Έτοιμο και το φύλλο 445 του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών»!

tipos445

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών» που κυκλοφορεί τώρα. Το επιμελούμαι δημοσιογραφικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.. 

Ολοκληρώσαμε καλοκαιριάτικα και στείλαμε στο πιεστήριο και το τ. 445 του "ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών"...  Ο τρόπος δουλειά ο ίδιος. Τις προηγούμενες μέρες κατέβηκα στο κέντρο, στην ΠΟΣΣ και συναντήθηκα με τον πρόεδρο της, Θύμιο Κάραλη όπου και συζητήσαμε για το περιεχόμενο της. Πήρα επίσης όση ύλη ήταν διαθέσιμη ώστε να αρχίσω να τη "χτίζω" για να πάρει τη μορφή της εφημερίδας. Τις επόμενες μέρες τα Σωματεία με e-mail μου έστειλαν την ύλη που εκκρεμούσε. Είναι ωραία αυτή η επαφή και η επικοινωνία, διότι αντιλαμβάνομαι καλύτερα τι θέλουν και μπορώ να το αποτυπώσω, τεχνικά. Και μετά ακολουθεί η διαδικασία της έκδοσης... Και να που ένα ακόμα φύλλο της εφημερίδας ολοκληρώθηκε από την Πόπη στη Σαλαμίνα... Σε μια άψογη συνεργασία!

Φυσικά επικοινωνούμε κι αλλιώς μέσω e-mail ή μέσω messnger για τα επείγοντα. Το κάναμε για πρώτη φορά από την Πάρο, τον Ιούνιο του 2023 που είμαστε σε διακοπές με τον Στήβ την Έστερ και τα παιδιά τους και μας άρεσε. Τολμήσαμε και προχωρήσαμε παράλληλα στην έκδοση νέου φύλλου με το νέο σύγχρονο, διαδικτυακό τρόπο, ενώ κάναμε τα μπάνια μας. Μέσω e-mail ή μηνυμάτων Viber ή Messenger παίρναμε τα θέματα, τα αξιολογούσαμε, τα σελιδοποιούσαμε σε κασέ και τα... στέλναμε στην Πόπη στη Σαλαμίνα, που έχει την τεχνική ευθύνη της έκδοσης. Έτσι, η ύλη μπορεί να έρχεται από Αθήνα, αλλά μπορεί να στηθεί παντού και στη συνέχεια να σελιδοποιηθεί στη Σαλαμίνα! Έτσι είναι, όταν αξιοποείς με τον σωστό τρόπο τη δύναμη της τεχνολογίας! Αυτό το φύλλο το βγάζουμε από Αθήνα, αλλά με τον ίδιο τρόπο.

Η εφημερίδα ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηδρομικών, έχει τη δική της ιστορία. Έχει περάσει από συμπληγάδες, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της Διοίκησης αλλά και της απραξίας στην εποχή του κορονοϊού κι έχει σταθεί όρθια στα πόδια της. Αυτές τις μέρες ετοιμάσαμε ένα ακόμα  νέο φύλλο και περάσαμε σε μια νέα εποχή με νέα Διοίκηση στην Ομοσπονδία που την εκδίδει και με την πίστη ότι θα τα καταφέρει να είναι κάθε τρίμηνο στο ραντεβού της. Ξεκινήσαμε με αισιοδοξία!

Αυτό το έντυπο έχει έναν... δικό του τρόπο να βγαίνει. Εκεί που νομίζεις ότι σταμάτησε η έκδοση, αναγεννιέται σαν τον φοίνικα από τις στάκτες του. Και σ' αυτό "βοήθησε" η εποχή του κορονοϊού Covid-19 που δημιούργησε πολλά προβλήματα στους ανθρώπους. Ένα από αυτά ήταν και η έκδοση του «ΤΥΠΟΥ» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (ΠΟΣΣ) ο οποίος βγαίνει, πολύ πιο αργά πια και όχι στο δίμηνο, μέχρι να το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Την αρχή, πριν δεκαπέντε  χρόνια που την ανέλαβα, έβγαινε σταθερά κάθε μήνα και κάλυπτε τις ανάγκες για την προβολή της δράσης των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ σε όλη τη χώρα.

Η συγκεκριμένη εφημερίδα υπήρχε στον χώρο και πριν πάω εγώ για να την αναλάβω. Σ’ αυτό που εγώ βοήθησα, ήταν να της δώσω έναν πιο δημοσιογραφικό, ελκυστικό ύφος και να είναι συνεπής στο ραντεβού της, σε όποιο χρόνο χρόνο εκείνη αποφασίστηστηκε να βγαίνει. 

Συνδετικός κρίκος, σ' αυτ΄'η την επαγγελματική δουλειά ο πρόεδρος της ΠΟΣΣ, Βασίλης Αποστολόπουλος. Ο ίδιος με γνώριζε από την εποχή που εργαζόμουν στο Γραφείο Τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Είχε δοκιμαστεί η σχέση μας και υπήρχαν όλες οι δυνατότητες για μια καλή συνεργασία. Τώρα εκείνος επέλεξε να αποχωρήσει από την ενερτγό δράση. Στο τιμόνι της ΠΟΣΣ είναι ο Θύμιος Καραλής ο οποίος εξελέγη στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΣΣ. Και στο ξεκίνημα της η συνεργασία μας, δείχνει να έχει διάθεση για δουλειά. Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει...

Γενικά σ' αυτο το έντυπο πάντα τα πήγαμε πολύ καλά με τους ανθρώπους του. Μέχρι που ήρθε ο κορονοϊός. Οι άνθρωποι είναι συνταξιούχοι, μεγάλοι σε ηλικία και ως ομάδα, ευπαθής. Υπήρχε δηλαδή μεγάλη ανάγκη για προσοχή. Ήρθε και η καραντίνα και μας απόκαμε.

Τα πράγματα δείχνουν ότι αν τα καταφέρουμε μπορεί και να επιστρέψουμε στο δίμηνο. Ο χρόνιος θα δείξει. Στο μεταξύ προέκυψσν πολλά. Συνέδριο, εκλογή νέας διοίκησης, αλλά προέκυψαν και πολιτικές εκλογές κι έγινε πάλι πολύπλοκο το πράγμα... Παρ' όλα αυτά, λίγο πάνω λίγο κάτω στους χρόνους, τα καταφέρνουν.

Ελπίζουν οι άνθρωποι, όπως όλοι μας, ότι κάποια στιγμή, η κανονικότητα θα μπει στη ζωή τους, εξέλεξαν κανονικές διοικήσεις με εκλογές και ελπίζουν πως θα τα καταφέρουν να λειτουργήσουν, όπως ήξεραν, με φυσική παρουσία και όχι από μακριά. Τα e-mails είναι για τους ανθρώπους αυτής της ηλικίας, κάτι σαν... διαστημικά πράγματα. Μέχρι το φάξ και πολύ είναι... Μόνο που τα Fax είναι πια ελάχιστα. Καταργήθηκαν, ακόμα και από το δημόσιο...

Τους καταλαβαίνω. Πολλά πράγματα στη νέα τεχνολογία, δεν τα κατανοούν ή αρνούνται να μπουν στη διαδικασία να τα μάθουν. Θέλουν να κρατήσουν το χειρόγραφο ή το τυπωμένο χαρτί στα χέρια τους, για να είναι βέβαιοι για τι πράγμα μιλάνε.

Κι αυτή η πανδημία, τα ανέτρεψε όλα! Η επικοινωνία γίνεται πια με νέες μορφές και άντε να σκανάρεις τα έγγραφα και να τα στείλεις στο δημοσιογράφο. Και μετά να τηλεφωνήσεις για να βεβαιωθείς ότι πήγαν, ότι τα παρέλαβε. Δύσκολες, πολύ δύσκολες εποχές… Ευτυχώς που υπάρχει το κινητό τηλέφωνο για να φωτογραφίζεις τα χειρόγραφα! 

Όλοι πια έχουν ολοκληρώσει τις εκλογές τους και κάποια στιγμή θα προχωρήσουν σύμφωνα με το κατασταστικό, τον περασμένο μήνα προχώρησαν στην εκλογή νέας Διοίκησης... Κι αυτοί δείχνουν να έχουν διάθεση να πάνε τα πράγματα ένα βήμα πιο μπροστά.

Και όλα αυτά, με τος ιώσεις και την Covid-19 να είναι ως πέλεκης πάνω από τα κεφάλια όλων μας... Θα το περάσουμε κι αυτό, πού θα πάει... Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυτός ο ιός εξελλίσεται σε... μόνιμο, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαίτερα διαχυτικοί ακόμα και τώρα που είναι καλοκαίρι. Έτσι κι αλλιώς η γρίππη αυτού του είδους είναι πάντα εδώ καθώς έχει εξελιχθεί σε μια απλή γρίπη. Και οι μεγάλες ηλικίες, όπως είμαστε εμείς, είναι πάντα πιο ευάλωτες... Το ενθαρρυντικό είναι αν και μεγάλωσε ο χρόνος αναμονής (έγινε τριμηνιαία) εντούτοις το ραντεβού έχει μια κάποια συνέπεια...

Αυτά είναι Χριστούγεννα!...

Posted in Επικαιρότητα

Η εκδήλωση είχε ξεκινήσει όταν έφτασα εγώ, μια ώρα μετά την έναρξη όπως υπήρχε στο πρόγραμμα της αφίσας της εκδήλωσης.

Στο πάνελ οι τέσσερις απεργοί εργάτες στην Ελληνική Χαλυβουργία από τη γειτονιά μας. Δίπλα τους η δασκάλα, Ντίνα.

Εκατόν πενήντα με διακόσια άτομα παρακολούθησαν την εκδήλωση και πολλοί από αυτούς έθεσαν σημαντικά ερωτήματα στους χαλυβουργούς. Καθώς περνούσε η ώρα πλήθυναν. Αγνοούσαν το χριστουγεννιάτικο καιρό και ήρθαν...

Ο μπουφές έχει ανοίξει. Με φαγητά προσφορές όσων είχαν έρθει στην εκδήλωση. Μπορούσες να πάρεις ο,τιδήποτε σου έκανε κέφι. Και υπήρχε μπόλικο κρασί και τσίπουρο. Όποιος ήθελε μπορούσε να βάλει χρήματα στον κουμπαρά ενίσχυσης του αγώνα των εργαζομένων – χαλυβουργών.

Κάποια στιγμή άρχισε και η ορχήστρα με τους μουσικούς. Λιτή, μόνο μια κιθάρα αλλά οι φωνές τους υπέροχες. Ο κόσμος πραγματικά διασκέδασε.

Τα τραπέζια – θρανία, που έπαιξαν αυτό το ρόλο ενώθηκαν γύρω γύρω στην αίθουσα εκδηλώσεων του 144 δημοτικού σχολείου και... μεταμορφώθηκαν σε μια πολύ ζεστή ατμόσφαιρα. Το κρύο έξω ούτε που το πρόσεχε κανείς πια...

Κουβέντα, συζήτηση, γέλια... Η βραδιά είπαμε, ήταν ιδιαιτέρως όμορφη...

Κάποια στιγμή, φυσιολογικά ήρθε και το κέφι. Η Παγώνα, η Γιώτα και όχι μόνο, σηκώθηκαν και χόρεψαν. Και εμείς από κάτω τις καταχειροκροτήσαμε...

Το ζήτημα είναι να εκδηλώσουμε κάποια στιγμή έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στους απεργούς χαλυβουργούς. Παρά το κρύο της Παρασκευής και το χιονόνερο που έριχνε διαρκώς, η αίθουσα εκδηλώσεων του 144 δημοτικού σχολείου της Αθήνας γέμισε από ενεργούς πολίτες που θέλησαν να συμπαρασταθούν στους χαλυβουργούς.

Αυτό που έγινε και μου άρεσε ήταν μια ενημέρωση από τους ίδιους τους εργάτες. Και μετά οι παριστάμενοι πήραν το λόγο. Ρωτούσαν. Ήθελαν να μάθουν. Πρόσθεταν τις εμπειρίες. Ήταν μια μοναδική στιγμή.

Μιλήστε για το τι γίνεται στη Χαλυβουργία, να σπάσουμε την απομόνωση των ΜΜΕ”. Ο Παναγιώτης ήταν πιο παραστατικός κλείνοντας την κουβέντα γιατί περίμεναν και οι μουσικοί να ξεκινήσει η βραδιά διασκέδασης. “Να κάνουμε πολλές χαλυβουργίες στους χώρους δουλειάς μας”.

Η Ντίνα στο προεδρείο είπε ότι θα δώσουμε ό,τι γίνεται για να αντέξετε σε αυτό τον τίμιο αγώνα που δίνετε. Ας μάθουν χωρίς εμάς το γρανάζι δεν γυρνάει. Ας γίνει το σημερινό γλέντι προεόρτια της μεγάλης γιορτής για τη νίκη τους που θα γίνει στην πύλη της Χαλυβουργίας.

Ύστερα οι καρέκλες μαζεύτηκαν, ο χώρος διαμορφώθηκε αλλιώς, η ορχήστρα λιτή αλλά πολύ καλή, με μια κιθάρα και δυο φωνητικά, τα τραπέζια, τα φαγητά, τα κρασιά και το κέφι που ήρθε φυσιολογικά.

Σιγοτραγουδήσαμε πολλά όμορφα παλιά τραγούδια. Πού τα θυμήθηκαν όλα αυτά;... Όλη αυτή η σαβούρα της μουσικής βιομηχανίας τα είχε πνίξει. Και τούτοι εδώ οι καλλιτέχνες μας επανέφεραν σε παλιές, όμορφες εποχές.

Μου άρεσε όλη αυτή η διοργάνωση. Ήταν από τα πιο όμορφα Χριστούγεννα που έχω ζήσει...

  • Δείτε ΕΔΩ τι γράφτηκε στο blog της ΕΚΑΠ για το ίδιο θέμα...
  • Κι ΕΔΩ στο Blog του Δημήτρη που έχει και αρκετές φωτογραφίες.
  • Κι ΕΔΩ στο Blog της Λαϊκή Συνέλευσης. Τελικά υπάρχει καλή ενημέρωση...

Να τα πούμε; Να τα πούμε;

Posted in Επικαιρότητα

Μέρα που είναι σήμερα ας σας τα πούμε κι εμείς... Με την ιδιόμορφη ντοπιολαλιά, κρητικά... Τα βρήκα στο YouTube και μου άρεσαν... Καλά Χριστούγεννα, χρόνια πολλά! Αν τώρα δεν είστε από την Κρήτη και θέλετε κι άλλη, την επικρατέστερη εκδοχή για τα κάλαντα, πατήστε ΕΔΩ ή μήπως το θέλετε πιο μοντέρνο και πιο νεανικό; Ακούστε ΕΔΩ ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι από τον Σάκη Ρουβά... Κι ΕΔΩ η κλασική εκδοχή από την υπέροχη παιδική χορωδία Τυπάλδου.

Οι πρώτες χριστουγεννιάτικες εικόνες είναι από τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ. Δεν ξέρω από πού ακριβώς, αλλά από ό,τι άκουσα και στην Πάρνηθα υπάρχει χιόνι. Η πρόσβαση με το τελεφερίκ είναι προβληματική. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο τραγούδι του Φρανκ Σινάτρα και διαβάστε κι ΕΔΩ.

Τα ίδια και στο ΛΟΓΟ που εντοπίζει προβλήματα στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Να λοιπόν που τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι λευκά. Ένας τέτοιος καιρός είναι δυνατόν να μην αρέσει στα παιδιά; Εσείς απολαύστε από ΕΔΩ τον "μικρό τυμπανιστή" σε μια πολύ όμορφη έκδοση...

Στη ΝΙΚΗ έχουν κάνει ειδικό αφιέρωμα γι' αυτές τις ημέρες που καθώς τα σχολεία έκλεισαν, πρέπει κάπου να πάνε για να περάσουν την ώρα τους ευχάριστα.

Διακοπές είναι, μην το ξεχνάμε. Αρκετά κουράστηκαν μέχρι τώρα στο σχολείο. Έχουν μπροστά τους 15 ολόκληρες μέρες να ξεκουραστούν. Κι ας φρόντισαν κάποιοι καθηγητές να τους “φορτώσουν” με δουλειές μην και... χαλαρώσουν.

Μα αυτό ακριβώς δεν θέλουν; Να ξυπνήσουν πιο αργά, να παίξουν ένα παιχνίδι παραπάνω, να χαλαρώφσουν. Μετά τα Φώτα θα επιστρέψουν στα θρανία κι έχουν όλο τον καιρό να ξανακάνουν ό,τι αντιμετωπίζουν με πίεση ως υποχρέωση...

Αυτό που μετράει τέτοιες ώρες είναι οι ευχές για τα Χριστούγεννα. Τηλεφωνούμε σε φίλους ή δεχόμαστε ανάλογα τηλεφωνήματα.

Και να δείτε που αμέσως μετά τις γιορτές τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας θα δημοσιεύσουν πόσα εκατομμύρια SMS στείλαμε σε φίλους και αγαπημένα πρόσωπα για ευχές. Ναι, θα τα δούμε όλα αυτά. Δεν έχουν και πολύ φαντασία. Πάντα έτσι γινόταν.

 

Το πιο ωραίο βέβαια θα ήταν ένα φιλί και μια ζεστή αγκαλιά. Αλλά πού τέτοιες πολυτέλειες. Δεν προλαβαίνουμε. Τρέχουμε σαν κυνηγημένοι. Ή μήπως όχι; Το δημοσίευμα που βλέπετε είναι από την οικονομική εφημερίδα ΚΕΦΑΛΑΙΟ.

Αν μένετε Αθήνα δείτε ΕΔΩ πού μπορείτε να πάτε σε γιορτές που οργανώνει ο Δήμος. Αν βέβαια ο καιρός το επιτρέψει...

 

 

Τα.. είπαν

και στο δήμαρχο

του χωριού μας

Ιδού το σχετικό στιγμιότυπο, όπως το αλιέυσαμε από το διαδίκυο. Ναι, ο κ. Ζαχαρίας Καλογεράκης τα... άκουσε για τα καλά χυες απότ ους δημότες του. Μακάρι να ακούει μόνο τέτοια, κάλαντα, αντί για παράπονα, η ευχή μας!

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε φωτογραφικά αποτυπωμένς τις ευχές του συγχωριανού μας Αντώνη Πλουμάκη.


Από τον ΚΟΣΜΟ, εβδομαδιαία εφημερίδα. Μια είδηση όχι και τόσο άγνωστη στους υποψιασμένους. Ναι, είναι δύσκολα τα φετινά Χριστούγεννα. Όχι δεν φτάσαμε ακόμα σε τέτοια επίπεδα. Υπάρχουν όμως συνάνθρωποί μας που είναι ήδη... Η μόνο ενθαρρυντική είδηση των ημερών για να μας δώσει την ψευαίσθηση ότι όλοι είμαστε ίδιοι απέναντι στη Δικαιοσύνη είναι ΕΔΩ.

Από σήμερα, παραμονή Χριστουγέννων θα γεμίσουν οι δρόμοι, οι πλατείες, τα σπίτια, από παιδικές φωνούλες που θα βγουν για να λένε τα κάλαντα. Εδώ η εφημερίδα ΤΟ ΚΑΡΦΙ, επιλέγει ως τίτλο στο πρώτο του θέμα. Και κάτω η αυστηρή τοποθέτηση Παπαδήμου προς τους πολιτικούς αρχηγούς. Ξεκαθαρίστε τη στάση σας. Πολύ το φοβόμαστε αυτό το... ξεκαθάρισμα. Πάλι σε βάρος μας θα είναι... Θυμηθείτε με...

 

Τώρα τέτοιες ευχές δεν συνηθίζονται στα “καθώς πρέπει σπίτια”. Ούτε το στόλισμα του δέντρου. Εμείς βασικά είμαστε ευγενείς. Με ήθος και με αξίες. Αλλά καμιά φορά μπορεί και να κάνει καλό στην υγεία. Εκτονώνει. Και η εκτόνωση λειτουργεί θετικά όπως και να το κάνουμε...

 

Χρόνια πολλά

και από το Σύλλογο

Θραψανιωτών Αττικής


Ο δραστήριος Σύλλογος Θραψανιωτών Αττικής εύχεται σε όλους χρόνια πολλά μ' αυτό το όμορφο κρητικο τραγούδι του Μιχ. Τζουγανάκη.

Πατήστε ΕΔΩ για να το ακούσετε...

Οι εφημερίδες σε ρυθμό... Χριστουγέννων

Posted in Επικαιρότητα

Τα ΝΕΑ εντυπωσιάζουν με την εικονογράφησή τους, πολιτική κατά βάση, με την οποία “παίζουν” στην πρώτη τους σελίδα. Η δύναμη του σκίτσου που μετράει...

Αφού άκουσε τα εξ αμάξης ο πολύς κ. Κουρής χρησιμοποιεί το μόνο πιστό όχημα που έχει, την ΑΥΡΙΑΝΗ, για να δώσει μια απάντηση στους... εργαζόμενους του ALTER που παραμένοντας τόσους μήνες απλήρωτοι, αρνούνται να συνεργαστούν μαζί του. Οι αχρείοι... Φυσικά δεν παραλείπει να ευχαριστήσει τις τράπεζες που τον στηρίζουν. Να μην ξεχνάμε... Πρόκειται για τις ίδιες ακριβώς τράπεζες που... πίνουν σαν βρυκόλακες το δικό μας αίμα, των μικροκαταθετών. Η απάντηση των εργαζομένων δεν άργησε. Δείτε ΕΔΩ.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, κατά το “κάτι τρέχει με τη Μαίρη”, έχει βάλει στο στόχαστρο κι όχι μόνο σήμερα, τον Παπαδήμο. Να μπορούσε να διαβάσει κανείς τι έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους...

Ο ΚΗΡΥΚΑΣ έχει δυο πρώτα θέματα. Το ένα αφορά την αυτοκτονία του παιδεραστή στο Ρέθυμνο που εμφανίζεται ως θεία δίκη. Το άλλο είναι μια σκληρή εικόνα από την Αθήνα. Στη χριστουγεννιάτικη αγορά για ένα πιάτο φαγητό. Ήθελα να 'ξερα περνάνε καλά όλοι αυτοί οι βουλευτάδες μας, βλέποντας τέτοιες εικόνες;

Το Ευρωβαρόμετρο βάζει τα πράγματα σε μια άλλη σειρά από αυτή που ξέραμε. Εμείς ως κατά βάση αισιόδοξος λαός, τη χάσαμε πια την αισιοδοξία. Μόνο ένας στους 100 συνεχίζει να σκέφτεται διαφορετικά, θετικά. Δεν είναι φοβερό; Δείτε ΕΔΩ. Πιο κάτω και στο Βέλγιο απεργούν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Το δημοσίευμα από την ΑΥΓΗ.

Χαρακτηριστικό το εξώφυλλο της ΑΠΟΨΗΣ. Μήπως ήρθε η ώρα να μάθουμε τι σημαίνει “χρεοκοπία” για μας; Δείτε ΕΔΩ.

Μην προσπαθήσετε να μάθετε τι σημαίνει PSI. Δεν αφορά εσάς. Αφορά τις Τράπεζες. Γι' αυτό και έχουν εφεύρει περίεργους όρους. Να μην είναι κατανοητοί από τον απλό κόσμο που πρέπει να συνεχίσει να πληρώνει κανονικά. Το δημοσίευμα από τον ΕΠΕΝΔΥΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ, σχετικό άρθρο.

Το ωραίο σαν κερασάκι στην τούρτα στο τέλος. Στην εφημερίδα “ΧΡΗΜΑ ΤΡΙΤΗ” προβάλουν αυτή την άποψη περί κόμματος Παπαδήμου. Μα καλά, αυτό νομίζουν ότι ονειρεύεται ο ελληνικός λαός; Μακριά νυχτωμένοι είναι... Δείτε κι ΕΔΩ ένα άρθρο σχετικό. Κι έρχονται Χριστούγεννα. Δείτε ΕΔΩ πως τα περνάνε κάποιοι συνάνθρωποί μας. Και η είδηση της ημέρας: Ο μοναχός Εφραίμ οδηγήθηκε στη φυλακή για να κάνει εκεί Χριστούγεννα, δεν τον έσωσε η αγία ζώνη που περιόδευσε πρόσφατα στη Ρωσία, ούτε ο Πούτιν. Δείτε ΕΔΩ.

Χριστουγεννιάτικα...

Posted in Δημοσιογραφικά

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα κι αν δεν μπούμε τώρα στο κλίμα των ημερών πότε θα το κάνουμε; Την καλημέρα μου με τις καλύτερες ευχές...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 24/12/2011

Έτσι τα μάθαμε τα Χριστούγεννα κι έτσι μας αρέσουν... Παιδιά λαχταρούσαμε να 'ρθουν αυτές οι μέρες, να πάρουμε το μπουκάλι για το λάδι και να... ξαμοληθούμε στη γειτονιά να πούμε τα κάλαντα. Κι ότι μαζεύαμε το πηγαίναμε μετά και το πουλούσαμε. Όχι εμείς, η μάνα μας ασχολιόταν μ' αυτό. Και τα λεφτά που μάζευε δεν μας τα έδινε στο χέρι, αλλά μας αγόραζε κανένα ρούχο να 'χουμε να πορευόμαστε στο χειμώνα. Εκείνα τα δύσκολα παιδικά μας χρόνια...

Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει κάπως... Τα νέα παιδιά το σκέφτονται να βγουν στους δρόμους και δεν είναι που «τρόμαξαν» με το... καλαντόσημο που έκανε την εμφάνισή του στο διαδίκτυο. Αυτό ξέρουν ότι πρόκειται για ένα αστείο των ημερών.

Είναι που φοβούνται να κυκλοφορήσουν έξω, είναι που δεν νοιώθουν ασφαλείς, δεν ξέρουν ποιος θα τους ανοίξει την πόρτα που θα χτυπήσουν στο διαμέρισμα και σε τι οικονομική κατάσταση θα τους βρουν. Πόσους άνεργους θα έχει το σπίτι κι αν θα μπορούν να ανταποκριθούν σ' αυτό το μικρό χαρτζιλίκι που το έθιμο θέλει να δίνουμε...

Δύσκολα τα φετινά Χριστούγεννα... Πολύ δύσκολα. Τόσοι φόροι, τόσα χαράτσια που ήρθαν μαζεμένα, άντε να μαζέψεις λίγο το μυαλό σου και να το προσανατολίσεις σε μια πιο γιορτινή ατμόσφαιρα. Κι όμως πρέπει να κάνουμε την υπέρβαση. Το χρειαζόμαστε. Έχουμε ανάγκη από αυτή την αλλαγή. Η κατάθλιψη καραδοκεί εκεί έξω. Μην της δώσουμε τη χαρά της αποδοχής.

Η γενιά μου έχει μάθει και στα λίγα. Ας το συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε στο επίπεδο που βρισκόμαστε, όχι με δική μας ευθύνη και ας επιδιώξουμε το καλύτερο που μπορούμε. Δεν είναι μόνο το γιορτινό τραπέζι αν κι έχει κι αυτό τη χάρη του. Ξεσυνηθίσαμε με το τρέξιμο και τις δουλειές να καθόμαστε στο ίδιο γιορτινό τραπέζι με τους δικούς μας ανθρώπους. Ας το δούμε σαν μια καλή ευκαιρία.

Το ίδιο σοβαρό, που νομίζω πρέπει να κάνουμε αυτές τις μέρες των Χριστουγέννων, είναι να δούμε την ευαίσθητη πλευρά μας. Να κουβεντιάσουμε με φίλους, να ξαναθυμηθούμε τι σημαίνει καλή παρέα σε δύσκολες εποχές. Όπου ένας καλός λόγος λειτουργεί λυτρωτικά παρέα μ' ένα ποτό. Οι κάποιες αργίες των ημερών βοηθούν ουσιαστικά στο να λειτουργήσει κανείς κάπως έτσι.

Ή να βγει μια βόλτα. Να περπατήσει στη θάλασσα ντυμένος καλά, γιατί το κρύο καραδοκεί και κάπου στα βόρεια έχει χιονίσει. Να ακούσουν τα κύματα που μοιάζουν με τους παλμούς της καρδιάς. Έτσι, σιωπηλά. Δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα... Δοκιμάστε το όσοι δεν το έχετε κάνει ως τώρα και θα με θυμηθείτε.

Υπάρχουν πολλές ιδέες που μπορείτε να υλοποιήσετε στη διάρκεια των Χριστουγέννων και να περάσετε καλά. Μην περιμένετε οδηγίες από τρίτους. Την καρδιά σας ακούστε. Ξέρει εκείνη να σας οδηγήσει σωστά...

  • Το κείμενο αυτό δημοσιεύεται στη χριστουγεννιάτικη έκδοση της εβδομαδιαίας εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου...

Το καραβάκι που στόλισε στο χωριό ο Πολιτιστικός Σύλλογος Θραψανού. Τη φωτογραφία την πήρα από το Facebook. Και του χρόνου παιδιά!

Και η κάρτα που έστειλε ο Συλλογος Θραψανιωτών Αττικής σε όλα τα μέλη του, όπου γης. Και δεν είμαστε και λίγοι... Χρόνια πολλά σε όλους!

κ

Με... χρεοκοπία στο δρόμο για τις γιορτές

Posted in Επικαιρότητα

Το εξώφυλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ “παντρεύει” τα Χριστούγεννα με το... Πάσχα. Δείτε οι μάγοι έχουν πάθει πλάκα καθώς καθοδηγούνται από το αστέρι για τη Βηθλεέμ. Δείτε κι ΕΔΩ. Δεν υπάρχει σαφώς προσδιορισμένη ημερομηνία εκλογών... Δείτε κι ΕΔΩ περισσότερα για τη χρεοκοπία...

Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ και φυσικά οι άνθρωποι που εργάζονται σ' αυτήν ζουν το δικό τους δράμα. Δείτε το πρωτοσέλιδό της. Μοιρασμένοι στα δυο. Επάνω η άποψη των εργαζομένων. Δείτε τη ΕΔΩ, ολόκληρη. Στο μεταξύ σταμάτησε να λειτουργεί και το Site της εφημερίδας. Η όποια ενημέρωση γίνεται μόνο μέσα από το Blog τους εκπροσώπου των εργαζομένων στο Μικτό της ΕΣΗΕΑ. Δείτε ΕΔΩ.

ΤΑ ΝΕΑ θεωρούν πως έχουν υποχρέωση να προσεγγίσουν δημοσιογραφικά το θέμα μιας εφημερίδας κι ας είναι θεωρητικά ανταγωνιστική αφού αντλούν αναγνώστες από την ίδια δεξαμενή... Δεν είναι λίγο 800 εργαζόμενοι να κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο κι ανάμεσά τους αρκετά ζευγάρια. Κι είναι περισσότερο από τέσσερις μήνες απλήρωτοι... Τι όμως σημαίνει να μπει μια επιχείρηση στο άρθρο 99; Δείτε ΕΔΩ. Στο μεταξύ δείτε ΕΔΩ τι σκαρφίζονται οι απατεώνες ιδιοκτήτες του ALTER για να φιμώσουν την ελεύθερη φωνή των εργαζομένων...

Στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ της Θεσσαλονίκης βλέπουμε ότι “παγώνουν τις επικουρικές” ύστερα από τις διαφωνίες των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, βλέποντας μάλιστα κάλπες στο βάθος... Δείτε ΕΔΩ.

Καλό το λογοπαίγνιο στην ΑΥΓΗ. Αφού μπορούμε να κάνουμε χιούμορ με τόσο σοβαρά πράγματα, τίποτα δεν τελείωσε. Δεν πρέπει να απογοητευόμαστε... Δείτε περισσότερα ΕΔΩ.

Δεκαεννέα Φεβρουαρίου είπατε εκλογές; Γράψτε λάθος. Ξεθώριασε η σχετική αναφορά στην ατζέντα του κ. Παπαδήμου. Και για τις αγωνίες του αυτές ενημέρωσε τους αρχηγούς των κομμάτων που τον στηρίζουν. Αν μας αρέσει, αλλιώς... Από το ΕΘΝΟΣ.

Τον... δυναμικό Αντώνη Σαμαρά που με τον αποφασιστικό λόγο μπλόκαρε τις μειώσεις – σοκ στις επικουρικές συντάξεις προβάλει εμφατικά ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ. Ψυχραιμία παιδιά. Μην υποτιμάτε τον κόσμο. Ξέρει να εκτιμά καταστάσεις... Θα το δείτε στις κάλπες την ώρα της κρίσης...

Ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ εκλαμβάνει την ίδια εξέλιξη ως υποχώρηση του... Κουτρουμάνη. Ώστε έτσι... Τόσο σκορποχώρι είναι αυτή η κυβέρνηση. Ο καθένας, εν προκειμένω ο υπουργός Εργασίας κάνει του κεφαλιού του; Ωραία κεντρική διοίκηση και συντονισμός υπάρχει...

Δυστυχώς τέτοιες ειδήσεις δε λείπουν από την καθημερινή πια ειδησεογραφία. Το δημοσίευμα από τη σημερινη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Μια εκδήλωση για τον άνθρωπο

Posted in Επικαιρότητα

Στη γειτονιά έχουμε μάθει πια τι σημαίνει αλληλεγγύη... Οι πολλές δράσεις, μας έχουν φέρει πιο κοντά... Μέρες που είναι γιορτινές, εμείς εδώ, προσπαθούμε να ρίξουμε μια ματιά στα ζητήματα των συνανθρώπων μας. Όχι γιατί τα δικά μας είναι λίγα, αλλά ακριβώς επειδή μ' αυτόν τον τρόπο νοιώθουμε να... αλαφραίνει η πλάτη μας. Συμμετέχει και ο σύλλογος γονέων του 144 δημοτικού. Θα έχουμε και κιθάρα και φωνή που παίζουν λαϊκά, έντεχνο. Θα δημιουργηθεί μια αγωνιστική παρεϊστικη ατμόσφαιρα. Θα τραγουδήσουμε και θα χορέψουμε Θα υπάρχει και κουτί οικονομικής ενίσχυσης. ΄Όποιος μπορεί και θέλει φέρνει κρασί, αναψυκτικά και φαγητά, γλυκά. Να πάμε λοιπόν όσοι μπορούμε και να συνεισφέρουμε στον κουμπαρά για τους απεργούς χαλυβουργούς που δε λένε και μπράβο τους, να σκύψουν το κεφάλι...

Και την άλλη εβδομάδα, παραμονή Πρωτοχρονιάς γινόμαστε όλοι βοηθοί του Αϊ Βασίλη που θα περιοδεύσει, με πρωτοβουλία των ανθρώπων της ΕΚΑΠ, τις κεντρικές πλατείες του Κολωνού και της Ακαδημίας Πλάτωνα και θα μοιράσει δώρα στα παιδιά. Και λέμε και τα κάλαντα... Ιδιόμορφα, γραμμένα αποκλειστικά για φέτος και για ότι περνάει ο πολύς κόσμος. Ξεσκονίστε τα τριγωνάκια σας... Υπάρχει λόγος σοβαρός...

Μέρες γιορτινές είναι, μην το ξεχνάμε. Ας δώσουμε κι εμείς στην ατμόσφαιρα με τη στάση μας και τη συμπεριφορά μας το κάτι τις μας. Προσπαθώντας να παραμείνουμε άνθρωποι. Αλληλέγγυοι στους διπλανούς μας που μπορεί να βιώνουν το δικό τους μεγάλο πρόβλημα. Γιορτές είναι... Χριστούγεννα έρχονται. Ας μην τους αφήσουμε να χαλάσουν το όνειρο και τη μαγεία των ημερών. Ας κρατήσουμε ακριβά φυλαγμένο στην καρδιά μας το φως από τη γέννηση του Θεανθρώπου. Βοηθάει ο χειμωνιάτικος καιρός...

Κι ένα χρισουγεννιάτικο τραγούδι από τον τοίχο της Γιωργίας Ξάνθη. Για να είμαστε στο κλίμα των ημερών. Στο μεταξύ στο χωριό μου νοιώθουν ότι έρχονται Χριστούγεννα χάρη στο Δήμο. Ας είναι καλά οι άνθρωποι... Δείτε ΕΔΩ.

Το δίκιο νικά πάντα

Posted in Επικαιρότητα

Αισιόδοξος ο τίτλος της σημερινής ΝΙΚΗΣ. Όταν τολμούμε νικάμε, ιδιαίτερα όταν το δίκιο είναι με το μέρος μας. Η Δικαιοσύνη, επιτέλους, εμφανίζεται τυφλή...

Δεν φτάνει όσα φορτώνουν πάνω στο λογαριασμό της ΔΕΗ, πάντα έχουν την ιδέα ότι αντέχουμε κι άλλα. Αυτή τη φορά η ίδια η ΔΕΗ βάζει το κάτι τις της. Αναλογίζονται από πού θα τα πάρουν; Από την ΑΥΓΗ.

Άρχισε τις... μπάτσες ο Αντώνης. Αχ αυτό το παλικάρι... Σταθερός στις αποφάσεις του. Λέει όχι στις νέες μειώσεις των συντάξεων, αλλά συμμετέχει στην κυβέρνηση που καλείται να εφαρμόσει το Μνημόνιο που το επιβάλλει. Αν καταλάβατε κάτι εσείς, εξηγήστε μου, παρακαλώ. Από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.

Το δημοσίευμα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ δεν είναι για μια περαστική, φευγαλέα ματιά. Μάλλον χρειάζεται να το διαβάσουμε πιο προσεκτικά. Δείτε ΕΔΩ.

Όπα, άρχισε να του τη δίνει του Παπαδήμου; Τα ΝΕΑ “ξέρουν” και για να το λένε, κάτι θα έχουν στο μυαλό τους.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA