Ένα Facebook για… κλάματα. Αν μπορείτε να φύγετε μακριά, κάντε το, σήμερα κιόλας…

probvlima22025
«Παίζει», όπως θέλει. Το Facebook σήμερα! Τους κανόνες τους ερμηνεύουν μηχανισμοί τεχνικής νοημοσύνης που πιάνονται από λέξεις και όχι από την ουσία των πραγμάτων. Συμβαίνει να έχουμε μια Δημοσιογραφική Ομάδα για να περνάμε την ώρα μας και επειδή έχουν μείνει κάποια κατάλοιπα από την προηγούμενη επαγγελματική ζωή.

omada
Και κάθε τόσο με αφορμή τη γόνιμη και εποικοδομητική κριτική που ασκούμε μέσα από την ομάδα βλέπουμε να έχουμε υποστεί ποινές, χωρίς κανείς παρά τα μηνύματα μας, να μας απαντά, τι ή πού κάναμε λάθος. Φυσικά, ποιος να απαντήσει; Τα μηχανήματα; Άψυχα είναι! Ούτε φωνή έχουν, ούτε λογική. Προγραμματισμένα μόνο, να κάνουν κάτι.

site.thrapsaniotis
Ο καθένας μας είναι ανυπεράσπιστος στα χέρια τους. Αυτοί είναι τα αφεντικά, αυτοί κάνουν ότι θέλουν. Μια σκέψη είναι να μην τους εμπιστεύεστε. Και να μην περιμένετε τίποτα από τέτοιες εφαρμογές. Δε γινόσαστε πιο «διάσημοι» ακολουθώντας τη μόδα και το συρμό της εποχής. Ούτε προσφέρετε κάτι στον εαυτό σας και στους φίλους σας.

in
Στα 500 άτομα που μας ακολουθούν ζητούμε εμείς συγνώμη για την απουσία μας. Δεν ευθυνόμαστε γι’ αυτή την κατάσταση. Εμείς εδώ είμαστε καθημερινά και παρακολουθούμε όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας και στον κόσμο. Ακολουθήστε μας από ΕΔΩ ή από ΕΔΩ. Σίγουρα θα ανακαλύψετε μαζί μας έναν κόσμο πιο απλό, πιο αληθινό. Όχι ψεύτικο, όχι λούτρινο, όχι γυαλιστερό.

Αύριο 12/2/2025 η Πανσέληνος Φεβρουαρίου 2025 θα κάνει την εμφάνισή της

panselinos.likavitos1.050520

Ονομάζεται και "Φεγγάρι του Χιονιού" λόγω των συνήθως ισχυρών χιονοπτώσεων που σημειώνονται αυτόν τον μήνα. Μάλιστα, θα συμπέσει με έναν άστατο καιρό και τσουχτερό κρύο, ενώ σε πολλές περιοχές της χώρας δεν θα είναι ορατή λόγω των βροχών, του συννεφιασμένου καιρού αλλά και των χιονοπτώσεων σε ορεινά και ημιορεινά.
panselinos1.lolos.301220

Ποιοι της έδωσαν το όνομα "Φεγγάρι του Χιονιού". Τα ονόματα της πανσελήνου που χρησιμοποιούνται από το "The Old Farmer's Almanac", προέρχονται από διάφορα μέρη, συμπεριλαμβανομένων των ιθαγενών της Αμερικής, της αποικιακής Αμερικής και των ευρωπαϊκών πηγών.

panselinos2.lolos.301220

Παραδοσιακά, κάθε όνομα πανσελήνου αφορούσε σε ολόκληρο τον σεληνιακό μήνα, όχι μόνο στην ίδια την πανσέληνο. Κατά μέσο όρο, ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας με τις περισσότερες χιονοπτώσεις στις ΗΠΑ, σύμφωνα με στοιχεία της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας. 
panselinos3.lolos.301220

Τη δεκαετία του 1760 ο καπετάνιος Τζόναθαν Κάρβερ, ο οποίος είχε επισκεφθεί τους Ναουντοβέσι (Ντακότα), έγραψε ότι η ονομασία που χρησιμοποιούσαν για την περίοδο αυτή, ήταν το "Φεγγάρι του Χιονιού", επειδή όπως είπαμε κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα πέφτει συνήθως περισσότερο χιόνι από κάθε άλλο μήνα του χειμώνα.

panselinos.ierisos

Η κακοκαιρία και οι έντονες χιονοθύελλες έκαναν το κυνήγι δύσκολο, γι' αυτό και αυτή η Σελήνη ονομαζόταν και Φεγγάρι της Πείνας. Είναι για όλους μας μια καλή αφορμή. Ας σηκώσουμε τα μάτια μας ψηλά στον ουρανό, όσο κι να δε βοηθάει ο καιρός. Μια χαραμάδα ανάμεσα στο συννέφιασμένο ουρανό, θα μας το δείξει και θα μας δώσει μαγάλη χαρά...

Στο θέατρο με το σχολείο του γιου μου

Posted in Μαρτυρίες

Είπα ότι θα ήταν ωραία να πηγαίναμε μια βόλτα παραμονή 25ης Μαρτίου στο θέατρο με τον μικρό Λάμπρο.

Την πρωτοβουλία για αυτή τη βραδιά πήρε ο Σύλλογος Γονέων του 54 Γυμνασίου Αθηνών, αλλά δυστυχώς δεν στήριξε την προσπάθεια όσο έπρεπε με αποτέλεσμα στην πλατεία του ΓΚΛΟΡΙΑ να βρεθούμε καμιά 20αριά γονείς και παιδιά για να δούμε το έργο των Α. Σνίτσλερ και Α. Τσέχωφ «Σνίτσελ με βότκα Τσέχωφ» με τον Τάκη Παπαματθαίου, την Ίριδα Πανταζάρα, τον Θόδωρο Ρωμανίδη και την Φιλίτσα Καλογεράκου.

Κι όμως άξιζε κάτι καλύτερο από πλευράς κόσμου.

Η μισή πλατεία του θεάτρου ήταν γεμάτη από κόσμο κι ανάμεσά τους αρκετοί ηθοποιοί που προφανώς ήρθαν να δουν το «παίξιμο» των συναδέλφων τους.

Η παράσταση, μια ελεγεία στον έρωτα μέσα από τρία μονόπρακτα, μας παρέσυρε και μας έκανε να προβληματιστούμε για πράγματα απλά, καθημερινά, που συμβαίνουν γύρω μας, δίπλα μας και συνήθως τα προσπερνούμε έτσι χωρίς να το καταλάβουμε.

Το εισιτήριο είχε ειδικά για το σχολείο μας 10€ από τα 18€ του ταμείου μετά από τη συμφωνία του Συλλόγου ο οποίος αναγκάστηκε να πληρώσει τα υπόλοιπα 20€ αφού η συμφωνία με το θέατρο ήταν 40 άτομα minimum.

Εφυγε για το πιεστήριο η ΑΙΧΜΗ τ. 44

Posted in Δημοσιογραφικά

Όταν θέλουμε κάτι το καταφέρνουμε. Ακόμη κι αυτό που θεωρητικά είναι πολύ δύσκολο μπορεί να γίνει. Δείτε αυτή την εφημερίδα. Τη στήσαμε σε χρόνο μηδέν. Εντάξει, προεκλογικό φύλλο είναι και δεν ήταν δύσκολο στο στήσιμό του.

Είναι μερικές φορές που κάποια πράγματα γίνονται με τη διαδικασία του... επείγοντος. Όπως τώρα εδώ, στους μηχανικούς της ΔΕΗ που πρέπει να βγάλουμε το έντυπο μέσα στην εβδομάδα που έρχεται. Έτσι τ' αφήνουν όλα την τελευταία στιγμή και ύστερα τρέχουν και δε φτάνουν...

Το επείγον του πράγματος αφορά την ανάγκη να προλάβουν τις προθεσμίες για τις... εκλογές του Συλλόγου. Στις 5 Απριλίου πρέπει να έχει πάει στο σπίτι των εργαζομένων. Θα μου πείτε δεν μπορούσε αυτό να γίνει νωρίτερα και πιο οργανωμένα; Φυσικά θα μπορούσε, αν υπήρχε η στοιχειώδης λογική. Αλλά για συνδικαλιστές μιλάμε...

Έτσι το Σάββατο 21/3 πήγα, μετά το μάθημα Δημοσιογραφίας στα παιδιά, πήγα στο Σύλλλογο στο κέντρο της Αθήνας και πήρα ύλη προκειμένουν να τη δουλέψω το Σαββατοκύριακο και τη Δευτέρα το πρωί να την πάω με κασέ στο τυπογραφείο. Υπάρχουν εκκρεμότητες βέβαια και είναι κι αυτή η... κουτσουρεμένη λόγω 25ης Μαρτίου εβδομάδα αλλά θα κάνω ότι μπορώ για να είναι συνεπείς με τις απαιτήσεις του καταστατικού τους.

Τη δούλεψα Κυριακή βράδυ και είναι έτοιμη, την έδωσα τη Δευτέρα 23/3 στο τυπογραφείο...

Αυτό είναι το εξώφυλλο του νέου τεύχους της "ΑΙΧΜΗΣ". Πατώντας ΕΔΩ μπορείτε να τη διαβάστε όπως είναι τυπωμένη στο χαρτί.

Ο παπά- Ανδρέας στ’ Ανώγεια βγάζει μια εκπληκτική εφημερίδα, την ΑΝΩΓΗ

Posted in Κρήτη

Τον παπά – Αντρέα Κεφαλογιάννη από την ενορία του Αγίου Γεωργίου στ’ Ανώγεια, τον γνώρισα ένα καλοκαίρι, πριν μερικά χρόνια μέσα στο εξοχικό κέντρο «Ντελίσσες» του λυράρη Σκουλά, στη διάρκεια ενός γάμου, τυχαία. Ή τυχαία το έκανε να φαίνεται ο Νίκος Καραγιαννάκης;

Δεν γνώριζα το ζευγάρι που παντρεύονταν και δεν πήγα γι’ αυτό. Τα Ανώγεια ήθελα να γνωρίσω και ο εκδότης της εφημερίδας «Ρέθεμνος» που αρθρογραφώ κάθε βδομάδα, εννιά χρόνια τώρα, προσφέρθηκε να πάμε παρέα. Και πήγαμε...

Από τότε γίναμε φίλοι. Και όχι τυχαία.. Ο παπά- Αντρέας έχει αναπτύξει μια ξεχωριστή κοινωνική δράση όλα αυτά τα χρόνια, δίπλα και δίπλα στους κατοίκους των Ανωγείων.

Είναι πρόεδρος στη τοπική ποδοσφαιρική ομάδα «Αετός» με 100 παιδιά στην Ακαδημία ποδοσφαίρου που φορούν φανέλα με χορηγό την Ενορία Αγ. Γεωργίου, γραμματέας στον αγροτικό συνεταιρισμό του χωριού, με internet café της εκκλησίας, προσφορά τοπικού πολιτικού παράγοντα και εκδότης της διμηνιαίας εφημερίδας «ΑΝΩ γη» που το τελευταίο και πιο πρόσφατο φύλλο της διαβάστετο εδώ σε αρχείο pdf.

Μιλάμε πολύ ταχτικά στο τηλέφωνο, λαχταρώ την ώρα που θα πάω στα Ανώγεια και… σαν συνεισφορά στον πραγματικά αξιόλογο έργο  που κάνει δηλώνω μόνιμος αρθρογράφος στην ταυτότητά του.

Μια μικρή προσφορά 350 λέξεων σε έναν άνθρωπο που έχει ανοιχτή την καρδιά του και το σπίτι του σε φίλους. Αναζητήστε τη σε χαρτί. Σας βεβαιώνω ότι δεν έχει καμιά σχέση με τις εκκλησιαστικές εφημερίδες που γνωρίζετε ώς τώρα.

Για την ώρα δείτε τη θεματολογία της και προηγούμενα τεύχη από το site που έχει στο internet.

Έτοιμος ο «Κρέοντας» τ. 14

Posted in Δημοσιογραφικά

Τα κατάφερα και ολοκλήρωσα την ύλη για το καινούριο τεύχος (ν.14) της 4σέλιδης εφημερίδας τους εξωραϊστικού συλλόγου με την ίδια επωνυμία «Ο Κρέοντας» μέσα στις προθεσμίες που είχα θέσει από την αρχή.

Ο στόχος ήταν να παραδοθεί στο τυπογραφείο την Παρασκευή, να δουλευτεί από τα παιδιά και να κλείσει αρχές της νέας εβδομάδας για να έχει το χρόνο που χρειάζεται, να τυπωθεί μέχρι το Σάββατο και να μοιραστεί στη συνεστίαση του Συλλόγου που είναι προγραμματισμένη για την Κυριακή 15 Μαρτίου, ώρα 12.30 μ.μ. στην παλιά πλακιώτικη ταβέρνα «Ο Κρητικός», Μνησικλέους 24.

Πήρα την Τετάρτη 11/3 το pdf με τον "Κρέοντα", έδωσα τις διορθώσεις και το Ο.Κ. για εκτύπωση. Πολύ καλά πάμε από πλευρά χρόνων.

Το φύλλο τυπώθηκε και κυκλοφορεί ήδη.

 

 

Αυτή είναι η πρώτη σελίδα του καινούργιου "Κρέοντα". Αν πατήσετε ΕΔΩ μπορείτε να τη διαβάσετε σε μορφή PDF. Μαθαίνουμε σιγά σιγά πώς λειτουργεί το σύστημα...

Η τηλεόραση και το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα

Posted in Τα δικά μου

Ήρθαν την Πέμπτη 26/2/2009 και τα δύο ΜΜΕ του ΣΚΑΪ στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα για να… ξαναθυμηθούμε ένα σοβαρό θέμα που τον περσινό Νοέμβρη είχε αναδείξει ξανά και πάλι ο σταθμός με τη μεγάλη συναυλία που διοργάνωσε μέσα στο χώρο με τους Χρήστο Θηβαίο και Διονύση Τσακνή.

Για περισσότερες από δύο ώρες τα μικρόφωνα του ραδιοφωνικού ΣΚΑΪ και η τηλεόραση φιλοξένησαν τις απόψεις των κατοίκων της περιοχής και έκαναν κάποιους να νιώθουν άβολα στα ζεστά γραφεία τους.

Διεισδυτικός ο Άρης Πορτοσάλτε μαζί με τον Βασίλη Κουφόπουλο ανέδειξαν το ζήτημα και έβαλαν σοβαρά ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις από τους αρμόδιους.

Η γειτονιά που μένουμε έχει μεγάλη ιστορική αξία κι αυτό δεν μπορεί να θυσιάζεται στο κέρδος και στον σχεδιασμό επί ποδός. Οι κάτοικοι έχουν όραμα και θα το καταθέσουν την Κυριακή 8 Μαρτίου στη συγκέντρωση - ενημέρωση που θα γίνει στις 11 το πρωί, στην αίθουσα εκδηλώσεων του 4ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων (Αλεξανδρείας και Λένορμαν στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα).

Αυτό το περιοδικό δεν είναι μια επαγγελματική δουλειά - Είναι βγαλμένο από την ψυχή!

Posted in Δημοσιογραφικά

Υπάρχουν πράγματα που τα κάνουμε για να ζήσουμε και πράγματα που τα κάνουμε για την ψυχή μας, γιατί μας κάνει κέφι η παρέα, η συμμετοχή στα κοινά, η κουβέντα, η ανταλλαγή απόψεων και ο προβληματισμός πάνω σε πολύ σοβαρά ζητήματα.

Κάπως έτσι βρεθήκαμε με τα παιδιά του 144-163 δημοτικών σχολείων της Αθήνας. Είναι ένα σχολικό συγκρότημα κοντά στο ΜΕΤΡΟ Σεπολίων και μέσα από τη συνεργασία και την αλληλεγγύη είδαμε ότι υπάρχουν πολλά κοινά πράγματα για τα οποία αξίζει να αγωνιστεί κανείς .

Το "Μήνυμα για όλους" είναι μια εντελώς διαφορετική από τις συνηθισμένες εφημερίδες ή περιοδικό, πείτε το όπως θέλετε. Ξεκίνησε για... σχολικό φύλλο, αλλά βγήκε στη γειτονιά, άνοιξε τη θεματολογία του και φιλοξένησε άρθρα και προβληματισμούς που μας αφορούν όλους. Ο κόσμος, όχι μόνο στο σχολείο, αλλά γενικότερα στη γειτονιά, το περιμένει πώς και πώς... Ίσως γιατί σε τοπικό επίπεδο δεν υπάρχει και άλλη αξιόλογη δουλειά.

Εδώ και δυο χρόνια συμμετέχω στη Συντακτική του Ομάδα, πιστεύοντας ότι βάζω κι εγώ ένα λιθαράκι σε μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια.

Αξίζει να κάνετε εάν "κλικ" πάνω στο εξώφυλλο για να το διαβάσετε όλόκληρο σε μορφή PDF όπως ακριβώς είναι τυπωμένο στο χαρτί.

Απόδραση, Σαββατοκύριακο στο χωριό...

Posted in Επικαιρότητα

Ήταν ένα όνειρο η πρωινή βόλτα του Σαββάτου στο χιονισμένο χωριό. Παρέα με τον Άρη βέβαια... Που ήρθε απρόσκλητος στην παρέα...

Είχα καιρό να κάτσω λίγο, να ξεκουραστώ, να πάρω μια ανάσα από τον καθαρό αέρα της επαρχίας. Και τα κατάφερα και πήγα αυτό το Σαββατοκύριακο στην ορεινή Γορτυνία, στην καρδιά της Αρκαδίας, στην Πελοπόννησο.

Δείτε αναλυτικά αυτές τις μέρες και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το Blog μου. Όσο δηλαδή κατάφερα με την πένα μου και το φακό να αποτυπώσω και όσο μου επέτρεψε η σύνδεση στο internet με κάρτα της forthnet και πολύ χαμηλές ταχύτητες. Της υπομονής. Πού οι ταχύτητες του CONNX στην Αθήνα; Καμία σχέση.

Παρ’ όλα αυτά, δουλειά έκανα. Ξεκουράστηκα, κοιμήθηκα πολύ, χαλάρωσα, ήπια μπόλικο κρασί, έπαιξα χιονοπόλεμο, ωραίο ήταν το Σαββατοκύριακο. Τόσο που.. έφυγε σαν νερό. Και από αύριο ξανά στη δουλειά. Αλλά από καλύτερο σημείο πια…

 

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο δεν έχει αποδώσει ακόμα, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, δεν έχουμε πάρει ούτε ένα κιλό λάδι. Ας ελπίσουμε πως στο μέλλον τα πράγματα θα είναι καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA