Ένας "μάστορας" του internet, με αποκριάτικη περιβολή, επειδή οι απαιτήσεις των... καιρών το θέλουν...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 06/02/2010

Διάβαζα το περασμένο Σάββατο ένα καταπληκτικό αφιέρωμα, δισέλιδο, του συνάδελφου Δημήτρη Μάλλα στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» που αναφέρονταν στη σχέση του Έλληνα με το internet και πώς τώρα τελευταία αρχίζει και… το ανακαλύπτει.

Η Ελλάδα λοιπόν Googlάρει, e-ρωτεύεται, e- ργάζεται, e-νημερώνεται. Ναι, ακολουθώντας τη διεθνή μόδα, στρέφει σ’ αυτό το ενδιαφέρον του όταν θέλει να ενημερωθεί. Δεν είναι τυχαίο που όλα τα μέσα ενημέρωσης έχουν πια τη δική τους ιστοσελίδα. Προσφέρουν άμεση πληροφόρηση. Και σ’ αυτό συνεισφέρουν και τα θεματικά Blog.

Η ψυχαγωγία περνά μέσα από το Facebook, το αγαπημένο χόμπι των Ελλήνων είναι οι καλλιέργειες, ελέω ενός παιχνιδιού ονόματι Farmville. Στο διαδίκτυο μπορείς να ακούσεις ραδιοφωνικούς σταθμούς από ολόκληρο τον κόσμο, να «κατεβάσεις» κινηματογραφικές ταινίες…

Μπορείς ακόμα να αγοράσεις εισιτήρια για θεατρικές παραστάσεις ή τον κινηματογράφο, χωρίς να περιμένεις στην ουρά του ταμείου.

Ακόμα και σουβλάκια ή πίτσες, κινέζικο ή άλλα είδη φαγητού μπορείς να παραγγείλεις και να σου τα φέρουν σπίτι. Πολλές μεγάλες αλυσίδες εστίασης προσφέρουν τη δυνατότητα on-line παραγγελίας.

Ο όρος ηλεκτρονική διακυβέρνηση έχει πολύ δρόμο ακόμη μέχρι να τον δούμε να υλοποιείται στην πράξη, ωστόσο ένα 20% των Ελλήνων χρηστών πραγματοποιεί μέσα από το διαδίκτυο τις συναλλαγές με το δημόσιο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που καταθέτουν ηλεκτρονικά τη φορολογική τους δήλωση και το ΦΠΑ.

Πολλοί άνθρωποι, βρίσκουν μέσω του Facebook παλιούς συμμαθητές ή φίλους από τα… παλιά που είχαν χαθεί στο πέρασμα των χρόνων. Η επικοινωνία με e-mail εξαφάνισε τις ταχυδρομικές επιστολές. Ότι παίρνουμε σπίτι αφορούν λογαριασμούς από τράπεζες, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ… Σκεφθείτε πόσο πιο άμεση είναι τώρα η επικοινωνία μέσω του Windows Live, του Skype, του Messenger, του Google Talk ακόμα και με ανθρώπους που βρίσκονται στην άλλη πλευρά του πλανήτη.

Η τηλεεργασία έχει μπει πια για τα καλά στη ζωή μας. Το ακούγαμε κάποτε ότι θα το έκαναν οι ξένοι και μας φαινόταν περίεργο. Και όμως μεγάλη ελληνική εταιρία πληροφορικής έχει δώσει στους υπαλλήλους της να εργάζονται από το σπίτι χρησιμοποιώντας μια ADSL σύνδεση και ένα κινητό τηλέφωνο, ενώ πηγαίνουν στο γραφείο μόνο όταν είναι απαραίτητο.

Η αγορά εισιτηρίων για πλοία ή αεροπλάνα μέσω του internet είναι όλο και πιο δημοφιλής. Εξασφαλίζεις καλύτερες τιμές και αποφεύγεις τις ουρές στα γκισέ των αεροδρομίων ή των τουριστικών πρακτορείων.

Από τα τηλε-μαγαζιά μπορείς να κάνεις τα ψώνια σου. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί Έλληνες αγοράζουν βιβλία μέσω του Amazon.com, ενώ υπάρχουν εταιρίες που πωλούν είδη πληροφορικής και συναγωνίζονται σε τζίρους αλυσίδες με φυσική παρουσία.

Κι αν σας φαίνονται υπερβολικές οι τηλεφωνικές χρεώσεις μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το Skype για να επικοινωνήσετε με φίλους και γνωστούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μπορείτε ακόμα και βιντεοκλήσεις να κάνετε αν διαθέτετε τον απαραίτητο εξοπλισμό χωρίς κανένα επιπλέον κόστος.

Την ίδια ευκολία έχετε και με τις τραπεζιτικές σας συναλλαγές, ενώ μπορείτε να ρίξετε μια… ματιά στα ξενοδοχεία που σας ενδιαφέρουν για να οργανώσετε καλύτερα τις διακοπές σας. Διότι εκτός από τις καλύτερες τιμές μπορείτε να ενημερωθείτε έγκαιρα για το τι θα συναντήσετε εκεί που θα πάτε.

Αναγκαίο κακό και τα… ψηφιακά προξενιά. Αν είστε τυχερός μπορείτε να βρείτε το ταίρι σας. Με την προϋπόθεση ότι τα στοιχεία που σας δίνουν είναι τα αληθινά. Διαφορετικά, όταν αποφασίσετε να συναντηθείτε θα βρεθείτε προ εκπλήξεων. Αλλάζουμε ως Έλληνες και συνήθειες…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην τακτική στήλη μου στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ
  

Όσο ήταν μέλος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, διαλεχτός του Ανδρέα Παπανδρέου κάποιοι από μας «ψαχνόμαστε» να δούμε ποιος είναι αυτός ο Γιαννιώτης πολιτικός των χαμηλών τόνων. Αργότερα μας έκανε εντύπωση όταν τον πρότεινε ο Κ. Καραμανλής, ο νεότερος, για τη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μόλις είχε κερδίσει τις εκλογές το 2004 και όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι ήθελε να «κρατά» τις ισορροπίες στο πολιτικό σύστημα. Η θητεία των πέντε χρόνων εξαντλήθηκε, ο Καραμανλής δεν είναι πια στην κυβέρνηση, αλλά ο Παπούλιας επανεξελέγη χθες Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας με μια ευρύτατη πλειοψηφία 266 ψήφων.

Δεν υπήρξε άλλη υποψηφιότητα για τη θέση στη Βουλή και οι 34 βουλευτές της Αριστεράς, για μη συνταχτούν με τους άλλους, υποψιάζομαι, ψήφισαν «παρών». Τιμή μεγάλη για έναν πολιτικό, το σύστημα που διασώζεται και για την πολύπαθη Δημοκρατίας μας που επιτέλους βρίσκει ένα πρόσωπο στο οποίο μπορούν να συγκλίνουν πολλές διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις.

Τα πανηγυρικά σημειώματα των εφημερίδων σήμερα πολλά. Άντε, να ενδιαφερθούμε λίγο με την ουσία και να αφήσουμε στην άκρη τα κουτσομπολιά από το διαζύγιο Λιάτσιου – Μενεγάκης που πολύ μας… έχει ανησυχήσει τις προηγούμενες μέρες…

Δείτε την ανθρώπινη πλευρά του πράγματος έτσι όπως την έζησε και την καταγράφει η Ελένη Μπίστικα, βετεράνος δημοσιογράφος, σήμερα στη στήλη της ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΗΡΙΟ:

…Η αναγγελία του αποτελέσματος της ψηφοφορίας από τον πρόεδρο της Βουλής κ. Φίλιππο Πετσάλνικο στην κατάμεστη αίθουσα συνεδριάσεως της Ολομέλειας, με όλους τους 266 βουλευτές –πλην των 34 «παρόντων» και απεχόντων της γνωστής πτέρυγας– παρουσίασε μια εικόνα της Βουλής που είχαμε καιρό να δούμε. Ορθιοι χειροκρότησαν ζωηρά την επανεκλογή του κ. Καρόλου Παπούλια στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Βουλής, ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου, ο κ. Αντώνης Σαμαράς, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος της Ν.Δ., ο ανανήψας πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γιώργος Καρατζαφέρης. Μια εικόνα ενότητος και σχεδόν ομοψυχίας του πολιτικού κόσμου που είχε τα χρώματα του ουράνιου τόξου στον συννεφιασμένο ορίζοντα της οικονομικής ύφεσης. Και ήταν το πρόσωπο, η προσφορά, το ήθος του κ. Καρόλου Παπούλια ως Προέδρου της Δημοκρατίας που κέρδισαν την εμπιστοσύνη του λαού και, κατά συνέπεια, και των εκλεγμένων του εκπροσώπων στη Βουλή των Ελλήνων.

Τι μέρα και αυτή, φορτισμένη από συγκίνηση και προσμονή, που την έζησαν μαζί με τα στελέχη της Προεδρίας και οι διαπιστευμένοι συντάκτες και οι φωτοειδησεογράφοι! Ολοι οι κορυφαίοι της πολιτικής ζωής του τόπου πέρασαν με τη σειρά τους από το Προεδρικό Μέγαρο για να συγχαρούν τον κ. Κάρολο Παπούλια –με τη γραβάτα στα γαλανόλευκα χρώματα του Εθνοσήμου!– για τη θριαμβική επανεκλογή του. Ολες οι συναντήσεις έγιναν στο Προεδρικό Γραφείο. Ο πάντα χαμηλών τόνων Πρόεδρος δεν άνοιξε τη μεγάλη αίθουσα τελετών, όπως θα περίμενε κανείς, λόγω του πανηγυρικού γεγονότος. Εμεινε στη θέση του, καθισμένος στο γραφείο του απ’ όπου σηκωνόταν για να υποδεχθεί στην πόρτα τους φέροντας το ευχάριστο μήνυμα.

Πρώτα, λίγο πριν από τις 12, μεσημέρι, έφθασαν ο πρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, με τους επτά αντιπροέδρους. «Εχω την εξαιρετική τιμή με την ιδιότητα του προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, να σας ανακοινώσω επισήμως ότι η Εθνική Αντιπροσωπεία με τη μεγάλη πλειοψηφία των 266 ψήφων, σας δίνει την εντολή να ασκήσετε για μια ακόμη πενταετία τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας», η προσφώνηση του κ. Φιλ. Πετσάλνικου. «Σήμερα, είναι μια εξαιρετική ημέρα για την Ελλάδα, για την Κοινοβουλευτική μας Δημοκρατία. Η επανεκλογή σας, και μάλιστα με αυτή την ευρύτατη εμπιστοσύνη που εκφράσθηκε στο πρόσωπό σας, σηματοδοτεί εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της δημόσιας ζωής που δικαιολογούν την αισιοδοξία μας για το μέλλον». Τα λόγια αυτά άκουσε, εμφανώς συγκινημένος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που στην αντιφώνησή του, ώρα 12 ακριβώς, δήλωσε ακριβολόγος πάντοτε: «Είναι μεγάλη η τιμή που μου γίνεται, αλλά και πολύ μεγαλύτερη η ευθύνη που αναλαμβάνω ως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας... Θα πρέπει να κάνουμε όλοι το καθήκον μας, Πολιτεία και πολίτες, να στρατευθούμε για μια ιστορική μετάβαση, όλοι μαζί ενωμένοι. Σ’ αυτή την προσπάθεια στρατεύομαι μαζί σας».

Ο παράγων συναίνεση

Ωρα 12.35 προσέρχεται ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου και από την πόρτα, όρθιος, με τη χειραψία και το χαμόγελο πλατύ, έδωσε τα θερμά του συγχαρητήρια στον Πρόεδρο κ. Παπούλια. «Τιμήσατε με τον καλύτερο τρόπο το αξίωμα αυτό και έχετε ευρύτατη συναίνεση, όπως βλέπετε, στα πρόσωπά μας. Στη μεγάλη περιπέτεια που περνάει η χώρα, στην ευρύτατη συναίνεση που διαμορφώνεται και στον ελληνικό λαό, θα στηριχθούν οι πολιτικές που χρειάζεται για να πάμε μπροστά». Λακωνικός ο Πρόεδρος κ. Παπούλιας ευχαρίστησε «και για την πρόταση και τη στήριξη». Στη συνέχεια, έμειναν μόνοι και συζήτησαν επί μία ώρα σχεδόν.

«Καλή Δύναμη»

Ωρα 1.20 ήλθε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Αντώνης Σαμαράς, που κι αυτός προτίμησε με το χαμόγελό του και με λίγα λόγια να δώσει «τα θερμότατα συγχαρητήρια, καλή δύναμη, πανηγυρική η επανεκλογή». Στο ίδιο τηλεγραφικό στυλ ο Πρόεδρος κ. Κάρολος Παπούλιας ευχαρίστησε πολύ «για τη στήριξη. Θα αγωνιστούμε να περάσουμε όλα αυτά τα δύσκολα». «Να είστε βέβαιος, κύριε Πρόεδρε», συμφώνησε ο κ. Σαμαράς. Για όσους κρατούν Ημερολόγιο για τις ημέρες του δύσκολου Φεβρουαρίου 2010, μήνα της επιτήρησης, ας κρατήσουν την Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου ως ημέρα «Εορτής της επανεκλογής» και για όσα αυτή σημαίνει για τον τόπο..

Η Ελένη είναι, όπως λέει η ίδια, η αγαπημένη του Προέδρου. Ανησύχησε χθες που δεν ήταν έγκαιρα στο Προεδρικό Μέγαρο επειδή είχε να εμφανιστεί στην Τσαπανίδου, στον αέρα της ΝΕΤ. Και βέβαια στη στήλη της, στη σελίδα 2 της «Καθημερινής», δεν παραλείπει να βάλει την αναμνηστική της φωτογραφίας μαζί με άλλες συναδέλφους της, που την έχει αγκαλιά ο Γ. Παπανδρέου…

Στη χώρα που ανθίζει η φαιδρά πορτοκαλαία μπορεί να μην κάνουμε μακροχρόνιους προγραμματισμούς, αλλά για τέτοια είμαστε πρώτοι. Να κλείσουμε τραπέζι στο καλύτερο μαγαζί να το «τσικνίσουμε» με φίλους, διότι εμείς τηρούμε τα έθιμα βρε αδερφέ!...

Θα πέσουμε σαν τις ακρίδες πάνω στα παϊδάκια, λες και δε φάγαμε ποτέ στη ζωή μας κρέας και το λαχταρούμε, θα πιούμε κι ένα σκασμό κρασί, αποκριές είναι, να μην το ρίξουμε έξω; Το διάολο, εδώ θα μας πιάσουνε οι αναστολές;

Το έθιμο της αποκριάς έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα (τα Βάκχεια στην αρχαία Ελλάδα και τα Λουπερκάλια και Σατουρνάλια στην αρχαία Ρώμη) και συνεχίστηκε με διάφορες μορφές ως τις μέρες μας. Άμεσα συνδεδεμένες με την αρχή του νέου έτους και αργότερα με την άνοιξη, τη γονιμότητα και τον εξαγνισμό οι γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων αποτέλεσαν τον πρωταρχικό πυρήνα των σημερινών εορτασμών της αποκριάς, κύριο χαρακτηριστικό των οποίων σε όλες τις εποχές ήταν η ευθυμία, η έντονη πανηγυρικότητα και η μεταμφίεση. Οι Ρωμαίοι μεταμφιεσμένοι προσπαθούσαν να ξορκίσουν το κακό και να ευχηθούν το νέο έτος να είναι καλότυχο. Στο Βυζάντιο μεταμφιέσεις γινόταν κυρίως κατά τη διάρκεια του Δωδεκαημέρου, ενώ κατά το Μεσαίωνα, παρά την αποδοκιμασία της Εκκλησίας, οι γιορτές της Αποκριάς, το γνωστό καρναβάλι (carnem levare = αποχή από το κρέας) έγιναν πιο πανηγυρικές με χορούς μεταμφιεσμένων και τρελό ξεφάντωμα. Την περίοδο της Αναγέννησης η πολιτισμική άνθιση στις πόλεις της Ιταλίας Φλωρεντία και Βενετία αντικατοπτρίζεται και στο καρναβάλι, το οποίο ενδύεται με μεγαλοπρέπεια. Το καρναβάλι της Βενετίας με τις πολυτελείς φορεσιές και τις πολιτιστικές εκδηλώσεις (θέατρο, χορό, ζογκλέρ) επιβίωσε μέχρι τις μέρες μας επηρεάζοντας τα έθιμα πολλών χωρών.

Ένα από τα πιο γνωστά, επίσης, καρναβάλια του κόσμου είναι και αυτό του Ρίο ντε Ζανέιρο (σχετικά πρόσφατο -19ος αι.), όπου κάθε χρόνο πολλές σχολές σάμπα λαμβάνουν μέρος με χιλιάδες μέλη τους στον ετήσιο διαγωνισμό για την ανάδειξη της καλύτερης σχολής. Εκατοντάδες άρματα και χορευτές με πολύχρωμες φορεσιές παρελαύνουν ξεσηκώνοντας τους χιλιάδες τουρίστες να συμμετάσχουν στη διάχυτη ευθυμία. Κατά το πρότυπο αυτών των σύγχρονων καρναβαλιών οργανώνονται σε πολλές πόλεις της Ελλάδας (Πάτρα, Ξάνθη κ.α.) αποκριάτικες εκδηλώσεις με παρελάσεις αρμάτων, ομάδες μεταμφιεσμένων, κ.ά.

Στην Ελλάδα τα έθιμα της αποκριάς παίρνουν κατά περιοχές (Νάουσα, Σοχός Θεσσαλονίκης κ.α.) ποικίλες μορφές με μεταμφιέσεις, χορούς, αποκριάτικα τραγούδια, όπου κυριαρχεί η σεξουαλική ελευθεριότητα, η διάχυτη γηθοσύνη και ο πανηγυρισμός, στοιχεία που συνδέουν τις ελληνικές αποκριές με τα αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά έθιμα. Οι μεταμφιέσεις μπορεί να είναι μεμονωμένες (πιερότος, κολομπίνα), όπου μπορεί να διακρίνει κανείς επιδράσεις π.χ. από την Commedia dell’ arte, ή πιο συχνά συλλογικές: ομάδες μεταμφιεσμένων παίζουν συγκεκριμένους ρόλους σε δρώμενα, όπως γάμοι, δίκες κτλ. Συνήθεις είναι οι μεταμφιέσεις του γαμπρού και της νύφης με συνοδεία κουμπάρων και συμπεθέρων, του Γέρου και των Νυφάδων κ.ά.

Σε πολλές περιοχές (Κοζάνη, Καστοριά) η φωτιά αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των εορτασμών της αποκριάς. Στο Σοχό Θεσσαλονίκης είναι χαρακτηριστική η ζωόμορφη μεταμφίεση των κατοίκων με προβιές ζώων και κουδούνια, ενώ στη Νάουσα οι μεταμφιεσμένοι (Μπούλες ή Γενίτσαροι) φοράνε τοπικές στολές και καλύπτουν το πρόσωπό τους με μάσκες. Στα Γρεβενά γιορτάζουν τα «ανακατωσάρια», με μεταμφιέσεις, χορούς και παραδοσιακή μουσική από πολυάριθμες ορχήστρες πνευστών.

Τα αποκριάτικα τραγούδια είναι δημοτικά τραγούδια αναφερόμενα στη γιορτή της αποκριάς. Άλλα από αυτά έχουν χαρακτήρα σκωπτικό και περιγελαστικό και άλλα βακχικό εύθυμο. Πολύ συχνά οι ομάδες των μεταμφιεσμένων ανταλλάσσουν περιπαιχτικά στιχάκια, που πολλές φορές έχουν σεξουαλικό περιεχόμενο (αθυρόστομα).

• Τα στοιχεία για τις αποκριές είναι παρμένα από την εγκυκλοπαίδεια "Μαλλιάρης".
  

Θα ήθελα να μπορούσα να ήμουν απόψε εκεί, στην παρουσίαση του πρώτου βιβλίου του καλού φίλου Χάρη Κατσιβαρδά.

Η παρουσίαση του βιβλίου θα πραγματοποιηθεί στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων - αμφιθέατρο "Αντώνη Τρίτση" (Ακαδημίας 50-δίπλα στο σταθμό του ΜΕΤΡΟ) στις 18,30 μ.μ.

Θα το παρουσιάσουν οι: Κώστας Ζουράρις - καθηγητής Πολιτειολογίας, Ελίζα Βόζεμπεργκ, βουλευτής Ν. Δ. Α' Αθηνών, Χρήστος Σταικούρας, Βουλευτής Ν.Δ. Ν. Φθιώτιδος. (είσοδος ελεύθερη).

Ένα ακόμα «χειροκρότημα» από την πλατεία θα τον ενθάρρυνε στην προσπάθεια που κάνει να προσεγγίσει τον κόσμο του έντυπου λόγου με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Θα είναι εκεί όλοι εκείνοι που τον εκτιμούν για την πολύπλευρη προσωπικότητά του. Κι είναι πολύ νέος ακόμα… Και εγγράφει υποθήκες για το μέλλον που δείχνει να είναι πολύ φιλικό μαζί του.

Βήμα – βήμα κατακτά τον κόσμο ο Χάρης. Με μια θητεία στο κίνημα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκλεγμένος σύμβουλος της πλειοψηφίας στο 4^ο Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων, μέλος του Δ. Σ. τους εξωραϊστικού Συλλόγου «Ο Κρέοντας», εκπληκτικός συζητητής στην παρέα και δεινός ρήτορας στα δικαστήρια…

Ο Χάρης είναι ο άνθρωπος που μπορείς να περάσεις ατέλειωτες ώρες μαζί του, παρέα με ένα κρασί, συζητώντας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνείς σε όλα μαζί του. Αν συμβεί αυτό έχει τον τρόπο να… ξαναγυρίσει την κουβέντα στα όρια της ευπρεπούς διαφωνίας. Αλλά θα’ ρθει εκείνο το αφοπλιστικό χαμόγελό του και θα τα… σαρώσει όλα!

Για τον Χάρη θα μπορούσα να γράψω πολλά. Είναι, έτσι κι αλλιώς ανεξάντλητος. Αλλά σήμερα είπα να γράψω δυο λόγια μόνο με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του.

Ας του δώσω λοιπόν το λόγο να το παρουσιάσει ο ίδιος:

Το παρόν βιβλίο, "Eκτάκτως ειρημένα ή άλλως, ωσεί παρόν στα τεκταινόμενα", αποτελεί ένα συμπίλημμα επιμέρους άρθρων, ποικίλου, περιεχομένου τα οποία συναρθρώθηκαν σε ένα ενιαίο τεύχος. Πρόκειται για άρθρα που ανέτειμαν συγκεκριμένα και περιπτωσιολογικώς την επικαιρότητα και απηχούν υποκειμενικές απόψεις του γράφοντος, υπό ένα κριτικό πρίσμα. Όλα τα παραπάνω άρθρα, καθώς και λοιποί στοχασμοί, μετουσιώθηκαν στο προεπιγραφόμενο εγχειρίδιο, δίδοντας τη δυνατότητα στον αναγνώστη να προβληματιστεί για τα κατά καιρούς καίρια ζητήματα που απασχόλησαν την εγχώρια και διεθνή επικαιρότητα.

Εlectro mix από τη μουσική που ακούν τα παιδιά μας σήμερα για το ξεκίνημα ενός νέου μήνα, του Φλεβάρη. Αφιερωμένος εξαρετικά από τον Siss7 των Φυλετικών Μαχών. Γιατί εκεί το παιχνίδι είναι διασκέδαση...

Ο καιρός περνάει γρήγορα... Να' ταν η πρώτη φορά που το λέμε... Κι όμως να, που η Δευτέρα, η αρχή της νέας εβδομάδας κουβάλησε στις πλάτες της κι ένα νέο μήνα, τον Φλεβάρη.

Με την Τσικνοπέμπτη του, το καρναβάλι του, την Καθαρή του Δευτέρα, τη γιορτή των ερωτευμένων, τις τσαχπινιές του, τα κρύα του και τις βροχές του. Ο Φλεβάρης στην Αθήνα είναι παράξενος. Έχουμε ζήσει τα κρύα του και τα χιόνια του. Θυμάμαι μια Τσικνοπέμπτη που χιόνισε και δεν μπορούσαμε να κάνουμε αποκριάτικη γιορτή στο σχολείο που πήγαινε ο γιος μου...

Μέρες όμορφες, λαχταριστές, με τα τρεξίματα τους για τη νέα “ΦΩΝΗ”, με τους συνδικαλιστές της ΠΕΤ ΟΤΕ να έχουν πάρει τους δρόμους στην επαρχία για τις τοπικές συνελεύσεις.

Ηρεμία στο συνδικάτο. Να' χαμε τα ίδια και στο Γυμνάσιο... Αλλά πού... Κυριακάτικα χθες μαζευτήκαμε στην “Κayak” για να συζητήσουμε, ως Σύλλογος Γονέων, τι κάνουμε με την περίπτωση του κ. Μπίκου. Δουλειά δεν είχαμε και βρήκαμε. Για δες...

Φλεβάρης σήμερα, ας καλοδεχτούμε το νέο μήνα που μας ήρθε...

Το νέο, ανακαινισμένο Εθνικό Θέατρο, ένα κόσμημα στην καρδιά της Αθήνας...

Προσωπικά τη χάρηκα χθες τη θεατρική παράσταση “Δον Ζουάν” του Μολιέρου στο Εθνικό Θέατρο. Τα εισιτήρια ανάρπαστα. Γεμάτη η πλατεία στο κλασικό θέατρο της Αγίου Κωνσταντίνου που είναι ένα αληθινό κόσμημα ανακαινισμένο. Πρώτη σειρά στο Β΄ εξώστη βρήκα. Λίγο μακριά (ψηλά) αλλά πάντως είχαμε πλήρη εικόνα των όσων διαδραματίζονταν στη σκηνή, μπροστά μας.

Μερικά πράγματα που πρέπει να ξέρουμε για το έργο:

Σκηνοθ.: Αιμ. Χειλάκης. Ερμηνεύουν: Αιμ. Χειλάκης, Γ. Μπέζος, Αθ. Μαξίμου, Απ. Πελεκάνος, Τ. Τσεμπερλίδης. Μετάφρ.: Κ. Φοντούκης. Σκην.-κοστ.: 'Αγγ. Μέντης. Κίνηση: Αμ. Μπένετ. Μουσ.: Τ. Μούσσας. Φωτ.: Λ. Παυλόπουλος

Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου στο οποίο θίγεται ταυτόχρονα το θέμα του έρωτα και του θανάτου αλλά και το ζήτημα της υποκρισίας και του ορθολογισμού. Η παράσταση κινείται ανάμεσα στο λόγο και τη μουσική, στη σκέψη και τη πράξη. Είναι μια σύγχρονη μινιμαλιστική παράσταση, στην οποία αντιπαρατίθενται δυο κόσμοι και δύο ιδέες. Είναι μια πράξη πολιτική και διαχρονική αλλά και μία προσπάθεια κατάκτησης του μέτρου της ιδανικής ισορροπίας. 

Ο Δον Ζουάν είναι ο επαναστάτης κάθε εποχής. Καταγγέλλει τον κόσμο όπως τον βλέπει, ταξιδεύει μέσα από τον έρωτα ενώ αντίθετα ο Σγαναρέλ συμβολίζει την κωμικοτραγική αγωνία του ανθρώπου, είναι το alter ego του Δον Ζουάν. Είναι η κοινωνική του συνείδηση, μάρτυρας, θεατής και ακροατής συνομιλητής, καταδικασμένος να ζήσει. Η Ελβίρα είναι εκπρόσωπος ανιδιοτελούς αγάπης. 

Το 1665 ο Μολιέρος γράφει αυτή τη νέα κωμωδία πάνω σε ένα παραδοσιακό θέμα που είναι πολύ διαδεδομένο την εποχή αυτή. Η πρεμιέρα γίνεται στις 15 Φεβρουαρίου (1665) στο Palais Royal, στο Παρίσι, με τον La Grange στο ρόλο του Δον Ζουάν και τον Μολιέρο στο ρόλο του Σγαναρέλ και σημειώνει μεγάλη επιτυχία. Ο “Δον Ζουάν΄” δεν εκδόθηκε παρά μόνο μετά το θάνατο του δημιουργού του.

Σχεδόν δύο ώρες, χωρίς διάλειμμα το έργο σε καθηλώνει ως θεατή. Άκουσα βέβαια και ενστάσεις σε σχέση με τον μοντέρνο τρόπο που το αντιμετώπισε ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Αιμίλιος Χειλάκης. “Είναι δυνατόν ένα κλασικό έργο να αντιμετωπίζεται έτσι;”

Προσωπικά όπως ανέφερα και στην αρχή του σημειώματος μου, το χάρηκα. Όλο κίνηση η σκηνή και ένας λόγος που έρεε σε πολύ καλή ελληνική μετάφραση. Κι απ' την άλλη λέω πως κι έτσι να είναι, το Εθνικό πρέπει να δίνει βήμα στους νέους δημιουργούς να πειραματίζονται πάνω στη σκηνή. Να ψάχνουν να βρουν νέους τρόπους έκφρασης, να μεταχειρίζονται τα νέα τεχνολογικά μέσα. Μπορεί, κατά μία έννοια, αν ζούσε ο Μολιέρος να μην ήταν αντίθετος στον μοντέρνο τρόπο παρουσίασης του έργου του.

Έχει πάντως ενδιαφέρον να περπατάς στη νυχτερινή Αθήνα. Ομόνοια, ώρα 11.30 με τίγκα τη γωνία Αγίου Κωνσταντίνου και Σωκράτους από αστυνομικούς και ΜΑΤατζήδες. Συνέβη κάτι; Ποιος ξέρει; Και ποιον να ρωτήσεις και να σου δώσει απάντηση; Μπορεί να είναι εκεί, όπως είπε και ο ταξιτζής που μας γύρισε σπίτι, σαν στέκι αναμονής στην περίπτωση που συμβεί κάτι.

Οι πάγκοι μέσα στην πλατεία πουλάνε από το απόγευμα του Σαββάτου τις κυριακάτικες εκδόσεις. Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου, να το κάνω αυτό. Κι έτσι οι κυριακάτικες εφημερίδες πουλάνε χιλιάδες φύλλα στο κέντρο της Αθήνας από την... προηγουμένη.

Περπατάμε την έρημη Αθηνάς. Τα πεζοδρόμια είναι βρεγμένα. Κάποιο αυτοκίνητο του Δήμου Αθηναίων από την Καθαριότητα θα έχει περάσει πριν από λίγο, σίγουρα και τους έχει πλύνει. Σε κάποιες γωνιές του πεζοδρομίου, άνθρωποι – ράκη έχουν ξαπλώσει πάνω σε χαρτόκουτες με μια κουβέρτα ριγμένη πρόχειρα πάνω τους για να βγάλουν τη νύχτα από το κρύο. Να χαρώ εγώ την κοινωνική πολιτική της σοσιαλιστικής κυβέρνησής μας...

Στη δημοτική κρεαταγορά η ταβέρνα του “Παπανδρεόυ” μας περιμένει για μια ζεστή σούπα. Πάει τέτοια ώρα μέσα στην κρύα βραδιά του Γενάρη. “Μυρίζει” έντονα ο χώρος από τα νωπά κρέατα που είναι μεν στα ψυγεία, αλλά όλη τη μέρα βρίσκονται εκτεθειμένα στα μάτια των καταναλωτών.

Η Αθήνα με τα πολλά πρόσωπα που ξαφνιάζει πάντα...

Δείτε ΕΔΩ τους συντελεστές της παράστασης από το ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ κι ΕΔΩ μια συνέντευξη του Αιμίλιου Χειλάκη στο ίδιο περιοδικό για τον "Δον Ζουάν".