Αυτή είναι μιά από τις δύο αφίσες της ΓΣΕΕ για το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης...

Ενόψει των κινητοποιήσεων της ΓΣΕΕ στη ΔΕΘ στις 6,7 και 8 Σεπτεμβρίου 2012 στη Θεσσαλονίκη σας γνωστοποιούμε το πρόγραμμα δράσης της Συνομοσπονδίας και των συνδικάτων.

• Την Πέμπτη 6/9/2012 και ώρα 12.00 θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη συνδικαλιστικών στελεχών και συνέντευξη τύπου στο ξενοδοχείο IMPERIAL (Αντιγονιδών 13) για το πλαίσιο διεκδικήσεων της ΓΣΕΕ, ενώ θα παρουσιασθεί από το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ περιληπτικά η Ετήσια Έκθεση για την Ελληνική Οικονομία. Στη σύσκεψη θα πάρουν μέρος τα συνδικαλιστικά στελέχη Πρόεδροι ή Γενικοί Γραμματείς των Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων Μακεδονίας και Θράκης.

• Την Παρασκευή 7/9/2012 τα Προεδρεία των Εργατικών Κέντρων θα κάνουν εξορμήσεις-συσκέψεις με τα πρωτοβάθμια σωματεία στους χώρους εργασίας για την ενεργοποίηση και συμμετοχή των εργαζόμενων στη συγκέντρωση και στο συλλαλητήριο των συνδικάτων.

• Το Σάββατο 8/9/2012 και ώρα 18.00 θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση και συλλαλητήριο των συνδικάτων στο Άγαλμα Βενιζέλου με πορεία προς το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο.

Για τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις των συνδικάτων εκδόθηκε διακήρυξη-ανακοίνωση και αφίσες, οι οποίες αποστέλλονται στα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες για την ενημέρωση, την κινητοποίηση και τη συμμετοχή των εργαζόμενων στο συλλαλητήριο.

• Δείτε κι ΕΔΩ ολόκληρη τη διακήρυξη που εξέδωσε η κορυφαία συνδικαλιστική οργάνωση...
  

Κι αυτή είναι η δεύτερη απεργιακή αφίσσα για το συλλαλητήριο στη ΔΕΘ...

Δημοσιεύματα εφημερίδων με μια πρώτη φουρνιά ανθρώπων εκλεγμένων που διορίζουν αβέρτα συγγενικά τους πρόσωπα ή συνεργάτες τους στη Βουλή. Η πρόκληση όμως, όταν συνεχώς ζητάνε θυσίες από μας, δεν έχει τελειωμό...

Δείτε τι άψογα που επιχειρούν τις προσλήψεις... Βουλευτές όλων σχεδόν, των πολιτικών κομμάτων... Αφού ο νόμος τους δίνει το δικαίωμα, θα πουν κάποιοι. Ε, ας τους αλλάξουν αυτούς του νόμους, αυτοί τους ψηφίζουν...

Κάποιος πρέπει να τους το πει με τρόπο πριν αυτό γίνει πολύ άγαρμπα... Προκαλείτε αδέρφια και προκαλείτε πολύ άσχημα, παίζοντας με τον πόνο μας... Ίσως δεν έχετε αντιληφθεί πως έχουν αλλάξει κάπως οι καιροί και τα πράγματα... Ίσως επίσης, εσείς και οι προηγούμενοι, κυρίως αυτοί, αλλά και πολλοί από σας το έχετε παράδοση και συνεχίζετε απτόητοι...

Δημιουργήσατε τα τζάκια, χρειάζεστε τη συνέχεια της ύπαρξής σας εκεί, αδιαφορώντας αν με τα νομοσχέδια που κατά καιρού ψηφίζετε έχετε φέρει περισσότερη φτώχεια στην Ελλάδα κι έχετε πετύχει, αξιοπρεπείς, μέχρι χθες ανθρώπους της μεσαίας τάξης, να τους κάνετε να ζουν κάτω από το φόβο του αύριο..

Ως πότε νομίζετε ότι θα σας παρακολουθούν, χωρίς αντίδραση, παρέχοντας σας την ανοχή για ότι κάνετε; Εσείς βγαίνετε αναιδέστατα και λέτε πως “μαζί τα φάγαμε” επειδή ήρθαν στα πολιτικά σας γραφεία, οι πολίτες, ζητώντας σας έναν διορισμό στο δημόσιο για να μη ζουν τον καθημερινό τρόμο της περίφημης ιδιωτικής πρωτοβουλίας...

Ποιος, αλήθεια, τον έθρεψε αυτόν τον τρόμο; Και τώρα, την ώρα που μειώνεται τις ήδη χαμηλές συντάξεις των παππούδων σας, έρχεστε με τους διορισμούς κολλητών σας ή συγγενών σας να μας αποτελειώσετε...

Ήρθε η ώρα να ξαναδείτε λίγο πιο σοβαρά την κατάσταση και να σταματήσετε να προκαλείτε το κοινό αίσθημα.

Σε λίγο, που θα ξαναγεμίσει η πλατεία Συντάγματος, όταν καταλάβουν το λάθος που έκαναν αυτοί που σας ξαναψήφισαν, δεν θα έχετε μόνο τις μούντζες να αντιμετωπίσετε... Αυτή τη φορά θα έχετε να φοβάστε για τη σωματική ασφάλεια και ακεραιότητα σας...

Όχι άλλες προκλήσεις, είναι η έκκληση των υπεύθυνων πολιτών που νιώθουν να καταρρέουν τα πάντα γύρω μας και οι βουλευτές να ζουν στον κόσμο τους. Έλεος! Υπάρχουν και όρια... Δεν το καταλαβαίνετε;

• Αυτοί διορίζουν γιους και κόρες και μας ζητούν να κάνουμε θυσίες για να σωθεί η ελληνική οικονομία. Βρε ούστ!
• Μια ακόμα ανάλυση για τη Βουλή... Δείτε τη ΕΔΩ.
• Λογικό φαίνεται ο Πιτσιρίκος να τους κάνει πλάκα. Δείτε ΕΔΩ.

Τους έβλεπα από το μπαλκόνι μου να κάνουν μπάνιο... Όλες τις ώρες της μέρας και τους χαιρόμουν. Τράβηξα μια φωτογραφία, αλλά είπα δεν κάνω και μια βόλτα στη θάλασσα, να δείτε μαζί μου, από κοντά τον τόπο που πέρασα όμορφα δυο μέρες;

Πενταγάλανα, καθαρά νερά “να τα πιεις στο ποτήρι”... Τέτοια είναι τα νερά της θάλασσας στους Αγίους Αποστόλους. Και, κλειστός κόλπος καθώς είναι και προστατευμένος από τεχνικό λιμενοβραχίονα, δεν έχει κύμα. Οπότε μπορείς να την απολαύσεις στο έπακρο... Εδώ, ένα μικρό φουσκωτό.

Μεσημέρι Κυριακής, ήρεμη η θάλασσα, λίγος ο κόσμος που κάνει μπάνιο τέτοια ώρα. Θαυμάσια η παραλία. Κι η άμμος ψιλή... Σήμερα πρόσεξα πως έβγαλε και μερικά μικρά βοτσαλάκια, ολόλευκα σαν μάρμαρο, που δένουν με το τοπίο...

Άλλη μια φωτογραφία της παραλίας με τα υπέροχα παντακάθαρα νερά. Στο βάθος φαίνονται οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας που μου παρείχαν 3G σήμα για να κάνω καλύτερα τη δουλειά μου...

Σ' αυτό το μπαλκονάκι πέρασα αρκετές ώρες... Και δες τε κάτω δεξιά, η βουκαμβίλια που χθες θαύμαζα, σήμερα έχασε τα άνθη της. Ξεράθηκαν, διατηρώντας ωστόσο την ομορφιά τους. Υπέροχο μέρος για να δουλεύεις...

Από το ίδιο σημείο είχα επίσης τη δυνατότητα να θαυμάζω την ομορφιά του τοπίου. Θάλασσα, πράσινο και κάπου εκεί φωνές παιδιών που παίζουν ανέμελα με τα κουβαδάκια τους στην αμμουδιά...

Φυσική... κουρτίνα, ικανή να γεμίσει ενέργεια την ψυχή μου... Πόσο έζησα εδώ στο ΑΡΓΩ; Λιγότερα από δύο εικοσιτετράωρα. Αλλά ήταν παραγωγικά και όμορφα... Αληθινά τα χάρηκα...

Τέτοια γαλήνη, ηρεμία, ησυχία, είχα καιρό να τη νιώσω. Χαλάλι τους τα λεφτά που έδωσα. Επιβεβαίωσαν ως σωστή τη σκέψη μου να φύγω το Σαββατοκύριακο μακριά από την Αθήνα. Σε ένα μέρος όμορφο και οικονομικό...

Η επιστροφή είναι πάντα δύσκολη. Αν και στο λίγο χρόνο που είχα στη διάθεσή μου, πέρασα πολύ όμορφα στους Αγίους Αποστόλους... Κι έτσι δεν μετανιώνω καθόλου που φεύγω... Το ήξερα από την αρχή, το ταξίδι δεν θα κρατούσε παραπάνω... Για τόσο ήταν προγραμματισμένο, τόσο κράτησε...

Έλυσα και το γρίφο με το “μπέρδεμα” ανάμεσα στις Πετριές και τους Αγίους Αποστόλους. Οι πρώτοι κάτοικοι που ήρθαν σ' αυτό το μικρό ψαροχώρι ήταν από τις Πετριές... Ο οικισμός τότε δεν είχε όνομα, δεν είχαν ανάγκη να βρουν, οι άνθρωποι είχαν χωριό. Αργότερα, καθώς πλήθυνε ο πληθυσμός του μαζί με τα σπίτια έφτιαξαν και μια εκκλησία και της έδωσαν το όνομα Άγιοι Απόστολοι. Κι έτσι, με τον καιρό καθιερώθηκε να γράφεται και να λέγεται ο τόπος “Άγιοι Απόστολοι”...

Κάποιοι παλιοί όμως στην καρδιά τους έχουν τις Πετριές, τον τόπο τους... Κι έτσι επιμένουν να λένε: “Ψάρια από τις Πετριές”. Κάπως έτσι και στο μυαλό μου μου είχε καρφωθεί ότι οι Πετριές είναι παραθαλάσσιες...

Το πρωί της Κυριακής ξύπνησα και ο τόπος είχε γεμίσει αποκαΐδια. Όπως και η θάλασσα. Φαίνεται πως κάποια στιγμή γύρισε ο αέρας και τα έστειλε προς τα εδώ... Η πυρκαγιά από τη Μουρτερή είχε συνεχείς αναζωπυρώσεις...

Έκανα μπάνιο νωρίς στη θάλασσα.... Και τις δυο μέρες μπήκα εκεί γύρω στις 8 π.μ. και ήταν υπέροχη. Ελάχιστοι κολυμβητές είναι μαζί μου. Οι περισσότεροι προτιμούν το μεσημέρι ή το απόγευμα...

Έχω ακόμα τις εικόνες από τη χθεσινοβραδινή έξοδο στην παραλία των Αγίων Αποστόλων... Εδώ οι άνθρωποι είναι ευφυείς ως επαγγελματίες. Όλοι ανεξαιρέτως, έχουν βγάλει έξω τα τραπέζια τους, εντελώς πλάι στο κύμα, πάνω στην αμμουδιά. Και να πεις ότι είναι μακριά... Αλλά αλλιώς είναι δίπλα κι αλλιώς... πάνω στη θάλασσα...

Μια καφετέρια που κάθισα να πιω ένα ποτό, έχει βγάλει έξω τους... καναπέδες και τα τραπεζάκια του μαγαζιού. Και κάνει τρελές δουλειές...

Η άμμος είναι ψιλή και όμορφη... Τα παιδιά παίζουν κρυφτό, ανάμεσα στον κόσμο, κυλιούνται κάτω, φωνάζουν, είναι γεμάτα ζωή... Τα βλέπω και τα χαίρομαι... Και που βρέθηκε τόσος κόσμος; Πιο πολύς είναι τώρα, τη νύχτα, στα καφέ από το πρωί στο μπάνιο. Παρέες – παρέες, κουβεντιάζουν, γελούν σε καλοκαιρινή ατμόσφαιρα... Δεν κάνει κρύο. Νιώθεις άνετα με το πουκαμισάκι ή μια κοντομάνικη μπλούζα. Μ' αρέσει...

Κάθισα ώς τις 12. Αρκετά αργά για τα δικά μου δεδομένα... Και μετά έφυγα... Νύσταζα κιόλας... Το πρωί μετά το μπάνιο άρχισα να ετοιμάζω τα πράγματά μου. Έπρεπε να παραδώσω στις 12 το δωμάτιο. Δεν θα είχαν αντίρρηση να καθίσω ώς το απόγευμα που θα φύγω, αλλά περιμένουν πελάτη να έρθει σήμερα...