Ένα υπέροχο site με χειροποίητα κοσμήματα για γυναίκες. Δείτε το προσεκτικά, παρακαλώ

 elegant2

Κάτι πολύ σημαντικό που κάναμε εδώ και δυο χρόνια ήταν και η αλλαγή στην εμφάνιση αυτού του site! Το Elegant by Nasia άλλαξε. Δείτε το ΕΔΩ στη νέα εκδοχή του... Όλοι έχουμε το δικαίωμα να αναζητούμε κάτι πιο όμορφο για τον εαυτό μας; Ακόμα και μέσα σ' αυτές τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε με την πανδημία του κορονοϊού Covid-19 ή του χειμώνα, κυρίως οι γυναίκες, έχουν την ανάγκη να αισθάνονται καλύτερα μέσα τους...

 elegant1 Αντιγραφή

selida.sulas2

Η κρίση, λένε, δημιουργεί ευκαιρίες... Και αναδεικνύει, πλευρές καλλιτεχνικές... Δείτε παρακαλώ μια ειλικρινή προσπάθεια που δημιουργήθηκε μέσα στην πανδημία,  με εξαιρετικά, πρωτότυπα και μοναδικά δημιουργήματα, σε χειροποίητα κοσμήματα με κρύσταλλα και ημιπολύτιμους λίθους, με γούστο και συνθέσεις που παραπέμπουν σε γυναίκες οι οποίες ξέρουν και τους αρέσει να φροντίζουν τον εαυτό τους. Έτσι ήταν το site στην πρώτη φάση του. Ελπίζουμε το σημερινό να σας φανεί πιο χρηστικό.


206
Το Elegant by Nasia, ένα εξειδικευμένο Site που "παίζει" στο διαδίκτυο και καθώς το περιεργάζεστε μπορείτε να βρείτε πολλές προτάσεις σε οικονομική τιμή. Δείτε το, αξίζει. Θα το διαπιστώσετε με έναν καθαρό, ευδιάκριτο τρόπο, και θα δείτε όλες τις καλλιτεχνικές δημιουργίες... Κι αν έχετε Facebook, αναζητήστε το ΕΔΩ και σημειώστε το νούμερο του έργου που σας αρέσει. Στη συνέχεια, επικοινωνήστε στο τηλέφωνο που θα βρείτε εκεί, με τον δημιουργό. Και, όλα θα πάρουν το δρόμο τους!

199
Οι τιμές είναι πολύ προσιτές και ισορροπημένες και ο τρόπος αποστολής είναι με το χέρι, αν μένουμε στην ίδια πόλη ή με το ταχυδρομείο και με αντικαταβολή. Να ξέρετε ότι, αποδεινύετε στον εαυτό σας ότι τον αγαπάτε και τον φροντίζετε πραγματικά... Μη διστάσετε να πάρετε τηλέφωνο. Τη χρωστάστε, μια παραπάνω φροντίδα, στον εαυτό σας... 

193

Κι αν δεν σας φτάνει το Site και δεν έχετε Facebook, αλλά Viber, ζητήστε μας με μήνυμα, να σας συνδέσουμε εμείς στην Ομάδα, ώστε να παρακολουθείτε όλες τις νέες κατασκευές... Στις μέρες που ζούμε, όλα είναι λίγο πιο εύκολα. Θέληση να υπάρχει! Με ένα απλό SMS στο τηλέφωνο 6932212755. Μας δίνετε τον αριθμό του κινητού  τηλεφώνου σας, που έχετε την εφαρμογή Viber... Τα υπόλοιπα, είναι δική μας δουλειά... 

211

Επικαιρότητα

Μια ξεχωριστή εβδομάδα...

Μια όμορφη πανσέληνος είναι απόλαυση στα μάτια των ανθρώπων που είναι διαθέσιμα να τη δουν και να την απολαύσουν...

Άλλη μια εργάσιμη εβδομάδα φτάνει στο τέλος της. Και ήταν ιδιόμορφη ετούτη εδώ. Έμαθα σημαντικά πράγματα που αφορούν τον εργασιακό μου βίο. Και είμαι σε θέση να αντιμετωπίσω τις καταστάσεις που περνάνε από το χέρι μου. Φυσικά, τίποτα δεν είναι απλό και εύκολο. Χρειάζεται επιμονή, υπομονή, προσήλωση στο στόχο και όλα μπορούν να γίνουν. Ακόμα κι αυτά που με την πρώτη ματιά φαντάζουν δύσκολα προσπελάσιμα.

Όμως τελικά ότι μπορούμε κάνουμε. Η ζωή έχει βάλει τα όρια κι εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τα προσπερνάμε. Με κόπο, με ιδρώτα, με ψυχολογική πίεση θα τα καταφέρουμε...

Ώρα να ξανασκύψουμε πάνω στην καθημερινότητα μας, έτσι όπως την έχουμε διαμορφώσει. Άσε που άκουσα στις ειδήσεις ότι... χαλάει και ο καιρός. Δηλαδή τι, υπάρχει πιθανότητα να έρθει χειμώνας; Απίστευτο μου φαίνεται...

Ήταν όμως μια μικρή ανάσα. Όμορφη, γλυκιά... Απόλαυσα αυτή τη φορά την πανσέληνο, χωρίς πίεση και δίχως άγχος και το χάρηκα αληθινά.

Χρειαζόμαστε τέτοιες ανάσες. Να πάμε δυο βήματα πιο πέρα τη ζωή, να αντιμετωπίσουμε τη σκληρή πραγματικότητα του Σεπτέμβρη. Κι εγώ έχω μάθει να μην αφήνω τίποτα να πηγαίνει χαμένο. Απολαμβάνω ότι μου δίνεται απλόχερα από τη ζωή και θεωρώ ότι είμαι σε θέση να αγγίξω την αληθινή αξία σε κάθε τι που είναι δίπλα μου, γύρω μου.

Το έχω ξαναπεί, αν και δεν είναι τελικά δική μου σοφία αυτή. Έχουν προλάβει άλλοι και το πρωτοείπανε, αλλά τι σημασία έχει ποιος διεκδικεί την πρωτιά; Η ουσία είναι που μετράει. Ε, λοιπόν, δεν χρειάζεται πολλά πράγματα ο άνθρωπος για να νιώσει καλά.

Ένα αληθινό χαμόγελο, ένα χάδι, μια ιστορία από τη ζωή κι ας έχει μέσα της όλη τη σκληράδα που κάνει τους ανθρώπους να μοιάζουν με ζώα... Μικρά πράγματα μα αληθινά... Ε, ναι... Κοιτάζοντας πίσω νοιώθω ότι ήταν πραγματικά μια όμορφη εβδομάδα...

Στα τέλη του καλοκαιριού...

Πάει κι αυτό το καλοκαίρι... Να το συνηθίσουμε σιγά -σιγά κι ας αντιστέκεται με κάθε τρόπο...

Τετάρτη πρωί. Οι ήχοι από το θόρυβο των ανθρώπων που ετοιμάζονται να “στήσουν” τους πάγκους τους στη λαϊκή ακούγονται ώς το σπίτι από νωρίς. Πρωινό ξύπνημα, να πάμε με τον Λάμπρο στο σχολείο. Φέτος έγινε έγιναν πιο αυστηρά τα πράγμα. 8,15 πρέπει να είναι εκεί. Κι έχει ένα θεματάκι μ' αυτό, αλλά ίσως με τον καιρό τα καταφέρει και το ξεπεράσει...

Επιστρέφουμε στις εφημερίδες από τον Γιάννη Μπιτούνη. Εμφανίστηκε χθες, ύστερα από δύο σχεδόν μήνες και ρώτησε αν μπορούμε να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας. Βρήκε μάλλον κάποιον τρόπο. Στουρνάρη 64 θα μας τις αφήνει. Έτσι κι αλλιώς και τα δύο περίπτερα στην πλατεία Βάθη με τα οποία συνεργαζόμασταν, έκλεισαν.

Σε λίγο θα πάω από εκεί... Στον ΟΤΕ ζουν το δικό τους δράμα. Κάτι σαν ντους. Ένα ζεστό κι ένα κρύο... Κάποια στιγμή η διοίκηση ανακοινώνει το 4ήμερο και τη μείωση 10% επί του μισθού αναγγέλλοντας συγκεκριμένα την 1η Νοέμβρη ως ημέρα εφαρμογής και μετά διαβάζω από την ΟΜΕ ΟΤΕ ότι ξανακάθονται στο τραπέζι για διαπραγματεύσεις σχετικά με την υπογραφή Σ.Σ.Ε. Φαντάζεστε τους εργαζόμενους σε τι ψυχολογική κατάσταση πρέπει να είναι για να μπορέσουν να κατανοήσουν όλους αυτούς τους ελιγμούς...

Στο μεταξύ στους δρόμους της Αθήνας η απειλή των σκουπιδιών είναι πλέον πιο ορατά από ποτέ. Οι κάδοι ξεχειλίζουν. Το πρόβλημα με τους συμβασιούχους και το γεγονός ότι όλες οι πλευρές τραβάνε τα άκρα δεν δίνει τη δυνατότητα στα απορριμματοφόρα να βγουν στους δρόμους για την αποκομιδή.

Κι ενώ οι μέρες είναι ζεστές ακόμα... Το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη κρατάει κάτι από το από το καλοκαίρι, μ' έναν ήλιο που καίει τα μεσημέρια, με υψηλές θερμοκρασίες. Κι αυτό κάνει την κατάσταση ακόμα πιο ανυπόφορη...

Είναι και τα διαδικαστικά του Λάμπρου σε σχέση με το σχολείο, τα φροντιστήρια, το μπάσκετ που θέλει να επιστρέψει.

Δύσκολος, αλλά με γλυκά διαλείμματα αυτός ο καιρός...

Τυχαία το βρήκα από το βίντεο στο YouTube. Δεν γνωρίζω τον δημιουργό του, αν και απ' ότι είδα και θα αντιληφθείτε κι εσείς, έχει πολύ καλή διάθεση, άσε που έχει και πολύ ωραίες εικόνες από την Χίο...

Ο Κώστας Σκηνιώτης πάντα αισιόδοξος

Μας στέλνει συχνά e-mail, μέσω της γραμματέας του ο Κώστας και πάντα είναι εύστοχα. Όπως ετούτο δω που πήραμε προχθες με το άνοιγμα των σχολείων. Πόσο αισιοδοξία έχει αυτός ο άνθρωπος; Πόση δύναμη για να αντιμετωπίσει τη ζωή και τις δυσκολίες της; Τον θαυμάζω, είναι αλήθεια...

Από το Γυμνάσιο Θραψανού... Παλιό, αλλά καλό. Το είδα στο Facebook και το “ξεσήκωσα” να το μοιραστώ μαζί σας...

Είναι κανείς προληπτικός εδώ;

Ο Νίκος Σταυρίδης σε μια ταινία χαρακτηριστική για τους προληπτικούς. Απολαύστε τον. Κάθε κουβέντα του και μια πρόληψη... Αλλά γελάμε με όλα αυτά... Κι έτσι πρέπει να είναι, όχι να τα παίρνουμε στα σοβαρά...

Πόσο προληπτικοί μπορεί να είμαστε στις μέρες μας; Ελπίζω να μην υπάρχει τέτοιο πρόβλημα γύρω, δεδομένου ότι το επίπεδο σήμερα επιβάλει να είμαστε μακριά από τέτοιες δεισιδαιμονίες και προλήψεις.

Κάποιοι πιστεύουν σ' αυτά. Δικαίωμά τους ασφαλώς, αλλά ο γράφων έχει πολύ διαφορετική άποψη. Η Τρίτη και 13 δεν έχει να παρουσιάσει τίποτα λιγότερο από την Τετάρτη και 14, την Πέμπτη και 15 και πάει λέγοντας...

Πιστεύω ότι εμείς διαφεντεύουμε τη ζωή μας και όχι οι μέρες ή ημερομηνίες. Ούτε οι μαύρες γάτες, ούτε τα σημάδια που παρατηρούν κάποιοι.

Ας το διασκεδάσουμε με δυο αποσπάσματα από την ελληνική ταινία “Τρίτη και 13” αφιερωμένα σε όλους όσους έχουν κοινούς “τόπους” και “πιστεύω” μακριά από ιδεοληψίες και άλλα παρατράγουδα... Προφανώς την γνωρίζουν αυτή την πλευρά της ζωής...

Παρόλα αυτά δε βρίσκετε κι εσείς ότι μοιάζουν λίγο τραγικά στις μέρες μας, όταν μάλιστα έχουμε μπροστά μας σοβαρά προβλήματα;

Άλλο ένα απόσπασμα, μεγαλύτερο αυτή τη φορά, από ανάλογη ελληνική ταινία, ασπρόμαυρη, από αυτές που βλέπονται ευχάριστα και τις μέρες μας. Αν θέλετε και την υπόλοιπη ταινία ψάξτε την εδώ. Από ότι ξέρω είναι σε επτά η περισσότερα κομμάτια των 12 λεπτών...

Υπάρχουν και όρια, παιδιά!

Η εφημερίδα ΑΥΓΗ στο σημερινό πρωτοσέλιδο της υπενθυμίζει πως υπάρχουν και όρια. Ο τίτλος είναι χαρακτηριστικός και αποτυπώνει την πραγματικότητα, έτσι όπως τη βιώνουμε καθημερινά.

Κι ωστόσο όλα δεν είναι μαύρα... Υπάρχουν και καλές ειδήσεις... Δείτε πιο κάτω ένα εκπληκτικό βίντεο με πολλές αλήθειες που θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία, αλλά δεν...

Μερικές μεγάλες αλήθειες, ωμές ίσως, αλλά δυστυχώς δεν τις διδάσκουν στα σχολεία. Χρειάστηκε να μας τις αποκαλύψει ένας μεγάλος και επιτυχημένος στη ζωή...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA