Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Δημοσιογραφικά

Τώρα άνοιξαν κουβέντα για το μπόνους των 50 εδρών του πρώτου των εκλογών...

ef.sintakton300514

Σημερινός τίτλος της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Τι; Δεν πήραν το μήνυμα; Δεν το πιστεύω… Οι άνθρωποι είναι σεμνοί και ταπεινοί...

el.tipos300514
Ότι κι αν λένε, μάλλον έχουν προβληματιστεί και ψάχνουν οδό διαφυγής από την κατάκριση. Ένα κόκαλο προσπαθούν να το διαπραγματευτούν τους τριοϊκανούς. Από την εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ".

tanea300514
Στα ΝΕΑ πάλι βλέπουν ένα μεγάλο παζάρι σε εξέλιξη σχετικά με τον Ανασχηματισμό που ετοιμάζουν… Αναμένουμε να δούμε τις επόμενες ημέρες…

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 30/05/2014

Στην πολιτική φαίνεται πως δεν συμβαδίζει πάντα αυτό που λες μ’ αυτό που κάνεις. Όχι πως δεν το γνωρίζαμε, αλλά πολύ συχνά, έρχονται οι ίδιοι οι πολιτικοί με τη λειτουργία τους και τη συμπεριφορά τους να μας το επιβεβαιώσουν…

Ξεχνούν τι έλεγαν χθες και για το ίδιο θέμα λένε άλλα πράγματα!. Έτσι απλά, επειδή αυτή τη φορά οι συγκυρίες δεν τους βολεύουν ιδιαίτερα.

Δείτε, ας πούμε την περίπτωση του μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα. Ποιοι το εφηύραν; Οι ίδιοι που σήμερα, επειδή δεν τους βολεύουν τα πράγματα, επιθυμούν να το καταργήσουν για να μην επωφεληθούν οι αντίπαλοι.

Η ύπαρξη του δεν έχει να κάνει με καμιά συνταγματική επιταγή… Κι αυτό ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί αφού δεν αποτυπώνει την βούληση του συνταγματικού νομοθέτη και πάνω απ’ όλα δεν έχει καμιά σχέση με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία στο όνομα της οποίας, δήθεν, ορκίζονται.episimansis

Τα επιχειρήματα που είχαν όταν το ψήφισαν ήταν ότι δίδει ισχυρές κυβερνήσεις που είναι σε θέση να υπηρετούν τον ελληνικό λαό για να λειτουργήσουν απρόσκοπτα στο νομοθετικό τους έργο με πλειοψηφίες, ικανές να τους δίνουν την άνεση γι’ αυτό... Τι έγινε ξαφνικά και εξέλειπαν αυτοί οι λόγοι;

Τίποτα απολύτως δεν έγινε… Απλά οι σημερινοί κυβερνώντες βλέποντας τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών προσπαθούν να προλάβουν τα χειρότερα που δεν μπορεί να είναι άλλα, από την πλήρη εξαφάνιση τους από τον πολιτικό χάρτη… Κι αυτό βεβαίως δεν είναι τυχαίο. Τρυγούν τους καρπούς των πολιτικών τους.

Έτσι, είναι φανερό κι από τον πλέον αδαή περί την πολιτική ότι η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ που αυτή τη στιγμή έχουν τη δεδηλωμένη του 35% του ενεργούς εκλογικού σώματος δεν έχουν τη δυνατότητα, ηθικά, να κυβερνούν… Γι’ αυτό και προτείνουν για το επόμενο διάστημα, το χειρότερο σενάριο που θα μπορούσαν να διανοηθούν για τον εαυτό τους, την απλή αναλογική, κάτι που απέφευγαν τόσα χρόνια, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Αντί λοιπόν να καρπωθεί το πρώτο κόμμα (που δεν είναι πια αυτοί, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ) το μπόνους των 50 επιπλέον εδρών, ας καταργηθεί, καλύτερα.

Αποδεικνύεται έτσι με τον σαφέστερο δυνατό τρόπο, ότι στην πραγματικότητα οι πολιτικοί, ποτέ δεν ενδιαφέρονται για το δημόσιο καλό, για το κράτος και την ευθύνη του να παρέχει υπηρεσίες στους υπηκόους του, αλλά για την ίδια την πολιτική τους επιβίωση και μόνο.

Ένας επιπλέον λόγος για να μας που είναι απεχθείς, αφού δεν διαθέτουν τη στοιχειώδη εντιμότητα που απαιτούν από εμάς, ως πολίτες… Οι Ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής, αλλά και η «εμπιστοσύνη» με την οποία περιέλαβαν τους φίλια προσκείμενους υποψήφιους το δείχνει αυτό με τον καλύτερο τρόπο… Η αμφισβήτηση που δέχονται οι εταίροι, Νέα δημοκρατία – ΠΑΣΟΚ ή ότι ονόματα κι αν επιλέξουν για τον εαυτό τους, η εξαφάνιση της ΔΗΜΑΡ και η παραίτηση του κ. Κουβέλη, η εμφάνιση νέων κομμάτων στην πολιτική κονίστρα και οι τόσες άλλες διεργασίες που συντελούνται αυτή την ώρα, αποδεικνύουν ότι κάτι σημαντικό γίνεται…

Σε τι και πώς ακριβώς θα εξελιχθεί αυτό, δεν το γνωρίζουμε. Είμαστε όμως, εδώ και αν χρειαστεί να πούμε ακόμα περισσότερα πράγματα για να τους αποκαλύψουμε τις βρώμικες μεθοδεύσεις τους, με χαρά θα το κάνουμε.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ η Γενική Συνέλευση των δημοσιογράφων - μελών της ΕΣΗΕΑ

g.s.esiea.1.280514
Χθες είχα μεγάλο τρέξιμο στη δουλειά μου. Πολλά πράγματα που έπρεπε να μπουν σε μια σειρά, να διευθετηθούν. Κι ωστόσο δεν αμέλησα να πάω στη Γενική Συνέλευση του κλάδου μου, των δημοσιογράφων, που πραγματοποιούνταν στον ημιώροφο του ξενοδοχείου ΤΙΤΑΝΙΑ.

g.s.esiea.2.280514
Η πρώτη εμπειρία, διαφορετική από προηγούμενες χρονιάς σε παρόμοια διαδικασία ήταν αυτή που αφορούσε τη συμμετοχή μας. Για πρώτη φορά, τακτικά μέλη, όπως εγώ που δεν εργάζομαι πια σε εφημερίδα, όχι με δική μου θέληση, έπρεπε να καταβάλω 15 ευρώ, έναντι συνδρομής για να συμμετάσχω. Τα κατέβαλα.

g.s.esiea.3.280514
Φυσικά για να μη γίνει παρανόηση, αυτό δεν αφορούσε προσωπικά εμένα, αλλά κάθε συνάδελφο που βρίσκονταν σ’ αυτή την κατάσταση… Και βέβαια το μέτρο δεν είναι άδικο, κάθε μέλος έχει συμβατικές υποχρεώσεις, απλά το επισημαίνω γιατί δεν το είχα ξαναδεί. Όπως δεν είχα ξανακούσει τέτοια άσχημα οικονομικά στον απολογισμό του Ταμείου μας.

g.s.esiea.4.280514
Κατά τα άλλα, μερικά πράγματα συνεχίζουν να είναι και να παραμένουν κλασικά… Η αίθουσα του ΤΙΤΑΝΙΑ ήταν άδεια από συναδέλφους, ενώ ελάχιστοι παριστάμενοι παρέλασαν από τα μικρόφωνα της Γενικής Συνέλευσης τοποθετώντας διάφορα ζητήματα για συζήτηση… Έτσι έκαναν πάντα, βέβαια, στα χρόνια που μπορώ να θυμάμαι…

g.s.esiea.5.280514
Προσωπικά δεν δίνω παρά πολύ χρόνο σ’ αυτά, επειδή τον θεωρώ χαμένο. Είναι όμως μια καλή ευκαιρία να δεις πολλούς συναδέλφους, να θυμηθείς πράγματα και καταστάσεις, να μιλήσεις μαζί τους. Ναι, πραγματικά, απολαμβάνω τέτοιες ευκαιρίες. Ανακαλύπτω ξαφνικά ότι μπορεί να αποσύρθηκα από την παραγωγή, αλλά όλα συνεχίζουν, όπως τα άφησα…

g.s.esiea.6.280514
Δεν είμαι σίγουρος αν, συνδικαλιστικά, βοηθούν τέτοιες μαζώξεις, αυτό ας το κρίνουν άλλοι πιο ειδικοί, αλλά σίγουρα αισθάνεσαι μια αυτοπεποίθηση πως τίποτα δεν αλλάζει τελικά τόσο εύκολα. Υπ’ αυτήν την έννοια, μου άρεσε που βρέθηκα χθες στο ΤΙΤΑΝΙΑ και είδα και άκουσα πολλούς συναδέλφους τους οποίους, λόγω της αποχής από τις εφημερίδες, είχα χάσει…

g.s.esiea.7.280514
Η ανθρώπινη πλευρά του πράγματος ήταν ο πάγκος των απολυμένων συναδέλφων της ΕΡΤ με τα μπλουζάκια που δίνουν το δικό τους αγώνα επιβίωσης. Είναι στις επάλξεις, παλεύουν με αξιοπρέπεια για το δίκιο τους, αγωνίζονται για τη νομιμότητα. Κι είναι όρθιοι, κι ας δίνουν έναν άνισο αγώνα. Σήμερα έμαθα ότι ο 12ος συνάδελφος έχασε τη μάχη με τη ζωή. Αυτά είναι τα δύσκολα…

Η ώρα της κάλπης έφτασε, οι ερμηνείες μπορούν να περιμένουν λίγο…

tanea160514

Το πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ του Σαββατοκύριακου που κυκλοφορούν σήμερα, Παρασκευή. Διότι αύριο, Σάββατο, θα κυκλοφορήσουν οι κυριακάτικες εφημερίδες. Μερικές μάλιστα κυκλοφορούν από σήμερα στα περίπτερα. Πρωτοφανές για τα πεπραγμένα του Τύπου… Απορώ που αυτό γίνεται και με την ανοχή της ΕΣΗΕΑ…

ethnos160514
Το ΕΘΝΟΣ εκτιμά ότι αυτή η Κυριακή θα είναι βαρόμετρο σε σχέση με την τελική αναμέτρηση της ερχόμενης Κυριακής… Μάλλον οι αναλυτές θα πιάσουν δουλειά. Και βεβαίως ο καθένας θα βγάλει τα συμπεράσματα του. Ωστόσο αυτό που έχει σημασία είναι το πόσο θα αλλάξει η καθημερινότητα της ζωής τους…

eleftherotipia160514
Μηνύματα θα βγουν από την κάλπη της Κυριακής, αναφέρει και η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Κάποιοι αργόσχολοι περιμένουν να γεμίσουν τις ώρες τους μπροστά στα κομπιούτερ ή τις τηλεοπτικές οθόνες και τα μικρόφωνα, προκειμένου να μας διαφωτίσουν για το μέλλον των πολιτικών κομμάτων. Λες και μας ενδιαφέρει προσωπικά κάτι τέτοιο.

kalpi1ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 17/05/2014

Αύριο ανοίγει η πρώτη κάλπη των εκλογών. Οι πολίτες αυτής της χώρας καλούνται να ψηφίσουν τους αιρετούς εκπροσώπους τους σε τοπικό επίπεδο σε καλλικρατικούς Δήμους και Περιφέρειες. Τις προηγούμενες ημέρες που μεσολάβησαν για να φτάσουμε στο σημείο «μηδέν» παρακολουθήσαμε μια άτονη πολιτική προεκλογική εκστρατεία στο ίδιο πλαίσιο που συνηθίζουν κάθε φορά οι υποψήφιοι που διεκδικούν μερίδιο από την εκλογική πίτα.

Προεκλογικά φυλλάδια, συγκεντρώσεις, όπου οι δυνατότητες υπήρχαν, μικρά ντιμπέιτ, SMS στους ψηφοφόρους και κάλυψη μέσω των socialmedia μ’ αυτή την παλιά λογική της επικοινωνίας με τον πολίτη.

Δυστυχώς τίποτα από αυτά δεν είναι πλέον τόσο αποτελεσματικό, όσο ήταν κάποτε. Ο κόσμος βιώνει πια πολλά προβλήματα που έχουν τη ρίζα τους στο οικονομικό, έτσι όπως το διαχειρίστηκαν με τις πολιτικές τους οι άνθρωποι της κεντρικής διοίκησης. Η «θολούρα» που υπάρχει μπροστά του μάλλον δημιουργεί ένα επιπλέον πρόβλημα στον ψηφοφόρο.

Αρκεί ίσως η προσωπικότητα του κάθε ατόμου ξεχωριστά για να πείσει σχετικά με τη δυναμική που θέλουν να αναπτύξουν οι συνδυασμοί σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο; Εκτιμώ πως δεν αρκεί. Διότι στον καθένα γίνεται αντιληπτό, ότι όσες καλές προθέσεις κι αν υπάρχουν, το πλαίσιο που θα κινηθούν είναι συγκεκριμένο από τα πριν.

Πώς λοιπόν προδιαγράφεται το τοπίο λίγο πριν ανοίξει η κάλπη των αυτοδιοικητικών εκλογών που προηγούνται των Ευρωεκλογών της επόμενης Κυριακής; Να καταθέσω την προσωπική μου άποψη κι αν δεν την βρείτε ενδιαφέρουσα, πετάξετε τη στον κάλαθο των αχρήστων.episimansis

Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, ο κόσμος προσέρχεται στην κάλπη θυμωμένος… Μ’ αυτό το κριτήριο μόνο σοφές αποφάσεις δεν μπορεί να πάρει. Επιπλέον είναι φανερές οι αδικίες του δημοκρατικού συστήματος διακυβέρνησης. Το ίδιο, ακριβώς βάρος φέρει κάθε διαφορετική ψήφος που εκφράζεται μέσα από ένα ψηφοδέλτιο έγκυρο. Δηλαδή ουδείς ασχολείται να μετρήσει το ήθος, την προσωπικότητα, την εντιμότητα του ψηφοφόρου και να δώσει ανάλογο «βάρος». Πώς λέγαμε παλιά, «κουτσοί – στραβοί, στον Άγιο Παντελεήμονα»; Έτσι ακριβώς.

Και νιώθεις πολύ καθαρά τα υποκριτικά χτυπήματα στην πλάτη από εκείνους που διεκδικούν την ψήφο και το δήθεν προσωπικό ενδιαφέρον που εξαφανίζεται την επομένη των εκλογών και ο καθένας λαμβάνει τη γωνιά του στο θέατρο των αγνώστων που έχει, συνειδητά ή όχι, επιλέξει.

Υπάρχουν επίσης ανάμεσα μας, πέρα από τους συνήθεις φανατικούς της πολιτικής και φαν όλης αυτής της διαδικασίας των εκλογών και άνθρωποι που δεν είναι καθόλου αδιάφοροι, καθώς έχουν υποστεί δεινά από τις πολιτικές τους, χωρίς πραγματικά να ευθύνονται σε τίποτα. Πώς θα αντιδράσουν αυτοί;

Ένα βουβό κύμα, τρομάζει ακόμα και τους δημοσκόπους που επιχειρούν να χαρτογραφήσουν το χώρο, λίγο πριν και να επηρεάσουν αναποφάσιστους που περιμένουν να δουν προς τα πού θα γύρει η πλάστιγγα για να πάνε με τους νικητές… Πώς θα εκφραστούν αυτοί; Θα «μαυρίσουν» εκείνους που θεωρούν υπεύθυνους ή θα απέχουν από την κάλπη;

Σχετικά μ’ αυτό το τελευταίο, θα δούμε δεκάδες σκέψεις καταγραμμένες στις εφημερίδες αυτές τις ημέρες. Αλλά καιρός να φοβηθούν κι αυτοί λίγο. Παίζουν με ανθρώπινες ζωές με τις πολιτικές που ασκούν, δεν είναι φυσικό κάποια στιγμή οι ερινύες να τους τρομοκρατήσουν; Δεν είναι καιρός οι επαγγελματίες του είδους να λουφάξουν στα λαγούμια τους; Δεν νομίζετε πως ήρθε η ώρα να νιώσουν να τους κυριεύει ένας κρύος ιδρώτας, ίδιος μ’ αυτόν που φέρνουν στους απλούς πολίτες με τα χαράτσια που τους φορτώνουν και τις υπερφορολογήσεις χωρίς προοπτική και μέλλον;

Οι εκλογές της Κυριακής, από όποια πλευρά κι αν το δεις, έχουν πολύ ενδιαφέρον. Εδώ είμαστε και θα τις παρακολουθήσουμε από κοντά, όπως κάνουμε πάντα, λόγω δουλειάς…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κρήτης, ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Ποιος έβγαλε τον κ. Κοντό από τα κοιμητήρια; Ιδού η μεγάλη μας απορία…

dimotis.1Στο προηγούμενο φύλλο, τεύχος 7 της ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ, ιδιοκτησίας και έκδοσης του κ. Χαράλαμπου Κοντού… Είχαμε αυτή την κάρτα διαφήμισης…

eklogiko
Σ’ αυτό που μου έφεραν το Σάββατο σπίτι, το τεύχος 8, έχει καταχωρίσει εν όψη των εκλογών της Κυριακής αυτή τη διαφήμιση. Κάτι λείπει από τις ιδιότητες του… Δείτε προσεκτικά, παρακαλώ..

apoklistiko
Εκπληκτικά τα «αποκλειστικά» θέματα, όπως αυτό που αφορά τις σχολικές επιτροπές. Κάτι θέλει να πει αλλά εμείς δεν καταλάβαμε. Αν μπορείτε εσείς, τα συγχαρητήρια μας. Έχετε πολύ υψηλό ΙQ. Πρέπει να το παραδεχτείτε…

dimotis120514
Κι ένα θέμα που κανονικά δεν έπρεπε να το αγγίζει, αφού δεν έχει τίποτα να πει. Το μόνο νέο, στα γήπεδα μπάσκετ της πλατείας, κλειστά τρία χρόνια τώρα, είναι ο γερανός του εργολάβου που πρόλαβε να φωτογραφίσει… Δεν καταλάβαμε τι έκανε. Οι μπασκέτες είναι ακόμα κάτω…

Κάθε φορά που ο κ. Κοντός βγάζει νέο φύλλο το περιμένω πως και πως για να γελάσω. Ο άνθρωπος, άσχετος με τη δημοσιογραφία, έχει κάνει ένα προσωπικό προεκλογικό έντυπο που δεν προσφέρει απολύτως τίποτα από πλευράς ενημέρωσης στην τοπική κοινωνία…

Δείτε, ας πούμε, το τελευταίο του φύλλο που μοιράζει δωρεάν, πετώντας το στις πολυκατοικίες της περιοχής και ανακαλύψτε λίγο τα θέματα του.

Πρώτο θέμα και μόνο οι μπασκέτες στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα κι αυτό μ’ έναν τρόπο άθλια προβεβλημένο.

Στην τελευταία σελίδα θεωρεί αναγκαίο να πει δυο – τρία πράγματα για τον εαυτό του, αυτός ο σεμνός και ταπεινός δημόσιος υπηρέτης. Δείτε, παρακαλώ την ανοιχτή του επιστολή:

anixti.epistoli

Αμέσως μετά αναφέρεται σε ένα «αποκλειστικό» θέμα που δεν καταλάβαμε ποιο είναι. Γράφει έντονα στον τίτλο τη δική του πραγματική αλήθεια για τις σχολικές επιτροπές προσπαθώντας (μόνο αυτός έχει το ταλέντο…) να συγκρίνει ανόμοια πράγματα. Τη λειτουργία δηλαδή των σχολικών επιτροπών κάποτε (ο πίνακας που δημοσιεύει δε λέει σε ποια χρονιά αναφέρεται…) αφήνοντας υπόνοιες περί κακοδιαχείρισης, ενώ τώρα που ίδιος έχει την ευθύνη της μόνης για όλη την 4η Δημοτική Κοινότητα Σχολικής Επιτροπής για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση όλοι είναι ευχαριστημένοι κατά την εκτίμηση του.

Πέρα από την τεράστια, σε μέγεθος γραμμάτων, υπογραφή του και τις ανακρίβειες δε λέει τίποτα, πέρα από τις «Κασσάνδρες», που απειλεί ότι θα αποκαλύψει στο επόμενο φύλλο. Κατόπιν… εκλογών, δηλαδή. Όταν αυτοί οι κατενθουσιασμένοι από το έργο του πολίτες θα τον στείλουν σπίτι του.

Μια γρήγορη ματιά στο υπόλοιπο περιεχόμενο της «εφημερίδας» του.

Προβάλλει τους φίλους του, Ανδρέα Βαρελά, Γιώργο Μπρούλια, Νώντα Λαμπρακάκη, Ελένη Κατσούλη, Χαρίκλεια Μανωλιουδάκη, Πόπη Γιαννοπούλου και (Μίνα) Γερασιμούλα Μητροπούλου – Κατσίκη.

Βεβαίως, είδαμε και κάτι εκπληκτικό. Ενώ η εφημερίδα, υποτίθεται ότι καλύπτει την 4η Δημοτική Κοινότητα Αθήνας, προβάλει με τη μορφή καταχώρησης την κ. Χριστίνα Βασιλείου, πρόεδρο της… 6ης Δημοτικής Κοινότητας Αθήνας.

Και για να δείξει πόσο λάρτζ είναι ο κ. Μπάμπης, στη 2η σελίδα καταχωρεί το βιογραφικό σημείωμα του φίλου του Παναγιώτη Αλεξανδρόπουλου και ας κατεβαίνει υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το αντίπαλο ψηφοδέλτιο του Άρη Σπηλιοτόπουλου ΑΘΗΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ.

Κάθε φορά που πιάνω στα χέρια αυτό το ψευδεπίγραφο έντυπο που ονομάζει εφημερίδα, νομίζω ότι τα έχω δει όλα. Και κάθε φορά ο επικίνδυνος για την πολιτική του αφέλεια κ. Μπάμπης έχει ακόμα κάτι καινούριο να δώσει διαψεύδοντας ότι το βαρέλι έχει πάτο… Δυστυχώς, σε τέτοιων ανθρώπων τα χέρια είναι η ενημέρωση των πολιτών…

Κροκοδείλια δάκρυα ικανά να μας παρασύρουν σε λάθος δρόμους, έξω από μας…

tanea080514

Από τα χθεσινά ΝΕΑ. Ο κ. Μπούκουρας πρώτο θέμα. Η απόλυτη κενότητα του τίποτα... Δεν απορώ με τα ΝΕΑ που το επέλεξαν σε μια τέτοια θέση. Από καιρό μας έχουν δείξει τι υπηρετούν…

Αυτό το βίντεο δείχνει το ψεύτικο κλάμα του προφυλακισμένου βουλευτή κ. Μπούκουρα από το βήμα της Βουλή την ημέρα που συζητιόνταν η άρση της ασυλίας του.. Αν έχετε υπομονή διαθέστε μερικά λεπτά να τον ακούσετε για να διαμορφώσετε προσωπική άποψη…

Κι εδώ ο… τσαμπουκάς και η αλαζονεία του ίδιου ανθρώπου, όταν αισθανόταν δυνατός... Απόσπασμα από τηλεοπτική εκπομπή στη οποία του έκαναν την αγιογραφία του…
bukuras080514
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 10/05/2014

Το κλάμα του προφυλακισμένου βουλευτή κ. Μπούκουρα στις φυλακές Ναυπλίου για εγκληματικές πράξεις, ήταν ένα θέμα που συζητήθηκε πολύ την εβδομάδα που μας πέρασε.. Όχι γιατί ως άνθρωπος δεν δικαιούται να έχει μικρές, προσωπικές στιγμές, ούτε γιατί είμαστε της άποψης ότι οι «άντρες δεν κλαίνε». Αλλά για την υποκρισία του.

Ήξερε ότι καθώς θα εμφανιζόταν με το κοστούμι του στην ολομέλεια της Βουλής που θα συζητούσε την άρση της ασυλίας του προκειμένου να μπορέσει η Δικαιοσύνη να κάνει απρόσκοπτα το έργο της, θα είχε τη δυνατότητα να δώσει ένα σόου μπροστά στις κάμερες και με τον πιο επίσημο τρόπο, καθώς θα ήταν στο βήμα του Κοινοβουλίου. Και αξιοποίησε την ευκαιρία να παίξει θέατρο…

Αλλά ουδείς δεν βρέθηκε να του πει, εμπιστεύτηκα στο αυτί, πόσο κακός ηθοποιός είναι. Από μακριά έδειχνε ψεύτικος, προδομένος από τη γλώσσα του στόματος.

Και ξαφνικά ένας απρόσωπος χώρος γέμισε συναισθήματα. Τα ΜΜΕ είχαν τον τρόπο να μεταδώσουν αυτό το πρωτοφανές γεγονός. Ζωντανές συνδέσεις ή βιντεοσκοπημένες προβολές αργότερα στα δελτία ειδήσεων, έτσι ώστε να εμπεδώσουμε ότι και στην πολιτική υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται αληθινά, πέρα από τον εαυτό τους και για το κοινωνικό σύνολο.

Το ψέμα και η υποκρισία σε όλο τους το μεγαλείο! Πρόκειται ακριβώς για τους ίδιους ανθρώπους που με τις νομοθετικές ρυθμίσεις που ψηφίζουν κάθε τόσο, έχουν καταστρέψει τις ζωές χιλιάδων συνανθρώπων μας... Πρόκειται ακριβώς για τους ίδιους που έχουν αποκτήσει ειδικότητα στο να προσπαθούν να μας πείσουν ότι το μαύρο είναι άσπρο κι απλώς εμείς έχουμε ένα μικρό πρόβλημα να το αντιληφθούμε κι είναι μάλιστα πρόθυμοι να μας βοηθήσουν να το επιλύσουμε αν τους πιστέψουμε και τους εμπιστευθούμε…

Εκτιμώ προσωπικά, ότι πρόκειται για άλλη μια πλευρά της απαξίωσης της πολιτικής ή αλλιώς της αποκάλυψης της στα μάτια των πολιτών... Διότι έχουμε δει πώς λειτουργούν… Με δόλο υφαρπάζουν την ψήφο των πολιτών, έχοντας δήθεν τη λαϊκή επιδοκιμασία και στη συνέχεια επιχειρούν την καταστροφή των πολλών προς όφελος των ολίγων, οικονομικά ισχυρών και των δικών τους συμφερόντων.

Ιδιαίτερα όμως για τον κ. Μπούκουρα η στήλη τρέφει τα πιο απεχθή αισθήματα που θα έτρεφε για κάθε ενεργό Χρυσαυγίτη που όταν είναι καλά μέσα στο σύστημα που υπηρετεί, νιώθει δυνατός και απειλεί τους πάντες και τα πάντα και μόλις αισθανθεί ότι αυτό το ίδιο σύστημα αφού τον έστυψε σαν λεμονόκουπα τον πετά στα σκουπίδια, κάνοντας τον να αισθάνεται μικρός και αδύναμος να υπερασπιστεί τον εαυτό του με σοβαρά επιχειρήματα.

Έτσι λειτουργεί το σύστημα κι αλίμονο σε όσους δεν το έχουν αντιληφθεί... Πρόθυμοι, υπάρχουν πολλοί να το υπηρετήσουν, ικανοποιώντας τους κάθε ανάγκη ή βίτσιο…

Ότι η πολιτική ήταν βρώμικη το γνωρίζαμε. Το είχαμε βιώσει στην πλάτη μας. Το να βλέπουμε εκ των υστέρων φωτογραφίες από τη Βουλή όπου συνάδελφοι του κ. Μπούκουρα από άλλους πολιτικούς χώρους σπεύδουν να του συμπαρασταθούν, επειδή στέκεται όρθιος με ψυχοφάρμακα, ήταν επίσης κάτι το ιδιαίτερα απεχθές.

Αλήθεια, όλοι αυτοί οι κύριοι, γνωρίζουν πόσους χιλιάδες ανθρώπους έχουν καταστρέψει οικονομικά, πόσες οικογένειες έχουν διαλύσει, πόσα παιδιά έχουν αφήσει ορφανά, ως φυσικοί αυτουργοί και δολοφόνοι των γονιών τους με τις πολιτικές που ασκούν; Σιγά μην ασχολούνται με τέτοια, μικρά θέματα…

Οι άνθρωποι έχουν αναλάβει εργολαβικά να… σώσουν την Ελλάδα. Με λεπτομέρειες θα ασχολούνται τώρα, όταν έχουν μια τόσο σοβαρή δουλειά μπροστά τους; Αλίμονο σ’ αυτούς που τους εμπιστεύονται, ακόμα…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο Σάββατο (10/05/2014) στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA