Χθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές...
Ιστορική προέλευση: Το Πάσχα ήταν γιορτή των Εβραίων την οποία τηρούσαν σε ανάμνηση της απελευθέρωσής τους από την Αίγυπτο. Ο Χριστός όμως το κατάργησε και το αντικατέστησε με την τήρηση της Ανάμνησης του θανάτου του. (1 Κορινθίους 11:24) Το Πάσχα εισάχθηκε στη Χριστιανοσύνη μετά τους αποστολικούς χρόνους.
Ο καθηγητής θεολογίας Ν. Καλογεράς αναφέρει ότι “οι πρώτοι που εισήγαγαν τις ετήσιες γιορτές των Ιουδαίων στην εκκλησία δίνοντάς τους έννοια χριστιανική, ήταν οι εξ Ιουδαίων χριστιανοί, οι οποίοι και μετά τη μεταστροφή τους στη Χριστιανοσύνη εξακολουθούσαν να τηρούν τις γιορτές του ιουδαϊκού νόμου”. (Χριστιανική Αρχαιολογία, σ. 134, Αθήνα 1902, Έκδοση Α. Κωνσταντινίδης)
Ωστόσο, η Αγία Γραφή καταδίκαζε εκείνους που επέμεναν να τηρούν τον Ιουδαϊκό νόμο.—Γαλάτες 4:9-11.
Κουνέλια και λαγοί: Αυτά είναι σύμβολα της γονιμότητας τα οποία «προέρχονται από αρχαίες τελετουργίες και συμβολισμούς ειδωλολατρικών γιορτών της άνοιξης που γίνονταν στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή». —Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica).
Αβγά: Οι ιστορικοί συνδέουν τα αβγά του Πάσχα με τις ανοιξιάτικες γιορτές της γονιμότητας. Για παράδειγμα, ο καθηγητής Στίλπων Κυριακίδης, σε ειδική μελέτη του, τα συνδέει με την προσφορά αβγών κατά τη λατρεία θεών της γονιμότητας όπως ο Άττις, ο Άδωνις και άλλοι. Ο θάνατος και η ανάσταση του Άττιος γιορτάζονταν από 22 έως 25 Μαρτίου, «όπως περίπου και το Πάσχα».
Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι δεν πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό, ακολουθώντας παραδόσεις και έθιμα που τον δυσαρεστούν. (Μάρκος 7:6-8)
Το εδάφιο 2 Κορινθίους 6:17 αναφέρει: «“Βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά, “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”». Επομένως, όσοι θέλουν να ευαρεστούν τον Θεό, δεν γιορτάζουν αυτή τη γιορτή.
Το Πάσχα είναι ο Ιουδαϊκός εορτασμός της θεϊκής απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία το 1513 Π.Κ.Χ. Ο Θεός, έδωσε εντολή στους Ισραηλίτες να θυμούνται αυτό το σπουδαίο γεγονός κάθε χρόνο τη 14η ημέρα του ιουδαϊκού μήνα Αβίβ, ο οποίος ονομάστηκε αργότερα Νισάν.—Έξοδος 12:42· Λευιτικό 23:5.
Η λέξη «Πάσχα» προέρχεται από μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «προσπέραση» και αναφέρεται στην περίπτωση κατά την οποία, ο Θεός γλίτωσε τους Ισραηλίτες από τη συμφορά που θανάτωσε κάθε πρωτότοκο στην Αίγυπτο. (Έξοδος 12:27· 13:15)
Προτού επιφέρει ο Θεός αυτή την καταστροφική πληγή, είπε στους Ισραηλίτες να τινάξουν στο ανώφλι και στους παραστάτες της πόρτας των σπιτιών τους το αίμα ενός σφαγμένου αρνιού ή κατσικιού. (Έξοδος 12:21, 22, υποσημείωση). Ο Θεός θα έβλεπε αυτό το σημείο και θα “προσπερνούσε” τα σπίτια τους, γλιτώνοντας έτσι τα πρωτότοκά τους.—Έξοδος 12:7, 13.
Ο Ιησούς γιόρτασε το Πάσχα στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. και αμέσως μετά εγκαινίασε έναν νέο εορτασμό: το Δείπνο του Κυρίου. (Λουκάς 22:19, 20· 1 Κορινθίους 11:20) Το γεύμα αυτό αντικατέστησε το Πάσχα, επειδή τηρείται σε ανάμνηση της θυσίας “του Χριστού [ο οποίος είναι] το πασχαλινό αρνί”. (1 Κορινθίους 5:7)
Η λυτρωτική θυσία του Ιησού είναι ανώτερη από την πασχαλινή θυσία επειδή ελευθερώνει όλους τους ανθρώπους από τη δουλεία στην αμαρτία και στον θάνατο.—Ματθαίος 20:28· Εβραίους 9:15.
Ιδανική μέρα για εφημερίδες σήμερα έτσι όπως είναι χειμωνιάτικος ο καιρός. Ρίξτε μια ματιά στο βίντεο από το site Ενημέρωση που κάθε εβδομάδα μπάινει στον κόπο να το κάνει και μετά ΕΔΩ αναλυτικά τα εφώφυλλα πριν βγείτε έξω για να αγοράσετε το φύλλο που θέλετε να... ξεκοκαλίσετε. Καλό διάβασμα!
Δεν είναι τόσο πολίπλοκο όσο δείχνει το βίντεο. Απλά πράγματα, καθημερινά είναι...
Το internet έχει τα... ψώνια του. Φρόντισαν να το σχεδιάσουν έτσι ώστε να υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από του χρήστες. Αυτό που λέμε “κόλλημα”. Κι εγώ πρέπει να το ομολογήσω μπορεί μέχρι τώρα να αντιστάθηκε στο Facebook και τις διάφορες φάρμες, αν και από αγροτική οικογένεια, αλλά όταν ακούω την κόρη μου ότι μπαίνει για να... φυτέψει σταφύλια, τρελαίνομαι. Κάπως έτσι τα παιδιά της πόλης συνεχίζουν να μην έχουν καμία απολύτως επαφή με την πραγματικότητα και την αληθινή ζωή.
Αλλά με το Travian gr2 και τις Φυλετικές Μάχες έχω “κολλήσει” και μου αρέσει. Χαλαρώνω στα διαλείμματα της δουλειάς μου και παράλληλα βλέπω τα χωριά μου με υπομονή, επιμονή και στρατηγική να αναπτύσσονται, ενώ απολαμβάνω της εκτίμησης και του σεβασμού των συμπαικτών μου.
Και για όσους είναι μη σχετικοί με τον αχανή χώρο του διαδικτύου, αρκεί να σας πω ότι παίκτες είναι από ΟΛΕΣ τις ηλικίες, αγόρια και κορίτσια σαν την... αληθινή ζωή.
Λοιπόν στα πέντε έχω φτάσει τα χωριά και στα δυο παιχνίδια. Μαι κανονική ανάπτυξη δηλαδή που έχει να κάνει με τους κανόνες που έχω βάλει εγώ, για να μπορώ να σταθώ με αξιοπρέπεια στο χώρο καθ' ότι ο... παππούς της παρέας.
Πρωινό Σαββάτου. Ο καιρός έξω είναι “μαυρισμένος”. Κάπου κοντά μας, στην Πεντέλη, χιονίζει, λέει το ραδιόφωνο... Ο χειμώνας είναι εδώ...
Μια γεύση από τις Φυλετικές Μάχες. Το ίδιο το παιχνίδι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον...
Αυτός είναι χειμώνας! Τη φάγαμε πάλι τη βροχή χθες με την επιστροφή από την εφημερίδα. Τις πρωινές ώρες συνέχιζε, ασταμάτητος και σήμερα. Έτσι πήρα το αυτοκίνητο, αντί για τη μηχανή για να πάω και τον Λάμπρο στο σχολείο του.
Αλλού βέβαια ακούω πως τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Βόρεια χιόνισε, στην κεντρική και βόρεια Πελοπόννησο επίσης και κάπου εδώ κοντά, στην Πάρνηθα…
Το κρύο είναι πολύ έντονο. Η θερμοκρασία έχει «πέσει» για τα καλά. Στους δρόμους κυκλοφορούν λιγότεροι άνθρωποι (ή μου φαίνεται;). Μετά τις 10 μαζί με τον ήλιο εμφανίστηκαν και οι περισσότεροι στην ΠΕΤ ΟΤΕ. Λογικό.
Ο χειμώνας είναι μια υπόθεση που αφορά δύο. Σπίτι, χουχούλιασμα… Αλλά ποιος έχει τέτοιες πολυτέλειες; Ευτυχώς που είναι μπροστά μας το Σαββατοκύριακο κι έτσι θα το αντιμετωπίσουμε λίγο πιο χαλαρά…
Δείτε ΕΔΩ τι συμβαίνει στην Ευρυτανία.
Μερικά ακόμα πράγματα για τον καιρό. Δείτε ΕΔΩ
Πρόβλημα και στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες. Δείτε ΕΔΩ.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 23/01/2010
Το να διαπιστώνει κανείς πόσο γρήγορα περνά ο καιρός είναι κάτι συνηθισμένο. Όμως καμιά φορά το ίδιο το ημερολόγιο μας ξαφνιάζει. Πόσος καιρός πάει που είχαμε τις γιορτές για τα Χριστούγεννα και τον καινούριο χρόνο; Και να, που ο δρόμος για τις αποκριές άνοιξε…
Το λέω αυτό σ’ ένα τόπο σαν το Ρέθυμνο, όπου το καρναβάλι έχει παράδοση και οι ομάδες που παίρνουν μέρος περιμένουν πώς και πώς τις μέρες αυτές. Μέρες κεφιού, γιορτής και ξεφαντώματος…
Δεν θέλω τώρα να σας πιάσουν οι γκρίνιες και οι μεμψιμοιρίες του στιλ ότι περνάμε δύσκολα, δεν υπάρχει πουθενά «φως» για το αύριο, είναι δυνατόν να μας ενδιαφέρουν τέτοιου είδους γιορτές; Και όμως το χρειαζόμαστε. Δεν είναι λίγες οι φορές που σκέπτομαι πως κάποιος σοφός «είδε» τη διαχείριση του χρόνου κι έβαλε βαλβίδες ασφαλείας, να υπάρχει λίγος χρόνος ώστε να ριλαξάρουμε και να ξαναμπούμε με όρεξη στη διαδικασία της καθημερινότητας. Απλά πράγματα είναι, όσο κι αν φαίνονται δύσκολο να τα κατανοήσουμε.
Θα αρπάξουμε την ευκαιρία να βρεθούμε λίγο πιο χαλαρά με φίλους, με ένα κρασί κι ένα μεζέ παραπάνω, με κέφι για ζωή, αφού οι αποκριές το έχουν στο «αίμα τους» να προκαλούν το γέλιο καθώς οι παραστάσεις που απεικονίζουν έχουν σχέση με τη σάτιρα. Χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις οι άνθρωποι σχολιάζουν τα πάντα γνωρίζοντας πως δεν πρόκειται να παρεξηγηθούν σε ότι πουν κι ότι κάνουν.
Και μιλάμε για την Ελλάδα όπου το αστείο ήταν πάντα έμφυτο. Άνθρωποι ευδιάθετοι, χαμογελαστοί έχουν τις αποκριές κομμάτι της ζωής τους και τις περιμένουν σαν το ρόδο στο μαντίλι.
Ξέρουν ότι η ζωή θα συνεχίσει να κάνει τα… καπρίτσια της. Ευφάνταστοι άνθρωποι της εξουσίας θα εφευρίσκουν πάντα τρόπους να μας κρατάνε σε εγρήγορση. Να μας «τσιτώνουν», να προκαλούν τα νεύρα μας.
Ψυχραιμία χρειάζεται και χαμόγελο. Κι αυτά τα στοιχεία υπάρχουν σε αφθονία στο κλίμα της αποκριάς. Περνάει από πάνω μας ισοπεδωτικά, χαϊδεύει τις αισθήσεις μας, χαλαρώνει τα νεύρα μας και οδηγεί στις καλύτερες μέρες που τόσο χρειαζόμαστε.
Όλα τα αντιμετωπίζουμε πια με χιούμορ. Και η καλόπιστη κριτική είναι το καλύτερο εργαλείο σ’ αυτή τη διαδρομή, που δεν κρατάει και τόσο πολύ. Μόλις τρεις εβδομάδες έχουμε μπροστά μας. Την Κυριακή 14 Φλεβάρη «τελειώνουν» όλα. Τελειώνουν; Το πιο σωστό είναι να πούμε ότι κλείνει ένας κύκλος και ανοίγει ένας άλλος. Τίποτα δεν τελειώνει έτσι, αν δεν είμαστε διατεθειμένοι εμείς να βάλουμε την οριστικής τελεία.
Κι έτσι η ζωή συνεχίζεται ύστερα από ένα διάλειμμα κεφιού και χαράς. Τα σοβαρά ζητήματα θα είναι εδώ και θα μας περιμένουν. Λίγο αργότερα, εκεί προς το τέλος του Φλεβάρη, η ΓΣΕΕ προσανατολίζεται σε 24ωρη πανελλαδική, πανεργατική απεργία. Διότι πέρα από τους αγρότες που είναι ήδη στους δρόμους κι άλλοι κλάδοι έχουν πάρει σειρά για διεκδικήσεις.
Η τριετής λιτότητα που θα ζήσουμε δεν μπορεί, θα τη δούμε θέμα στο φετινό καρναβάλι, όπως και τη νέα κυβέρνηση που μας ετοιμάζει… μποναμάδες στον προϋπολογισμό. Το να κληθούμε άλλη μια φορά να πληρώσουμε εμείς τα «σπασμένα» δεν είναι κάτι που υποφέρεται εύκολα σε δύσκολους καιρούς. Έτσι κι αλλιώς, ούτε η πρώτη φορά είναι, ούτε η τελευταία. Το’ χουμε νιώσει τόσες φορές στο πετσί μας τα τελευταία 20 χρόνια… Και κανείς δεν είναι διατεθειμένος να το αφήσει να περάσει έτσι… Εδώ είναι ο καιρός και θα το δούν οι ενδιαφερόμενοι…
Το internet είναι σαν μια γειτονιά, ένας τόπος για επικοινωνία, η παλιά πλατεία που πηγαίναμε για να δούμε φίλους και να ακούσουμε τα νέα τους. Το e-mail είναι η αφορμή. Τριγυρνάνε από δω κι από κει με ταχύτητα εκπληκτική.
Οι φίλοι διαλέγουν τα καλύτερα. Εικόνες που κάνουν εντύπωση, ανέκδοτα πληροφορίες, όλα έχουν την αξία τους, και μια θέση εδώ στον ιστότοπο που συναντιόμαστε και μοιραζόμαστε πράγματα.
Χθες η Μαριέττα Μουρούτη είχε την τιμητική της. Το e-mail της έχει να κάνει με πράγματα που αφορούν την καθημερινότητα μας και μπορούν να κάνουν τη ζωή μας πιο άνετη. Το κακό είναι ότι όλα όσα ακολουθούν θα τα χρειαστούμε σε μια δύσκολη στιγμή. Γι' αυτό η ψυχραιμία είναι το πρώτο ζητούμενο σε τέτοιες περιπτώσεις. Ύστερα ακολουθεί η γνώση:
Πράγματα που το κινητό σου μπορεί να κάνει (και που εσύ δεν γνωρίζεις)....
1) Ο αριθμός ανάγκης για όλο τον κόσμο είναι: 112.
Αυτός ο αριθμός μπορεί να πληκτρολογηθεί ακόμη
Και εάν το κινητό σου είναι μπλοκαρισμένο.
2) Κλείδωσες το αυτοκίνητο ξεχνώντας τα κλειδιά μέσα ενώ βρίσκεσαι μακριά από το σπίτι που φυλάς άλλα; Θα τηλεφωνήσεις με το κινητό σου σε κάποιον στο σπίτι ο οποίος θα πλησιάσει στο τηλέφωνο το control των κλειδιών και εσύ το κινητό σου στην πόρτα του αυτοκίνητου και αμέσως θα ανοίξουν οι ασφάλειες. Το ίδιο ισχύει και για το πορτμπαγκάζ. Υπάρχουν ενστάσεις γι' αυτό το θέμα καθώς άνθρωποι που ξέρουν, λένε πως το τηλεκοντρόλ λειτουργεί με υπέρυθρες ακτίνες... Και φυσικά αυτές δεν... μεταφέρονται με το κινητό μας τηλέφωνο.
3) Εξαντλήθηκε η μπαταρία του κινητού σου; Όλα τα κινητά έχουν μια ρεζέρβα φόρτωσης της μπαταρίας τους που πληκτρολογώντας *3370#, αυτόματα ενεργοποιείται δίνοντας σου ακόμη και 50% πρόσθετο γέμισμα. Όταν θα επαναφορτίσεις το κινητό σου, αυτόματα θα επαναφορτιστεί και η ρεζέρβα.
4) Τι να κάνεις εάν σου έκλεψαν το κινητό; Οι έμποροι κινητών διατηρούν κρυφή αυτή την πληροφορία ώστε ο κλέφτης να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες της κινητής τηλεφωνίας και να καταναλώνει και παράλληλα, το θύμα της κλοπής, να αγοράσει άλλο κινητό και να συνεχίσει και αυτό να καταναλώνει. Είναι ανάγκη να αποκτήσεις το serial number του κινητού σου.
Πληκτρολόγησε *#06# και στην οθόνη θα εμφανιστεί ένας κωδικός.
Αυτός ο κωδικός, μοναδικός στον κόσμο, είναι το serial number του κινητού σου. Σημείωσε τον και φύλαξε τον κάπου. Αν σου κλέψουν το κινητό, ειδοποίησε τον παροχέα σου και δώστου αυτό τον αριθμό. Αυτό σημαίνει ότι το κινητό σου θα μπλοκαριστεί τελείως ακόμη και εάν ο κλέφτης αλλάξει την κάρτα sim. Πιθανόν να μην ανακτήσεις το κινητό σου, αλλά τουλάχιστον θα έχεις την βεβαιότητα ότι ο κλέφτης δεν θα το χρησιμοποιήσει ποτέ. Το σημαντικότερο είναι ότι αν όλοι το εφαρμόσουμε αυτό, η κλοπή κινητών θα είναι κάτι το τελείως άχρηστο.
Το κρύο συνεχίζεται απτόητο… Εμ, χειμώνα θέλαμε, χειμώνα έχουμε. Έξω πραγματικά κάνει παγωνιά. Χρειάζεται να βάλεις γάντια στη μηχανή. Δεν αντέχεται ακόμα και στις μικρές αποστάσεις.
Και στο μεταξύ σε τροχιά κινητοποιήσεων βρίσκεται το συνδικαλιστικό κίνημα διεκδικώντας την ικανοποίηση εργασιακών, ασφαλιστικών και οικονομικών αιτημάτων. Η χθεσινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ αποφάσισε να εισηγηθεί στη διοίκηση που συγκαλείτε την ερχόμενη εβδομάδα, την προκήρυξη απεργίας στα τέλη Φεβρουαρίου με πιθανότατη ημερομηνία στις 25 του μήνα…
Στην Αϊτή οι άνθρωποι που επιβίωσαν του τραγικού, καταστροφικού σεισμού συνεχίζουν να ζουν ένα απίστευτο δράμα. Σα να μην τους έφτανε ότι οργανωμένες συμμορίες λεηλατούν καθημερινά περιουσίες, οι Αμερικανοί αποφάσισαν, αγνοώντας τη διεθνή κοινότητα να εισβάλουν κανονικά για να επιβάλλουν την τάξη. Παγκόσμιοι χωροφύλακες… Μα, πού ζούμε;
Στις εθνικές οδούς αγρότες με τα τρακτέρ τους διαμαρτύρονται και διεκδικούν το δικαίωμα να ζήσουν σαν άνθρωποι. Οι εισαγγελείς που θα πάνε δεν θα… συλλαμβάνουν, λένε οι εφημερίδες.
Στο μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Άμφισας ξεκινά σήμερα η δίκη του ειδικού φρουρού Ε. Κορκονέα και του συναδέλφου του Β. Σαραλιώτη που κατηγορείται ως συνεργός στην υπόθεση της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια πριν δυο χρόνια…
Στο σχολείο μας ο μικρόκοσμος ακόμα ασχολείται με τον κ. Μπίκο. Τώρα έβαλαν στο στόχαστρο το Blog των γονιών επειδή λέει την αλήθεια για όλα όσα συμβαίνουν εκεί. Ας αντιληφθούν ότι κανείς δεν είναι διατεθειμένος να υποστείλει τη σημαία του. Στο προσωρινό, ελπίζουμε, τεχνικό πρόβλημα ενημέρωσης του Blog «στήσαμε» εναλλακτικό. Δείτε το εδώ.
Κάτω από σβηστά φώτα και με διακοπή ρεύματος γράφονται αυτές οι γραμμές πρωινό Τετάρτης…
Από τη φετινή έναρξη του καρναβαλιού στην Πάτρα...
Επιτυχημένη η διαφήμιση του πολυκαταστήματος παιχνιδιών «Τζάμπο» που λέει ότι «με τον κουραμπιέ στο στόμα θα τσικνίσουμε φέτος» Μας κάνει αλήθεια πλάκα το ημερολόγιο;
Όλα πάντως κινούνται γύρω μας με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Έτσι νωρίς θα είναι και το Πάσχα φέτος, αρχές Απρίλη... Να δω πώς θα... σουβλίσουμε όσοι έχουμε τη συνήθεια να εκδράμουμε στην επαρχία να ζήσουμε από κοντά μια φύση που αγκομαχά να ανθίσει...
Στο σχολείο πάντως ζητήσαμε από τώρα την αίθουσα εκδηλώσεων για την αποκριάτικη γιορτή που θα προσφέρει ο Σύλλογος Γονέων στα παιδιά μας. Τους άρεσε η Χριστουγεννιάτικη γιορτή και θέλουν να το ξανακάνουμε. Κι αυτά είναι καλά παιδιά, δε βλέπω το λόγο να τους χαλάσουμε το χατήρι.
Στις εφημερίδες διαβάζω για την τελετή έναρξης των εορταστικών εκδηλώσεων του πατρινού καρναβαλιού.
Το βράδυ του Σαββάτου στην κατάμεστη πλατεία Γεωργίου Α', ο Δήμαρχος Πάτρας, Ανδρέας Φούρας, κήρυξε την έναρξη του φετινού Καρναβαλιού, παρουσία του προέδρου των καρναβαλικών πόλεων της Ευρώπης, Βαν ντα Κρούον.
Η τελετή περιελάμβανε πολύχρωμα πυροτεχνήματα, χορευτικά και την εντυπωσιακή είσοδο του βασιλιά Καρνάβαλου στην πλατεία Γεωργίου που τον υποδέχτηκε η Μπάντα του Δήμου.
Παράλληλα, μια τεράστια ηλιόσφαιρα περιφερόταν πάνω από την πλατεία, ενώ ακροβάτισσα έριχνε κομφετί τους καρναβαλιστές και τους θεατές της τελετής.
Κατά την διάρκεια της τελετής έγινε παρουσίαση παλαιοτέρων καρναβαλιών μέσα από βίντεο γουόλ που είχαν τοποθετηθεί στην μεγάλη σκηνή.
Το φετινό καρναβάλι είναι από τα μικρότερα σε χρονική διάρκεια, αφού θα ολοκληρωθεί με την μεγάλη παρέλαση στις 14 Φεβρουαρίου.
Δεκατέσερεις Φεβρουαρίου; Μα, την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνο, των ερωτευμένων, βρήκαν βρε παιδιά για την ολοκλήρωση της αποκριάς; Τι είναι τούτο πάλι;
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.
Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!