Θα καθίσουμε κι εμείς απόψε στην τηλεόραση να δούμε το διαγωνισμό της EUROVISION;
Τη σιωπή, την πολιτική άπνοια και την αδιαφορία που εκφράζεται μέσα από τις δημοσκοπήσεις που παραγγέλλουν τα κόμματα στις ανάλογες εταιρίες, την εκλαμβάνουν και ως… λαβύρινθο σύμφωνα με όσα καταγράφει στον τίτλο του το σημερινό ΕΘΝΟΣ. Ας μείνουν σ’ αυτά τα συμπεράσματα που τους βολεύουν…
Σημερινός τίτλος της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Η όλη κατάσταση, εκτιμά η εφημερίδα, έχει δημιουργήσει ένα πρόβλημα σοβαρό στο εκλογικό σώμα που απ’ ότι φαίνεται, βλέπει πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Να είναι άραγε έτσι; Μάλλον έτσι θα είναι, διότι τα κόμματα έπαψαν να πιάνουν τον σφυγμό των πολιτών και περιμένουν τις… δημοσκοπήσεις.
Και για να χαλαρώσουμε λίγο, μέρα που είναι… Τη βρήκε την αιτία του κακού η ΕΣΤΙΑ. Σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο της, όλα άρχισαν να πηγαίνουν στραβά, επειδή στις Ευρωεκλογές του 2009 οι πολίτες ψήφισαν θυμωμένοι. Συγκρίνοντας τα πράγματα με το σήμερα επισημαίνουν το θέμα για να μην πάθουν το ίδιο και χειρότερο κάζο…
Άλλος ένας διαγωνισμός σαχλαμάρας, τελειώνει απόψε… Σε σύνδεση με την Κοπεγχάγη η ΝΕΡΙΤ θα μεταδώσει ζωντανά τον τελικό της EUROVISION, όπου έχει φτάσει και η Ελλάδα και τα προγνωστικά της δίνουν πιθανότητες επιτυχίας…
Εσείς θα βάλετε ως μέρος της ψυχαγωγίας σας αυτό το αλαλούμ που δεν έχει πια καμιά σχέση με μουσική και τραγούδι, παρά μόνο με ένα κακόγουστο σόου; Προσωπικά δεν θα πάρω…
Δεν με «γεμίζει» η ιδέα μιας τέτοιας σκέψης και επιπλέον δεν την βρίσκω ελκυστική, γιατί δεν έχει να μου προσφέρει απολύτως τίποτα, στον τομέα ψυχαγωγία… Μόνο χάσιμο χρόνου είναι, όταν ξέρεις πως κάθε λεπτό αυτό μπορείς να το διορθώσεις και να τον διαθέσεις πιο παραγωγικά…
Το Σαββατοκύριακο μπορεί κανείς να επωφεληθεί από μια νότα ξεκούρασης. Ακόμα κι ένα πρωινό ξύπνημα, διαφορετικό, έχει την αξία του. Λίγο πριν βγει ο ήλιος, καθώς σπάει η νύχτα και τα πρώτα τιτιβίσματα των πουλιών έρχονται για να γίνουν διακριτά, ακόμα και στην πόλη που στα όρια της δεν έχει αρχίσει ακόμα ο μεγάλος θόρυβος…
Ναι, το κάνω καμιά φορά, το καλοκαίρι, στις διακοπές μου… Ξυπνάω νωρίς, χωρίς πρόβλημα, αφού επίσης έχω κοιμηθεί νωρίς και απολαμβάνω το πρωινό, παρέα με τον καφέ μου και τα γραφτά μου, σύντροφοι εξαιρετικοί στα μοναχικά ταξίδια του μυαλού και της σκέψης.
Ύστερα θα ανοίξω το κομπιούτερ μου να τα δακτυλογραφήσω όλα αυτά και να τα επικοινωνήσω με τους φίλους μου που ξέρω ότι θα φτάσουν ως εδώ, αναζητώντας τις σκέψεις μου. Αυτές τις πρωινές σκέψεις που ρίχτηκαν σε ένα χαρτί με τον κλασικό τρόπο που φροντίζω να το κάνω, χρόνια τώρα…
Οι εκλογές φέτος, τι σημασία έχει αν είναι Δημοτικές και Ευρωεκλογές, είναι περισσότερο από ποτέ παράξενες. Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται... Έχει μπαφιάσει, απηυδήσει με τους πολιτικούς. Τους βλέπει να συνεχίζουν απτόητοι το… σωτήριο έργο τους (μόλις προχθές ψήφισαν στη Βουλή το νέο μεσοπρόθεσμο που μας καθιστά ομήρους και για τα επόμενα πέντε χρόνια…) και τρέφει τα χειρότερα αισθήματα γι’ αυτούς και το έργο τους.
Με πήρε χθες κάποιος, ούτε το όνομα του δεν θυμάμαι και μου συστήθηκε ως φίλος ή γνωστός του Χρήστου Σιαμέτη, του φίλου μου... Μου είπε ότι κατέβαινε στην περιφέρεια Αττικής υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του κ. Σγουρού και ζήτησε τη βοήθεια και στήριξη μου. Τον απέπεμψα ευγενικά. Ήταν το πρώτο και μόνο τηλεφώνημα που πήρα στις φετινές εκλογές, από υποψήφιο. Προφανώς ακόμα και οι υποψήφιοι, που είναι πια τόσοι πολλοί, βιώνουν και αυτοί προβλήματα και αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω τους. Έτσι δεν είναι φορτικοί, δεν επιμένουν… Κατανοούν και κλείνουν ευγενικά το τηλέφωνο.
Φυσικά εξαιρούνται κάθε είδους φανατισμένοι, γνωστοί από μακριά για το ποιόν τους στην πολιτική. Μακριά από μας, οποιαδήποτε τέτοια κατάσταση. Αυτό που επιχειρούμε από τούτο εδώ το Site, είναι μια ψύχραιμη προσέγγιση των πραγμάτων που μας αφορούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και μας ενδιαφέρουν.
Κάπως έτσι, χαλαρά, θέλω και θα επιδιώξω, να περάσω το Σαββατοκύριακο μου… Αδιάφορος ως προς τα «μεγάλα» καλλιτεχνικά και πολιτικά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μου. Εξάλλου ασχολούνται τόσοι άλλοι στα social media που, είτε το θέλω, είτε όχι, «μυρωδιά» θα πάρω, έστω και ξώφαλτσα… Δεν γίνεται αλλιώς, άμα έχεις μάθει, όπως εγώ, να βάζεις σε προτεραιότητα το καθημερινό κυνήγι της επικαιρότητας, με αφορμή την δημοσιογραφία που υπηρετώ…
Αυτές είναι οι τραγικές ειδήσεις που άρχισαν να γίνονται πρωτοσέλιδα. Η εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ το έχει το θέμα. Παλιότερα, παρόμοιες ειδήσεις φιλοξενούνταν στις εσωτερικές σελίδες ή τις έθαβαν… Τώρα, καθώς το πρόβλημα όλο και διογκώνεται, τόσο θα βλέπουμε παρόμοια πρωτοσέλιδα…
