Μια όμορφη πανσέληνος είναι απόλαυση στα μάτια των ανθρώπων που είναι διαθέσιμα να τη δουν και να την απολαύσουν...

Άλλη μια εργάσιμη εβδομάδα φτάνει στο τέλος της. Και ήταν ιδιόμορφη ετούτη εδώ. Έμαθα σημαντικά πράγματα που αφορούν τον εργασιακό μου βίο. Και είμαι σε θέση να αντιμετωπίσω τις καταστάσεις που περνάνε από το χέρι μου. Φυσικά, τίποτα δεν είναι απλό και εύκολο. Χρειάζεται επιμονή, υπομονή, προσήλωση στο στόχο και όλα μπορούν να γίνουν. Ακόμα κι αυτά που με την πρώτη ματιά φαντάζουν δύσκολα προσπελάσιμα.

Όμως τελικά ότι μπορούμε κάνουμε. Η ζωή έχει βάλει τα όρια κι εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τα προσπερνάμε. Με κόπο, με ιδρώτα, με ψυχολογική πίεση θα τα καταφέρουμε...

Ώρα να ξανασκύψουμε πάνω στην καθημερινότητα μας, έτσι όπως την έχουμε διαμορφώσει. Άσε που άκουσα στις ειδήσεις ότι... χαλάει και ο καιρός. Δηλαδή τι, υπάρχει πιθανότητα να έρθει χειμώνας; Απίστευτο μου φαίνεται...

Ήταν όμως μια μικρή ανάσα. Όμορφη, γλυκιά... Απόλαυσα αυτή τη φορά την πανσέληνο, χωρίς πίεση και δίχως άγχος και το χάρηκα αληθινά.

Χρειαζόμαστε τέτοιες ανάσες. Να πάμε δυο βήματα πιο πέρα τη ζωή, να αντιμετωπίσουμε τη σκληρή πραγματικότητα του Σεπτέμβρη. Κι εγώ έχω μάθει να μην αφήνω τίποτα να πηγαίνει χαμένο. Απολαμβάνω ότι μου δίνεται απλόχερα από τη ζωή και θεωρώ ότι είμαι σε θέση να αγγίξω την αληθινή αξία σε κάθε τι που είναι δίπλα μου, γύρω μου.

Το έχω ξαναπεί, αν και δεν είναι τελικά δική μου σοφία αυτή. Έχουν προλάβει άλλοι και το πρωτοείπανε, αλλά τι σημασία έχει ποιος διεκδικεί την πρωτιά; Η ουσία είναι που μετράει. Ε, λοιπόν, δεν χρειάζεται πολλά πράγματα ο άνθρωπος για να νιώσει καλά.

Ένα αληθινό χαμόγελο, ένα χάδι, μια ιστορία από τη ζωή κι ας έχει μέσα της όλη τη σκληράδα που κάνει τους ανθρώπους να μοιάζουν με ζώα... Μικρά πράγματα μα αληθινά... Ε, ναι... Κοιτάζοντας πίσω νοιώθω ότι ήταν πραγματικά μια όμορφη εβδομάδα...