Αυτή εβδομάδα ήταν καθοριστική για τον «Κρέοντα». Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ολοκλήρωσα την ύλη του, την Τρίτη την παρέδωσα στο τυπογραφείο και χθες μου έστειλαν το PDF που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ.

Ο Χάρης Κατσιβαρδάς που το είδε μέσα από αυτό το Site μου είπε τα καλύτερα λόγια και με ευχαρίστησε για την παρουσίαση του βιβλίου του. Υπερβολές! Ο λόγος του είναι καλός και η σκέψη του γόνιμη. Εκείνος με την πένα του προσθέτει στην εφημερίδα. Τον ευχαρίστησα για τα καλά του λόγια σε σχέση με την ιστοσελίδα αυτή.

Γενικότερα πάντως η συνεργασία μου στον «Κρέοντα» μου αρέσει ιδιαίτερα. Βοηθάει και προβάλλει από μια άλλη σκοπιά τα ζητήματα της περιοχής ενώ αποτελεί εμπροσθοφυλακή της δράσης και παρουσίας ενός εξωραϊστικού Συλλόγου στη γειτονιά.

Επί πλέον έχει το χαρακτήρα της ελεύθερης έκφρασης και βούλησης, ενώ πουθενά δεν υπάρχει καμιά διάθεση λογοκρισίας. Άλλωστε μ’ αρέσει, στο περιθώριο της επαγγελματικής μου ενασχόλησης με τη δημοσιογραφία να κάνω και κάτι για την ψυχούλα μου. Έτσι προσφέρω εθελοντικά τη δουλειά μου τόσο εδώ, στο «Μήνυμα για όλους», αλλά και στην νέα υπό έκδοση εφημερίδα της Aκαδημίας του Πλάτωνα.

Όσο υπάρχει χώρος για να εκφράζονται ελεύθερες φωνές, εγώ θα είμαι πολύ χαρούμενος για τη δουλειά που κάνω. Γιατί η δημοσιογραφία, όταν είναι διάφανη και καθαρή είναι προσφορά ψυχής…

Στο πλαίσιο αυτό αποφάσισα και πέρα από την παρουσίαση εδώ κάθε νέας έκδοσης, να μπαίνει και στη μπάρα δεξιά, σαν σε βιτρίνα, να φαίνεται με την πρώτη ματιά η δουλειά μας..

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 16/01/2010

Έτσι κι αλλιώς μας αρέσουν οι επέτειοι. Δεν χρειάζεται να "παίξουμε" μαζί τους. Μα τα γενέθλιά μας είναι, μα η επέτειος γνωριμίας με το έτερον ήμισί μας, εμείς το πανηγύρι το έχουμε στο αίμα μας. Εκείνο μόνο που… προβληματίζει λιγάκι είναι από ποια μεριά βρίσκεσαι στην επέτειο.

Και θα το ομολογήσω από την αρχή: τη χάρηκα την πολυχρωμία στη δημοσιογραφική προσέγγιση των εκατό πρώτων ημερών της νέας διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ όπως παρουσιάστηκε την περασμένη Τετάρτη  από τις εφημερίδες , συμπολιτευόμενες και μη, αν και δεν είναι εύκολο να τις ξεχωρίσεις πια έτσι δυσδιάκριτα που γίνανε τα όρια…

Φυσικά στην Ελλάδα που ζούμε τα πανηγύρια συνοδεύονται ενίοτε και από «φαρμακερά» βέλη. Και δεν ήταν λίγα όσα ειπώθηκαν για έλλειψη συντονισμού και για αψυχολόγητες κινήσεις.

Όλοι ευελπιστούμε ότι θα γίνει κάποιο θαύμα και ως διά μαγείας τελειώσουν οι γκάφες ή σταματήσουν τα λάθη, τα οποία μελλοντικά θα πληρώσει ο ελληνικός λαός.
Ας δούμε μια μικρή απαρίθμιση των πιο σημαντικών:

Νομοσχέδιο για το μεταναστευτικό: Λάθος μεγάλο. Κρίνεται πανάθλιο και εθνομηδενιστικό. Την ώρα που οι Γάλλοι ανακαλύπτουν τη σημασία της εθνικής τους ταυτότητας, οι Βρετανοί τη «βρετανικότητα» και άλλες χώρες υιοθετούν αυστηρές προϋποθέσεις για την πολιτογράφηση, εμείς φοβόμαστε να μιλήσουμε για την ελληνικότητά μας και διευκολύνουμε την είσοδο μεταναστών παράνομα.
Τσιγάρα, γκάφα πρώτη. Η κυβέρνηση διαβεβαίωνε ότι η αύξηση στα τσιγάρα θα είναι σαράντα λεπτά. Με έκπληξη οι καπνοπώλες, όταν έκαναν τους υπολογισμούς τους, διαπίστωσαν ότι τα λεγόμενα ακριβά τσιγάρα, δηλαδή αυτά που οι περισσότεροι καπνίζουν, από 3,20 θα φθάσουν στα 5,40 ευρώ. Εκτός κι αν θεωρούν πως αυτός ο τρόπος είναι ο ενδεδειγμένος για να κόψει κάποιος το κάπνισμα…
Υπουργείο Πολιτισμού, γκάφα δεύτερη. Αδιαφανείς προσλήψεις στο υπουργείο. Λίγο μετά την ανακοίνωσή τους πήραν πίσω τις προσλήψεις 2.584 ωρομίσθιων υπαλλήλων. Εκ των υστέρων, μετά τη δημοσιοποίηση του θέματος, το υπουργείο ανακάλυψε «αρρυθμίες και αποκλίσεις» και ότι δεν τηρήθηκαν οι «αρχές διαφάνειας, αντικειμενικότητας και αξιοκρατίας».
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι είναι ικανοποιημένη από τις επιδόσεις της τις πρώτες εκατό μέρες της διακυβέρνησης. Αυτό είπε ο πρωθυπουργός.

Και καλά κάνει. Οφείλει να υπερασπιστεί το όποιο έργο της κυβέρνησής του. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι θα πρέπει να ξαναδούν σε νέα βάση τα δεδομένα για τις επόμενες μέρες διακυβέρνησης. Δεν γίνεται να παλινωδούν στο και έτσι κι αλλιώς. Είναι ανάγκη να δηλώσουν ευθαρσώς με ποια πλευρά είναι.

Να ξέρει κι ο κόσμος που τους εμπιστεύτηκε την ψήφο τους και να πράξει αναλόγως την ώρα της κρίσεως. Και στο μεταξύ ζούμε την πιο τρομολαγνική περίοδο σε ότι αφορά τις ειδήσεις από το χώρο της οικονομίας. Και να οι ελεγκτές της Κομισιόν και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Και να η επιστροφή του φόβου και της αβεβαιότητας για το αύριο, ξανά στην πόρτα μας. Είναι κρίμα που χάθηκε το πλεονέκτημα μέσα στις πρώτες εκατό μέρες…

Άλματα του στιλ «υπάρχουν λεφτά» από στόματος Γ. Α. Παπανδρέου, μέχρι το «δεν υπάρχει σάλιο» δια στόματος του υπουργού Εργασίας κ. Α. Λοβέρδου δεν συγχωρούνται εύκολα. Αποπροσανατολίζουν και μπερδεύουν το λαό ο οποίος σύντομα θα κληθεί, για άλλη μια φορά να «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά».

Όσο για μας θα συνεχίσουμε να δημοσιοποιούμε λάθη, γκάφες και παραλείψεις, όχι μόνο τις επόμενες εκατό ημέρες αλλά και όσο χρόνο χρειαστεί με την ελπίδα ότι βοηθούμε να αλλάξει ρώτα η κυβέρνηση όσο είναι καιρός…

• Αυτό το κομμάτι θα δημοσιευθεί αύριο στην στήλη μου "Επισημάνσεις" στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ.

Ελαφρά βράχηκα χθες το βράδυ στις 12 τα μεσάνυχτα που γύριζα από τη δουλειά. Ο καιρός άλλαξε. Μετά την παγωνιά ήρθε και η βροχή. Και σήμερα βρέχει από το πρωί με σταθερό, ποτιστικό τρόπο.

Και ξέρετε δα πώς είναι στους δρόμους της Αθήνας να κινήσει με Ι.Χ.(η μηχανή έμεινε σπίτι…) με την πρώτη βροχή… Μποτιλιαρίσματα ατέλειωτα, εκνευρισμοί των οδηγών, κορναρίσματα, ατέλειωτες εργατοώρες χαμένες… Ωραίος τρόπος μα την αλήθεια να ξεκινάς τη μέρα σου…

Φυσικό ήταν να αργήσουν να έρθουν και στην ΠΕΤ ΟΤΕ οι άνθρωποι. Κοιτάζω τις εφημερίδες. Το δράμα των κατοίκων της Αϊτής από το σεισμό των 7 ρίχτερ που ισοπέδωσε τα πάντα είναι σε πρώτο πλάνο. Μαζί με τη μακροσκελή συνέντευξη του πρωθυπουργού Γ. Α. Παπανδρέου που έδωσε χθες στους ξένους ανταποκριτές και τις αλήθειες που λέει για τα λάθη, τις παραλήψεις αλλά και το έργο των 100 πρώτων ημερών.

Στη γειτονιά το κίνημα αλληλεγγύης στους εργάτες της Elite παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας. Σήμερα το απόγευμα στις 6 θα πραγματοποιηθεί στο εργοστάσιο της Elite εκδήλωση – συζήτηση αλληλεγγύης. Και τα παιδιά από την Επιτροπή του 4^ου Διαμερίσματος Περιστερίου θα είναι εκεί να μοιράσουν ανακοινώσεις…

Εμείς κι αν ξέρουμε στην Ελλαδίτσα μας από σεισμούς. Όμως κάθε φορά που συμβαίνει ένας μεγάλος σεισμός σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, όπως τώρα στην Αϊτή, η ευαισθητοποίηση είναι ακόμα μεγαλύτερη...

Πρόσφατος για την Αθήνα ο σεισμός του '81 και πολύ πιο ζωντανός στη μνήμη μας αυτός του '98. Στον πρώτο ήμουν φαντάρος,  μόλις είχα χειρουργηθεί για βουβωνοκήλη στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο και ήμουν σε αναρρωτική άδεια. Στη δεύτερη ζήσαμε πολύ πιο δύσκολες ώρες καθώς η Πάρνηθα μας «κούνησε» αρκετά και για πολύ καιρό με τους μετασεισμούς της. Είχαμε πάει τότε για κάμποσες μέρες, με τον Λάμπρο μωρό, στο τροχόσπιτο που ήταν παρκαρισμένο στην αδερφή μου τη Μαλάμω...

Και τώρα οι εικόνες από την Αϊτή είναι τραγικές... Χιλιάδες άνθρωποι καταπλακωμένοι κάτω από τα ερείπια της φτωχής χώρας. Τα περισσότερα παράγκες, αλλά από το θυμό του εγκέλαδου δε γλύτωσαν τα μεγάλα δημόσια κτίρια, όπως το προεδρικό μέγαρο.

Δείτε τις εικόνες στα βίντεο από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Το δράμα που ζει η Αϊτή και οι κάτοικοί της δεν έχει προηγούμενο . Η αγωνία και τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα εκεί. Όποιο ειδησεογραφικό site κι αν ανοίξετε θα το διαπιστώσετε. Όπως και οι εφημερίδες που δεν πρόλαβαν χθες την είδηση, αφού κυκλοφορούσαν ήδη, την ώρα που εκδηλώθηκε το συμβάν.

Ο Ερυθρός Σταυρός εκτιμά πως τρία εκατομμύρια άνθρωποι επλήγησαν από τον ισχυρό σεισμό στην Αϊτή και κυρίως στο Πουέρτε Πρίνσιπε. Δεν πρόκειται οπωσδήποτε για νεκρούς, σημείωσε αξιωματούχος του. Στην ίδια τραγική μοίρα είναι κι αυτοί που τραυματίστηκαν ή εκείνοι που έχασαν τα σπίτια τους και τα υπάρχοντά τους.

Κι όσο περνούν οι ώρες ο τραγικός απολογισμός θα είναι όλο και μεγαλύτερος. Δυστυχώς...

Σάββατο 9 Ιανουαρίου, γύρω στις 12 το μεσημέρι, έξω από το εργποστάσιο της Elite οι εργάτες έχουν κάνει κατάληψη διεκδικώντας τα χρήματά τους...

Διακόσιοι πενήντα περίπου είναι οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο παραγωγής παπουτσιών που έμειναν στο δρόμο ύστερα από το ξαφνικό κλείσιμό του μέσα στα Χριστούγεννα. Κι αυτό βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Η οικονομική κρίση... Αλλιώς τη βιώνει κανείς μιλώντας γενικώς θεωρητικά γι' αυτήν κι αλλιώς να βλέπεις το πρόβλημα στη γειτονιά.

Άνθρωποι σκυθρωποί, σε βάρδιες των έξι ωρών, πάνε καθημερινά στο εργοστάσιο κοντά στα ΚΤΕΛ Κηφισού και κάνουν βάρδιες στην κατάληψη μέχρι να δουν τι θα κάνουν.

Έχουν ήδη 20 με 25 χρόνια οι περισσότεροι στη δουλειά και πέρα από το γεγονός ότι έχουν να πληρωθούν από τον Νοέμβρη, ούτε αποζημίωση έχουν πάρει , ούτε τίποτα. Έτσι έκαναν Χριστούγεννα... Δεν τους έδωσαν ούτε και το επίδομα του ΟΑΕΔ παρά τις υποσχέσεις...

Ωστόσο στη γειτονιά έχει εκδηλωθεί ένα εκπληκτικό κίνημα αλληλεγγύης. Το συζητήσαμε κι εμείς στο «Μήνυμα» την περασμένη Παρασκευή το απόγευμα και καταφέραμε τη Δευτέρα να υπάρξει ένα κείμενο σύνθεσης και να κυκλοφορήσει σε ανακοίνωση που, χθες βράδυ, μοιράστηκε στο ΜΕΤΡΟ Σεπολίων και καλεί τους κατοίκους να πάρουν μέρος στη σημερινή συγκέντρωση - πορεία που αποφάσισαν οι εργαζόμενοι της Elite έξω από το χώρο του εργοστασίου. Η συγκέντρωση θα φτάσει στο υπ. Εργασίας στις 13.30.

Η κίνηση αλληλεγγύης έχει, πέρα από τη συμβολική της αξία και ουσιαστικό περιεχόμενο. Ευαισθητοποιεί ξεχασμένες και βολεμένες συνειδήσεις...

«Αστέρι» το λαβωμένο PC

Με κάλεσαν από χθες το απόγευμα τρεις φορές στο κινητό μου τηλέφωνο από το service της COSMODATA. Εκπληκτικοί οι τεχνικοί της. Μου εντόπισαν το πρόβλημα, μου μίλησαν για την τιμή και για τον χρόνο παράδοσης.

Γενικώς οι άνθρωποι δείχνουν να αγαπούν τη δουλειά τους και να την προστατεύουν. Μπράβο τους!.. Είχα καιρό να δω τέτοια υπευθυνότητα και πολύ το χάρηκα...

Το ίδιο ευγενικοί και σήμερα στην παραλαβή του. Να μου εξηγήσουν τα πάντα, να το ανοίξουν μπροστά μου να το δω. Ξανά μπράβο τους!

Τι να σου κάνει κι ένα λάπτοπ πενταετίας όταν τραβάει από μένα τα "μύρια όσα" σχεδόν καθημερινά και οπωσδήποτε τα Σαββατοκύριακα που είμαι σπίτι. Είχε κάποτε την τιμητική του. Δυνατός ήταν και κάλυπτε πολλές από τις τότε ανάγκες.

Στην πορεία οι ανάγκες μπορεί να λιγόστεψαν αλλά κι αυτό... γέρασε. Τα PC είναι κάπως σαν τα... σκυλάκια... Η τεχνολογία «τρέχει» τόσο γρήγορα που ο κάθε χρόνος τους μετράει για... επτά.

Ήρθαν τα διπύρηνα με πολύ μεγαλύτερη μνήμη και ταχύτητα κι αυτό το καημένο μέχρι την Κυριακή έκανε ότι μπορούσε για να με εξυπηρετήσει.

Το μεσημέρι όμως ήταν η κρίσιμη ώρα του. Εκεί που τέλειωνα ένα ρεπορτάζ για το εγκαταλειμμένο κτίριο «Κασκαμπά» και το έστειλα στο e-mail μου, δεν άντεξε... 4 παράθυρα στον Firefox και... κόλλησε. Το βίαιο κλείσιμο, αφού δεν έκλεινε με τίποτα, ήταν το κρίσιμο και καθοριστικό σημείο. Έκτοτε προσπαθούσε να... ξανανοίξει τα Windows, αλλά μάταια κοιλοπονούσε.

Το έβγαλα από την πρίζα, το μάζεψα από το γραφείο και χθες με τη τσάντα του το πήγα στο service της COSMODATA στην Στουρνάρη. Μόνο που το service της εταιρίας... μετακόμισε στο Περιστέρι. κοντά στο σταθμό του ΜΕΤΡΟ του Αϊ Αντώνη.

Στο μεταξύ τη θέση του πήρε το... μικρό PC. Με την ελπίδα ότι γρήγορα θα γίνει το service του...