Μάλλον εμπορική παρά θρησκευτική γιορτή, τα Χριστούγεννα, έτσι δεν είναι; Ή όχι;

xristougΕκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...xrist...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ  και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

Στο παλάτι της Σίσσυ… Μια όμορφη εμπειρία που άξιζε τον κόπο να την έχουμε στην Κέρκυρα

Posted in Επικαιρότητα

sissi1.060921
Καθώς ο καιρός προχωρεί μέσα στον Σεπτέμβρη, όλο και λογοστεύουν οι τουρίστες στην Κέρκυρα. Χθες, πρώτη μέρα της νέας εβδομάδας το διαπιστώσαμε αυτό, καθώς είχαμε σχεδιάσει να πάμε στο παλάτι της Σίσσυ, μια μοναδική ομορφιά στην πόλη της Κέρκυρας καθώς αφηνει μια γλυκιά αίσθηση στον επισκέπτη.

sissi2.060921
Βοηθός ο καλός φθινοπωρινός καιρός… Είχε λίγα σύννεφα το πρωί, όταν ξεκινήσαμε και είχε πέσει αισθητά η θερμοκρασία. Ότι καλύτερο δηλαδή για όλους μας, αλλά κυρίως για την Άννυ, που το χρειάζονταν. Και χθες διαψεύστηκε η ΕΜΥ στις προβλέψεις της για βροχές στην Κέρκυρα. Δεν τις είδαμε.

sissi3.060921
Ανεβήκαμε λοιπόν στο παλάτι της Σίσσυ. Εδώ που ο μύθος πλέκει με την πραγματικότητα και όπου το φυσικό κάλλος είναι πανέμορφο, είχαμε την ευκαιρία να φωτογραφηθούμε. Σ' αυτό το πλαίσιο, κρατώ τη σημερινή ανάρτηση. Επειδή ο Κώστας τράβηξε πάρα πολύ φωτογραφικό υλικό και θα επιστρέψουμε πολύ γρήγορα.

sissi4.060921
Η Σούλα φωτογραφημένη σε ένα από τα δωμάτια του παλατιού, όπως είναι σήμερα... Δεκάδες, τουρίστες κυρίως, ήταν στη σειρά για ένα εισιτήριο εισόδου των 10 ευρώ, από τα Ελληνικά Ακίνητα του Δημοσίου που διαχειρίζεται την όλη υπόθεση. Χωρίς γκρίνια, μπήκαμε κι εμείς στην ουρά.

sissi5.060921
Ο Κώστας και η Άννυ, το έβλεπαν για πρώτη φορά, αυτό το παλάτι. Και είχαν φροντίσει νωρίτερα να ενημερωθούν σχετικά με το ποια ήταν η αυτοκράτειρα Σίσσυ. Εδώ η Σούλα και η Άννυ, φωτογραφημένες κάτω από το τεράστιο άγαλμα του Αχιλλέα, τον οποίο υπεραγαπούσε η αυτοκράτειρα.

sissi6.060921
Φυσικά κι εμείς φωτογραφηθήκαμε από τον Κώστα. Από τους κήπους του παλατιού που αν και Σεπτέμβρης, ήταν ιδιαίτερα περιποιημένος. Είδαμε κηπουρούς επί το έργο και αφήσαμε τη ματιά μας να περιπλανηθεί στο χώρο... Εντυπωσιακό το όλο σύστημα. Σε λίγο θα δείξουμε κι άλλες εικόνες από εκεί.

Πήγαμε στο παραλία Γαρδένος, μια από τις πιο όμορφες της Κέρκυρας. Άξιζε τον κόπο!

Posted in Επικαιρότητα

gardenos1
Διαβάζουμε στο https://www.tripadvisor.com.gr: Παραλία με φοβερή αμμουδιά και για όλα τα γούστα. Προσωπικά την θεωρώ την καλύτερη της Κέρκυρας. Κάπως έτσι τη νοιώσαμε κι εμείς, χθες. Μετά το μπάνιο "τσιμπήσαμε" κάτι στην ταβέρνα της "Julias". Δίπλα στη θάλασσα.

gardenos2
Φοβερή παραλία, με άμμο και καταπληκτικά καθαρά νερά! Διαθέτει ξαπλώστρες, ντουζιέρες αλλά και πολύ ελεύθερο χώρο. Βαθαίνει αργά. Καθαρά νερά, αρκεί να μην φυσάει πολύ γιατί σηκώνει κύμα. Εμείς χθες που πήγαμε δεν φύσαγε καθόλου. Εύκολα προσβάσιμη με αυτοκίνητο. Υπάρχει χώρος για παρκάρισμα.

gardenos3
Είναι μέχρι να πας για πρώτη φορά! Μετά δεν την αλλάζεις! Φανταστική παραλία με ψιλή ξανθή άμμο, πεντακάθαρα νερά, ξαπλώστρες, ομπρέλες και 2-3 ταβέρνες για φαγητό. Όσοι μιλούν για τον Γαρδένο μόνο καλά λόγια έχουν να προσθέσουν σ' αυτή την παραλία της Νότιας Κέρκυρας.

gardenos4
Οργανωμένη ακόμα κι αν έχει αρκετό κόσμο τον Αύγουστο, λίγο αν περπατήσεις βρίσκεις ήσυχα και απομονωμένα σημεία. Εχει παχιά άμμο και είναι ιδανική για παιδιά. Εχει επίσης ντουζ και αλλαξιέρες. Ιδανική για οικογένειες και παρέες που αναζητούν χαλάρωση και ηρεμία! Φανταστείτε τώρα πώς ήταν τον Σεπτέμβρη!

gardenos5
Μαζί με την Σάντα Μπάρμπαρα, που βρίσκεται πριν από αυτήν, είναι οι αγαπημένες μου παραλίες. Και στις δύο μπορείς να περπατήσεις, όσο αντέχεις, νότια και να βρεθείς μόνος στον παράδεισό τους. Υπάρχουν ντουζιέρες και καμπίνες και στις δύο και ομπρέλες γι' αυτούς που μένουν όλη την ημέρα.

gardenos6
Περάσαμε μερικές ώρες χθες το μεσημέρι με τα παιδιά εδώ και το χαρήκαμε. Ο Γαρδένος βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο της Κέρκυρας και είναι η μεγάλη αμμουδιά του παραδοσιακού χωριού Βιταλάδες. Θα σας προτείναμε να ακολουθήσετε τις πινακίδες του δρόμου, αντί να εμπιστευτείτε τους χάρτες της Google.

Δύσκολος Σεπτέμβρης, γεμάτος υποχρεώσεις και με αυξήσεις στα βασικά είδη κατανάλωσης

Posted in Δημοσιογραφικά

anatimisis1
Είναι από τα περίεργα και παράξενα της ελληνικής οικονομίας. Εδώ ο κόσμος χάνεται στην εποχή του κορονοϊού, τρίτη χρόνια τώρα και κάποιοι ακολουθώντας τους κανόνες της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς, αυξάνουν τις τιμές στα είδη βασική διατροφής και κατανάλωσης, με αποτέλεσμα να κάνουν τη ζωή δύσκολη στους απλούς ανθρώπους. Πιο δύσκολη ακόμα και από αυτή που είναι.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 04/09/2021

Όσοι κατάφεραν να πάνε διακοπές, λόγω των συγκεκριμένων δυσκολιών, με την επιστροφή τους, τον Σεπτέμβρη, έχουν να αντιμετωπίσουμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση από οικονομική άποψη… Μαζεμένες οφειλές στην Εφορία, εξτρά έξοδα για το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιά και εξτρά αυξήσεις σε βασικά είδη καταναλώσεις.

Προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε το φαινόμενο. Δύσκολο. Οι αυξήσεις ήταν ένα συνηθισμένο φαινόμενο τον Σεπτέμβρη. Η δύναμη της συνήθειας και εδώ. Η λογική δεν συμβαδίζει, αλλά τι σημασία έχει; Κάποιοι που διαμορφώνουν το οικονομικό τοπίο, αρνούνται συνειδητά να δουν την πραγματικότητα που βιώνουμε.

Η είδηση λοιπόν «έσκασε» κάπως έτσι: Οι ανατιμήσεις σε πρώτες ύλες, ενέργεια και μεταφορές, φέρνουν και τις πρώτες αυξήσεις στο ψωμί σε ορισμένα αρτοποιεία του Βόλου, αυξήσεις που θα φτάνουν ακόμη και στο 20-25%.

Το φθηνό ψωμί, ίσως σε λίγο καιρό να αποτελεί παρελθόν, και οι καταναλωτές θα πρέπει να υπολογίζουν δύο και τρεις φορές, εάν τους συμφέρει να αγοράζουν καθημερινά, ώστε να μην ξοδεύουν άσκοπα χρήματα. Οι αρτοποιοί όλο το προηγούμενο διάστημα προσπάθησαν και τα κατάφεραν να απορροφήσουν τις αυξήσεις σε πρώτες ύλες, αλλά τα πράγματα πλέον έχουν γίνει πολύ δύσκολα, με αποτέλεσμα οι αυξήσεις να περνούν και στις τιμές των προϊόντων.

Ενδεικτικά ο πρόεδρος του Σωματείου Αρτοποιών Βόλου κ. Κώστας Τσουράπας δήλωσε πως «από τις πληροφορίες που έχουμε, ήδη τέσσερα με πέντε αρτοποιεία στην περιοχή της Μαγνησίας αναγκάστηκαν να αυξήσουν τις τιμές τους στα ψωμιά ως απόρροια της αύξησης των τιμών σε μια σειρά άλλων ειδών και υπηρεσιών. Μάλιστα δεν αποκλείεται τον ίδιο δρόμο να ακολουθήσουν και άλλα αρτοποιεία, αφού όλος ο κλάδος πλήττεται από τις αυξήσεις στις πρώτες ύλες, την ενέργεια και τις μεταφορές.episimansis.neo

Αυτές οι αυξήσεις είχαν φανεί από τον περασμένο Ιανουάριο. Μάλιστα από τότε λέγαμε πως κάποια στιγμή θα μετακυλήσουν και στο ψωμί, δηλαδή στην κατανάλωση, και να που τώρα γίνεται δυστυχώς πραγματικότητα. Πέρα από αυτές τις αυξήσεις, είχαμε εδώ και λίγες εβδομάδες και την άνοδο στα σιτηρά, ενώ είναι πιθανό να υπάρξει και νέα άνοδος τιμών στα σιτηρά που θα εισαχθούν από τον Οκτώβριο από τον Καναδά».

Αναφερόμενος στις αυξήσεις στην τιμή του ψωμιού που καταγράφεται σύμφωνα με το σωματείο ήδη στη Μαγνησία, ο κ. Τσουράπας ανέφερε πως το ένα τεμάχιο ψωμιού από 90 λεπτά με ένα ευρώ που είχε μέχρι πρότινος, πήγε στο 1,20 ευρώ με 1,40 ευρώ.

Κι αυτό γιατί σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Αρτοποιών, το κόστος παραγωγής για ένα τεμάχιο ψωμιού σε φούρνο της γειτονιάς και με δύο εργαζομένους, είναι στα 87 λεπτά, που σημαίνει πως αν δεν αυξήσουν την τιμή, οι αρτοποιοί δεν θα έχουν κανένα έσοδο.

Επισήμανε δε πως το ένα κιλό αλεύρι έχει αυξημένη τιμή πλέον κατά 20 λεπτά. Φαίνεται πως οι αυξήσεις μοιάζουν να είναι μάλλον αναπόφευκτες, μια εξέλιξη που οπωσδήποτε θα επηρεάσει και την κατανάλωση.

Πάνω από τον μέσο δείκτη τιμών στην ΕΕ βρισκόταν το 2020 η τιμή του ψωμιού και των σιτηρών στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Eurostat.

Θα το καταπιούμε κι αυτό αμάσητο, επενδυμένο με τα στατιστικά στοιχεία της Eurostat; Μένει να το δούμε στην πράξη. Αλλά δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι θα γίνει πράξη.

Προτίμησα σκόπιμα να μη μιλήσω ούτε για τον κυβερνητικό ανασχηματισμό, ούτε για το μεγάλο πρόβλημα υποστελέχωσης στα νοσοκομεία. Έχουμε χρόνο για όλα αυτά, σε λίγο… Για την ώρα τα βασικά είδη διατροφής, το ψωμί είναι στην πρώτη γραμμή μαζί με τις θηριώδεις αυξήσεις που έρχονται…

  • Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται από χθες στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Μεγάλη συζήτηση για τον εμβολιασμό των εργαζομένων σε χώρους υγειονομικής φροντίδας

Posted in Δημοσιογραφικά

anastoli.igionomikon
Έχει μια λογική αυτό που λέει ο Λεωνίδας και το συνοψίζει πολύ όμορφα στο «Το κράτος θέλει να προφυλάξει τη δημόσια υγεία. Δεν γίνεται να λέει στον ιδιώτη πάρε μέτρα για τον κορονοϊό και το ίδιο το κράτος να μην παίρνει».

bonis.leoΞεκινώντας θα ήθελα να σταθώ στον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη. Πραγματικά ένας μουσικοσυνθέτης θρύλος πέρασε στη ιστορία. Θέλω να στείλω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του και στους οικείους του. Θα τον δούμε ξανά στην ανάσταση.

Και περνώντας στο θέμα της ημέρας τώρα. Γίνεται μεγάλη συζήτηση για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό στον δημόσιο τομέα και ειδικά σε χώρους υγειονομικής περίθαλψης και φροντίδας. Γιατροί, νοσοκόμες, καθαρίστριες, άτομα που δουλεύουν σε οίκους ευγηρίας κλπ. Προφανώς και ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει αν θα κάνει το εμβόλιο.

Αλλά σε κάθε εργασία υπάρχουν και κάποιες προϋποθέσεις για να σε προσλάβουν. Πας σε συνέντευξη εργασίας, αφού πρώτα το βιογραφικό σου έχει περάσει από χίλια κόσκινα, και περνάς αλλά σαράντα κύματα εκεί με διάφορες ερωτήσεις. Προφανώς για να αναλάβεις μια θέσης εργασίας πρέπει να ανταποκρίνεται στα απαιτούμενα προσόντα. Αλλιώς τι να σε κάνουν;

Φτάνουμε λοιπόν στο κύριο νόημα. Δουλεύεις μέσα σε νοσοκομείο, όπου εκτός από τα χίλια δυο μικρόβια που ανέκαθεν κυκλοφορούσαν μέσα στα νοσοκομεία, τώρα έχεις και τον κορονοϊό. Ένα βασικό απαιτούμενο προσόν εδώ, είναι να τηρείς τα υγειονομικά πρωτόκολλα.

Άσχετα αν εσύ πιστεύεις ότι υπάρχει ή όχι ο κορονοϊός, μέσα στο νοσοκομείο κάνει κουμάντο ο εργοδότης σου. Είτε εργάζεσαι σε δημόσιο νοσοκομείο είτε σε ιδιωτικό, εκεί κάνει κουμάντο ο εργοδότης σου. Αυτός θέτει τους κανόνες επειδή δικιά του είναι η επιχείρηση.

Το κράτος λοιπόν, που και αυτό είναι μια επιχείρηση, θέλει οι υπάλληλοι του να είναι εμβολιασμένοι είτε εργάζονται σε νοσοκομείο, κέντρο υγείας, ΕΚΑΒ, πρώτες βοήθειες, βρεφοκομείο, σχολείο, γηροκομείο. Απλά άλλαξαν οι απαιτήσεις και πρέπει να προσαρμοστείς. Το κράτος θέλει να προφυλάξει τη δημόσια υγεία. Δεν γίνεται να λέει στον ιδιώτη πάρε μέτρα για τον κορονοϊό και το ίδιο το κράτος να μην παίρνει.

Πώς να στο πω πιο απλά να το καταλάβεις; Μπορείς να πας με φανέλα του Παναθηναϊκού στο Καραϊσκάκη; Μπορείς να εργάζεσαι στη Blue Star Ferries και να κυκλοφορείς στο πλοίο με στολή Seajet; Μπορείς να εργάζεσαι στην Coca-Cola και να πίνεις Pepsi; Δεν γίνεται. Δεν ταιριάζει.

Πόσο μάλλον όταν δεν θίγεται απλά ένα brand name, αλλά η ίδια η υγεία και η ζωή. Καλά κάνεις λοιπόν και έχεις την άποψη σου, αλλά για να εργαστείς σε συγκεκριμένες θέσεις πρέπει να ανταποκρίνεται σε κάποιες προϋποθέσεις. Απλό και κατανοητό νομίζω. Αν δεν θες να εμβολιαστείς άλλαξε εργασία.

Το πέρασμα με το μικρό πλοίο "Λευκίμη" από την Ηγουμενίτσα στη νότια Κέρκυρα...

Posted in Επικαιρότητα

pros.kerkira
Ήταν 12:30 το μεσημέρι, χθες, όταν το μικρό πλοίο "Λευκίμη" ξεκίνησε από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας για τη νότια μεριά της Κέρκυρας. Προορισμός μας η villa Lou, όπου και θα μείνουμε μερικές μέρες για να γνωρίσουμε το νησί του Ιονίου μαζί με τον Κώστα και την Άννυ.

igumenitsa1.020921
Κατεβήκαμε στο λιμάνι λίγο νωρίτερα, να τσεκάρουμε τι ώρα φεύγει το πλοίο και να κόψουμε τα εισιτήρια μας. Και μετά, πιο ήρεμοι πήγαμε μια βόλτα λίγο έξω από το λιμάνι, να γνωρίσουμε το χώρο μπροστά στη θάλασσα, έναν χώρο αναψυχής και περιπάτου. Και μας άρεσε.

igumenitsa2.020921
Γενικά είναι όμορφη πόλη η Ηγουμενίτσα. Πρώτη φορά, τη ζω από κοντά. Δεν είχα την ευκαιρία να ξαναέρθω. Την προηγούμενη φορά είχαμε πάει με αεροπλάνο. Ο δρόμος με το Ι.Χ έχει λίγο περισσότερη κούραση, είναι αλήθεια, ακόμα κι αν μοιράζεσαι το τιμόνι στη διαδρομή με συνοδηγό.

igumenitsa3.020921
Ήταν μεσημέρι και η ταβέρνα δίπλα στο μικρό λιμανάκι με τις ψαρόβαρκες είχε μαζέψει τις καρέκλες και τα τραπέζια για το βράδυ, που θα δροσίσει και θα μπορούσαν να καθίσουν οι πελάτες έξω για να φάνε. Σαν καλή μου φάνηκε μια τέτοια προοπτική...

igumenitsa4.020921
Είδαμε κι αυτή την πλευρά της θάλασσας της Ηγουμενίτσας. Ο Κώστας με το κινητό του τηλέφωνο κατέγραψε τα στιγμιότυπα που βλέπετε και στη σημερινή ανάρτηση. Αλλά λιγο πιο κάτω είχε μικρά βότσαλα, όπου κάποιος θα μπορούσε να κάνει μπάνιο, σχεδόν μέσα στην πόλη.

igumenitsa5.020921
Περπατώντας δίπλα στη θάλασσα της Ηγουμενίτσας, όπως το ζήσαμε χθες το μεσημεράκι, λίγο πριν πάρουμε το καραβάκι που θα μας μετέφερε στη Λευκίμη κι από εκεί στη Villa Lou, στο Περιβόλι, στην περιοχή Καλυβιώτη όπου είμαστε πρώτο πρωινό σήμερα. Ετοιμάζουμε το σημερινό πρόγραμμα.

Όσο ζούμε σ' αυτό το σύστημα πάντα θα υπάρχουν μικρά προβλήματα να μας ταλαιπωρούν

Posted in Επικαιρότητα

lastixo1.010921
Να είσαι προετοιμασμένος για το ταξίδι, να κάνεις σχέδια κι όνειρα για την κάθε μέρα και ξαφνικά στο δρόμο, ενώ έχουμε περάσει τη Γέφυρα του Ρίο στην Ιονία Οδό, στο ύψος της Αμφιλοχίας, να σε πιάνει λάστιχο, δεν είναι και ότι καλύτερο. Αλλά, δεν πρόκειται να μας χαλάσει τη διάθεση...

lastixo2.010921
Αναγκαστήκαμε να κατεβάσουμε τις βαλίτσες και τα πράγματα μας στην άκρη του δρόμου, να ειδοποιήσουμε την οδική βοήθεια, για το πρόβλημα που αντιμετωπίζαμε, να καταλάβουν που είμαστε και να στείλουν συνεργάτη τους. Προς έκπληξη μας, όλα αυτά έγιναν εύκολα και γρήγορα.

lastixo3.010921
Είχαμε την τύχη να σταματήσουμε στην Ιονία Οδό, κάτω από μια γέφυρα, οπότε μας προστάτευε ο ίσκιος της από τον ήλιο του μεσημεριού. Φυσούσε κι ένα ελαφρύ δροσιστικό αεράκι. Όλα καλά. Λίγο μπερδεύτηκαν οι άνθρωποι στην Ιονία Οδό κι έστειλαν τη βοήθεια στην... Άρτα. Τριανταπέντε χιλιόμετρα μακριά.

lastixo4.010921
Η δικιά μου Οδική Βοήθεια, η Montial, ήρθε γρήγορα και μέσα σε ελάχιστο χρόνο, ο Γιώργος, ένας ευγενικός τεχνικός, αντικατέστησε το λάστιχο με τη ρεζέρβα. Μας σύστησε όμως ότι έπρεπε να βρούμε βουλκανιζατέρ. Με πήρε μάλιστα τηλέφωνο μδ το κινητό του για να μου πει ότι πολύ κοντά μας υπήρχε ένα.

lastixo5.010921
Την κρατάμε ως εμπειρία όλη αυτή την κατάσταση, διότι σε τίποτα δεν μας χάλασε τα σχέδια. Αντίθετα φτάσαμε μεσημέρι στην Ηγουμενίτσα και βρήκαμε να "τσιμπήσουμε" κάτι πριν πάμε στο ξενοδοχείο μας να αναπαυτούμε... Θα ήταν καλύτερα να μη μας είχε προκύψει, αλλά βλέπεις έρχονται αυτά και σου χτυπούν την πόρτα.

lastixo6.010921
Εξαιρετικός και ο άνθρωπος στο συνεργείο που μας έφτιαξε το λάστιχο. Και καλός συζητητής. μας υπέδειξε μάλιστα και τον καλύτερο δρόμο για να φτάσουμε στον προορισμό μας. Μ' αρέσουν αυτοί οι άνθρωποι που χωρίς να σε γνωρίζουν σπεύδουν σε βοήθεια.

Και σιγά - σιγά έρχεται και το φθινόπωρο. Στο βάθος, ο χειμώνας αρχίζει να αχνοφέγγει...

Posted in Επικαιρότητα

fthinoporina.xromata1
Με εικόνες φθινοπωρινές που σε λίγο θα γίνουν πραγματικότητα "ντύνουμε το σημερινό δημοσίευμα. Το λόγια του Λεωνίδα Α. Μπόνη θα σας παρασύρουν σε αλήθειες. Κάτι αλλάζει, έστω και σημειολογικά με τον ερχομό του Σεπτέμβρη...

fthinoporina.xromata5

bonis.leoΝαι, ναι. Καλά το καταλάβατε. Πρώτη μέρα του Σεπτεμβρίου σήμερα. Πάει το καλοκαίρι. Ξέρετε, είναι από τις μέρες που σκεφτόμαστε ότι ενώ το περιμέναμε πως και πως το καλοκαίρι, τώρα καθόμαστε και προσπαθούμε να καταλάβουμε γιατί το περιμέναμε πως και πως.

Πέρασε χωρίς να έχουμε κάνει οι περισσότεροι πολλά μπάνια. Στο ρυθμό της εργασίας κανονικά ή και χωρίς εργασία κάποιοι, αλλά μέσα στο σπίτι. Νομίζω τα περισσότερα καλοκαίρια αφήνουν αυτή την αίσθηση.

Και θέλοντας να προλάβω αυτούς που μένουν σε πόλεις, να ξέρετε πως όσοι μένουν σε παραλιακή επαρχία, δεν κάνουν κάθε καλοκαίρι 3 μήνες διακοπές, όπως πολλοί ίσως φαντάζονται. Η καθημερινότητα και η ρουτίνα δεν τους επιτρέπει να χαρούν όπως πρέπει την εξοχή στην οποία κατοικούν.

Εξάλλου όταν είσαι στο σπίτι σου, όλο και κάποια δουλειά θα βρεις να κάνεις. Οι νοικοκυρές το ξέρουν καλά αυτό.

Αλλά παρόλα αυτά μια εποχή άλλαξε. Και με την εποχή ίσως αλλάζει και η διάθεση. Το φθινόπωρο είναι μια γλυκιά εποχή. Ίσως και ρομαντική θα μπορούσαμε να πούμε, λόγω των χρωμάτων που αποκτά η φύση. Κάποιοι μάλιστα επιλέγουν να κάνουν και τις διακοπές τους τότε, που η φύση είναι πιο ήρεμη. Δεν έχει ούτε το καύμα του καλοκαιριού, ούτε το κρύο του χειμώνα. Μας εισάγει κατάλληλα σε ότι μας κρύβει ο χειμώνας.

Κάποιοι υπερθετικοί χαρακτήρες θα πουν ότι ακόμα δεν τελείωσε το καλοκαίρι, πως να πούμε από τώρα "καλό χειμώνα"; Ξέρετε το "καλό χειμώνα" δεν έχει να κάνει με την εποχή, αλλά με αυτά που περιλαμβάνει αυτή.

Τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ. Ο χειμώνας έτσι και αλλιώς χειμώνας θα είναι. Κρύο θα έχει, βροχή, άντε και κανένα χιόνι στα πιο ορεινά.

Το θέμα είναι οι δραστηριότητες του να πάνε καλά. Το φθινόπωρο σημαίνει την επανέναρξη των σχολείων και των εργασιακών κύκλων, μιας ολόκληρης κοινωνικής δραστηριότητας. Οπότε ναι, ας πούμε από σήμερα "καλό χειμώνα", και το συνοδεύουμε με ένα ωραίο τραγούδι.

Ακούστε το ΕΔΩ. Πρόκειται για το τραγούδι "Μέχρι να Πάρεις Παγωτό σε βρίσκει ο χειμώνας" από τον ομώνυμο δίσκο του Πάνου Κατσιμίχα σε συνεργασία με τον Μάνος Ξυδούς.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA