Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Δημοσιογραφικά

Ολοκληρώθηκε και ο Τύπος των συνταξιούχων ΟΣΕ

tipos.397

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της νέας εφημερίδας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (ΠΟΣΣ) τ. 397 που ολοκληρώσαμε στην αρχή της εβδομάδας. Για να το δείτε, όπως κυκλοφορεί τυπωμένο, πατήστε ΕΔΩ.

efimeridesΆλλο ένα έντυπο που επιμελούμαι δημοσιογραφικά, ολοκληρώθηκε αυτές τις μέρες... Πρόκειται για το τεύχος 397, του ΤΥΠΟΥ των συνταξιούχων σιδηροδρομικών, διμηνιαία έκδοση με πολλαπλό ενδιαφέρον...

Οι συνταξιούχοι του ΟΣΕ, όπως κι αυτοί του ΗΣΑΠ είναι από τους λίγους ήρωες που συνεχίζουν απτόητοι να δίνουν τη μάχη τους μέσα σε αντίξοες συνθήκες για την έκδοση της κλαδικής τους εφημερίδας.

Κι αυτό γιατί τόσα χρόνια στην παραγωγή, συνδικαλιστές και οι ίδιοι στα κλαδικά τους Σωματεία έβλεπαν με θλίψη ότι τα ΜΜΕ που ποτέ δεν ασχολήθηκαν ουσιαστικά με την προβολή των δίκαιων αιτημάτων τους και διεκδικήσεων τους... Άρα μόνοι τους έπρεπε να κάνουν το καλύτερο που μπορούσαν και για τον εαυτό τους. Ακόμα και σε εποχές σαν αυτές που βιώνουμεo όπου, υποτίθεται και η πληροφόρηση είναι πλήρης, το “φιλτράρισμα” που υφίστανται είναι τέτοιο, ώστε δεν κάνει τίποτα που να δουλεύει για να φτάσει η πληροφορία ως τους συναδέλφους.

Με τη δική τους έκδοση, ξέρουν καλά πως η φωνή του θα φτάσει ως το σπίτι και του τελευταίου συναδέλφου, σ' όποιο σημείο της Ελλάδας και αν κατοικεί...

Η ενημέρωση που παρέχεται είναι έγκυρη, αναλυτική, αποκλειστικά γι' αυτούς, χωρίς νερό στο κρασί της. Εξάλλου κάθε Σωματείο της δύναμης της ΠΟΣΣ, έχει το δικό της χώρο στην εφημερίδα για να εκφραστεί ελεύθερα, όπως ακριβώς επιθυμεί χωρίς την παρέμβαση κανενός άλλου που να διαστρεβλώσει τις απόψεις και τις θέσεις του.

Για μένα η έκδοση του ΤΥΠΟΥ, αποτελεί ένα προνομιακό πεδίο δράσης... Έχω την ευκαιρία να συνεργάζομαι με αξιόλογους ανθρώπους, χρόνια τώρα, να ξέρω τι θέλουν και να το υλοποιώ έτσι ακριβώς όπως το επιθυμούν.

Το γεγονός επίσης, ότι συνεργάζομαι στο τεχνικό μέρος με την Πόπη από τη Σαλαμίνα, μια πολύ αξιόλογη κοπέλα, γραφίστρια, δίδει στο έντυπο μας, ακόμα μεγαλύτερη φρεσκάδα και δημιουργική πνοή...

Το ετήσιο κακόγουστο θέατρο του "πόθεν έσχες”...

eleftherotipia171213

Παλιότερα οι εφημερίδες του έδιναν μεγάλη αξία... Ήταν τότε που η Βουλή έδινε, χάριν της διαφάνειας, το “πόθεν έσχες” των βουλευτών. Στην πορεία, μόνο λίγες εφημερίδες επιμένουν σ' αυτό. Κι εκείνες έχουν τους λόγους τους. Εδώ η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

dimokratia171213
Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Και τους πολιτικούς που προβάλει, τους έχει άχτι... Είναι λοιπόν φυσικό να τους συμπεριφέρεται μ' αυτόν τον τρόπο... Και να 'ταν μόνον αυτοί... Προκλητική η χλιδή τους και ο πλούτος τους απέναντι σ' ένα λαό που του ζητούν συνεχώς και νέες θυσίες.

tanea171213
ΤΑ ΝΕΑ στο πρωτοσέλιδο τους βλέπουν τα πράγματα από μια άλλη σκοπιά. Αξίζει να τα δούμε λίγο. Φυσικά έχει και τον κ. Τσουκαλά του ΣΥΡΙΖΑ. Λες και είναι ο μόνος. Κουβέντα για το θρεφτάρι του κ. Βενιζέλου και τον κ. Σαμαρά...

xrimatistirio
Την ίδια ώρα στα ψιλά, κάποιες εφημερίδες (η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ εδώ) προβάλουν το θέμα με τις φούσκες του χρηματιστηρίου. Θυμάστε, τότε που χάθηκαν πολλά λεφτά και διαλύθηκαν κυριολεκτικά οικογενειακές οικονομίες. Η ελληνική δικαιοσύνη, εναρμονισμένη απόλυτα με το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

kathimerini171213
Ένα καταπληκτικό άρθρο του Πεντελή Μπουκάλα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στη βάση της πρώτης σελίδας. Ευτυχώς που συνεχίζει να κρατά κάτι που την έκανε να ξεχώριζε κάποτε, δίνοντας έκφραση σε ανεξάρτητες φωνές...

Δεκατέσσερα χρόνια μαζί στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ

ef.sintakton131213

Η επικαιρότητα μέσα από τους τίτλους των εφημερίδων. Το θέμα φορολόγησης σε σπίτια, οικόπεδα και αγροτεμάχια, κυριαρχεί σήμερα στις εφημερίδες. Από διαφορετικές σκοπιές βέβαια. Δείτε, ας πούμε, δυο επιλογές: Πάνω η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, κάτω η ΕΣΤΙΑ.

estia131213
Εντελώς ιδιόμορφη η προσέγγιση από την απογευματινή εφημερίδα ΕΣΤΙΑ. Προσέξτε τον πλάγιο τίτλο: Σοσιαλιστικό τερατούργημα το νομοσχέδιο!... Για να μην τρελαθούμε εντελώς ο κ. Αντ. Σαμαράς δεν είναι πρωθυπουργός; Τόσο “σοσιαλιστής” και δεν το είχαμε καταλάβει... Περισσότερο και από το ΠΑΣΟΚ, ο άνθρωπος....

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 14/12/2013

Μετράω μαζί σας τα χρόνια... Δεν ξέρω πόσοι μας ακολουθείτε από τα πρώτα μας βήματα, αλλά αυτή η στήλη είναι εδώ αδιάλειπτα όσα τα χρόνια της ύπαρξης αυτής της εφημερίδας. Κάθε βδομάδα μαζί ,χάσαμε το μέτρημα. Κι ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι παθιασμένοι με τις ημερομηνίες και μας το θύμισαν μ' ένα μικρό κειμενάκι στη δεύτερη σελίδα του φύλλου που κρατάτε στα χέρια σας...

Για φαντάσου... Πότε πέρασαν κιόλας δεκατέσσερα χρόνια; Τελικά είναι αλήθεια αυτό που λένε “άμα περνά κανείς κάπου καλά, δεν μετρά ο καιρός”. Φεύγει αδιόρατα και μόνο κάτι γκρίζοι κρόταφοι θυμίζουν πως ξέρει να περνά σαρωτικά από πάνω μας αφήνοντας σημάδια σαν ουλές, αγιάτρευτες.episimansis

Και καλά οι αναγνώστες να το βλέπουν έτσι όμορφα. Δεν διαψεύστηκαν σ' αυτά που τους τάξαμε για να κάνουμε μαζί αυτό το ταξίδι. Τους καταλαβαίνω. Δεν είναι εύκολο πράγμα στον Τύπο, αλλά κι εμείς όλοι εμείς που καταθέτουμε την ψυχή μας σε κάθε χειρόγραφό μας;

Τελικά φαίνεται ότι ακριβώς για τους ίδιους λόγους νοιώθουμε κι εμείς όμορφα, καλά. Οι διαβεβαιώσεις των ανθρώπων στην ιδιοκτησία των οποίων ανήκει αυτή η εφημερίδα κρατήθηκαν καθαρές και αμετακίνητες στο πέρασμα των χρόνων.

rethemnosΠιο ελεύθερη δημοσιογραφία μάλλον δεν έκανα ποτέ σε ολόκληρο τον επαγγελματικό μου βίο. Δεν παρενέβη ποτέ κανένας να λογοκρίνει κείμενο, δεν δέχθηκα “οδηγίες” προς ναυτιλομένους, ούτε παράκληση υπό τύπον φιλικής κουβέντας να στηρίξουμε με τα γραφτά μας αυτόν ή κάποιον άλλον.

Αυτό στη δημοσιογραφία το λένε και το αντιμετωπίζουν ως μεγάλο προνόμιο και εύχομαι στους νέους συναδέλφους που κρατάνε το τιμόνι αυτής της έκδοσης να κινούνται πάντα σ' αυτό το δρόμο. Ελεύθεροι, δημιουργικοί, καυστικοί υπηρετώντας με πάθος για την είδηση και την αλήθεια...

Αυτό ήταν που έκανε το ΡΕΘΕΜΝΟΣ να ξεχωρίσει από το πρώτο του φύλλο και αυτό προσπάθησε με επιτυχία να διατηρήσει στο πέρασμα των χρόνων. Στα δύσκολα και στα εύκολα, στα καλά και στα κακά, πάντα εδώ υπήρχε μια γωνιά ελεύθερη για να διατυπώσουμε τη γνώμη μας. Ακόμα κι όταν δεν συμφωνούσε απόλυτα με τη γραμμή της εφημερίδας.

Για όλα αυτά και πολλά άλλα θα ήθελα δημόσια να πω στη Γιωργία και στον Νίκο τις ψυχές αυτής της έντυπης προσπάθειας, ένα μεγάλο “ευχαριστώ” για την εμπιστοσύνη με την οποία με περιέβαλλαν και τη στήριξη που είχα, όταν οι συγκυρίες το έφεραν να συγκρουστώ με ονόματα που έφερναν περγαμηνές τότε, χωρίς να υποστήλω, ούτε στιγμή τη σημαία της ανεξαρτησίας.

Βλέποντας τα σήμερα από μια κάποια απόσταση, μπορώ να δω καθαρά το μέγεθος αυτής της στήριξης... Η όλη εξέλιξη και η ανάπτυξη της εφημερίδας, του Site και της σελίδας του στο Facebook δείχνει πως η επιμονή και η υπομονή, τους έδωσε τη χαρά να τρυγήσουν καλούς καρπούς... Οι δεκάδες αρθρογράφοι της, ο σταθερός προσανατολισμός της στην αλήθεια, αναδεικνύει την άλλη πλευρά ενός τεράστιου προβλήματος στο χώρο τους Τύπου.

Ο κόσμος την εμπιστεύεται... Κι αυτή η εμπιστοσύνη είναι το μεγάλο όπλο της. Γράφεται συνδρομητής, ενδιαφέρεται να την αγοράσει, θέλει να καταγράψει την άποψη του για τα τεκταινόμενα. Την αναζητά κάθε εβδομάδα, θέλει να μάθει τα “γιατί” και τα “πώς” των αρθρογράφων της.

Ας κρατήσουμε όρθια αυτή τη σημαία. Διεκδικώντας το μερίδιο μας στην αληθινή είδηση που δεν χωρά εξωραϊσμούς και φτιασιδώματα. Ακόμα και σε εποχές δύσκολες για όλα (και για τον Τύπο) όπως αυτή που διανύουμε στους μνημονιακούς καιρούς πάντα θα υπάρχουν φάροι ενημέρωσης που θα μας δείχνουν δρόμους ανοιχτούς για να βαδίσουμε. Άντε και στα 100 αδέρφια!

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Έτοιμος και ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος, τ. 111

ilektrikos.111

Αυτό είναι πρωτοσέλιδο της εφημερίδας των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ, ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος. Πατήστε ΕΔΩ για να τον διαβάσετε όπως κυκλοφορεί τυπωμένος στα μέλη του Συλλόγου σ' όλη την Ελλάδα.

snow3Την περασμένη εβδομάδα ολοκληρώσαμε και την εφημερίδα ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ τ. 111... Δεκαέξι σελίδες αυτή τη φορά, μεστός σε ειδήσεις και ενδιαφέρουσα θέματα για τους συνταξιούχους των ΗΣΑΠ...

Είναι να τους θαυμάζεις καθώς επιχειρούν στον Τύπο με μια πολύ όμορφη ματιά... Δέχονται οι άνθρωποι μια χωρίς προηγούμενο επίθεση στις κατακτήσεις τους, στις συντάξεις τους σε ότι χρόνια αγωνίστηκαν για να κερδίσουν με θυσίες και αίμα.

Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν κάθισαν στο περιθώριο να κλαίνε την κακή τους μοίρα για το κακό που τους βρήκε. Μέσα από την εφημερίδα τους συνεχίζουν με συνέπεια την τελευταία 20ετία να θέτουν ερωτήματα και να ζητούν απαντήσεις.

Κι αν κάποιοι που κατέχουν προσωρινά την εξουσία, αλλά με τις πολιτικές τους βάζουν αρνητικά τη σφραγίδα τους με όσα μαύρα κι άραχνα αποφασίζουν. Αντίθετα είναι όρθιοι, δυνατοί κι επιμένουν να δίνουν τη μάχη της αξιοπρέπειας... Να δημοσιοποιούν δηλαδή τα προβλήματα τους και να απαιτούν λύσεις...

Τη χαίρομαι αυτή τη συνεργασία. Δεν είναι η πρώτη φορά που το λέω αυτό. Οι τακτικοί αναγνώστες μου θα το θυμούνται. Πραγματικά, χαίρομαι να κουβεντιάζω μαζί τους και να στήνουμε κάθε καινούριο έντυπο...

Μακάρι και νεώτεροι συνδικαλιστές εν ενεργεία να μάθαιναν από τη συνέπεια τους. Να έβλεπαν πως πρέπει να αλλάξουν ρότα αν θέλουν πραγματικά να συνεχίζουν να εκφράζουν τους εργαζόμενους που εκπροσωπούν.

Όταν μου τηλεφωνεί ο Θύμιος ότι έχει ετοιμάσει την ύλη που θα χρησιμοποιήσουμε για τη νέα έκδοση, ξέρω ότι είναι ζυγισμένη, μετρημένη, έτοιμη με μερικές μικρές αλλαγές για να τη σχεδιάσω και να τη στείλω στο τυπογραφείο για περαιτέρω τεχνική επεξεργασία...

Δεν κρατά περισσότερο από μια εβδομάδα όλη αυτή η διαδικασία. Η συνεννόηση είναι άψογη. Τα όρια εξουσίας είναι ευδιάκριτα και δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση να τα διαβεί κανείς...

Για μένα, ως επαγγελματίας δημοσιογράφος, η συνεργασία μου μαζί τους για την έκδοση του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ είναι ότι πιο όμορφο έχω... Και το διαφυλάττω ως κόρη οφθαλμού.

  • Δείτε κι ΕΔΩ μια όμορφη εκδήλωση, τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου για τους αγωνιστές Εθνικής Αντίστασης (εργαζομένων των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων) κατά τον πόλεμο Ελλάδας - Ιταλίας - Γερμανίας κατά τα έτη 1940 - 1945,

Το τελευταίο δώρο των Χριστουγέννων του ΕΔΟΕΑΠ

edoeap

Έφτασε στο e-mail μου από την πρώην πρόεδρο του ΕΔΟΕΑΠ, Ελένη Σπανοπούλου, το παρακάτω κείμενο: Απόφαση που δεν μας τιμά και μας ζημιώνει ΔΩΡΟ  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΤΟΝ ΕΔΟΕΑΠ. Γιατί το καταψήφισα.
Δεν είμαι ακόμα συνταξιούχος κι έτσι όπως πάνε τα πράγματα
δεν ξέρω αν τελικά τα καταφέρω να βγω, αλλά το δημοσιεύω γιατί προφανώς δεν πρόκειται να πάρω ποτέ εγώ μια κι αυτό το δώρο ίσως είναι το τελευταίο.
Εξάλλου όπως σημειώνει το
κατάμαυρο από αισιοδοξία κείμενο οι συντάξεις του ΕΔΟΕΑΠ έτσι όπως τις ξέραμε επαρκούν μόνο για ένα επτάμηνο ακόμα
Ας το δούμε λίγο, έτσι για αν μετρήσουμε τι μέρες ανάπτυξης περνάμε...


SNOWΣυνάδελφοι,
Το ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ στις 27 Νοεμβρίου έλαβε, κατά πλειοψηφία, την απόφαση να απονεμηθεί ένας συντάξιμος μισθός σε όλους τους συνταξιούχους μας.
Το κονδύλι που απαιτείται προκειμένου να καταβληθεί  σε 2254 δικαιούχους Δώρο Χριστουγέννων είναι 1.500.000€ .
Την απόφαση για την 14η επικουρική σύνταξη ψήφισαν οι συνάδελφοι: Σόμπολος, Νεστορίδης, Καρούτζος, Χριστόπουλος, Καταιφτσής και Ζαφειροπούλου.
Καταψήφισαν οι συνάδελφοι:
Χριστοδουλίδου, Αγγέλης, Σπανοπούλου.
Η μειοψηφία των τριών ανωτέρω οφείλεται στο γεγονός ότι υποστήριξαν και ψήφισαν άλλη  πρόταση που κατατέθηκε από εμένα,με το παρακάτω σκεπτικό και ως εξής:
1) Η εισήγηση των Υπηρεσιών μας είναι ΑΡΝΗΤΙΚΗ για λόγους νομιμότητας και οικονομικής δυσπραγίας.
2) Η εκτέλεση του Προϋπολογισμού 2013 βαίνει (31/12) με ΈΛΛΕΙΜΜΑ 22.500.000 € .
3) Τα ταμειακά μας ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ αγγίζουν μόλις τα 17.000.000€ .
4) Επαρκούν για περίπου 7 μήνες ακόμη.
5) Αύξηση εσόδων δεν αναμένεται.Το αντίθετο ίσως!
6) Η πρόταση  για την καταβολή του Δώρου αγνοεί τις κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες ανέργους, χαμηλοσυνταξιούχους, μονογονεικές και πολύτεκνες οικογένειες.
7) Αντίθετα, ευνοεί υψηλοσυνταξιούχους παραγνωρίζοντας ότι με την καταβολή του Δώρου έχουν καταβληθεί 16 επικουρήσεις, όπως γινόταν από το 2000!
8) Προνόμιο που καμία Διοίκηση (της υπό την Προεδρία μου δυστυχώς συμπεριλαμβανομένης) δεν τόλμησε να αγγίξει!
9) Το Ταμείο οδηγείται με μαθηματική βεβαιότητα σε αδυναμία κάλυψης ακόμη και των  αναγκών περίθαλψης των μελών μας!
10) Ο νόμος 4093/12-11-2012 ψηφισμένος από την πλειοψηφία της Βουλής των Ελλήνων ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την καταβολή Δώρου σε όλους ανεξαιρέτως τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ.
Μνημονιακός μεν, νόμος της Ελληνικής Δημοκρατίας δε... που δεν επιτρέπει εξαιρέσεις και διακρίσεις μεταξύ των πολιτών.
Με όλα τα παραπάνω ως σκεπτικό, η πρόταση μου ήταν η εξής:
Να καταβληθεί κατ´ ισονομία και για τα Χριστούγεννα, Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης  λόγω της Κρίσης ως εξής :
• 300€ σε κάθε συνταξιούχο (1766 μέλη )
• 200€ σε κάθε άνεργο (650 μέλη)
• 150€ σε κάθε δικαιοδόχο (488 χήρες/οι)
Συνολικό κόστος 730.000 € και όχι 1,5 εκ.€
Η πρόταση Σπανοπούλου δεν έπεισε την πλειοψηφία και καταψηφίστηκε από τους 6 συναδέλφους. Υποστηρίχθηκε πάντως απο τους Χριστοδουλίδου - Αγγέλη.
Την επόμενη μέρα προσωπικές δηλώσεις μελών του ΔΣ στο Διαδίκτυο και μαυρογιαλούρικες ανακοινώσεις της παλαιοδεξιάς συνδικαλιστικής παράταξης της ΕΣΗΕΑ  "Δημοσιογράφοι για τη δημοσιογραφία", με ιδρυτή τον νυν πρόεδρο του ΕΔΟΕΑΠ,  δημοσιοποιούσαν ότι   "θα δοθεί το Δώρο Χριστουγέννων στους συνταξιούχους μας."
Πιστεύω ότι η παράνομη εξαίρεση των δημοσιογράφων δεν τιμά τον Κλάδο των ΜΜΕ. Αντίθετα τον απομονώνει από την Κοινωνία σε στιγμές κρίσιμες.
Η απόφαση της πλειοψηφίας δεν είναι ούτε ηθική, ούτε νόμιμη και ζημιώνει το Ταμείο μας, ιδιαίτερα δε τους υπερήλικες συναδέλφους που έχουν πιο πολύ ανάγκη τα φάρμακα, από ένα δώρο άδωρο....
Βεβαίως στη βάση των Αρχών της Δημοκρατίας υποχρεούμαι σε σεβασμό των αποφάσεων της πλειοψηφίας.
Ως μειοψηφία, όμως, ως πολίτης και κυρίως, ως δημοσιογράφος δεν μπορώ  να μην τοποθετούμαι δημόσια.
Με την έννοια αυτή σας ενημερώνω ότι ΑΡΝΗΘΗΚΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΩ
ΠΑΡΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ, ΠΑΡΑ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ  ΜΟΥ.
ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΑ την καταβολή Δώρου Χριστουγέννων στους συνταξιούχους μας όχι γιατί είμαι... Μνημονιακή (!), ή... λιγότερο ευαίσθητη (!) , αλλά γιατί ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, όπως ενημέρωνα από το 2010.

Στις δεδομένες συνθήκες υπερασπίστηκα όλους τους ασφαλισμένους και όχι μόνο τους 1750 που παίρνουν την νόμιμη κύρια σύνταξη τους και επικουρική άνω των 500€ ,σε αντίθεση με τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους ανέργους μας, οι οποίοι θα κάνουν Χριστούγεννα χωρίς δουλειά, χωρίς μισθό, χωρίς κύρια, χωρίς επικουρική,χωρίς Πρόνοια!
Και για να κλείσω με απόλυτη ειλικρίνεια ,
O
ΧΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ!
Δεν έδωσα την ψήφο μου για να πάρουν Δώρο Χριστουγέννων πάμπλουτοι εκδότες και παχυλά αμοιβόμενοι από τη Βουλή των Ελλήνων δημοσιογράφοι βουλευτές !
Και φυσικά δεν λέω ότι φταίνε αυτοί για την απόφαση της πλειοψηφίας του ΔΣ.
Όλοι δουλέψαμε και καταβάλαμε τις κρατήσεις μας!
Μακάρι να γινόταν διαφορετικά. Μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα και να...δέναμε  τα σκυλιά με τα λουκάνικα, όπως μέχρι το 2009!
Σήμερα , όμως, δεν  είναι δυνατόν να κοιτάζουμε μόνο το Χριστουγεννιάτικο δέντρο του σπιτιού μας...´Η, να μοιράζουμε ευρωμελομακάρονα σε συνταξιούχους ψηφοφόρους μας, όταν σε σπίτια μελών μας και όχι μόνο, δεν υπάρχει ούτε ρεύμα, ούτε ψωμί !

Συνάδελφοι,
Είμαστε ακόμη ζωντανοί και οφείλουμε να αγωνιστούμε για την επιβίωση μας.
Στις Αξίες της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ και της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας, που συνθλίβει η εγκληματική αναλγησία των πολιτικών και η στενόμυαλη ανευθυνότητα συνδικαλιστών, πρώτοι εμείς, οι άνθρωποι του Τύπου οφείλουμε σεβασμό.
Το δικό μου Χριστουγεννιάτικο δέντρο στον ΕΔΟΕΑΠ θέλω να έχει τα φώτα αναμμένα όλο το χρόνο και να ανήκει σε ένα δάσος δέντρων για τα παιδιά όλων των συναδέλφων μας.
Έχω την Αγάπη για τον Συνάνθρωπο,
την Περηφάνεια μου για τη Δημοσιογραφία που υπηρετώ και την ψήφο μου από τη δύναμη της εντολή σας.
Γι ´αυτό, παρά τη λάσπη και τις απειλές ΕΜΜΕΝΩ και  συνεχίζω!
Καλές Γιορτές  για όλους με κουράγιο, "με λογισμό και μ´ όνειρο."


Ελένη Σπανοπούλου
Μέλος ΔΣ ΕΔΟΕΑΠ

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA