Ιστορίες στο έμπα του χειμώνα...
Φθινοπωρινό τοπίο. Κιτρινισμένα φύλλα πεσμένα κάτω... Να κάθεσαι στο γραφείο σου, να δουλεύεις χωρίς να σηκώνεις κεφάλι κι από την άλλη να βλέπεις τέτοιες εικόνες... Ελπίζω την Παρασκευή να τις ζήσω από κοντά. Θα το επιχειρήσω τουλάχιστον...
«Κρατάει» ακόμα ο καιρός... Πότε λίγο ζέστη, πότε λίγο κρύο. Το φθινόπωρο για πρώτη φορά αντιστέκεται. Κρατάει αντιπάτι. Αν έτσι το πάει μέχρι την 28η Οκτωβρίου που θα... εκδράμουμε προς τας εξοχάς, καλά θα είναι... Όπως και να 'χει όμως δεν πρόκειται να μου τη χαλάσει...
Για την ώρα «τρέχω» με το περιοδικό της ΠΕΤ-ΟΤΕ. Προσπαθώ να «μαζέψω» τις όποιες εκκρεμότητες, δεν είναι και πολλές, αλλά το πράγμα είναι επείγον. Μέχρι αύριο πρέπει να έχω τελειώσει τη ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ για να εκμεταλλευτούμε λίγο τις αργίες και το Σαββατοκύριακο, ώστε τη Δευτέρα, μέχρι το απόγευμα, να πάει στο ταχυδρομείο.
Διότι σ' αυτά, στους χρόνους και την περιοδικότητα, δεν χωρά πια καμιά ελαστικότητα. Κι εμείς ωφείλουμε να προσαρμοστούμε. Διπλασίασαν που διπλασίασαν τα ταχυδρομικά, μην τα πληρώσουμε 5πλάσια.
Αυτό έχει σαν συνέπεια να πάνε λίγο πιο πίσω οι φωτοτυπίες με τα δημοσιεύματα των εφημερίδων για την ενημέρωση των συνδικαλιστών.
Κι εγώ γράφω ασταμάτητα... Κλείνω εκκρεμότητες... Ευτυχώς η συνεργασία με το τυπογραφείο, την ΚΑΜΠΥΛΗ, είναι άψογη. Και ο Κώστας Σκηνιώτης μας διαβεβαιώνει ότι θα προλάβουμε τους χρόνους.
Κάτι τέτοιες ώρες υπάρχει ένα δημιουργικό άγχος. Αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Έτσι βγαίνουν οι εφημερίδες και τα περιοδικά... Όποιος έχει ασχοληθεί λίγο περισσότερο, το ξέρει καλά...
Κοντά 30 χρόνια είμαι στην ΠΕΤ ΟΤΕ. Κι αυτό είναι κάτι που το έχω συνηθίσει... Το δεξί μου χέρι πονάει... Τα βράδια προσπαθώ να το προφυλλάξω και να το ξεκουράσω. Όλα θα είναι καλύτερα από την Παρασκευή που θα πάω μια βόλτα στο χωριό. Αφορμή το τριήμερο. Στην πραγματικότητα θα ξεκουραστώ λίγο περισσότερο και θα χαλαρώσω. Και το χρειάζομαι...