Στα 10 χρόνια πια και είμαστε καλά! Τι άλλο να θέλουμε σ' αυτόν τον παράξενο κόσμο;

gamos6Στις 4 Απριλίου 2025, κλείσαμε δέκα (10) χρόνια παντρεμένοι, με την σύντροφο της ζωής μου, Σούλα Αργυροπούλου. Και μπήκαμε στον 11ο!

Και επειδή εκτιμούμε ότι ο γάμος, ήταν και παραμένει ένα μεγάλο γεγονός που άλλαξε τις ζωές μας, θέλουμε να το θυμόμαστε, αφού εκτιμούμε ότι άξιζε το βήμα που κάναμε...

Όπως και τις όμορφες στιγμές στη ζωή μας...

Και είμαστε πολύ χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι στον κοινό δρόμο που χαράσσουμε στη ζωή μας...

Στο μεταξύ, κάθε μέρα για μέρα, είναι για μας ξεχωριστή και την τιμούμε όπως της πρέπει, επειδή ξέρουμε καλά πως είναι Θείο Δώρο...

Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, σε εποχές πολύ δύσκολες και έχουμε καταφέρει να είμαστε καλά, καθώς μοιραζόμαστε πράγματα...

Ακόμα και τώρα που περνάμε μια ιδιόμορφη περίοδο, στον απόηχο της πανδημίας του κορονοϊού Covid-19 που μας κράτησε δυο χρόνια σε καραντίνα σπίτι μας, ή σε μια ιδιότυπη κοινωνική αποστασιωποίηση, εμείς προσπαθήσαμε να είμαστε καλά και να κάνουμε πράγματα, μαζί...

Τα σχέδια, έτσι κι αλλιώς τα αφήνουμε για αργότερα, όταν φτιάξουν τα πράγματα... Μέχρι τότε μπορούμε να ζούμε με ευχάριστες αναμνήσεις από ταξίδια που προλάβαμε να κάνουμε...

Και αν το θέλει ο Ιεχωβά, τώρα που περασε το κακό, σχεδιάζουμε κι άλλα. Όσο αντέχουμε και μπορούμε!

Θέλουμε να το γιορτάσουμε λίγο διαφορετικά και... λίγο αργότερα. 2-7 Μαϊου θα πάμε εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη. Το ήθελε πάντα η Σούλα. Κι εγώ που την έζω ζήσει την Πόλη, πολλά χρίνια πριν, είναι όντως, ένα σταυροδρόμι πολιτισμού ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή.

Αξίζει λοιπόν και θα το τολμήσουμε! Έτσι κι αλλιώς μας αρέσει να γνωρίζουμε νέους τόπους, ανθρώπους, πολιτσμούς.

Επειδή αυτό είναι κάτι που μας αρέσει και το θέλουμε, ενώ παράλληλα θα συνεχίσουμε να κάνουμε πράγματα που μας γεμίζουν και μας ευχαριστούν, μαζί!

Σ' αυτό το πλαίσο εντάξαμε και το ταξίδι μας στο Πήλιοβπριν μερικά χρόνια... Μια όμορφη ανάσα σε ένα μέρος που αγαπούμε πολύ και θέλαμε να το γνωρίσουμε καλύτερα... 

Είχαμε την ευκαιρία να ξαναδούμε τον Στηβ, την Έστερ και τα κορίτσια τους, Βικτώρια και Χλόη τον Ιούνιο του 2023, όταν περάσαμε μαζί στην Πάρο ένα δεκαήμερο φανταστικών διακοπών... Και συνεχίζουμε!

kanoni1.060416

Ας γυρίσουμε λιγάκι πίσω το χρόνο... Το 2016 πήγαμε για έξι μέρες στην Κέρκυρα. Και περάσαμε υπέροχα, όπως μπορείτε να δείτε και στις δημοσιεύσεις που κάναμε γι' αυτό το ταξίδι μας ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Μας αρέσει να το κάνουμε αυτό ως άνθρωποι. Πολύ περισσότερο όταν έχουμε ένα σοβαρό, μεγάλο γεγονός, να γιορτάσουμε στη ζωή μας...

Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ ταξιδεύει, γνωρίζει νέους τόπους, ανθρώπους, συνήθειες, ήθη και έθιμα, πολιτισμούς και τα ζει. Από εδώ τα λέγαμε καθημερινά, κι εκείνες τις μέρες των ταξιδιών μας, όπως κάνουμε χρόνια τώρα, με τα μέρη που επισκεπτόμαστε… 

Και το 2017 πήγαμε στο Αβινιόν της Γαλλίας κοντά στους πνευματικούς και σαρκικούς αδελφούς μας Γιώργο και Αστρίντ. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αλλά, επειδή δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε την αρχή, στα λίγκ που ακολουθούν μπορείτε επίσης να δείτε μαζεμένες όλες τις αναρτήσεις που έκανα από το Βανκούβερ του Καναδά, τότε που μείναμε κοντά στον Στήβ και την Έστερ, την κόρη και τον γαμπρό της Σούλας, για δεκαπέντε ολόκληρες μέρες..

Εκεί, το 2015, στις 4 Απρίλη, έγινε ο γάμος μας με τη Σούλα... Αξίζει να τα θυμηθούμε όλα αυτά, γιατί άλλαξαν τον ρου της δικής μας ιστορίας...

Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

psarakia

Ο γάμος όπως είπαμε, είναι θεϊκός θεσμός, τον οποίο καθιέρωσε και εδραίωσε ο Ιεχωβά στην Εδέμ, φέρνει σε ύπαρξη την οικογενειακή μονάδα, τον οικογενειακό κύκλο. 

Ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός, έπλασε τον άνθρωπο, αρσενικό και θηλυκό και θέσπισε το γάμο ως την κατάλληλη διευθέτηση για τον πολλαπλασιασμό της ανθρώπινης φυλής. (Γε 1:27, 28)

Ο πρώτος ανθρώπινος γάμος τελέστηκε από τον Ιεχωβά, σύμφωνα με την περιγραφή των εδαφίων Γένεση 2:22-24. Όλα αυτά αποτελούν μέρος της ζωής μας. Τα σεβόμαστε και τα τιμούμε, όπως τους πρέπει...

akrovatis

Τι κάναμε και πώς το γιορτάσαμε το 2020; Δείτε ΕΔΩ. Και τα καλύτερα είναι μπροστά μας... Όπως το ταξίδι μας στο Πήλιο... Δείτε ΕΔΩ το 2021, Το 2022 το ψάχνουμε. Ήταν δύσκολα χρόνια λόγω της πανδημίας. Αλλά μετά το 2023, όλα έδειχναν να παίρνουν ένα άλλο ρυθμό... Πιο φυσιολογικό! Κάτι έχουμε στο νου μας και για φέτος...

avgo.tukokora

Εκτύπωση

Μόνο τα πανέμορφα αγριολούλουδα, μπορούν να μας παρασύρουν από το κλίμα πολέμου

Posted in Επικαιρότητα

robertianum1.260222

Οι φωτογραφίες είναι του Σταύρος Αποστόλου δημοσιευμένες στην ομάδα Natura Hellenica και τις έχει τραβήξει στα Τουρκοβούνια... Η επιστημονική τους ονομασία είναι Himantoglossum robertianum, ή αλλιώς η άγρια ορχιδέα.

robertianum2.260222
Θέλουμε να ξεφύγουμε από όλα όσα ζούμε και είτε το θέλουμε, είτε όχι, αφορούν τον πόλεμο ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία, αλλά με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, έχουν εμπλοκή ή ετοιμάζονται να εμπλακούν πολλοί διαφορετικοί λαοί.

robertianum3.260222
Πάμε λοιπόν να δούμε αυτό το λουλούδι. Είναι μεσογειακή ορχιδέα με ευρεία εξάπλωση στην κεντρική Ελλάδα, την Πελοπόννησο και τα νησιά. Κοινή στην Αττική. Να, όπως είπαμε αυτές εδώ που είναι από τα Τουρκοβούνια, δυο βήματα από το Γαλάτσι.

robertianum5.260222
Πρώτη επιστημονική περιγραφή το 1807 από την Γαλλία με το όνομα Barlia robe rtiana. Αφιερωμένη στο Γάλλο βοτανολόγο G. N. Robert. Ρωμαλέο φυτό, με ύψος 20-80 εκατοστά. Φύλλα 5-10, φαρδιά, γυαλιστερά. Σας τα έχουμε ξαναδείξει και στην κορυφή του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ κι άλλες φορές.

robertianum5.260222
Είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη ορχιδέα με ύψος που συχνά ξεπερνά τα 50 εκ. και φύλλα μεγάλα, συχνά τυλιγμένα στον καφετί βλαστό. Άνθη σε πυκνή ταξιανθία με ποικιλία χρωμάτων και τόνων, από το κόκκινο και το λευκό μέχρι το πράσινο.

robertianum7.260222
Χείλος τρίλοβο, συχνά με στίγματα, με τους πλαϊνούς λοβούς κυματοειδείς και τον μεσαίο διαιρεμένο. Σε φρύγανα, πετρώδεις τοποθεσίες, ελαιώνες. Λοιπόν, ας πάρουμε από την ομορφιά τους. Και θυμηθείτε, δεν τα φύτεψε κανείς, ούτε και τα φροντίζει, για να είναι τόσο όμορφα.

Εκτύπωση

Τα γιορτάσαμε και φέτος όπως τους άξιζαν! 19 χρόνια γάμου για τον Άρη και τη Χάρις...

Posted in Επικαιρότητα

19epetios.ari.xaris1
Μέσα σε μια δύσκολη συγκυρία γιορτάσαμε και φέτος με τους φίλους μας Άρη και Χάρις, τα 19 χρόνια γάμου τους. Με μια παγωμάρα από τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και με τη γνώση και τη διάκριση ότι όλα προχωρούν, ακριβώς έτσι όπως έχουμε προειδοποιηθεί και τα περιμένουμε.

19epetios.ari.xaris2
Αυτή τη χρονιά προτιμήσαμε την ταβέρνα "Κεμπάπ Το Ρόδι", Κρέοντος 163 και Ρόδου στα Σεπόλια και το χαρήκαμε. Μεσημεράκι Παρασκευής με σχετική ήρεμη ατμόσφαιρα απολαύσαμε το μεσημεριανό μας και μετά ήρθαν τα καλά... Μια τούρτα και τριαντάφυλλα!

19epetios.ari.xaris3
Ο νεαρός που μας σερβίρισε ήταν άψογος. Πρόσφερε από μας τα τριαντάφυλλα στην Χάρις και με αναμμένα τα κεράκια έφερε την τούρτα στο τραπέζι. Εξαιρετική! Ειδική παραγγελία για την περίσταση και φρεσκότατη. Την τιμήσαμε δεόντως, όπως της άξιζε.

19epetios.ari.xaris6
Μας άρεσε. Αλλά πιο ενδιαφέρον ήταν ότι άρεσε στους φίλους μας. Όλοι χρειαζόμαστε ευκαιρίες για να αλλάζουμε τις περιστάσεις μας. Και ο γάμος είναι ένας θεσμός ευλογημένος από τον Ιεχωβά που τον τιμούμε ιδιαίτερα με όσα ζητήματα κι αν αυτός κουβάλάει στο παρόν σύστημα.

19epetios.ari.xaris4
Ξέρουμε πως κάποια στιγμή, τον προσδιορισμένο καιρό, όλα αυτά θα αλλάξουν. Και κάθε μέρα θα είναι μέρα χαράς χωρίς προβλήματα, αγωνίες, άγχος και πόνο. Προσμένουμε με λαχτάρα αυτή την ημέρα λύτρωσης για όλους μας. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο!

19epetios.ari.xaris5
Μέχρι τότε μας αρκεί το χαμόγελο και η επιδοκιμασία των φίλων μας... Πορευόμαστε στη ζωή κοντά - κοντά, σχεδόν επτά χρόνια τώρα και έχουμε περάσει μερικές πολύ ξεχωριστές ώρες μαζί. Και αυτή τη χαρά θέλουμε να τη συνεχίσουμε και στο παρόν σύστημα πραγμάτων.
Εκτύπωση

Συνεχίζουμε να είμαστε προσεκτικοί, με τον κορονοϊό Covid-19. Τίποτα, δεν τελείωσε ακόμα!

Posted in Δημοσιογραφικά

coronavirus
Τώρα βέβαια η έγνοια μας μετατίθενται στον πόλεμο στην Βόρεια Ευρώπη ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για μια σύρραξη μεταξύ δύο κρατών. Οι αναλυτές μιλάνε για κάτι πολύ σοβαρό, το σοβαρότερο ίσως για την Ευρώπη μετά του 1045. Αλλά κι αυτό με τα μέτρα χαλάρωσης της Covid-19, δεν παύει να μας απασχολεί... Αφορά ανθρώπινες ζωές.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/02/2022

Σα να μου φαίνεται ότι ξεθαρρεύουμε. Μήπως να το δούμε λίγο αλλιώς το πράγμα, αν πραγματικά θέλουμε να ξεμπερδεύουμε κάποια στιγμή με την πανδημία Civid-19; Τίποτα δεν έχει τελειώσει, παιδιά, ας το καταλάβουμε. Και μην θεωρούμε ότι η μείωση των νεκρών που ανακοινώνονται κάθε απόγευμα, είναι αρκετή για να μας ηρεμήσει και να μας καθησυχάσει.

Πάνω από 50 είναι σε καθημερινή βάση. Είμαστε σε θέση να το αντιληφθούμε ή συνηθίσαμε στην εικόνα τέτοιων πραγμάτων, ώστε να αρχίσουμε να αδιαφορούμε; Ζω κι εγώ όλη αυτή την κατάσταση και καταλαβαίνω πως όλοι έχουμε κουραστεί δυο χρόνια τώρα, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Θα πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε προσεκτικοί, να παίρνουμε τα βασικά μέτρα υγιεινής και να φοράμε τη μάσκα μας στους εξωτερικούς χώρους. Κι αυτό, ότι νέα μέτρα χαλάρωσης κι αν ανακοινωθούν από την κυβέρνηση. Ήδη τα πρώτα που χαλαρώνουν τη συμμετοχή φιλάθλων στα γήπεδα, δημιούργησαν λάθος εντυπώσεις.

Μας ενδιαφέρει να έχουμε την άποψη ενός επιστήμονα, επειδή εμείς ως δημοσιογράφοι δεν μας αρέσει (σε όλους) να το «παίζουμε» ξερόλες. Για την εξέλιξη της πανδημίας στην Ελλάδα μίλησε λοιπόν ο καθηγητής Πνευμονολογίας, Εντατικής Θεραπείας, Θεόδωρος Βασιλακόπουλος, σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή.

Αν και δεν μας αρέσει το απόλυτο και αυστηρό ύφος του, ακούμε τα λόγια του: «Είναι λάθος μήνυμα να πούμε ότι τελείωσε ο κορονοϊός. Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό τον ιό. Αυτό δείχνουν και τα μέτρα που έχουμε υιοθετήσει μέχρι σήμερα», είπε αρχικά και συνέχισε:

«Πριν από τα μέτρα ήταν αλλιώς τα πράγματα… Ο κόσμος πια δεν φοράει τη μάσκα όπως παλαιότερα. Βέβαια, δεν έχουμε κανένα λόγο να φοράμε τη μάσκα όταν είμαστε μόνοι στο δρόμο. Ο λόγος που τη φοράμε είναι για να μας γίνει συνήθεια και δυστυχώς θα πρέπει να μας μείνει ακόμα αυτή η συνήθεια. Τώρα να πούμε ότι τα γήπεδα αυξήθηκαν για ένα λόγο. Για ένα δυο ματς το χρόνο. Και 100% να ήταν η πληρότητα, το επιδημιολογικό αποτύπωμα θα ήταν πολύ μικρό».episimansis.neo

Με παράδειγμα τη χωρητικότητα των γηπέδων, ο ίδιος υποστηρίζει ότι: «Εάν εφαρμοζόταν ο προηγούμενος νόμος που έλεγε, να μπαίνουν μέσα σε αυτά, μόνο οι εμβολιασμένοι, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα να αυξηθεί στο 100% η χωρητικότητα. Επειδή όμως δεν τηρείται τις περισσότερες φορές ο νόμος, πολύ συχνά μπαίνουν και ανεμβολίαστοι, άρα είναι ένα μέτρο με μικρότερη αποτελεσματικότητα, από το να το εφαρμόζαμε σωστά».

Όσοι έχουν έστω και μια μικρή γνώση για το πώς λειτουργεί το σύστημα στα γήπεδα, θα συμφωνήσουν μαζί του. Εδώ, είναι ένας άλλος κόσμος. Διότι ποιος είναι αυτός που θα εφαρμόσει τον όποιο νόμο; Οι ιδιοκτήτες των ομάδων που επιδιώκουν κέρδη από τις ανώνυμες εταιρείες τους!

Και μετά ο κ. Βασιλακόπουλος τοποθετήθηκε στο… φλέγον θέμα του Πάσχα. Σύμφωνα λοιπόν με τον πνευμονολόγο, «θα κάνουμε καλό Πάσχα. Με τον αριθμό των μολύνσεων που έχουμε έως τώρα, που είναι πάνω από ένα εκατομμύριο από την αρχή του χρόνου, μέσα σε ενάμιση μήνα και το ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης που δεν είναι το καλύτερο δυνατό αλλά τέλος πάντων, δεν είναι και μικρό, είμαστε κάπου στη μέση της Ευρώπης, έχω την εντύπωση πως αν συνεχίσουμε έτσι και με 15.000- 20.000 κρούσματα τη μέρα, μέχρι το καλοκαίρι θα κάνουμε πολύ υψηλά ποσοστά ανοσίας».

Αλλά στο μεταξύ προκύπτουν ερωτήματα: Και πώς θα «γιορτάσουμε» τις απόκριες; Τι θα κάνουμε με την Καθαρά Δευτέρα, αφού ήδη δυσκολευτήκαμε στην Τσικνοπέπτη; Ερωτήματα, που έχουν να κάνουν με τις συνήθειες και τη βολή μας. Αλλά η ζωή, αδέλφια, δεν συγκρίνεται με τίποτα από αυτά. Κατανοητό;

Ας συνέλθουμε λίγο και ας αποδεχτούμε την αλήθεια που ζούμε δυο χρόνια τώρα. Τίποτα δεν θα ξαναγίνει εύκολα σαν αυτά που ξέραμε. Ίσως αυτό μας βοηθήσει να ξεφύγουμε από την παγίδα της ανυπακοής που έχει να κάνει με το δικό μας ξεβόλεμα. Το καταλαβαίνω, ότι ένα τέτοιο εγχείρημα έχει τις δυσκολίες του, αλλά πιστέψτε με, δεν έχουμε άλλη επιλογή. Όσο πιο γρήγορα το κατανοήσουμε αυτό τόσο καλύτερα θα είναι για όλους μας.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 27/2/2022, στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μας "Επισημάνσεις".
Εκτύπωση

Μια βόλτα στην Προύσα, την πατρίδα του Καραγκιόζη, με τα μάτια του φίλου μας Μπάμπη!

Posted in Επικαιρότητα

prussa1.210222
Ο φίλος μας Μπάμπης Άγριος με τη σύζυγο του Ντιάνα, έξω από το Μουσείο του Καραγκιόζη στην πόλη της Προύσας... Συνεχίζουμε τη σειρά των κομματιών από το πρόσφατο ταξίδι τους στην Τουρκία. Δείτε τα προηγούμενα δημοσιεύματα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

prussa2.210222
Διάφοροι θρύλοι έχουν διαμορφωθεί για την καταγωγή του Καραγκιόζη, όμως σύμφωνα με την παράδοση της πόλης, πιστεύεται ότι δημιουργός του ήταν ο Σεΐχ Κιουστερί, που έζησε στην Προύσα και πέθανε το 1366. Ακόμα και στο Wikipedia, αυτό λέει...

prussa3.210222
Ο Χατζηαβάτης και ο Καραγκιόζης συμμετείχαν στην κατασκευή ενός τζαμιού για το Σουλτάνο, ο πρώτος ως επιστάτης και ο δεύτερος ως εργάτης. Οι διάλογοι των δύο ανδρών ήταν τόσο διασκεδαστικοί ώστε όλοι οι υπόλοιποι εργάτες σταματούσαν τη δουλειά τους και τους παρακολουθούσαν.

prussa4.210222
Στην Προύσα, θα δεις το ιστορικό κτήριο του κυβερνητικού Δημαρχείου που φιλοξένησε πολλούς σουλτάνους και τον Κεμάλ σε ιστορικές αποφάσεις, πολλές φορές επιζήμιες για τις μειονότητες. Αλλά, όλα αυτά αποτελούν ιστορία.

prussa5.210222
Κι ακόμα θα δούμε πολλά όμορφα και σημαντικά κτήρια όπως το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ, αρχαιολογικό μουσείο, το Ουλού Τζαμί κ.ά. Εδώ επίσης βρίσκεται ένα από τα πιο όμορφα τεμένη της Τουρκίας, το Πράσινο Τζαμί.

prussa6.210222
Και στο εσωτερικό του σπιτιού θα συναντήσεις μεγάλη χλιδή και ομορφιά. Οι Τούρκοι στα παλάτια που διαμόρφωσαν ως μουσεία και είναι επισκέψιμα, θα δεις πως έχουν αυτή την πολυτέλεια. Τα είχα δει και εγώ το 2006, όταν πήγα για μια εβδομάδα στην Κωνσταντινούπολη.
Εκτύπωση

Μετά τον παγερό και μονότονο χειμώνα έρχεται η άνοιξη… Το βλέπουμε κιόλας, γύρω μας!

Posted in Επικαιρότητα

amigdalia1.190222
Θα μπορούσε το κομμάτι να μην έχει φωτογραφίες από ανθισμένες αμυγδαλιές της Άνδρου; Η αγαπημένη μας Ευαγγελία, τις αγαπάει και φροντίζει πάντα να τις κρατάει στο φακό της...

amigdalia2.190222
Αλλά και στη βόρεια Ελλάδα έχουν ανθίσει… Η φωτογραφία αυτή είναι του Theodoris Kerkeridis από τη Βέροια, δημοσιευμένη στην ομάδα "Τοπία, πανίδα, χλωρίδα, φύση". Υπέροχη! Παρά τη νέα κακοκαιρία, αυτή δεν το βάζει κάτω.

amigdalia3.190222
Άλλη μια φωτογραφία από την Άνδρο... Υπάρχει άραγε κάτι πιο όμορφο αυτή την εποχή; Γεμίζει η ψυχή σου και μόνο που παρατηρείς αυτά τα λευκά άνθη να γεμίζουν την οθόνη του υπολογιστή σου.

amigdalia4.190222
Μια ανθισμένη αμυγδαλιά, φωτογραφημένη από την Katerina Alexiadou που δημοσιεύτηκε στην ομάδα "Τοπία, πανίδα, χλωρίδα, φύση". Δεν ξέρουμε την περιοχή, αλλά είδαμε ακόμα κι εδώ τον Κολωνό!

amigdalia5.190222
Και κάπως έτσι μας αποχαιρετά, σε λίγο, ο κουτσοφλέβαρος για να δώσει τη θέση του στον Μάρτη που θα μας φέρει και τυπικά την άνοιξη. Για την ώρα απολαμβάνουμε όλη αυτή την ομορφιά και χαιρόμαστε.

amigdalia6.190222
Κάποιοι παρατηρούν και καταγράφουν τη φύση στα καλύτερα της… Και έχουν την καλή συνήθεια να ανεβάζουν στο διαδίκτυο τη δουλειά τους. Ας τους έχει καλά ο Θεός, Μπορούμε έτσι κι εμείς να χαρούμε την αναδημιουργία…
bonis.leo.neo
Έγειρε και ο Φλεβάρης. Και όπως είναι και κουτσός μπορούμε να πούμε πως σχεδόν τελείωσε. Και τι έρχεται; Η άνοιξη!!! Ναι, ξέρω, θα πείτε πως και ο Μάρτης και ο Απρίλης κάνουν δυνατά κρύα. Ναι αλλά ο Μάρτης είναι ο πρώτος μήνας της άνοιξης. Και όπως και να το κάνουμε, αυτό από μόνο του κάνει τη καρδιά μας να φτερουγίσει κάπως.

Άνοιξη!! Μετά τον παγερό και μονότονο χειμώνα, έρχεται η άνοιξη. Με ζωηρές μέρες, γεμάτες χρώματα και μυρωδιές της φύσης. Από τα άνθη που ανοίγουν μέχρι τα χλωρά χόρτα κάθε λογής που ξεπροβάλλουν από το χώμα. Όλα έχουν πάρει το μήνυμα της ζωής και ξεκινούν να ομορφαίνουν το τοπίο.

Εν τω μεταξύ η άνοιξη είναι η μόνη εποχή που όλα είναι ζωντανά και καταπράσινα. Το καλοκαίρι μαραίνονται, το φθινόπωρο τα φύλλα πέφτουν, το χειμώνα επικρατεί νεκρική σιωπή. Αλλά την άνοιξη, όλα παίρνουν ζωή και χρώμα.

Και τελικά, πόσο μπορεί η άνοιξη να επηρεάσει τη διάθεσή μας; Ο φιλικός ήλιος της άνοιξης μας δίνει το δικαίωμα να περπατήσουμε ξένοιαστα στην εξοχή και να πάρουμε βιταμίνη d, η οποία είναι τόσο πολύτιμη για τον οργανισμό μας! Η μέρα μεγαλώνει ακόμα πιο πολύ και αυτό μας δίνει ευκαιρίες για περισσότερες δραστηριότητες. Και επίσης η άνοιξη έχει αρκετές αργίες στις οποίες μπορούμε να οργανώσουμε εξορμήσεις στην εξοχή.

Χαρακτηριστικό σημάδι της άνοιξης είναι οι αμυγδαλιές. Είναι από τα πρώτα άνθη που ανθίζουν την άνοιξη. Συγκεκριμένα την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές μέσα στο Φλεβάρη, οι αμυγδαλιές έχουν ανθίσει (τουλάχιστον στην Ανδρο, δεν ξέρω για πιο βόρεια). Και το ανθός τους είναι τόσο ευγενικό! Τόσο διακριτικό αλλά και τόσο αρωματικό!

Και για το τέλος, αφήσαμε και μερικές πληροφορίες για τον καρπό της αμυγδαλιάς αλλά και του ίδιου του δέντρου. Όπως μας πληροφορεί η βικιπαίδεια, "τα αμύγδαλα περιέχουν υψηλό ποσοστό πρωτεΐνης (21%), σιδήρου, ασβεστίου, φωσφόρου, και βιταμινών Β. Τα αμύγδαλα περιέχουν υψηλό ποσοστό λίπους (κοντά στο 50%), με πολλά μονοακόρεστα (39%) και λίγα κορεσμένα (3,7%).

Το ξύλο της αμυγδαλιάς χρησιμοποιείται κυρίως για ξυλολεπτουργικές εργασίες και για την παραγωγή στομίων του μουσικού οργάνου Γκάιντα". Άνοιξη λοιπόν σημαίνει χαρά, ευεξία, νόστιμους καρπούς, χρώματα και αρώματα. Αφεθείτε στο ρυθμό της!
Εκτύπωση

Φανταστικές εικόνες από λουλούδια της Λέσβου και της αρχαίας Επιδαύρου στην Πελοπόννησο

Posted in Επικαιρότητα

bellis.perennis1.210222
Οι φωτογραφίες, μας έρχονταις από την Λέσβο και είναι του Χαράλαμπος Χιωτέλης στην ομάδα "GreekFlora", ο οποίος αναφέρει στην ανάρτηση του: "Φωτογραφίζοντας μια Bellis perennis... Ο τυπάκος πόζαρε με αρκετή, θα έλεγα, φωτογένεια...".

epidavros1.200222
Κι αυτές είναι του Demos Tsormpatzoglou στην ίδια ομάδα "GreekFlora". Κατάφερε να φωτογραφίσει το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου όπως είναι αυτή την εποχή με αυτά τα υπέροχα λουλούδια Muscari commutatus σε πρώτο πλάνο. Δεν είναι απίθανα;

bellis.perennis2.210222
Το Bellis perennis, ή όπως την ξέρουμε εμείς, η μαργαρίτα, είναι ένα κοινό ευρωπαϊκό είδος της οικογένειας Asteraceae, που συχνά θεωρείται το αρχετυπικό είδος αυτού του ονόματος. Για να διακρίνεις αυτό το είδος από άλλες «μαργαρίτες» μερικές φορές χαρακτηρίζεται ως κοινή μαργαρίτα, μαργαρίτα γκαζόν ή αγγλική μαργαρίτα .

epidavros2.200222
Κι αυτά λέγονται Σταφυλουάκινθος Μούσκαρι, άγριος βολβός. Είναι ένα πολυετές βολβώδες φυτό της οικογένειας των Hyacinthaceae, με βλαστό όρθιο, στη βάση του έχει κοκκινωπά στίγματα και με ύψος 10-15 εκατοστά. Εδώ, προτίμησε το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου για να ανθίσει.

bellis.perennis3.210222
Σε ότι αφορά την μαργαρίτα όπως μάθαμε, αναζητώντας πληροφορίες στο διαδίκτυο, ιστορικά ήταν επίσης ευρέως γνωστό ως bruisewort και περιστασιακά τραυματισμένος (αν και η κοινή ονομασία "woundwort" συνδέεται τώρα πιο στενά με το γένος Stachys. Αγαπούμε τα λουλούδια και σιγά σιγά μαθαίνουμε γι' αυτά...

epidavros3.200222
Η επιστημονική του ονομασία είναι Muscari commutatum Guss. 1826. Η ελληνική ονομασία του είναι Μούσκαρι το παραλλάσον. Και μπορείς να το βρεις με τις κοινές ονομασίες: Βορβός, Βορβιά, Βολβοί, Κουρκουτσέλια, Καλογέρια.
Εκτύπωση

Ας την έχει καλά ο Θεός! Για τη Στασούλα, λέω, που μας φροντίζει το σπίτι στο χωριό...

Posted in Κρήτη

lemoni1.100222
Άντε τώρα να το περιμένεις πως αυτή η λεμονιά που φυτέψαμε πριν τέσσερα χρόνια τα κατάφερε και έκανε το πρώτο της λεμόνι! Δεν το χαρήκαμε όπως θα έπρεπε. Δεν ήμασταν εκεί να το γευτούμε. Θα μου πεις: Και τι παραπάνω γεύση θα είχε αυτό το λεμόνι; Τίποτα. Η αίσθηση θα ήταν διαφορετική.

lemonia
Στο μυαλό μου τριβελίζουν όμορφες νοσταλγικές σκέψεις... Θα τα καταφέρουμε να ξαναπάμε, να τα φροντίσουμε αυτά τα δέντρα; Μερικές φορές, με όσα έχουμε περάσει τα δυο αυτά χρόνια της πανδημίας Covid-19, απογοητεύομαι. Ύστερα πάλι, λέω πως δεν θα του περάσει!

lemoni2.100222
Έρχονται ώρες που σκέφτομαι, τι θα κάναμε χωρίς την αδελφή μου Στασούλα με το σπίτι στο χωριό. Να είναι καλά, το φροντίζει, όπως πριν λίγες μέρες που πήγε με τον Αγησίλαο και κλάδεψαν την τριανταφυλλιά και τη βουκαμβίλια. Δοκιμάστηκαν κι αυτά από το φετινό χιονιά. Και χρειάζονταν μια παρέμβαση αισθητικής φύσης.

mantarinia
Βρήκε και έκοψε κι ένα λεμόνι που κατάφερε να κάνει η λεμονιά μας. Το έβαλε πάνω στο τραπέζι της και το φωτογράφισε για να μου το στείλει. Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να πάρεις χαρά όταν είσαι μακριά. Ακόμα και αν πρόκειται για το μοναδικό λεμόνι από τη λεμονιά που φυτέψαμε.

avli2
Λογαριάζουμε, κάνουμε σχέδια ήπια, έτσι που να μπορούμε να τα διαχειριστούμε στις εποχές που ζούμε. Τίποτα δεν είναι εύκολο πια και ούτε μπορείς να πηγαίνεις μακριά το χρόνο. Κι αν είμαστε καλά το φθινόπωρο, ίσως. Αν φυσικά τα καταφέρουμε. Θα το παλέψουμε πάντως σ’ αυτή την κατέτυθυνση.

lemoni3.100222
Ύστερα έφυγε μεσημεριάτικα, αλλά με πολύ κρύο και πήγε στη Σειραδιά για να μαζέψει τα μανουσάκια που τώρα στολίζουν το σπίτι της. Ναι χρειάζεται μια κούραση για να τα κάνει όλα αυτά, αλλά άμα νοιώθεις καλά, δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα. Ευχαριστούμε Στασούλα!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA