Μια πρώτη φωτογραφία της Ομάδας μας στα σεμινάρια δημοσιογραφίας της Τετάρτης. Η Danutza, ξαφνικά και χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία, μας έστισε και ιδού το αποτέλεσμα από το Iphone της. Μοιάζει λίγο οικογενειακή και κατά μια έννοια, είναι...

Ένας μήνας κλείνει σήμερα από τότε που ξεκινήσαμε στο ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ ΤΕΧΝΗΣ τα μαθήματα αλληλεγγύης με δωρεά σεμινάρια δημοσιογραφίας. Είναι μέσα στις δράσεις της ΕΚΑΠ και του ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΥ ΤΕΧΝΗΣ και πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη 6-8, Λένορμαν 172 στον Κολωνό.

Μου άρεσε η ιδέα των μαθημάτων που γίνονται και αφορούν κι άλλους τομείς. Δείτε ΕΔΩ. Βοήθησε και το γεγονός ότι είχα κι εγώ περισσότερο διαθέσιμο ελεύθερο χρόνο τώρα που δεν πάω πια στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Ωστόσο δεν πίστευα πως θα συναντούσα τέτοια καλή πάστα παιδιών. Δεθήκαμε γρήγορα και προχωρούμε με πολύ ικανοποιητικούς ρυθμούς. Όποιος δεν μας ξέρει, ξαφνιάζεται. Δικαιολογημένα. Πού να φανταστεί ότι μέσα σ' αυτό το μήνα φτιάξαμε ένα Blog, μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ και λειτουργούμε μια Ομάδα στο Facebook. Κι αυτή μπορείτε να τη δείτε ΕΔΩ. Το ωραίο είναι ότι και τα δύο λειτουργούν άψογα.

Το Blog μετράει ήδη κοντά τις 70 εγγραφές και το έχουν δει περίπου 7.000 επισκέπτες, η Ομάδα, με 26 μέλη, έχει καθημερινή ενημέρωση, ενώ και μέσα από αυτό δίνονται πολύ συχνά ασκήσεις που βοηθούν τους σπουδαστές να συμμετέχουν πιο ουσιαστικά στα σεμινάρια...

Δενόμαστε κάθε μέρα και περισσότερο κι έχω την αίσθηση ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Και μπορούμε να κάνουμε πολλά.

Αν μη τι άλλο, ακόμα και αν δεν γίνουν δημοσιογράφοι, που κάποιοι θα γίνουν φαίνεται από τώρα, θα γίνουν καλοί αναγνώστες, “ψαγμένοι” και υποψιασμένοι ώστε να μην “τρώνε” αμάσητο ότι τους σερβίρετε από τα κυρίαρχα ΜΜΕ.

Οι Τετάρτες μου απέκτησαν πια ένα σημαντικό νόημα. Η όλη προετοιμασία θέλει το χρόνο της και πάντως τίποτα δε γίνεται στο πόδι και πρόχειρα. Τα παιδιά, πέρα από την διαδικτυακή ενημέρωση στις συναντήσεις μας παίρνουν και ένα χαρτομάνι με το μάθημα, ολοκληρωμένα αποσπάσματα από το εξειδικευμένο βιβλίο του Χρήστου Πασαλάρη που ξαναβρήκα ύστερα από 32 χρόνια από τότε που το πρωτοδιάβασα, 42 χρόνια μετά την έκδοσή του, πρωτοποριακό ακόμα και σήμερα καθώς και αποκόμματα από εφημερίδες με ενδιαφέροντα δημοσιεύματα από τη βδομάδα που μας πέρασε... Ένα πολύ καλό υλικό για όποιον ήθελε να το κρατήσει στο αρχείο του...

Οι φίλοι μου λένε πέρα από τη βοήθεια που έχουν πάρει τα παιδιά από τα σεμινάρια κι εμένα μ' έχουν κάνει καλύτερο άνθρωπο. Είναι πολύ σημαντικό να βρίσκεις ανταπόκριση στην προσφορά σου...

Παρεπιπτώντως, θυμηθείτε απόψε στις 8 να περάσουμε μια βόλτα από το μπαρ ΡΟΥΦ στο Γκάζι όπου έχει την παρουσίαση του βιβλίου του Σωκράτη Μαντζουράνη. Εμείς θα πάμε εκεί αμέσως μετά το σεμινάριο...