Δουλεύουμε στο τυπογραφείο το τ. 179, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ

ilektrikos.178

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ που κυκλοφορεί το 178. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Την Παρασκευή 27 Ιουνίου παρέλαβα ύλη για να "χτίσω" το νέο τεύχος 179...

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε στο στήσιμο της. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη. Εξαιρετικοί και απόλυτα συνενοήσιμοι.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  σήμερα Παρασκευή 27 Ιουνίου 2025 κατέβηκα Πειραία, στα γραφεία του Σωματείου και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 179. Συνεχίζουμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Έτοιμος ο «Κρέοντας» τ. 14

Posted in Δημοσιογραφικά

Τα κατάφερα και ολοκλήρωσα την ύλη για το καινούριο τεύχος (ν.14) της 4σέλιδης εφημερίδας τους εξωραϊστικού συλλόγου με την ίδια επωνυμία «Ο Κρέοντας» μέσα στις προθεσμίες που είχα θέσει από την αρχή.

Ο στόχος ήταν να παραδοθεί στο τυπογραφείο την Παρασκευή, να δουλευτεί από τα παιδιά και να κλείσει αρχές της νέας εβδομάδας για να έχει το χρόνο που χρειάζεται, να τυπωθεί μέχρι το Σάββατο και να μοιραστεί στη συνεστίαση του Συλλόγου που είναι προγραμματισμένη για την Κυριακή 15 Μαρτίου, ώρα 12.30 μ.μ. στην παλιά πλακιώτικη ταβέρνα «Ο Κρητικός», Μνησικλέους 24.

Πήρα την Τετάρτη 11/3 το pdf με τον "Κρέοντα", έδωσα τις διορθώσεις και το Ο.Κ. για εκτύπωση. Πολύ καλά πάμε από πλευρά χρόνων.

Το φύλλο τυπώθηκε και κυκλοφορεί ήδη.

 

 

Αυτή είναι η πρώτη σελίδα του καινούργιου "Κρέοντα". Αν πατήσετε ΕΔΩ μπορείτε να τη διαβάσετε σε μορφή PDF. Μαθαίνουμε σιγά σιγά πώς λειτουργεί το σύστημα...

Η τηλεόραση και το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα

Posted in Τα δικά μου

Ήρθαν την Πέμπτη 26/2/2009 και τα δύο ΜΜΕ του ΣΚΑΪ στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα για να… ξαναθυμηθούμε ένα σοβαρό θέμα που τον περσινό Νοέμβρη είχε αναδείξει ξανά και πάλι ο σταθμός με τη μεγάλη συναυλία που διοργάνωσε μέσα στο χώρο με τους Χρήστο Θηβαίο και Διονύση Τσακνή.

Για περισσότερες από δύο ώρες τα μικρόφωνα του ραδιοφωνικού ΣΚΑΪ και η τηλεόραση φιλοξένησαν τις απόψεις των κατοίκων της περιοχής και έκαναν κάποιους να νιώθουν άβολα στα ζεστά γραφεία τους.

Διεισδυτικός ο Άρης Πορτοσάλτε μαζί με τον Βασίλη Κουφόπουλο ανέδειξαν το ζήτημα και έβαλαν σοβαρά ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις από τους αρμόδιους.

Η γειτονιά που μένουμε έχει μεγάλη ιστορική αξία κι αυτό δεν μπορεί να θυσιάζεται στο κέρδος και στον σχεδιασμό επί ποδός. Οι κάτοικοι έχουν όραμα και θα το καταθέσουν την Κυριακή 8 Μαρτίου στη συγκέντρωση - ενημέρωση που θα γίνει στις 11 το πρωί, στην αίθουσα εκδηλώσεων του 4ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων (Αλεξανδρείας και Λένορμαν στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα).

Αυτό το περιοδικό δεν είναι μια επαγγελματική δουλειά - Είναι βγαλμένο από την ψυχή!

Posted in Δημοσιογραφικά

Υπάρχουν πράγματα που τα κάνουμε για να ζήσουμε και πράγματα που τα κάνουμε για την ψυχή μας, γιατί μας κάνει κέφι η παρέα, η συμμετοχή στα κοινά, η κουβέντα, η ανταλλαγή απόψεων και ο προβληματισμός πάνω σε πολύ σοβαρά ζητήματα.

Κάπως έτσι βρεθήκαμε με τα παιδιά του 144-163 δημοτικών σχολείων της Αθήνας. Είναι ένα σχολικό συγκρότημα κοντά στο ΜΕΤΡΟ Σεπολίων και μέσα από τη συνεργασία και την αλληλεγγύη είδαμε ότι υπάρχουν πολλά κοινά πράγματα για τα οποία αξίζει να αγωνιστεί κανείς .

Το "Μήνυμα για όλους" είναι μια εντελώς διαφορετική από τις συνηθισμένες εφημερίδες ή περιοδικό, πείτε το όπως θέλετε. Ξεκίνησε για... σχολικό φύλλο, αλλά βγήκε στη γειτονιά, άνοιξε τη θεματολογία του και φιλοξένησε άρθρα και προβληματισμούς που μας αφορούν όλους. Ο κόσμος, όχι μόνο στο σχολείο, αλλά γενικότερα στη γειτονιά, το περιμένει πώς και πώς... Ίσως γιατί σε τοπικό επίπεδο δεν υπάρχει και άλλη αξιόλογη δουλειά.

Εδώ και δυο χρόνια συμμετέχω στη Συντακτική του Ομάδα, πιστεύοντας ότι βάζω κι εγώ ένα λιθαράκι σε μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια.

Αξίζει να κάνετε εάν "κλικ" πάνω στο εξώφυλλο για να το διαβάσετε όλόκληρο σε μορφή PDF όπως ακριβώς είναι τυπωμένο στο χαρτί.

Απόδραση, Σαββατοκύριακο στο χωριό...

Posted in Επικαιρότητα

Ήταν ένα όνειρο η πρωινή βόλτα του Σαββάτου στο χιονισμένο χωριό. Παρέα με τον Άρη βέβαια... Που ήρθε απρόσκλητος στην παρέα...

Είχα καιρό να κάτσω λίγο, να ξεκουραστώ, να πάρω μια ανάσα από τον καθαρό αέρα της επαρχίας. Και τα κατάφερα και πήγα αυτό το Σαββατοκύριακο στην ορεινή Γορτυνία, στην καρδιά της Αρκαδίας, στην Πελοπόννησο.

Δείτε αναλυτικά αυτές τις μέρες και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το Blog μου. Όσο δηλαδή κατάφερα με την πένα μου και το φακό να αποτυπώσω και όσο μου επέτρεψε η σύνδεση στο internet με κάρτα της forthnet και πολύ χαμηλές ταχύτητες. Της υπομονής. Πού οι ταχύτητες του CONNX στην Αθήνα; Καμία σχέση.

Παρ’ όλα αυτά, δουλειά έκανα. Ξεκουράστηκα, κοιμήθηκα πολύ, χαλάρωσα, ήπια μπόλικο κρασί, έπαιξα χιονοπόλεμο, ωραίο ήταν το Σαββατοκύριακο. Τόσο που.. έφυγε σαν νερό. Και από αύριο ξανά στη δουλειά. Αλλά από καλύτερο σημείο πια…

 

H 29η Συνέλευση Αντιπροσώπων της ΠΕΤ ΟΤΕ

Posted in Επικαιρότητα

Το περασμένο Σαββατοκύριακο 14 - 15 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο της Αθήνας Athens Acropol, στην Ομόνοια, η 29η Συνέλευση Αντιπροσώπων της ΠΕΤ ΟΤΕ.

Συνδικαλιστές τεχνικοί του ΟΤΕ από όλη την Ελλάδα, 164 άτομα συνδικαλιστικά στελέχη πρώτης γραμμής, πήραν μέρος... Κάποιοι από αυτούς ήρθαν στην Αθήνα από την Παρασκευή 13/2 που είχε Δ. Σ. η ΠΕΤ ΟΤΕ

Την ίδια μέρα έκοψαν και την πίτα στην ΠΕΤ ΟΤΕ. Ανθρώπινες στιγμές... Τυχερή η καθαρίστρια του Σωματείου, Σοφία Στεργίου.

Η πιο σημαντική διαδικασία λίγο πριν τις εκλογές που θα δώσουν τη νέα διοίκηση στο Σωματείο για την επόμενη τριετία.

Η όλη διαδικασία ήταν κουραστική και επώδυνη. Το Σάββατο μάλιστα μου άνοιξαν το κασελάκι της μηχανής και μου πήραν το κράνος, τα γάντια και το... κασκόλ. Επαγγελματίες χωρίς να πειράξουν την κλειδαριά.

Στη 29η Σ. Α. υπήρξαν φυσιολογικές αντιπαραθέσεις, εντάσεις, έτσι συμβαίνει πάντα, αλλά υπερψηφίστηκαν τα πεπραγμένα. Και τώρα εκλογές...

Την εικονογράφηση που βλέπετε δίπλα και κοσμεί το υλικό που μοιράζεται στη Σ.Α. έκανε ο συνάδελφος Δήμος Αποστολίδης

 

Ολοκληρώθηκε και το νέο φύλλο της ΑΙΧΜΗΣ τ. 43

Posted in Δημοσιογραφικά

Πάει και ο «ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ»! Την Πέμπτη το μεσημέρι πήγαμε στο τυπογραφείο και βάλαμε τις τελευταίες πινελιές. Ήρθαν και οι δυο Κωστήδες και όλα πήγαν καλά. Μόνο τη διαφήμιση θα πάνε σήμερα και είναι έτοιμη για να γίνει τσίγκος και να πάει για εκτύπωση. Αυτή η δουλειά βγήκε σχετικά εύκολα. Μέσα σε μια εβδομάδα.

Τρίτη πρωί δόθηκαν οι πρώτες σελίδες της ΑΙΧΜΗΣ. Την Κυριακή που μας πέρασε δούλεψα το υλικό που πήρα από τα παιδιά την περασμένη Τρίτη. Κάποιες εκκρεμότητες θα τις δω αύριο. Περιμένω να συνεννοηθώ με τους συνδικαλιστές μηχανικούς της ΔΕΗ για να πάρω συμπληρωματικό υλικό και να το πάω στο τυπογραφείο για να ολοκληρωθεί η έκδοση αυτή την εβδομάδα, αν είναι δυνατόν.

Όλη η διαδικασία γι' αυτή την έκδοση ξεκίνησε το μεσημέρι της Τρίτης 3/2/2009, ώρα 12, όταν συναντηθήκαμε στο Σύλλογο των Μηχανικών της ΔΕΗ, στη Χαλκοκονδύλη, και καταγράψαμε σχετικά με το νέο φύλλο της ΑΙΧΜΗΣ.

 

Το εξώφυλλο, δίπλα, είναι από το περιοδικό που φτιάξαμε.

Παραδόθηκε στο Σωματείο Συνταξιουχων ΗΣΑΠ ο "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ" τ. 83

Posted in Δημοσιογραφικά

Παραδόθηκε κι όλας και ταχυδρομήθηκε η τελευταία έκδοση της εφημερίδας των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος". Πρόκειται για το τ. 83 Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2009.

Ήδη 500 φύλλα παραδόθηκαν στο Σωματείο, Μενάνδρου 51Β και τα υπόλοιπα, κάπου 1.900 πήγαν στον Κώστα Βούζα και έφυγαν για το ταχυδρομείο. Οι χρόνοι είναι αυτοί που θέλαμε. Όλα πήγαν καλά... 

Το νέο φύλλο είναι 12σέλιδο και το εξώφυλλό του, από τα δοκιμαστικά, το βλέπετε ήδη δίπλα. Εκείνο που χρειάζεται τώρα είναι να διευθετήσουμε κάποια ζητήματα σε σχέση με το ταχυδρομείο.

Η εφημερίδα "έφευγε" μέχρι τώρα από τα ΕΛΤΑ στην οδό Κουμουνδούρου, απέναντι από το Εθνικό Θέατρο στο κέντρο της Αθήνας.

Τώρα, με τα νέα μέτρα που ζητάνε, θα φεύγουν από το γραφείο του Βούζα, που κάνει και τη σακουλοποίηση της εφημερίιδας.

Αυτό είναι το εξώφυλλο της εφημερίδας που ετοιμάσαμε. Δεν είναι το τελικό, αλλά το βάζω εδώ για να πάρετε μια γεύση.

 

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA