Ο Τύπος βλέπει πάντα μπροστά... Προετοιμάζει τους ανθρώπους. Και μερικές φορές τηρεί με ευλάβεια την ατζέντα του αρχισυντάκτη. Ναι, έτσι κάναμε, θυμάμαι, τα παλιότερα χρόνια. Έπρεπε να μας πουν για το δακτύλιο που θα αντιμετωπίσουν οι διαμένοντες στην Αθήνα. Και ιδού η φετινή κατάθεση...

Μας παρακολουθούν; Άντε, μωρέ, δεν το πιστεύω... Υπερβολές των δημοσιογράφων θα είναι. Δεν μπορεί μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση να καταφεύγει σε τέτοια μέτρα... Ή μήπως είναι πια μια κατάσταση παγιωμένη, ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνά; Και μεις τι κάνουμε, πέρα από το να παρακολουθούμε απαθείς; Μας αφορά, το καταλαβαίνουμε;

Συχνά ο μύθος που θέλει τεμπέληδες τους Έλληνες εργαζόμενους έρχεται να καταρριφθεί με τέτοια δημοσιεύματα που συνήθως οι ελληνικές εφημερίδες τα καταχωνιάζουν στις εσωτερικές τους σελίδες... Δεν τους βολεύεις βλέπεις. Μα τα στοιχεία είναι του ΟΟΣΑ; Ναι, αλλά τους χαλάει τη σούπα να... τιμωρούν του τεμπέληδες που δεν συνεισφέρουν όσο θα έπρεπε στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας. Το παιχνίδι της ντροπής για τα ΜΜΕ...

Και κάτι από τα παλιά... Εμείς οι μεγαλύτεροι θυμόμαστε πως στον καιρό μας, όλα τα πράγματα που χρησιμοποιούσαμε επισκευάζονταν... Ύστερα περάσαμε στην εποχή της μιας χρήσης. Ήταν πια ασύμφορο να επισκευάσεις, αφού το καινούριο ήταν πολύ φθηνό... Και οι τεχνίτες κόντευαν να εξαφανιστούν. Τώρα που δυσκολεύουν τα πράγματα, αλλάζουμε και σ' αυτό. Τα χαλασμένα αντικείμενα επισκευάζονται...