Σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας η ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ... Η μεγάλη αλήθεια... Το ΙΟΒΕ προειδοποιεί, οι Έλληνες ζουν την πραγματικότητα... Και προσέξτε, τα στοιχεία είναι περσινά. Σκεφθείτε πόσο ποιο αρνητικά είναι τα θέματα στην πραγματική οικονομία σήμερα...

Έπιασε «πάτο» και κόλλησε εκεί η ελληνική οικονομία, σύμφωνα με την έρευνα οικονομικής συγκυρίας του ΙΟΒΕ για τον Ιανουάριο του 2011.

Στην πρώτη αποτίμηση των προσδοκιών επιχειρήσεων και καταναλωτών για τη νέα χρονιά, διαπιστώνεται ότι η κατάσταση σταθεροποιείται, καθώς επιχειρηματίες και πολίτες ευελπιστούν ότι η έκταση της ύφεσης θα περιοριστεί φέτος, ειδικά αν προκύψει σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια μεσοπρόθεσμη λύση στην κρίση χρέους. Υπό το πρίσμα αυτό δεν υπάρχουν σημάδια ούτε ιδιαίτερης βελτίωσης ούτε όμως περαιτέρω επιδείνωσης μετά την κατάρρευση του δείκτη οικονομικού κλίματος τους προηγούμενους μήνες.

Η οριακή άνοδος του δείκτη οικονομικού κλίματος εκπορεύεται από την οριακή βελτίωση της εικόνας στη βιομηχανία και το λιανικό εμπόριο, σε αντίθεση με τους κλάδους των κατασκευών και των υπηρεσιών, όπου η υποχώρηση των σχετικών δεικτών συνεχίζεται. Από την πλευρά της ζήτησης, η καταναλωτική εμπιστοσύνη σημειώνει μικρή άνοδο, με το σχετικό δείκτη ωστόσο να παραμένει πολύ κοντά σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.

Ανασφάλεια

Οι Έλληνες καταναλωτές εξακολουθούν να είναι οι πιο απαισιόδοξοι σε όλη την Ευρώπη. Η ανησυχία για το μέλλον εστιάζεται κυρίως στην υψηλή ανεργία και τη βεβαιότητα που εκφράζεται από το 92% των πολιτών ότι τα ποσοστά θα αυξηθούν, φανερώνοντας τη διάχυτη ανασφάλεια που διέπει τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα.

Εκεί αποδίδεται και η νέα υποχώρηση σε ιστορικά χαμηλά της πρόθεσης των καταναλωτών για σημαντικές αγορές (επίπλων, ηλεκτρικών συσκευών κ.λπ.). Σε χαμηλά επίπεδα παραμένει η πρόθεση αγοράς ή κατασκευής κατοικίας (μόλις 4% το σκέφτεται) και αγοράς αυτοκινήτου.

Ως προς την τρέχουσα οικονομική κατάσταση του νοικοκυριού τους τον Ιανουάριο, το ποσοστό των ελληνικών νοικοκυριών που αναφέρει ότι έχει αυξήσει λίγο ή πολύ την αποταμίευσή του παραμένει στο 20-21% εδώ και ένα τετράμηνο, ενώ το ποσοστό εκείνων που δηλώνουν ότι «μόλις που τα βγάζουν πέρα» περιορίζεται στο 53% (από 59%). Εκείνοι που αναφέρουν ότι αντλούν από τις αποταμιεύσεις τους φτάνουν στο 13% (από 10%), ενώ όσοι δηλώνουν ότι έχουν χρεωθεί αποτελούν το 10-11% το τελευταίο δίμηνο.

Β. ΓΕΩΡΓΑΣ - Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Το κείμενο που ακολουθεί είναι από το Δελτίο Τύπου της ΓΣΕΕ, αυτής της ΓΣΕΕ που δεν έδωσε και τόσο φοβερές μάχες ενάντια στην ασκούμενη κυβερνητική πολιτική... Ωστόσο επισημαίνει ένα θέμα πολύ σημαντικό. Η απαξίωση και η κατάργηση - συγχώνευση των Επιθεωρήσεων Εργασίας προωθούν ακόμα περισσότερο το κλίμα ζούγκλας που επέβαλαν στην αγορά εργασίας...

H κυβέρνηση συνεχίζει την απαράδεκτη και αντεργατική της πολιτική προωθώντας μέτρα που δίνουν τη χαριστική βολή στον κόσμο της μισθωτής εργασίας.

Μετά τη λαίλαπα των μνημονίων που έχουν ισοπεδώσει τα εργασιακά δικαιώματα και τις ΣΣΕ και έχουν οδηγήσει σε μισθούς πείνας, επιχειρείται από κυβερνητικής πλευράς μια ακόμη «σφραγίδα» στην εξαθλίωση των εργαζομένων με την κατάργηση - συγχώνευση υπηρεσιών και τμημάτων του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ).

Την ώρα που η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία όπως και οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες έχουν ξεπεράσει κάθε αρνητικό ρεκόρ με τεράστιες επιπτώσεις στους εργαζόμενους αλλά και στη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων, τέτοιου είδους αποφάσεις αποτελούν πρόκληση τεράστιου μεγέθους και ένα ακόμη «δωράκι» στην ανεξέλεγκτη εργοδοσία.

Η ΓΣΕΕ απαιτεί από το αρμόδιο υπουργείο να μην προχωρήσει στο απαράδεκτο σχέδιο της κατάργησης υπηρεσιών του ΣΕΠΕ που παρά τις ελλείψεις προσωπικού προσφέρουν σημαντικό έργο, αντιθέτως να προχωρήσει άμεσα στην επιπλέον στελέχωση και ενίσχυσή τους με μέσα και αρμοδιότητες, ώστε και οι έλεγχοι στην αγορά εργασίας να αυξηθούν και το ΣΕΠΕ να ασκεί πιο ουσιαστικό και αποτελεσματικό ρόλο και έργο.

Τώρα μάλιστα, τους βλέπω να... τρέμουν με τέτοιου είδους απειλές...

Μια εμπνευσμένη ταινία περιπέτειας που έκανε πρεμιέρα μόλις το 2007, ένα έξοχο δείγμα ελληνικού νεορεαλισμού που αναγνωρίσθηκε διεθνώς, αλλά όχι στην Ελλάδα, που αφηγείται την ιστορία των παιδιών του Παπαφείου ορφανοτροφείου και την προσπάθειά τους να επιβιώσουν τα σκληρά χρόνια της κατοχής στους δρόμους όταν οι Γερμανοί κατακτητές επιτάξανε το Ορφανοτροφείο και τα ανάγκασαν να το εγκαταλείψουν. Πρωταγωνιστούν: Μαρία Κωστή (Αλεξάνδρα) Νίκος Φέρμας (Μάρκος) Βασίλης Φραγκιαδάκης (Ανδρέας) Αντώνης Βούλγαρης (Νίκος) Στράτης Κρότος (Δημήτρης) Σκηνοθεσία: Γκρέγκ Τάλλας (Γρηγόρης Θαλασσινός ) Σενάριο: Νίκος Κατσιώτης Χρονολογία παραγωγής: 1954

Τέτοιες εικόνες θα δούμε από σήμερα πολλές... Εκπτώσεις στα μαγαζιά αλλά ο κόσμος παρακολουθεί τις βιτρίνες χωρίς να πλησιάζει. Προσωπικά είδα το κουλούρι σήμερα στο φούρνο με αυξημένη κατά 33% στην τιμή του. 30 λεπτά το είχα αφήσει πριν δυο – τρεις μήνες κι ενώ γύρω μας όλα φτηναίνουν ξεκινώντας από τους μισθούς αυτό πωλείται προς 40 λεπτά... Οικονομολόγοι μου...

Από σήμερα τυπικά ξεκίνησαν οι εκπτώσεις. Και λέμε τυπικά γιατί οι εκπτώσεις στη ζούλα έχουν ξεκινήσει εδώ και αρκετές ημέρες. Τυπικά λοιπόν ξεκίνησαν σήμερα και τυπικά θα διαρκέσουν μέχρι και τις 28 Φεβρουαρίου.

Οι καταναλωτές δεν έμπαιναν μέσα στα μαγαζιά. Φυσικό. Λίγα τα λεφτά που παίρνουν... Πού να ψωνίσουν; Όμως τώρα θα έχουν την ευκαιρία να αγοράσουν πολλά είδη σε πολύ χαμηλότερες τιμές. Τι ωραία να ακούγεται, να 'ταν κι αλήθεια...

Πρεμιέρα λοιπόν σήμερα για τις χειμερινές εκπτώσεις στα μαγαζιά, που ξεκινούν από 30 και φθάνουν μέχρι και 70%.

Κίνηση στην αγορά υπάρχει. Αλλά απ' έξω... Βλέπουν τις τιμές, μετράνε τα χρήματα που έχουν στην τσέπη και φεύγουν

Σημειώστε ότι οι έμποροι έχουν φθάσει σε απόγνωση με το τζίρο τους να έχει πέσει στο μηδέν. Η πτώση του τζίρου αποτυπώνεται και στα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

Τα επίσημα στοιχεία, φυσικά, είναι παραπλανητικά. Ο Δείκτης Κύκλου Εργασιών στο Λιανικό Εμπόριο, χωρίς τα καύσιμα, κατά τον μήνα Οκτώβριο 2012 ήταν μειωμένος κατά 16,5% σε ετήσια βάση, ενώ αν συμπεριληφθούν τα καύσιμα ο τζίρος του λιανεμπορίου σημείωσε μείωση 17,1%. Αυτά λένε αυτοί. Στα χαρτιά. Οι έμποροι λένε ότι το εμπόριο έχει πέσει στο 70% και αν βάλουμε και την άρνηση του κόσμου να προμηθευτεί με καύσιμα (το ξέρετε από πρώτο χέρι) τότε κάντε τους υπολογισμούς της πτώσης.

Αυτή είναι η περίφημη κατσίκα. Δανεισμένη από το διαδίκτυο... Καμιά φορά τις βλέπω ακόμα στην επαρχία σε κοπάδια με βοσκούς, συνήθως Αλβανούς... Κι εδώ λιγόστεψαν οι άνθρωποι που ασχολούνται επαγγελματικά με την εκτροφή τους...

Άλλες δυο κατσικούλες στην άγρια φύση... Συχνά θα τις δείτε να... κουτουλιούνται. Υποθέτω ότι θα υπάρχει κάποια αφορμή. Εκτός κι αν είναι παιχνίδι... Οπότε σηκώνει κανείς, τα χέρια ψηλά...

Κι ας μείνουμε λίγο σε χρώμα χωριού... Ιδού ένα άλογο στο χωριό Ελληνικό Αρκαδίας.Όμορφο, λεβέντικο την ώρα του φαγητού του στο πλούσιο χορτάρι...

Το να απευθύνεις ένα τέτοιο ερώτημα σε έναν άνθρωπο της επαρχίας μάλλον θεωρείται κάτι πολύ φυσιολογικό. Τι γίνεται όμως όταν το ίδιο ερώτημα απευθύνεται στους ανθρώπους της πόλης που η μόνη τους επαφή με τα ζώα αυτά είναι μόνο μέσα από φωτογραφίες κι αν παίζει κάτι σε ντοκιμαντέρ ή τηλεόραση...

Αυτή είναι η αλήθεια... Και δείτε τώρα, σήμερα κυριακάτικα με... μαυρισμένη έξω την κατάσταση από το συννεφιασμένο ουρανό... Χειμωνιάτικο σκηνικό. Και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ βάζει ένθετο ένα περιοδικό με τίτλο “Κτήμα και κήπος”, αφιερωμένο στην ερασιτεχνική κηποτεχνία, τη γεωργία και την κτηνοτροφία...

Το χάζευα το πρωί μέχρι που έπεσα πάνω στο αφιέρωμα του για τις... κατσίκες. Πληροφορίες για την εκτροφή τους με 14 απλά βήματα. Το αφιέρωμα καλύπτει τις σελίδες 64 έως και 68 και έχει πολύ ενδιαφέρον...

Γραμμένο από την Ελένη Παλέτσου και διακοσμημένο με φωτογραφίες της Σοφίας Παπαστρατή, υιοθετεί αυτόν τον αμερικάνικο τρόπο γραφής. Είναι ο νέος μοδάτος τρόπος γραφής που σε κάνει να αποφεύγεις τα μεγάλα, μακρόσυρτα κείμενα... Αν κι εγώ, όντας της παλιάς σχολής, νομίζω πως αρκεί ένα κείμενο να είναι καλογραμμένο και ο σοβαρός αναγνώστης θα το ρουφίξει... Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που έχει τις ρίζες της βαθιά πίσω στο χρόνο...

Αν προλαβαίνετε αξίζει να πεταχτείτε ώς το περίπτερο για να το πάρετε... Πέρα από το αφιέρωμα για τις κατσικούλες θα βρείτε και ένα σωρό ένδιαφέροντσαι πράγματα γύρω από τον κήπο και τις καλλιέργειες...

Τώρα, εσείς θα πείτε: Και τι με νοιάζει εμένα βρε αδερφέ; Το διαμέρισμά μου στην πόλη είναι μια σταλιά και οι χώροι που έχω στη βεράντα, ελάχιστοι. Μερικές φορές απλά ένα καλλωπιστικό φυτό μοιάζει να είναι πολυτέλεια... Ωστόσο η επαφή με τη φύση, για τους ανθρώπους της πόλης, είναι λυτρωτική.

Ας πάμε λοιπόν στις κατσικούλες... Εμείς οι μεγαλύτεροι έχουμε βιώματα τέτοια... Στα σπίτια μας, ας πούμε, στο χωριό όταν ήμουν μικρός, θυμάμαι ότι είχαμε τις κατσίκες μας, τις κότες μας, τα κουνέλια μας... Καλύπταμε όλες τις ανάγκες μας για κρέας. Και τα αγαπούσαμε και τα φροντίζαμε πολύ, όλα αυτά τα ζώα, παρόλο που ξέραμε ότι κάποια στιγμή θα μπουν στο πιάτο μας...

Οι πληροφορίες πάντως από το εν λόγω περιοδικό είναι πολύ σημαντικές. Και καθώς τα τελευταία χρόνια ο κόσμος γυρνάει ανάποδα με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας και μας αφορούν, καλό θα ήταν να ρίχναμε μια ματιά. Ποτέ δε ξέρεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον, έτσι σκοτεινό και άγριο που είναι...

Πραγματικά ποτέ δεν έχασε κανείς προσπαθώντας να δει πως μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα το αύριο... Και σε τέτοιες δύσκολες ώρες το να γυρνάς πίσω στις ρίζες σου είναι αληθινή ευλογία...