Χειμερινό ηλιοστάσιο 2024: Από χθες 21 Δεκεμβρίου αρχίζουν και μεγαλώνουν οι μέρες

iliostasio

Χθες 21 Δεκεμβρίου 2024 ήταν το φετινό χειμερινό ηλιοστάσιο και συγκεκριμένα στις 04:27 π.μ. UTC (06:27 π.μ. ώρα Ελλάδας). Το αστρονομικό φαινόμενο σηματοδοτεί την αλλαγή της εποχής και τη μικρότερη ημέρα του έτους στο βόρειο ημισφαίριο.

agioplastio3
.
Πράγμα που σημαίνει ότι το βράδυ του χειμερινού ηλιοστασίου καταγράφεται η μεγαλύτερη νύχτα του έτους, καθώς από τα επόμενα βράδια, δηλαδή από σήμερα, η νύχτα αρχίζει να μικραίνει ξανά.

agioplastio6
Αυτό γιατί όταν ο Ήλιος περάσει το χειμερινό ηλιοστάσιο, αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά στον ουρανό. Αποτέλεσμα είναι η ημέρα να κερδίζει ξανά το χαμένο «έδαφος», μέχρι στην εαρινή ισημερία το φως και το σκοτάδι έχουν πάλι σχεδόν ίση διάρκεια.

sto.agioplastio4

Δημοσιογραφικά

Συνεχίζουμε να είμαστε προσεκτικοί, με τον κορονοϊό Covid-19. Τίποτα, δεν τελείωσε ακόμα!

coronavirus
Τώρα βέβαια η έγνοια μας μετατίθενται στον πόλεμο στην Βόρεια Ευρώπη ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για μια σύρραξη μεταξύ δύο κρατών. Οι αναλυτές μιλάνε για κάτι πολύ σοβαρό, το σοβαρότερο ίσως για την Ευρώπη μετά του 1045. Αλλά κι αυτό με τα μέτρα χαλάρωσης της Covid-19, δεν παύει να μας απασχολεί... Αφορά ανθρώπινες ζωές.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/02/2022

Σα να μου φαίνεται ότι ξεθαρρεύουμε. Μήπως να το δούμε λίγο αλλιώς το πράγμα, αν πραγματικά θέλουμε να ξεμπερδεύουμε κάποια στιγμή με την πανδημία Civid-19; Τίποτα δεν έχει τελειώσει, παιδιά, ας το καταλάβουμε. Και μην θεωρούμε ότι η μείωση των νεκρών που ανακοινώνονται κάθε απόγευμα, είναι αρκετή για να μας ηρεμήσει και να μας καθησυχάσει.

Πάνω από 50 είναι σε καθημερινή βάση. Είμαστε σε θέση να το αντιληφθούμε ή συνηθίσαμε στην εικόνα τέτοιων πραγμάτων, ώστε να αρχίσουμε να αδιαφορούμε; Ζω κι εγώ όλη αυτή την κατάσταση και καταλαβαίνω πως όλοι έχουμε κουραστεί δυο χρόνια τώρα, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Θα πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε προσεκτικοί, να παίρνουμε τα βασικά μέτρα υγιεινής και να φοράμε τη μάσκα μας στους εξωτερικούς χώρους. Κι αυτό, ότι νέα μέτρα χαλάρωσης κι αν ανακοινωθούν από την κυβέρνηση. Ήδη τα πρώτα που χαλαρώνουν τη συμμετοχή φιλάθλων στα γήπεδα, δημιούργησαν λάθος εντυπώσεις.

Μας ενδιαφέρει να έχουμε την άποψη ενός επιστήμονα, επειδή εμείς ως δημοσιογράφοι δεν μας αρέσει (σε όλους) να το «παίζουμε» ξερόλες. Για την εξέλιξη της πανδημίας στην Ελλάδα μίλησε λοιπόν ο καθηγητής Πνευμονολογίας, Εντατικής Θεραπείας, Θεόδωρος Βασιλακόπουλος, σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή.

Αν και δεν μας αρέσει το απόλυτο και αυστηρό ύφος του, ακούμε τα λόγια του: «Είναι λάθος μήνυμα να πούμε ότι τελείωσε ο κορονοϊός. Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό τον ιό. Αυτό δείχνουν και τα μέτρα που έχουμε υιοθετήσει μέχρι σήμερα», είπε αρχικά και συνέχισε:

«Πριν από τα μέτρα ήταν αλλιώς τα πράγματα… Ο κόσμος πια δεν φοράει τη μάσκα όπως παλαιότερα. Βέβαια, δεν έχουμε κανένα λόγο να φοράμε τη μάσκα όταν είμαστε μόνοι στο δρόμο. Ο λόγος που τη φοράμε είναι για να μας γίνει συνήθεια και δυστυχώς θα πρέπει να μας μείνει ακόμα αυτή η συνήθεια. Τώρα να πούμε ότι τα γήπεδα αυξήθηκαν για ένα λόγο. Για ένα δυο ματς το χρόνο. Και 100% να ήταν η πληρότητα, το επιδημιολογικό αποτύπωμα θα ήταν πολύ μικρό».episimansis.neo

Με παράδειγμα τη χωρητικότητα των γηπέδων, ο ίδιος υποστηρίζει ότι: «Εάν εφαρμοζόταν ο προηγούμενος νόμος που έλεγε, να μπαίνουν μέσα σε αυτά, μόνο οι εμβολιασμένοι, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα να αυξηθεί στο 100% η χωρητικότητα. Επειδή όμως δεν τηρείται τις περισσότερες φορές ο νόμος, πολύ συχνά μπαίνουν και ανεμβολίαστοι, άρα είναι ένα μέτρο με μικρότερη αποτελεσματικότητα, από το να το εφαρμόζαμε σωστά».

Όσοι έχουν έστω και μια μικρή γνώση για το πώς λειτουργεί το σύστημα στα γήπεδα, θα συμφωνήσουν μαζί του. Εδώ, είναι ένας άλλος κόσμος. Διότι ποιος είναι αυτός που θα εφαρμόσει τον όποιο νόμο; Οι ιδιοκτήτες των ομάδων που επιδιώκουν κέρδη από τις ανώνυμες εταιρείες τους!

Και μετά ο κ. Βασιλακόπουλος τοποθετήθηκε στο… φλέγον θέμα του Πάσχα. Σύμφωνα λοιπόν με τον πνευμονολόγο, «θα κάνουμε καλό Πάσχα. Με τον αριθμό των μολύνσεων που έχουμε έως τώρα, που είναι πάνω από ένα εκατομμύριο από την αρχή του χρόνου, μέσα σε ενάμιση μήνα και το ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης που δεν είναι το καλύτερο δυνατό αλλά τέλος πάντων, δεν είναι και μικρό, είμαστε κάπου στη μέση της Ευρώπης, έχω την εντύπωση πως αν συνεχίσουμε έτσι και με 15.000- 20.000 κρούσματα τη μέρα, μέχρι το καλοκαίρι θα κάνουμε πολύ υψηλά ποσοστά ανοσίας».

Αλλά στο μεταξύ προκύπτουν ερωτήματα: Και πώς θα «γιορτάσουμε» τις απόκριες; Τι θα κάνουμε με την Καθαρά Δευτέρα, αφού ήδη δυσκολευτήκαμε στην Τσικνοπέπτη; Ερωτήματα, που έχουν να κάνουν με τις συνήθειες και τη βολή μας. Αλλά η ζωή, αδέλφια, δεν συγκρίνεται με τίποτα από αυτά. Κατανοητό;

Ας συνέλθουμε λίγο και ας αποδεχτούμε την αλήθεια που ζούμε δυο χρόνια τώρα. Τίποτα δεν θα ξαναγίνει εύκολα σαν αυτά που ξέραμε. Ίσως αυτό μας βοηθήσει να ξεφύγουμε από την παγίδα της ανυπακοής που έχει να κάνει με το δικό μας ξεβόλεμα. Το καταλαβαίνω, ότι ένα τέτοιο εγχείρημα έχει τις δυσκολίες του, αλλά πιστέψτε με, δεν έχουμε άλλη επιλογή. Όσο πιο γρήγορα το κατανοήσουμε αυτό τόσο καλύτερα θα είναι για όλους μας.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 27/2/2022, στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μας "Επισημάνσεις".

Σχόλια (0)

There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA