Όμορφες εικόνες εποχής... Δείτε τα ζουμπούλια ή μανουσάκια, όπως τα λένε στην Κρήτη

manusakia3.310122
Μερικά από τα λουλούδια αυτής της εποχής που μας αρέσουν πολύ, είναι τα μανουσάκια... Για αυτά έχουμε γράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, πολλές φορές. Δείτε μια από αυτές, ΕΔΩ. Αρέσουν και στη Στασούλα μας και όποτε έχει χρόνο και μπορεί, ξέρει πού θα πάει για να τα βρει... Η φωτογραφία αυτή είναι της φίλης μας Frideriki Fotinou.



manusakia1.1310122
Τα μανουσάκια πάντα μας άρεσαν και μας αρέσουν. Το "κλικ" γι' αυτό το δημοσίευμα το πήραμε από μια ανάρτηση της Spyridoyla Geraniotaki στην ομάδα "ΜΕΤΕΩΚΡΗΤΕΣ". Για να ευχηθεί «Καλή βδομάδα στην ομάδα μας με υγεία, ομορφιές και αρώματα». Έτσι είναι. Στο διαδίκτυο υπάρχει αλληλεπίδραση...

manusakia2.310122
Δεν λέει σε ποια περιοχή της Κρήτης τα βρήκε, κάτι που κάνουν οι περισσότεροι στο διαδίκτυο. Έχουν την αίσθηση ότι  αφού ξ΄λερουν εκείνοι, "όλοι ξέρουν". Αλλά δεν ξέρουν. Και μερικοί, όπως εμείς, θα θέλαμε να ξέρουμε, επειδή ως παιδιά, τα ψάχναμε κάποτε... Και γνωρίζαμε πού θα τα βρούμε....

manusakia2018.1
Τις πρώτες τρεις φωτογραφίες τις πήραμε από το διαδίκτυο. Αλλά αυτή και η επόμενη είναι από παλιότερες δημοσιεύσεις εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ, άλλο ένα δημοσιεύουμα που κάναμε για τα μανουσάκια. Είναι από την Άνδρο και η φίλη μας, Δήμητρα, είναι που τα μαζεύει. Αρέσουν και σε εκείνη...

manusakia2018.4

Αχ αυτά τα μανουσάκια! Τελικά τα βρήκε και φέτος η Στασούλα. Αψήφησε τη βροχή και την κακοκαιρία και πήγε εκεί, που ξέρει πως βγαίνουν. Και γέμισε το ανθοδοχείο της. Και γέμισε ο τόπος ευωδιές…

manusakia.stasulas
Έτσι για να αλλάξει λίγο η διάθεση μας καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία ύστερα από την εισβολή της Ρωσίας πριν τρία χρόνια και εδώ μας ταλανίζει η ακρίβεια και ο πληθωρισμός που ροκανίζουν το εισόδημα μας... Ναι, ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές. Αλλά το να είμαστε ψύχραιμοι, θα μας βοηθήσει να βλέπουμε πιο καθαρά τα πράγματα... Κάτι που το έχουμε πολύ ανάγκη... 

Παραδόθηκε στο Σωματείο Συνταξιουχων ΗΣΑΠ ο "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ" τ. 83

Posted in Δημοσιογραφικά

Παραδόθηκε κι όλας και ταχυδρομήθηκε η τελευταία έκδοση της εφημερίδας των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος". Πρόκειται για το τ. 83 Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2009.

Ήδη 500 φύλλα παραδόθηκαν στο Σωματείο, Μενάνδρου 51Β και τα υπόλοιπα, κάπου 1.900 πήγαν στον Κώστα Βούζα και έφυγαν για το ταχυδρομείο. Οι χρόνοι είναι αυτοί που θέλαμε. Όλα πήγαν καλά... 

Το νέο φύλλο είναι 12σέλιδο και το εξώφυλλό του, από τα δοκιμαστικά, το βλέπετε ήδη δίπλα. Εκείνο που χρειάζεται τώρα είναι να διευθετήσουμε κάποια ζητήματα σε σχέση με το ταχυδρομείο.

Η εφημερίδα "έφευγε" μέχρι τώρα από τα ΕΛΤΑ στην οδό Κουμουνδούρου, απέναντι από το Εθνικό Θέατρο στο κέντρο της Αθήνας.

Τώρα, με τα νέα μέτρα που ζητάνε, θα φεύγουν από το γραφείο του Βούζα, που κάνει και τη σακουλοποίηση της εφημερίιδας.

Αυτό είναι το εξώφυλλο της εφημερίδας που ετοιμάσαμε. Δεν είναι το τελικό, αλλά το βάζω εδώ για να πάρετε μια γεύση.

 

Λειτουργεί κανονικά το Blog μου!

Posted in Τα δικά μου

 

Επανήλθε το Blog μου. Γενικά το πρόβλημα που είχαν τα… Blog com αποκαταστάθηκε μαγικά; Όσο μαγικό είναι ότι συμβαίνει στο internet. Πώς γίνονται αυτά τα… μαγικά δεν κατάλαβα ποτέ μου. Ούτε και είναι εύκολο να συνεννοηθείς με κάποιον από την τεχνική ομάδα στήριξης καθώς, αυτοί βρίσκονται κάπου στην Αμερική…

Ούτε και η επικοινωνία μαζί τους είναι η καλύτερη. Τους στέλνεις e-mail και τους ρωτάς για ένα πρόβλημα. Σε σύντομο χρόνο στέλνουν απάντηση. Μόνο δεν… λένε τίποτα επί της ουσίας.

Κι έτσι το πρόβλημα παραμένει άλυτο. Γενικότερα, πάντως, είμαστε εκτεθειμένοι στη θέλησή τους. Λειτουργούμε όποτε αυτοί θέλουν. Είναι πρόβλημα στον server τους; Ποιος ξέρει; Εμείς, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε…

Θα επαναλάβω για μια ακόμη φορά, πως αυτός είναι ένας από τους ουσιαστικούς λόγους που αποφάσισα να δώσω τη σκυτάλη σ’ αυτό το site και μετά στο Blog. Αν θέλουν να… παίζουν όπως τους αρέσει θα παίζουν στο ταμπούρλο που θα τους βαράω εγώ.

Στο κάτω - κάτω της γραφής τίποτα δεν παρέχεται δωρεάν. Πληρώνουμε για τη φιλοξενία και οφείλουν να μας σέβονται ως πελάτες περισσότερο. Νομίζω…

Καλώς μας ήρθες Φλεβάρη

Posted in Τα δικά μου

Σαββατοκύριακο μπροστά μας. Και είσοδος νέου μήνα στη ζωή μας. Ευκαιρία για λίγη ξεκούραση. Ήταν δύσκολη η βδομάδα που πέρασε. Πολύ το τρέξιμο στις δουλειές, σοβαρή η απασχόληση για να αλλάξω το προφίλ αυτού του site και να το βάλω σε μια σειρά. Να το κρατήσω «ζωντανό» και ενημερωμένο... Και είναι και τα καθημερινά τρεξίματά μου στην εφημερίδα, την ΠΕΤ ΟΤΕ, τα περιοδικά μου...
Έχω βέβαια την ενασχόλησή μου με το τμήμα Δημοσιογραφίας των παιδιών των 146 και 62 δημοτικών σχολείων το πρωινό του Σαββάτου που τη θεωρώ μια πολύ σοβαρή υπόθεση και πρέπει να πάω προετοιμασμένος στο μάθημα, αλλά μ' αρέσει αυτή η επαφή. Με αναζωογονεί... Αλλά λόγω Τριών Ιεραρχών την Παρασκευή δεν κάναμε μάθημα. Ήταν μια ευκαιρία για δασκάλους και γονείς να πάνε τριήμερο κάπου και να ξεκουραστούν. Να ξεκουραστούμε. Αν κι εγώ πήρα δουλειά στο σπίτι... Άντε να ανοίξει ο καιρός να πάω και μια βόλτα στο χωριό να πάρω καθαρό αέρα. Μπούχτισα την Αθήνα, τις υποχρεώσεις, την πίεση της καθημερινότητας. Χρειάζομαι κάποτε - κάποτε και λίγο πιο χαλαρούς ρυθμούς να βάλουμε στη ζωή μας... Το νιώθω.

Εναλλαγές... Βροχή χθες, ήλιος σήμερα

Posted in Επικαιρότητα

Πλατεία Βάθης - ώρα 10.00 το πρωί 

Χθες ήταν μια βροχερή μέρα στην Αθήνα. Γι' αυτό και κατέβηκα με το αυτοκίνητο στη δουλειά. Ξέρω είναι περισσότερη η ταλαιπωρία στους μποτιλιαρισμένους δρόμους, αλλά "σώζεσαι" από την βροχή, δύσκολο πράγμα για τη μηχανή...

Τράβηξα μέσα από το αυτοκίνητό μου αυτή τη φωτογραφία. Ετσι για να σας μεταφέρω "κλίμα". Ο Χειμώνας είναι εδώ! Έτσι έλεγα χθες.

Ωστόσο η επομένη ήταν εντελώς διαφορετική μέρα. Ενας λαμπρός ήλιος πάνω από τα κεφάλια μας και η θερμοκρασία στους 15 βαθμούς Κελσίου. Απίστευτες καιρικές εναλλαγές...

 

Αλλαγές σημαντικές σ' αυτό το site

Posted in Τα δικά μου

Άλλαξαν ήδη πολλά πράγματα σ' αυτό το site. Το πρώτο καινούριο στοιχείο που βλέπετε είναι το... χρώμα. Και κάθε μέρα θα υπάρχει ενημέρωση.

Το πράσινο μου φαίνεται πιο γλυκό χρώμα, πιο αισιόδοξο, πιο ελπιδοφόρο... Και καθώς θα περνά ο καιρός θα δείτε κι άλλα πράγματα. Στόχος μου είναι να "ζωντανέψει" αυτό το site για τα καλά.

Εννέα μήνες δοκιμαστικής λειτουργίας θεωρώ πως είναι ικανός χρόνος για να προσανατολιστούμε καλύτερα.

Τις επόμενες μέρες θα φανούν όλα αυτά τα καινούργια πράγματα που σχεδιάζω. Στόχος μου είναι να γίνει πιο χρηστικό. Να μπορεί δηλαδή να "στείλει" όποιον επιθυμεί στα επί μέρους Blog που υπάρχουν και αφορούν τον ίδιο άνθρωπο. Υπάρχει, άλλωστε και λίγκ επάνω δεξιά σ' αυτή τη σελίδα. Αλλά μπορείτε να πάτε κι από ΕΔΩ.

Τίποτα δεν είναι δύσκολο φτάνει να το θέλουμε... Ετσι νομίζω. Και φυσικά όλα αυτά ανάμεσα στις δουλειές που δεν... τελιώνουν ποτέ!

Μάταια η προσπάθεια μου να βοηθήσω μέσα από το Σύλλογο γονέων του 54 Γυμνασίου

Posted in Μαρτυρίες

Οι εκλογές έγιναν την Τρίτη 13/1/2009 κυρίως από τις 12-13.30 το μεσημέρι, τις ώρες δηλαδή που πήραμε βαθμούς Α' τριμήνου.

Η κάλπη έμεινε ανοιχτή μέχρι τις 5 το απόγευμα, μήπως ήθελε κανείς αργοπορημένος να πάει να ψηφίσει.

Οι εκλογές έγιναν με υποδειγματικό τρόπο, καταφέραμε και πιάσαμε το μέτρο και έτσι τώρα έχουμε ένα νόμιμο Σύλλογο με εκπροσώπηση παντού στον οποίο είχα βάλει κι εγώ υποψηφιότητα για το Διοικητικό Συμβούλιο και για εκπρόσωπος στην Ένωση Συλλόγων Γονέων 4ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων.

Δυστυχώς, δεν τα κατάφερα να εκλεγώ πουθενά. Έτσι η αγωνία μου για κοινωνική προσφορά μέσα από το Σύλλογο Γονέων του σχολείου που πηγαίνει ο γιος μου, πήγε στράφι.

Το καλό είναι ότι ο Λάμπρος με ελάχιστη έως καθόλου βοήθεια στο σπίτι έφτασε το 16 Μ.Ο.

Πήρα το δίπλωμα της μηχανής

Posted in Επικαιρότητα

Η δεύτερη προσπάθεια ήταν πιο καθοριστική για να πάρω το δίπλωμα της μηχανής.

Την Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008, μέσα στο γνωστό κλίμα στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις της χώρας από τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή, έδωσα εξετάσεις στο Χαλαργό κι αυτή τη φορά όλα πήγαν καλά.

Φυσικά δεν ήταν ώρα για... καμιά τυμπανοκρουσία. Σιγά το πράμα. Τόσοι και τόσοι το έχουν κάνει ήδη. Άλλωστε η κατάσταση είναι πολύ φορτισμένη και δεν υπάρχει διάθεση ούτε για... πλάκα.

Από τις 18 του Δεκέμβρη οδηγούμε κανονικά καθότι διπλωματούχοι παρακαλώ. Επιτέλους τελειώσαμε μ' αυτή την αηδεία...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA