Την Πέμπτη 10 Ιουλίου που έρχεται, θα έχουμε την Πανσέληνο του Ιουλίου, στο ουρανό μας
Την Πέμπτη 10 Ιουλίου θα έχουμε την Πανσέληνο του Ελαφιού, στον ουρανό μας. Η Πανσέληνος του Ελαφιού, όπως αποκαλείται παραδοσιακά η πανσέληνος του Ιουλίου, θα κορυφωθεί στις 10 Ιουλίου 2025, όπως αναφέρει το The Old Farmer’s Almanac.
Εκείνη την ημέρα η Σελήνη βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον Ήλιο στον ουρανό, φωτισμένη πλήρως καθώς βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Γης. Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα φεγγάρια του χρόνου, όχι μόνο λόγω της φωτεινότητάς του, αλλά και λόγω της ιστορικής και φυσικής του σημασίας. Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα φεγγάρια του χρόνου, όχι μόνο λόγω της φωτεινότητάς του, αλλά και λόγω της ιστορικής και φυσικής του σημασίας.
Η πανσέληνος Ιουλίου 2025 ή αλλιώς του «Κόκκινου Ελαφιού» ή «Buck Moon» αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά αστρονομικά φαινόμενα της χρονιάς, το οποίο κάθε χρόνο προσελκύει εκατοντάδες παρατηρητές που θέλουν να θαυμάσουν το καλοκαιρινό ολόγιομο φεγγάρι.
Μετά την πανσέληνο της «Φράουλας», πρόκειται για τη δεύτερη πανσέληνο του καλοκαιριού και σύμφωνα με τις δοξασίες ο συμβολισμός του «Ελαφιού» προέρχεται από τους ιθαγενείς της Βόρειας Αμερικής, οι οποίοι πίστευαν ότι τον Ιούλιο τα κέρατα των ελαφιών άρχιζαν να μεγαλώνουν ξανά.
Στου "χαμηλού" την ταβέρνα πλένουν τα βαρέλια για να υποδεχτούν το κρασί της καινούριας χρονιάς... Και με τον καλό καιρό που έκανε αναμένεται πολύ καλό το κρασί της φετινής χρονιάς.
Tο Σάββατο είναι, λέει, μέρα ξεκούρασης. Κι έτσι θα 'πρεπε να 'ναι. Όταν τρέχεις όλη την εβδομάδα με ρυθμούς τρελούς από τα ξημερώματα ώς αργά το βράδυ, τότε δεν είναι υπερβολή να ζητάς από το Σάββατο να... παίξει το ρόλο του.
Αλλά αυτό το Σάββατο είμαστε από το πρωί στο πόδι. Να πάμε λαϊκή για τις εβδομαδιαίες προμήθειες, στο σπίτι του παππού για να δει τα υδραυλικά ο μάστορας που... υποφέρουν, στο MAXγια τα βιβλία των αγγλικών και γερμανικών του φροντιστηρίου, στο χασάπη για κρέας και κιμά, στο κέντρο για εφημερίδες, κάπου τάφτισα... Είναι που, με όλο αυτό το τρέξιμο δεν πρόλαβα, ούτε καφέ να πιω και μου φαίνεται κάπως.
Τώρα, μεσημέρι, στη δροσιά του μπαλκονιού να χαράσσω αυτές τις γραμμές. Με ένα ελληνικό καφεδάκι σκέτο για να... πάρω μπρος απαλλαγμένος από τα περιττά ρούχα που δημιουργούν πρόβλημα μια τέτοια καλοκαιρινή μέρα.
Για άλλη μια φορά η ΕΜΥ έπεσε μέσα... Μόνο που δεν ήμασταν σε θέση να πάμε στη θάλασσα για μια βουτιά, αν και η μέρα το ζητάει, πιστέψτε με. Δεν πειράζει. Θα χαλαρώσω λίγο, θα διαβάσω τις εφημερίδες μου, θα τιμήσω λίγο παραπάνω το κρεβάτι μου. Το θέλει η πλάτη μου, το ζητάει ο οργανισμός μου.
Πάντως, όπως και να 'χει μια βόλτα στη θάλασσα θα 'ταν ωραία. Ίσως το δούμε αύριο, κυριακάτικα, μετά το ραντεβού για την εφημερίδα της ΕΚΑΠ στο σπίτι της Αθηνάς.
Άγχος και στρές, μακριά από μας και τα παιδιά μας...Ενδιαφέρον βίντεο, δείτε το...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 18/09/2010
Ξεκίνησε, τη Δευτέρα που μας πέρασε, η σχολική χρονιά 2010-2011. Και, ομολογουμένως, ξεκίνησε ούτε χειρότερα (όπως περιμέναμε) ούτε καλύτερα (όπως προσπαθούσε τις τελευταίες μέρες να πείσει την κοινή γνώμη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας).
Ξεκίνησε με ελλείψεις. Οι οποίες, στην πορεία της σχολικής χρονιάς, δεν αποκλείεται να μεγαλώσουν - καθώς, ώς το τέλος του έτους, βγαίνουν στη σύνταξη κάποιες ακόμη χιλιάδες εκπαιδευτικοί. Άλλωστε, ο καθένας που ασχολείται με την εκπαίδευση γνωρίζει ότι τα σχολεία έχουν ελλείψεις.
Από το ένα λείπουν πέντε καθηγητές, από το άλλο τρεις, από το τρίτο τέσσερις, από το τέταρτο έξι και από το πέμπτο πέντε. Και αν από τα σχολεία του Λεκανοπεδίου λείπουν τόσοι καθηγητές, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί τι γίνεται στα σχολεία της ελληνικής περιφέρειας.
Παρά ταύτα, πιστεύουμε ότι σε σύντομο χρόνο η κυβέρνηση θα βρει τρόπο να καλύψει τα περισσότερα από τα κενά αυτά. Διότι, οι διαμαρτυρίες θα γίνουν σιγά σιγά χιονοστιβάδα.
Σύμφωνα, όμως, με τους διευθυντές των σχολείων, θα υπάρξουν ελλείψεις, οι οποίες δεν πρόκειται να καλυφθούν. Και δεν αναφέρονταν οι διευθυντές στα σχολικά βιβλία, τα οποία, έστω και καθυστερημένα, θα μοιραστούν όλα μέσα στον Σεπτέμβριο.
Αναφέρονταν, κυρίως: 1. Στην κατάργηση των Σχολικών Επιτροπών, οι οποίες αποτελούσαν τους συνδέσμους ανάμεσα στα Σχολεία και τους Δήμους, όπου εξασφάλιζαν μικροπιστώσεις για τα υδραυλικά, ηλεκτρολογικά και άλλα κτιριακά προβλήματα των σχολικών κτιρίων…
2. Στην κατάργηση των δωρεάν φροντιστηρίων που μπορούσαν να κάνουν μαθητές, εντός των σχολείων τους, μετά το πέρας των διδακτικών ωρών - γεγονός που θα στείλει χιλιάδες μαθητές στα ιδιωτικά φροντιστήρια, με όσα αυτό συνεπάγεται για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.
3. Στη μείωση των δαπανών για την καθαριότητα και για την προμήθεια εποπτικών διδακτικών οργάνων – γεγονός που θα υποχρεώσει τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων να συμβάλλουν οικονομικά στα έξοδα καθαριότητας.
4. Στο θολό ακόμη τοπίο, αναφορικά με τη θέρμανση των σχολικών κτιρίων, τουλάχιστον, κατά το τετράμηνο του ελληνικού χειμώνα. Πολύ φοβούνται οι διευθυντές των σχολείων, ότι θα αναγκαστούν να «τσοντάρουν» και οι γονείς, διότι οι σχετικές πιστώσεις προβλέπονται δραστικά μειωμένες.
5. Αν σ’ αυτά προσθέσουμε και το ενδεχόμενο απεργιακών κινητοποιήσεων του εκπαιδευτικού προσωπικού, λόγω Ενιαίου Μισθολογίου, το οποίο θα γίνει «ενιαίο προς τα κάτω» (και με αφορμή το οποίο θα υπάρξουν νέες περικοπές επιδομάτων) είναι σαφές ότι η φετινή σχολική χρονιά είναι η δυσκολότερη και χειρότερη από τη Μεταπολίτευση, όπως «προσφυέστατα» ανέφερε η υπουργός Παιδείας πριν από ένα μήνα!
Θα ζήσουμε να το δούμε κι αυτό. Κι αλίμονο σε μας και στα παιδιά μας που περιμένουν από αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα να πάρουν γνώσεις και να εφοδιαστούν για το ακόμα πιο δύσκολο μέλλον τους. Αλίμονο σ' αυτούς που δεν καταλαβαίνουν...
Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην επώνυμη στήλη μου.
Το ζούμε, το ξέρουμε, αλλά εκτιμώ ότι έχει τη δική του αξία το γεγονός ότι έρχεται η ΓΣΕΕ να το στηρίξει με επιστημονική επάρκεια.
Παρουσιάστηκε χθες Πέμπτη 16/9/2010 η Έκθεση για την Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση Έτους 2010 του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ.
Η έκθεση – μελέτη του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ αποτελεί διαχρονικά ένα υπερ-πολύτιμο εργαλείο γνώσης με συμπεράσματα, επιχειρήματα και τεκμηριώσεις που συμβάλλουν στις δράσεις και τις διεκδικήσεις της ΓΣΕΕ και των Συνδικάτων.
Ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες συνθήκες της ύφεσης, της ανεργίας, της περικοπής των οικονομικών, ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων και συνταξιούχων, η έκθεση βοηθά και ενισχύει τη θέση των Συνδικάτων, για τη διεκδίκηση ενός εναλλακτικού μείγματος οικονομικής πολιτικής που θα υπερβαίνει τα δεσμά και τις προβλέψεις του Μνημονίου των δανειστών.
Μπορείτε να αναζητήσετε την Έκθεση 2010 αναλυτικά στις ακόλουθες ηλεκτρονικές διευθύνσειςwww.gsee.gr και www.inegsee.gr .
Το είχαμε γράψει και σε προηγούμενο σημείωμα σ' αυτό το Site όταν φιλοξενήσαμε το Δελτίο Τύπου του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ.
Ο πρόεδρος τους κ. Μανώλης Φωτόπουλος φρόντισε έγκαιρα να ετοιμάσει υλικό και να το στείλει με e-mail σε όλες τις εφημερίδες της Αθήνας, πρωινές και απογευματινές, τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις με πανελλαδική εμβέλεια.
Δεν ξέρω ποιοι ανταποκρίθηκαν να προβάλουν το Μουσείο του ΗΣΑΠ, δημιούργημα των συνταξιούχων πριν από 15 χρόνια που στα εκθέματά του μπορεί να βρει καταγραμμένη όλη αυτή την ιστορία.
Έτσι κι αλλιώς τα γενέθλια τα τιμούν οι άνθρωποι όταν πρόκειται μια τον εαυτό τους ή τους φίλους. Πολύ περισσότερο δεν θα 'πρεπε όταν πρόκειται για πολύ χρήσιμα πράγματα όπως είναι ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος.
Θα σας προέτρεπα να κάνετε τον κόπο και να πάτε στην εγγραφή λίγα βήματα πιο κάτω. Δείτε το ΕΔΩ ξανά, αν θέλετε....
Το θέμα δεν εξαντλείται σ' αυτό το κομμάτι που φαίνεται στην πρώτη σελίδα του Site. Έχει και συνέχεια. Αρκεί να πατήσετε το κουμπί στο τέλος του σημειώματος που λέει “Διαβάστε περισσότερα”. Και θα απολαύσετε ένα υπέροχο κείμενο που φιλοξενείται στο άλμπουμ που εξέδωσε η εταιρία με αφορμή τα 100 χρόνια από την ίδρυση του.
Έξι χρόνια μετά το Μουσείο που βρίσκεται στον κεντρικό σταθμό του Πειραιά και λειτουργεί κάθε μέρα από τις 9 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι με είσοδο ελεύθερη για το κοινό, εκτίθεται περίπου 2.000 αντικείμενα και καταγράφεται όλη η ιστορική διαδρομή της εταιρίας από το 1896, ενώ στις αποθήκες του βρίσκονται άλλα 4.000 εκθέματα. Ένας ολόκληρος θησαυρός δηλαδή.
Υπάρχουν τελικά άνθρωποι που αγαπούν τη δουλειά τους μέχρι το τέλος της ζωής τους. Τυχεροί που είναι...
Το ρεπορτάζ που ακολουθεί δημοσιεύεται σήμερα στη σελ. 14 των ΝΕΩΝ και το υπογράφει η καλή συνάδελφος Αγγελική Καραγεωργίου. Το έχω ξαναπεί, προσωπικά δεν είμαι καπνιστής αλλά αν το ήξερα θα πήγαινα σε μια τέτοια εκδήλωση:
«ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ είναι κουλτούρα, όχι πάθηση», «το τσιγάρο έγινε το εξιλαστήριο θύμα και του φορτώνουν όλα τα κακά», «δεν επιτρέπω σε κανέναν, ούτε στην κυβέρνηση, να με σώσει», ήταν μερικές από τις απόψεις που ακούστηκαν χθες το μεσημέρι στην ανοιχτή εκδήλωση ενάντια στην καθολική απαγόρευση του καπνίσματος που πραγματοποιήθηκε στο βιβλιοπωλείο "Ιανός".
Εκπρόσωποι της καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής της χώρας, επαγγελματίες εστιατορίων και μπαρ αλλά και πολίτες που αντιδρούν στην απαγόρευση του καπνίσματος έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους διαφωνούν με τον πρόσφατο νόμο της καπνοαπαγόρευσης στους στεγασμένους δημόσιους χώρους.
Μεταξύ των ομιλητών, ο μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος υποστήριξε ότι η έννοια του παθητικού καπνιστή δεν έχει εξακριβωθεί, ενώ πρόσθεσε ότι στη Γαλλία όταν εφαρμόστηκε η καθολική απαγόρευση ο τζίρος στους χώρους καφεστίασης μειώθηκε τα δύο πρώτα χρόνια κατά 39%. «Το να ζούμε σαν άρρωστοι για να πεθάνουμε υγιείς δεν βλέπω να έχει και πολύ νόημα» παρατήρησε η συγγραφέας Ζυράννα Ζατέλη, ξεκαθαρίζοντας ότι το κάπνισμα είναι θέμα προσωπικής επιλογής. Λίγο αργότερα, ο μουσικοσυνθέτης Σταμάτης Κραουνάκης έλεγε μεταξύ άλλων ότι «δεν μπορεί να κοπεί το τσιγάρο στον γέροντα που πάει στο καφενείο και το έχει ως μοναδική παρηγοριά», ενώ παράλληλα εξέφραζε την αντίθεσή του στους νόμους της ευρωπαϊκής κοινής αγοράς, που «δεν μπορούν να εφαρμοστούν».
Μεταξύ άλλων στην εκδήλωση μίλησαν ο καθηγητής Εγκληματολογίας και μη καπνιστής Γιάννης Πανούσης, ο οποίος εξέφρασε την άποψη ότι «η κοινωνία είναι αρκετά ώριμη ώστε να λύσει μόνη της το συγκεκριμένο ζήτημα», ενώ ο Δημήτρης Αρβανίτης, ιδιοκτήτης καφέ- μπαρ που συμμετέχει στο Συντονιστικό Επαγγελματιών Καφέ- Μπαρ- Εστιατορίων αναρωτήθηκε «πώς γίνεται να είναι παράνομος ο χρήστης και όχι το προϊόν;». Οι απόψεις των ομιλητών στο αθηναϊκό βιβλιοπωλείο μεταφέρονταν άμεσα σε ανάλογες εκδηλώσεις στην Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη, τα Χανιά και τη Ρόδο μέσω Διαδικτύου.
“Μυρίζει” φθινόπωρο έξω. Ιδιαίτερα τα πρωινά έχει ψυχρούλα στο δρόμο. Το νιώθεις στην ανάγκη να ρίξεις κάτι επιπλέον πάνω σου...
Η κίνηση στους δρόμους ήρεμη. Ο κόσμος που πάει στις 6,30 το πρωί στη δουλειά του είναι αγουροξυπνημένος και ήρεμος. Δεν έχει διάθεση για πίεση, άγχος και καβγάδες.
Ο Κηφισός “κινείται”. Έχει βάλει σίγουρα το χέρι της η ακρίβεια. Το σκέφτεται ο άλλος να κινήσει το Ι. Χ. Ακόμα και για να πάει στη δουλειά του.
Στα καφέ οι ιδιοκτήτες έχουν βάλει τις πρωινές ειδησεογραφικές εκπομπές. Στο ΣΚΑΪ στις 7 παρά, οι Λυριτζής – Οικονόμου διαβάζουν τους τίτλους των σημερινών εφημερίδων, πολιτικών και αθλητικών.
Έχει μια γλύκα όλη αυτή η διαδικασία. Δεν είμαι πρωινός τύπος. Το ξενύχτι στην εφημερίδα, ιδιαίτερα τώρα, με τους αγώνες του Τσάμπιονς Λίγκ και του Γιουρόπα Λίγκ, δεν μου επιτρέπει την πολυτέλεια να ξυπνάω λίγο πιο αργά το πρωί για τη δουλειά. Τουλάχιστον αυτή την εβδομάδα. Την άλλη θα ΄ναι καλύτερα τα πράγματα.
Ο μικρός έχει ξεκινήσει το σχολείο. Έτσι γενικώς και αορίστως. Πεντάωρο είχαν χθες, κάτι τέτοιο και σήμερα. Μεθοδικά το πάνε να τους εντάξουν στο πρόγραμμα. Για την ώρα, πάντως και χωρίς γκρίνια σηκώνεται από τις 7,30. Στις 8 δίνει ραντεβού με τους φίλους του στον Άγιο Μελέτη και πάνε με τα πόδια στο σχολείο.
Από την επόμενη εβδομάδα ξεκινά το φροντιστήριο του στα Αγγλικά – Γερμανικά. Το Σάββατο θα πάμε να πάρει τα βιβλία της νέας σχολικής χρονιάς. Κι είναι πανάκριβες αυτές οι ξένες εκδόσεις.
Η Ειρήνη ασχολείται με τα του γάμου της. Χθες ο παπάς την ενόχλησε που ανάμεσα στα άλλα, όταν κατέθεσε τα χαρτιά της είπε ότι “έπρεπε” να του δώσει και “ότι έχει ευχαρίστηση για τον κόπο του”. Ντροπή!... Στην άνεργη κοπέλα;
Υλικά οικοδομών διάσπαρτα παντού και το σπίτι αρχίζει να παίρνει μορφή...
Μια ομορφιά όλη η διαδικασία χτισίματος του πατρικού μου. Βήμα - βήμα...
«Πετάρισε» η ψυχή μου καθώς είδα τις νέες φωτογραφίες της Αναστασίας από το σπίτι μου στο χωριό. Αρχίζει πια και παίρνει μορφή. Το ξύλο άρχισε να... γλυκαίνει τον περιβάλλοντα χώρο. Κι ας είναι ακόμα μέσα στα μπάζα, τα τσιμέντα και άλλα υλικά της οικοδομής.
Από μακριά νοιώθω τη ζεστασιά του. Ο Μηνάς υλοποιεί τέλεια το πιο ωραίο όνειρό μου. Να τον έχει ο Θεός καλά! Κι αυτόν και τους μαστόρους που χρησιμοποιεί στη δουλειά του.
Και η Αναστασία Βολυράκη, η κόρη του Μανώλη της Στασούλας μας, είναι εκπληκτική. Το σχόλιο της στο e-mail είναι απίθανο: «Θείε αυτές είναι οι φωτογραφίες από το σπίτι. Είναι μόνο εξωτερικές γιατί τώρα είναι αδύνατο να αναγνωριστούν οι εσωτερικοί χώροι. Το τζάκι δεν υπάρχει πια και όλα τα δωμάτια μοιάζουν μεταξύ τους. Αν θέλεις και άλλες φωτογραφίες ενημέρωσε με...Πολλά φιλιά και χαιρετίσματα σε όλους!!!»
Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.
Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...
Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;
Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...
Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Στο ρόλο του Συνταξιούχου
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται. Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Μικρές πινελιές αγάπης
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Δοκιμασία από τον Covid-19
Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Το "φευγιό" της αδερφής μου
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Έφυγε και ο Κωστής μας
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!