Μετά το χθεσινό μικρό χειμωνιάτικο διάλειμμα ο καιρός επέστρεψε στο καλοκαιρινό του στίλ. Ηλιοφάνεια και ζέστη ξανά σήμερα...

Απίστευτο μου φαίνεται, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Για πόσο γρήγορα έρχονται τα 10.000 «χτυπήματα» σε ένα Site σαν αυτό εδώ που εκφράζει τις προσωπικές μου απόψεις πάνω στην επικαιρότητα και όσα συμβαίνουν γύρω μου είναι κάτι το ασύλληπτο.

Πόσος καιρός πάει από τότε που κλείναμε τα 180.000; Και να, που σε λίγο «χτυπάμε» τα 190.000!...

Έχει την ομορφιά της, όλη αυτή η ιστορία. Σε συνδυασμό με το Facebook και το Twitter όπου αναδημοσιεύονται όλες οι εγγραφές και το ψαχτήρι της Google που στέλνει κόσμο στη σελίδα. Χρειάστηκε βέβαια να της... τα ψάλλω πριν λίγο καιρό όταν επί πέντε μέρες κόλλησε στην ίδια εγγραφή, αλλά το πρόβλημα αποκαταστάθηκε και πια λειτουργεί κανονικά, με αποτέλεσμα να πλησιάζουμε τις 800 ημερήσιες εισόδους από διαφορετικές Ι.Ρ.

Σίγουρα με τιμάει το γεγονός ότι με εμπιστεύεστε και μοιραζόμαστε ζητήματα που προσεγγίζω με το δικό μου τρόπο, είτε αυτά αφορούν την Κρήτη, είτε το σχολείο, είτε μικρές καταθέσεις ψυχής.

Οι φωτογραφίες, δικές μου οι περισσότερες και τα μουσικά βίντεο έχουν να κάνουν με τα δικά μου ακούσματα και τις δικές μου ευαισθησίες και «δένουν» με τα θέματα που επιλέγω.

Μετά τις 200.000 τι; Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα συνεχίσετε να παίρνετε με συνέπεια ότι είχατε ως τώρα από μένα...

Σκληρός στην κριτική μου προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς καμιά διάθεση για... καλά λόγια σε φίλους, χωρίς καμιά αιτία, απλά από... εκδούλευση, όπως συνηθίζουν άλλοι. Αυτό είναι που κάνει αυτό το Site να ξεχωρίζει...

Και μ' αυτή τη ρώτα θα συνεχίσουμε να λέμε τη γνώμη μας. Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση σας σ' αυτό το δρόμο αντοχής στο διαδίκτυο...

• Το απόγευμα σήμερα οι κρίσιμες αποφάσεις για τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ το ρεπορτάζ.
• Κι επειδή μετά τις τηλεδιασκέψεις θα ανακοινωθούν ... νέα μέτρα, διαβάστε ΕΔΩ ένα πολύ καλό κομμάτι από τον Σταύρο Χριστακόπουλο του ΠΟΝΤΙΚΙΟΥ. Εκτός κι αν είμαστε πια τόσο απελπισμένοι. Αμετανόητος ο Ευ. Βενιζέλος προκαλεί.
  
• Κι άντε τώρα να εμπιστευτείς αυτή τη δικαιοσύνη. Δείτε ΕΔΩ τι έγινε στην περίπτωση του Μάκη Ψωμιάδη.
  

Περσινό αλλά καλό. Τα πρωτοβρόχια στο Ηράκλειο Κρήτης. Πόσο διαφορετικά μπορεί να είναι τα πράγματα στην Αθήνα; Όχι και πολύ. Δείτε αυτή την εξαιρετική δουλειά με υπομονή. Κρατάει 10΄το βίντεο αλλά αξίζει τον κόπο. Οι εικόνες του είναι εκπληκτικά όμορφες. Κι αυτή η φουρτουνιασμένη θάλασσα, αχ αυτή η θάλασσα...

Κόντευε 4.10 χθες όταν έφυγα από την ΠΕΤ ΟΤΕ για την εφημερίδα. Είχα να διευθετήσω μερικές δουλειές που μου πήραν χρόνο, ύστερα μάλιστα από το μεσημεριανό διάλειμμα που χρειάστηκε να κάνω και να... πεταχτώ στο Ταμείο για την τρίμηνη συνταγή.

Ο καιρός είχε κιόλας αλλάξει. Ένα μουντό, μαύρο χρώμα απλωνόταν στον ουρανό. Και κάποιες σταγόνες που έπεφταν σποραδικά προειδοποιούσαν ότι ο.. χειμώνας πλανιόνταν στον αέρα.

Ευτυχώς αυτή τη φορά, μέχρι να κατέβω στον Πειραιά δεν έφαγα βροχή. Τουλάχιστον δυνατή, γιατί τις ψιχάλες μου τις πήρα. Όμως στις 5 το απόγευμα όλα γύρω έμοιαζαν με χειμώνα κι ας «κρατιόταν» ακόμα, χωρίς να πέσει δυνατή βροχή και καταιγίδα...

Υπήρχε ανάγκη να σταματήσω κάπου στην Πειραιώς, να βάλω βενζίνη στη μηχανή και η αγωνία μου ήταν να φτάσω στην εφημερίδα πριν τη δυνατή βροχή. Τα κατάφερα αυτή τη φορά. Ελπίζω και την επόμενη να είμαι το ίδιο τυχερός.

Όμως την ΕΜΥ τελικά θα πρέπει να την παίρνουμε στα σοβαρά. Δεν λέει κάτι στο βρόντο. Κάτι ξέρει... Και τελικά δικαιώνεται. Ειδικά τα τελευταία χρόνια με τον σύγχρονο τεχνικό εξοπλισμό που διαθέτει σπάνια πέφτει έξω...

Γελούσα χθες το πρωί που έγραφα για τις προβλέψεις της. Είχε έναν υπέροχο ήλιο έξω και είχε πολύ ζέστη, όπως κάθε μέρα τις τελευταίες μέρες... Και το απόγευμα λίγο έλειψε να γίνω λούτσα. Η ηλιοφάνεια έδωσε τη θέση της στα πυκνά, μαύρα σύννεφα. Και τη βροχή. Κάπου κοντά θα έπεσε σίγουρα και πολύ μάλιστα.

Με την πρώτη σταγόνα της βροχής τέλειωσε το καλοκαίρι... Έτσι δε λένε; Ε, να που το ζούμε κιόλας... Είδαμε τα πρωτοβρόχια. Κι είχαν την ομορφιά τους, όπως και να το κάνουμε...

Κάποτε ζούσαμε και το φθινόπωρο... Τώρα πια αυτό μάλλον δεν είναι δυνατόν. Οι εποχές συρρικνώθηκαν σε δύο. Χειμώνας – Καλοκαίρι. Κι όμως ήταν ωραία, έτσι δεν είναι; Δείτε λίγο πιο προσεκτικά του στίχους του τραγουδιού με τον Μάνο Ξυδούς.

Εικόνες από την πλατεία Συντάγματος τον φετινό Ιούνιο. Οι αγανακτισμένοι Έλληνες για πρώτη φορά συγκροτούν ένα κίνημα με φωνή.

Παρακαλώ διαβάστε με προσοχή το παρακάτω άρθρο. Έτσι κι αλλιώς θα συζηθεί τις επόμενες μέρες; Όχι μόνο για το περιεχόμενο του, αλλά κυρίως για τον... συγγραφέα του.

Στις 25 Μάη ξέσπασε στην πλατεία Συντάγματος ένα μαζικό πολιτικό κίνημα αντίστασης και χειραφέτησης, που αποτέλεσε μια κρίσιμη καμπή στον «παρατεταμένο λαϊκό πόλεμο», ο οποίος ξεκίνησε με την ψήφιση του επαχθούς Μνημονίου και κλιμακώθηκε με έντεκα πανεργατικές γενικές απεργίες. Στην υπό «κινεζοποίηση» Ελλάδα της διαρκούς λιτότητας και της οικονομικής εξαθλίωσης, του εργασιακού μεσαίωνα και της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας, το κίνημα των πλατειών εξέφρασε τη διάρρηξη των παγιωμένων σχέσεων αντιπροσώπευσης και των αστικών κοινωνικών συμμαχιών, μεταμορφώνοντας την κρίση από οικονομική σε πολιτική. Kαθοριστικής σημασίας στοιχείο, συμβάλλον και στην αντιφατικότητα του κινήματος, υπήρξε η συμμετοχή χιλιάδων ψηφοφόρων του πελατειακού δικομματισμού, ορμώμενων από τη δυσαρέσκεια και την απόγνωση απέναντι στην πολιτική αφαίμαξης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Ο μαχητικός Ιούνιος, κατά τον οποίο εξαπλώθηκε σε δεκάδες πλατείες της χώρας ο δημοκρατικός θεσμός της λαϊκής συνέλευσης, χαρακτηρίστηκε από γοργές εξελίξεις όσον αφορά στην ιδεολογική ταυτότητα του κινήματος των «Αγανακτισμένων». Οι πρώτες μέρες της κινητοποίησης, όταν αυτή αγκαλιάστηκε από τα αντιδραστικά ΜΜΕ, σημαδεύτηκαν από έντονη εχθρότητα απέναντι στην παρέμβαση κοινωνικών συλλογικοτήτων και οργανωμένων μορφών ταξικής πάλης (κόμματα, συνδικάτα). Σύντομα, όμως, αποδείχτηκε ότι για να αγωνιστούμε με το σύνθημα «δεν φεύγουμε αν δεν φύγουν κυβέρνηση, τρόικα, χρέος», έπρεπε το κίνημα να ριζοσπαστικοποιηθεί, να αποκτήσει πολιτικές θέσεις και να μπολιαστεί στους χώρους εργασίας, δηλαδή να επεκταθεί η δημοκρατική αυτοοργάνωση στο πεδίο της οικονομίας, με απώτερο σκοπό τον κοινωνικό εργατικό έλεγχο.

Σ' αυτή την κατεύθυνση υπήρξαν αξιοσημείωτα βήματα, καθώς στις κινητοποιήσεις πρωτοστάτησαν οι υπάλληλοι σε κλάδους εντατικής εκμετάλλευσης του ιδιωτικού τομέα, οι νέοι της επισφαλούς διανοητικής εργασίας και των μισθών πείνας, οι συνδικαλισμένοι εργάτες και οι άνεργοι. Ο κόσμος χάραξε το δρόμο με λαϊκές συνελεύσεις, απεργιακές φρουρές και καταλήψεις διαρκείας (Δήμος Αθήνας, νοσοκομείο Ιεράπετρας, σούπερ μάρκετ Dia, ΔΕΚΟ), ενώ η επιγενό_ενη απονομιμοποίηση των γραφειοκρατικών ηγεσιών των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αύξησε την επιρροή των πρωτοβάθμιων σωματείων βάσης και της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Η γενικευμένη οργή για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους πρόνοιας αποκρυσταλλώθηκε στο σύνθημα «δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε».

Αναμφίβολα, οι ημερομηνίες που σφράγισαν την πρωτοφανή δυναμική του αγώνα ήταν 15-28-29 Ιουνίου, όταν οι γενικές απεργίες συναντήθηκαν με τις λαϊκές συνελεύσεις. Η επιμονή του κόσμου, ο οποίος, παρά την κυβερνητική απόφαση για σκληρή αστυνομική καταστολή, ανασυντασσόταν και παρέμενε στο Σύνταγμα, κατέδειξε τον πολιτικό μετασχηματισμό του κινήματος και την οριστική ρήξη του με τη μνημονιακή συναίνεση. Απομαζικοποιημένη λόγω της ιδεολογικής τρομοκρατίας κράτους και κεφαλαίου, που συμπυκνώθηκε στις απειλές «Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία/τανκς», η Κάτω Βουλή των πλατειών συνέχισε τις εργασίες της.
Οι παραπάνω εμπειρίες συνθέτουν την πολύχρωμη τοιχογραφία της λαϊκής εξέγερσης, που μολονότι δεν κατόρθωσε να αποτρέψει την εισαγωγή της χώρας στην προκρούστεια κλίνη του Μεσοπρόθεσμου, εγκαινίασε μια νέα, ποιοτικά διαφορετική, πολιτική πραγματικότητα, με θεμέλιό της το αίτημα για άμεση δημοκρατία και «ισότητα, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια».

Για τη συνέχιση του αγώνα είναι επιτακτική ανάγκη η δημιουργία ενός ηγεμονικού πολιτικού μετώπου, μιας κρίσιμης μάζας κομμάτων, συνελεύσεων, σωματείων και πολιτών, που θα παλέψει για την πολιτική-κοινωνική χειραφέτηση και θα εκπονήσει ένα μεταβατικό πρόγραμμα εκτάκτου ανάγκης για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Βασικοί άξονες πρέπει να είναι η στάση πληρωμών και η διαγραφή του χρέους σε ρήξη με την Ε.Ε., η αναδιανομή του εισοδήματος εις βάρος του κεφαλαίου και υπέρ της μισθωτής εργασίας, η υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών (υγεία, παιδεία), η εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων και η χάραξη βιομηχανικής πολιτικής με στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανακούφιση των εργαζομένων, η θέσπιση αποκεντρωμένων αμεσοδημοκρατικών θεσμών και η κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας.

Η βίαιη έκρηξη οργής της φτωχής και αποκλεισμένης νεολαίας της Αγγλίας και οι επερχόμενες κοινωνικές συγκρούσεις προοιωνίζουν το ευρωπαϊκό φθινόπωρο θερμό, και καθιστούν επίκαιρα τα λόγια του Αντόνιο Γκράμσι: «Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο καινούργιος πασχίζει να γεννηθεί. Ζούμε στην εποχή των τεράτων».

• Το άρθρο είναι του Παναγιώτη Αγγελόπουλου, πρωτότοκου γιου της Γιάννας Αγγελοπούλου, γόνου μιας από τις πιο πλούσιες οικογένειες κι από αυτή την άποψη ο λόγος του έχει μεγαλύτερη αξία. Το περίεργο είναι ότι σε πολλά από αυτά που γράφει συμφωνούμε αν και βλέπουμε το θέμα από διαφορετική σκοπιά...

Ακόμη ο καιρός εδώ στην Αθήνα είναι καλός... Πέρα από μια μικρή ψυχρούλα ούτε ένα συννεφάκι δεν υπάρχει στον ουρανό. Τα κακά νέα είναι από αλλού...Νέα μέτρα ανακοίνωσαν... Μα, δεν θα υπάρχει πια μέρα χωρίς νέα μέτρα; Δείτε το σημερινό πρωτοσέλιδο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ και κάτω αριστερά τα μέτρα κωδικοποιημένα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Από προχθές άρχισαν τα... όργανα και οι προειδοποιήσεις σε σχέση με την αλλαγή του καιρού από καλοκαιρινό σε χειμωνιάτικο. Έτσι, απότομα.

Όπως απότομα πια γίνονται τα πιο πολλά πράγματα στη ζωή μας.

Κάποτε ήταν πιο ευδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στο καλοκαίρι και το χειμώνα. Μεσολαβούσε και ένα φθινόπωρο. Με τη μελαγχολία του, με όλα του... Τουλάχιστον υπήρχε ένας ικανός χρόνος προσαρμογής. Να κατεβάσεις τα λίγο πιο χοντρά ρούχα κι εκείνο το μπουφάν έτσι για να μας προστατεύσει τα βράδια της επιστροφής.

Ιδού πως παρουσίασαν το θέμα οι εφημερίδες από χθες το απόγευμα:

Σημαντική αλλαγή θα παρουσιάσει ο καιρός κατά τη διάρκεια της νύχτας της Δευτέρας 19-9-2011 προς την Τρίτη 20-9-2011 και από τα δυτικά με κύρια χαρακτηριστικά τις ισχυρές βροχές και καταιγίδες καθώς και την πτώση της θερμοκρασίας, που μέχρι την Τετάρτη 21-9-2011 θα γίνει αισθητή σε όλη τη χώρα.

Πιο συγκεκριμένα:

1. Τη νύχτα της Δευτέρας 19-9-2011

Ισχυρές βροχές και καταιγίδες θα σημειωθούν στο Ιόνιο, την ήπειρο και τη δυτική στερεά.

2. Την τρίτη 20-9-2011

Ισχυρές βροχές και καταιγίδες θα σημειωθούν στο Ιόνιο και τα ηπειρωτικά και θα είναι ιδιαίτερα έντονες στα δυτικά και τη Μακεδονία και από τη νύχτα στο βόρειο Αιγαίο και πιθανώς στη Θράκη.

3. Την Τετάρτη 21-9-2011

Ισχυρές βροχές και καταιγίδες θα εκδηλωθούν στην ανατολική Μακεδονία, τη Θράκη, το βόρειο και ανατολικό Αιγαίο.

Σταδιακή βελτίωση του καιρού το απόγευμα από τα δυτικά.

Θα επικρατήσουν βοριάδες από τα δυτικά και βόρεια και η θερμοκρασία θα υποχωρήσει αισθητά (6 με 9 βαθμούς) σε όλη τη χώρα.

Εσείς τώρα λάβετε τα μέτρα σας. Ήρεμα και χωρίς πανικό. Θα προλάβουμε. Δεν θα έρθει απότομα η καταστροφή του κόσμου... Φαντάζομαι ότι θα προλάβουμε να κάνουμε τις αλλαγές που χρειάζονται... Τα φυσικά φαινόμενα αντιμετωπίζονται, με τους άλλους δεν ξέρω τι θα κάνουμε...

• Ιδού μια άποψη γιατί πρέπει να γίνουν εκλογές τώρα. Έχει ενδιαφέρον, διαβάστε την.
• Μαθητές και γονείς στους δρόμους σήμερα. Ωραία κυλάει ο Σεπτέμβρης... Μερικά πράγματα, πάντως, δεν... χονεύονται εύκολα, πώς να το κάνουμε...