Όμορφες εικόνες εποχής... Δείτε τα ζουμπούλια ή μανουσάκια, όπως τα λένε στην Κρήτη

manusakia3.310122
Μερικά από τα λουλούδια αυτής της εποχής που μας αρέσουν πολύ, είναι τα μανουσάκια... Για αυτά έχουμε γράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, πολλές φορές. Δείτε μια από αυτές, ΕΔΩ. Αρέσουν και στη Στασούλα μας και όποτε έχει χρόνο και μπορεί, ξέρει πού θα πάει για να τα βρει... Η φωτογραφία αυτή είναι της φίλης μας Frideriki Fotinou.



manusakia1.1310122
Τα μανουσάκια πάντα μας άρεσαν και μας αρέσουν. Το "κλικ" γι' αυτό το δημοσίευμα το πήραμε από μια ανάρτηση της Spyridoyla Geraniotaki στην ομάδα "ΜΕΤΕΩΚΡΗΤΕΣ". Για να ευχηθεί «Καλή βδομάδα στην ομάδα μας με υγεία, ομορφιές και αρώματα». Έτσι είναι. Στο διαδίκτυο υπάρχει αλληλεπίδραση...

manusakia2.310122
Δεν λέει σε ποια περιοχή της Κρήτης τα βρήκε, κάτι που κάνουν οι περισσότεροι στο διαδίκτυο. Έχουν την αίσθηση ότι  αφού ξ΄λερουν εκείνοι, "όλοι ξέρουν". Αλλά δεν ξέρουν. Και μερικοί, όπως εμείς, θα θέλαμε να ξέρουμε, επειδή ως παιδιά, τα ψάχναμε κάποτε... Και γνωρίζαμε πού θα τα βρούμε....

manusakia2018.1
Τις πρώτες τρεις φωτογραφίες τις πήραμε από το διαδίκτυο. Αλλά αυτή και η επόμενη είναι από παλιότερες δημοσιεύσεις εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ, άλλο ένα δημοσιεύουμα που κάναμε για τα μανουσάκια. Είναι από την Άνδρο και η φίλη μας, Δήμητρα, είναι που τα μαζεύει. Αρέσουν και σε εκείνη...

manusakia2018.4

Αχ αυτά τα μανουσάκια! Τελικά τα βρήκε και φέτος η Στασούλα. Αψήφησε τη βροχή και την κακοκαιρία και πήγε εκεί, που ξέρει πως βγαίνουν. Και γέμισε το ανθοδοχείο της. Και γέμισε ο τόπος ευωδιές…

manusakia.stasulas
Έτσι για να αλλάξει λίγο η διάθεση μας καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία ύστερα από την εισβολή της Ρωσίας πριν τρία χρόνια και εδώ μας ταλανίζει η ακρίβεια και ο πληθωρισμός που ροκανίζουν το εισόδημα μας... Ναι, ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές. Αλλά το να είμαστε ψύχραιμοι, θα μας βοηθήσει να βλέπουμε πιο καθαρά τα πράγματα... Κάτι που το έχουμε πολύ ανάγκη... 

Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων, σήμερα...

Posted in Επικαιρότητα

Σήμερα Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων το μεσημέρι ο δήμαρχος Αθηναίων θα επιχειρήσει να επισημοποιήσει τη χθεσινή κατάντια να χτιστεί μέσα στην αυλή του Πλάτωνα το εξάμβλωμα του Mall.... Όσοι μπορούμε ας είμαστε εκεί στη μία το μεσημέρι. Αυτή είναι η αφίσα που έφτιαξε ο Μάκης Παπαγεωργίου για τη σημερινή ημέρα και την προβολή της Ακαδημίας του Πλάτωνα...

Σε κακό κλίμα γιορτάζουμε σήμερα την Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων. Αν και όλα ξεκίνησαν καλά... Δυστυχώς χθες στην 4η Δημοτική Κοινότητα τα θαλάσσωσαν. Η πρόεδρος κ. Δήμητρα Σιδερή, με την επίκληση της πλειοψηφίας υπέγραψε να γίνει το Mall στην αυλή του Πλάτωνα.

Και τα πιο πάνω και αυτό το βίντεο είναι από την “επιχείρηση ευαισθητοποίησης” του ελληνικού τμήματος του ICOMOS για τη σημερινή μέρα. Σε συνεργασία με τους αρχαιολόγους της Γ Εφορείας Αρχαιοτήτων οργάνωσαν μια ξεχωριστή ξενάγηση στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα.

Μαζεμένα δεν τα έχετε δει όλα αυτά τα βίντεο που τραβήξαμε την Κυριακή. Και ιδού τώρα σας δίδετε αυτή η ευκαιρία. Στα κελαηδήματα των πουλιών προστέθηκε η χορωδία του ΕΜΠ, σε ένα διάλειμμα από την ξενάγηση στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα.

Ένα ακόμα βίντεο, το τελευταίο από την ξενάγηση της περασμένης Κυριακής, η δική μας συνεισφορά στη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων. Επειδή σεβόμαστε και τιμούμε τον Πολιτισμό. Σε αντίθεση με εκείνους που τον ξεπουλούν για μερικά ανταποδοτικά ψίχουλα, προκειμένου η ARTUN να κατασκευάσει το τσιμεντένιο Mall.

Ένας Έλληνας μαραθωνοδρόμος στη Βοστώνη

Posted in Επικαιρότητα

Στέλιος Κυριακίδης: ένας αφανής Έλληνας ήρωας Στη Βοστώνη, σε ανάμνηση του θριάμβου του, οι Αμερικανοί φιλοτέχνησαν γλυπτό στο οποίο εμφανίζεται ο πρώτος.

Ρωτάει ο Χάρι Τρούμαν τον Τζόνι Κέλι: «Καλά, βρε παιδί μου. Πώς έχασες απ' αυτόν τον κοκαλιάρη (σ.σ. έτσι τον έλεγαν οι εφημερίδες) κι αδύναμο Έλληνα;». Απάντηση Κέλι: «Μόνο εγώ έχασα; Κανένας δεν μπόρεσε να τον κερδίσει. Εγώ έτρεχα για τον εαυτό μου κι αυτός για έναν ολόκληρο λαό, για μια ιδεολογία...». Ο Τρούμαν χαμογελάει και γυρνάει προς τον Κυριακίδη. «Εσύ, παιδί μου, είσαι άξιος συγχαρητηρίων. Για πες μου. Τι θες να κάνω για σένα; Θες ρούχα; Τρόφιμα να δυναμώσεις; Χρήματα; Ό,τι θες από μένα». «Δεν θέλω τίποτα για μένα, μόνο για τους Έλληνες που λιμοκτονούν» Απάντηση Κυριακίδη: «Σας ευχαριστώ, πρόεδρε. Δεν θέλω τίποτα για εμένα. Το μόνο που ζητώ, κύριε Τρούμαν, είναι να στείλετε ρούχα και τρόφιμα στα 7 εκατομμύρια Έλληνες που λιμοκτονούν. Αυτό ζητάω. Να βοηθήσετε τον λαό μου που υποφέρει».

Το δράμα που έζησαν οι άνθρωποι στη Βοστώνη με αφορμή τη βομβιστική επίθεση πριν λίγες μέρες, δίνει τη δυνατότητα στο Site να κάνει ένα μικρό φλας μπακ και να θυμηθεί έναν συμπατριώτη μας, τον Στέλιο Κυριακίδη, που το 1946 είχε βγει πρώτος.

Ο νικητής εξαργύρωσε τη νίκη του συγκεντρώνοντας οικονομική ενίσχυση για την ταλαιπωρημένη από την Κατοχή, Ελλάδα. Η βοήθεια που έφερε στη χώρα μας με την επιστροφή του έγινε γνωστή ως “πακέτο Κυριακίδη”.

Ο Μαραθώνιος της Βοστώνης ξεπερνά έναν αιώνα ιστορίας. Διεξήχθη για πρώτη φορά το 1897 και έχει πολλές ομοιότητες με αυτόν της Αθήνας. Είναι αγώνας με μεγάλο βαθμό δυσκολίας, με εναλλαγές, κατηφόρες και ανηφόρες και ο μοναδικός στον κόσμο που θέτει χρονικά όρια συμμετοχής ανάλογα με τις ηλικιακές κατηγορίες. Η νίκη στο Μαραθώνιο της Βοστώνης θεωρείται μεγαλύτερο κατόρθωμα απ΄ ότι  ένα ολυμπιακό μετάλλιο...

Κάθε χρόνο συμμετέχουν σε αυτό τουλάχιστον 25.000 δρομείς. Ανάμεσα τους και πολλοί Έλληνες. Σύμφωνα με στοιχεία που αντλήσαμε από εφημερίδες, το 2007 πάνω από 70 Έλληνες δρομείς είχαν φιλοξενηθεί σε σπίτια ομογενών και Αμερικανών ως προσκεκλημένοι των διοργανωτών.

Ας δούμε όμως περισσότερα στοιχεία για τον Στέλιο Κυριακίδη, τον θριαμβευτή του Μαραθωνίου της Βοστώνης το 1946.

Εχετε δει καμιά πλατεία, καμιά οδό με το όνομα του Στέλιου Κυριακίδη; Θα έπρεπε ομως... Στην Πάφο γεννήθηκε. Στις 4 Μαϊου 1910. Πάνω από έναν αιώνα πια. Φτωχόπαιδο ήταν και κάποια στιγμή ξεκίνησε τον αθλητισμό στην Λεμεσό. Του άρεσε να τρέχει από πιτσιρίκι. Κατάφερε, μάλιστα, να πάρει μέρος ως δρομέας με την ελληνική εθνική ομάδα στους ολυμπιακούς αγώνες του 1936!

Αγροτόπαιδο, με έρωτα για τον αθλητισμό και ταλέντο, από το 1934 τα μαζεύει και μετακομίζει στο Χαλάνδρι. Έπιασε δουλειά στην ΔΕΗ (τότε Ηλεκτρική Εταιρεία) και πήγαινε να μετράει τα ρολόγια στα σπίτια του κόσμου για να βγάλει το μεροκάματο. Τα' μπλεξε ο πόλεμος μετά. Υπέφερε ο κόσμος. Έτσι κι αυτός, έτσι και η οικογένειά του. Το 1940 έκοψε το τρέξιμο και κοίταξε μόνο να ζήσει. Πείνα! Έβλεπε τους παλιούς του συναθλητές, εκείνη την μεγάλη ομάδα του 1930, να λιμοκτονούν ή να τους σκοτώνει ο γερμανικός κατοχικός στρατός.

Παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, τέλειωσε η Κατοχή, άρχισε η φαγωμάρα του Εμφυλίου. Αδερφός να σκοτώνει αδερφό εκείνα τα μαύρα χρόνια.

Πούλησε τα μισά έπιπλα για να πάει να τρέξει!

Παίρνει την μεγάλη απόφαση το 1946 να ξανατρέξει. Λίγη προπόνηση, ελάχιστο φαγητό από τους γείτονες, δύσκολα χρόνια. Ήθελε να πάει στην Αμερική. Στην Βοστώνη. Στον φημισμένο μαραθώνιο! Ελπίζοντας ότι και μόνο με την παρουσία του θα μπορέσει να ευαισθητοποιήσει τους Αμερικάνους για να βοηθήσουν τον λαό μας που τα περνούσε δύσκολα όσο ποτέ άλλοτε. Πώς, όμως, να αγοράσει εισιτήριο για την Αμερική; Με τι λεφτά; Μαζεύει και πουλάει τα μισά έπιπλα του σπιτιού. Πιάνει πέντε δραχμές στο χέρι, του δίνουν με τα πολλά και κάμποσα ακόμα από την δουλειά του και πάει και βγάζει αεροπορικό εισιτήριο. Μονό! Δεν είχε λεφτά για «μετ' επιστροφής». Μέσα από τα χαλάσματα της Αθήνας, βρήκε το κουράγιο να πετάξει για Αμερική ρισκάροντας τα πάντα. Με μοναδικό σκοπό να. τρέξει! Τίποτα άλλο!

«Θα πεθάνεις στα πρώτα χιλιόμετρα»

Ο πιο δύσκολος μαραθώνιος της εποχής - κι ακόμα φημισμένος - ήταν αυτός της Βοστώνης. Φαβορί ο τεράστιος Άγγλος Κένεθ Μπέιλι και ο Αμερικάνος, νικητής της προηγούμενης χρονιάς, Τζόνι Κέλι. Κι από κοντά ένας Καναδός αθληταράς. Πριν τον αγώνα όλοι οι αθλητές έπρεπε να περάσουν από γιατρό. Πάει και ο Κυριακίδης, τον εξετάζουν οι Αμερικάνοι και του λένε: «Δεν μπορείς να τρέξεις». - Μα, γιατί; Γιατί δεν μπορώ, ενώ έκανα τόσο ταξίδι; - Είσαι πολύ αδύναμος, νεαρέ Έλληνα. Θα πεθάνεις στον δρόμο από την εξάντληση, έτσι κοκαλιάρης όπως είσαι. Δεν θα αντέξεις ούτε για μερικά χιλιόμετρα.

Παίρνει ουσιαστικά την προσωπική ευθύνη και λέει «φέρτε μου το χαρτί να το υπογράψω ότι θα τρέξω κι αναλαμβάνω όποιον κίνδυνο υπάρχει για την ζωή μου. Θα τρέξω κι ας πεθάνω εδώ πέρα». Αρχίζει ο αγώνας. 20 Απριλίου 1946 ήτανε. Ξεκίνησε αργά ο Στέλιος Κυριακίδης, αλλά ανέβαζε στροφές. Όλο και πλησίαζε τους πρώτους, όλο και πατούσε καλύτερα. Στο 40 χιλιόμετρο έπιασε τον Κέλι, τον πρωτοπόρο. Ναι, κέρδισε! Με πανευρωπαϊκό ρεκόρ!

Παραμιλούσε η Αμερική. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τρούμαν καλεί τον Κυριακίδη στον Λευκό Οίκο, μαζί με τον δεύτερο, τον Αμερικάνο Τζόνι Κέλι. Κι όταν λέμε Κέλι να αναφέρουμε ότι 15 φορές βγήκε στην καριέρα του μέσα στην πρώτη πεντάδα του μαραθωνίου της Βοστώνης, ενώ το 2000 ανακηρύχθηκε από το Runner's World ο κορυφαίος δρομέας για τον περασμένο αιώνα.

Ρωτάει ο Χάρι Τρούμαν τον Τζόνι Κέλι: «Καλά, βρε παιδί μου. Πώς έχασες απ' αυτόν τον κοκαλιάρη (σ.σ. έτσι τον έλεγαν οι εφημερίδες) κι αδύναμο Έλληνα;». Απάντηση Κέλι: «Μόνο εγώ έχασα; Κανένας δεν μπόρεσε να τον κερδίσει. Εγώ έτρεχα για τον εαυτό μου κι αυτός για έναν ολόκληρο λαό, για μια ιδεολογία...». Ο Τρούμαν χαμογελάει και γυρνάει προς τον Κυριακίδη. «Εσύ, παιδί μου, είσαι άξιος συγχαρητηρίων. Για πες μου. Τι θες να κάνω για σένα; Θες ρούχα; Τρόφιμα να δυναμώσεις; Χρήματα; Ό,τι θες από μένα» Απάντηση Κυριακίδη: «Σας ευχαριστώ, πρόεδρε. Δεν θέλω τίποτα για εμένα. Το μόνο που ζητώ, κύριε Τρούμαν, είναι να στείλετε ρούχα και τρόφιμα στα 7 εκατομμύρια Έλληνες που λιμοκτονούν. Αυτό ζητάω. Να βοηθήσετε τον λαό μου που υποφέρει». Αυτό που έγινε μετά ήταν απίστευτο. Από δωρεές των Αμερικάνων μαζεύτηκαν τόνοι από τρόφιμα, φάρμακα, κουβέρτες. Δεν είχαν πώς να τα μεταφέρουν. Μόλις βρέθηκαν έξι καράβια, με τη συνδρομή της οικογένειας Λιβανού, έφτασε η βοήθεια στην Ελλάδα.

Το «Πακέτο Κυριακίδη», όπως το ονόμασαν. Συγκεντρώθηκαν, επίσης, 250.000 δολάρια για να δοθούν στους ταλαιπωρημένους Έλληνες από την Κατοχή και τον Εμφύλιο! Ποσό τεράστιο για την εποχή. Όλες οι αμερικάνικες εφημερίδες τον είχαν πρωτοσέλιδο, ενώ ο ίδιος έτρεχε από Πολιτεία σε Πολιτεία της Αμερικής για να φέρει κι άλλη βοήθεια στην τσακισμένη Ελλάδα.

Ένα εκατομμύριο κόσμος στην υποδοχή!

Ένας λαός που πέθαινε στους δρόμους από την εισβολή του ναζισμού και τον Εμφύλιο, μπόρεσε να χαμογελάσει ξανά απ' αυτόν τον τεράστιο Έλληνα. Την μέρα που ήρθε από τις ΗΠΑ στην Αθήνα, στις 23 Μαϊου, ξεχύθηκε στους δρόμους ένα εκατομμύριο κόσμος για να τον υποδεχτεί. Είχαν φτάσει απ' όλη την Ελλάδα άνθρωποι στην πρωτεύουσα για να τον ευχαριστήσουν.

Εκείνη τη μέρα ήταν η πρώτη φορά που φωταγωγήθηκε ξανά η Ακρόπολη από τότε που άρχισε ο πόλεμος. Και θεωρήθηκε το πρώτο χαρμόσυνο γεγονός για τον τόπο, ύστερα από τόσα καταραμένα χρόνια. Ο Κυριακίδης έδωσε χαρά, περηφάνια, ανακούφιση στους συνανθρώπους του. Πόσο γνήσιος ο Στέλιος Κυριακίδης! Πόσο αυθεντικός. Και τι ψυχή! Μεγαλείο.

Ο γιός του, απλόχερα και χωρίς να ζητήσει ποτέ καμία αμοιβή, προσέφερε χρόνια μετά, όλα τα κειμήλια του Στέλιου Κυριακίδη στο Μουσείο του Μαραθωνίου δρόμου στον Μαραθώνα (αξίζει να το επισκεφθείτε κάποια φορά). Μέσα σ' αυτά που έγιναν δωρεά στο Μουσείο είναι και το μετάλλιο τεράστιας αξίας από τον νικητήριο αγώνα στην Βοστώνη. Ένα μετάλλιο που ήταν συλλεκτικό ακόμα και τότε, αφού για εκείνη και μόνο τη χρονιά είχε τοποθετηθεί στο κέντρο του ένα διαμάντι!

Ο Στέλιος Κυριακίδης είναι ακόμα και σήμερα άγνωστος στους περισσότερους Έλληνες φιλάθλους. Στις ΗΠΑ, όμως, έχουν γράψει βιβλία για το κατόρθωμά του, έχουν γυρίσει βραβευμένα ντοκιμαντέρ (NBC), ενώ ετοιμάζουν και μια ταινία από την Disney με παραγωγούς τους Mark Ciardi και Gordon Gray.

Άνθρωπος της προσφοράς, με υψηλά ιδεώδη, γνώστης της βαριάς κληρονομιάς αυτού του τόπου στον αθλητισμό και τον πολιτισμό, ένας μοναδικός αθλητής που λατρεύτηκε στην εποχή του.

Θα μπορούσε και σήμερα να αποτελεί φάρο έμπνευσης για όλους μας, αλλά μάλλον σε πολλούς το όνομά του δεν λέει κάτι. Κι ας έκανε, πέρα απ' όλα τα άλλα, κι έναν τεράστιο άθλο από καθαρά αθλητικής άποψης, αφού η νίκη στον μαραθώνιο της Βοστώνης θεωρείται κάτι τρομερά δύσκολο.

Ο αείμνηστος Φρέντυ Γερμανός είχε κάνει μια εξαιρετική εκπομπή για τον Κυριακίδη το 1981, απόσπασμα της οποίας μπορείτε να παρακολουθήσετε από το βίντεο ΕΔΩ. Σύγχρονος ολυμπιονίκης του μαραθωνίου, Σπύρος Λούης, να δείχνει στον Στέλιο Κυριακίδη το δρόμο προς τη νίκη. Λίγα χρόνια μετά την εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού, το 1987, όταν η Εθνική μπάσκετ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, ο παππούς μου μού είπε: «τόσους πολλούς Έλληνες μονιασμένους έχω να δω από την ημέρα της απελευθέρωσης (ενν. από τους Γερμανούς) και από την υποδοχή του Κυριακίδη».

Με τη δύναμη της άμεσης επικαιρότητας....

Posted in Επικαιρότητα

Με αφορμή την επίθεση στον Μαραθώνιο της Βοστόνης για την οποία σήμερα γράφουν όλες οι εφημερίδες, δείτε μια ταινία μικρού μήκους, αναφορικά με την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896, στην Αθήνα, τη νίκη του Σπύρου Λούη στον Μαραθώνιο Δρόμο και το Ασημένιο Κύπελλο του Μιχαήλ Μπρεάλ, που απονεμήθηκε τιμητικά στον νικητή.


Παρόντες

κι εμείς

ως Δημοσιογραφική

Ομάδα

Τα παιδιά μου, της Δημοσιογραφικής Ομάδας της ΕΚΑΠ και του “Πολύτροπο Τέχνης” είναι ενημερωμένα. Αύριο πυκνώνουμε τις τάξεις των κατοίκων της Ακαδημίας Πλάτωνα και πάμε όλοι μαζί έξω από την 4η Δημοτική Κοινότητα Αθηνών.Λέμε όχι στη τσιμεντοποίηση της ζωής μας. Είμαστε οι ίδιοι που αντιδρούμε δυναμικά για να δούμε να αναβαθμίζεται η περιοχή μας. Από τη Δευτέρα το απόγευμα, με κέντρο την ΠΟΛΙΤΕΙΑ, μοιράζονται 1.500 τρικάκια – κάλεσμα, ενώ κολλήθηκαν 5000 ασπρόμαυρες αφισούλες σαν αυτή τη χρωματιστή εδώ δίπλα. Είναι να μην έχει κόσμο η κινητοποίηση αύριο το απόγευμα; Θα έχει, οπωσδήποτε!

Φοιτητικές εκλογές αύριο... Κάποτε, τουλάχιστον τα χρόνια της μεταπολίτευσης που ήταν ζωντανά τα πολιτικά πάθη λόγω και της επτάχρονης δικτατορίας, τέτοιες μέρες ζούσαμε ένα πανηγύρι που δεν υπάρχει πια.Ήταν και η ΕΦΕΕ τότε, που έδινε άλλη αξία στα πράγματα. Ύστερα κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι... Η ΕΦΕΕ δεν υπάρχει, χρόνια τώρα και η κάθε φοιτητική παράταξη βγάζει μόνη της τα... αποτελέσματα. Τραγέλαφος...


Το πρωί της Τετάρτης θα βρεθώ, μαζί με άλλους γονείς, μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων του 54 Λυκείου Αθηνών στο σχολείο για ενημέρωση από τη διευθύντρια κ. Δεληγιάννη και το 15μελές των μαθητών. Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει αργότερα η Γενική Συνέλευση των γονέων και να υπάρξει συνολική ενημέρωση... Εν αναμονή...

Ευθύνη μας να προστατεύσουμε τα Μνημεία...

Posted in Επικαιρότητα

Φωτογραφικό ρεπορτάζ από τη χθεσινή επιστημονική εκδήλωση στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΕΜΠ, κτήριο Αβέρωφ, Πατησίων 42, Αθήνα, με θέμα: “Η Πολιτιστική Κληρονομιά της Εκπαίδευσης. Ελλάδος Παίδευσις”. Το προεδρείο που συντόνιζε την εκδήλωση, Διονύσης Ζήβας, ομ. Καθηγητής ΕΜΠ, Μαρία Δανιήλ και Κυριάκος Ψαρουδάκης από το Δ.Σ. του ελληνικού ICOMOS. Τον τελευταίο τον είδαμε σε όλες τις δράσεις του ICOMOS.

Από τους χαιρετισμούς των φορέων ξεκίνησε η εκδήλωση. Στο βήμα η δραστήρια αρχαιολόγος, Δέσποινα Κουτσούμπα, από το Σύλλογο Αρχαιολόγων την οποία γνωρίζουμε και από άλλες σημαντικές δράσεις... Η Δέσποοινα έχει δώσει το καλύτερο κομμάτι του εαυτού της στην προβολή τους έργου των συναδέλφων της...

Ο κ. Ιωάννης Μαρωνίτης, ως πρόεδρος του ομίλου UNESCO νομού Πειραιά, αντιπρόεδρος της παγκόσμιας οργάνωσης Ομίλων Συλλόγων Κέντρων UNESCO (WFUCA) τοποθετήθηκε πάνω στην ευκαιρία για ευαισθητοποίηση που δίνει ο γιορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Μνημείων, την 18η Απριλίου...


Η Γεωργία Ξάνθη μίλησε εκ μέρους της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα. Ήρεμη, με τεκμηριωμένο λόγο, έκανε πολύ θετική εντύπωση την οποία άλλωστε σχολίασε πολύ θετικά ο προεδρεύων την εκδήλωση, κ. Ζήβας. Πολύ καλή!... Πραγματικά τη χάρηκα σ' αυτό το ρόλο. Πέρασε τη σωστή αντίληψη για τα κινήματα, τύπου ΕΚΑΠ, που ο ρόλος τους δεν εξαντλείται στη διαμαρτυρία, αλλά έχει προτάσεις. Μπράβο Γεωργία!

Η κεντρική ομιλήτρια κ. Σοφία Αυγερινού Κολώνια, καθηγήτρια ΕΜΠ, αντιπρόεδρος ICOMOS. Μίλησε με θέμα “Η Πολιτιστική Κληρονομιά της Εκπαίδευσης. Ελλάδος Παίδευσις”. Το νόημα της Παγκόσμιας Ημέρας Μνημείων 2013. Η κ. Αυγερινού, όλες αυτές τις ημέρες είναι η ψυχή όλων όσων έχουν γίνει από το ελληνικό ICOMOS. Δραστήρια, δημιουργική, χαμογελαστή με δουλειά ως προς την πρακτική πλευρά του πράγματος. Χάρηκα πολύ που είχα την τιμή να την γνωρίσω από κοντά...

Η κ. Ειρήνη Γρατσία, αρχαιολόγος, συντονίστρια της Monumenta. Ο λόγος της απλός, τεκμηριωμένος, από τους βασικούς συντελεστές αυτής της εκδήλωσης... Την κ. Γρατσία την γνωρίσαμε στην περιοχή μας και από την άμεση ενεργοποίηση της Monumenta όταν με εντολή Σηφουνάκη, λίγο πριν τις εκλογές του 2011 κατεδάφισαν το παραδοσιακό βιομηχανικό κτήριο του πρώην εργοστασίου Μουζάκη για να φτιάξουν εκεί, το τσιμεντένιο Mall.

Τελευταία η κ. Μάρω Αδάμη, ομότιμη καθηγήτρια ΕΜΠ, μίλησε για τα “κτήρια εκπαίδευσης στη νεώτερη Ελλάδα”. Δυστυχώς ένας παλιός προτζέκτορας σλάιτς τύπου “καρουζέλ” δεν τα κατάφερε να την υποστηρίξει στην πολύ καλή δουλειά της... Έφυγα. Άλλες υποχρεώσεις μου, δεν μου επέτρεψαν να καθίσω περισσότερο. Κι έτσι έχασα το καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τη μικτή χορωδία ΕΜΠ, υπό τη διεύθυνση του Μ. Οικονόμου...

  • Δειτε ΕΔΩ την παρέμβαση της Γεωργίας Ξάνθη εκ μέρους της ΕΚΑΠ.

Όλοι την Τετάρτη στην 4η Δημοτική Κοινότητα

Posted in Επικαιρότητα

Με το διήμερο δράσεων στο πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνος (30-31/3) αποδείχθηκε ότι αυτό που οραματιζόμαστε και διεκδικούμε τα τελευταία χρόνια για μια καλύτερη ποιότητα ζωής είναι εδώ και μας περιβάλλει.

Με αφορμή τη συνεδρίαση της 4ης Δημοτικής Κοινότητας στην οποία θα πάρουν απόφαση για την κατασκευή του εμπορικού κέντρου-μαμούθ, (πρώην Μουζάκη) δίπλα στο ήδη τσιμεντωμένο ποτάμι του Κηφισού, νιώθουμε την ανάγκη να ακουστεί η φωνή μας και να ληφθούν σοβαρά υπ’όψιν οι ανάγκες και οι απόψεις, που αφορούν τόσο τις δικές μας ζωές, όσο και των παιδιών μας.

Γι’αυτό σας καλούμε την Τετάρτη 17/4 και ώρα 16.30

στο Πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνος (είσοδος Μοναστηρίου και Τηλεφάνους).

Ανταλλάζουμε ιδέες, συντονιζόμαστε, και περπατάμε στη γειτονιά μας, σε μια διαδρομή από το πάρκο έως την 4η Δημοτική Κοινότητα, για να δηλώσουμε με την παρουσία μας

ότι η Ακαδημία Πλάτωνος είναι ένας φάρος παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και δείχνει έναν άλλο δρόμο.

Ανθρώπινο, ελεύθερο.

Δεύτερο βίντεο από τη χθεσινή ξενάγηση στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Εδώ θέλουν να φτιάξουν το Mall... Θα τους αφήσουμε;

Το ICOMOS στην Ακαδημία Πλάτωνος

Posted in Επικαιρότητα

Το πρώτο από μια σειρά βίντεο που τραβήξαμε χθες μέσα στην Ακαδημία Πλάτωνος. Η κ. Σοφία Αυγερινού – Καλώνια, καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, και αντιπρόεδρος του ICOMOS αναφέρει για τις εκδηλώσεις που ετοιμάζουν στις 19 Απριλίου, ενώ η αρχαιολόγος κ. Βούλα Μπαρδάνη αναφέρεται στην ιστορία του αρχαιολογικού πάρκου...



Μια αναμνηστική φωτογραφία από τη χθεσινή ξενάγηση στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Αρκετός ο κόσμος που διέθεσε την Κυριακή του για να ακούσει και να μάθει για το θησαυρό που έχουμε στη γειτονιά μας... Και πολλοί δεν τον γνωρίζουν...



Πολιτιστική Κληρονομιά της Εκπαίδευσης Ελλάδος Παίδευσις. Συνδιοργανωτές: Ελληνικό ICOMOS, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ), Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ), Όμιλος UNESCO Πειραιώς και Νήσων, MOnuMENTA, Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνος.

Η 18η Απριλίου έχει ορισθεί από την UNESCO και το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (INTERNATIONAL COUNCIL ON MONUMENTS AND SITES –ICOMOS) ως Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων και Χώρων. Το ICOMOS προτείνει κάθε χρόνο ένα επίκαιρο θέμα, ώστε να αναδειχτεί το νόημα της ημέρας αυτής. Το γεγονός αυτό αποτελεί αφετηρία για τη διεξαγωγή σειράς εκδηλώσεων από τις εθνικές και διεθνείς επιστημονικές επιτροπές του ICOMOS. Εδώ η χορωδία του Πολυτεχνείου...

 


Στο πλαίσιο των εν λόγω εκδηλώσεων το ελληνικό ICOMOS έχει προτείνει δράσεις για: 1) την καθιέρωση της ημέρας αυτής ως ημέρας ελεύθερης εισόδου στα μνημεία. 2) τη δημοσιοποίηση καταλόγου των αγαθών της πολιτιστικής κληρονομιάς που απειλούνται 3) την ευαισθητοποίηση των νέων στο θέμα της προστασίας και διατήρησης των μνημείων.

Το θέμα που προτάθηκε για το 2013 είναι «Η πολιτιστική Κληρονομιά της Εκπαίδευσης. Ελλάδος Παίδευσις». Η έννοια της εκπαίδευσης καλύπτει ένα ευρύ φάσμα χώρων και μνημείων, που ξεκινά από ανοιχτούς χώρους, Γυμνάσια, κ.ά και φτάνει σε πιο συγκεκριμένα κτίσματα όπως Σχολεία, Πανεπιστήμια, Ακαδημίες, Βιβλιοθήκες, Μοναστήρια κ.τ.λ. Τα προαναφερόμενα κτίσματα, ομάδες κτηρίων ή χώροι συνιστούν εξέχοντα τμήματα της πολιτισμικής κληρονομιάς όχι μόνο για την ιστορική και καλλιτεχνική τους αξία, αλλά και για την κοινωνική και θεσμική τους σπουδαιότητα.

 


Ο εορτασμός της Κληρονομιάς της Εκπαίδευσης αποβλέπει να συμβάλλει στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας απέναντι στα μνημεία εκπαίδευσης, αλλά ταυτόχρονα να προωθήσει την προστασία και ένταξη τους στη σύγχρονη κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ζωή.

 


Στο πλαίσιο του εορτασμού προτείνεται να αναπτυχθεί σειρά δράσεων, όπως: - Δημιουργία πληροφοριακού εντύπου-αφίσας με επιλεγμένα παραδείγματα από την πολιτιστική κληρονομιά της εκπαίδευσης. - Καταγραφή και τεκμηρίωση των μνημείων εκπαίδευσης που βρίσκονται σε κίνδυνο. - Ξενάγηση στον αρχαιολογικό χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνος. - Ημερίδα με σχετική θεματολογία την Δευτέρα 15 Απριλίου.

Ποιος θα φυτέψει ένα mall στον… Πλάτωνα;

Posted in Επικαιρότητα

Η πρώτη επαφή μας με την αφρικάνικη μουσική από το διήμερο εκδηλώσεων στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Ήταν την πρώτη μέρα στο Γυμνάσιο. Αφρικάνικη μουσική... Ακούστε πίσω από τα παιδιά που μιλάνε, τα πουλιά που τιτιβίζουν στο πάρκο...

Όλα τα βίντεο που βλέπετε σήμερα εδώ τα τράβηξα εγώ μέσα από το πολύ σημαντικό διήμερο 30 – 31 Μαρτίου 2013. Ο Κώστας Κίτσιος έκανε πιο καλή δουλειά, καθότι και πιο επαγγελματίας, για το Ιστόφωνο... Αναζητήστε τα να τα δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Ξανά αυτή την Τετάρτη 17 Απριλίου 2013, ώρα 6.30 μ.μ. μαζευόμαστε έξω από την 4η Κοινότητα Δήμου Αθηναίων στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα, στον Κολωνό. Είσοδος από Αέξανδρείας. Επαναλαμβάνουν στο τοπικό Συμβούλιο εκείνη την ιστορία με το πρώην εργοστάσιο Μουζάκη που θέλουν να φτιάξουν το νέο τσιμεντένιο Mall, στην αυλή της Ακαδημίας Πλάτωνα. Θα τους αφήσουμε;

Δείτε τη συζήτηση που έγινε την πρώτη μέρα του διημέρου 30 – 32 Μαρτίου για την καλύτερη αξιοποίηση του πάρκου...

Αναδημοσιεύουμε εδώ κείμενο της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα ενάντια στη σκανδαλώδη προσπάθεια χωροθέτησης πολυχώρου εμπορίου και ψυχαγωγίας στην περιοχή της Ακαδημίας. Και στην περίπτωση αυτή, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι αφήνει κανείς στην άκρη όλες τις εύλογες ενστάσεις του για την προώθηση της συγκέντρωσης του κεφαλαίου στον χώρο του λιανικού εμπορίου και της ψυχαγωγίας, δεν παύει να εκπλήσσει ο προκλητικός τρόπος με τον οποίο επιχειρούνται τέτοιες επενδύσεις.

Η εταιρεία αγοράζει μια έκταση με βιομηχανική χρήση (και προφανώς σε χαμηλότερες τιμές γης ακριβώς λόγω αυτής της χρήσης), κατεδαφίζει αξιόλογα βιομηχανικά κτίρια και στη συνέχεια πιέζει να αλλάξουν οι χρήσεις γης για να κατασκευάσει το εμπορικό κέντρο, εισπράττοντας αυξημένη γαιοπρόσοδο μόνο από αυτήν την ειδική για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ρύθμιση.

Ταυτόχρονα σχεδιάζεται το εμπορικό κέντρο που θα κατασκευαστεί να συνδεθεί με τον αρχαιολογικό χώρο της Ακαδημίας, για την αναβάθμιση, υποτίθεται, του τελευταίου! Δεύτερη και ακόμα προκλητικότερη χαριστική ρύθμιση για τον επενδυτή. Οι κάτοικοι όμως φαίνονται αποφασισμένοι…

Στη γειτονιά μας, στη συμβολή των οδών Λένορμαν και Κηφισού, η εταιρεία Artume διεθνών συμφερόντων και ελληνικής εκπροσώπησης σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, επιδιώκει με κάθε μέσο ήδη από το 2008, την κατασκευή ενός Πολυχώρου εμπορίου και μαζικής ψυχαγωγίας. Το ονομάζει «Academy Gardens» (Οι κήποι της Ακαδημίας!) και θα το κατασκευάσει εκεί που βρίσκεται το πρώην εργοστάσιο Μουζάκη σε μια έκταση περίπου είκοσι στρεμμάτων.

Οι επενδυτές θέλουν και δηλώνουν πως θα εκμεταλλευτούν τον αρχαιολογικό χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνος σήμερα. Αργότερα δηλώνουν θα εκμεταλλευτούν και το υπό σχεδιασμό Μουσείο της Πόλης των Αθηνών που έχει χωροθετηθεί στο Πάρκο της περιοχής. Θέλουν έτσι να οικειοποιηθούν τα Μάρμαρα της Αθήνας, τα αρχαία ευρήματα που παραμένουν κλειδωμένα στις τρεις Αρχαιολογικές Αποθήκες της Ακαδημίας Πλάτωνος. Ταυτόχρονα όμως στοχεύουν στην απορρόφηση της αγοράς από το Περιστέρι μέχρι το Ίλιον, στις γειτονιές μας αλλά και στο κέντρο της Αθήνας.

Την προσπάθεια των ξένων επενδυτών στηρίζουν ο δήμαρχος Αθήνας και η παράταξή του, η δημοτική παράταξη της Ν.Δ., φυσικά η συγκυβέρνηση και ο εντολοδόχος της, Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας. Πρόσχημα όλων αυτών είναι η «αναβάθμιση της περιοχής» που οι ίδιοι δεν προωθούν εδώ και σαράντα χρόνια. Σημαία αυτών που υλοποιούν τις πολιτικές της ύφεσης και της ανεργίας και εκείνων που τις αποδέχονται, είναι η «τοπική ανάπτυξη» και οι «θέσεις εργασίας» που υπόσχεται πως θα δώσει η εταιρεία.

Γνωρίζουν όλοι τους πως το εν λόγω διεθνές fund:

- αγόρασε την έκταση του Μουζάκη, το 2008, όταν δεν επιτρεπόταν η χρήση του εμπορικού κέντρου

- με διαδικασίες μιας νύχτας κατεδάφισε κτίρια βιομηχανικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς

- προωθεί και επιβάλλει την αλλαγή χρήσης και το μοντέλο ανάπτυξης που εξυπηρετεί γρήγορα κέρδη για την επένδυση του

- περιφέρει μια μελέτη «ανάπτυξης και απασχόλησης», ίδια και απαράλλαχτη εδώ και χρόνια, σαν να μην άλλαξε τίποτα στην Αθήνα από την τρίχρονη κρίση.

Και σαν μην έφταναν όλα τα παραπάνω σχεδιάζουν με περισσή ασέβεια και κατά απαίτηση του επενδυτή, τη σύνδεση του εμπορικού κέντρου με τον αρχαιολογικό χώρο για να τον «αναβαθμίσουν»! Κάθε αρχαιολογικός χώρος και ένα Mall, λοιπόν!

Ποιες είναι οι επιπτώσεις από το Academy Gardens

Σε περίπτωση κατασκευής του εμπορικού κέντρου:

  • Θα καταστραφούν όλες οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις των Σεπολίων, του Κολωνού και της Ακαδημίας Πλάτωνος που ακόμη επιβιώνουν από την επίθεση των Μνημονίων.

  • Θα υποστεί μαζική ερήμωση το Μπουρνάζι και το Περιστέρι.

  • Θα υποβαθμιστεί περαιτέρω το Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας, αφού στην είσοδό του από τη Δυτική Αθήνα θα τοποθετηθεί ένα ακόμη τεράστιο εμπορικό κέντρο.

  • Θα ακυρωθεί η μοναδική δυνατότητα που μπορεί να προσφέρει το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών σε μια άλλου τύπου ανάπτυξη της πόλης, αφού το εμπορικό κέντρο ακριβώς δίπλα του, θα παρασύρει όλη την περιοχή στο παιχνίδι της κερδοσκοπίας πάνω στη γη, με τα γνωστά αποτελέσματα που όλοι βιώνουμε:περιβαλλοντική επιβάρυνση, κυκλοφοριακή συμφόρηση, ελάχιστο πράσινο, οικονομικές δραστηριότητες «φούσκα» και κτίρια – φαντάσματα σαν αυτά της «ολυμπιακής ανάπτυξης του 2004».

Θέλουν να υφαρπάξουν την Ιστορία της Αθήνας, την Κληρονομιά του Πλάτωνα και να τη μετατρέψουν σε mall για τα πρόσκαιρα κέρδη τους. Θέλουν για μια ακόμη φορά να κλέψουν το παρόν και το μέλλον μας.

Θα τους αφήσουμε;

Το λέμε καθαρά στην κυβέρνηση, το Δήμο Αθηναίων και τον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας.

Ούτε να το σκέφτεστε!

Αντιμετωπίσαμε τον Άκτωρα του Μπόμπολα και κέρδισε ο πολιτισμός. Αντιμετωπίσαμε τη Νομαρχία Αθηνών και νίκησαν οι ανάγκες των κατοίκων. Παλέψαμε για τον Αρχαιολογικό Χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνος και πραγματοποιούνται έργα αναβάθμισης και πολιτιστικές εκθέσεις. Ανοίξαμε το πάρκο  σε όλους αποκρούοντας τις προσπάθειες υποβάθμισης.

Το σχέδιο μπορεί να είναι μόνο ένα:

  • Ο αρχαιολογικός χώρος της Ακαδημίας Πλάτωνα να μείνει ανοιχτός – δημόσιος – ελεύθερος. Τόπος Πολιτισμού και γνώσης.

  • Να προχωρήσει η συνολική αναβάθμιση της περιοχής, από την Κωνσταντινουπόλεως έως και τον Κηφισό, με επίκεντρο το Αρχαιολογικό Πάρκο.

  • Να ανοίξουν οι Αποθήκες με τα 250.000 ευρήματα στην ακαδημαϊκή – επιστημονική κοινότητα.

Λέμε

Το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών είναι ανάπτυξη.

Το εμπορικό κέντρο είναι αφαίμαξη.

Θέλουμε κέρδη για τους πολλούς και όχι για έναν.

Ρωτάμε

Ποιος είναι εκείνος που θα φυτέψει… mall στον Πλάτωνα;

Δηλώνουμε

Παλεύουμε για τις ζωές και τον πολιτισμό αυτού του τόπου.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA