Χθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές... 
Έφυγε για το πιεστήριο και ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ
«Για φαντάσου, βγάλαμε το 88ο τεύχος Νίκο!» Μ' αυτά τα λόγια φιληθήκαμε και ευχηθήκαμε «καλή χρονιά» φεύγοντας από το τυπογραφείο, χθες το μεσημέρι. Μόλις είχαμε δώσει το «τυπωθείτω» σε ένα ακόμα φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ.
Κι αυτή τη φορά το βγάλαμε σε ρυθμούς ντε τε. Μόλις την περασμένη εβδομάδα πήρα την ύλη, Σαββατοκύριακο τη σχεδίασα σελίδες, Δευτέρα πρωί την πήγα στο τυπογραφείο και μέσα σε τρεις μέρες κάναμε διορθώσεις , αφαιρέσαμε μια σελίδα, τη 10, και την ξαναφτιάξαμε και παρ' ολα αυτά καταφέραμε και τη... στείλαμε στο πιεστήριο.
Και βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαία όλα αυτά. Ο Μανώλης Φωτόπουλος, πρόεδρος των συνταξιούχων ΗΣΑΠ έχει αποκτήσει πια δημοσιογραφικό αισθητήριο. Και λειτουργεί τέλεια ως... βοηθός δημοσιογράφος, δουλευταράς και όχι ως παρατηρητής αφεντικό..
Γι' αυτό και η εφημερίδα που «γεννήσαμε» και βγάζουμε εδώ και δεκαπέντε χρόνια κάνει αισθητή την παρουσία της στο χώρο και κάθε φύλλο της συζητιέται. Η θεματολογία πληρέστατη, καλύπτει τα μικρά και μεγάλα θέματα του κλάδου, «ποντάρει» στο συναίσθημα και την αγάπη όλων αυτών των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους στου Ηλεκτρικούς Σιδηρόδρομους, χωρίς να παραμελεί την επικαιρότητα που διαχειρίζεται με χιούμορ και σοβαρότητα, ανάλογα με την περίσταση.
Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ δεν έχει ύλη «για τα μπάζα». Κάθε κομμάτι του είναι προσεκτικά γραμμένο ειδικά για να καλύψει μια υπαρκτή ανάγκη. Δεν είναι τυχαίο που έχει καταξιωθεί στη συνείδηση και των εργαζομένων, που καθώς το δικό τους Σωματείο δεν βγάζει κανένα έντυπο το περιμένουν με αγωνία σε κάθε έκδοση. Κι έτσι, ενώ έχει 1.200 μέλη το Σωματείο του Μανώλη και τη στέλνει στα σπίτια όλων με το ταχυδρομείο, τυπώνει 3.000 φύλλα που γίνονται ανάρπαστα...
Μόλις που προλαβαίνει να κρατήσει μερικά φύλλα για το αρχείο του. Άσε που σ' αυτό το πολύ πλούσιο αρχείο ο Μανώλης κρατά όλο το υλικό, από τα χειρόγραφα, τα κασέ, τις διορθώσεις, τα δοκίμια μέχρι και το τελευταίο που βγάζουμε πριν το φύγει για πειστήριο. Εβδομήντα δύο χρονών είναι ο Μανώλης. Μακάρι ο Θεός να του δίδει υγεία, δύναμη και... χρόνια να προσφέρει από τον τεράστιο πλούτο που έχει στην καρδιά του.
- Δείτε ΕΔΩ σε αρχείο PDF το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ που τελειώσαμε χθες και θα... κυκλοφορήσει του χρόνου!...
Μας ήρθε τυπωμένο το περιοδικό στην ΠΕΤ ΟΤΕ και φυσικά πήγε έγκαιρα και στο Γραφείο διεκπεραίωσης με το οποίο συνεργαζόμαστε…Για την έγκαιρη ταχυδρόμιση του λέω…
Αύριο θα πούμε το τελευταίο αντίο στη χρονιά που φεύγει. Με χαμόγελο ή με μια στιφάδα στο πρόσωπο; Ο καθένας κουβαλάει το δικό του φορτίο, μικρό ή μεγάλο. Το ξέρει, το έχει αποδεχθεί κι αν χρειάζεται θα δώσει μάχη στη νέα χρονιά να γίνει καλύτερος. Αυτό, από μόνο του είναι μια πρόκληση.
Βραδινή βόλτα στο Villages Cinemas που δεν πέφτει ούτε καρφίτσα από τον κόσμο. Ήρθαμε να δούμε μια ταινία, αλλά είναι αδύνατον να πλησιάσεις στο ταμείο για να κόψεις εισιτήριο. Το πράγμα όμως φαινόταν από νωρίς. Καθώς πλησιάζαμε στο παρκινγκ του Allu Fan Park στον Αϊ Γιάννη Ρέντη είδαμε εκτός του χώρου στάθμευσης υπερβολικά πολλά αυτοκίνητα. Για να πω την αλήθεια δεν είχα ξαναδεί τόσα, στα χρόνια που πάμε… Μέσα το αδιαχώρητο. Με δυσκολία βρήκαμε μια θέση για το αυτοκίνητο.
