Ο γλυκούλης μας Αϊ Βασιλης, κατά κόσμον Μιχάλης με την κόρη του Μυρσίνη και το ξωτικό που ήταν όλα τα λεφτά. Εκπληκτικός στο ρόλο του βοηθού του Αϊ Βασίλη έδινε τον τόνο στο όμορφο πρωινό...

Και μια αναμνηστική φωτογραφία έξω από το Στέκι Αλληλεγγύης λίγο πριν ξεκινήσουμε στη γειτονιά για να λέμε τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα και να μοιράζουμε δώρα σε όλα τα παιδιά...

Η Μαρία λέει τα κάλαντα στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα. Μην κοιτάτε που κρατά ανάποδα την εφημερίδα μας. Έχει άλλο χαρτί μπροστά της, φωτοτυπία, με τα λόγια από τα κάλαντα...

Κι επειδή εσείς που δεν τα ακούσατε θα θέλατε φαντάζομαι να δείτε τι έγραψε ο Κώστας, δείτε αυτό το βίντεο που τράβηξαν άλλοι σύντροφοι, λίγο αργότερα, όταν πήγαν στην Ελευσίνα να τα πουν στους απεργούς χαλυβουργούς... Δείτε εκτός από το βίντεο κι άλλες εικόνες ΕΔΩ.

Στην πλατεία του Αϊ Γιώργη. Τα παιδιά μαζί με την ορχήστρα του Στέφανου λένε τα κάλαντα. Ο κόσμος στεκόταν, να ακούσει, να δει, να ρωτήσει, να μάθει για τη δράση της ΕΚΑΠ. Μερικοί μάλιστα έβαζαν και το χέρι στην τσέπη...

Ένα ακόμα όμορφο στιγμιότυπο από την ορχήστρα που έπαιζε μαζί μας μουσική για τα κάλαντα. Υπέροχη εμπειρία, μοναδική για όσους είχαμε την ευκαιρία να τη ζήσουμε. Μακάρι να είμαστε πάντα έτσι...

Δείτε τους μουσικούς μας κι εδώ, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα. Ήταν καλός ο καιρός, είχε μια φοβερή ηλιοφάνεια, τόση που αν και έκανε παγωνιά, οι περισσότεροι είχαμε ιδρώσει... Ο πιο ωραίος ιδρώτας...

Δεν ξέρω πόσοι από σας που διαβάζετε αυτές τις γραμμές είχατε ποτέ την ευκαιρία να περπατήσετε μαζί με τον Αϊ Βασίλη στις γειτονιές της Ακαδημίας Πλάτωνα. Εγώ, πάντως και μερικοί ακόμα σύντροφοι και φίλοι την είχαμε αυτή την εμπειρία την φετινή παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Ο δικός μας Αϊ Βασίλης ήταν γλυκούλης, καλοντυμένος, πρόσχαρος... Με το ξωτικό του, οπωσδήποτε... Συνεπής στο ραντεβού του στις 11 το πρωί στο Στέκι Αλληλεγγύης. Ήρθε φουριόζος, επέβλεψε τους σάκους με τα δώρα, τους βοηθούς του, την κλόουν που ήταν εκεί για να εμψυχώνει τα παιδιά και μισή ώρα αργότερα ξεκινήσαμε μέσω της Πλάτωνος να πάμε στην πρώτη πλατεία, του Αγίου Γεωργίου.

Οι βοηθοί του, εκτός από σάκους με δώρα μοίραζαν και την εφημερίδα μας που έκανε, ζεστή – ζεστή, την εμφάνισή της. Ο κόσμος τα 'χασε... Άκουγε όλο αυτό το τσούρμο να λέει τα δικά του κάλαντα που μόνο στο ρυθμό έμοιαζαν με τα άλλα, αυτά που έλεγαν τα παιδιά με τα τριγωνάκια και δεν ήξερε τι ήταν αυτό που έβλεπε. Ο Βασίλης είχε αναλάβει κεραστής της ρακής και άλλα κορίτσια μοίραζαν μελομακάρονα.

Δειλά στην αρχή, πιο εύκολα αργότερα, τα παιδιά έρχονταν κοντά στον Αϊ Βασίλη κι έπαιρναν τα δώρα τους. Όλα. Ανεξαρτήτου χρώματος ή φυλής.

Στην πλατεία Αγίου Γεωργίου ενσωματώθηκε στην παρέα μας και ο Στέφανος μαζί με την ομάδα του που έπαιζαν μουσική. Εκείνος ακορντεόν κι άλλος κιθάρα, ταμπούρλο, φλάουτο, βιολί... Ω!... ήταν υπέροχο να τους ακούς να παίζουν στο ρυθμό των πρωτοχρονιάτικων καλάντων με τα δικά μας λόγια.

Ο Βασίλης, όπως όλοι μας άλλωστε, είχε πάρει ζεστά το ρόλο του. Κέρναγε ακόμα και ανθρώπους στα καφενεία από τα οποία περνούσαμε, την ώρα που έπιναν ήδη τις δικές τους ρακές... Όλο αυτό το ανθρώπινο κομβόι δημιούργησε μια αναταραχή στη γειτονιά. Γλυκιά αναταραχή. Μοιράζονταν ευχές για καλή χρονιά, μελομακάρουνα, ρακές. Κι ο Αϊ Βασίλης εκεί, αγέρωχος να κάνει μοναδική την παρουσία του.

“Τι είστε εσείς” μου λέει μια κυρία. “Πολιτιστικός Σύλλογος;” Όχι, της είπα. Είμαστε από την Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα (ΕΚΑΠ) Πήρε και την εφημερίδα να μάθει περισσότερα πράγματα για μας και να 'ρθει κι εκείνη να βοηθήσει. Να, αυτά είναι τα ωραία... Τόσα χαμόγελα, τόσα καλαμπούρια, είχα καιρό να δω και να ακούσω...

“Ανέβασα” μια φωτογραφία στο Facebook από το κινητό μου τηλέφωνο. Τα σχόλια δεν άργησαν να έρθουν. Οι άνθρωποι επιδιώκουν την αλλαγή στη ζωή τους.

Το είδαμε στον Αϊ Γιώργη, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα και τέλος στην Πλατεία Πλάτωνα όπου και ολοκληρώσαμε όλη αυτή τη δράση. Γύρισα σπίτι, απόγευμα, κουρασμένος με την πιο γλυκιά κούραση που μπορούσε να μου προκύψει. Φαντάζομαι το ίδιο θα ένιωθαν και οι σύντροφοί μου...

Αυτή είναι η νέα εφημερίδα της ΕΚΑΠ που μοιράσαμε σε όλο το δρομολόγιο του Αϊ Βασίλη. Τα κάλαντα που είχαμε στην πρώτη σελίδα βοήθησαν τον κόσμο να μας... καταλάβει τι λέγαμε... Δείτε την ΕΔΩ, ολόκληρη, σε αρχείο PDF.