Η φωτογραφία παρμένει στη διάρκεια της παράστασης “Εκκλησιάζουμες” χθες βράδυ στο Ηρώδειο, δια χειρός Δώρας. Κάτι ανάλογο που επιχείρησα εγώ από τα ορεινά χωρίς φλας ήταν σκέτη αποτυχία.

Δείτε τη δική μου φωτογραφία μέσα από το Ηρώδειο την ώρα της παράστασης χωρίς φλας. Τι να πάρει το καημένο το κινητό... Και πάλι καλό είναι...

Λίγο πριν ξεκινήσει η παράσταση... Ένα τέταρτο... Το Ηρώδειο γεμίζει από κόσμο. Η βραδιά ήταν όμορφη, ο χώρος υποβλητικός ε, χρειάζεται που και που μια πολιτιστική ανάσα. Βουλιάζουμε...

Άλλη μια ματιά από το άνω διάζωμα που καθόμαστε... Τι ομορφιά της καρδιάς είναι τούτη, πια... Χαίρεται και “πεταρίζει” το μέσα σου...

Ένα γενικό πλάνο της σκηνής του Ηρωδείου από το σημείο που καθόμαστε στο άνω διάζωμα. Λίγο πριν αρχίσει η παράσταση “Εκκλησιάζουσες”...

Χθες το βράδυ βρεθήκαμε στο Ηρώδειο να δούμε την παράσταση “Εκκλησιάζουσες”. Είχα καιρό να παρακολουθήσω θέατρο σ' αυτό τον υποβλητικό χώρο, στη σκιά της Ακρόπολης...

Η Ειρήνη είχε κλείσει εισιτήρια μέσω internet και έπρεπε να βρεθούμε νωρίτερα για να τα παραλάβουμε. Είμαστε έγκαιρα στο ραντεβού μας στο ΜΕΤΡΟ της Ακρόπολης...

Ήρθαν και οι άλλοι... Φίλες της Ειρήνης και 10 λεπτά πριν από της 9 ανεβήκαμε στις κερκίδες του άνω διαζώματος...

Είναι ήδη πάρα πολύ κόσμος. Και συνεχίζει να έρχεται με ραγδαίους ρυθμούς... Ένα τέταρτο μετά τις 9 ξεκίνησε η παράσταση. Αξιόλογοι ηθοποιοί, συντελεστές και ένας χειμαρρώδης καυστικό λόγος του Αριστοφάνη.

Αν και είμαστε πολύ ψηλά και οι ηθοποιοί φάνταζαν πολύ μικροί πάνω στη σκηνή... Αν και δεν είχαν ψείρες για να ακούγονται και με δυσκολία έφτανε ο λόγος τους στα αυτιά μας... Αν και το θέμα, διαχρονικό ώς τις μέρες μας είναι καυστικό για άνδρες και γυναίκες, δεν έχασε ούτε στιγμή κάτι από τη σπιρτάδα του... Στη μετάφραση είχαν προστεθεί πράγματα από το σήμερα κι έτσι ο θεατής μπορούσε να νοιώσει καλύτερα το κείμενο ενός σπουδαίου θεατρικού συγγραφέα...

Δυο ώρες μετά, χωρίς διάλειμμα το έργο είχε ολοκληρώσει τον κύκλο του. Οι ηθοποιοί έβγαιναν και ξανάβγαιναν στη σκηνή μετά το ενθουσιώδες μπιζάρισμα του κοινού... Κι εμείς αποχωρίσαμε σχετικά γρήγορα πιο πλούσιοι από το σπουδαίο θέαμα που είδαμε.

Δεν θα γράψω περισσότερα πράγματα για την παράσταση, δεν είμαι ειδικός...

Σαν θεατής μιλάω που απόλαυσα μια ξεχωριστή βραδιά σ' ένα αρχαίο θέατρο που οικοδομήθηκε στην Αθήνα ενάμιση αιώνα από τη γέννηση του Χριστού.

• Και σήμερα στο Ηρώδειο έχει το ίδιο έργο. Για όποιον ενδιαφέρεται να πάει ας δει ΕΔΩ μερικά ακόμα πράγματα για την παράσταση "Εκκλησιάζουσες" και τους συντελεστές της.

Ενα μικρό τρέιλερ από την παράσταση που είδαμε, χθες βράδυ στο Ηρώδειο... Έτσι για να πάρετε μια γεύση...

Στη Θεσσαλονίκη μεταφέρεται το παιχνίδι αυτή την εβδομάδα... Ας είναι η αρχή για να ξαναβγούμε στους δρόμους... Μη μας θεωρούν ότι δεν καταλαβαίνουμε τι μας ετοιμάζουν. Από την ΑΥΓΗ.

Στο ΒΗΜΑ το προχωρούν ακόμα πιο πέρα το πράγμα. Διαβάστε ξανά το πρωτοσέλιδο της καλής εφημερίδας. Μετά τα 11,9 δις έρχεται η έφοδος της Εφορίας. Έλληνες ευτυχείτε. Που έλεγε και ο Άλκης Στέας...

Στο ΕΘΝΟΣ βλέπουν άγριο τον Σεπτέμβρη... Αντε μωρέ... Δεν το πιστεύω... Κάποτε ο Σεπτέμβρης ήταν απλά ένας δύσκολος μήνας, τώρα είναι και άγριος. Δείτε πως τα ιεραρχεί η καλή εφημερίδα του μεγαλοεργολάβου Μπόμπολα. Θα δεινοπαθεί κι αυτός ο... καημένος, φαντάζομαι...

Οι φόβοι του Σαμαρά... Η REAL NEWS τους ιεραρχεί έτσι που να καταλάβουμε τον καημένο τον πρωθυπουργό, πόσο δύσκολα περνά... Τα δικά μας προβλήματα είναι πολύ μικρά μπροστά σ' αυτά που βιώνει ο ίδιος. Μωρέ, πως τον συμπονώ, δε λέγεται...

Το τραγούδι αυτό μας έχει σημαδέψει τη ζωή... Όμορφο, νοσταλγικό, αγαπημένο... Να πάρεις κουράγιο για να διαβάσεις την ειδησεογραφία των ημερών, διαφορετικά σε πιάνει η ψυχή σου...

Κάποτε... Τώρα... Η ιστορία παίζει παιχνίδια, καμιά φορά άγρια... Δείτε εδώ δυο δημοσιεύματα διαχρονικά...

Αριστερά: Ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1974, τότε που παρουσίαζε την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ. Ένα κίνημα, όχι κόμμα, πολύ ριζοσπαστικό για την εποχή του.

Κάτω: Το σημερινό ΠΑΣΟΚ όπως το κατάντησαν οι κληρονόμοι του... Άφαντο από όλα τα σημερινά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Και τι να πουν; Μόνο ως μνημόσυνο θα το παρουσίαζαν.

Δείτε ΤΑ ΝΕΑ που “τόλμησαν” να βάλουν μια “κουτσουλιά” στο πρωτοσέλιδό τους...

Θλιβερή επέτειος γι' αυτούς που κατάντησαν έτσι το ΠΑΣΟΚ... Αυτούς που αντί να ασχολούνται με τα προβλήματα των πολιτών, ξανασχεδιάζουν τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ ως έμβλημα... Με επτά ακτίνες, αντί για εννιά που τον γνωρίσαμε, θα έχει οπωσδήποτε καλύτερη παρέμβαση στην κοινωνία... Κούνια που σας κούναγε, αγύρτες...

Το σκίτσο του Στάθη στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΠΑΡΟΝ. Έχει το χάρισμα ο άνθρωπος να “πιάνει” τον παλμό του κόσμου και να ζει το σήμερα χωρίς φτιασιδώματα. Απλή γραμμή, αλλά φοβερό σε περιεχόμενο με πολλαπλά πολιτικά μηνύματα...

Αγιογραφίας το ανάγνωσμα... Η εφημερίδα ΤΟ ΑΡΘΡΟ είναι παντελώς άγνωστη. Και δεν είναι τυχαίο αυτό. Γιατί να την πάρει κανείς με τέτοια εμμετικά πρωτοσέλιδα; Πολύ πρωτότυπος τίτλος... Μήπως τα ίδια δεν έλεγε και ο ανεκδιήγητος Γιωργάκης; Τα μνημόνια όμως μας τα φόρτωσε στην πλάτη, να 'χουμε να πορευόμαστε...

Κι άλλη μια αλήθεια που ο λαός την γνωρίζει, αλλά τα ελεγχόμενα ΜΜΕ την αποκρύβουν χρυσώνοντας το χάπι των όσων θα κληθούμε να πληρώσουμε. Όσοι αντέξουμε κι όσο μπορούμε... Πάει, χάθηκε και το τελευταίο ίχνος πολιτικής ντροπής... Ποιος το έχασε για να το βρουν αυτοί...

Εντελώς συμπτωματικά τα κανάλια της διαπλοκής ήταν εκεί και κατέγραψαν με τις κάμερες τους τον... ενθουσιασμό των πολιτών και των καταστηματαρχών που είδαν τον πρωθυπουργό χωρίς γραβάτα, απλό, να... κατεβαίνει στο επίπεδό τους και να τους μιλάει... Πόσο χαχόλους μας θεωρούν;

Τελικά πόσο σημαντικό είναι ένας εκλεγμένος πρωθυπουργός να έχει επαφή με τον κόσμο που τον ψήφισε; Ένας ψύχραιμος και σοβαρός πολίτης θα έλεγε: Καμία! Και θα είχε δίκιο. Αυτονόητο είναι, να έχει μια επαφή με τον κόσμο.

Αμ δε... Τα παπαγαλάκια των καναλιών χθες, είχαν πρώτη είδηση, που έπαιζε σε πολλές εκδοχές, τη... βόλτα του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στην Ομόνοια. Στην ουσία δηλαδή, οι κάμερες τον ακολουθούσαν σ' αυτήν την... ξαφνική Σαββατιάτικη έξοδο του για να γίνει ένα ακόμα σόου αποπροσανατολισμού ενόψει της ψήφισης των νέων μέτρων σε βάρος μας...

Και τι φοβερό!... Τα... ανεξάρτητα κανάλια αναπαρήγαγαν το δελτίο Τύπου του πρωθυπουργικού γραφείου, δίνοντας έμφαση στο γεγονός ότι οι πολίτες και οι επαγγελματίες τον υποδέχτηκαν με... ενθουσιασμό. Πιο μεγάλο ψέμα, δεν υπάρχει...

Εγώ που ζω καθημερινά στο κέντρο της Αθήνας, πέριξ της Ομόνοιας, περισσότερο από 30 χρόνια, σας το βεβαιώνω με το χέρι στην καρδιά. Τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο και οι άνθρωποι είναι τόσο απογοητευμένοι... Η οικονομία στο κέντρο φθίνει, η πόλη χάνει τον κοινωνικό της ιστό... Η αστυνόμευση είναι ελλειπής. Οι πελάτες όλο και λιγοστεύουν. Η οικονομική καχεξία δεν αφήνει περιθώρια σε κανέναν να αισιοδοξεί... Πού τις είδε αυτές τις ωραίες εικόνες ο κ. Σαμαράς; Και πώς δέχεται να παίζει σε ένα τέτοιο, εξόφθαλμα “στημένο” παιχνίδι;

Δεν είναι μόνο οι ανεξέλεγκτες, αδήλωτες πόρνες και οι ναρκομανείς που έχουν κατακλείσει τον τόπο. Μα ούτε έναν δεν συνάντησε στο δρόμο του; Έτσι για... ξεκάρφωμα βρε αδερφέ... Φυσικά, δεν μου κάνει εντύπωση. Όταν προηγούνταν η αστυνομία και η συνοδεία του με τις κάμερες και τα τηλεοπτικά κανάλια, πού να δει, τι...

Ο κ. Σαμαράς θα συνεχίσει να ζει στην ασφαλή γυάλα του, μέχρι να ξυπνήσει μια μέρα πανικόβλητος με όλα αυτά που θα βλέπει να συμβαίνουν μπροστά του... Και τότε, ίσως πει στον ανεκδιήγητο κ. Δένδια που έστησε όλο αυτό το σκηνικό για να δείξει το κέντρο χωρίς λαθρομετανάστες στον Αντώνη Σαμαρά, ότι η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική...

Ο κόσμος δεν έχει καμιά διάθεση να τρέξει και να τον χαιρετίσει... Να τον ευχαριστήσει γιατί; Για τον αγώνα που κάνει να του σκάψει πιο βαθιά τον τάφο; Είπαμε, μας θεωρούν ηλίθιους και μας ταϊζουν κουτόχορτο από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, αλλά υπάρχουν και όρια...

Φιλική συμβουλή: Καλό είναι να μην τα υπερβαίνουν, τόσο προκλητικά... Τουλάχιστον αυτό, ας το έχουν στο νου τους...

• Κάπως έτσι κι έτσι κι έτσι παρουσίασαν τη βόλτα τα Site.
• Εντελώς συμπτωματικά όλα κατέγραψαν το δελτίο Τύπου που εξέδωσαν οι άνθρωποι του πρωθυπουργού. Σιγά που θα έμπαιναν στον κόπο να κάνουν ρεπορτάζ...

Με το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού από τον κλασικό πια δίσκο του “Καλεντάρι” ας τον καλωσορίσουμε τον Σεπτέμβρη...

Ένα από τα χαρακτηριστικά του Σεπτέμβρη είναι η μελαγχολία. Φεύγει το καλοκαίρι. Έρχεται ο χειμώνας, η καρδιά μας “πεταρίζει” στα νέα δεδομένα...

Κι άλλο ένα τραγούδι για τον Σεπτέμβρη. Ο μήνας είναι πολυτραγουδισμένος...

Καλώς μας ήρθες Σεπτέμβρη, μήνα της καρδιά μας. Κι αν έχει “ακούσει” ο ταλαίπωρος. Τελειώνει το καλοκαίρι, φέρνει μαζί του το φθινόπωρο (αν υπάρχει πια τέτοια εποχή και όσο κρατάει...), ανοίγουν τα σχολεία, ετοιμαζόμαστε για το χειμώνα... Ε, θέλεις κι άλλα πράγματα για να καταγράψεις αρνητικά ρεκόρ;

Εμείς όμως δεν θα το δούμε έτσι... Θα του χαμογελάσουμε ευγενικά και θα τον υποδεχτούμε με χαρά γιατί, το ξέρουμε, έχει και πολλά θετικά πράγματα να μας δώσει. Αλλά αυτά πρέπει να κοιτάξετε μέσα σας και να έχετε διάθεση για να τα δείτε. Τουλάχιστον αυτό, διάθεση...

Ύστερα, αν ξεκινήσετε όμορφα, είναι βέβαιο ότι θα βρείτε κι άλλα θετικά να του προσάψετε. Το σίγουρο όμως είναι πως όσο κι αν το θέλουν κάποιοι, δεν πρέπει να χάσουμε το χαμόγελο και την αισιοδοξία μας για το αύριο. Έστω και κοντοπρόθεσμα. Αφού, έτσι όπως μας έχουν κάνει, είναι αδύνατον να δούμε πιο μακριά...

Δείτε το μόνο έτσι: Ένας καινούριος μήνας έκανε την εμφάνισή του στη ζωή μας. Κι επειδή μεγαλώνουμε και μ' αυτό θα 'πρεπε και να ωριμάζουμε, καλό είναι να ξαναδούμε τα πράγματα γύρω μας, κάτω ;από μια άλλη οπτική, πιο θετική, τουλάχιστον. Θέλει δουλειά, θα μου πείτε... Εντάξει, θέλει... Και τι μας προσφέρθηκε από τη ζωή απλόχερα χωρίς να το διεκδικήσουμε; Θυμάστε ένα;

Σας το 'χω πει... Πάντα μου άρεσε αυτό το τραγούδι με τη Χάρις Αλεξίου... Ίσως γιατί ποτέ δεν φοβήθηκα το φεγγάρι... Το αντίθετο... Μου έφερνε μια καλή διάθεση και ψυχική ευφορία...

"Το φεγγάρι κάνει βόλτα" Στίχοι και μουσική: Μίκης Θεοδωράκης. Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης Αλλες ερμηνείες: Αντώνης Καλογιάννης. Το φεγγάρι κάνει βόλτα στης κυράς μου τα μαλλιά Παίξε Τσιτσάνη μου το μπουζουκάκι ρίξε μου μια γλυκιά πενιά παίξε Τσιτσάνη μου το μπουζουκάκι να θυμηθούμε τα παλιά Το φεγγάρι κάνει κύκλο στης κυράς μου τη καρδιά Παίξε Ζαμπέτα μου το μπουζουκάκι ρίξε μου μια γλυκιά πενιά παίξε Ζαμπέτα μου το μπουζουκάκι να θυμηθούμε τα παλιά Το φεγγάρι κάνει βόλτα μα η κυρά δεν μ' αγαπά Παίξε Γρηγόρη μου το μπουζουκάκι ρίξε μου μια γλυκιά πενιά παίξε Γρηγόρη μου το μπουζουκάκι να ξεχαστούνε τα παλιά...

Μουσική: Παραδοσιακό Εκτελέσεις: Χαρούλα Αλεξίου || Ελένη Τσαλιγοπούλου. Ο ήλιος βασιλεύει κι η μέρα σώνεται κι ο νους μου από τα σένα δεν συμμαζώνεται. Ποιος σε φίλησε και σε κοκκίνισε το φεγγάρι κάνει βόλτα στης αγάπης μου την πόρτα το φεγγάρι κάνει κύκλο στης αγάπης μου το κήπο. Έλα να φιληθούμε και φίλα με και συ κι αν δεν το μαρτυρήσω μαρτύρα το εσύ Έβγα να σε δω να παρηγορηθώ. Το φεγγάρι κάνει βόλτα στης αγάπης μου την πόρτα το φεγγάρι κάνει κύκλο στης αγάπης μου το κήπο. Εσύ είσαι το σταφύλι και εγώ το τσάμπουρο φίλα με εσύ στα χείλη και εγώ στο μάγουλο. Ποίος σε φίλησε και σε κοκκίνισε το φεγγάρι κάνει βόλτα στης αγάπης μου την πόρτα το φεγγάρι κάνει κύκλο στης αγάπης μου το κήπο.

Απόψε είναι η δεύτερη Πανσέληνος του Αυγούστου. Ας ετοιμαστούμε να την απολαύσουμε στο πλευρό ή στο πλάι αγαπημένων ανθρώπων. Γιατί τις όμορφες στιγμές αξίζει να τις μοιράζεσαι...

Μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα χάδι και όλα αλλάζουν γύρω ή γίνονται πιο όμορφα, σαν να σου χαμογελούν...

Υπερβολικά καλό για να το ζει κανείς σε τέτοιους δύσκολους καιρούς. Υπέροχο, ωστόσο, που αξίζει να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου για να το αποκτήσεις. Πλεονέκτημα που δεν δωρίζεται, αλλά κατακτιέται...

Έτσι είναι με τα ωραία, αξίζει τον κόπο να δώσεις μια μικρή μάχη για να ζήσεις τη στιγμή. Γιατί όλοι αξίζουμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε...

Ας είναι αφορμή μια Πανσέληνος! Να χαλαρώσουμε λίγο μέσα μας. Να βγάλουμε τις έγνοιες από πάνω μας και να νοιώσουμε Άνθρωποι με όλη τη σημασία της λέξης. Με αισθήματα που χρειάζονται την αγάπη για να αναπνεύσουν, να ονειρευτούν, να δουν πιο αισιόδοξα τα πράγματα...

Μην απελπίζεστε... Μην καταθέτετε το όπλα αν έτυχε να αποτύχετε στη ζωή. Προσπαθήστε ξανά. Κάπου, εκεί έξω, υπάρχει το άλλο σας μισό, μια καρδιά που είναι διατεθειμένη να μοιραστεί πράγματα μαζί σας, να σας χαρίσει ένα χαμόγελο, ένα χάδι, μια καλή κουβέντα που θα σας γεμίσει ενθάρρυνση...

Μην απογοητεύεστε, μην εγκαταλείπετε, μην κλείνεστε στον εαυτό σας, θεωρώντας ότι όλα τέλειωσαν... Τίποτα δεν τελειώνει όσο υπάρχει ζωή. Μα τίποτα. Κάθε στιγμή είναι κατάλληλη για μια νέα αρχή...

• Παρακολουθείστε σήμερα την Πανσέληνο μέσα από ένα αρχαιολογικό χώρο. Δείτε ΕΔΩ μερικές προτάσεις...