Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Δημοσιογραφικά

Απλήρωτοι εργαζόμενοι του ΠΑΣΟΚ σε απόγνωση, μια σκληρή επιστολή τους...

eleftherotipia140314

Σημερινοί τίτλοι που ξεχωρίζουν. Η ανεργία “παίζει” πρώτο θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Φαίνεται ότι έτσι όπως εξελίσσεται το θέμα δεν υπάρχει ταβάνι, πια...

logos140314

Ίδιο το θέμα που επιλέγει και ο ΛΟΓΟΣ για το πρωτοσέλιδο του. Παρόλο που η εφημερίδα είναι τετράχρωμη επιλέγει το μαύρο για την εικονογράφησή του...
ef.sintakton140314

Κι ένα παιχνίδισμα με τις εταιρίες δημοσκοπήσεων... Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ αναδεικνύει ότι αν τώρα γίνονταν εκλογές πρώτο κόμμα θα ήταν η... αδιευκρίνιστη ψήφος. Εμπιστοσύνη κι αυτή στο πολιτικό σύστημα...

pasokΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 15/03/2014

Κυκλοφόρησε την Τετάρτη το μεσημέρι με τη μορφή ανοιχτής επιστολής η δημοσιοποίηση, για άλλη μια φορά στις τόσες άλλες, χωρίς αποτέλεσμα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι του ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως δεν είναι πια οι μόνοι κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι, αλλά αφορά ως εργοδότη ένα πολιτικό κόμμα που τα τελευταία χρόνια μας... σώζει, είτε μόνο του, είτε ως κομμάτι στη συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία.

Ε, δεν είναι και λίγο... Περισσεύει το θράσος όσων επιμένουν να διατείνονται ότι πιστεύουν ακόμα στοιχειωδώς; στον... σοσιαλισμό... Για σκέψου: Την ώρα που ισοπεδώνουν τις εργασιακές σχέσεις, πηγαίνοντας μας πίσω στο μεσαίωνα, οι ίδιοι δεν πληρώνουν τους εργαζόμενους τους.

Ακόμα και το ελάχιστο δίκιο να είχαν στην απόφαση τους να... αγκιστρωθούν στα κυβερνητικά έδρανα συνεργαζόμενοι με τον... εχθρό τους, με μια τέτοια αντεργατική συμπεριφορά, το χάνουν... Δεν το καταλαβαίνουν; Ούτε αυτό πια δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν;episimansis

"Αντιδρώντας στις προκλητικές προτάσεις της διοίκησης του κόμματος για εξόφλησή τους με το 20% των οφειλούμενων, απέστειλαν ενημερωτική επιστολή στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος στις ευρωεκλογές Μάρτιν Σουλτς με την οποία καταγγέλλουν τις πρακτικές της ηγεσίας απέναντί τους. ΣΦΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΑΔΙΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

1. Ο διευθυντής Ν. Σαλαγιάννης, συνυπεύθυνος για την κατάσταση του κόμματος, αφού έχει εξαθλιώσει ψυχικά και οικονομικά τους υπαλλήλους ,προσπαθεί με κάθε τρόπο να τους αναγκάσει να φύγουν παίρνοντας ελάχιστα από τα οφειλούμενα, πετώντας τους κυριολεκτικά στο δρόμο, αδιαφορώντας για το τι πρόσφεραν τόσα χρόνια γι’ αυτούς,ακόμη και για τον ίδιο, όταν έβαζε υποψηφιότητα για βουλευτής, έχοντας πάνω τους τη στάμπα του κόμματος σε κάθε νέα απόπειρα εύρεση εργασίας.

avgi1403142. Ο ίδιος ο πρόεδρος Ε. Βενιζέλος είπε ότι μπήκαν εταιρίες για έλεγχο των οικονομικών του κόμματος και όλη η αλήθεια θα λάμψει. Πού είναι τα αποτελέσματα αυτών των εταιριών; Γιατί θάφτηκαν; Τι φοβηθήκαν και δε φανερώσαν τα στοιχεία. Πήγαν και αυτά μαζί με τη λίστα Λαγκάρντ;

3. Ο Γ. Παπανδρέου έφτασε το κόμμα στο 12% και πέσανε όλοι πάνω του και τον φάγανε. Εσείς που από το 12% το φτάσατε στο 4% τι κάθεστε και κάνετε; Αυτοί που νοιάζονται και πονάνε το ΠΑΣΟΚ που είναι; Γιατί είναι θεατές σε αυτό, και δε παίρνουν θέση στο βρώμικο παιχνίδι που γίνεται στις πλάτες των υπαλλήλων του κόμματος, και στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει κανείς που να ενδιαφέρεται πια για αυτούς, για το μέλλον του κόμματος;

4. Όσα χρόνια στο ΠΑΣΟΚ ερχόντουσαν εκατομμύρια, όλοι ήσασταν παρών και κοιτούσε ποιος θα κλείσει καλύτερη σουίτα στα ξενοδοχεία από τον άλλον, ποιος θα μπορέσει να είναι στη πρώτη δύναμη. Σας ενδιέφερε μόνο η δική σας προβολή,και καμαρώνατε που είσασταν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κάποιοι έχετε φάει και ξύλο για τις ιδέες και τα οράματα του ΠΑΣΟΚ. Τώρα που εσείς οι ίδιοι φτάσατε το κόμμα στον πάτο και στη διάλυση του, σφυρίζετε αδιάφορα και γυρίζετε τη πλάτη στο κόμμα που σας ανάδειξε και σας έκανε αυτό που σήμερα είστε. Ήθελα να ήξερα με τι καρδιά μπαίνουν στο κτίριο στη Χαρ. Τρικούπη ξέροντας όλη αυτή την ιστορία που φέρει αυτό το κτίριο, όσοι μπαίνετε, γιατί τώρα περισσότεροι είναι οι αστυνομικοί από όλους τους υπόλοιπους, και πως αντικρίζετε αυτούς τους υπαλλήλους που κάποιους εσείς οι ίδιοι τους διορίσατε εκεί, αδιαφορώντας για την οικονομική τους κατάσταση, για την επιβίωση τους.

6. Ο πρόεδρος Ε. Βενιζέλος δίνει αγώνα ακόμα και μέσα στη βουλή για τα εργασιακά,για τους δικούς του υπαλλήλους γιατί αδιαφορεί; Επιτέλους ας κοιτάξει κάποιος κατάματα αυτούς τους ανθρώπους, ας βρεθεί κάποιος που θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι για να σταματήσει αυτή η εξαθλίωση των εργαζομένων του ΠΑΣΟΚ.

ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΜΕ ΘΕΣΗ ΣΕ ΑΛΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ - ΟΥΤΕ ΙΔΡΥΟΥΜΕ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ. ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟ !".

Αυτά, για να ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε, ποιοι μας κορόιδεψαν στο παρελθόν και πήραν την ψήφο μας για να τη χρησιμοποιήσουν ως φέουδο τους. Ελπίζω το σκληρό πάθημα να μας γίνει μάθημα. Ελπίζω...

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Στο 14ο φύλλο έφτασε η εφημερίδα της ΕΚΑΠ. Αυτό κι αν είναι πρόοδος στην περιοχή μας...

ekap.14

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας της ΕΚΑΠ που κυκλοφόρησε την προηγούμενη εβδομάδα. Για να το διαβάσετε πατήστε ΕΔΩ.

efimeridesΜε θέματα από την επικαιρότητα που αφορούν στη δράση της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα (ΕΚΑΠ) κυκλοφορεί ήδη, ανάμεσα στους κατοίκους της περιοχής μας... Όλη αυτή η προσπάθεια στηρίζεται στην εθελοντική προσφορά κατοίκων που αν και δεν είναι επαγγελματίες, είναι σε θέση να καταγράψουν τα προβλήματα όπως τα ζουν...

Στηρίζονται στη μικρή συνεισφορά όσων επαγγελματιών βάζουν καταχωρήσεις διαφημιστικές των μαγαζιών τους, έναντι ενός μικρού τιμήματος ικανό, ωστόσο, να καλύψει τις ανάγκες της έκδοσης...

Αυτή η συλλογική προσπάθεια έχει σίγουρα τη σοβαρότητα της, καθώς οι απόψεις που προβάλλονται, αντιπροσωπεύουν πολλούς και διαφορετικούς πολιτικούς χώρους της περιοχής μας με ευθεία αναφορά στην ιστορία του τόπου και στο μεγάλο αρχαίο φιλόσοφο Πλάτωνα που εδώ και είχε τη σχολή του και έδωσε τα φώτα του πολιτισμού σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η αναβάθμιση της, εκτιμούν οι άνθρωποι της ΕΚΑΠ, θα βοηθήσει ουσιαστικά ώστε να παρακινηθούν οι κρατικοί φορείς, αλλά και ο Δήμος Αθηναίων να στρέψουν το ενδιαφέρον τους και τη φωτίσουν, ώστε να γίνει και στις μέρες μας όπως επινάλλεται, αναφορά στον πολιτισμό...

Σαφώς και γνωρίζουν πως κάτι τέτοιο, ούτε απλό είναι, ούτε εύκολο... Κι ωστόσο βοηθάει ο νέος χώρος για επικοινωνία και επαφή, επί της Θηναίας και Μοναστηρίου, δίπλα ακριβώς από το πάρκο που το καλοκαίρι είναι ένας υπέροχος τόπος για περίπατο.

Εδώ επίσης στεγάζεται και το Ράδιο Ιστόφωνο το οποίο εκπέμπει διαδικτυακά σε ολόκληρο τον κόσμο. Και η Δημοσιογραφική μου Ομάδα κάθε Πέμπτη 7 – 9 έχει τη δική της προσέγγιση στην επικαιρότητα με παρουσιάσεις θεμάτων και προσεγμένα σχόλια...

Γενικότερα η ΕΚΑΠ, μαζί με την ΠΟΛΙΤΕΙΑ και το “Συνεργατικό Καφενείο” που βρίσκονται δίπλα της, έχουν δημιουργήσει μια κυψέλη δημιουργική στη γειτονιά μας που δίνει μια διέξοδο στους νέους κυρίως, αλλά και στους κάπως μεγαλύτερους.

Η οριζόντια οργάνωση της δίνει τη δυνατότητα στον καθένα που εκτιμά ότι έχει κάτι να προσφέρει κι έχει επίσης τη διάθεση, να βγει μπροστά και ισότιμα, να πει τη γνώμη του και να τη διεκδικήσει. Κι αυτό δεν το βρίσκεις εύκολα στις μέρες μας...

Ας λένε οι επικριτές του ότι θέλουν, φαίνεται ότι υπάρχει ακόμα χώρος για βιβλίο!

koufontinas.vivlioΤο εξώφυλλο του βιβλίου του Δημήτρη Κουφοντίνα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Λιβάνη” και έχει γίνει στόχος επικρίσεων...

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 08/03/2014

Φαίνεται πως τελικά υπάρχει ακόμα χώρος για το βιβλίο αντίθετα με ότι διατείνονται μερικοί... Πως θα περάσει πολύς καιρός ακόμα για να εξοστρακίσει (αν τα καταφέρει...) το internet, το τυπωμένο βιβλίο... Πως το χαρτί, το μελάνι, η αίσθηση να το κρατάς στο χέρι και να το ξεφυλλίζεις, να το αναζητάς στην πρώτη ευκαιρία, έχει πολύ δρόμο ακόμα μπροστά του...

Τι μας κάνει να το πιστεύουμε; Δείτε την περίπτωση του βιβλίου του Δημήτρη Κουφοντίνα, “Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη” που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις “Λιβάνη” και δίνει τη δική του εκδοχή για ότι πριν από δέκα και πλέον χρόνια ταλάνισε την ειδησεογραφία, μετά τη σύλληψη εκείνων που θεωρήθηκαν κορυφαίοι σ' αυτή την τρομοκρατική οργάνωση.

kontra060314Ένας κόσμος ξεσηκώθηκε. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι καυτηρίασαν τον εκδοτικό οίκο που δραστηριοποιείται κοντά μισό αιώνα στην Ελλάδα... Αναρωτιέμαι γιατί; Τι φοβούνται από ένα βιβλίο; Μήπως δεν είναι οι ίδιοι που στις ιδιωτικές συζητήσεις τους μιλούν με μεγάλη καταφρόνηση και απαξίωση για τα βιβλία; Ότι κι αν λέει μέσα ο συγγραφέας, τι έχουν να φοβηθούν από ένα βιβλίο...

Και πότε αλήθεια οι ίδιοι άνοιξαν να διαβάσουν για πρώτη φορά στη ζωή τους ένα βιβλίο; Επιπλέον, αφού είναι τόσο σίγουροι ότι οι άνθρωποι επίσης δεν διαβάζουν, από πού προκύπτει η αγωνία τους και ο φόβος τους;

Στον μεσαίωνα αυτοί που ασκούσαν εξουσία τα έκαιγαν για να “προστατεύσουν”ανυποψίαστους πολίτες. Από τότε, πόσο άλλαξαν τα πράγματα; Πολλοί θα ήθελαν να είμαστε ακόμα εκεί και να ελέγχουν την κατάσταση. Κι ας δούμε το πράγμα ψύχραιμα: Κανένα βιβλίο, από μόνο του, δεν είναι σε θέση να κάνει τίποτα. Ο άνθρωπος που θα το διαβάσει θα του δώσει τη θέση που του αξίζει στην καρδιά του ή θα το απορρίψει διαπαντός...episimansis

Η απαγόρευση που δεν μπορούν να κάνουν στις μέρες μας, αφού οι εισαγγελείς δεν συνεργάζονται, αντιστέκονται και αρνούνται να πάρουν θέση θεωρώντας ότι δεν είναι δουλειά τους, δημιουργεί μια αίσθηση αγωνίας σχετικά με το περιεχόμενο. Έτσι αρκετοί θα τρέξουν να το αγοράσουν μόνο από περιέργεια...

Το σύστημα όμως δεν έχει λόγους να φοβάται... Κανένα βιβλίο, αν δεν αγκαλιαστεί από τους αναγνώστες του, δεν είναι επικίνδυνο. Έκανα μια μικρή έρευνα προσπαθώντας να κωδικοποιήσω τις αντιδράσεις που προέκυψαν. Οι πιο αλλοπρόσαλλες που μπορούσες να φανταστείς. Στην ίδια γραμμή συγγενείς ανθρώπων που χάθηκαν από τρομοκρατικές επιθέσεις στην πρώτη γραμμή μαζί με πολιτικούς που ανήκουν ιδεολογικά στο αντίθετο στρατόπεδο από αυτό του συγγραφέα.

Το έχουμε αυτό στην Ελλάδα. Τα ελεγχόμενα ΜΜΕ μεγαλοποιούν τέτοιες ειδήσεις με μικρό περιεχόμενο. Είναι ότι καλύτερο έχουν να κάνουν προκειμένου να λειτουργήσουν αποπροσανατολιστικά. Τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι πολίτες στα χρόνια των μνημονίων είναι και πολλά και μεγάλα. Κάπου αλλού πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους. Στο βιβλίο του Κουφοντίνα.

Και ξαναγυρνάμε στην αρχή των προβληματισμών μας, όπως καταγράφονται σ' αυτό το σημείωμα... Φαίνεται, λοιπόν, πως υπάρχει χώρος για το βιβλίο. Τα πρωινάδικα θα πάρουν φωτιά... Άνθρωποι που δεν έχουν πιάσει ποτέ στα χέρια τους βιβλίο θα το κρίνουν, όχι για το περιεχόμενο του, αλλά ως πολιτική προέκταση των επιθυμιών τους.

Ας το ξαναδούμε προσεκτικά: Ένα βιβλίο μπορεί να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, εάν βεβαίως, η Πολιτεία είχε φροντίσει να μας δώσει μέσω της Παιδείας ένα επίπεδο τέτοιο, ώστε να μπορούμε να διαλέγουμε τα βιβλία που διαβάζουμε. Να έχουμε το κριτήριο να το κάνουμε σωστά. Σε κάθε περίπτωση τα βιβλία μάλλον μπορούν ακόμα να προσφέρουν πολλά πράγματα. Κι αυτό φαίνεται ότι κάποιοι έχουν λόγους να το φοβούνται...
  • Το κείμενο αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιάια εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Κάνε κι εσύ ένα κόμμα, μπορείς... Το ζήτημα είναι αν θα πετύχεις τίποτα μ' αυτό...

dimokratia280214Φόβος και τρόμος ο κ. Θεοχάρης! Ποιος είναι ο συγκεκριμένος κύριος; Ένας υπάλληλος του υπουργείου Οικονομικών με την αρμοδιότητα να “μαζεύει” τα δημόσια έσοδα, είναι... Σε λίγο δεν θα τον ξέρει ούτε η μάνα του... Από την εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

ef.sintakton280214
Πρόσωπο της επικαιρότητας ο κ. Προβόπουλος διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Αφορμή γι' αυτήν την προβολή του από τις εφημερίδες η ετήσια 'έκθεση της Τράπεζας. Δείτε “αισιόδοξες” διαπιστώσεις. Από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ.

avgi280214
Το ίδιο θέμα όπως προβάλλεται από την ΑΥΗΓΗ. Κοιτάξετε: 3,8 εκ. (άνθρωποι γύρω μας, ανάμεσα σ' αυτούς κι εμείς...) στο μεταίχμιο φτώχειας – κοινωνικού αποκλεισμού. Αμφιβάλει κανείς ότι οι “σωτήρες” κάνουν το καλύτερο που μπορούν.

eleftherotipia270214ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 01/03/2014

Καθώς ο χρόνος πλησιάζει προς τις Ευρωεκλογές του Μαϊου ο πάσα εις βγαίνει και δημοσιοποιεί την πρόθεση του να κάνει ένα πολιτικό κόμμα. Λες και μ' αυτόν τον τρόπο “βρέθηκε” το φάρμακο που θα οδηγήσει τη χώρα μας στη χαρά και την αισιοδοξία για το αύριο...

Δεν είμαι απαισιόδοξος άνθρωπος, κάθε άλλο, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ και αυτό το πράγμα με τον συνωστισμό των σωτήρων που δημιουργούνται στην επικαιρότητα όσο κρατά το φως μια μέρας. Ύστερα, αφού έχουν διαγράψει τον κύκλο τους, διαλύονται...

Δείτε την περίπτωση της ΕΛΙΑΣ. Στα σαλόνια του Κολωνακίου, στη φαντασία μερικών στελεχών και στη σκέψη του ΔΟΛ και του ΜΕGΑ “άνθισε”. Και δεν έσωσε ούτε τις εκλογές να προλάβει: Κατά τον πρωτοσέλιδο τίτλο των ΝΕΩΝ της Τετάρτης 26/2/2014 “οδηγείται στο ελαιοτριβείο”.

Την ίδια ημέρα έκανε την εμφάνιση του το ΠΟΤΑΜΙ του συνεπώνυμου συναδέλφου από τα Χανιά, δημοσιογράφου, Σταύρου Θεοδωράκη. Και όλο αυτό το πανηγύρι επιχειρείται μέσω του διαδικτύου και τα social media. Άλλος ένας αυτόκλητος σωτήρας κι αυτή φορά από το σινάφι μου, καλεί τον ελληνικό λαό να ασπαστεί ένα συναισθηματικό κείμενο που προβάλλεται ως διακήρυξη και να συνεισφέρει στο κορβανά ένα 10εύρω για να έχει ελπίδα.episimansis

Οι διαπιστώσεις του, δεν είναι είναι εκτός πραγματικότητας. Λέει στο κείμενο του:

Τα τελευταία τριάντα χρόνια έχω γνωρίσει από κοντά όλους τους πολιτικούς ηγέτες. Όλοι μπορούσαν μόνοι τους. Έλεγες στον ένα «βοήθα να γίνει αυτό», σου απαντούσε «όχι τώρα – όταν θα γίνω πρωθυπουργός». Άνθρωποι χωρίς κανένα δείγμα γραφής πουθενά, να τους ακούς να λένε «όταν θα έρθω στα πράγματα θα τα αλλάξω όλα». Πώς; Δούλεψες; Έχεις ανεβάσει έστω ένα ρολό μαγαζιού στη ζωή σου; Κατάφερες ποτέ κάτι μόνος σου; Όχι! Έχουν όμως το κληρονομικό χάρισμα της πολιτικής.

ef.sintaskton270214Τα προβλήματα της χώρας δεν μπορεί να τα λύσει πια κανένα 25%. Πρέπει να υπάρξει ένα εθνικό σχέδιο και ένα 50% που θα κάνει και τους άλλους Ευρωπαίους να αισθανθούν ότι «αυτή τη φορά οι Έλληνες είναι αποφασισμένοι». Πώς θα προκύψει αυτό το 50%; Με συνεργασίες βέβαια. Όχι με την ενότητα των δικών μας, αλλά με την ενότητα των διαφορετικών”.

Εκεί που πάσχει λίγο είναι το δια ταύτα:

Εγώ τώρα, δε θα πάω στην Ευρωβουλή. Δεν έχω ίσως και τα προσόντα. Καλά καλά δεν ξέρω ξένες γλώσσες. Θα μείνω λοιπόν στην Ελλάδα. Το τι θα κάνω θα εξαρτηθεί πάλι από εσάς. Αν πάμε καλά στις Ευρωεκλογές, μετά θα αποφασίσουμε τι θα κάνουμε και στις εθνικές εκλογές. Αν αποτύχουμε – αν αποτύχω για την ακρίβεια- τότε μετά τις ευρωεκλογές, θα προσπαθήσω να γυρίσω στη δημοσιογραφία. Μέχρι τότε την εγκαταλείπω. Που σημαίνει ότι σταματάω τους «Πρωταγωνιστές» και δεν θα έχω ενεργή συμμετοχή στο Protagon. Και εδώ θέλω να ζητήσω μία μεγάλη συγγνώμη από τους συνεργάτες μου. Στην τηλεόραση, στο Protagon, στην εφημερίδα. Τα σχέδια που κάναμε πρέπει να διακοπούν. Αυτό που προέχει τώρα είναι να σπάσουμε τη ρουτίνα της πολιτικής. Να ταράξουμε λίγο τα λιμνάζοντα νερά φέρνοντας νερό από το ΠΟΤΑΜΙ”.

Προσωπικά και νομίζω πολλοί πια συμπολίτες στις μέρες μας, δεν εμπιστεύονται κανέναν πολιτικό. Είτε αυτόχθονα με... συνέχεια από τζάκια, είτε αλεξιπτωτιστή στο χώρο. Μόνο μεγάλα λόγια είναι. Στοχεύουν στο θυμικό μας, να υφαρπάξουν την ψήφο μας και... μην τον είδατε τον Παναή...

kathimerini270214Το ζήτημα είναι ότι όντως χρειαζόμαστε μια σίγουρη και σταθερή διακυβέρνηση. Αλλά από τους υπάρχοντες, ουδείς είναι σε θέση να κερδίσει την εμπιστοσύνη μας και να μας πείσει ότι είναι σε θέση να εφαρμόσει τα σχέδια του.

Χρειάστηκε να πάθουν πολλά οι άνθρωποι για να μάθουν. Κι όμως υπήρχε τρόπος να τα αποφύγουν όλα αυτά και να ενεργήσουν ώριμα και με συνείδηση... Αλλά πρέπει να διαθέσουν λίγο χρόνο και να ψάξουν γι' αυτό. Ας αναρωτηθούμε: Έχουμε τη διάθεση να το κάνουμε;

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στη στήλη μου “Επισημάνσεις” στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ.
  • Δείτε ΕΔΩ τις πρώτες τρολιές για το θέμα του ΠΟΤΑΜΙΟΥ...

Πώς ένα διαφημιστικό έντυπο προσδιορίζεται, ψευδεπίγραφα ως εφημερίδα...

foni.dimoti.6.200214
Στο 6ο φύλλο της Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ, θεωρητικά, διότι αν όπως λέει, είναι διμηνιαία, έπρεπε να είναι στον πρώτο της χρόνο... Ο κ. Κοντός γράφει ωστόσο ότι είναι κιόλας στο 2ο χρόνο!

dimotis.1
Ας δούμε τις φωτογραφίες του κ. Κοντού στο τελευταίο του φύλλο. Σεμνά και... ταπεινά, δείτε την πρώτη από τις οκτώ φωτογραφίες του και μάλιστα άκρως... εκλογική.Τη δημοσιεύει στη σελίδα οκτώ. Είναι κ. Μπάμπης Κοντός προ αμνημονεύτων ετών... Με μαύρα και περισσότερα μαλλιά. Και με λίγο φώτοσοπ καταγράφει, μόνος του, όλες τις ιδιότητες του. Διαβάστε τις, παρακαλώ, για να δείτε το ποιόν του ανθρώπου, αξίζει τον κόπο.

dimotis.2
Στην πρώτη και δεύτερη σελίδα ΔΕΝ ΕΧΕΙ φωτογραφία του. Στη τρίτη όμως έχει. Δείτε τον δίπλα στο δήμαρχο Αθηναίων κ. Γιώργο Καμίνη στην πίτα της Λέσχης Σεπολίων.

dimotis.3
Στη μία είναι σοβαρός και στην άλλη δεν μπορεί να κρύψει πόσο λάρτζ είναι και χαμογελάει... Απολαυστικός.

dimotis.4
Στη 5η σελίδα, επίσης από το γλέντι της Λέσχης Φιλίας Κολωνού, όπου είναι και πρόεδρος, όπως θα είδατε στην προεκλογική φωτογραφία του λίγο πιο πάνω, δημοσιεύει τρεις φωτογραφίες.

dimotis.5
Μια μαζί με τους αντιδημάρχους, Λαμπρακάκη και Μπρούλια κι άλλες δύο με τον δήμαρχο Αθηναίων, την ώρα που δίνει αναμνηστικά σε παλαίμαχους, μέλη της Λέσχης του.

dimotis.6
Ξανά με τον δήμαρχο και κείνο τα χαμόγελο που... σκοτώνει. Και με το μικρόφωνο στο χέρι, ο μεγάλος τραγουδιστής...

dimotis.7

Άλλη μια φωτογραφία του κ. Μπάμπη Κοντού, του σεμνού αυτού αγωνιστή της Τοποικής Αυτοδιοίκησς από τις φωτογραφίες που δημοσιεύει σε ένα μόνο φύλλο στο προσωπικό διαφημιστικό του έντυπο που το λέει εφημερίδα.

dimotis.8

Στη σελίδα 6 ΔΕΝ ΕΧΕΙ φωτογραφία του, δεν είναι φοβερό; Στη σελίδα 7 όμως διορθώνει το πράγμα. Νέα φωτογραφία του! Κι αυτό κατά την άποψη του είναι... εφημερίδα που επειδή τη μοιράζει δωρεάν νομίζει ότι θα του φέρει ψήφους στις εκλογές του Μαΐου. Κούνια που τον κούναγε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA