Διαβάζουν οι μεγάλοι παραμύθια;
Tο πάνελ της παρουσίασης του βιβλίου του Σωκράτη Μαντζουράνη. Από αριστέρα ο δημοσιογράφος Γιάννης Κιμπουρόπουλος, ο ακαδημαϊκός Ευτύχης Μπιτσάκης, ο συντονιστής της συζήτησης και εκδότης του “Δρόμου της Αριστεράς” Ρούντι Ρινάλντι και ο συγγραφέας του βιβλίου, στο μπαρ @Ρουφ.
Ο προβληματισμός αυτός, αν δηλαδή διαβάζουν οι μεγάλοι παραμύθια, με προβλημάτιζε από παλιά. Τότε που ήταν ο Λάμπρος μικρός κι εγώ τον πήγαινα με χαρά να ακούσει παραμύθια από τη Σάσα Βούλγαρη. Ήταν κάτι Κυριακές που αφιέρωνε στα παιδιά, στο ΤΣΑΪ ΣΤΗ ΣΑΧΑΡΑ.
Σε ένα διάλλειμμα τη ρώτησα: “Είναι φυσιολογικό ρε Σάσα να μου αρέσουν τα παραμύθια;”. Κι εκεί έπαθα την πλάκα μου, όταν η Σάσα μου είπε πως δεν ήταν έτσι πάντα...Τα παλιά χρόνια, τότε που τα χειμωνιάτικα βράδια περνούσαν οι άνθρωποι στις παρέες και τις συντροφιές τους έλεγαν παραμύθια. Με τις ιστορίες που σκαρφίζονταν έλεγαν δηλαδή σπουδαία πράγματα που αλλιώς θα ήταν δύσκολο να τα περάσουν.
Από τότε δεν νιώθω άσχημα όταν “πιάνω” τον εαυτό μου να μου αρέσουν τα παραμύθια. Κι έτσι αισθάνθηκα πολύ όμορφα όταν πήρα πρόσκληση από την Κατερίνα να πάω στο @Ρουφ και να ακούσω τον Σωκράτη Μαντζουράνη, έναν καταξιωμένο συνδικαλιστή με πείρα και πλούσια δράση στο κίνημα, να παρουσιάσει ένα βιβλίο του, παραμύθι, “Το χωριό του Όλοι Μαζί” γραμμένο πριν δυο χρόνια όταν είδε μια εικόνα που μόλις διακρινόταν, κάτι σαν σταυρουδάκι, ο σημερινός 2χρονος εγγονός του.
Πρόκειται για ένα παραμύθι που απευθύνεται μεν σε παιδιά, τόσο ο τρόπος σελιδοποίησης του βιβλίου, σκληρό εξώφυλλο, μεγάλα γράμματα, πλούσια χρωματιστή εικονογράφηση...
Με 10 ευρώ χαλαρώνεις, περιδιαβάζεις στις σελίδες του. Είναι τόσο καλογραμμένο που εγώ το ρούφηξα μέχρι να αρχίσει η επίσημη παρουσίασή του.
Κι όταν άρχισε, παρακολούθησα πολύ προσεκτικά τόσο τον Ρούντι Πινάλντι, εκδότη του ΔΡΟΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, όσο τον Γιάννη Κιμπουρόπουλο, διευθυντή του ΕΠΕΝΔΥΤΗ που σε λίγο θα τον ξαναδούμε στα περίπτερα, αλλά και τον ακαδημαϊκό Ευτύχη Μπιτσάκη που μίλησε με χιούμορ αλλά και όρους φιλοσοφίας.
Το βράδυ της περασμένης Τετάρτης στο χώρο του μπαρ @ΡΟΥΦ στο Γκάζι ήταν μια πολύ παραγωγική βραδιά. Είδα φίλους από τα παλιά, άκουσα απόψεις ενδιαφέρουσες και χάρηκα που συμμετείχα ενεργά σε μια τέτοια πνευματική εκδήλωση.
Δεν λέω πολλά πράγματα για τον συγγραφέα γιατί μου άρεσε πολύ η συστολή του και η αναφορά στον Κώστα Σκοινιώτη έναν υπέροχο άνθρωπο που χωρίς αυτόν ίσως τα χειρόγραφά του να μην είχαν γίνει βιβλίο... Μου άρεσε τόσο που πήρα και το πρώτο βιβλίο του “Έχει ρεζέρβα το όνειρο” που διάβασα σχεδόν το ίδιο βράδυ. Κάτι λίγο μου έμεινε που το τελείωσα την επομένη.
Ευχαριστώ όσους με κάλεσαν να πάω και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που ήμουν εκεί ανάμεσά τους. Και τους άκουσα...
