Φόβος και τρόμος ο κ. Θεοχάρης! Ποιος είναι ο συγκεκριμένος κύριος; Ένας υπάλληλος του υπουργείου Οικονομικών με την αρμοδιότητα να “μαζεύει” τα δημόσια έσοδα, είναι... Σε λίγο δεν θα τον ξέρει ούτε η μάνα του... Από την εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Πρόσωπο της επικαιρότητας ο κ. Προβόπουλος διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Αφορμή γι' αυτήν την προβολή του από τις εφημερίδες η ετήσια 'έκθεση της Τράπεζας. Δείτε “αισιόδοξες” διαπιστώσεις. Από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ.

Το ίδιο θέμα όπως προβάλλεται από την ΑΥΗΓΗ. Κοιτάξετε: 3,8 εκ. (άνθρωποι γύρω μας, ανάμεσα σ' αυτούς κι εμείς...) στο μεταίχμιο φτώχειας – κοινωνικού αποκλεισμού. Αμφιβάλει κανείς ότι οι “σωτήρες” κάνουν το καλύτερο που μπορούν.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 01/03/2014

Καθώς ο χρόνος πλησιάζει προς τις Ευρωεκλογές του Μαϊου ο πάσα εις βγαίνει και δημοσιοποιεί την πρόθεση του να κάνει ένα πολιτικό κόμμα. Λες και μ' αυτόν τον τρόπο “βρέθηκε” το φάρμακο που θα οδηγήσει τη χώρα μας στη χαρά και την αισιοδοξία για το αύριο...

Δεν είμαι απαισιόδοξος άνθρωπος, κάθε άλλο, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ και αυτό το πράγμα με τον συνωστισμό των σωτήρων που δημιουργούνται στην επικαιρότητα όσο κρατά το φως μια μέρας. Ύστερα, αφού έχουν διαγράψει τον κύκλο τους, διαλύονται...

Δείτε την περίπτωση της ΕΛΙΑΣ. Στα σαλόνια του Κολωνακίου, στη φαντασία μερικών στελεχών και στη σκέψη του ΔΟΛ και του ΜΕGΑ “άνθισε”. Και δεν έσωσε ούτε τις εκλογές να προλάβει: Κατά τον πρωτοσέλιδο τίτλο των ΝΕΩΝ της Τετάρτης 26/2/2014 “οδηγείται στο ελαιοτριβείο”.

Την ίδια ημέρα έκανε την εμφάνιση του το ΠΟΤΑΜΙ του συνεπώνυμου συναδέλφου από τα Χανιά, δημοσιογράφου, Σταύρου Θεοδωράκη. Και όλο αυτό το πανηγύρι επιχειρείται μέσω του διαδικτύου και τα social media. Άλλος ένας αυτόκλητος σωτήρας κι αυτή φορά από το σινάφι μου, καλεί τον ελληνικό λαό να ασπαστεί ένα συναισθηματικό κείμενο που προβάλλεται ως διακήρυξη και να συνεισφέρει στο κορβανά ένα 10εύρω για να έχει ελπίδα.

Οι διαπιστώσεις του, δεν είναι είναι εκτός πραγματικότητας. Λέει στο κείμενο του:

“Τα τελευταία τριάντα χρόνια έχω γνωρίσει από κοντά όλους τους πολιτικούς ηγέτες. Όλοι μπορούσαν μόνοι τους. Έλεγες στον ένα «βοήθα να γίνει αυτό», σου απαντούσε «όχι τώρα – όταν θα γίνω πρωθυπουργός». Άνθρωποι χωρίς κανένα δείγμα γραφής πουθενά, να τους ακούς να λένε «όταν θα έρθω στα πράγματα θα τα αλλάξω όλα». Πώς; Δούλεψες; Έχεις ανεβάσει έστω ένα ρολό μαγαζιού στη ζωή σου; Κατάφερες ποτέ κάτι μόνος σου; Όχι! Έχουν όμως το κληρονομικό χάρισμα της πολιτικής.

Τα προβλήματα της χώρας δεν μπορεί να τα λύσει πια κανένα 25%. Πρέπει να υπάρξει ένα εθνικό σχέδιο και ένα 50% που θα κάνει και τους άλλους Ευρωπαίους να αισθανθούν ότι «αυτή τη φορά οι Έλληνες είναι αποφασισμένοι». Πώς θα προκύψει αυτό το 50%; Με συνεργασίες βέβαια. Όχι με την ενότητα των δικών μας, αλλά με την ενότητα των διαφορετικών”.

Εκεί που πάσχει λίγο είναι το δια ταύτα:

“Εγώ τώρα, δε θα πάω στην Ευρωβουλή. Δεν έχω ίσως και τα προσόντα. Καλά καλά δεν ξέρω ξένες γλώσσες. Θα μείνω λοιπόν στην Ελλάδα. Το τι θα κάνω θα εξαρτηθεί πάλι από εσάς. Αν πάμε καλά στις Ευρωεκλογές, μετά θα αποφασίσουμε τι θα κάνουμε και στις εθνικές εκλογές. Αν αποτύχουμε – αν αποτύχω για την ακρίβεια- τότε μετά τις ευρωεκλογές, θα προσπαθήσω να γυρίσω στη δημοσιογραφία. Μέχρι τότε την εγκαταλείπω. Που σημαίνει ότι σταματάω τους «Πρωταγωνιστές» και δεν θα έχω ενεργή συμμετοχή στο Protagon. Και εδώ θέλω να ζητήσω μία μεγάλη συγγνώμη από τους συνεργάτες μου. Στην τηλεόραση, στο Protagon, στην εφημερίδα. Τα σχέδια που κάναμε πρέπει να διακοπούν. Αυτό που προέχει τώρα είναι να σπάσουμε τη ρουτίνα της πολιτικής. Να ταράξουμε λίγο τα λιμνάζοντα νερά φέρνοντας νερό από το ΠΟΤΑΜΙ”.

Προσωπικά και νομίζω πολλοί πια συμπολίτες στις μέρες μας, δεν εμπιστεύονται κανέναν πολιτικό. Είτε αυτόχθονα με... συνέχεια από τζάκια, είτε αλεξιπτωτιστή στο χώρο. Μόνο μεγάλα λόγια είναι. Στοχεύουν στο θυμικό μας, να υφαρπάξουν την ψήφο μας και... μην τον είδατε τον Παναή...

Το ζήτημα είναι ότι όντως χρειαζόμαστε μια σίγουρη και σταθερή διακυβέρνηση. Αλλά από τους υπάρχοντες, ουδείς είναι σε θέση να κερδίσει την εμπιστοσύνη μας και να μας πείσει ότι είναι σε θέση να εφαρμόσει τα σχέδια του.

Χρειάστηκε να πάθουν πολλά οι άνθρωποι για να μάθουν. Κι όμως υπήρχε τρόπος να τα αποφύγουν όλα αυτά και να ενεργήσουν ώριμα και με συνείδηση... Αλλά πρέπει να διαθέσουν λίγο χρόνο και να ψάξουν γι' αυτό. Ας αναρωτηθούμε: Έχουμε τη διάθεση να το κάνουμε;

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στη στήλη μου “Επισημάνσεις” στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ.
• Δείτε ΕΔΩ τις πρώτες τρολιές για το θέμα του ΠΟΤΑΜΙΟΥ...