Η πρώτη σελίδα του νέου εγχειρήματος της Σοφίας Βούλτεψη. Καλοτάξιδο Σοφία!

Η Σοφία Βούλτεψη είναι από τους δημοσιογράφους που εκτιμώ . Μας “στάθηκε” στην “Ακρόπολη” πριν δέκα χρόνια, όταν ένα Σάββατο ο ιδιοκτήτης της κ. Κοντομηνάς ανέστειλε την έκδοσή της. Πονάει η ψυχή μου όταν βλέπω τη... μαϊμουδιά της να κυκλοφορεί στο internet γιατί στα περίπτερα, ευτυχώς, δεν τη βλέπω...

Και πρέπει να πω ότι και τώρα αποδεικνύεται δυνατή η Σοφία. Τολμά και καταθέτει τη δική της ηλεκτρονική εφημερίδα. Με καθημερινή ενημέρωση, με στήλες, με ενότητες, με αρθρογραφία. Το μόνο που της λείπει είναι το... χαρτί.

Εντάξει, θα μου πείτε, η γοητεία του χαρτιού είναι άλλο πράγμα... Σύμφωνοι. Όμως το να παρακολουθείς τις ειδήσεις και να τις καταγράφεις στις μέρες μας είναι από μόνο του μια πολύ σοβαρή δουλειά.

Η Σοφία όμως είναι δυνατή. Και μπράβο της! Από χθες ξεκίνησε το ταξίδι στο διαδίκτυο. Την καλωσορίζουμε και της ευχόμαστε ούριους ανέμους στα πανιά της, αν και στις δυσκολίες, εμείς θα 'μαστε δίπλα της, όπως στάθηκε κι αυτή, πάντα. Αντράκι. Δείτε ΕΔΩ τι γράφει η ίδια στο χθεσινό πρώτο τεύχος για τη νέα προσπάθειά της.

Μαι άλλη προσπάθεια είναι “Το σπίρτο”. Την ευθύνη της ομάδας έχει ο Λάκης Λαζόπουλος. Γνωστός ηθοποιός που άνοιξε πανιά και το internet.

Σαν να... “ζωήρεψε” το διαδίκτυο. Σαν κάτι καλό να συμβαίνει. Οι ερασιτέχνες Blogger κουράστηκαν. Γράφουν μια ανάρτηση (κι αυτή αναδημοσίευση τις περισσότερες φορές...) και επανέρχονται μετά μια εβδομάδα. Νέος αέρας μας χρειάζεται... Και να' τον!...

Εδώ φτάσαμε!.. Να στέλνει e-mail η ΕΣΗΕΑ στα μέλη της να πάνε σήμερα το μεσημέρι στη Γενική Συνέλευση του ασφαλιστικού μας φορέα ΕΔΟΕΑΠ.:

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καλεί όλα τα μέλη της Ενώσεως να μετάσχουν μαζικά στη Γενική Συνέλευση του ΕΔΟΕΑΠ, η οποία θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα, 20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 12 το μεσημέρι, στο Ξενοδοχείο «ΤΙΤΑΝΙΑ».

Υπενθυμίζουμε στα μέλη μας, ότι η απαραίτητη απαρτία για την πραγματοποίηση της Γενικής Συνέλευσης είναι η παρουσία τουλάχιστον του 1/10 των μετόχων-μελών του ΕΔΟΕΑΠ.

Συνάδελφοι,

Την ώρα που κοινωνικές και ασφαλιστικές κατακτήσεις δεκαετιών δέχονται καίρια πλήγματα, είναι απαραίτητο να διατρανώσουμε με τη συμμετοχή μας στη Γενική Συνέλευση του ΕΔΟΕΑΠ, ότι εμείς οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ δεν θα επιτρέψουμε να συρρικνωθούν τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, θα αποτρέψουμε τη λεηλασία του Οργανισμού και θα περιφρουρήσουμε την ανεξαρτησία και την αυτοτέλειά του.

Για το ίδιο θέμα σήμερα το πρώι πήραμε μήνυμα SMS υπενθύμισης από τον ΕΔΟΕΑΠ, στο κινητό μας τηλέφωνο, για τη γενική συνέλευση.

Αφού ακούει διάφορα τέτοια... τους λέει:

- Μήν ανησυχείτε όλα θα γίνουν το συντομότερο δυνατόν.

Μπαίνει στην μερσεντές και πάει στον επόμενο σταθμό, στις τοπικές φυλακές.

Ακούει και εκεί πολλά παράπονα.

- Κύριε υπουργέ, θέλουμε καλύτερο φαγητό, περισσότερα κλινοσκεπάσματα, πιο πολύ προσωπικό γιατί δεν επαρκούμε...

- Θα γίνουν όλα όσα ζητάτε, μην ανησυχείτε.

Μπαίνει στην Μερσεντές και καθώς φεύγουν αρχίζει να δίνει οδηγίες στον γραμματέα του.

- Λοιπόν, Κωστάκη. Στο σχολείο στείλε ένα συνεργείο να μπαλώσει μερικές τρύπες, και να βάλει μερικά τζάμια, αλλά τίποτε άλλο. Μετά στείλε ένα συνεργείο στις φυλακές να φτιάξει: πισίνα, χαμάμ, τζακούζι, σάουνα, αίθουσα για διασκέδαση με 50άρα τηλεόραση, φλίπερ...

Μένει κάγκελο ο γραμματέας.

- Μα κύριε υπουργέ, τί είναι αυτά που λέτε;

Και απαντά ο υπουργός:

- Κοίτα Κωστάκη. Σχολείο πήγαμε και δεν θα ξαναπάμε. Στην φυλακή όμως δεν ξέρεις πότε θα μπούμε... Κατάλαβες;

Μου το έστειλε η φίλη μου Μαριέττα Μουρούτη και αξίζει να το διαβάσετε. Επίκαιρο πολύ καθώς είμαστε μόλις ένα μήνα από τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση με τον Καλλικράτη που δεν ξέρουμε. Διαβάστε το:

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα, κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοι πολίτες. Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι μύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης... που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του και βλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση. Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως, πάντα τα κατάφερνε.

Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν, αυτοχρίστηκε "υπερπολίτης" και αμολύθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα μου πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε πολύ περισσότερο η δημόσια κοροιδία, παρά τα πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.

Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη. Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε. 700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήταν γυναίκα εκείνο το βράδι. Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με up και down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν ό,τι έπρεπε τελικά.

Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τί που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή. Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων που ο δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική του υποστήριξη. Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν παραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα. Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.

Όχι, δεν είναι παραμύθι. Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, (φωτογραφία) τον δήμαρχο της Μποκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του πείραμα. Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγες.

ΣΩΚΑ ΣΟΦΙΑ
ΥΠΟΔ.ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΤΜ.ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ & ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

Όσοι είχαν χθες το πρωί την προνοητικότητα να ακολουθήσουν το κάλεσμα του Δήμου Αθηναίων, να πάρουν τα ποδήλατά τους και να κατέβουν στην Πανεπιστημίου είχαν τη χαρά να περπατήσουν σε ένα τέτοιον δρόμο. Ε, δεν συναντάς έτσι, κάθε μέρα αυτό τον κεντρικό δρόμο της Αθήνας...

Μπορεί να μην το έχετε προσέξει αλλά από προχθές 16 Σεπτεμβρίου, έχει ξεκινήσει η ευρωπαϊκή εβδομάδα μετακίνησης με σύνθημα "έξυπνες μετακινήσεις-καλύτερη ζωή" και σε όλα τα κράτη-μέλη χιλιάδες άνθρωποι έχουν ξεχυθεί στους κεντρικούς δρόμους αστικών κέντρων με ποδήλατα, ηλεκτροκίνητα οχήματα ή και πεζοί, με στόχο την ευαισθητοποίηση όλων μας απέναντι στη χρήση δημόσιων μέσων μεταφοράς και πεζής κίνησης.

Εδώ, όπως πάντα, έχουμε μια εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση των πραγμάτων. Αλλά δεν είναι και η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό.

Ο στόχος της φετινής εκστρατείας είναι να μειωθούν οι εκπομπές άνθρακα κατά 30% μέχρι το 2020. Έως τις 22 Σεπτεμβρίου, πρόκειται να διοργανωθεί σειρά εκδηλώσεων και στην Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να βελτιωθεί η ζωή των πολιτών, προωθώντας συνετή χρήση του αυτοκινήτου κατά τρόπο οικονομικό, ασφαλή και περιβαλλοντικά φιλικό.

Χθες (18/9) κορυφώθηκαν οι εκδηλώσεις στη χώρας μας, με τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας να μετατρέπονται σε πεζοδρόμους και η διέλευση των αυτοκινήτων να περιορίζεται.
Μάλιστα, θα ισχύσει ενίσχυση των δρομολογίων σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ώστε οι πολίτες να μπορούν να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις.

Ειδικότερα, χθες Σάββατο, επιτρέπονταν η μεταφορά ποδηλάτων με το μετρό, τον ηλεκτρικό και το τραμ. Επίσης, οι πολίτες μπορούσαν να μετακινούνται με τα δημόσια μέσα μετακίνησης μόνο με 1 ευρώ για όλη την ημέρα, δηλαδή το εισιτήριο δεν θα είχε ισχύ μόνο μιάμιση ώρα ως είθισται. Τα μικρά σε ηλικία άτομα είχαν τη δυνατότητα να μετακινούνται στα δημόσια μέσα με κόστος εισιτηρίου, μόλις 0,50 λεπτά.

Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Μετακίνησης για το 2010 πραγματοποιείται στις Βρυξέλλες από τις 13 έως τις 22 Σεπτεμβρίου και περιλαμβάνει πρωτοβουλίες από διάφορες οργανώσεις με αποκορύφωμα την Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου, που είναι η ημέρα χωρίς αυτοκίνητο.

Στη φετινή Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Μετακίνησης συμμετέχουν 1.468 πόλεις. Η Ελλάδα συμμετέχει επισήμως με πέντε πόλεις: Θεσσαλονίκη, Λαμία, Πανόραμα Θεσσαλονίκης, Γιαννιτσά, Βέροια.

Μικρά παιδιά ήταν ανάμεσα στους ποδηλάτες που πήραν το ΜΕΤΡΟ για να κατέβουν σήμερα στο κέντρο της Αθήνας και να το ζήσουν αλλιώς. Να ΄ταν έτσι κάθε μέρα... Λέμε τώρα...

«Όταν έπιανες πενήντα, μια φορά κι ένα καιρό, ήθελες μια νοσοκόμα, κι ένα μόνιμο γιατρό, τώρα όμως στα πενήντα, καλοστέκεις μια χαρά, και για χάρη σου οι γυναίκες περιμένουν στην ουρά,» τραγούδαγε ο Γιώργος Ζαμπέτας στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ποιος θα το περίμενε τότε, πριν κοντά 40 χρόνια, πως τα συγκεκριμένα λόγια θα αποδεικνύονταν προφητικά; Κι όμως.

Εν έτει 2010, ο πενηντάρης πλέον είναι «άπιαστο πουλί κυκλοφοράει σαν εικοσάρης κι είναι ωραίος σαν εραστής». Να σημειωθεί δε, πως στην παραπάνω διαπίστωση δεν καταλήγει κάποιος «τρελοπενηντάρης» αλλά δημοσκόπηση που έγινε στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρακαλώ, σε δείγμα 1.000 γυναικών και 1.000 ανδρών ηλικίας 18 έως 60 ετών, για λογαριασμό της αλυσίδας καταστημάτων Debenhams.

Σύμφωνα με την εν λόγω σφυγμομέτρηση, ένας άνδρας πλέον θεωρείται γοητευτικός και αντιμετωπίζεται ως «υποψήφιος γαμπρός» εύκολα έως τα 55 του χρόνια (συγκριτικά, προ 30ετίας, η όποια γοητεία του είχε απομείνει, τον άφηνε κι αυτή γύρω στα 45).

Αναζητώντας τις αιτίες του φαινομένου, οι υπεύθυνοι της έρευνας αποδίδουν την παράταση της ανδρικής γοητείας σε παράγοντες όπως: η καλή φυσική κατάσταση και η προσεγμένη εξωτερική εμφάνιση (οι άνδρες φροντίζουν πια περισσότερο τον εαυτό τους), τα λεφτά (οι μεσήλικες συνήθως έχουν μεγαλύτερη οικονομική άνεση) καθώς και το γεγονός πως οι γυναίκες τείνουν πλέον να παντρεύονται και να κάνουν παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία. Όσο για την φαλάκρα, αυτή δεν αποτελεί πια στίγμα ούτε λειτουργεί απωθητικά.

Ρεπορτάζ παρηγοριάς για μας τους κάπως μεγαλύτερους. Τι να κάνουμε, κάπως πρέπει να ζήσουν κι αυτοί οι... έρμοι που κάνουν έρευνες...