Στο γήπεδο του μπάσκετ στον ΤΡΙΤΩΝΑ. Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί από τις κερκίδες των θεατών. Γιατί υπάρχουν και τέτοιοι...

Η επιστροφή του Λάμπρου στο γήπεδο του ΤΡΙΤΩΝΑ Σεπολίων είναι πια γεγονός. Το ήθελε πάντα το μπάσκετ, αλλά ένα ατυχές γεγονός στα χρόνια του δημοτικού τον απομάκρυνε από την ίδια ομάδα.

Η ατυχία είναι πως ένας μικρός τραυματισμός την περασμένη εβδομάδα στο σχολείο, ευτυχώς όχι σοβαρός όπως αποδείχθηκε από την ακτινογραφία που κάναμε θα τον κρατήσει για λίγο έξω, έως ότου “συνέλθει” η δεξιά παλάμη του και μπορεί να αναλάβει ξανά δράση.

Την Κυριακή δεν είχε προπόνηση. Ετοιμάζουν τώρα το πρόγραμμα, καθώς μου είπαν άνθρωποι της Διοίκησης και θα το ανακοινώσουν μέσα στην εβδομάδα.

Ήθελε όμως να έρθει να παίξει λίγο με τους φίλους του. Του έκανα το χατήρι και τον έφερα με τη μηχανή. Ο αθλητής δεν είναι διατεθειμένος να κάνει τρία χιλιόμετρα με τα πόδια κι άλλα τόσα για να γυρίσει.

Τον παρακολουθώ από τις κερκίδες, όπου είναι καθισμένοι μερικοί ακόμα γονείς, υποθέτω... Δεν τους γνωρίζω, έτσι κι αλλιώς...

Προηγουμένως, όσο κρατούσε ο ήλιος, είχα τη δυνατότητα να πάω και να φωτογραφήσω μερικά “ανδραγαθήματα” του Δήμου Αθηναίων που είναι σε εκκρεμότητα για τις ανάγκες του νέου ΚΡΕΟΝΤΑ που ετοιμάζουμε. Διευθέτησα αυτά τα ζητήματα και είπα να πάω για λίγο, μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι του ο Λάμπρος στο κάλεσμα της ΕΚΑΠ στο νέο χώρο επί της Τηλεφάνους. Δυο φορές έκανα τη διαδρομή από την Πλάτωνος ώς την Λένορμαν και δεν κατάφερα να εντοπίσω το μέρος. Ή τόσο διακριτικά είναι διαμορφωμένο το μέρος ή ένα μικρό προβληματάκι το έχω...

Νωρίτερα, το πρωί κατά τις 11 είχαμε Γενική Συνέλευση στην πολυκατοικία. Όλο φωνές και κακό... Βαριέμαι αφόρητα, αλλά είναι μια τυπική υποχρέωση που πρέπει να διεκπεραιώσω ως συγκάτοικος. Κανείς δεν κρατούσε πρακτικά, αλλά παίρναμε αποφάσεις. Ελπίζω να γνωρίζει η διαχειρίστρια...