Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023
Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας...
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"...
Παραμονή Πρωτοχρονιάς σήμερα... Να σας πούμε κι εμείς τα κάλαντα; Με... κρητικά πρώτα και μετά τα κάλαντα που θα ακούσετε πολλές φορές σήμερα, από την παιδική χωρωδία Τυπάλδου. Τα καλύτερα... Διαβάστε και κάποια πρωτότυπα κάλαντα ΕΔΩ.
Αυτά τα κάλαντα σίγουρα τα έχετε ξανακούσει... Ανοίξτε τις πόρτες των σπιτιών σας στους καλαντάδες, τα μικρά παιδιά που τα λένε με τα τριγωνάκια τους. Λιγόστεψαν απελπιστικά...
Στις 11 το πρωί θα ξεκινήσει ο δικός μας Αϊ Βασίλης από το Στέκι της Τηλεφάνους να μοιράσει δώρα στα παιδιά του Κολωνού. Δείτε στην αφίσα τις στάσεις του. Ή ελάτε να τον βοηθήσουμε στην δουλειά του....
Η γλώσσα που λατρέψαμε. Χιλιοτραγουδισμένη γλώσσα, εδώ από τον Παντελή Θαλασσινό....
Την αναγκαιότητα αντιστροφής της πορείας καταρράκωσης των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων ως αποτέλεσμα του καταιγισμού αλλεπάλληλων και άδικων μέτρων λιτότητας,ζητά από την πολιτεία η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Η Ε.Ε.Δ.Α στην οποία μετέχει και η ΓΣΕΕ στην ετήσια έκθεση της για το 2011 υιοθετεί προτάσεις και εκτιμήσεις της Συνομοσπονδίας και κάνει σοβαρές διαπιστώσεις για την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας.
Με αναφορά στα μέτρα που έχουν επιβληθεί η Εθνική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα διαπιστώνει ότι μεγάλα τμήματα του πληθυσμού ζουν πλέον σε καθεστώς γενικής ανασφάλειας και διακινδύνευσης ακόμα και βασικών κοινωνικών αγαθών, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα. Κάνει δε λόγο για λήψη μέτρων, που όχι μόνο δεν έχουν δημοσιονομικό αντίκρισμα, αλλά αντίθετα ανεπανόρθωτο κοινωνικό κόστος, όπως η διαρκής μείωση των μισθών και συντάξεων, η παρέμβαση στο σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων και η ανατροπή των ΣΣΕ που θέτουν ελάχιστα ενιαία όρια εργασίας, η διευκόλυνση των απολύσεων, η γενική εργασιακή ανασφάλεια, η επισφάλεια στην απασχόληση των νέων ανθρώπων, η κατάργηση κοινωνικών υποδομών κρίσιμων για τη στήριξη της οικογένειας, αλλά και ευπαθών κοινωνικών ομάδων.
Η Ε.Ε.Δ.Α. τονίζει ότι τα μέτρα αυτά όχι μόνο δεν εισφέρουν στην ανάκαμψη, αλλά αντίθετα οδηγούν σε εξαθλίωση μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, διευρύνουν το κοινωνικό χάσμα, διαρρηγνύουν τον κοινωνικό ιστό, ενισχύουν ακραία και μισαλλόδοξα στοιχεία, κλονίζουν δε ανεπανόρθωτα τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, αρμόδιο συμβουλευτικό όργανο στον πρωθυπουργό για τα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καλεί την Πολιτεία να επανασχεδιάσει τον Κοινωνικό της Προϋπολογισμό Δράσεων για το 2012 με μέτρα που θα έχουν επίκεντρο τον άνθρωπο και γνώμονα την ευθύνη της για την εγγύηση της κοινωνικής προστασίας και ασφάλειας, λαμβάνοντας, όπως οφείλει, σοβαρά και έμπρακτα υπόψη τις πραγματικές και επείγουσες ανάγκες της κοινωνίας.
ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ (1923 - 1977) // Ρετσιτατίβο «Io tenni la promessa (Κράτησα την υπόσχεσή μου)... Tosca, finalmente mia! (Τόσκα, επιτέλους, είσαι δική μου!)», από την Ιταλική όπερα «TOSCA (Τόσκα)» // Συμμετέχει ο βαρύτονος Τίτο Γκόμπι // Δεύτερη Πράξη // Σύνθεση: Τζάκομο Πουτσίνι // Λιμπρέτο: Τζουζέπε Τζακόζα & Λουίτζι Ίλικα, βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Βικτοριέν Σαρντού, γραμμένο για τη Σάρα Μπερνάρ // Ζωντανά στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου, σε σκηνοθεσία του Φράνκο Τζεφιρέλι, το 1964.
Παρασκευή σήμερα... Λίγο πριν εκπνεύσει το 2011. Στα περίπτερα οι... σαββατιάτικες εφημερίδες. Προτάσσω τα ΝΕΑ γιατί μου άρεσε η εικονογράφηση του εξωφύλλου τους. Στην... παράνοια. Σαν τη ζωή που μας οδήγησαν οι πολιτικοί μας και μεις καθόμαστε και τους ανεχόμαστε...
Λέξεις κι αυτές... Ρεβεγιόν! Πρέπει να έχουν ισχυρή μνήμη εκεί, στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Ρεβεγιόν να είναι κι είναι και του πόνου. Όχι παιδιά, πιστέψτε με, δεν ονειρευόμαστε αυτό στη ζωή μας. Άλλα, καλύτερα, είχαμε στο νου μας.
Αυτός κι αν είναι μποναμάς. Να περιμένεις να έρθει μια νέα χρονιά και να μην ξέρεις τι σου ξημερώνει η επόμενη μέρα. Προσέξτε: Γάλλοι “ειδικοί” θα βοηθήσουν τον κ. Ρέππα να διεκπεραιώσει την υπόθεση. Σαν δε ντρέπονται... Από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.
Αυτό με το δημόσιους υπάλληλους πάλι που απολύονται (πάει ξέχασαν πολύ γρήγορα τον όρο “εφεδρεία” που εφηύραν...) ειδομένη μέσα από το φακό του ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΥ. Τι προβλέπει το σχέδιο Ρέππα. Επενδύει στους τρομαγμένους υπαλλήλους...
Η ιστορία με τους εισαγγελείς που παραιτήθηκαν επειδή δεν τους άφηναν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους φαίνεται ότι έχει ταρακουνήσει το σύστημα. Δεν ξέρω αν είναι πανικός αυτό, όπως τον θέλει η ΑΥΓΗ, αλλά σίγουρα υπάρχει πρόβλημα. Είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσουν να το... μαζέψουν. Αλλά κάτι θα τους ξεφύγει... Στη βάση τα “άκουσε” και ο ΣΕΒ που τα καλά του μέλη δεν έδωσαν, ανενόχλητοι, το δώρο των Χριστουγέννων στους εργαζομένους τους...
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ επιλέγει να δώσει την κεντρική της φωτογραφία στην πρώτη σελίδα στο ζήτημα με τους εισαγγελείς και στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χθες στο Μαξίμου για το θέμα.
Τα ίδια και στο ΕΘΝΟΣ που αποκαλύπτει κάτω από τι τριτοκοσμικές συνθήκες προσπαθούσαν οι δυο εισαγγελείς να κάνουν τη δουλειά τους. Μέχρι που... απηύδησαν αηδιασμένοι και κατέθεσαν τις παραιτήσεις τους για να αρχίσει να... τρέχει το σύστημα προσπαθώντας να σβήσει τη φωτιά από τα μπατζάκια του. Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος, που λέει και ο ποιητής...
Η ΝΙΚΗ έχει συμβουλές για όσους ταλαιπωρούνται από τις τράπεζες. Ίσως δεν είναι κακό να ρίξουμε μια ματιά. Κάτι ξέρουν και οι ειδικοί...
Την ΕΣΤΙΑ παρ' όλο που σέβομαι την ιστορία της στον ελληνικό Τύπο πρέπει να ομολογήσω ότι δεν τη διαβάζω σε καθημερινή βάση. Όχι επειδή κινείται σε έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο για τις απόψεις του οποίου συμβαίνει να έχω τις ενστάσεις μου, αλλά γιατί τα οικονομικά δεν μου επιτρέπουν να την αγοράζω. Όπου και όταν μπορούσα όμως πάντα διάβαζα τη χρονογράφο Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου. Η πένα της είναι εξαιρετική...
Έφυγε” από κοντά μας η σκηνοθέτης Λουκία Ρικάκη. Άλλη μια φίλη μου από το Facebook, η δεύτερη μετά τον Λεωνίδα Κύρκο που χάνω, μας αποχαιρέτισε για το τελευταίο της ταξίδι νωρίς - νωρίς στα 50της χτυπημένη από τον καρκίνο. Δείτε ΕΔΩ περισσότερα πράγματα για τον άνθρωπο και την καλλιτέχνη Λουκία Ρικάκη.
Αργήσαμε λίγο να το δούμε, αλλά το είδαμε. Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ της περασμένης εβδομάδας κι αναδεικνύει σωστά το ζήτημα στους Λαχανόκηπους, όπως τα βάζουμε κι εμείς στην ΕΚΑΠ σε κάθε ευκαιρία κι όπως πολλές φορές έχουμε γράψει και στη δικιά μας εφημερίδα...
Πάει κι αυτή η χρονιά... Ολοκληρώνεται σιγά - σιγά. Κι εμείς μαζί με χιλιάδες άλλους πολίτες στην ουρά να κλείσουμε τις οικονομικές υποχρεώσεις μας. Ουρές παντού. Στις Εφορίες, στη ΔΕΗ. στον ΟΤΕ, παντού...
Είναι δυνατόν; Όλοι τα αφήσαμε τελευταία στιγμή; Γι αυτό και υπάρχει αυτή η απίστευτη ταλαιπωρία. Οι περισσότεροι είναι υπομονετικοί. Άλλοι πάλι έχουν παραφρονήσει και μονολογούν στην ουρά. Κάτι τους φταίει...
Στον ηλικιωμένο κύριο, απέναντι, φταίει η Βουλή κι όσοι υπηρετούν εκεί. «Γιατί 300;» λέει. «Στην Ιταλία και τη Γαλλία με πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό από το δικό μας έχουν, αναλογικά λιγότερους βουλευτές. 200 και πολλοί θα ήταν για τους 10.000.000 Έλληνες».
Κανείς δεν του δίνει σημασία. Ο καθένας έχει τα δικά του στο κεφάλι του. Πού να ασχοληθεί τώρα με όσα λένε οι διπλανοί τους. Μόνο εγώ, έχω βγάλει το μπλοκάκι και, όρθιος στην ουρά, καταγράφω...
Έχω την αίσθηση ότι «σπρώχνω» λίγο έτσι το χρόνο. Ιδέα μου; Μπορεί, στην πραγματικότητα απλά ξεχνιέμαι για λίγο μέσα στις σκέψεις μου. Κάτι είναι κι αυτό. Βοηθάει. Μέσα από το μυαλό δεν περνούν όλα;
Η ουρά πλησιάζει στα ταμείο. Μια κυρία στο πλάι τηλεφωνεί μεγαλόφωνα στο κινητό της. Εύχεται κι εμείς μοιραζόμαστε τις ευχές της. Και τι εύχεται... «Υγεία, χαρά και ευτυχία με πολλά λεφτά»! Γελάμε, Ναι, η ουρά περιμένει να... ξηλωθεί στο ταμείο κι αυτή μοιάζει σαν τη μύγα μες το γάλα. Εδώ που τα λέμε δεν ζητάει και πολλά πράγματα. Ισορροπημένες σκέψεις...
Κοντεύω να φτάσω στο ταμείο. Διπλώνω τα χαρτιά μου και προσπαθώ να γίνω ένα με τους γύρω μου, τους διπλανούς μου. Δε θέλει και πολύ τέχνη... Εύκολα προσαρμόζομαι. Αχ 2011! Ταλαιπωρία ώς την τελευταία στιγμή...
Ας ακούσουμε την ίδια τη Λουκία Ρικάκη σε μια κουβέντα της στην τηλεόραση. Έτσι για να τη γνωρίσουμε καλύτερα...
Το εξώφυλλο του ΠΟΝΤΙΚΙΟΥ, εορταστικό με τους δικούς του αγιοβασίληδες, θηλυκού γένους... Γιατί έχω την αίσθηση ότι ο δικός μας Αϊ Βασίλης, που θα 'ρθει στις γειτονιές της Ακαδημίας Πλάτωνα μεθαύριο, να μοιράσει δώρα στα παιδιά, θα είναι πιο ωραίος;
Από τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ το σχόλιο στον τίτλο. Η παραίτηση των εισαγγελέων είναι ένα θέμα υπαρκτό, ηθικώς τουλάχιστον...
Η ΑΥΓΗ του δίνει μια άλλη διάσταση στο θέμα. Βλέπει λίγο πιομ μακριά...
Το ΕΘΝΟΣ επίσης θέτει το θέμα της παραίτησης των δύο εισαγγελέων στην πρώτη του σελίδα θεωρώντας την ως “κατηγορώ”...
Δείτε μερικά ακόμα πράγματα ΕΔΩ γιατην περίπτωση της παραίτησης των δύο εισαγγελέων....
Αφορά εμάς
τους
δημοσιογράφους
Πολλές φορές μπαίνουμε στο στόχαστρο των πολιτών και όχι άδικα. Ο κόσμος περιμένει από μας να του πούμε την αλήθεια κι εμείς δεν το κάνουμε πάντα με επιτυχία. Κάποιοι έχουν διαλέξει να συνδιαλέγονται ανοιχτά με την εξουσία. Διαβάστε ΕΔΩ ένα πολύ καλό κείμενο του Πιτσιρίκου για επι πλέον προβληματισμό.
Εικονογράφηση στο θέμα για τον Εφραίμ όπως το βλέπει η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Η ομογενειακή εφημερίδα ΚΗΡΥΚΑΣ επιμένει στο θέμα του Εφραίμ δίνοντας μια άλλη διάσταση σε σχέση με τη Μόσχα, αναδεικνύοντας την ένσταση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Διότι αυτά μπορεί να συμβαίνουν στη Διπλωματία.
Στο ΠΑΣΟΚ ζουν στον κόσμο τους. Αδιαφορώντας προκλητικά για το τι προβλήματα αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός. Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ εικονογραφεί μ' αυτόν το τρόπο το θέμα.
Ακόμα και η... σοβαρή του ΔΟΛ, τα ΝΕΑ, “δουλεύουν” αυτούς που επιδιώκουν μια θέση στο άρμα της ηγεσίας ενός ανύπαρκτου ΠΑΣΟΚ, έτσι όπως το κατάντησαν με τις πολιτικές τους στη συνείδηση των πολιτών. “Σσσσ! Μην τους ξυπνήσουμε...”
Κάντε όσο θόρυβο θέλετε. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξυπνήσουν. Οι άνθρωποι είναι ξεκομμένοι από την κοινωνία. Έχουν το ακαταλόγιστο. Αφού όμως πρώτα τους αποδοθούν ποινικές και μετά πολιτικές ευθύνες γι' αυτή την κατάντια που οδήγησαν το λαό και τη χώρα...
Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της νέας (τ.8 κιόλας!, για φαντάσου...) εφημερίδας της ΕΚΑΠ που από χθες έχει γίνει φιλμ και τυπώνεται στον Άγγελο. Για να τη διαβάσετε όπως είναι στο χαρτί, πατήστε ΕΔΩ και θα ανοίξει το αρχείο pdf της εφημερίδας.
Οργασμός δουλειάς στην ΕΚΑΠ. Μόλις το προηγούμενο Σάββατο, παραμονή Χριστουγέννων, είδαμε το τελικό δοκίμιο της, μεσολάβησαν οι γιορτές κι από την Τρίτη το μεσημέρι η εφημερίδα μας είναι στο τυπογραφείο, έτοιμη να γίνει τσίγκος και μπεις πάνω στις μηχανές για να τυπωθεί.
Όλα δείχνουν λοιπόν ότι το Σάββατο 31/12, μαζί με τα δώρα του Αϊ Bασίλη που θα μοιραστούν σε τρεις πλατείες του Κολωνού, θα μοιραστεί και η νέα εφημερίδα μας.
Μια εφημερίδα γεμάτη με σημαντικά θέματα που αξίζει να διαβαστεί. Δείτε μερικά από τα περιεχόμενά της: -Το ΡΕΥΜΑ ενάντια στο χαράτσι. -Το αίτημα για Πράσινη επέκταση της Ακαδημίας Πλάτωνος ως τα ΚΤΕΛ. -Η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στο Στέκι Αλληλεγγύης . -Η δήλωση της γενικής γραμματέας του υπ. πολιτισμού, αρχαιολόγου, Λίνας Μενδώνη, πως το Πάρκο θα είναι ανοικτό, ελεύθερο δημόσιο και σίγουρα ΧΩΡΙΣ εισιτήριο. -Ο διεθνής διαγωνισμός για το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών. -Το ρεπορτάζ για τη μεγάλη νίκη της Επιτροπής: ο διαγωνισμός για το 130ο πρώτυπο βιοκλιματικό νηπιαγωγείο, προκηρύχθηκε. -Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα "Ακαδημία Πλάτωνος" που ανακοίνωσε το υπ. Παιδείας. -Η υποστήριξη της Λαϊκής Συνέλευσης Κολωνού-Σεπολίων Ακαδημίας Πλάτωνος στους Χαλυβουργούς. Κι ακόμη: -Η Θέση της Επιτροπής: "Μπροστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση της εξαθλίωσης. -Τα αντιμνημονιακά κάλαντα της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνος. -Η Γεωργία Π. Ξάνθη γράφει για το "Τραμ το τελευταίο", "Ιπποκράτους-Κολοκυνθού". -Και ο συγγραφέας Θανάσης Σκρουμπέλος αναζητάει σε ένα ιστορικό ρεπορτάζ την "Καρδιά του Λενορμάν" (και όχι Λένορμαν) και δημοσιεύει το γράμμα του δημάρχου Αθηναίων που ζητούσε να μείνει η καρδιά του Γάλλου αρχαιολόγου στο λόφο του Ιππείου Κολωνού.
Και για να μην ξεχνιόμαστε. Ο Αϊ Βασίλης θα 'ρθει. Είναι διασταυρωμένο. Το ξέρουμε και τον περιμένουμε. Άσε που, κάποιοι από μας θα είναι και βοηθοί του...
Πάνω από 1.500 εταιρείες
δεν κατέβαλαν το δώρο
Η Επιθεώρηση Εργασίας κατακλύστηκε από αιτήματα εργαζόμενων για έλεγχο των εργοδοτών τους. Μετά το κύμα δημοσιευμάτων το θέμα έφτασε και στη Βουλή. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι δεν πήραν το δώρο που δικαιούντο για την περίοδο των εορτών, καταγγέλλει ο Παν. Λαφαζάνης του ΣΥΡΙΖΑ, με ερώτησή του προς τους αρμόδιους υπουργούς.
Μόνο στην Επιθεώρηση Εργασίας έγιναν πάνω από 2.000 καταγγελίες εργαζομένων κατά δήλωση του ειδικού της γραμματέα, όπως αναφέρει ο βουλευτής προς τους υπουργούς Εργασίας Γ. Κουτρουμάνη, Δικαιοσύνης Μιλτ. Παπαϊωάννου και Προστασίας του Πολίτη Χρ. Παπουτσή.
Το εργασιακό και κοινωνικό πρόβλημα συνδυάζεται και με την απροθυμία των αρμοδίων να παρέμβουν, όπως υποστηρίζει ο κ. Λαφαζάνης, αναφέροντας ότι υπάρχουν ακόμα και αστυνομικά τμήματα, σύμφωνα με καταγγελίες, που αρνούνται να παραλάβουν τις σχετικές μηνυτήριες αναφορές εργαζομένων.
«Καυτηριάζει» παράλληλα την απόφαση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών να μετατεθεί η προθεσμία καταβολής του δώρου των Χριστουγέννων στον ιδιωτικό τομέα από 21/12 στις 31/12.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ζητάει να καταγραφεί αναλυτικά η έκταση του φαινομένου και του κοινωνικού προβλήματος που προκαλεί, να υπάρξουν οι νόμιμες κυρώσεις αλλά και να διερευνηθούν οι καταγγελίες για μη παραλαβή μηνύσεων.
Το δημοσίευμα από τα ΝΕΑ. Τι φανατισμός είναι αυτός ρε παιδιά; Λίγο να νοιαζόμαστε έτσι και για τον εαυτό μας θα ήταν αλλιώς τα πράγματα...
Ξενύχτησαν στη ΓΑΔΑ λέει το δημοσίευμα από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ. Όλο αυτό το παπαδαριό, για τον Εφραίμ. Θα πάνε και στον Κορυδαλλό όπου είναι ήδη ο ηγούμενος. Για να δούμε...
Δημοσιογραφικές υπερβολές... Εντάξει, ήταν μια πρόκληση η όλη ιστορία όπως εξελίχθηκε, αλλά δεν ήταν και... σεισμός. Ψυχραιμία παιδιά εκεί στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Εμείς από την αρχή σαν τέτοιο το είδαμε. Κανονικό σώου. Τόση μαυρίλα από ράσο, είχα καιρό να δω στους δρόμους. Ο φανατισμός είναι κακό πράγμα. Είτε πολιτική είναι, είναι, είτε θρησκευτική. Από το ΕΘΝΟΣ.
Μέχρι και ο ΚΗΡΥΚΑΣ ανέδειξε τον Εφραίμ και το κίνημα που αναπτύχθηκε στο όνομά του, πρώτο θέμα. Στα 2011 είμαστε, που να πάρει...
Ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ προβάλλει με το δικό του τρόπο το θέμα Εφραίμ. Εμείς, για όσους θέλουν να θυμηθούν το σκάνδαλο του Βατοπεδίου μπορούν να διαβάσουν ένα άρθρο στη δεξιά μπάρα του ιστολογίου με τον τίτλο “Καλογερική απληστία”.
Στην ΑΥΓΗ επιστρέφουν στους μάγους, μόνο που αντί να φέρουν, μας παίρνουν τα δώρα. Αλλά εδώ δεν αντέδρασαν οι θρησκόληπτοι. Έχουν άλλη δουλειά τώρα. Να υπερασπιστούν τον Εφραίμ που, κατά τη γνώμη τους, διώκεται άδικα...
Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;
Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...
Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Στο ρόλο του Συνταξιούχου
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται. Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Μικρές πινελιές αγάπης
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Δοκιμασία από τον Covid-19
Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Το "φευγιό" της αδερφής μου
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Έφυγε και ο Κωστής μας
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!