Αυτό είναι το εξώφυλλο του 36σέλιδου περιοδικού της ΠΕΤ ΟΤΕ, Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ τ. 256. Για να το διαβάσετε όπως κυκλοφορεί τυπωμένο πατήστε ΕΔΩ.

Μια ματιά στη σημερινή ειδησεογραφία. Ο θάνατος του 50ρη είναι ο τίτλος της ΑΥΓΗΣ. Και στοχεύει κατευθείαν στη γενιά του γράφοντος... Μην τους αφήσουμε να ολοκληρώσουν το έργο τους.

Με αφορμή το θάνατο της 13χρονης στη Θεσσαλονίκη από το κρύο και τα μαγκάλι, η εφημερίδα ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ του Ηρακλείου αναδεικνύει ένα μεγάλο θέμα. Στα 2013, ξημερώματα του 2014, 25.000 νοικοκυριά είναι χωρίς ρεύμα!

Καλός ο τίτλος της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, “παίζει” με το θάνατο της μικρούλας με τη μέγκενη της τρόικας. Μπορεί μια εφημερίδα να “παίζει” με μια ανθρώπινη ζωή; Φαίνεται ότι τελικά, μπορεί...

Η τοπική εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ αναδεικνύει και σωστά, το θάνατο της Σάρας σε πρώτο θέμα. Θα μας απασχολήσει άραγε ως κοινωνία ή θα συνεχίσουμε απτόητοι να ασχολούμαστε με το μικρόκοσμό μας;

Στα ΝΕΑ διαβάζουμε ότι η τρόικα δεν πιέζει μόνο, όπως νομίζαμε οι αφελείς, αλλά πιέζεται κιόλας! Τότε γιατί η “πίεση” που ασκείται από την κυβέρνηση δεν φέρνει τα προσδοκούμενα αποτελέσματα; Το σημερινό παραμύθι της εφημερίδας, πρωτοσέλιδο στο περίπτερο...

Στο ίδιο πλαίσιο αποπροσανατολισμού κινείται και το ΕΘΝΟΣ... Αποφασισμένη, λέει, η κυβέρνηση να κάμψει τη σκληρή στάση της τρόικας... Είναι κανείς ανάμεσα σας που δεν πιστεύει αυτή τη δύσκολη θέση που βρίσκεται η καλή μας κυβέρνηση;

Το μόνο φως αισιοδοξίας μέσα στη μαυρίλα και την καταχνιά των ημερών... Και δεν εννοούμε από καιρικής άποψης κι εδώ τα πράγματα δεν είναι καλά. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ αναφέρεται στις προσλήψεις μ' αυτόν τον ελάχιστο μισθό των 427 ευρώ καθαρά το μήνα... Τι ντροπή!

Ολοκληρώθηκε την περασμένη εβδομάδα και στάλθηκε στο πιεστήριο για εκτύπωση, βιβλιοδεσία και στη συνέχεια στη διεκπεραίωση προκειμένου να ταχυδρομηθεί στα σπίτια των τεχνικών του ΟΤΕ σε όλη την Ελλάδα. Αφορά τους μήνες Ιούλιος – Αύγουστος – Σεπτέμβριος 2013.

Και είναι ώρα πια να βάλουμε μπροστά για το τελευταίο τρίμηνο τεύχος της χρονιάς που σε λίγο φεύγει. Υπάρχει βέβαια το ζήτημα με τις γιορτές που λειτουργεί ανασταλτικά, αλλά αμέσως μετά θα το βάλουμε μπροστά.

Η ΦΩΝΗ αποτελεί μια ιστορία πέρα από το ίδιο το έντυπο και για μένα. Το 1983, όταν απολύθηκα από το στρατό, παράλληλα με τη ΓΝΩΜΗ του Πόπωτα, μια ημερήσια πρωινή εφημερίδα της Αθήνας που εκδιδόταν εκείνη την εποχή, δούλεψα παράλληλα κι εδώ στο γραφείο τύπου της ΠΕΤ ΟΤΕ. Έβγαζαν τότε εφημερίδα που εκδιδόταν εκείνη την εποχή μηνιαία, αλλά στο πέρασμα των χρόνων εξελίχθηκε σε περιοδικό, την αρχή δίχρωμο και στη συνέχεια τετράχρωμο.

Τριάντα χρόνια τώρα έχω, τη δημοσιογραφική επιμέλεια. Έχω συνεργαστεί κατά καιρούς με πολλούς συνδικαλιστές, μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΕΤ ΟΤΕ που είχαν την πολιτική ευθύνη της έκδοσης του περιοδικού. Και αυτή η συνεργασία ήταν συνήθως από καλή έως πολύ καλή με εξαίρεση μια συγκεκριμένη περίοδο που δεν θέλω να τη θυμάμαι...

Ο καιρός όμως περνά... Και η καθημερινή παρουσία στα γραφεία του Συνδικάτου πέρα από την πραγματική δημοσιογραφική δουλειά μου, έχει να κάνει και με άλλα πράγματα. Δεν βαρυγκωμώ... Γνωριζόμαστε τόσα χρόνια κι αν όλα πάνε καλά, μάλλον από δω θα πάρω σύνταξη. Σπίτι μου το νιώθω.

Τόσα χρόνια εδώ, δεν τα θεωρώ χαμένα. Έχω πάρει κι εγώ πέρα από το έχω δώσει... Έχω πάρει από την εμπειρία στη διαχείριση του συνδικαλιστικού λόγου και για μένα το στήσιμο ενός περιοδικού, όπως Η ΦΩΝΗ που καλύπτει τις ανάγκες για την προβολή της δράσης του Συνδικάτου, είναι μια σχετικά εύκολη υπόθεση...

Παρ' όλα αυτά κάθε φορά που βρίσκομαι στη φάση ολοκλήρωσης ενός νέου τεύχος έχω ένα δημιουργικό άγχος, έτσι το λέω εγώ και η διαχείριση τους θέλει λίγη προσοχή...

Για μένα η ΠΕΤ ΟΤΕ είναι, όπως είπα, σπίτι μου. Οι άνθρωποι που τη διοικούν είναι φίλοι μου και οι άμεσοι συνεργάτες μου, άψογοι... Αυτός κι ένας λόγος που καθημερινά κάθομαι στο χώρο δουλειάς περισσότερο απ' ότι προβλέπει το συμβατικό ωράριο της εργασίας μου. Άσε που είναι πολύ σημαντικό στους καιρούς μας να έχεις μια δουλειά και να είναι ο εργοδότης κάποιος σαν την ΠΕΤ ΟΤΕ.