Η Χαλκίδα όπως φαίνεται από το σαλόνι των ανθρώπων που μας φιλοξένησαν. Όμορφη πόλη...

Η Στασούλα ήθελε να πάμε μια βόλτα στη Χαλκίδα σε μια φίλη της τη Γεωργία, τη μαμά του Φάνη που “υπηρέτησε” την κοινωνική του θητεία στο δήμο Αρκαλοχωρίου. Εκεί αναπτύχθηκε μια καλή σχέση. Κι έτσι ήθελε να την επισκεφθεί.

Το είδαμε σαν εκδρομή. Η Χαλκίδα δεν είναι και μακριά και επιπλέον λειτούργησε χαλαρωτικά, μετά το άγχος του γάμου. Πραγματικά ήταν ωραίοι άνθρωποι. Φιλόξενοι όσο δεν πάει, άνοιξαν την καρδιά τους και το σπίτι τους να μας δώσουν ότι καλύτερο είχαν. Ο χρόνος ήταν περιορισμένος γιατί αργήσαμε να ξυπνήσουμε. Καθίσαμε μέχρι τις 3,30 και κοντά μια ώρα μετά, κοιμηθήκαμε. Φυσιολογικά λοιπόν ξυπνήσαμε “πιασμένοι” κατά τις 10,30 το πρωί της Δευτέρας.

Για τη Χαλκίδα φύγαμε εγώ με τη Στασούλα. Ήταν όμορφη η διαδρομή. Ο καιρός συννεφιασμένος το γύρισε σε βροχή από το μεσημέρι και μετά. Ότι καιρό είχε στην Αθήνα την Κυριακή το βράδυ τον μετέφερε εδώ την επομένη.

Οι άνθρωποι όπως ανέφερα ήδη ήταν όλοι εξαιρετικοί. Φάγαμε μαζί τους το μεσημέρι, ήπιαμε καφέ, φάγαμε φρούτα, κουβεντιάσαμε, μου άρεσε πολύ η παρέα τους.

Στον πηγαιμό για τη Χαλκίδα περάσαμε από τη μεγάλη κρεμαστή γέφυρα και στην επιστροφή από τη μικρή μέσα από την πόλη. Προλάβαμε το βραδινό καράβι των Μινωικών Γραμμών για το Ηράκλειο Κρήτης, μια ώρα σχεδόν πριν τον απόπλου.

Με το ίδιο καράβι φεύγει και ο αδερφός μου ο Κωστής με τη γυναίκα του Μαρία. Θα έχει παρέα η Στασούλα στο ταξίδι. Επιπλέον έχει αφήσει ο Κωστής το αυτοκίνητο στο λιμάνι του Ηρακλείου κι έτσι θα εξυπηρετηθούν καλύτερα.

Εννιά η ώρα το βράδυ ήμουν σπίτι. Έβαλα τις πυτζάμες μου και κάθισα να γράψω. Μάλλον θα τα “ανεβάσω” αύριο. Η κούραση δεν έχει φύγει και μάλλον θα περάσει λίγος χρόνος μέχρι να συνέλθουμε. Είμαι όπως γεμάτος. Όλα πήγαν καλά. Ο γάμος ήταν τέλειος σε όλες του τις λεπτομέρειες. Η Ειρήνη και ο Χριστόφορος χαρούμενοι και ευτυχισμένοι στη νέα τους ζωή. Αυτοί κι αν θέλουν χρόνο για να συνέλθουν. “Ξεβιδώθηκαν” την Κυριακή το βράδυ στο κέντρο...

Διευρύνεται το αναγνωστικό κοινό αυτού του Site. Νέοι φίλοι προστίθενται στην παρέα μας και μένουν να μοιραστούν μαζί μας καθημερινά καινούρια πράγματα. Όπως θα δείτε στον μετρητή, στην μπάρα δεξιά ξεπέρασαν τις 75.000 επισκέψεις. Γι' αυτό και τα τόσα “ευχαριστώ” στον τίτλο του σημειώματος.

Η αλήθεια είναι ότι το παλεύω. Προσπαθώ, όσο γίνεται, να μην υπάρχουν αναδημοσιεύσεις, αλλά πρωτογενή κείμενα που όπως αντιλαμβάνεστε έχουν το χρόνο τους να γραφτούν, να δακτυλογραφηθούν, να δημοσιευθούν σ' αυτό το χώρο.

Το Site ακολουθεί ένα δρόμο παραδοσιακό. Ζει καθημερινά την ένταση της παραγωγής και κάποια στιγμή ξεχωρίζει πράγματα και τα δημοσιεύει εδώ για να τα μοιραστεί μαζί σας. Και όπως θα έχετε δει, δεν έχει την απόλυτη εξειδίκευση σε κάποια θέματα. Το αντίθετο θα έλεγα. Αναδεικνύει ζητήματα κατ' απόλυτη προσωπική εκτίμηση, δίνει ένα... βάρος στην επαγγελματική μου δράση, με βήμα για τις δουλειές μου και καμιά φορά προβάλει απλά, ασήμαντα για τους άλλους, αλλά με βαρύτητα για μένα ζητήματα που κάτω από άλλες συνθήκες μέσα στο καθημερινό τρέξιμο μπορεί και να μην τα προσέχαμε καθόλου.

Κάπως έτσι κινούμε τα τελευταία τρία – τέσσερα χρόνια που άρχισα μια ιδιότυπη σχέση με το internet. Πρώτα με το Blog μου και μετά εδώ, σ' αυτό το Site. Εξάλλου, μόνος μου είμαι σ' αυτή την προσπάθεια, δεν υπάρχει πίσω μου καμιά ομάδα που να το ενημερώνει συνεχώς για ζητήματα επικαιρότητας.

Οι εγγραφές έχουν να κάνουν με το χρόνο που έχω στη διάθεσή μου. Κι αυτός δεν υπάρχει πάντα. Μερικές φορές δεν προλαβαίνω να αναπνεύσω από το τρέξιμο. Άλλοτε πάλι γίνονται σ' ένα διάλειμμα ξεκούρασης, έτσι για να χαλαρώσω λίγο.

Ένα πάντως είναι σαφές. Δεν έχω καμιά αγωνία και κανένα άγχος για την αναγνωσιμότητα του. Δεν έχω “πελάτες” να διαφημίσω για να τους το “πουλήσω” αυτό. Και επιπλέον πάει πολύς καιρός, από τότε που μπήκα στο δημοσιογραφικό επάγγελμα, σχεδόν 30 χρόνια τώρα για να μπορέσω να δω την υπογραφή μου δημοσιευμένη.

Το κέφι μου κάνω, γι' αυτό και υπάρχει πάντα πάνω μου χαρτί διαθέσιμο για σχόλια. Κι εδώ υπάρχει διαθέσιμος χώρος για τη φιλοξενία του. Σας ευχαριστώ που είσαστε συνοδοιπόροι, σ' αυτό το ωραίο ταξίδι...

Της το φύλαγε της Ειρήνης να βρέχει την ώρα που πήγαινε στην εκκλησία, όταν φτάσαμε και αφού τέλειωσε ο γάμος, σχεδόν μέχρι το πρωί... Εδώ το ζευγάρι μέσα στην εκκλησία την ώρα που χορεύει το χορό που Ησαϊα...

Με τον Νίκο Μαράτση και την αδερφή μου Μαλάμω στο τραπέζι στο κέντρο “Ονείριον”, λίγο αργότερα. Το γλέντι κράτησε ώς τις 3.30 παρότι εργάσιμη μέρα η επομένη. Και κατά γενική εκτίμηση άρεσε σε όλους το σέρβις.

Ο γαμπρός και η νύφη περνάνε στα τραπέζια να χαιρετίσουν. Έχουν μόλις κάνει εντυπωσιακή είσοδο, έχουν κόψει την τούρτα και πριν αρχίσει ο χορός περνούν από όλα τα τραπέζια. Εδώ με τον αδερφό μου Κωστή και τη γυναίκα του Μαρία.

Στο τραπέζι της Στασούλας για ένα τσούγκρισμα με το ποτό. Παρακολουθεί από κοντά ο ξάδερφος μου ο Γιώργος. Έδωσε ο Θεός να βρεθούμε ύστερα από τόσο χρόνια σε γάμου χαρά. Κι αυτό είναι ότι πιο όμορφο...

Τα αστεία είναι μέρος του προγράμματος. Η ένταση μεγάλη, η πίεση υπερβολική λογικό είναι να χρειάζεται να χαλαρώσουμε λίγο. Και ο Γιώργος Θεοδωράκης είναι μάνα σ' αυτά. Η καλή παρέα μετράει τις πιο δικές σου ώρες...

Μόλις έχει πετάξει την ανθοδέσμη της η Ειρήνη. Κάποιο απάντρευτο κορίτσι την έπιασε στον αέρα και θεωρητικά θα έχει καλή τύχη. Όμως η Ειρήνη θεωρεί σκόπιμο σ' αυτή τη μέρα της χαρά της να φωτογραφηθεί με τις φίλες της.

• Ευχές από την καλή φίλη Ελένη. Πατήστε ΕΔΩ για να τις δείτε...
  

Ετοιμαζόμαστε για την εκκλησία. Η κομμώτρια φτιάχνει την Ειρήνη. Η πρώτη εικόνα, στα κρυφά...

Κάπου 200 άνθρωποι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα και ήρθαν στην αίθουσα εκδηλώσεων του 4ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων για να παρακολουθήσουν τη λαϊκή συνέλευση, να καταθέσουν τις προτάσεις τους και να ακούσουν τους ομιλητές και το ψήφισμα.

Πατήστε ΕΔΩ να το διαβάσετε.

Ένας από τους δύο φοιτητές που έκανε τα σχέδια πάνω στις προτάσεις της ΕΚΑΠ για την ανάδειξη της Ακαδημίας Πλάτωνα εξηγεί στους παρεβρισκόμενους κατοίκους σχετικά με την εργασία τους.

Λίγο μετά, στον προθάλαμο της αίθουσας εκδηλώσεων είχαμε την ευκαιρία να δουμε τα σχέδια και τους ειδικά σχεδιασμένους χάρτες από την εργασία των παιδιών και να μας εξηγήσουν πράγματα.

Η Ελένη Πορτάλιου που συνέβαλε τα μέγιστα στην προσπάθεια αυτή των φοιτητών εξηγεί και η ίδια τις προτάσεις όπως είναι καταγραμμένες στην εργασία των φοιτητών της.

Ο Δήμος Αποστολίδης παρακολουθεί τον Λάμπρο στο κομπιούτερ να κάνει ρυθμίσεις στο ρομπότ της LEGO.

Ο Δήμος στον ιδιαίτερα εντυπωσιακό πάγκο του GR ROBOT με τους φίλους και συνεργάτες του.

Άλλο ένα στιγμιότυπο στο εκπαιδευτήριο της LEGO.

Οι πάγκοι με τα εκθέματα και τους ανθρώπους που αγαπούν να κατασκευάζουν τα ρομπότ και να δείχνουν πως λειτουργούν.

Παιδιά από τα ΤΕΙ, το Πολυτεχνείο Κρήτης με τους “Κουρήτες”, αλλά και ιδιώτες δίνουν και φέτος το παρόν στην έκθεση.

Φέτος με το γάμο των παιδιών την Κυριακή η κατάσταση, από πλευράς χρόνου ήταν πιεσμένη. Ωστόσο δεν θέλαμε να περάσει η έκθεση και να μην πάμε με τον Λάμπρο να τη δούμε. Το κάναμε λοιπόν την Παρασκευή το απόγευμα.

Πήγαμε στην “Τεχνόπολι” στο Γκάζι, στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα και απολαύσαμε όλα αυτά τα ηλεκτρονικά κατασκευάσματα που μπορεί να κάνει ο νους του ανθρώπου.

Ο Δήμος σταθερά εκεί με τον πάγκο του, μεγαλύτερο από πέρσι, που σημαίνει ότι ο κόσμος τον εμπιστεύεται και μέσα από το Site του τον αγκαλιάζει όλο και περισσότερο. Και πολύ χαίρομαι γι' αυτό. Μ' αρέσει να βλέπω καλά παιδιά, σαν το Δήμο, να προοδεύουν σ' αυτό που έχουν επιλέξει να κάνουν και αγαπούν.

Καθίσαμε καμιά ωρίτσα. Ο Λάμπρος πήρε μέρος σ' ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα της LEGO και πολύ του άρεσε που ένοιωσε ότι είναι σε θέση να προγραμματίσει μόνος του με απλά βήματα από το κομπιούτερ του το ρομποτάκι του. Το φωτογράφισε, γνώρισε κι ένα φίλο από τα Πετράλωνα, ένα χρόνο μεγαλύτερο του, όμορφα ήταν...

Παρακολουθήσαμε κι έναν αγώνα... ποδοσφαίρου με ρομπότ. Η μια ομάδα από το Πολυτεχνείο Κρήτης, τους “Κουρήτες”, η άλλη από γερμανικό πανεπιστήμιο. Μας εξήγησαν πως τα ρομπότ αντιμετωπίζουν πολύ διαφορετικά από τους ανθρώπους το ποδόσφαιρο. Το είδαμε. Και είναι λίγο παράξενο. Γελάσαμε.

Μας έκαναν δώρο και το περιοδικό PCWORLD του περασμένου Αυγούστου με μια προσφορά για ένα πακέτο σύνδεσης Vodafon Mobile Broadband on Denmand με USB modem για 10 ημέρες δωρεάν internet. Δεν ξέρω αν ισχύει ακόμα, αλλά δελεαστική ακούγεται η προσφορά.

Η Athens Digital Week είναι κι εφέτος άκρως ενδιαφέρουσα. Μπορεί να διαθέτει λιγότερα εκθέματα από πέρσι αλλά πάντα είναι όμορφα να την επισκεφθείτε με τα παιδιά σας. Κάτι θα έχει πάρει το μάτι σας και από τα ρεπορτάζ της τηλεόρασης. Άσε που στο χώρο έχει πολύ ωραία μοντέρνα μουσική και ενίοτε ζωντανά συγκροτήματα έξω και δίπλα από την έκθεση. Το μόνο πρόβλημα είναι η ιδιαίτερα χαμηλή θερμοκρασία που κάνει απαγορευτικό να καθίσεις έξω αν δεν είσαι για τα καλά ντυμένος.

• Δείτε ζωντανα από την κάμερα του Gr Robot πατώντας ΕΔΩ τι συμβαίνει τώρα στο χώρο της έκθεσης...
  

Ο μικρός δεξιά ποζάρει ευτυχής μπροστά στο κατασκεύασμα του. Δεν έχει πάει ακόμα φαντάρος, σπουδάζει στο τμήμα Πληροφορικής της Παντείου και έχει κατασκευάσει αυτό το ρομπότ – φύλακα για το σπίτι όταν λείπουν τα αφεντικά.