Αναρωτηθείτε: Αν μπορεί ένα πρόγραμμα για τις φωτογραφίες που διαθέτουν οι επαγγελματίες και λέγεται φώτοσοπ, να κάνει τέτοια θαύματα, δεν μπορεί ο Θεός; Δείτε παρακαλώ προσεκτικά αυτή τη «μεταμόρφωση» δια χειρός ανθρώπου και στοχαστείτε όλα τα υπόλοιπα… Ευχαριστώ, Πέτρο που μου το θύμησες…

Εποχή των μήλων… Υπέροχο φρούτο… Μπορείς να το βρεις παντού αυτόν τον καιρό… Τα χάρηκα κι εγώ που τα έστειλε σε δέμα η αδελφή μου, Στασούλα, από την Κρήτη… Μπορούν, όπως βλέπετε να χρησιμοποιηθούν και για άλλες χρήσεις…


Το φθινόπωρο είναι όμορφη εποχή… Μπορεί να κιτρινίζουν τα φύλλα των δέντρων, μπορεί να βρέχει κάποιες μέρες και να χαμηλώνει η θερμοκρασία, αλλά όλα έχουν την ομορφιά τους και είναι σοφά προγραμματισμένα για αν κάνουν πιο ενδιαφέρουσα τη ζωή μας…


Εξάλλου η ομορφιά είναι δίπλα μας, αρκεί να έχουμε μάτια ανοιχτά να τη δούμε… Κι εκεί είναι πρόβλημα μερικές φορές… Νομίζουμε ότι βλέπουμε στον κόσμο που ζούμε, αλλά δεν μπορούμε να διακρίνουμε το σωστό από το λάθος, ωραίο από το άσχημο… Εδώ οι αδελφές είναι από την πρόσφατη Διεθνή Συνέλευση της Μελβούρνης.


Τι σημασία έχει αν είναι άνδρες ή γυναίκες; Προσέξτε λίγο τα πρόσωπα τους και θα διαπιστώσετε το ίδιο, ακριβώς, χαμόγελο… Η ενδυμασία τους είναι το λιγότερο… Το πιο σημαντικό και σπουδαίο είναι όταν λάμπει η ψυχή γιατί είναι γεμάτη από αυτό που ζητάς…

Κι αυτό μπορεί να συμβεί παντού… Όπου κι αν είσαι, ότι κι αν κάνεις… Δείτε, βοηθητική υπηρεσία εκτελούν εδώ οι αδελφοί κι όμως είναι πολύ καλά… Διότι χωρίς αυτούς τους εκατοντάδες εθελοντές καμιά Διεθνής Συνέλευση, πολύ περισσότερο μια μεγάλη σαν της Αυστραλία με τους 70.000 συμμετέχοντες από 60 χώρες του κόσμου, δεν θα είχε επιτυχία…


Προσέξτε επίσης με πόση χαρά οι μικρές αδελφές μας επιδεικνύουν ένα αντίγραφο τσέπης της Γραφής… Εντυπωσιακό! Εφόσον η όραση τους είναι καλή θα μπορούν να έχουν καθημερινά σ’ αυτή την έκδοση το λόγο του Θεού… Πόσο ασφαλείς θα νιώθουν με το να μπορούν να την ανοίγουν και να αναζητούν κατεύθυνση και λύση σε κάθε πρόβλημα τους…

Βροχερός ο καιρός τις τελευταίες μέρες… Παντού, σε όλη την Ελλάδα… Αλλά εδώ στην Αττική, την Παρασκευή ήταν ιδιαίτερα δύσκολος. Αυτή την ώρα έχει μια βαριά συννεφιά αλλά δεν βρέχει… Η φωτογραφία είναι από το Ηράκλειο Κρήτης…


Όμως αξίζει να δούμε λίγο πώς είδαν οι χθεσινές εφημερίδες τη βροχή στην Αθήνα… Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ας πούμε, την επέλεξε ως κεντρική φωτογραφία στην πρώτη της σελίδα, δίδοντας ένα δραματικό τόνο στην κατάσταση… Καλή επιλογή…


Και η ΑΥΓΗ έδωσε ένα ζωνάρι στην πρώτη της σελίδα, εκτιμώντας, ορθά δημοσιογραφικά πως αυτό που έγινε την Παρασκευή24/10/2014 το βράδυ δεν ήταν κάτι συνηθισμένο… Κάτι δηλαδή που συμβαίνει κάθε μέρα…


Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ έδωσε ένα πολιτικό τόνο στο θέμα θεωρώντας υπεύθυνη γι’ αυτή την καταστροφή την κυβέρνηση… Αν μάλιστα δεν προσέξει ο αναγνώστης της θα νομίζει ότι εκείνη έχει την κυρίαρχη ευθύνη και για τη βροχή… Υπερβολές!


Στον αντίποδα η ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ πάντα υπερβολική παρουσιάζει ως βιβλική καταστροφή τα όσα έγιναν στην Αθήνα. Προφανώς οι συντάκτες της δεν έχουν ανοίξει ποτέ στη ζωή τους τη Γραφή και δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ο όρος «βιβλική καταστροφή».

Είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο τρόπος και η ταχύτητα με την οποία αυξάνονται οι καθημερινές επισκέψεις εδώ, στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Και χαίρομαι, γιατί ύστερα από 3.624 εγγραφές – αναρτήσεις που έχουν γίνει στα επτά γεμάτα χρόνια λειτουργίας του, άρχισε να έχει την αποδοχή και το σεβασμό των επισκεπτών του.

Το ωραίο είναι ότι έχουν συνδέσει την ύπαρξη του με τη λειτουργία, τη διαχείριση και την ενημέρωση αυτού του Siteμε το πρόσωπο μου… Και αντιμετωπίζω ήδη μια όμορφη αποδοχή από ανθρώπους που με γνωρίζουν από κοντά ως φυσικό πρόσωπο, αφού πρώτα έχουν γνωρίσει και αγαπήσει τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Πατώ τα πόδια μου στη γη… Ξέρω πολύ καλά κι έχω συναίσθηση αυτής της κατάστασης και της διαχείρισης της. Και η ευθύνη μου, προφανώς, είναι ακόμα μεγαλύτερη…

Σας χαίρομαι όταν επιδοκιμάζετε αυτή τη δουλειά που γίνεται με πολύ κέφι και διάθεση για ζωή σε καθημερινή βάση. Έρχεστε, διαβάζετε, σχολιάζετε και πολλοίς στέλνετε το Siteμε λιγκ σε φίλους να έρθουν κι εκείνοι να προστεθούν στην παρέα μας.

Αυτή η παρέα φίλων είναι που μ’ αρέσει… Πολλές φορές μάλιστα αναπτύσσεται ένας ωραίος διάλογος… Μπορείτε να το διαπιστώσετε αν πάτε λίγο στην πλαϊνή μπάρα όσοι βλέπετε το Site από σταθερό υπολογιστή ή Laptop. Όσοι το βλέπετε από Smartfhone κινητό τηλέφωνο ή τάμπλετ θα χρειαστεί ίσως περισσότερη υπομονή ώστε να περάσετε τις επτά τελευταίες εγγραφές επικαιρότητας και μετά να προχωρήσετε, με λίγη επιπλέον υπομονή και τα περιεχόμενα που βρίσκονται στη βάση του Site, αλλά και στη μπάρα, δεξιά…

Σε κάθε περίπτωση, εφόσον οι περισσότεροι από εσάς, καθώς είσαστε παλιοί εδώ, έχετε μάθει πια πως δεν είναι μόνο η κεντρική σελίδα με τις αναρτήσεις, αλλά και τόσα άλλα πράγματα που αξίζει να μείνει κανείς λίγο παραπάνω, να τα δει και να τα διαβάσει.

Με ρωτάτε συχνά για τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, γιατί αυτή η ονομασία, η παράξενη… Τι πάει να πει; Αν και έχω δώσει εξήγηση η οποία βρίσκεται καρφιτσωμένη στο πλάι, στη μπάρα, χαμηλά προς τη βάση, δεν έχω την απαίτηση να την έχετε δει… Και πρόθυμα εξηγώ ότι έχει να κάνει μ’ ένα μικρό τοπικισμό, ο χωριό που γεννήθηκα και μεγάλωσα και που εκεί έζησα τα πρώτα μου βιώματα από τη ζωή. Ο κάτοικος του Θραψανού, ο άνθρωπος που επίσης ονειρεύεται να περάσει εκεί τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αν και εφόσον καταφέρουμε να βγούμε στη σύνταξη, δικαιούται να αποκαλείται Θραψανιώτης, όπως και οι υπόλοιποι κάτοικοι του χωριού που βρίσκεται 29 χιλιόμετρα από την πόλη του Ηρακλείου, στην ενδοχώρα…

Ναι, χαίρομαι κάθε φορά που συμπληρώνονται άλλοι 10.000 νέοι επισκέπτες στο Site, οι οποίοι έρχονται κοντά μας για να δουν κάτι διαφορετικό, ξεχωριστό από ότι κυκλοφορεί στο διαδίκτυο… Διότι ένα στοιχείο που μας χαρακτηρίζει, ύστερα από τόσα χρόνια στην ειδησεογραφία, είναι η ψυχραιμία… Δεν θα δείτε εδώ «εντυπωσιακές» και «υπερβολικές» αναρτήσεις που στοχεύουν να γαργαλίσουν τα αυτιά σας ή τις αισθήσεις σας προκειμένου να αποκτήσουμε επισκεψιμότητα.

Ο μετρητής πάνω στη μπάρα του Site αποδεικνύει την αλήθεια και ο σεβασμός μας γι’ αυτήν είναι εμφανής. Επιπλέον δεν θεωρούμε τους αναγνώστες μας ανόητους για να τους ταΐζουμε κουτόχορτο, όπως κάνουν άλλοι, ξεδιάντροπα, στο διαδίκτυο… Η προσπάθεια που κάνουμε γι’ αυτή την καθημερινή επικοινωνία είναι σοβαρή κι αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε εύκολα ψάχνοντας, όχι μόνο τις τωρινές, αλλά και τις παλιότερες αναρτήσεις…

Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» είναι επιβεβλημένο… Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε και να σας διαβεβαιώσουμε είναι ότι είμαστε και παραμένουμε σταθεροί στις υποσχέσεις που δώσαμε από την αρχή που φτιάξαμε αυτή την ιστοσελίδα… Έτσι θα πορευτούμε και στο χρόνο που έχουμε μπροστά μας…

• Τα ιστορικά στοιχεία για τον Μυστρά είναι παρμένα από την Wikipedia

Δεύτερη μέρα στη Σπάρτη των 16.000 μόνιμων κατοίκων και των εκατοντάδων φοιτητών και δεύτερη ανάρτηση, αν και για την πόλη αυτή της Λακωνίας μπορείς να γράψεις πολλά πράγματα. Επιφυλάσσομαι εν καιρώ… Καθώς θα πληθαίνω τα ταξίδια μου εκεί… Επειδή οι φωτογραφίες που τράβηξα είναι πάρα πολλές θα κάνω μια μικρή επιλογή με επτά μόνο για σήμερα…


Η σημερινή Σπάρτη είναι χτισμένη νότια από το κέντρο της αρχαίας ομώνυμης πόλης, κοντά στη δεξιά όχθη του ποταμού Ευρώτα. Η πεδιάδα που απλώνεται γύρω της είναι καταπράσινη από ελιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, μουριές και άλλα δέντρα. Στα νοτιοδυτικά υψώνεται το όρος Ταΰγετος με την άγρια ομορφιά του. Στα ανατολικά της πόλης βρίσκεται η οροσειρά του Πάρνωνα.


Η πόλη επανιδρύθηκε μετά την απελευθέρωση της χώρας το 1834, ύστερα από απόφαση του βασιλιά Όθωνα και σε επίσημη τελετή την 1 Ιανουαρίου 1857 έγινε η εγκαθίδρυση των αρχών από το Μυστρά στη νέα πόλη, που ήταν και η πρώτη στην Ελλάδα που χαράχθηκε με πολεοδομικό σχέδιο. Έχει πλατείς και δεντροφυτεμένους δρόμους, μεγάλες πλατείες, νεοκλασικές οικοδομές και πλούσια ύδρευση.


Η περιοχή έχει μακραίωνη ιστορία τόσο στην Αρχαιότητα, όσο και στο Μεσαίωνα και τη Νεώτερη Εποχή. Η Σπάρτη και η Λακωνία αναφέρονται από την ελληνική μυθολογία. Αναφέρεται και από τον Όμηρο στα έπη του, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια ως ένα από τα ισχυρότερα μυκηναϊκά βασίλεια και έδρα του Μενελάου, αδερφού του βασιλιά Αγαμέμνονα των Μυκηνών την περίοδο πριν τον Τρωικό Πόλεμο.


Περίπου το 1100 π.Χ. και μετά την κατάρρευση του μυκηναϊκού πολιτισμού στην περιοχή εγκαθίστανται Δωριείς, ένα διαφορετικό ελληνικό φύλο. Σταδιακά οι Σπαρτιάτες ενώνονται κάτω από δύο βασιλικές οικογένειες, τους Αγιάδες και τους Ευρυπωντίδες και αρχίζουν να επεκτείνονται στις γύρω περιοχές δημιουργώντας κοινωνικές τάξεις, τους ομοίους, τους είλωτες και τους περιοίκους και κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. συγκροτούν τη γνωστή, σύμφωνα με τους νόμους του Λυκούργου, κοινωνία τους.


Αφού υποτάξουν το μεγαλύτερο μέρος της Λακωνίας θα επεκταθούν στη Μεσσηνία και την Αρκαδία και θα νικήσουν το Άργος. Θα καταφέρουν να υποτάξουν τη Μεσσηνία και μέρος της Αρκαδίας και θα συνάψουν αρκετές συμμαχίες, με πρώτη σύμμαχό τους την Τεγέα. Όλα αυτά μέχρι τον 5ο αιώνα π.Χ. Εδώ το δημαρχείο στην πλατεία της πόλης...

Στους Περσικούς πολέμους οι Σπαρτιάτες δε θα πάρουν μέρος στη μάχη του Μαραθώνα, αλλά η θυσία των 300 του Λεωνίδα και των 700 Θεσπιέων στο στενό των Θερμοπυλών το 480 π.Χ. θα γινόταν το συγκλονιστικότερο γεγονός αυτής της περιόδου, καθώς οι Σπαρτιάτες έπεσαν υπακούοντας στον άγραφο νόμο που όριζε ότι δεν έπρεπε να εγκαταλείψουν το πεδίο της μάχης…

• Τα στοιχεία για τη Σπάτη είναι παρμένα από τη Wikipedia