Μια στάση στην επιστροφή μας από τη Μεγαλόπολη στο τυκομιό του Κουρουνιώτη στην είσοδο του χωριού. Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να ψωνίσουν από δω τυροκομικά για την Αθήνα.

Σύγχρονη τυροκομική μονάδα στο έμπα του Ελληνικού. Έχει ανακαινιστεί με ευρωπαϊκά προγράμματα διατηρώντας την παράδοση , όπως άλλωστε έκαναν τόσα χρόνια, μοναδικά.

Στο περίβολο του τυροκομιού έχουν “διασώσει” όσα δέντρα μπόρεσαν μιας και το έχτισαν ακριβώς μέσα στο βουνό. Η πέτρα είναι χαρακτηριστική του τόπου και δίνει μια εντυπωσιακή ομορφιά.

Αλλά και οι μικρές μουριές που φύτεψαν τελευταία “δένουν” με τον υπόλοιπο τόπο. Δείτε πόσο αρμονικά. Στο βάθος το Μαίναλο, κάποιες πλαγιές του χαμηλά γιατί πιο ψηλά είναι γεμάτο έλατα...

Αυτή η ιστορία μ' αρέσει... Ξύπνησα κατά τις 8 το πρωί με τα πουλιά να κάνουν πάρτι, έξω στον κήπο... Τύφλα να χει το καλύτερο ξυπνητήρι. Στην επαρχία τα 'χεις αυτό το προνόμιο. Μεγάλη υπόθεση... Οι άνθρωποι της πόλης μπορούν να με καταλάβουν...

Αυτή η ησυχία, η ηρεμία του τοπίου, είναι κάτι το μοναδικό. Ή μπορεί να είναι και εξειδανικευμένο στα μάτια μου επειδή μου λείπει στην Αθήνα.

Όπως και να 'χει το απολαμβάνω... Στο χαγιάτι γράφω αυτές τις γραμμές. Μόνος. Οι άλλοι κοιμούνται ακόμα. Κι όσοι ξυπνούν προτιμούν να καθίσουν μέσα με τη σόμπα αναμμένη. Εμένα μ' αρέσει αυτή ψυχρούλα παρέα με το ζεστό μου καφέ...Πείτε με παράξενο, αλλά μ' αρέσει...

Στα δέντρα, απέναντι, κιτρινίζουν τα φύλλα. Ο χειμώνας είναι εδώ, έχει έρθει κι όλας... Κατά τα άλλα η μέρα δείχνει να ξημερώνει γλυκιά.

Αργότερα θα την κάνουμε μια βόλτα στη Μεγαλόπολη. Κάποια πράγματα δείχνουν να λείπουν και πρέπει να τα αναπληρώσουμε...

Και στο μεταξύ, καθώς “σηκώνεται” η μέρα, λίγο πιο δίπλα, οι μαστόροι, Αλβανοί αν κρίνω από την προφορά τους, έχουν βάλει μπροστά τις οικοδομικές εργασίες. Δραστήριοι και δημιουργικοί, δε λέει γι αυτούς τίποτα ότι είναι Σάββατο σήμερα. Κανονικά εργάσιμη μέρα την έχουν.

Είναι πάντως όμορφα. Μου αρέσει όλη αυτή η δράση. Μαθημένοι, τόσα χρόνια στα γραφεία νοιώθω αλλιώς αλλιώς...

Ο Ρήγας γύρισε από την πρωινή βόλτα του. Κάνει θόρυβο από τη χαρά του και τρέχει σαν... τρελός από κει κι από δω. Ο Ρήγας έχει λουφάξει μέσα. Δεν κοτάει να βγει έξω... Μπορεί να είναι πιο ήσυχα από την Αθήνα, αλλά όπως και να το κάνεις σ' ένα μπαλκόνι και σ' ένα διαμέρισμα μεγάλωσε...

Ο ήλιος σκάει μύτη από το Μαίναλο. Οι αχτίνες του με χτυπούν κατευθείαν στα μάτια. Αλλάζω θέση. Είναι πολύ δυνατός, ανυπόφορος...

Συνεχίζω να παρατηρώ τα πράγματα γύρω μου... Ελάχιστη κίνηση. Ο κόσμος ακόμα κοιμάται... Και καλά κάνει μπορεί να το έκανα κι εγώ, αλλά κάποια στιγμή “πιάνεται” η πλάτη μου, θέλω να σηκωθώ. Ο ύπνος είναι ξεκούραση. Ο πόνος στην πλάτη λειτουργεί σαν ξυπνητήρι... Μαζί με το τιτίβισμα των πουλιών που όσο περνάει η ώρα λιγοστεύει (;) ή έρχονται να προστεθούν κι άλλοι θόρυβοι και να περάσουν σε δεύτερη μοίρα αυτοί.

Το παλιό όμως είναι αλλιώς... Χρειάζεται μεγαλύτερο σεβασμό για να δέσει με το υπόλοιπο περιβάλλον, όλο πράσινο. Δείτε τι όμορφα λάμπει με το μεσημεριανό Σαββατιάτικο φως του ήλιου. Μοναδική ομορφιά...

Δεν φτάνει που πλήρωσα 2.8 ευρώ στην Αττική Οδό προς Ελευσίνα. Ανάμεσα στην 4 και τη 2 έξοδο ταλαιπωρηθήκαμε από το μεγάλο μποτιλιάρισμα. Δεν το περίμενα και δεν μου άρεσε καθόλου...

Είχε κίνηση στη διαδρομή από την Αθήνα ώς το Ελληνικό. Ιδιαίτερο μποτιλιάρισμα είχαμε στην Αττική Οδό προς Ελευσίνα, από την 4 ώς την 2 έξοδο, όπου τα αυτοκίνητα για μισή ώρα σχεδόν πήγαιναν βήμα – βήμα. Σκέψου, να δίνεις 2.8 ευρώ στα διόδια και να αντιμετωπίζεις τέτοιο πρόβλημα. Επιεικώς απαράδεκτοι!

Τι κι αν είναι 28η Οκτωβρίου, ημέρα Παρασκευή; Να τους δικαιολογήσουμε και να πούμε ότι συμβαίνουν αυτά στις μεγάλες εξόδους; Δεν έχω καμία διάθεση να το κάνω. Υποτίθεται ότι πληρώνεις τον ιδιώτη για να μην ταλαιπωρείσαι, όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές με το κράτος...

Ευτυχώς η μέρα είναι όμορφη. Έχει ένα ζεστό ήλιο πολύ φωτεινό και το θερμόμετρο δείχνει 19 βαθμούς. Στην Αλέα, έξω από την Τρίπολη, αμέσως μετά τη σήραγγα του Αρτεμισίου έμαθα από το Twitter τα νέα από τις σημερινές παρελάσεις. Όπου δηλαδή έγιναν γιατί σε πολλές περιπτώσεις δεν έγιναν καν... Η κεντρική στρατιωτική παρέλαση, ας πούμε, της Θεσσαλονίκης δεν έγινε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποδοκιμάστηκε. Ο ίδιος αποχώρησε εσπευσμένα για Αθήνα κάνοντας δηλώσεις, ενώ στην Αθήνα η μπάντα του δήμου παρέλασε και έπαιξε με μαύρες κορδέλες στα μουσικά τους όργανα. Ο δήμαρχος απειλεί με απολύσεις. Σιγά ρε Καμίνη μη σκιστεί το καλτσόν... Δείτε κι ΕΔΩ ένα συγκινητικό στιγμιότυπο. Κι ΕΔΩ κάτι δίπλα μας, στο Χαϊδάρι. Κι ΕΔΩ στην Πρέβεζα. Κι ένας Χάρρυ Κλύνν φοβερός ΕΔΩ.

Γύρω στις 3 το μεσημέρι φτάσαμε στο χωριό. Κάνει λίγη ψυχρούλα κι ας έχει ακόμα ήλιο.

Μας περιμένει ζεστό το γουρουνόπουλο στο φούρνο που έχουν ετοιμάσει. Αύριο θα φτιάξουμε μπακαλιάρο που συνηθίζεται για σήμερα, αν και δεν είμαι και τόσο σίγουρος γι' αυτό. Νομίζω πως ο μπακαλιάρος πάει με την 25η Μαρτίου... Ας είναι, έτσι κι αλλιώς μ' αρέσει...

Σε λίγο θα ανάψουν τη σόμπα. Το απογευματάκι θα χρειαστεί οπωσδήποτε. Κάποιοι εδώ τη θέλουν αναμμένη από τώρα. Την ανάβουν... Η ζωή στο χωριό, σαν ανάπαυλα, ξεκίνησε...

Μπορεί να έχει μια μεγαλαγχολία, όπως λέει ο Ηλίας, αλλά εγώ δεν πρόλαβα να τη δω...

Φρέσκα, φετινά καρύδια μας περιμένουν στο τραπέζι κάτω από τη βεράντα...

Σημερινά πρωτοσέλιδα τριών απογευματινών εφημερίδων όπως «κρεμάστηκαν» στα περίπτερα μετά τις 10 το πρωί. Οι απανωτές έκτακτες εκδόσεις και οι εξελίξεις στις Βρυξέλλες καθυστέρησαν την εκτύπωση...

Όταν συμβαίνουν γεγονότα σαν το χθεσινό στις Βρυξέλλες τα ΜΜΕ είναι απίκο, να περιγράψουν την είδηση, να τη δώσουν αναλυτικά στους αναγνώστες του.

Ιδιαίτερη πίεση τέτοιες ώρες έχουν οι εφημερίδες, που πρέπει να ακολουθήσουν χρονοδιαγράμματα στην έκδοση τους. Κι είναι η επαρχία που δε θέλουν να χάσουν διότι αποτελεί ένα σοβαρό κομμάτι του αναγνωστικού τους κοινού. Έτσι πάνε όσο πιο αργά γίνεται την Α' έκδοση κι από κει και πέρα ακολουθούν η Β', Γ' έκδοση και πάει λέγοντας. Παλιότερα που κυριαρχούσαν οι εφημερίδες, τέτοια φαινόμενα ήταν συχνά στα μεγάλα γεγονότα.

Σήμερα υπάρχει η τηλεόραση και το ραδιόφωνο για την άμεση ενημέρωση. Υπάρχει ακόμα και το διαδίκτυο.

Αλλά οι εφημερίδες που ξεχωρίζουν για τη σοβαρότητά τους, συνεχίζουν να βγάζουν έκτακτες εκδόσεις. Μια τέτοια δύσκολη νύχτα ήταν η χθεσινή. Το πρωί στις 9 που πήγα στο περίπτερο που παίρνουμε τις εφημερίδες υπήρχαν μόνο η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και το ΠΟΝΤΙΚΙ από τις πολιτικές. “Οι απογευματινές θα έρθουν αργότερα” μου είπε η Κωνσταντίνα, η κοπέλα που έχει το περίπτερο στη Στουρνάρη 64.

Όντως, μετά τις 12 πήγα και πήρα τα απογευματινά φύλλα, παράξενο γιατί παρά το χαρακτηρισμό τους ως «απογευματινά» στην πραγματικότητα βγαίνουν μαζί με τα πρωινά.

Η τηλεόραση έχει το χάρισμα στις ζωντανές συνδέσεις, όμως το πλεονέκτημα να δεις και να ξαναδείς το κείμενο, να κρατήσεις σημειώσεις και να κάνεις υπογραμμίσεις μόνο η εφημερίδα στο δίνει. Γι' αυτό δεν πρόκειται να ξεπεραστεί ποτέ από κανένα internet. Το μελάνι και το χαρτί είναι και παραμένει μια σταθερή αξία...

Πιο λάιτ οι τίτλοι του πρωτοσέλιδου των ΝΕΩΝ «παίζουν» και με το αξειρετικό σκίτσο της Β. Ξένου που δίνει μια άλλη αισθητική στον αναγνώστη...

Η αφίσα με το ποίημα του Κώστα Σκηνιώτη για τη διαδήλωση. Πάντα επίκαιρος ο Κώστας...

Σε χθεσινή της συνεδρίαση η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ αποφάσισε:

α) Κοινή συνεδρίαση του Εθνικού συνδικαλιστικού συμβουλίου ΓΣΕΕ -ΑΔΕΔΥ, την Τρίτη 1/11/2011 ώρα 12:00 στα γραφεία της Συνομοσπονδίας.

β) Συνεδρίαση της Ολομέλειας της Διοίκησης της ΓΣΕΕ την Τετάρτη 2/11/2011 και ώρα 10:00 πμ

Τα τεράστια και σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι οξύνονται και διευρύνονται καθημερινά.

Αξιολογώντας και εκτιμώντας τις εξελίξεις, το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας, θα συζητήσει και θα αποφασίσει τα περαιτέρω αγωνιστικά βήματα και τις δράσεις των συνδικάτων ενόψει και του νέου προϋπολογισμού έτους 2012.