Ένα υπέροχο site με χειροποίητα κοσμήματα για γυναίκες. Δείτε το προσεκτικά, παρακαλώ

 elegant2

Κάτι πολύ σημαντικό που κάναμε εδώ και δυο χρόνια ήταν και η αλλαγή στην εμφάνιση αυτού του site! Το Elegant by Nasia άλλαξε. Δείτε το ΕΔΩ στη νέα εκδοχή του... Όλοι έχουμε το δικαίωμα να αναζητούμε κάτι πιο όμορφο για τον εαυτό μας; Ακόμα και μέσα σ' αυτές τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε με την πανδημία του κορονοϊού Covid-19 ή του χειμώνα, κυρίως οι γυναίκες, έχουν την ανάγκη να αισθάνονται καλύτερα μέσα τους...

 elegant1 Αντιγραφή

selida.sulas2

Η κρίση, λένε, δημιουργεί ευκαιρίες... Και αναδεικνύει, πλευρές καλλιτεχνικές... Δείτε παρακαλώ μια ειλικρινή προσπάθεια που δημιουργήθηκε μέσα στην πανδημία,  με εξαιρετικά, πρωτότυπα και μοναδικά δημιουργήματα, σε χειροποίητα κοσμήματα με κρύσταλλα και ημιπολύτιμους λίθους, με γούστο και συνθέσεις που παραπέμπουν σε γυναίκες οι οποίες ξέρουν και τους αρέσει να φροντίζουν τον εαυτό τους. Έτσι ήταν το site στην πρώτη φάση του. Ελπίζουμε το σημερινό να σας φανεί πιο χρηστικό.


206
Το Elegant by Nasia, ένα εξειδικευμένο Site που "παίζει" στο διαδίκτυο και καθώς το περιεργάζεστε μπορείτε να βρείτε πολλές προτάσεις σε οικονομική τιμή. Δείτε το, αξίζει. Θα το διαπιστώσετε με έναν καθαρό, ευδιάκριτο τρόπο, και θα δείτε όλες τις καλλιτεχνικές δημιουργίες... Κι αν έχετε Facebook, αναζητήστε το ΕΔΩ και σημειώστε το νούμερο του έργου που σας αρέσει. Στη συνέχεια, επικοινωνήστε στο τηλέφωνο που θα βρείτε εκεί, με τον δημιουργό. Και, όλα θα πάρουν το δρόμο τους!

199
Οι τιμές είναι πολύ προσιτές και ισορροπημένες και ο τρόπος αποστολής είναι με το χέρι, αν μένουμε στην ίδια πόλη ή με το ταχυδρομείο και με αντικαταβολή. Να ξέρετε ότι, αποδεινύετε στον εαυτό σας ότι τον αγαπάτε και τον φροντίζετε πραγματικά... Μη διστάσετε να πάρετε τηλέφωνο. Τη χρωστάστε, μια παραπάνω φροντίδα, στον εαυτό σας... 

193

Κι αν δεν σας φτάνει το Site και δεν έχετε Facebook, αλλά Viber, ζητήστε μας με μήνυμα, να σας συνδέσουμε εμείς στην Ομάδα, ώστε να παρακολουθείτε όλες τις νέες κατασκευές... Στις μέρες που ζούμε, όλα είναι λίγο πιο εύκολα. Θέληση να υπάρχει! Με ένα απλό SMS στο τηλέφωνο 6932212755. Μας δίνετε τον αριθμό του κινητού  τηλεφώνου σας, που έχετε την εφαρμογή Viber... Τα υπόλοιπα, είναι δική μας δουλειά... 

211

Επικαιρότητα

Βόλτα στη θάλασσα με φίλους. Ο Αύγουστος χρειάζεται μικρά διαλείμματα…

lemos1
Μικρό διάλειμμα στις Νηρηίδες, δίπλα στο Λαιμό της Βουλιαγμένης, έναν μικρό κολπίσκο ακριβώς πίσω από το Καβούρι στα αριστερά του, με ειδική πρόσβαση για να φτάσεις εκεί… Αλλά αξίζει το να πας μέχρι εκεί… Εμείς κάναμε τον κόπο και το τολμήσουμε…

lemos2
Υπάρχει ιδιωτικό παρκινγκ στο χώρο για να αφήσεις το αυτοκίνητο. Πέντε (5) ευρώ είναι το κόστος του. Κι αν πρόκειται για μια ημερήσια εκδρομή με φαγητά σπιτικά, πάνω στο γκαζόν και κάτω από τον ίσκιο των δέντρων, δεν μου φαίνεται να είναι πολύ...

lemos3
Μερικοί πάντως, όπως εμείς με την παρέα μας πήγαμε το απογευματάκι της Κυριακής κάναμε το μπάνιο μας και μείναμε εκεί μέχρι που βράδιασε. Τότε πήραμε το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα, πλήρεις από όσα ζήσαμε εκεί…

lemos4
Έκανε ζέστη πολύ χθες, Κυριακή, τουλάχιστον στην Αθήνα όπου και τη βιώσαμε εμείς… Έτσι πολλοί άνθρωποι,  έκαναν την ίδια ακριβώς σκέψη… Λίγη δροσιά στη θάλασσα ήταν κάτι που σίγουρα το χρειαζόμαστε... Και το έκαναν...

lemos5
Η παραλία ήταν σχετικά κοντά στην Αθήνα. Μέσω της Βουλιαγμένης κάναμε περίπου 40 λεπτά να πάμε κι άλλα τόσα για να γυρίσουμε… Το μεσημέρι χρειαζόμαστε το αιρκοντίσιον του αυτοκινήτου, αλλά το βράδυ είχε ήδη δροσίσει αρκετά ο καιρός…

lemos6
Η καλή παρέα αδελφών δίδει την ευκαιρία για καλή συναναστροφή. Μια πολύ καλή κουβέντα ενθάρρυνσης, ένας ήρεμος λόγος προκειμένου να μοιραστούμε το βάρος και η αρμύρα της θάλασσας, είναι ότι χρειαζόμαστε μερικές φορές…

lemos7
Το βράδυ, μετά το μπάνιο, καταλήξαμε στη βεράντα του σπιτιού, του Στέφανου, στον 5ο όροφο, για να τσιμπήσουμε κάτι… Βλέπεις το μπάνιο και η θάλασσα ανοίγουν την όρεξη… Όχι πως αντιμετωπίζουμε πρόβλημα σ’ αυτόν τον τομέα, αλλά η ανάγκη, να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί μας οδήγησε να το κάνουμε…

Κυριακάτικο πρωινό σε μέρα μεγάλης ζέστης του Αυγούστου στην πυρακτωμένη Αθήνα…

mudaniaΜ’ αυτή την όμορφη, καλοκαιρινή φωτογραφία, στέλνει ο Δημήτρης Ρεβετζής τους χαιρετισμούς του στο e-mail μου από τα Μουδανιά… Τι όμορφο που είναι να επικοινωνούν οι άνθρωποι χωρίς εντάσεις, απλά μ’ ένα χαμόγελο και μια (ή περισσότερες…) φωτογραφία… Από τα Μουδανιά της Χαλκιδικής που είναι και Νέα ή την Μικρά Ασία;

sosivioΌμορφη Αυγουστιάτικη Κυριακή… Γεμίζει η καρδιά με απλά πράγματα… Όσο κι αν κάποιοι θα ήθελαν πολύ να μας αλλάξουν διάθεση με τα σχόλια που κάνουν εδώ, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη…

Απορώ μερικές φορές με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν κάποιοι άνθρωποι το διαδίκτυο. Σε ότι με αφορά, εδώ στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, προσπαθώ να μην είμαι προκλητικός στους χαρακτηρισμούς μου, αλλά δεν μπορώ να μην πω μερικά πράγματα που διαπιστώνω πως αρέσουν και συμβαίνει να τα αγαπώ… Στο κάτω – κάτω της γραφής πρόκειται για έναν προσωπικό ιστότοπο και αν μη τι άλλο, δικαιούμαι να τον διαχειρίζομαι κατά πώς μου αρέσει…

Το γεγονός ότι η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι ελεύθερη δε σημαίνει πως κάποιος –που κατά την εκτίμηση του δεν βρίσκει ενδιαφέρον- είναι υποχρεωμένος να μένει και να υπομένει αυτή δοκιμασία. Αυτό ίσως επειδή είναι αυτονόητο δεν το έχω τονίσει ιδιαίτερα ώς τώρα…

Η «Στέλλα», όπως υπέγραψε, μια άγνωστη σε μένα κυρία στο σχόλιο που άφησε χθες ήταν αρκετά εριστική, φτάνοντας τα όρια της εξύβρισης… Φυσικά, ως διαχειριστής, της «κατέβασα» το σχόλιο από τις αναρτήσεις… Ήθελα μ’ αυτόν τον τρόπο να δείξω πως αν και είναι ωραίο να ήταν αληθινό, δεν τρέφω ψευδαισθήσεις, ότι όλοι θα συμφωνούμε κάποια στιγμή σε όλα… Μπορούμε όμως να προσέχουμε τους χαρακτηρισμούς μας… Και ας έχουμε επιχειρήματα όταν είμαστε αρνητικοί…

Δεν θέλω βέβαια και ούτε είμαι σε θέση να κάνω μαθήματα σε κανέναν… Η ευγένεια είναι ένα προσόν που το διδάσκουν καταρχήν στο σπίτι, στην οικογένεια και στη συνέχεια στο σχολείο, αν αυτό θέλει να παίξει το ρόλο του και να δώσει αυτό που λέμε Παιδεία… Και στη συνέχεια καλλιεργείται καθημερινά από τον καθένα μας… Κανείς δεν μας το δίνει, ούτε πρέπει να αναμένουμε κάτι τέτοιο…

Να τονίσω λοιπόν για άλλη μια φορά αυτή τη ζεστή, Αυγουστιάτικη Κυριακή που αξίζει ένα δροσιστικό μπάνιο με παρέα στη θάλασσα, πως τα σχόλια σ’ αυτό το Site είναι ελεύθερα και «ανεβαίνουν» χωρίς προέγκριση όταν γράφετε.

Χρησιμοποιείστε αυτή τη δυνατότητα και δώστε την ευκαιρία για ένα εποικοδομητικό διάλογο… Εκφράστε τη διαφορετικότητα, τη διαφωνία σας, μιλήστε για όσα σας απασχολούν κάτω από το πρίσμα που εσείς το βλέπετε. Αλλά με σεβασμό στην προσωπικότητα του άλλου και στη διαφορετικότητα… Αυτόν τον αγοραίο τρόπο έκφρασης, δεν πρόκειται να τον ανεχτώ στην ιστοσελίδα μου.

Με συγχωρείτε αν φαίνομαι στα μάτια σας απόλυτος, αλλά νομίζω πως έχω αυτό το δικαίωμα να το κάνω στον προσωπικό μου ιστότοπο…. Κι αφού το έχω, να είστε βέβαιοι, ότι θα το υπερασπιστώ με κάθε τρόπο…

Είναι ωραία η παρέα εδώ… Δείτε ξανά, ας πούμε, στην κορυφή αυτού του δημοσιεύματος μας τη φωτογραφία που μου έστειλε στο e-mailμου, φίλος αναγνώστης… Δεν είναι υπέροχη; Δεν θα θέλατε κι εσείς να είσαστε στα Μουδανιά, να πίνατε ένα καφέ σ’ αυτό το μαγαζί, δίπλα στο δροσιά της θάλασσας; Εγώ, θα το ήθελα!... Δεν ντρέπομαι να το πω γιατί πραγματικά, είναι ωραίο…

Κι ελάτε, παρακαλώ, να τον «χτίσουμε» τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ακόμα καλύτερο… Ύστερα από μια εμπειρία εννιά χρόνων, μπορούμε να κάνουμε πολλά ωραία πράγματα… Ας το δοκιμάσουμε, τουλάχιστον…

Κι άλλες ευλογίες έρχονται στο σπίτι… Νέο δέμα από την Κρήτη με πολύ αγάπη…

dema1
Για έναν εργένη το δέμα από ανθρώπους που σε αγαπούν και σε προσέχουν έχει πάντα μια ξεχωριστή αξία... Δέχτηκα πρόσφατα, την περασμένη εβδομάδα ένα τέτοιο δώρο από το Ρέθυμνο και τώρα επαναλήφθηκε από το Ηράκλειο, αυτή τη φορά…

dema2
Χρειάστηκε βέβαια να σηκωθώ νωρίς και να πάω με το αυτοκίνητό μου στον Πειραιά, στο κοντέινερ με τα ασυνόδευτα των Μινωικών Γραμμών, αλλά είχε τόση αγάπη μέσα του που άξιζε και με το παραπάνω να μπω σ’ αυτή διαδικασία. Παρ’ όλο που το λιμάνι αυτή την περίοδο έχει τις δυσκολίες του..

dema3
Το φωτογράφισα σιγά – σιγά καθώς το άνοιγα κι έβγαζα τα πράγματα που είχε μέσα του για να τα τακτοποιήσω στα ντουλάπια της κουζίνας ή στο ψυγείο… Ναι, ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτή τη χαρά… Δεν είναι και λίγο το να σε προσέχουν οι άνθρωποι που σ’ αγαπούν.

dema4
Ήταν πολύ όμορφα συσκευασμένα μέσα στην κούτα του ΝΟΥΝΟΥ τα πράγματα… Προσεκτικά και με επιμέλεια, ώστε να μη χαθεί χώρος που θα μπορούσε να δοθεί σε κάποιοι πράγμα, χρήσιμο για το σπίτι… Τις κράτησα στην καρδιά μου, αυτές τις εικόνες…

dema5
Ύστερα τα τακτοποίησα στα ντουλάπια μου… Αυτές οι προμήθειες θα μου καλύψουν τις ανάγκες μου, για πολύν καιρό… Αλλά πέρα από την πρακτική και ουσιαστική αξία του πράγματος το πιο σημαντικό είναι αυτό που έχω τονίσει αρκετές φορές ώς τώρα: Ότι είναι σταλμένα με τη δύναμη της καρδιάς…

dema6
Ακόμα κι αυτά το βότανα, έχω την αίσθηση ότι είναι ξεχωριστά… Η μυρωδιά τους «τρυπάει» τη μύτη, καθώς κουβαλούν την αυθεντική φύση πάνω τους… Χρήσιμα, ώστε να κάνουν πιο ποιοτική και όμορφη τη ζωή μας… Άλλη μια ευλογία του Ιεχωβά Θεού… Ευχαριστώ από καρδιάς…

Όμορφη καλοκαιρινή παρέα από αυτές που έχουμε πραγματικά ανάγκη στη ζωή…

sxinias1.170814
Ο Αύγουστος είναι δύσκολος μήνας… Πολλοί λείπουν στις παραλίες ή στα πατρικά τους για μια μικρή καλοκαιρινή ανάσα κι ένα πρόβλημα για όσους μένουν πίσω, είναι η μοναξιά… Η μικρή εκδρομή στη θάλασσα είναι μια κάποια λύση…

sxinias2.170814
Το σημαντικό βέβαια είναι να είσαι με φίλους, ανθρώπους που σέβεσαι, εκτιμάς και εμπιστεύεσαι… Μαζί τους μπορείς να χαλαρώσεις, να παίξεις, νοιώσεις για λίγο άλλος άνθρωπος… Δεν είναι δύσκολο αυτό, φτάνει να υπάρχει καλή διάθεση.

sxinias3.170814
Είναι αυτή που ξεκλειδώνει την καρδιά και κάνει τους ανθρώπους να είναι και να αισθάνονται ελεύθεροι να επικοινωνούν… Και δεν χρειάζονται σπουδαία ή ακριβά πράγματα για να το πετύχεις αυτό. Καθόλου. Μόνο αγάπη χρειάζεται…

sxinias4.170814
Κανένας δεν είναι εδώ μόνος του… Έχουμε μπει όλοι στη λογική του μοιράσματος. Ακόμα και οι στιγμές όταν μοιράζονται είναι υπέροχες,,, Το να ανταλλάξεις εμπειρίες από τη ζωή, θα σου δώσει την ευκαιρία να ενθαρρυνθείς. Κι αυτό είναι το σημαντικό.

sxinias5.170814
Απόγευμα… Ο ήλιος γέρνει στη δύση του… Η παραλία του Σχινιά του Μαραθώνα έχει πάρει μια πολύ όμορφη όψη… Τη χαίρομαι… Κρατώ ένα στιγμιότυπο με ανθρώπους άγνωστους σε μένα. Δεν θέλω να το χάσω αυτό… Θα το κρατήσω τις σκληρές ώρες του γραφείου…

sxinias6.170814
Όπως κι αυτό στην άκρη της θάλασσας… Εκεί που σκάει το κύμα, απαλά… Την ώρα που έχεις αρχίσει ήδη να είσαι ιδιαίτερα γεμάτος με ότι έζησες, είδες, άκουσες… Μικρά πράγματα είναι τελικά αυτά που συνθέτουν την ευτυχία και τη χαρά στον άνθρωπο.

sxinias7.170814
Μια τελευταία μάτια λίγο πριν φύγουμε… Ηρεμία, γαλήνη και ήσυχη θάλασσα, τόσο που να την εμπιστεύονται μικρά παιδιά… Πέρασα πολύ όμορφα και ευχαριστώ όσους είχαν την ιδέα να με καλέσουν σ’ αυτό το μπάνιο στο Σχινιά του Μαραθώνα και να με βάλουν στην παρέα τους…

«Πιάσαμε» τις 730.000 επισκέψεις από διαφορετικές Ι.Ρ. Ευχαριστούμε από καρδιάς!

kastro.pari1
Το κάστρο του Πάρη δεν είχε πολύ ζωή… Ίσαμε δυο – τρεις ώρες του πήρε να το φτιάξει με τον πατέρα του πάνω στην άμμο και να το χαρεί, μέχρι κάποια άλλα πιτσιρίκια να του το καταστρέψουν…

kastro.pari2
Είχε όμως όλη τη γλύκα που έχουν τα παιδικά σχέδια και όνειρα… Ατέλειωτα και μεγάλα όπως είναι νομίζεις ότι ποτέ δεν θα τελειώσουν… Και το πρόσωπό του έλαμπε κάθε φορά που μιλούσε γι’ αυτό…

kastro.pari3
Μου το έδειχνε με καμάρι, όπως ακριβώς κάνουν όλα τα παιδιά, όταν δημιουργούν κάτι σημαντικό και πίστευε (είμαι σίγουρος…) όταν το έφτιαχνε ότι θα ζούσε για πάντα…

kastro.pari4jpg
Ήταν πραγματικά περήφανος γι’ αυτό το κάστρο… Έζησα λίγο χθες το παραμύθι αγγίζοντας τη ζωή από μια άλλη πλευρά της… Κι είχε πάνω της τη μαγεία και την ομορφιά των παιδικών χρόνων…

Είναι εντυπωσιακή η σταθερή προσέλευση στο Site τον τελευταίο καιρό. Αν και Αύγουστος με σκληρές κλιματολογικές συνθήκες καύσωνα, εντούτοις καθημερινά φτάνουν ως εδώ κάπου 600 άνθρωποι από διαφορετικές Ι.Ρ. ή αλλιώς πιο απλά για τους αδαείς περί των ηλεκτρονικών υπολογιστών, διαφορετικά κομπιούτερ από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Όπου είναι σε θέση να διαβάσουν και να κατανοήσουν τα ελληνικά.

Γνωρίζουν ότι εδώ θα βρουν να διαβάσουν κάτι ξεχωριστό και πάντως δεν πρόκειται να δουν τα χιλιοειπωμένα, ξεπατικώματα από αναρτήσεις άλλων που μπορεί να έκαναν εντύπωση. Τα σχόλια και οι φωτογραφίες είναι πραγματικά ετοιμασμένα για εδώ, με εξαίρεση αναδημοσιεύσεις των άρθρων μου στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, όπου δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια τώρα, έχω τακτική συνεργασία με τη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Το γεγονός επίσης ότι ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ δεν είναι μονοθεματικός του δίνει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει οποιοδήποτε άρθρο προσωπικά εκτιμώ ότι στη συγκεκριμένη φάση έχει ενδιαφέρον και αξίζει να το μοιραστώ μαζί σας.

Το γεγονός επίσης ότι δεν έχει συνεργάτες (αν και τον τελευταίο καιρό κάτι συμβαίνει σ’ αυτόν τον τομέα…) το κάνει να είναι ευέλικτο στην επιλογή και επεξεργασία των θεμάτων.

Θέλω μέσα απ΄ αυτό το σημείωμα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου σε σας που με διαβάζετε. Με ελάχιστες εξαιρέσεις που παραμένουν κολλημένοι στον κόσμος τους (δικαίωμα τους βέβαια, αν και θα μπορούσαν να το κάνουν έξω από εδώ…) είσαστε μια υπέροχη παρέα που δεν θα ήθελα με τίποτα να αλλάξω…

Έχετε ανοχές και δέχεστε απόψεις που ενδεχομένως να συγκρούονται με τις απόψεις του κόσμου και δικές σας… Τα σχόλια σας που δημοσιεύονται ελεύθερα και χωρίς καμιά προέγκριση από τον διαχειριστή της σελίδας το αποδεικνύουν αυτό με τον καλύτερο τρόπο… Αντί να ασκείτε μια στείρα και αδιέξοδη κριτική, όπως είναι το πλέον σύνηθες, δίνεται συγχαρητήρια και ενθαρρύνετε τον γράφοντα να συνεχίσει την προσπάθεια του στο διαδίκτυο…

Παρ’ ότι έχω ακούσει τόσα γι’ αυτό, δεν το φοβήθηκα ποτέ το internet. Γι’ αυτό και όπως θα δείτε στην μπάρα δεξιά επάνω, έχω τα τηλέφωνα μου για επικοινωνία. Και μ’ αρέσει που όταν κρίνετε σωστό και φρόνιμο τα χρησιμοποιείτε. Καλά κάνετε. Η επαφή μας μ’ αυτόν τον τρόπο γίνεται πιο ζεστή και πιο ανθρώπινη…

Ωστόσο, ξέρω καλά πως οι ανθρώπινες σχέσεις δεν οικοδομούνται μέσα από μια ιστοσελίδα. Χρειάζεται πολύ δουλειά έξω, στην πραγματική ζωή και αποτελεί ευθύνη και υποχρέωση για τον καθένα από μας, προκειμένου να το κατακτήσει… Δεν είναι εύκολο… Αλλά αξίζει η προσπάθεια…

Έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου, τι είναι ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ για μένα κι έτσι μπορώ και ισορροπώ άνετα μαζί του… Θέλω να βοηθά, στο βαθμό που μπορεί και είναι σε θέση να τα καταφέρει, ώστε να φέρει πιο κοντά τους ανθρώπους, να ενώσει, να σμίξει και αν αναδείξει τα θετικά στοιχεία της ζωής, εκείνα για τα οποία αξίζει να δίνουμε μάχη εκεί έξω, στον κόσμο, με καθαρή την καρδιά και τη συνείδηση.

Και σ’ αυτή τη λογική το παλεύω κάθε μέρα… Αν το καταφέρνω ή όχι, είναι κάτι που κρίνεται καθημερινά… Αλλά το γεγονός ότι έχουν έρθει σ’ αυτά τα επτά γεμάτα χρόνια ύπαρξης και λειτουργίας του 730.000 αναγνώστες και μερικοί παρέμειναν σταθεροί, δείχνει ότι κινούμαι στη σωστή κατεύθυνση…

Δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο και κάθε καινούρια μέρα αναθεωρώ πράγματα και χαράσσω ρότα προς νέες κατευθύνσεις… Με βήματα, σταθερά. Και με τη γνώση πως τίποτα δεν χαρίζεται… Εμείς ανοίγουμε δρόμους πλουτίζοντας τον εαυτό μας και τους φίλους μας, συνταξιδιώτες σ’ αυτό το ωραίο ταξίδι με νέες εμπειρίες.

Έτσι κινηθήκαμε μέχρι τώρα… Κι έτσι θα συνεχίσουμε… Ύστερα από 3555 αναρτήσεις είναι λιγάκι δύσκολο να αλλάξουμε. Άσε που δεν θέλουμε κιόλας…

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA