Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Επικαιρότητα

Μια πρόταση γι' αυτήν την Κυριακή το πρωί. Περίπατος σε ιστορικό μονοπάτι...

peripatos

Η αφίσα είναι του φίλου μου του Μιχάλη, ο οποίος έτσι κι αλλιώς αγαπά πολύ την ιστορία και είναι ψαγμένος. Όσοι ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του, είναι βέβαιο ότι θα απολαύσουμε έναν ξεχωριστό περίπατο...

Και δυο βίντεο από τη ζωή στην Κρήτη τη δεκαετία του 60 που είδα χθες στο You Tube. Επάνω, αν βγάλεις τα μαγιό της εποχής νομίζεις που είναι ίδια η Κρήτη, σήμερα. Και κάτω μερικά αμοντάριστα πλάνα χωρίς ήχο, επίσης από την Κρήτη της εποχής. Θησαυροί, πραγματικοί...

email

Σε μια εποχή που όλα έχουν αλλάξει γύρω μας υπάρχουν κάποιες σταθερές που ξεχωριστοί άνθρωποι με κέφι και διάθεση για ζωή διατηρούν ψηλά τον πήχη των προσδοκιών. Κι όταν αυτό καλύπτει την ανάγκη να συνυπάρχουμε και να μοιραζόμαστε πράγματα και ιδέες, τότε πραγματικά νιώθεις καλά.  Είναι ωραίο να ψάχνουμε να βρούμε διαμάντια στη δεξαμενή της ιστορίας και να αντλούμε εμπειρία από τα αρχαία λαμπερά χρόνια της Ελλάδας.

Τότε που ο πολιτισμός είχε ένα ξεχωριστό κομμάτι στις καρδιές των ανθρώπων. Και γιατί τώρα, παρακαλώ; Διότι τώρα είναι που το χρειαζόμαστε περισσότερο. Τώρα που δεχόμαστε απανωτά χτυπήματα, τώρα που διαισθανόμαστε ότι το να πηγαίνουμε στα καθαρά νερά του πολιτισμού αποτελεί σίγουρο κέρδος μεγάλο για την ψυχή μας, ότι δηλαδή μας απόμεινε...

Το γεγονός ότι αυτόν τον περίπατο έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει ο Μιχάλης, αποτελεί εγγύηση. Τον γνωρίζω καλά. Είναι τελειομανής. Και είμαι σίγουρος ότι θα έχει προετοιμαστεί κατάλληλα ώστε να είναι σε θέση να μας δώσει όσο το δυνατόν περισσότερη πληροφόρηση για τα σημεία απ' όπου θα περάσουμε και θα σταματήσουμε προκειμένου να ακούσουμε τα σχόλια του.

Όσοι έχουν παρακολουθήσει από τον ίδιο και την Τζένη ξενάγηση στο όμορφο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα, είναι σε θέση να αντιληφθούν τι λέω... Πραγματικά, ο Μιχάλης είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος, υπεύθυνος σε ότι αναλαμβάνει. Κι αυτό που αναλαμβάνει το κάνει με αγάπη και το προσφέρει από το περίσσευμα της ψυχής του.

Αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος για τον οποίο δηλώνουμε ότι αυτόν τον κυριακάτικο περίπατο δεν πρόκειται να τον χάσουμε με τίποτα. Θα είμαστε από τους πρώτους κοντά του, δίπλα του, βέβαιοι όπως πάντα ότι κι αυτή τη φορά θα πάρουμε πολλά.

Σας καλούμε να έρθετε κι εσείς. Ακολουθήστε τις οδηγίες της αφίσας και δεν θα βγείτε χαμένοι... Στο κάτω – κάτω της γραφής το χρωστάμε στον εαυτό μας. Ζούμε σε μια πόλη γεμάτη ιστορία και δεν γνωρίζουμε βασικά πράγματα...

Κι όμως σ' αυτή τη ρηχή και επίπεδη εποχή η ιστορία και ο πολιτισμός είναι δυο καλά σημεία να πιαστούμε. Να σταθούμε όρθιοι, να σηκώσουμε το κεφάλι μας ψηλά, να έχουμε ξανά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας.

Ας είναι η βόλτα σε μια ιστορική διαδρομή αφορμή να ξανασκεφτούμε αλλιώς τα πράγματα. Πιο αισιόδοξα. Δοκιμάστε το!

Η Αθήνα από ψηλά! Πολύ μπετόν βρε παιδάκι μου, πολύ μπετόν, που να πάρει...

licabettus1.210414

Ο Λυκαβηττός είναι λόφος της Αθήνας πέριξ του οποίου έχει αναπτυχθεί η ομώνυμη συνοικία. Χθες το μεσημέρι είπα να ανέβω μια βόλτα και να δω την πόλη από ψηλά. Όχι πως δεν ήξερα τι θα δω, ούτε και ήταν η πρώτη φορά που το έκανα, αλλά το ήθελα σαν αλλαγή...

likabettus2.210414
Αναφέρεται στη μυθολογία πως ο Λυκαβηττός ήταν ένας βράχος που κουβαλούσε στα χέρια της η Θεά Αθηνά και της έπεσε έπειτα από μια κακιά είδηση που της έφερε ένα κοράκι. Από τότε τα κοράκια έγιναν μαύρα, λέει ο μύθος. Πέρα από το μύθο το να βλέπεις την πόλη από ψηλά έχει άλλη αξία.

likabettus3.210414
Ο Λυκαβηττός έχει το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στην κορυφή του και λειτουργεί και τελεφερίκ . Μπορείς να το πάρεις να ανέβεις και να κατέβεις, αντί να κάνεις αυτή τη διαδρομή με τα πόδια. Διότι γίνεται κι αυτό. Υπάρχουν μονοπάτια πάνω στο λόφο και δεν είναι λίγοι εκείνοι που το τολμούν...

likabettus4.210414
Σύμφωνα με στοιχεία που πήραμε από την Βικιπαιδεία, ο Λυκαβηττός είναι το ψηλότερο σημείο του λεκανοπεδίου Αθηνών και υψώνεται στα 277 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας και 227 μέτρα πάνω από την πόλη. Τελικά δεν είναι και τόσο ψηλά όσο δείχνει, αλλά έχει την ομορφιά του...

likabettus5.210414
Παντού το μάτι σου βλέπει πέτρα και τσιμέντο... Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι και πολύ ενθαρρυντικό για την πόλη που ζούμε. Είναι σα να ψάχνεις τον τρόπο για να φύγει,ς όσο πιο μακριά γίνεται. Σε τόπους πιο ήρεμους, με ρυθμούς πιο ανθρώπινους.

likabettus6.210414
Εδώ πάνω δεν ακούγεται ο θόρυβος της πόλης. Νομίζεις πως βλέπεις μια κινηματογραφική ταινία που αντί για ήχο έχει μερικά πουλάκια που τιτιβίζουν ή δυο τουρίστες που προσπαθούν να αποτυπώσουν φωτογραφικά το πέρασμα τους από την Αθήνα, την πόλη του φωτός...

likabettus7.210414
Ομολογώ ότι άξιζε τον κόπο που ήρθα... Οι φίλοι μου βλέπουν τις αναρτήσεις στο Facebook και σχολιάζουν ότι “δεν βάζω κώλο, κάτω”. Ναι, δεν έχω φτάσει ακόμα τον καιρό που πρέπει να δώσω στον εαυτό μου τη "χαρά" να καθίσω και να ξεκουραστώ. Αυτή η όμορφη κίνηση, είναι ξεκούραση για μένα...

likabettus8.210414
Ξαναβλέπω τις φωτογραφίες, στιγμιότυπα δευτερολέπτων και συνειδητοποιώ πως μάλλον πρέπει να βρω τον τρόπο να τα... μαζεύω σιγά – σιγά από αυτή τη μεγαλούπολη. Αρκετά την έζησα για περισσότερο από 40 χρόνια... Τη θαύμασα, την αποθέωσα, την αποκαθήλωσα... Ολοκληρώθηκε ο κύκλος. Τα τελευταία κομμάτια του παζλ μπαίνουν οσονούπω...

Εκτός από λουλούδια ο τόπος είχε και δέντρα ανθισμένα ή γεμάτα καρπό ώριμο...

sikia.200414
Μια συκιά φορτωμένη με καρπούς που ωστόσο δεν πρέπει να είναι αληθινά... Δεν είναι τώρα ο καιρός τους. Απ' ότι θυμάμαι αυτά τα λένε, στην Κρήτη τουλάχιστον, σύρκους και κατά κάποιο τρόπο βοηθάνε στην αναπαραγωγή των πραγματικών σύκων που θα ακολουθήσουν...

koromilia
Φορτωμένη η κορομηλιά... Οι καρποί της είναι πικροί αυτή την περίοδο. Ούτε καν ξινίζουν... Κι αυτό θέλει λίγο χρόνο για να συμβεί. Να θρέψει, να πάρει σάρκα και τροφή μέσα του. Εκεί γύρω στον Ιούνιο θα είναι λαχταριστά στον ουρανίσκο...

efkaliptos.200414
Ζωηρό και όμορφο χρώμα στον κομμένο ευκάλυπτο που ξαναγεννιέται από τη ρίζα του... Δες τι όμορφος που είναι. Μια ευωδιά ξεχωριστή. Ο ίσκιος του υπέροχος. Μας ήρθε λέει από την Αυστραλία, αλλά μια χαρά αναπτύσσεται κι εδώ...

pefko.200414
Ακόμα και το κομμένο πεύκο ήταν πανέμορφο ή τουλάχιστον εμένα έτσι μου φάνηκε. Όλα άλλωστε είναι όμορφα αυτή την εποχή. Δεν του λείπουν τα ξερόκλαδα, αλλά και τι μ' αυτό, σίγουρα ξεχωρίζει ανάμεσα στα άλλα δεντρα στην εξοχή...

elia.2001414
Στα πρώτα της άνθη βρίσκεται και η ελιά... Σε λίγο θα ανθίσει περισσότερο και ύστερα θα “δέσει” ο καρπός της. Ελπίζω και στο χωριό Θραψανό να πάνε όλα καλά και να έχουμε μια καλύτερη χρονιά σε ότι αφορά την παραγωγή λαδιού. Όχι όπως φέτος...

musmulia.200414
Κιτρίνισαν κιόλας τα μούσμουλα. Δέσπολα τα λέμε στην Κρήτη. Για κάποιον σαν κι εμένα που δεν τρελαίνεται να περιμένει να ωριμάσουν και να γίνουν μέλι, είναι κιόλας υπέροχα. Ο μήνας τους όμως είναι ο Μάιος. Σίγουρα θα τα βρείτε πάντως και στη λαϊκή αγορά αυτή την εποχή.

Απόλαυσα χθες μια λουλουδιασμένη εξοχή, υπέροχη, στους Θρακομακεδόνες...

Ο μικρός Νίκος Μαράτσης, είναι μόλις 14 στα 15, αλλά είναι ήδη δεξιοτέχνης της λύρας... Και έχει ξεφύγει από το εμπειρικό στάδιο. Παίζει υπέροχα και ξέρει να διαβάσει νότες. Τον κατέγραψα για 10 λεπτά περίπου να παίζει με τον πατέρα του, Παναγιώτη και να χορεύουν οι δικοί του και μετά, για λίγο, στο στούντιο του...

luludia1.200414
Ανέβηκα χθες στο σπίτι της αδερφής μου, της Μαλάμως. Και κάθισα κοντά τους περισσότερο από οκτώ ώρες... Οπότε είχα το χρόνο να δω λίγο την ανθισμένη φύση και να την απολαύσω...

luludia2.200414
Την πλησίασα με πολύ σεβασμό και προσοχή. Χαμήλωσα την κάμερα στο ύψος των λουλουδιών και προσπάθησα να πάρω εικόνες όμορφες, μοναδικές... Κι αν κρίνω από το αποτέλεσμα, μάλλον τα κατάφερα...

luludia3.200414
Τις ίδιες αυτές φωτογραφίες, λίγο αργότερα τις ανέβασα στο Facebook. Και είδα τις αντιδράσεις σας. Πολύ θετικές. Εδώ που τα λέμε δεν τις συναντάς καθημερινά τέτοιες εικόνες στην πόλη...

luludia4.200414
Ακόμη κι αυτή η ανθισμένη πορτοκαλιά, τώρα που “δένουν”  αυτή την εποχή τα άνθη της, είναι υπέροχη. Και η μυρωδιά της, τα αρώματα της, σκέτη ευωδία. Όλη η περιοχή ήταν κάτι πολύ σπέσιαλ...

luludia5.200414
Ιδού και μια παπαρούνα, ανάμεσα στα άλλα αγριολούλουδα. Δεν ήταν βέβαια η μόνη, αλλά μου έκανε εντύπωση που έδινε το σύντομο αγώνα για την επιβίωση της, ανάμεσα στα άλλα αγριόχορτα που αυτή την εποχή περισσεύουν.

luludia6.200414
Φυσικά το κίτρινο χρώμα κυριαρχεί... Δεν ξέρω πως τα λένε αυτά τα λουλούδια στη φωτογραφία, αλλά μπορείς να τα δεις παντού... Ζουν για λίγο και δίνουν στο μάτι μια υπέροχη ομορφιά, υπενθυμίζοντας ότι αυτό είναι η άνοιξη...

luludia7.200414
Κι άλλα αγριόχορτα... Ποιος τα φροντίζει; Πώς βγαίνουν κάθε χρόνο στα ίδια σημεία; Τι είναι αυτό που χωρίς καμιά ανθρώπινη περιποίηση τα κάνει τόσο όμορφα; Ερωτήσεις για προβληματισμό...

Τέτοιες μέρες είναι υπέροχο να κάνεις μια βόλτα στην εξοχή! Μυρίζει άνοιξη!

frank1.180414
Ο Απρίλης απλώνει το χέρι του προς τον Μάη. Οι μέρες γλυκαίνουν. Η άνοιξη είναι εδώ... Κι αν τα τσαλιμάκια του καιρού θέλουν να κάνει ακόμα κρύο, δεν είναι αυτό το σημείο που πρέπει να σταθούμε... Έχουμε τόσα άλλα υπέροχα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε...

frank2.180414
Επειδή είναι και οι αργίες στη μέση, ωραίο είναι για όποιον μπορεί, να κάνει ένα μικρό ταξίδι στα όρια της πόλης... Ανοίγει ο νους, ξελαμπικάρει το μυαλό, ξαναβάζεις μερικά πράγματα στη θέση τους. Έτσι που να μη φαίνονται βάρος και να το αντέχουν οι πλάτες μας...

frank3.180414
Είχα την ευκαιρία την περασμένη παρασκευή να κάνω ένα τέτοιο μικρό “ταξίδι”. Παρέα με αγαπημένους φίλους... Απόλαυση η κουβέντα στη διαδρομή. Ιδιαίτερα όμορφη αν και δεν ήταν η πρώτη φορά που την έκανα. Ήταν η πρώτη όμως, μέρα. Κι αυτό έδινε μια αίσθηση εντελώς διαφορετική...

frank4.180414
Βγήκα έξω στο μπαλκόνι και φωτογράφισα τη φύση... Ήταν μοναδικά την ώρα που έπεφτε ο ήλιος και είχε ακόμα φως η μέρα... Και η παρέα εξαιρετική. Γόνιμη συζήτηση, καλαμπούρια και... σοβαρότητα όπου και όταν αυτή ήταν αναγκαία...

frank5.180414
Σ' αυτό το μπαλκόνι έχουμε καθίσει καλοκαίρια, ώρες ατέλειωτες... Η ησυχία φανταστική... Και η φιλοξενία πολύ ζεστή... Μ' αρέσει πολύ να είμαι κοντά τους. Και η προετοιμασία της μελέτης μας, κάθε φορά έχει να δώσει στην καρδιά μας επιπλέον πράγματα...

frank6.180414
Αυτή τη φορά εκτός από φαΐ είχε και παιχνίδι το πρόγραμμα. Γελάσαμε με τις φιγούρες των ηρώων και τις απαντήσεις που δίνονταν... Μισή ώρα ήταν κάτι πολύ διαφορετικό. Ακόμα κι εγώ, ως θεατής, αισθάνθηκα πολύ όμορφα, καθώς μοιραζόμουν τη χαρά της παρέας.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA