Η εξέδρα των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ στη Θεσσαλονίκη από την οποία εκφωνήθηκαν οι ομιλίες της συγκέντρωσης των συνδικάτων... Κάποιοι τη θεώρησαν προκλητική. Άλλοι πάλι έλεγαν πως οι διοργανωτές είχαν αυτό το δικαίωμα...

Η Θεσσαλονίκη δεν είναι μια ήρεμη πόλη αυτή την εποχή. Αστυνομοκρατούμενη είναι. Όπου κι αν πας πέφτεις πάνω σε μπλόκα αστυνομικών. Και παντού στην πόλη, στο κέντρο, συναντάς διαδηλωτές με τις σημαίες που “προδίνουν” τον πολιτικό χώρο στον οποίο κινούνται...

Πολυσυλλεκτική. Έτσι όπως μόνο η Θεσσαλονίκη μπορεί να είναι... Τεχνήτρα σ' αυτό... Ακόμα και τώρα που 'ναι ζωσμένη σαν αστακός, δεν χάνει από τη γλύκα και την ομορφιά της της συμπρωτεύουσας. Οι ντόπιοι ξέρουν... Χρόνια τώρα έχουν συνηθίσει κάθε Σεπτέμβρη στη ΔΕΘ παρόμοια γεγονότα...

Άλλες χρονιές αυτή η φιέστα φιλοξενούσε έναν πρωθυπουργό που έκανε μια πομπόδικη ομιλία για την ανάπτυξη και την Κυριακή απαντούσε στους διαπιστευμένους πολιτικούς συντάκτες. Φέτος τίποτα από αυτά δεν συνέβη. Και τι να πει άλλωστε; Εδώ αποφασίζουν για τα νέα σκληρά μέτρα που θα κληθούν να πληρώσουν μισθωτοί – συνταξιούχοι, για εξαγγελίες είμαστε;

Και όλες οι πορείες, ήταν γενικά ήρεμες... Χωρίς επεισόδια παρόλο που όλοι περίμεναν πως “κάτι θα γίνει”. Βεβαίως κάποια μικρά επεισόδια μετά τις πορείες, είναι ανάξια λόγου. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια...

Η επιστροφή στην Αθήνα ήταν επίσης ήρεμη. Κοιτάξαμε με ενδιαφέρον τους τίτλους των κυριακάτικων εφημερίδων... Δεν είχαν λέξη, ούτε εικόνα.

Μόνο σε μένα δεν έκανε εντύπωση αυτό. Ξέρω τι ώρα κλείνουν το Σάββατο τα κυριακάτικα φύλλα. Η βάρδια θα άλλαζε σελίδα σε Β' ή Γ' έκδοση μόνο αν συνέβαιναν επεισόδια σε μεγάλη έκταση και είχαμε νεκρούς. Αλλά αυτό δεν συνέβη... Οπότε προτίμησαν να βγουν στο περίπτερο με κονσέρβες θέματα κι όχι με φρέσκο υλικό...

Οι αφίσες των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ θα συνεχίσουν να “παίζουν” στο Site μου, τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί η πορεία διαμαρτυρίας, αύριο το απόγευμα. Στοχεύοντας στην ενεργοποίηση, όσο περισσότερων εργαζομένων γίνεται... Έτσι ένα “ποτάμι” διαδηλωτών θα στείλει μήνυμα...

Πανέμορφη Θεσσαλονίκη με το Λευκό της Πύργο, που δεν... είναι και τόσος λευκός, αύριο το απόγευμα θα γίνει θέμα συζήτησης σε όλο τον κόσμο. Και όχι για καλό λόγο..

Όχι δεν είμαι πια τόσο απαισιόδοξος που να θεωρώ ότι μερικά πράγματα γίνονται από συνήθεια και δεν αποσκοπούν στο να εκπληρώσουν ένα “τυπικό χρέος”. Δεν είναι ή δεν πρέπει να είναι γι' αυτό το συνδικάτο.

Στις δύσκολες μέρες που βιώνουμε και καθώς δεχόμαστε μια επίθεση χωρίς αρχή, μέση και τέλος, μόνο δυναμικά συνδικάτα που έχουν λόγο και άποψη στα ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους που καλύπτουν, μπορούν να μπουν μπροστάρηδες, έτσι που να νοιώσει επιτέλους κι αυτός ότι έχει συμμάχους και δεν είναι όλοι απέναντί του,

Κάθε φορά που βάζω στο Site μου αφίσες των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων, οι φίλοι μου με κοιτούν με... συμπάθεια και σχολιάζουν: “Ποιόν εκφράζουν άραγε αυτές οι συνδικαλιστικές οργανώσεις; Και τι κοινό μπορεί να έχει ο κ. Παναγόπουλος με τους εργαζομένους που εκπροσωπεί από τη θεσμική θέση του προέδρου;”

Ο προβληματισμούς δεν είναι σώνει και καλά λάθος... Όλα αυτά θα έπρεπε να μας κάνουν να σκεφτούμε πιο ώριμα και πιο σωστά ώστε την επόμενη φορά που θα ανοίξουν οι κάλπες στο σωματείο μας να είμαστε πιο προσεκτικοί στα πρόσωπα που εκλέγουμε...

Ο καθένας, ωστόσο, αντιλαμβάνεται ότι αυτή την ώρα δεν έχουμε την πολυτέλεια της πολυδιάσπασης και κυρίως της άρσης εμπιστοσύνης στα εκλεγμένα θεσμικά πρόσωπα.

Τώρα έχουμε πόλεμο... Και θα πρέπει να παλέψουμε με τους στρατηγούς που έχουμε. Αυθεντικούς ή γιαλαντζί... Δυστυχώς... Φταίμε κι εμείς γι' αυτό...

Αύριο στη Θεσσαλονίκη είναι μια μάχη, όχι μόνο εντυπώσεων... Οι εργαζόμενοι θα παραταχθούν από τη μια μεριά και οι δυνάμεις της καταστολής από την άλλη. Κι ανάμεσα τους μια κυβέρνηση Πόντιος Πιλάτος που νίπτει τας χείρας της, εφαρμόζοντας την πιο σκληρή αντεργατική πολιτική που της ορίζει η τρόικα...

Το κακό είναι πως από τη δική μας την πλευρά οι δυνάμεις είναι κατακερματισμένες. Αλλού το ΠΑΜΕ, αλλού ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλού τα συνδικάτα... Όσα συνδικάτα είναι παρόντα, με ότι εκφράζουν πια... Κι ανάμεσα τους αγνοί αγωνιστές που δεν θέλουν να ανήκουν κάπου, αλλά δεν μπορούν να ανεχτούν τόσο άδικο και ήρθαν να διαμαρτυρηθούν, να φωνάξουν, να σφίξουν αποφασισμένοι τη γροθιά τους...

Κι είναι πολύς ο κόσμος αυτός. Καλά θα κάνουν, κόμματα και συνδικάτα να μην τον αγνοούν... Γιατί θα τους βρουν μπροστά τους. Και πολύ σύντομα μάλιστα... Ας είναι βέβαιοι γι' αυτοί... Έχουν δει τον κόσμο να γυρίζει ανάποδα, είναι ή το βλέπουν ότι πλησιάζουν να είναι, θύματα της ανεργίας, δεν βλέπουν κανένα μέλλον μπροστά τους και καμιά προοπτική. Τους οδήγησαν να γίνουν κινούμενες βόμβες που κάποια στιγμή θα απασφαλιστούν και θα εκραγούν...

Κι αυτό που πρέπει να τους ενδιαφέρει είναι ότι πέρα από τους ίδιους και τις οικογένειες τους θα συμπαρασύρουν κι άλλους... Ολόκληρη η κοινωνία είναι καζάνι που βράζει... Δεν το βλέπουν...

Ενά από τα πιό καλογυρισμένα video για την Ελλάδα, κάνει τον γύρο του Internet τον τελευταίο καιρό, αφού είναι γυρισμένο σε υψηλή ανάλυση (HD) με εκπληκτικά πλάνα από ελικόπτερο από όλη την Ελλάδα, με μία πολύ ωραία μουσική επένδυση...! Ενδεικτικά τα μέρη που φαίνονται στο βίντεο είναι: Όλυμπος, Αθήνα, Πειραιάς, "Υψηλή Γέφυρα" (κρεμαστή) της Χαλκίδας, Φάρος Ρέπι - Σκιάθου (μάλλον), Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, Αιγαίο, Κυκλάδες, Μύκονος, Ο Φάρος Αρμενιστής - Μυκόνου, Δήλος, Νάξος (Η Πορτάρα, η μαρμάρινη πύλη στη νησίδα Παλάτια), Χαλκί Νάξου, Αμοργός - Η Παναγία Χοζοβιώτισσα, Αντίπαρος, Σίφνος, Πάρος, Κρατήρας Σαντορίνης, Νέα Καμένη, Αμμούδι (Σαντορίνης), Σαντορίνη, Ηφαιστειογενές έδαφος - Θηρασία, Χώρα Θήρας, Κνωσός, Κρήτη, Ρόδος, Λίνδος Ρόδου, Λέσβος, Μυτιλήνη - Η Παναγία της Πέτρας, Γενοβέζικο Φρούριο Μήθυμνας, Θράκη, Άλογα στο ποτάμι του Αξιού, Καβάλα, Αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων, Χερσόνησος όρους Άθως (Άγιο Όρος), Θεσσαλονίκη, Καταρράκτες Έδεσσας, Λίμνη Πρέσπα, Φαράγγι του Βίκου, Γέφυρα στην τεχνητή λίμνη του Αλιάκμονα, Λίμνη Ιωαννίνων, Μετέωρα, Διώρυγα της Κορίνθου, Οδοντωτός στο φαράγγι του Βουραϊκού, Μονεμβασιά, Πύλος, Νιόκαστρο Πύλου, Μπούρτζι Μεθώνης, Σπαρτιάτικο φρούριο Σφακτηρίας, Ναός της Αφαίας στην Αίγινα, Μυκήνες, Θέατρο της Επιδαύρου, Αρχαίο στάδιο της Ολυμπίας, Ζάκυνθος, Ναυάγιο στη Ζάκυνθο, Μοναστήρι της Παναγίας της Βλαχέρνας - Κέρκυρα, Δελφοί, Ακρόπολη - Αθήνα, Ξωκλήσι και θάλασσα...!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 08/09/2012

Ο τίτλος του κομματιού δεν είναι δικός μου. Τον δανείστηκα από μια μικρή επιφυλλίδα του διευθυντή της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, Αλέξη Παπαχελά, που δημοσιεύτηκε στη βάση της πρώτης σελίδας την Τετάρτη 5/9. Θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με όσα ο Παπαχελάς λέει, σε ένα όμως δεν θα μπορούσε να πει κάτι διαφορετικό. Λέει στην κατακλείδα του άρθρου του: “Για να αποφύγουμε την ανεξέλεγκτη και βίαιη απελπισία, δύο πράγματα πρέπει να συμβούν: η τρόικα να “βάλει νερό στο κρασί της¨και να ορίσει μια κι έξω πού βάζει τον “πήχη” και οι κυβερνώντες, από τον πρωθυπουργό και κάτω, να μιλήσουν καθαρά στο λαό”.

Ναι, αυτό πρέπει να συμβεί αν όντως είναι διατεθειμένοι να βάλουν φρένο στον κατήφορο... Αλλά, είναι; Όλα δείχνουν πως όχι, δεν είναι...

Στην κυβέρνηση συνεχίζουν το ατέλειωτο γαϊτανάκι με τα μπρος – πίσω. Το γνωστό, επί εποχής αυτοδυναμίας ΠΑΣΟΚ της τελευταίας κυβέρνησης του, όπου έριχναν στην αγορά μερικές πολύ σκληρές ιδέες για να... μαζέψουν μετά μερικές και να θεωρήσουν μερικοί φίλοι τους χαχόλοι, ότι “πάλι καλά, ας τα δεχτούμε με κατεβασμένο το κεφάλι, αφού δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές”.

Κανείς από το επιτελείο της κυβέρνησης δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτές οι δοκιμασμένες ταχτικές έχουν αποτύχει; Με τι παραμορφωτικούς φακούς βλέπουν; Πόσο τους αλλάζει η προσωρινή διαχείριση της εξουσίας;

Κι απ' την άλλη η τρόικα με τον ξύλινο λόγο της που δεν προσφέρει ένα ίχνος ελπίδας για ανάπτυξη παρά επιταχύνει το άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς... Αυτή τη φορά μάλιστα ξεπέρασε τα εσκαμμένα... Θεωρούν άραγε τόσο ανίκανους τους συνεργάτες τους στην κυβέρνηση που τους στέλνουν με e-mail οδηγίες συγκεκριμένες για το πώς θα πρέπει να κινηθούν στο να κατεδαφίσουν κι άλλα εργατικά δικαιώματα, να αυξηθεί η ανεργία και η ύφεση στην πραγματική οικονομία, να παίρνουν ακόμα λιγότερη αποζημίωση οι εργαζόμενοι σε περίπτωση απόλυσης από τον ιδιώτη εργοδότη, να μειώσουν κι άλλο τους βασικούς μισθούς για να συμπαρασύρουν στην πορεία τους και τους άλλους.

Μα δεν το βλέπουν; Η κατάσταση είναι ήδη ανεξέλεγκτη. Εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα που έχουν εξασφαλίσει κέρδη για τρεις ζωές, ανακοινώνουν στους εργαζομένους τους με e-mail ότι στην εξόφληση του Σεπτεμβρίου θα δουν άλλο ένα 5% κόψιμο του μισθού τους, λόγω της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας...

Και δεν υπάρχει κράτος να ενεργοποιήσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, να πιάσει από το πέτο τέτοιους εργοδότες και να τους πει: Τι λέτε μωρέ; Η κακή οικονομική συγκυρία αφορά μόνον εσάς; Δεν αφορά και τους εργαζομένους σας;

Αυτούς που έχουν να αντιμετωπίσουν ένα κράτος εχθρό και ζήτουλα που μόνο ραβασάκια από την Εφορία ξέρει να στέλνει και απαιτεί να πληρωθούν άμεσα για το καλό της χώρας...

Αλίμονο τους!... Όταν συνεχώς στενεύουν τα περιθώρια γι' αυτούς που εκμεταλλεύονται, τα θύματα “μεταμορφώνονται”σε επικίνδυνους αντίπαλους που θα τους βρουν στο δρόμο τους. Αν η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ είναι μια αστική σοβαρή εφημερίδα που υπολύπτονται, ας ξαναδιαβάσουν την επιφυλλίδα του διευθυντή της. Ίσως ήρθε η ώρα για καθαρές κουβέντες...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου "Επισημάνσεις".
• Δείτε ΕΔΩ το άρθρο του κ. Παπαχελά στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Η αφίσα των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ που καλεί τους εργαζόμενους στη διαδήλωση της ΔΕΘ...

Πραγματοποιήθηκε σήμερα Πέμπτη 6/9/2012 σύσκεψη συνδικαλιστικών στελεχών στη Θεσσαλονίκη, με τη συμμετοχή Προέδρων και Γενικών Γραμματέων Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων Μακεδονίας και Θράκης.

Στη σύσκεψη τονίστηκε η αναγκαιότητα της μέγιστης δυνατής ενότητας όλων των δυνάμεων της εργασίας στον αγώνα για την απόκρουση της πιο σοβαρής και βάρβαρης επίθεσης που δέχονται εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και άνεργοι από τις μνημονιακές πολιτικές. Ενότητα τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Αύριο τα Προεδρεία των Εργατικών Κέντρων θα κάνουν εξορμήσεις-συσκέψεις με τα πρωτοβάθμια σωματεία στους χώρους δουλειάς για την ενεργοποίηση και συμμετοχή των εργαζομένων στο Συλλαλητήριο των Συνδικάτων το Σάββατο 8/9/2012 και ώρα 18:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου και στην πορεία προς το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης.

Η ΓΣΕΕ θα συνεχίσει και θα εντείνει τον αγώνα για την ανατροπή των σκληρών, άδικων και αντεργατικών μέτρων που εφαρμόζει η Κυβέρνηση κατ΄εντολή των δανειστών και τις επόμενες ημέρες θα συνεδριάσουν τα όργανα της Συνομοσπονδίας ώστε να λάβουν αποφάσεις για νέες κινητοποιήσεις

Το παραπάνω είναι το δελτίο Τύπου που εξέδωσε η ΓΣΕΕ. Το ενθαρρυντικό είναι πως η απαίτηση για άμεση κήρυξη Γενική Απεργίας συνδικαλιστών και εργαζομάνων φαίνεται να πιάνει τόπο.

• Δείτε ΕΔΩ τι λένε 200 συνδικαλιστές που έχουν βάλει την υπογραφή τους, ανάμεσά τους και από την ΠΕΤ ΟΤΕ...
• Η ΠΕΤ ΟΤΕ ανεβαίνει με πούλμαν στη Θεσσαλονίκη για να συμμετάσχει στη διαδήλωση. Δείτε ΕΔΩ.
  
• Κι ΕΔΩ το ΕΝΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΠΕΤ ΟΤΕ καλεί τους τεχνικούς του ΟΤΕ να πάρουν μαζικά μέρος στη διαδήλωση της ΔΕΘ.

Ήδη από χθες “παίζει” στο Facebook η ημερομηνία που θα βρεθούμε για το ξεκίνημα της φετινής χρονιάς στα σεμινάρια δημοσιογραφίας. Επισκεφτείτε το ΕΔΩ και δηλώστε συμμετοχή, όσοι σας ενδιαφέρει να προσεγγίσετε σωστά την έννοια της δημοσιογραφίας...

Κι ΕΔΩ δείτε την αναδημοσίευση από το Blog της ΕΚΑΠ του μηνύματος που από χθες διακινεί το ¨Πολύτροπο Τέχνης” ως συνδιοργανωτής της προσπάθειας για προσφορά σε όσους το επιθυμών με δωρεάν μαθήματα δημοσιογραφίας...

Η δημοσιογραφία υπήρξε στη ζωή μου γεμάτη σταθμούς. Σοβαροί σταθμοί στην επαγγελματική μου εξέλιξη και πορεία, πιο σοβαροί τώρα που έχω την ευθύνη να πάρω από το χέρι παιδιά που έχουν όρεξη και διάθεση και να τους μυήσω στα μυστικά της τέχνης...

Το να γράφει κανείς ωραία, είναι αναμφίβολα ταλέντο. Μ' αυτό σαν όπλο και με την κατάλληλη γνώση μπορείς να γίνεις ένας καλός συγγραφέας. Τα βιβλία σου να γίνουν μπεστ σέλερ κι ένας κόσμος που του αρέσει η λογοτεχνία να θαυμάζει τον δημιουργό...

Στην τέχνη της δημοσιογραφίας τα πράγματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα... Το αντικείμενο που πραγματεύεσαι πρέπει να είναι λιτά γραμμένο, χωρίς σύνθετες λέξεις, ωραίες εικόνες και καλολογικά στοιχεία, με το λόγο να έχει μια ροή για να μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητός και από τον τελευταίο αναγνώστη μας.

Με κυρίαρχα όπλα μας την έρευνα και το ρεπορτάζ αρκεί  ένα ερέθισμα, μια μικρή αφορμή και το θέμα είναι έτοιμο να προσφερθεί στον αναγνώστη, που περιμένει από μας να μάθει...

Αυτό που είναι απαραίτητο και πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό σε όσους θα ήθελαν να ασχοληθούν με τη δημοσιογραφία, είναι οτι σε καμιά περίπτωση αυτό δεν σημαίνει δημοσιουπαλληλίκι με την κακή έννοια του όρου...

Για τους ανθρώπους που θα ασχοληθούν επαγγελματικά (όπου επαγγελματικά δεν σημαίνει απλά βιοπορισμός, όσο αναγκαίος κι αν είναι κι αυτός στις μέρες μας...) το στοιχείο που πρέπει να διαθέτουν είναι η συνέπεια και η υπευθυνότητα σ' αυτό που θα αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας.

Ήδη έχουμε μια εμπειρία ενός χρόνου... Θεωρητικός είναι ο χρόνος... Στην πραγματικότητα είναι μόνο μερικοί μήνες, αρκετοί ωστόσο για να ξεπεταχτούν τα νέα φυντανάκια που είμαι βέβαιος ότι θα μείνουν στο χώρο...

Και προσέξτε: Αυτό τον καιρό θα δείτε καταχωρήσεις στις εφημερίδες από πολλά ιδιωτικά ΙΕΚ, που υπόσχονται ότι θα σας μάθουν δημοσιογραφία οι φίρμες, τηλεοπτικοί συνήθως αστέρες, αναγνωρίσιμοι, που έχουν στη μαρκίζα τους για κράχτες... Μην ενδώσετε στον πειρασμό, κοστίζουν ένα κάρο λεφτά και δεν έχουν καμιά ισχύ τα χαρτιά τους.

Κανείς εργοδότης δεν θα σας ζητήσει “χαρτιά”. Αυτό που θέλει να δει από σας και τον ενδιαφέρει, είναι οι γνώσεις που έχετε στο... άθλημα. Δηλώστε τώρα συμμετοχή στα σεμινάρια προσφοράς και αλληλεγγύης της ΕΚΑΠ και του “Πολύτροπο Τέχνης”. Αυτό που θα βρείτε εδώ, είναι το χαμόγελο και η καθαρή και άδολη προσφορά και κατάθεση ψυχής. Σας περιμένουμε. Στις 8 Οκτωβρίου έχει οριστεί το πρώτο ραντεβού μας...

• Δείτε ΕΔΩ περισσότερα πράγματα για την μεταλυκειακή Εκπαίδευση. Τώρα που “πείξαμε” στις διαφημίσεις...

Η κοπέλα με τη μαριονέτα είναι καταπληκτική. Έχει τελειώσει η παράσταση στο Ηρώδειο και η Διονυσίου Αρεοπαγίτη έχει γεμίσει από τον κόσμο που πάει στο σταθμό του ΜΕΤΡΟ της Ακρόπολης για να πάρει το τρένο της επιστροφής...

Ξεχωριστή, μας “μαγνητίζει”... Καθόμαστε να δούμε την κούκλα στα χέρια της κοπέλας να χορεύει απίστευτα όμορφα. Χορεύει μαζί της και η καλλιτέχνης... Μόνο που φορά ένα ολόσωμο μαύρο παντελόνι πάνω της που την κάνει να μην ξεχωρίζει μέσα στο σκοτάδι. Οι θεατές, θέλοντας και μη, κοιτάζουν το θέαμα με την μαριονέτα και χειροκροτούν...

Βράδυ Δευτέρα στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Μόλις έχουμε βγει από το Ηρώδειο, όπου παρακολουθήσαμε την παράσταση “Εκκλησιάζουσες” του Αριστοφάνη. Μαζί μας εκατοντάδες άλλοι θεατές που έχουμε πάρει το δρόμο για το ΜΕΤΡΟ της Ακρόπολης. Στο πλάι του δρόμου καλλιτέχνες παίζουν, συνήθως μουσικά όργανα...

Λίγο μετά την είσοδο στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης μας κεντρίζει το ενδιαφέρον μια νέα κοπέλα που η μαριονέτα χορεύει στα χέρια της και μαζί της κι αυτή.

Έχει απλώσει πίσω της ένα μαύρο πανί που έχει κεντημένο πάνω του: “Με το χαμόγελο” και πάνω του ένα κασετόφωνο με ενισχυτή παίζει δυνατά τα τραγούδια που χορεύει η κούκλα της. Είναι εύπλαστη και λυγερή σαν ένας μικρός άνθρωπος. Με θηλυκό νάζι... Και διάθεση για ζωή.

Όλα τα κάνει το κορίτσι... Κρατά τα σχοινιά της κούκλας της, βάζει τα τραγούδια που θα ακουστούν, χορεύει μαζί της και ”μαγνητίζει” το κοινό της που την παρακολουθεί στην παράσταση που δίδει...

Χαζεύουμε κι εμείς... Ξεκολλήσαμε ύστερα από τον τρίτο χορό της κούκλας και της ίδιας. Οι θεατές πλησιάζουν και βάζουν χρήματα στο μικρό καπέλο, εκεί, μπροστά της. Η αμοιβή για την προσπάθεια της. Ποιος ξέρει πόση ώρα περίμενε να δει τόσο πολυπληθές κοινό...

Αχ αυτοί οι καλλιτέχνες πως μου αρέσουν κάθε φορά που τους βλέπω να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους μπροστά στο κοινό που τους καταχειροκροτεί ενθουσιασμένο...

• Δείτε ΕΔΩ ένα καταπληκτικό άρθρο του καλού φίλου Κώστα Γκαντάτσιου που διετέλεσε και δάσκαλος στο χωριό μας κι έβγαλε κι ένα εκπληκτικό βιβλίο γι' αυτό. Δείτε τον ΕΔΩ μαζί μου, σ' ένα παλιό δημοσίευμα στο Site μου.