Έψαξα σήμερα να βρω στις πρώτες σελίδες των απογευματινών φύλλων της Δευτέρας πώς γιόρτασαν οι Έλληνες τα Χριστούγεννα. Τουλάχιστον πώς αυτό καταγράφηκε στον Τύπο. Σιγά που θα έριχναν βάρος σε μια τέτοια γιορτή. Έχουν τα... πολιτικά που πρυτανεύουν.
Αρνήθηκα να τα καταχωρίσω. Βαρέθηκα πια, σαν να μην πέρασε μια μέρα... Λες και κάποιος «πάτησε» τους διακόπτες να συνεχίσουν από εκεί που έμειναν την περασμένη Παρασκευή. Μόνη εξαίρεση, ψηλά στην πρώτη σελίδα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ αυτή η αναφορά. Τα Χριστούγεννα των αστέγων. Το γεύμα του Δήμου Αθηναίων ανήμερα της μεγάλης γιορτής...

Όλα τα άλλα είναι... Εφραίμ. Ο ηγούμενος την Μονής Βατοπεδίου που μέχρι χθες αρνιόνταν πεισματικά να λειτουργήσει ως απλό πολίτης, να παραδοθεί στους αστυνομικούς και να προφυλακιστεί για τις συναλλαγές σε βάρος του δημοσίου. Προτιμά να παίζει με τη Δικαιοσύνη, παραμένοντας κλινήρης στο κελί έως ότου να... διευθετήσει τις υποθέσεις στο Μοναστήρι. Πρόφαση η... ασθένεια. Ακριβώς όπως όλοι οι θνητοί που επιθυμούν να καθυστερήσουν προς όφελος τους τη Δικαιοσύνη...

Στο μεταξύ έξω στον κόσμο τα πιο αντιφατικά μηνύματα βγαίνουν από την εντολή για προφυλάκιση του ηγούμενου Εφραίμ, εν μέσω Χριστουγέννων. Πολλοί είναι υπέρ του και άλλοι κατά.

Επιτίθενται ή χαϊδεύουν τη Δικαιοσύνη. Στο Facebook έχουν φτιάξει ομάδα για τη στήριξή του. Βρε τι συμβαίνει στον κόσμο...

Απίστευτο ήταν και το χθεσινοβραδινό σώου των... διαμαρτηρωμένων έξω από το Εφετείο Αθηνών όπως τελικά έφτασα ο Εφραίμ. Για δέσιμο είμαστε, μα το Θεό! Δείτε ΕΔΩ.

Στο χωριό γιόρτασαν

τα Χριστούγεννα

Ευτυχώς υπάρχουν και σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και μαθαίνουμε για όσα συμβαίνουν στο χωριό, αυτές τις χρονιάρες μέρες. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ τι γράφουν οι τοπικές εφημερίδες για τη δραστηριότητα του Δήμου Μινώα τα Χριστούγεννα...

Και μας, ως Site, μας απασχόλησε αυτή η ιστορία... Όχι γιατί είμαστε υπέρ ή κατά, αλλά γιατί βλέπουμε στο πρόσωπο του μοναχού να παραβιάζεται καθετί που έχει να κάνει με τη Δικαιοσύνη. Και υποτίθεται ότι αυτή αντιμετωπίζει με τα ίδια μέτρα και σταθμά όλους τους πολίτες... Υποτίθεται....

Αυτή είναι η φωτογραφία που τράβηξα τη Δευτέρα το μεσημέρι με το κινητό μου μέσα από το καφέ στην πλατεία Συντάγματος...

Ο καιρός δεν ήταν ιδανικός για βόλτα αυτές τις μέρες των αργιών. Μπορεί να είχε ήλιο αλλά είχε κρύο και παγωνιά. Όμως τέτοιες μέρες τη θέλουν τη βόλτα τους. Τόσες μαζεμένες αργίες δεν τις βρίσκεις κάθε μέρα.

Έτσι την επομένη των Χριστουγέννων πήγαμε μια βόλτα στην πλατεία Συντάγματος. Πρωί ήταν, γύρω στις 11. Ντυθήκαμε καλά και με τη βέσπα φτάσαμε πολύ γρήγορα. Ο δρόμος δεν είχε κίνηση. Εύκολη είναι η πρόσβαση. Περπατήσαμε ως το Ζάππειο. Είπαμε μήπως είχε εκεί κάτω που να “μύριζε” Χριστούγεννα γιατί στην κεντρική πλατεία της πόλης, η κατάσταση ήταν απογοητευτική... Πού οι εποχές με τα σπιτάκια και τα ζαχαρωτά...

Στο Ζάππειο κάτι υπήρχε. Μια σειρά από μικρά μαγαζιά όπου μπορούσες να ψωνίσεις μικροπράγματα, φτηνά δώρα της τελευταίας στιγμής, βιβλία, γλυκά κ.ά. Εδώ είδαμε το καρουζέλ, τραμπολίνο, μικρό σιδηρόδρομο για τους πιτσιρικάδες και παγοδρόμιο για μικρούς και μεγάλους. Μόνο που τίποτα πια δεν ήταν προσφορά. Όλα είχαν μια τιμή. Που ξεκινούσε από 2,5 ευρώ και έφτανε κλιμακωτά στα 4 και 10 την ώρα στο παγοδρόμιο. Παρ' όλα αυτά τα παιδικά πρόσωπα ήταν ή τουλάχιστον έτσι έδειχναν, ευτυχισμένα.

Όμορφη ήταν η βόλτα της επιστροφής μέσα από τον Εθνικό κήπο. Οι παιδικές φωνές, τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που ακούγονταν στο χώρο της γιορτής, ο ήλιος που έκαιγε όσο υπήρχε στον ουρανό και ύστερα ένιωθες έντονα την παγωνιά μόλις κρυβόταν πίσω από τα σύννεφα.

Χρειάστηκε να φορέσω τα γάντια που έχω μόνιμα μέσα στο βαλιτσάκι της βέσπας. Και να κλείσω καλά το φερμουάρ από το δερμάτινο μπουφάν...

Επιστρέψαμε στην πλατεία Συντάγματος. Εκείνη την ώρα άλλαζε η φρουρά των ευζώνων στον Άγνωστο Στρατιώτη και είχε μαζευτεί πολύς κόσμος. Εμείς προτιμήσαμε να κατέβουμε στη δεύτερη πλατεία στο καφέ “Τερπενλής” προς τη μεριά της Μεγάλης Βρετανίας, του παλιού ξενοδοχείου της Αθήνας.

Ήπια ένα κονιάκ στην τιμή των 7,5 ευρώ. Υπερβολικό μου φάνηκε. Μα ήταν ζεστός ο χώρος και είχε μαζέψει πολύ κόσμο που ήρθε να πιει έναν καφέ εκεί, να φάει κάτι πρόχειρο ή απλά να καθίσει με την παρέα του και να κουβεντιάσει. Η εφημερίδα είναι παρέα, ακόμα και αν είναι χτεσινή. Δίπλα μας ένας κύριος διαβάζει μια αθλητική εφημερίδα.

Τράβηξα από το κινητό μου μια φωτογραφία, τι έβλεπα προς την πλατεία από τη μεριά που καθόμουν. Άνθρωποι άγνωστοι σε ένα καφέ της πόλης και στο βάθος πολύ φως από τον χειμωνιάτικο ήλιο. Μου άρεσε. Ούτε 10 λεπτά δεν πέρασαν και άρχισαν τα σχόλια. Αυτή είναι η ζωή. Ανάμεσα στην αλήθεια και την τεχνολογία.

H ζωή στο χωριό, το ατέλειωτο παιδικό τρέξιμο... Μια όμορφη ταινία μηκρού μήκους που δείχνει πως ήταν κάποτε η ζωή στο χωριό. Αυτή τη ζωή τη ζήσαμε εμείς σαν παιδιά.

Αυτό είναι εξώφυλλο του νέου 246 της ΦΩΝΗΣ. Για να το διαβάσετε όπως ακριβώς κυκλοφορεί τυπωμένο, πατήστε ΕΔΩ.

Όλα εξελίχτηκαν καλά. Ακριβώς όπως τα είχα υπολογίσει από πλευράς χρόνου. Ναι, τα Χριστούγεννα ήρθαν και τα ζήσαμε καλά. Κι ας είχε πολύ υγρασία η ατμόσφαιρα. Και βροχή, πολλή βροχή που κάπου έχει γίνει και χιόνι.

Η συνεργασία μου με την Αμαλίτσα στην ΚΑΜΠΥΛΗ ήταν εξαιρετικά καλή. Όπως πάντα άλλωστε. Σε τρεις μέρες είχαμε τελειώσει το τεύχος. Άνοιξα μόνος μου ένα φάκελο στο FTP της ΚΑΜΠΥΛΗΣ και έβαλα μέσα τα κείμενα και τις φωτογραφίες που χρησιμοποίησα. Έτσι κάνω πάντα...

Ύστερα, με fax έστειλα τα κασέ των σελίδων. Κάτι μικροαλλαγές ανάλογα με αυτά που θέλαμε και την Πέμπτη το μεσημέρι ολοκληρώσαμε την προσπάθεια.

Ναι, το χάρηκα που όλα πήγαν καλά και οι άνθρωποι της ΠΕΤ είναι ευχαριστημένοι. Και μάλιστα διπλά, αφού μαζί με το περιοδικό ολοκληρώθηκε και το ημερολόγιο που θα τυπωθεί ταυτόχρονα και θα ταχυδρομηθεί μαζί με το περιοδικό στα σπίτια των συναδέλφων σε όλη την Ελλάδα.

Έτσι έφυγε μια αγωνία των υπευθύνων να τυπωθεί, να διπλωθεί και να ταχυδρομηθεί ώς τις 31 Δεκεμβρίου πριν τελειώσει το δίμηνο που δίνει ο νόμος ως προθεσμία προκειμένου να τύχει κάποιας μείωσης στα ταχυδρομικά τέλη.

Έτσι θα λέμε στο εξής, αυτό που παλιά λέγαμε ατέλεια ταχυδρομική και εννοούσαμε μόνο 10 ή 20 λεπτά, ανά τεύχος.

Από τον Αύγουστο με ειδική τροπολογία εφαρμογής των μέτρων του μνημονίου έπαψε να ισχύει η κρατική επιδότηση. Τα έχουμε πει όλα αυτά κατά καιρούς, υπάρχουν δημοσιευμένα και σε αυτό το site στη βάση αριστερά του με τον τίτλο “Επίθεση στην ελευθεροτυπία”.

Τώρα θα επιδοθούν, οι συνδικαλιστές, απερίσπαστοι στο προεκλογικό τους έργο. Το κυνήγι των σταυρών και η προώθηση των ψηφοδελτίων τους ενόψει των εκλογών του Φεβρουαρίου, είναι μέσα στα θεμιτά πλαίσια.

Εμείς, αμέσως μετά τις γιορτές των Φώτων θα επανέλθουμε με νέο, καθαρά προεκλογικό φύλλο, όπου οι παρατάξεις θα έχουν την ευκαιρία στις δυο σελίδες που θα τους δοθούν να βάλουν την αφίσα ή τη διακήρυξη τους ή και τα δυο αν χωρούν... Επειδή οι ψηφοφόροι πρέπει να είναι ενήμεροι για τις εκλογές...

Την κάρτα αυτή μου την έστειλε ο Μάρκος Κακουλίδης. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν μας ξεχνά κι ας βγήκε στη σύνταξη... Καθαρός ήταν πάντα ο Μάρκος, άνθρωπος πάνω απ' όλα...

Από την πρώτη σελίδα της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΩΡΑΣ που βλέπει τον Παπαδήμο ως “βιολιστή της τρόικας”. Είναι κι αυτή μια άποψη...

Ένα παζλ από το πρωτοσέλιδο του ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ. Διαβάστε τα. Αν όχι όλα, κάποια θα σας φανούν ενδιαφέροντα. Σίγουρα...

Δεν το πιστεύω... Δεν γίνονται τέτοια πράγματα. Τόση... φαντασία πού τη βρήκαν στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

Εντυπωσιάστηκα με τις... νουθεσίες Παπαδήμου που το ΕΘΝΟΣ εκτιμά ότι αξίζουν να τις κάνει πρώτο θέμα. Να σταματήσουν τα κόμματα να παίζουν τα πολιτικά παιχνιδάκια τους, είναι σαν να ζητάς από ένα 4χρονο παιδί να συμπεριφέρεται σαν 60χρονος. Γίνονται αυτά;

Όχι πως δεν το ξέρουμε ότι οι μέρες είναι δύσκολες, αλλά βρε παιδί μου, είναι ωραίο αυτό το κοντράστ με τις μέρες αλληλεγγύης που κάνει η ΑΥΓΗ. Το ξέρουμε καλά. Και προσπαθούμε καθημερινά στον περίγυρό μας να το κάνουμε πράξη. Έπρεπε να είσαστε από μια μεριά και να βλέπατε τη βραδιά που οργανώσαμε στο 144 δημοτικό σχολείο της Αθήνας για τους απεργούς χαλυβουργούς. Κουβέντα, συζήτηση και μετά γλέντι ως αργά με όμορφα τραγούδια. Δείτε κι ΕΔΩ κάποια παλιά Χριστούγεννα σε δύσκολα χρόναι και τότε...

Ωραία η προσπάθεια που γίνεται από ΤΑ ΝΕΑ με την επιλογή των δέκα γεγονότων που σημάδεψαν το 2011 που σε λίγο φεύγει. Χρειάζεται να σταματήσουμε λίγο περισσότερο... σε κάποια από αυτά. Κάπως έτσι γράφεται η ιστορία...

Μου αρέσει που η ομογενειακή εφημερίδα ΚΗΡΥΚΑΣ αναδεικνύει την προφυλάκιση του ηγούμενου της Μονής Βατοπεδίου κ. Εφραίμ ως το μεγάλο γεγονός. Δείτε τώρα ότι αυτή ιστορία “τραβάει” από τις αρχές Δεκεμβρίου. Αν ήταν κανένας μικρός λωποδύτης θα τον είχαν κλείσει από την πρώτη στιγμή στη φυλακή. Εδώ το θέμα το κάνουν σίριαλ...

Τελικά πήγαμε σινεμά το βράδυ, στην παράσταση 7 – 9 και είδαμε τη “Νήσος 2”. Ωραία ήταν η ταινία, γελάσαμε. Να τη δείτε, καλογραμμένο είναι το σενάριο και καλές οι ερμηνείες των ηθοποιών. Και γυρισμένη το φετινό καλοκαίρι καθώς είναι, έχει πολλά στοιχεία άμεσης επικαιρότητας μέσα. Ναι, μου άρεσε...

Από τα πιο όμορφα των Χριστουγέννων είναι το μεσημεριανό τραπέζι. Φέτος μας είχε καλέσει στο σπίτι της στο Αιγάλεω η πεθερά της Ειρήνης, η Κατερίνα. Κατά τις 2 το μεσημέρι πήραμε τα δικά μας πράγματα, μια σπανακόπιτα ο πεθερός μου και κάτι γλυκά από τη “Διοτίμα” εμείς και πήγαμε στο σπίτι της.

Στο δρόμο συναντηθήκαμε με την Ειρήνη και το Χριστόφορο. Φτάσαμε στο πατρικό του σχεδόν μαζί. Οι δρόμοι ήταν ήσυχοι, χωρίς πολύ κίνηση. Δεν κυκλοφορεί κόσμος. Μάλλον προτιμούν να μείνουν σπίτι. Είναι κι η μέρα που το θέλει αυτό...

Στο σπίτι η Κατερίνα έχει κάνει πολλές προετοιμασίες... Της βγαίνει το κρητικό. Θέλει να έχει στο τραπέζι της μπόλικα και καλά φαγητά. Ο Χριστόφορος έχει επιμεληθεί τα κρασιά. Ήπιαμε ένα καπερνέ κόκκινο ξυρό, οι μισοί. Οι άλλοι μισοί ήπιαν ίδιου τύπου κρασί, ημίγλυκο.

Μας πήρε το απόγευμα στο σπίτι τους. Έτσι τραβάνε τα κρητικά τραπέζια... Φαΐ, ποτό, κουβέντα και μετά καφέ. Και προετοιμασία για να πάμε ένα σινεμά στο Village του Ρέντη.

Όμορφα Χριστούγεννα! Χτυπά το τηλέφωνο... Είναι η Στασούλα που θέλει να μ' ακούσει. Κι ο Νίκος ο Μαράτσης, ο άντρας της αδερφής μου Μαλάμως που θέλει να μου ευχηθεί, λόγω της ημέρας. Έχουν πάει κι αυτοί στον Παναγιώτη το γιο τους, να φάνε μαζί, σαν οικογένεια.

Έτσι είναι τα Χριστούγεννα. Ξεκίνησαν σήμερα με ήλιο και παγωνιά και καθώς γέρνει η νύχτα, γύρω στις 5 το απόγευμα, έχει πια μαυρίσει ο ουρανός και μάλλον το πάει για βροχή...

Το πιο ωραίο στα χριστουγεννιάτικα τραπέζια είναι η κουβέντα με τον καφέ, αργότερα... Τότε που πάει να κατακάτσει ο... κουρνιαχτός και νοιώθει κανείς πως είναι όμορφο που βρισκόμαστε όλοι μαζί, επειδή η μέρα το θέλει κι εμείς φροντίζουμε να το κάνουμε πράξη.

Αυτό που παρατήρησα φέτος, είναι ότι περιορίστηκαν και το SMS στο κινητό μου. Τελικά είναι πιο ωραίο για όποιον ήθελε να το κάνει, να μιλήσει ζωντανά στο τηλέφωνο ή να βρεθεί από κοντά.

Χριστούγεννα είναι κι αυτό που μετράει τέτοιες ώρες, είναι να παραμένουμε άνθρωποι, να μοιραζόμαστε πράγματα, να ευαισθητοποιούμαστε περισσότερο στις καταστάσεις γύρω μας.

Η παρέα είναι το σημαντικό. Κι αν δεν έχουμε την τύχη να μιλάμε με φίλους ζωντανά, όλο και κάποια επικοινωνία επιδιώκουμε μέσα από τα Social media. Τίγκα στις επισκέψεις ήταν σήμερα το Facebook και το Twitter. Ακόμα κι αυτή η ιστοσελίδα, μια τέτοια μέρα, έχει αυξημένη επισκεψιμότητα.

Άλλο ένα στιγμιότυπο από την ταινία “Νήσος 2”. Με τους “Ονιράμα” που παίζουν και υπογράφουν τη μουσική στην ταινία.

Το σκίτσο του ΣΤΑΘΗ στο ΠΑΡΟΝ γιορτινό, της ημέρας, με τις δικές του μεγάλες αλήθειες... Να 'σαι καλά ρε Στάθη, πιάνεις τον παλμό του κόσμου... Αλλά τι ξέρουμε εμείς από τα Χριστούγεννα. Δείτε ΕΔΩ.

Μια πολύ όμορφη, γιορτινή φωτογραφία από το πρωτοσέλιδο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Φωτισμένο γιορτινό το Σύνταγμα... Βρε, είναι τόσο όμορφο το κέντρο της Αθήνας; Δείτε ΕΔΩ για την Ελλάδα κι ΕΔΩ πώς γιορτάστηκαν τα Χριστούγεννα στον κόσμο... Κι ΕΔΩ ένα όμορφο τραγούδι από την Σελίν Ντιόν.

Η ΕΣΤΙΑ επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στα Χριστούγεννα του 1896. Πώς ήταν τότε; Ας δούμε ΕΔΩ. Γιατί άραγε η εφημερίδα της εποχής που ανατυπώνει ως φωτογραφία τα θεωρούν ηρωικά; Ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία... Δείτε ΕΔΩ ένα όμορφο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Δείτε κι ΕΔΩ κάποια παλιά Χριστούγεννα...

Μικρή πινελιά στην πρώτη σελίδα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ, αλλά μου άρεσε περισσότερο από τα αδιάφορα και κοινότοπα πρώτα θέματα που όλα στην ίδια λογική μιλάνε για το μέλλον της χώρας και τον κίνδυνο της χρεοκοπίας... Ευτυχώς που υπάρχουν και οι Ρομπέν των φτωχών... Ευτυχώς...

Απόψε το γεύμα

αγάπης του Δήμου

Αθηναίων

Απόψε ο Δήμος Αθηναίων δίνει το γεύαμ αγάπης στους άστεγους συνθρώπους μας. Δείτε ΕΔΩ.

Στην ΑΥΡΙΑΝΗ το έχουν δει αλλιώς. Επιστρέφουν στα Χριστούγεννα του 1961. Η νοσταλγία είναι μέρος των γιορτινών ημερών... Δείτε κι ΕΔΩ ένα άρθρο για κάποια άλλα Χριστούγεννα,

Ο κακός καιρός εμπόδισε πολλούς να εκδράμουν εκτός Αθηνών... Κρύο, χιόνια, βροχή. Και δεν είναι μόνο ο καιρός. Ο κόσμος πια σκέφτεται τα έξοδα, τη βενζίνη. Ναι όλα πια, στους δύσκολους καιρούς που περνάμε πρέπει να τα παίρνουμε υπόψη μας. Από τον ΛΟΓΟ.

Δείτε ΕΔΩ πώς είναι ο καιρός εκεί έξω....

Το μήνυμα των Χριστουγέννων αποτυπώνει η ΒΡΑΔΥΝΗ στην πρώτη της σελίδα εικονογραφώντας το θέμα τη Γέννηση του Σωτήρα... Δείτε ΕΔΩ πώς γιόρτασε τα Χριστούγεννα ο πρωθυπουργός κ. Λουκάς Παπαδήμος.

Μέσα στο κλίμα των ημερών στη REAL έχουν μικρό χτύπημα έστω στην προφυλάκιση του ηγούμενου Εφραίμ. Ε, δεν γίνονται και κάθε μέρα τέτοια πράγματα...

Άρχισαν τα... κλάματα

και τα... "δεν ήξερα"

τίποτα για τον Εφραίμ

Και ξαφνικά άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας τα κροκοδείλια δάκρυα των ομοιδεατών του Εφραίμ που... αρρώστησε μόλις άκουσε τον εισαγγελέα ότι πρέπει να προφυλακιστεί. Δείτε ΕΔ Ω κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.