφορά του ίδιου στίχου σ' ολόκληρη την κοινωνία επιχειρεί η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. “Σιγά μη φοβηθούμε”...

avgi190913
Έτσι είδε το γεγονός η ΑΥΓΗ στο σημερινό πρωτοσέλιδο της... Είναι κι αυτή μια άποψη για να προσεγγίζεις το γεγονός...

tanea190913
ΤΑ ΝΕΑ παρουσιάζουν έτσι το θέμα στο πρωτοσέλιδο τους... Αυτό το λογότυπο “παίζει” σήμερα και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ..

ethnos100913
Το ΕΘΝΟΣ διαπιστώνει αυτό που γνωρίζει πια ολόκληρη η κοινωνία: “Το τέρας του ναζισμού σκοτώνει”. Ποιος δεν το γνωρίζει;

kathimerini190913
Στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ προβάλλουν δημοσιογραφικά το θέμα... Κι άλλος παραλογισμός: Αντί να δουν τι φταίει θέλουν να προχωρήσουν σε νομοθετική πρωτοβουλία για τη δράση της Χρυσής Αυγής.

neakriti190913
Τα επεισόδια στο Ηράκλειο με αφορμή τη δολοφονία του 34χρονου στην Αθήνα προβάλει το πρωτοσέλιδο της η ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ, σήμερα... Παντού τα ίδια...

efimeridesΣήμερα θα δώσω χώρο σε ένα αρθρογράφο που εκτιμώ για τις δημοσιογραφικές του ιδιότητες, τον Γιώργο Μασσαβέτα, να μιλήσει για το ζήτημα που ζούμε με αφορμή μια άδικη πολιτική δολοφονία. Διότι τίποτα δεν μας εγγυάται ότι αύριο, αυτό το όλον πράγμα δεν θα γίνει ο νόμος του δυνατού που θα οδηγήσει σε εμφύλιο την κοινωνία...

Γράφει ο δημοσιογράφος στο Facebook:
Είμαι πρόθυμος να δεχθώ την δημόσια δήλωση των εκπροσώπων των νεοναζιστών ότι δεν διέταξαν εκείνοι τον χρυσαυγίτη του Κερατσινίου να δολοφονήσει τον 34χρονο οπαδό της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Να δεχθώ επίσης ότι ο συγκεκριμένος δράστης δεν ζήτησε επισήμως την έγκριση του Μιχαλολιάκου ή του Κασιδιάρη για να προχωρήσει στο έγκλημα.
Είμαι πρόθυμος να δεχθώ και το επιχείρημα ότι, αν ένας οπαδός ή και μέλος ενός οποιουδήποτε κόμματος πραγματοποιεί ένα έγκλημα, αυτό δεν σημαίνει, αυτομάτως, ότι το έγκλημα το φορτώνεται ο πολιτικός χώρος στον οποίο ανήκει. Ως εδώ, όμως, εξαντλούνται όλα τα περιθώρια “κατανόησης” για τις ευθύνες που φέρουν εκείνοι που σπέρνουν καθημερινώς το μίσος και προβάλλουν την βία ως “εθνικά προϊόντα” που τάχα οδηγούν στην αυτόματη λύση των προβλημάτων του τόπου.
Όταν εκπαιδεύεις καθημερινώς τα μέλη σου και τους οπαδούς σου στην άσκηση της βίας επί όλων εκείνων τους οποίους εσύ, με την φασιστική σου αυθαιρεσία, ανακηρύσσεις ως “εχθρούς του έθνους”, άλλοτε με φυλετικά, ομοφοβικά, ξενοφοβικά ή θρησκευτικά και άλλοτε με “πολιτικά” κριτήρια του τύπου “όλοι οι αριστεροί είναι εγκληματίες”, τότε ναι, έχεις ευθύνη για το έγκλημα.


Ιδίως όταν η διάπραξη του δεν ήταν προϊόν ατομικής δράσης ενός οπαδού σου, αλλά συλλογικό έγκλημα μιας ομάδας ομογάλακτων, γαλουχημένων ακριβώς στην “δύναμη” του τραμπουκισμού. Που προβάλλεται σημειολογικώς και μόνον από την εμφάνιση τέτοιων ομάδων, με παραστρατιωτικές στολές και με μονίμως κραδαινόμενα τα ρόπαλα και τις ασπίδες εις θέσιν μάχης.
Όταν καλείς τους πολίτες -για να μην ξεχνάμε και τον άλλο θερμοκέφαλο του πολιτικού μας συστήματος- να... λιντσάρουν έναν εκλεγμένο δήμαρχο, υποσχόμενος την αμέριστη συμπαράσταση σου, ασφαλώς και έχεις και πολιτικές αλλά και ποινικές ευθύνες, σε περίπτωση που κάποιος πολίτης, εξίσου θερμοκέφαλος, πάρει τα λόγια σου τοις μετρητοίς και θελήσει να δράσει κατά τις υποδείξεις σου. Ακόμη και μια σφαλιάρα να ρίξει, ισχύει το η μεν χείρα χείρα πολίτη, η δε φωνή -η διατάσσουσα- φωνή Καμμένου.
Δυστυχώς, όλο και περισσότεροι, όλο και συχνότερα και με εντεινόμενο φανατισμό, οδηγούν ένα τμήμα των πολιτών να σκέπτεται και να ενεργεί “με τα μυαλά στα κάγκελα”. Και θα το πληρώσουμε ακριβά, όσο δεν τους απομονώνουμε.


Ας ξαναδιαβάσουμε προσεκτικά τα σημεία που επισημαίνει, εύστοχα, ο Γιώργος Μασσαβέτας γιατί έχει απόλυτο δίκιο... Αν δεν θέλουμε να θρηνήσουμε κι άλλα θύματα, αντί να καταγγέλλουμε απλά, ας αποστασιοποιηθούμε. Και, επιτέλους ας πάρει θέση η επίσημη Πολιτεία. Έχουμε τη στοιχειώδη απαίτηση να λειτουργούν οι νόμοι.

Ως φορολογούμενοι πολίτες μιας χώρας που νιώθουμε να μας απομυζά, πέραν των δυνατοτήτων μας, με ιδιαίτερο ζήλο...

Tο σχόλιο του Νίκου Χατζηνικολάου για τη δολοφονία του 34χρονου. Άλλη μια τηλεοπτική προσέγγιση σε ένα πολύ σκληρό θέμα...

Το ρεπορτάζ με το θανατηφόρο χτύπημα του Χρυσαυγήτη στον νεαρό 34χρονο Παύλο Φύσσα, όπως το παρουσίασε ο τηλεοπτικός σταθμός ALPHA. 10 λεπτά, αλλά αρκετά κατατοπιστικό... Για όσους δεν άκουσαν ή δεν κατάλαβαν τι συνέβη στο Κερατσίνι...

Με αφορμή το βιβλίο που αγαπούμε...

vivlio1.150913

Απογευματάκι Κυριακής... Μια αψίδα στην είσοδο του Πεδίον του Άρεως με καλωσορίζει στο 42 Φεστιβάλ Βιβλίου... Εκατοντάδες Αθηναίοι είχαν το ίδιο σχέδιο για κείνη την ημέρα. Ενθαρρυντικό...

vivlio2.150913
Μια φωτογραφία μέσα από το χώρο του Φεστιβάλ. Τα περίπτερα, δεξιά και αριστερά έχουν απλώσει την πραμάτεια τους και μας καλούν να τα επισκεφτούμε, να δούμε τις εκδόσεις τους και να τις ξεφυλλίσουμε...

vivlio3.150913
Άλλη μια φωτογραφία από το χώρο του Φεστιβάλ... Περπάτησα με ργούς ρυθμούς, δυο φορές πάνω – κάτω και στάθηκα πολλές φορές να ξεφυλλίσω βιβλία και να μιλήσω με τους ανθρώπους πίσω από τους πάγκους.

vivlio4.150913
Ακόμα κι έξω από το χώρο του Φεστιβάλ “μυρίζει” βιβλίο... Μικροπωλητές έχουν φθηνές εκδόσεις για όσους ενδιαφέρονται. Δεν τα απορρίπτω. Κανένα βιβλίο δεν είναι έτσι, χωρίς λόγο φτιαγμένο. Ξεφυλλίζοντας το μ' αγάπη θα το ανακαλύψεις...

festival.vivliuΒρεθήκαμε στο πεδίον του Άρεως την Κυριακή που μας πέρασε. Αφορμή στάθηκε το Φεστιβάλ Βιβλίου που λαμβάνει χώρα εκεί, εδώ και δυο εβδομάδες και θα είναι ανοιχτή μέχρι την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013. Αν το γράφουμε τώρα, είναι γιατί η επικαιρότητα των προηγούμενων ημερών ήταν γεμάτη. Κι εδώ δεν... βιαζόμαστε.

Ζούμε την κάθε στιγμή, αλλά προτιμούμε να την απολαμβάνουμε αργά, έτσι όμορφη όπως μας προκύπτει... Έτσι λοιπόν, αφήσουμε άλλα ζητήματα να προηγηθούν και τώρα ήρθε η ώρα του βιβλίου. Προλαβαίνετε ακόμα αν το θέλετε να την επισκεφθείτε με τα παιδιά σας ή με τον σύντροφό σας αν κι εκείνον τον ενδιαφέρει το καλό βιβλίο και να απολαύσετε έναν πνευματικό περίπατο στον τόπο της γνώσης και του πολιτισμού.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του συνδέσμου εκδοτών βιβλίου που υλοποιείται σε συνεργασία με τονΟΠΑΝΔΑ του Δήμου Αθηναίων και την , υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Στο χώρο υπάρχουν 71 περίπτερα, δεξιά και αριστερά του δρόμου ανάμεσα στα δέντρα του πάρκου, από του εκδοτικούς οίκους που συμμετέχουν και στις προθήκες τους έχουν ότι καλύτερο διαθέτουν αυτήν την περίοδο.

Μπορεί να βρει κανείς τα πάντα: Φιλολογικά βιβλία, μυθιστορήματα, εγκυκλοπαιδικής μόρφωσης, παιδικά, φιλοσοφικά και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς... Περπατώντας, όχι βιαστικά μπορείς να ξεφυλλίσεις βιβλία κι αν είσαι τυχερός να συναντήσεις και τον ή την συγγραφέα και να μιλήσεις μαζί τους...

Δεν χρειάζεται να έχετε προετοιμάσει πρόγραμμα... Μπορείτε να το διαμορφώσετε εκείνη την ώρα. Επίσης δεν είστε υποχρεωμένοι να αγοράσετε, οπωσδήποτε, αν και οι τιμές είναι πολύ προσιτές και σε πολλές περιπτώσεις θα βρείτε προσφορές σε τιμές ιδιαιτέρως ελκυστικές. Ότι απορίες έχετε μπορείτε να τις εκφράσετε στους ανθρώπους που θα δείτε εκεί. Δεν μεμψιμοιρούν και είναι διαθέσιμοι για κουβέντα. Εδώ που τα λέμε χαίρονται να βλέπουν ανθρώπους που δεν έχουν γοητευτεί από τα τηλεοπτικά σκουπίδια, αλλά αναζητούν κάτι που θα τους βοηθήσει να ανοίξουν το μυαλό τους...

Προσωπικά κάθισα δυο ώρες περίπου κι ύστερα περπάτησα λίγο πιο πέρα από την έκθεση του βιβλίου στο πάρκο του Πεδίον του Άρεως... Είχα να πάω από τότε που ο Λάμπρος ήταν μικρός και συχνά τον πηγαίναμε εκεί βόλτα να παίξει στην παιδική χαρά. Δεν την είδα την παιδική χαρά, αν και κάτι τέτοια μέρη τώρα που μεγαλώνει η εγγονή μου, μάλλον πρέπει να τα ξαναψάξουμε, να τα εντοπίσουμε, για να μπορεί να παίξει, αλλά είδα τις αλλαγές που έχουν κάνει εκεί...

Πραγματικά αλλιώτικο. Όμορφο, καλοφτιαγμένο... Βεβαίως δεν έλειπαν οι βανδαλισμοί, μάρμαρα σπασμένα, φωτοστήλες κατεστραμμένες και φώτα καμένα, αλλά παρόλα αυτά, ήταν όμορφα.

Χάρηκα που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία, με αφορμή το Φεστιβάλ Βιβλίου να δω το ανανεωμένο πάρκο. Έφυγα όταν πια είχε βραδιάσει για τα καλά, μετά τις 9 και η έκθεση φωτίζονταν με προβολείς. Θα ήταν ανοιχτή, έτσι κι αλλιώς, ώς τις 10.30...

  • Όσο δεν παίρνουμε στα χέρια μας ένα βιβλίο κινδυνεύουμε να γίνουμε μια κοινωνία που αντιμετωπίζει τα ζήτημα της κάπως έτσι. Ζούγκλα δηλαδή, κανονική... Η είδηση είναι, δυστυχώς, σημερινή...

Στα 560.000 “κλικ” η επισκεψιμότητα...

avgi170913

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ αναφέρεται στην απεργία των καθηγητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που ξεκίνησε από χθες...

ef.sintakton170913
Πολλούς τους βλέπει και ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων, η χθεσινή...

neakriti170913
Εκφραστικός ο τίτλος της ΝΕΑΣ ΚΡΗΤΗΣ στο Ηράκλειο της Κρήτης. Πρωτοφανή τα ποσοστά των εκπαιδευτικών στην απεργία.

ethnos170913
Μικρή η προβολή του θέματος στο ΕΘΝΟΣ. Μια “φάσα” στην πρώτη της σελίδα αποδεικνύει τη διάθεση της να το υποβαθμίσει...

rizos170913
Προτρεπτικός ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, επισημαίνει την ανάγκη για περισσότερη ενότητα, ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς – γονείς – μαθητές...

kathimerini170913
Στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ επισημαίνουν κάτι που το είδαμε το πρωί στο δικό μας σχολείο, το 53 Λύκειο Αθηνών. Κατάληψη από τους μαθητές
tanea170913Μας αρέσει να το βλέπουμε να συμβαίνει, να έρχεται από διαφορετικές Ι.Ρ. και να βρισκόμαστε εδώ, σ' αυτόν τον ιντερνετικό χώρο να μοιραζόμαστε σημεία της επικαιρότητας... Κάθε 10.000 καινούρια “κλικ” το κάνω αυτό το σημείωμα. Προσπαθώ μ' αυτόν τον τρόπο να κοιτάζω λίγο πίσω μου, να κάνω έναν μικρό απολογισμό και να κοιτάζω μπροστά χαράζοντας τα επόμενα βήματα στο διαδίκτυο...

Την βλέπετε την αλλαγή που επιχειρήσαμε... Αθόρυβα και μέσα σε πολύ λίγο χρόνο... Κι αυτό χάρη στη μεγάλη βοήθεια των τεχνικών της Onscreene που φιλοξενεί στους σέρβερ της τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Πρόκειται για μια προσεκτική δουλειά που δείχνει στον καθρέπτη της ψυχής μας, μια καθαρή κατάσταση.

Σύγχρονο, καθαρό ντιζάιν, φτιαγμένο από την αρχή. Κι απ' την άλλη αυτό που προσπαθώ καθημερινά, είναι να καταγράφω μ' ένα αισιόδοξο βλέμμα, τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, δίπλα μας... Το γεγονός ότι τώρα μπορείτε να κάνετε πολύ εύκολα σχόλια για κάθε ανάρτηση, είναι επίσης πολύ σημαντικό... Επιχειρήστε το και θα δείτε. Το Site μπορεί να μας ενώσει περισσότερο. Αρκεί να έχετε κάτι να καταθέσετε...dimokratia170913

Με ρωτούν καμιά φορά οι φίλοι μου που ακούν ότι έχω Site, με τι ασχολείται... Πασπαρτού το χαρακτηρίζω. Δεν έχει εξειδίκευση. Ίσως εάν είχε εξειδίκευση θα είχε και μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, αλλά δεν είναι αυτό που με απασχολεί εμένα... Και οι 600 επισκέψεις, όταν έρχονται την ημέρα, είναι καλοδεχούμενες...

Ξέρω ότι φτάνουν μέχρι εδώ, επειδή εκτιμούν τον γράφοντα και τις απόψεις του πάνω σε ζητήματα που αφορούν, είτε τη δημοσιογραφία, είτε το σχολείο, είτε την Κρήτη που αγαπώ, είτε την επικαιρότητα, είτε προσωπικά πράγματα που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Ψύχραιμα, χωρίς κραυγές, καθαρά στο φως, χωρίς ψιθύρους, αντιμετωπίζει τα ζητήματα και τα καταγράφει... Είτε συμφωνείτε μαζί μου, είτε διαφωνείτε, εδώ θα μπορέσουμε να συζητήσουμε. Κι αυτό, είναι ένα μεγάλο κέρδος στις μέρες μας...

Σας ευχαριστώ γι' αυτή την πλατιά αποδοχή. Με τιμά...

Άνοιξε το καφέ στο Λόφο Σκουζέ...

skuze.1.150913

Χθεσινή φωτογραφία στο Καφέ του Δήμου στο Λόφο Σκουζε. Όταν άκουσα ότι θα άνοιγε ύστερα από τόσα χρόνια εγκατάλειψης δεν το πίστεψα... Κι όμως να που το ανέλαβε η Τεχνόπολις και το έφερε σε πέρας...

skuze.3.150913
Από το εσωτερικό του Καφέ... Κάθισα αναγκαστικά μέσα, αλλά είχε δροσιά. Έξω είχαν στρώσει τα τραπέζια τους για τις ανάγκες μιας βάφτισης, Ήταν υπέροχα...

skuze.2.150913
Αλλιώτικος τελείως ο χώρος εσωτερικά από την ταβέρνα του Τάσου που ξέραμε, κάποτε... Αν και οι τιμές τους ήταν λίγο πιο προσιτές, θα ήταν ιδανικός τόπος για λίγη ξεκούραση...

rodiΤο είχα δει πριν από λίγο καιρό τυχαία και χθες Κυριακή, είπα να πάω μια βόλτα να το δω από κοντά και να κάνω χρήση των υπηρεσιών του. Για το Καφέ του Δήμου Αθηναίων λέω στο Λόφο Σκουζέ στα Σεπόλια που ήταν εγκαταλειμμένο τα τελευταία χρόνια και είχε καταντήσει εστία μόλυνσης για την περιοχή...

Ήμουν βέβαιος ότι κι αυτό το έργο είχε ενταχθεί στη... ραχατλίδικη λογική του Δήμου Αθηναίων και το είχα εντάξει στην ταχύτητα και τη δυναμική των μπασκετών που είχαν πέσει εδώ και τρία χρόνια στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα και ουδείς ενδιαφέρεται να τις βάλει στη θέση τους και να δώσει τα ανοιχτά γήπεδα στα παιδιά να παίξουν μπάσκετ.

Ας είναι... Χαίρομαι που με διέψευσαν... Το Καφέ του Δήμου στο Λόφο Σκουζέ είναι πολύ όμορφο. Το σέρβις καλό. Αν είχε και καλύτερες τιμές θα ήταν πιο προσεγγίσιμο.

Το καμπάρι με πάγο που πήρα και που συνοδεύονταν με έναν υποτυπώδη μεζέ, μου το χρέωσαν 4,5 ευρώ. Υπερβολικό για ένα Καφέ του Δήμου, όπως αυτοαποκαλείται... Κάθισα περίπου μια ώρα και το απόλαυσα το ποτό μου περιδιαβαίνοντας το internet από το κινητό μου. Χρειάστηκε βέβαια να ενεργοποιήσω το δικό μου WiFi γιατί το Καφέ δεν διαθέτει ακόμα δικό του, όπως μου είπαν...

Και κάτι ακόμα που πρόσεξα: Ακόμα δεν έχει δοθεί στους πελάτες του, η ταράτσα... Σας βεβαιώνω ότι είναι υπέροχα. Στο παρελθόν έχω περάσει εκεί υπέροχες βραδιές...

Σάββατο, στα μέσα του Σεπτέμβρη...

tanea140913

Σημερινό πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ... Η γραφίστικη αντίληψη των δημιουργών τους, αποδεικνύει ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο να κοπεί το σχοινί και η ένταση να μπει στη ζωή μας... Αλλά τώρα θα μπει η ένταση στη ζωή μας; Με όλα όσα υφιστάμεθα τρεισήμισι χρόνια τώρα, δεν την νιώθετε, αλήθεια;

Στην ΕΛΕΥ eleftherotipia140913ΘΕΡΟΤΥΠΙΑ επισημαίνουν μια άλλη πλευρά της σκληρής στάσης της κυβέρνησης. Ενώ η ΟΛΜΕ έχει εξαγγείλει 5νθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες από τη Δευτέρα, το υπουργείο Παιδείας προχωρεί σε υποχρεωτικές αποσπάσεις καθηγητών προκειμένου να καλυφθούν τα κενά. Προγραμματισμοί του ποδαριού!...

Με τέτοια προχειρότητα είναι όλη κατάσταση στην Παιδεία....


 

 

 avgi120913

 

 

 



Το ερώτημα λοιπόν είναι ποιος κλείνει τα σχολεία, από τη Δευτέρα; Οι καθηγητές που κατεβαίνουν σε απεργία ή το Μνημόνιο που έφερε τα πάνω – κάτω στη ζωή μας; Η ΑΥΓΗ την προηγούμενη Πέμπτη, μια μέρα μετά το άνοιγμα των σχολείων για την φετινή χρονιά 2013 – 2014, επιλέγει αυτόν τον τίτλο.



rizos120913

Και ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, το καθημερινό δημοσιογραφικό όργανο του ΚΚΕ, προβάλλει την ίδια ημέρα αυτόν τον τίτλο... Δεν έχουμε συνηθίσει την εφημερίδα αυτή να κάνει... ευχές, αλλά φαίνεται ότι ήρθε ο καιρός να τη δούμε και σ' αυτόν τον ρόλο... Η κατάσταση, σε κάθε περίπτωση είναι δύσκολη. Ποιος δεν το καταλαβαίνει;

pedia-logoΌμορφο, διαφορετικό, φθινοπωρινό ετούτο το Σάββατο στα μέσα του Σεπτέμβρη... Έχει μια μικρή ψυχρούλα έξω, έτσι που να συνειδητοποιήσουμε ότι το καλοκαίρι πέρασε και στην πόρτα μας μια άλλη εποχή μας περιμένει, το φθινόπωρο.

Το επισημαίνω, γιατί δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή που τα απλά και τα αυτονόητα δεν είναι αν τα περνάς έτσι απλά, αλλά αξίζει να στέκεσαι λίγο παραπάνω και να τους δίνεις τη σημασία που τους πρέπει...

Σήμερα λοιπόν, καθώς μια εβδομάδα με ένταση τελειώνει και μια άλλη, επίσης με ένταση ξημερώνει από Δευτέρα, το Site επιχειρεί με μια νηφάλια ματιά να παρακολουθήσει την επικαιρότητα και να δώσει την ερμηνεία που χρειάζεται...

Είναι απαραίτητο αυτό; Εμείς θεωρούμε πως είναι, δεδομένου ότι η απεργία των καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα επισκιάσει τα πάντα, ενώ ήδη γινόμαστε μάρτυρες μιας απίστευτης προπαγάνδας που τους θέλει αυτοί να είναι υπεύθυνοι για τα σημερινά χάλια της Παιδείας.

Όπως έχετε δει και σε άλλα άρθρα μέχρι σήμερα σ' αυτό το Site, εγώ που έχω παιδί στην τρίτη τάξη Λυκείου, ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ότι φταίνε οι καθηγητές... Είναι δάσκαλοι των παιδιών μας και στη μεγάλη τους πλειοψηφία, γνωρίζω ότι κάνουν το καλύτερο που μπορούν μέσα στην τάξη τους. Όμως βρίσκονται φέτος “χτυπημένοι” από τις διαθεσιμότητες - απολύσεις, τσαλακωμένοι από τη λασπολογία του υπουργείο Παιδείας και των παπαγαλάκιων τους, χωρίς υλικοτεχνική υποδομή, χωρίς καμιά βοήθεια από την επίσημη Πολιτεία που απαιτεί μόνο από αυτούς, χωρίς να τους προσφέρει τίποτα, πέρα από τις απειλές για το αύριο και τη σχολική ζωή τους...

Ακούω έναν προβληματισμό ανάμεσα στους γονείς, που έχει βάση: Ωραία, έχουν δίκιο οι καθηγητές, αλλά η απεργία τους δεν είναι σε βάρος των παιδιών μας; Κοιτάξτε να δείτε: Ας είμαστε δίπλα τους, κοντά τους... Αν από τη στάση μας αυτή ενθαρρυνθούν και η συμμετοχή τους στην απεργία είναι μαζική, την πρώτη εβδομάδα κιόλας το υπουργείο παιδείας θα αναγκαστεί να πάρει πίσω πολλά πράγματα κάτω από την πίεση της λαϊκής κατακραυγής.

Αν όμως σταθούμε, ως γονείς, απέναντι τους κι αν οι ίδιοι φοβηθούν και συμβιβαστούν και δεν απεργήσουν, τότε θα είμαστε για άλλη μια φορά, υπεύθυνοι για τη μοίρα μας... Μην “κλαιγόμαστε” μετά ότι άλλοι μας φταίνε... Κανείς άλλος, πέρα από τον κακό, φοβισμένο εαυτό μας, δεν μας φταίει...

Μάζεψα μερικούς τίτλους εφημερίδων, για να δείτε πώς παρουσιάζουν αυτές τα γεγονότα στα πρωτοσέλιδα τους. Ίσως έχω επηρεαστεί από τη δουλειά μου, τη δημοσιογραφία, αλλά πιστεύω πως οι τίτλοι των εφημερίδων αποτυπώνουν μια κοινωνική πραγματικότητα...

Όλη η ζωή είναι υπόθεση χαμόγελο... Για δείτε το ξανά, αλλιώς... Μπορεί να βρείτε κοινά σημεία...

Και κλείνω αυτό το κομμάτι μ' ένα υπέροχο τραγούδι του Κώστα Χατζή που βάζει άλλες προτεραιότητες στη ζωή μας και μας υπενθυμίζει πως έχουμε ένα υπερόπλο που μπορεί να μας βοηθήσει για να δούμε αισιόδοξα τα πράγματα: Το χαμόγελο! Ας το ενεργοποιήσουμε. Όπως και να 'χει κάνει τους άλλους να ανησυχούν επειδή δεν ξέρουν από πού προέρχεται αυτή η αισιοδοξία μας. Την καλημέρα μου!

  • Πώς παραιτείσαι; Διαβάστε ΕΔΩ ένα ενδιαφέρον άρθρο..

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA